Czy w ramach prowadzonej działalności i wykonywania usług informatycznych na zasadach przedstawionych w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca może s... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 29.07.2020, sygn. 0111-KDIB2-3.4011.15.2020.2.ASZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Czy w ramach prowadzonej działalności i wykonywania usług informatycznych na zasadach przedstawionych w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX i tym samym stosowania przepisów przyznających preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 01 kwietnia 2020 r. (data wpływu 15 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym 16 i 21 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia prawa do preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia prawa do preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 03 lipca 2020 r. znak: 0111-KDIB2-3.4011.15.2020.1.ASZ wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 16 i 21 lipca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% od dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX za 2019 r. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych &− Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym) i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) &− prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca opodatkowuje dochody z działalności gospodarczej podatkiem liniowym 19%. Wnioskodawca, w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, na podstawie umowy o świadczenie usług świadczy usługi informatyczne. Wnioskodawca jest twórcą kwalifikowanych praw własności intelektualnej, albowiem zgodnie z postanowieniami umownymi, w każdym przypadku, gdy w wyniku wykonywania umowy przez Wnioskodawcę jakikolwiek efekt, zarówno w całości jak i w części (również niedokończonej), będzie stanowił przedmiot jakichkolwiek praw na dobrach niematerialnych, w szczególności ale nie wyłącznie utwór, program komputerowy, bazę danych, know-how, Wnioskodawca przenosi z chwilą ustalenia takich praw wszystkie prawa majątkowe do nich, w tym wyłączne prawo do korzystania i rozporządzania nimi, na zamawiającego bez ograniczeń czasowych i terytorialnych, a także dokonuje przeniesienia praw zależnych i upoważnienia do wyłącznego i niewygasalnego wykonywania praw osobistych twórcy. Dla uniknięcia wątpliwości, Wnioskodawca wskazał, że celem stron jest przeniesienie praw na zamawiającego na wszystkich istniejących polach eksploatacji.

Wnioskodawca zapewnia, że prawa przenoszone na podstawie umowy przysługują mu lub będą mu przysługiwać w dniu ich powstania i mają charakter wyłączny i nieograniczony terytorialnie na wszystkich wskazanych w umowie polach eksploatacji, oraz że są wolne od jakichkolwiek obciążeń, w tym praw osób trzecich. Wnioskodawca przenosi na zamawiającego całość autorskich praw majątkowych do wszelkich utworów będących wynikiem wykonywania łączącej strony umowy, zarówno w Polsce jak i za granicą z chwilą ich ustalenia. Zgodnie z postanowieniami umownymi, w razie, gdy w wyniku wykonywania umowy przez Wnioskodawcę powstaną jakiekolwiek programy komputerowe w rozumieniu art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w jakichkolwiek możliwych formach wyrażenia (programy komputerowe), Wnioskodawca przenosi na zamawiającego z chwilą ich ustalenia całość autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, nieograniczone w czasie i liczbie egzemplarzy, zarówno w Polsce jak i za granicą. W związku z tym, w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, ponieważ zobowiązany jest do złożenia oświadczenia względem zamawiającego usługę, iż dysponuje wiedzą, doświadczeniem, kwalifikacjami i specjalizacją niezbędną do świadczenia usług na rzecz zamawiającego. Ponadto, Wnioskodawca w toku wykonywania umowy wytwarza utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Wnioskodawca w pkt 1 załącznika nr 1 do umowy, oświadcza, że celem stron jest przeniesienie praw na spółkę na wszystkich istniejących polach eksploatacji. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób, jest to działalność o charakterze twórczym podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność wykonywana przez Wnioskodawcę jest prowadzona w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, albowiem Wnioskodawca może zostać zobowiązany do przedkładania swemu kontrahentowi zestawienia zawierające zestawienie i opis zadań wykonanych lub wykonywanych w danym miesiącu projektów, wskazujący w szczególności na wykonane utwory (prawa autorskie). Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzania comiesięcznych raportów, obejmujących swoim zakresem pracochłonność w danym okresie. Ponadto, Wnioskodawca oświadcza, iż dysponuje wiedzą, doświadczeniem, kwalifikacjami i specjalizacją niezbędną do świadczenia usług na rzecz zamawiającego oraz przy wykonywaniu projektów zobowiązany jest do staranności właściwej ze względu na profesjonalny charakter swojej działalności (§ 1 pkt 2 i 3 umowy). W związku z tym, celem twórczej działalności Wnioskodawcy podejmowanej w sposób uporządkowany jest wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę kwalifikowane prawo własności intelektualnej stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze albowiem Wnioskodawca dysponuje wiedzą, doświadczeniem, kwalifikacjami i specjalizacją niezbędną do świadczenia usług, a ponadto w wyniku działalności twórczej Wnioskodawcy powstaje w szczególności utwór, program komputerowy, baza danych, know-how, stanowiący przedmiot praw na dobrach niematerialnych, a ponadto Wnioskodawca oświadcza, że prawa przenoszone na podstawie umowy przysługują mu lub będą mu przysługiwać w dniu ich powstania i mają charakter wyłączny i nieograniczony terytorialnie na wszystkich polach eksploatacji, oraz że są wolne od jakichkolwiek obciążeń, w tym praw osób trzecich (pkt 2 załącznika nr 1 do umowy).

