Możliwość skorzystania z rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 marca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 12 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Uzupełniła go Pani pismem (data wpływu 24 maja 2022 r.) oraz pismem z 10 czerwca 2022 r. (data wpływu 10 czerwca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2020 r. Wnioskodawczyni samotnie wychowywała małoletnią córkę ...., w mieście ….. Z ojcem dziecka nie była w tym czasie w żadnym związku formalnym, ani też nieformalnym. W tym czasie Wnioskodawczyni była panną i mieszkała wraz z Jej matką, w mieszkaniu będącym jej własnością. Od sierpnia 2019 r.  do października 2020 r. ojciec dziecka mieszkał w …. W tym czasie płacił regularnie alimenty. W związku z niewielką ich wysokością, potrzeby materialne dziecka Wnioskodawczyni zapewniała przede wszystkim z własnych środków. Spotkania ojca z dzieckiem były sporadyczne, głównie były to rozmowy telefoniczne. Do miejsca zamieszkania dziecka, tj. ….., w 2020 r. przyjechał raz. Z kolei ..... pojechała  do ojca jedynie na czas wakacji od 1 lipca do 31 sierpnia 2021 r. Wnioskodawczyni sama w tym czasie odwiedzała córkę tak często jak mogła ze względu na wykonywaną pracę, pomagając ojcu w opiece nad dzieckiem. Ponadto Wnioskodawczyni rozmawiała często  z córką telefonicznie. Ponadto należy wspomnieć, że Wnioskodawczyni jest osobą zatrudnioną na podstawie stosunku służbowego. Podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach, przy zastosowaniu skali podatkowej jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. W związku z powyższym uważa, że można Ją uznać za osobę samotnie wychowującą dziecko w terminach od 1 stycznia 2020 r. do 30 czerwca 2020 r. oraz od 1 września 2020 r. do 31 września 2020 r., co pozwala Jej na skorzystanie  z rozliczenia w sposób przewidziany dla takich osób. W tym czasie Wnioskodawczyni sprawowała fizycznie opiekę nad dzieckiem i aktywnie uczestniczyła w wychowaniu swojej córki … Ponadto należy wspomnieć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok było się osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczy by zaistniał taki stan w ciągu roku, niekoniecznie trwający cały rok.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazuje, że przedmiotem interpretacji indywidualnej jest art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym

od osób fizycznych (stan prawny na 30 kwietnia 2021 r.; Dz. U. z 2020 r., poz. 1426). Wnioskodawczyni oczekuje wydania interpretacji indywidualnej za 2021 r. Jej stan cywilny do tej pory nie uległ zmianie – Wnioskodawczyni pozostaje panną. Wnioskodawczyni oraz ojciec dziecka – ..... posiadają pełną władzę rodzicielską. Opieka  