W toku wykonywania umowy powstają utwory w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (utwór), w tym w szczególności, choć nie wyłącznie: wszelka dokumentacja i materiały, wyniki przeprowadzanych testów oprogramowania, założenia dotyczące faktycznego wykorzystania oprogramowania i jego rozbudowy, wyniki analiz, planowania, modyfikacji, uzupełniania i rozszerzania oprogramowania. Zgodnie z pkt 2 załącznika nr 1 do umowy, Wnioskodawca zapewnia, że prawa przenoszone na podstawie umowy przysługują mu lub będą mu przysługiwać w dniu ich powstania i mają charakter wyłączny i nieograniczony terytorialnie na wszystkich wskazanych polach eksploatacji, oraz że są wolne od jakichkolwiek obciążeń, w tym praw osób trzecich. Z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów, programów komputerowych, praw do baz danych, wykonanych w ramach umowy, a także wszelkich innych praw własności intelektualnej, określonych w stosownych przepisach, oraz innych praw wyłącznych, na każdym z pól eksploatacji i wszelkich sposobach korzystania, a także wszelkich innych upoważnień Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję zgodnie z wytycznymi zawartymi w objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., tj. sporządzoną techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Jest sporządzana w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki. Wersja elektroniczna została zarchiwizowana natomiast konstrukcja arkusza kalkulacyjnego powinna umożliwiać uzyskanie danych w okresie późniejszym według stanu na koniec poszczególnych miesięcy kalendarzowych. Ewidencja jest prowadzona w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programów komputerowych oraz ustalenie przychodów przypadających na każde z takich praw, oraz ustalenie kosztów uzyskania przychodów przypadających na każde z takich praw oraz ustalenie dochodu (straty) przypadającego na każde z takich praw.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej, w toku świadczenia usług informatycznych, opracowuje zarówno nowe jak i ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej oraz w znacznym stopniu odróżniające się od rozwiązań już funkcjonujących.

Działania Wnioskodawcy polegające na ulepszaniu, rozwijaniu, modyfikowaniu oprogramowania zmierzają do znacznej poprawy użyteczności oraz funkcjonalności oprogramowania.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej z kontrahentem rozwija aplikację bankową &− aplikację zarówno przeglądarkową jak i mobilną.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca modyfikuje, ulepsza, rozwija oprogramowanie będące rezultatem własnej pracy twórczej, albowiem Wnioskodawca dysponuje wiedzą, doświadczeniem, kwalifikacjami i specjalizacją niezbędną do świadczenia usług informatycznych, a także w wyniku działalności twórczej Wnioskodawcy powstaje w szczególności utwór, program komputerowy, baza danych, know-how, stanowiący przedmiot praw na dobrach niematerialnych, a ponadto prawa przenoszone na podstawie umowy przysługują lub będą przysługiwać Wnioskodawcy w dniu ich powstania i mają charakter wyłączny i nieograniczony terytorialnie na wszystkich polach eksploatacji, a także są wolne od jakichkolwiek obciążeń, w tym praw osób trzecich.

W związku z ulepszaniem i modyfikacją programu komputerowego Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów, programów komputerowych, praw do baz danych, wykonanych w ramach umowy, a także wszelkich innych praw własności intelektualnej, określonych w stosownych przepisach, oraz innych praw wyłącznych, na każdym z pól eksploatacji i wszelkich sposobach korzystania, a także wszelkich innych upoważnień Wnioskodawcy. Wynagrodzenie za wykonanie programu komputerowego obejmuje wynagrodzenie za egzemplarz kodu wynikowego i kodu źródłowego. Wnioskodawca ma zamiar opodatkować preferencyjną stawką dochody uzyskiwane ze sprzedaży wytworzonych przez Wnioskodawcę kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W wyniku działalności twórczej Wnioskodawcy powstaje w szczególności utwór, program komputerowy, baza danych, know-how, stanowiący przedmiot praw na dobrach niematerialnych, a prawa przenoszone na podstawie umowy przysługują lub będą przysługiwać Wnioskodawcy w dniu ich powstania i mają charakter wyłączny i nieograniczony terytorialnie na wszystkich polach eksploatacji, a także są wolne od jakichkolwiek obciążeń, w tym praw osób trzecich. Natomiast gdy w wyniku świadczenia usług przez Wnioskodawcę powstaną jakiekolwiek programy komputerowe w rozumieniu art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w jakichkolwiek możliwych formach wyrażenia (Programy komputerowe), Wnioskodawca przenosi na Spółkę z chwilą ich ustalenia całość autorskich praw majątkowych do Programów Komputerowych, nieograniczone w czasie i liczbie egzemplarzy, zarówno w Polsce jak i za granicą.