nad dzieckiem nie była ustalana na podstawie orzeczenia Sądu. Aktualnie Wnioskodawczyni nie otrzymuje alimentów od ojca dziecka. Zostało zawarte porozumienie między Nią a ojcem dziecka w sprawie korzystania z ulgi na dziecko. Matka i ojciec dziecka ustalili, że w zeznaniu podatkowym złożonym w 2020 r. dotyczącym osiągniętych dochodów w 2019 r. oraz w zeznaniu z 2021 r. dotyczącym osiągniętych dochodów w 2020 r., Wnioskodawczyni odliczy pełną kwotę ulgi na dziecko w wysokości 1 112 zł 04 gr. W związku z powyższym, ojciec dziecka nie odliczał ulgi podatkowej na dziecko w zeznaniu podatkowym złożonym w 2020 r., a także w 2021 r. Od 2021 r. ojciec dziecka zaczął ponownie uczestniczyć w wychowywaniu córki .., co wpłynęło  na to, że w zeznaniu podatkowym złożonym w 2022 r. dotyczącym osiągniętych dochodów w 2021 r., to on skorzystał w pełnej wysokości z ulgi na dziecko. Córka  …. w 2020 r. nie pobierała nauki w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub przepisach regulujących system oświaty lub szkolnictwo wyższe obowiązujących na terenie Rzeczpospolitej Polskiej oraz innych państwach. Zakres wykonywania przez Wnioskodawczynię władzy rodzicielskiej względem dziecka był związany z codzienną opieką nad dzieckiem, zaprowadzaniem oraz odbieraniem dziecka z przedszkola. W trakcie choroby, opieka oraz pomoc lekarska leżała tylko i wyłącznie w kwestii Wnioskodawczyni, ponieważ ojciec dziecka w tym czasie przebywał w innym mieście. Łączyło się to również z koniecznością korzystania z opieki na chore dziecko w pracy. Wszystkie dobra materialne Wnioskodawczyni zapewniała dziecku osobiście. Córka mieszkała ciągle  z Wnioskodawczynią, wiec zapewniała jej również potrzeby bytowe. Wnioskodawczyni dostarczała dodatkową rozrywkę, jeśli była tylko taka możliwość. Koszty z tym związane w tym czasie również ponosiła osobiście. W 2020 r. Wnioskodawczyni osiągała dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W okresie, którego dotyczy wniosek - to jest 2020 r., Wnioskodawczyni osiągnęła dochody w wysokości 57 500 zł 16 gr. Wnioskodawczyni jest funkcjonariuszką ....., więc źródłem Jej dochodów w 2020 r. było uposażenie. Dochody były opodatkowane na zasadach ogólnych według skali podatkowej 17%. Zaliczki na podatek dochodowy zostały pobrane oraz odprowadzone. W okresie, którego dotyczy wniosek (2020 r.) Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności gospodarczej. W roku podatkowym, którego dotyczy wniosek, córka ….  nie została umieszczona w żadnej instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie  w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych. W roku podatkowym, którego dotyczy wniosek, w stosunku do Wnioskodawczyni oraz Jej córki nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy  o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego  i przemysłów komplementarnych. W okresie, którego dotyczy wniosek, córka  ……. nie otrzymywała zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego oraz renty socjalnej. Wnioskodawczyni nie jest matką ani opiekunem prawnym innych dzieci. Jedynym Jej dzieckiem jest N… M., urodzona 19 listopada 2016 r. Wnioskodawczyni nie złożyła wniosku za 2020 r. o preferencyjne rozliczenie dochodów w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących w terminie, o którym mowa w art. 45  ust 1. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W kolejnym uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni uszczegóławia, że oczekuje wydania interpretacji indywidualnej za 2020 r., tj. dotyczący zeznania podatkowego  o wysokości osiągniętego dochodu w 2020 r. Wnioskodawczyni nie chce uzyskać interpretacji indywidualnej również za 2021 r. Wspomniany przez Wnioskodawczynię 2021 r., we wcześniejszym uzupełnieniu wniosku, był wpisany omyłkowo.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w związku z przedstawioną przez Wnioskodawczynię sytuacją, można uznać Ją za osobę samotnie wychowującą dziecko w 2020 r., a co za tym idzie zezwolić Jej na zastosowanie preferencyjnej formy opodatkowania za 2020 r.?

Pani stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawczyni zwraca się z prośbą o potraktowanie Jej jako osoby fizycznej, będącej osobą samotnie wychowującą dziecko, we wskazanym wyżej stanie faktycznym.

Wnioskodawczyni uważa, że w odniesieniu do przeformułowanego w uzupełnieniu wniosku pytania i uzupełnionego opisu stanu faktycznego, można Ją uznać za osobę samotnie wychowującą dziecko w terminach od 1 stycznia 2020 r. do 30 czerwca 2020 r. oraz  od 1 września 2020 r. do 31 grudnia 2021 r. Pozwoli Jej to na skorzystanie z rozliczenia  za 2020 r. w sposób przewidziany dla takich osób. W tym czasie Wnioskodawczyni sprawowała fizycznie opiekę nad dzieckiem i aktywnie uczestniczyła w wychowaniu swojej córki …. Ponadto należy wspomnieć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok było się osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczy by zaistniał taki stan w ciągu roku, niekoniecznie trwający cały rok.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do brzmienia art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym  od 1 sierpnia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r.:

Stosownie do art. 6 ust. 8 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2021 r.:

W myśl art. 6 ust. 9 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.:

Ponadto, art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego przez osoby samotnie wychowujące dzieci  od spełnienia łącznie następujących warunków:

-posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko,

-wychowywania samotnie w roku podatkowym dzieci (dziecka),

-nieuzyskiwania przez rodzica i dziecko (dzieci) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych,

Ustawodawca nie dookreślił jednak, jak należy definiować pojęcie „samotnego wychowywania”.

Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN, „samotny” to: (1) „żyjący sam, bez rodziny, przyjaciół”, (2) „znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam”, (3) „spędzany, odbywany w pojedynkę, bez towarzystwa”, (4) „znajdujący się na odludziu”. Z kolei, „wychować — wychowywać” to: (1) „zapewnić dziecku opiekę i doprowadzić je do samodzielności”, (2) „przygotować kogoś do pracy w jakiejś dziedzinie”.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby) zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny.

Przepis art. 6 ust. 4 ww. ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik),  jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jest to więc taka osoba, która stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby. Natomiast, zaangażowanie w proces wychowawczy dziecka każdego z rodziców oznacza, że w roku podatkowym dziecko wychowywane jest wspólnie przez oboje rodziców, a nie samotnie przez któregokolwiek z nich. Przy wychowywaniu dziecka należy wziąć pod uwagę całokształt działań i czynności wykonywanych przez każdego z rodziców, w tym także tych o charakterze niewymiernym jak kształtowanie osobowości, światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych. W sytuacji, gdy każdy z rodziców aktywnie oraz w porównywalnym stopniu uczestniczy w wychowywaniu dziecka – co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo i pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa – nie można mówić o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców.

Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej ulgi, z którego jednoznacznie wynika, że ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dzieci, posiadając ściśle określony status cywilny.

Prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.

Jednocześnie przepisy powyższej ustawy nie uzależniają prawa podatnika  do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.), stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją

i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że w 2020 r. Wnioskodawczyni samotnie wychowywała małoletnią córkę. Z ojcem dziecka nie była w tym czasie w żadnym związku formalnym, ani też nieformalnym. Stan cywilny Wnioskodawczyni nie uległ zmianie – Wnioskodawczyni pozostaje panną. Od sierpnia 2019 r. do października 2020 r. ojciec dziecka mieszkał  

w ….. W tym czasie płacił regularnie alimenty. W związku z niewielką ich wysokością, potrzeby materialne dziecka Wnioskodawczyni zapewniała przede wszystkim z własnych środków. Spotkania ojca z dzieckiem były sporadyczne, głównie były  to rozmowy telefoniczne. Do miejsca zamieszkania dziecka w 2020 r. przyjechał raz.

Z kolei ..... pojechała do ojca jedynie na czas wakacji. Wnioskodawczyni sama w tym czasie odwiedzała córkę tak często jak mogła ze względu na wykonywaną pracę, pomagając ojcu w opiece nad dzieckiem. Ponadto Wnioskodawczyni rozmawiała często  z córką telefonicznie. Córka Wnioskodawczyni w 2020 r. nie pobierała nauki w szkołach,  o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub przepisach regulujących system oświaty lub szkolnictwo wyższe obowiązujących na terenie Rzeczpospolitej Polskiej oraz innych państwach. Zakres wykonywania przez Wnioskodawczynię władzy rodzicielskiej względem dziecka był związany z codzienną opieką nad dzieckiem, zaprowadzaniem oraz odbieraniem dziecka z przedszkola.  W trakcie choroby, opieka oraz pomoc lekarska leżała tylko i wyłącznie w kwestii Wnioskodawczyni, ponieważ ojciec dziecka w tym czasie przebywał w innym mieście. Łączyło się to również z koniecznością korzystania z opieki na chore dziecko w pracy. Wszystkie dobra materialne Wnioskodawczyni zapewniała dziecku osobiście. Córka mieszkała ciągle z Wnioskodawczynią, wiec zapewniała jej również potrzeby bytowe. Wnioskodawczyni dostarczała dodatkową rozrywkę, jeśli była tylko taka możliwość. Koszty z tym związane w tym czasie również ponosiła osobiście. W 2020 r. w stosunku  do Wnioskodawczyni oraz Jej córki nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W 2020 r. córka Wnioskodawczyni nie otrzymywała zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego oraz renty socjalnej.

W tym miejscu należy podkreślić, że zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno  w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa, wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Wskazać również należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym przewidzianej w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania” czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju.

Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie

wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni jest osobą samotnie wychowującą dziecko, posiada Ona bowiem wskazany w przepisie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określony stan cywilny, tj. jest panną i wyłącznie faktycznie i samotnie (bez udziału drugiej osoby) wychowywała w 2020 r. małoletnią córkę N.. Tym samym Wnioskodawczyni przysługuje prawo do rozliczenia się za rok podatkowy 2020 w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, określony w ww. art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że stosownie do zadanego pytania i informacji zawartych w drugim uzupełnieniu wniosku, niniejsza interpretacja dotyczy możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko za 2020 r.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia prawa do skorzystania z określonej ulgi przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki.

Szczegółowe ustalenia w powyższym zakresie mogą być poczynione wyłącznie w ramach prowadzonego przez właściwy organ podatkowy postępowania podatkowego. Zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. Poczynienie pełnych ustaleń faktycznych na okoliczność, czy rodzic małoletniego dziecka faktycznie samotnie wykonywał w stosunku do dziecka władzę rodzicielską i ewentualnie w jakim okresie, jest możliwe wyłącznie w postępowaniu podatkowym. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i musi Pani zastosować się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).