Dochodem, który Wnioskodawca ma zamiar opodatkować 5% stawką jest dochód ze sprzedaży wytworzonych przez Wnioskodawcę kwalifikowanych praw własności intelektualnej &− programów komputerowych lub ich części &− związany z przeniesieniem na wskazane we wniosku podmioty po wytworzeniu takich programów komputerowych lub ich części, autorskich praw majątkowych do powstałych utworów.

Wnioskodawca od początku świadczenia usług informatycznych prowadzi odrębną, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca prowadzi ewidencję zgodnie z wytycznymi zawartymi w objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., tj. sporządzoną techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Jest sporządzana w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki. Wersja elektroniczna została zarchiwizowana, natomiast konstrukcja arkusza kalkulacyjnego umożliwia uzyskanie danych w okresie późniejszym według stanu na koniec poszczególnych miesięcy kalendarzowych. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, a powyższe wyodrębnienie i ewidencja pozwala na wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa IP, a także na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów prowadzenia bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. W ewidencji tej Wnioskodawca wyodrębnia: każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, koszty prowadzenia bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej przypadającym na każde ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wnioskodawca: 1) wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach przychodów i rozchodów; 2) prowadzi księgi przychodów i rozchodów w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; 3) wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; 4) dokonuje zapisów w prowadzonych księgach przychodów i rozchodów w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5) dokonuje zapisów w prowadzonych księgach przychodów i rozchodów w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 4 marca 2019 r.

Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za rok 2019 i kolejne lata.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do stosowania przepisów przyznających preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie art. 30ca oraz art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem Wnioskodawca spełnia wymogi ustawowe, tj. prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej; wytworzenie kwalifikowanego IP (kwalifikowane prawo własności intelektualnej) w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej; prowadzenie odrębnej ewidencji zdarzeń gospodarczych obejmującej wszystkie operacje finansowe związane z dochodami z kwalifikowanych IP, zgodnie z art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku odchodowym od osób prawnych i art. 30cb ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; osiągnięcie dochodu z kwalifikowanego IP, podlegającego opodatkowaniu w Polsce; poniesienie kosztów kwalifikowanych w związku z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP.

Wnioskodawca wskazał, że szczegóły w zakresie stosowania ulgi oraz podmiotów uprawnionych zostały wskazane w specjalnym objaśnieniu wydanym 15 lipca 2019 r. przez Ministerstwo Finansów, dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej &− IP. Zgodnie z tym, Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, która kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa, tj. działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, a kwalifikowane IP czyli prawo własności intelektualnej zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, jest to autorskie prawo do programu komputerowego, oraz podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw. Prace rozwojowe Wnioskodawcy koncentrują się na wykorzystaniu dostępnej wiedzy celem kreowania nowych lub ulepszonych usług, procesów czy produktów. Lista kwalifikowanych praw własności intelektualnej, dla których można zastosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego, została wskazana w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i stanowi ona zamknięty katalog. Zgodnie z ustawą do kwalifikowanych IP zaliczamy autorskie prawo do programu komputerowego. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytworzył kwalifikowane IP i udzielił wyłącznego prawa do tego IP innemu podmiotowi, dla dochodów uzyskanych z tego tytułu, co wynika z zawartej umowy o świadczenie usług programistycznych oraz opisanego zdarzenia przyszłego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1387, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r., poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa powyżej, ustawodawca wprowadził w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem przez działalność badawczo rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. poz. 1668, ze zm.),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2020 r., poz. 85):

badania naukowe są działalnością obejmującą: badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik Języka Polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy mający na celu tworzenie, tworzyć powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium definiującym działalność badawczo-rozwojową jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo systematyczny występuje w sformułowaniu podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny, a więc odnosi się do działalności, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium systematyczności danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym (prowadzącego taki projekt) jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowym jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w jej ramach świadczy usługi informatyczne. W toku świadczenia tych usług opracowuje zarówno nowe jak i ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej oraz w znacznym stopniu odróżniające się od rozwiązań już funkcjonujących. Działania Wnioskodawcy polegające na ulepszaniu, rozwijaniu, modyfikowaniu oprogramowania zmierzają do znacznej poprawy użyteczności oraz funkcjonalności oprogramowania. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej z kontrahentem rozwija aplikację bankową &− aplikację zarówno przeglądarkową jak i mobilną. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca modyfikuje, ulepsza, rozwija oprogramowanie będące rezultatem własnej pracy twórczej, albowiem Wnioskodawca dysponuje wiedzą, doświadczeniem, kwalifikacjami i specjalizacją niezbędną do świadczenia usług informatycznych, a także w wyniku działalności twórczej Wnioskodawcy powstaje w szczególności utwór, program komputerowy, baza danych, know-how, stanowiący przedmiot praw na dobrach niematerialnych.

Działalność o charakterze twórczym podejmowana jest w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność wykonywana przez Wnioskodawcę jest prowadzona w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku oraz jego uzupełnieniu opis sprawy, a także ww. przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W związku z powyższym, podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu, ulepszaniu oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy ustalić czy Wnioskodawca istotnie w związku ze swoją działalnością, polegającą na tworzeniu/modyfikowaniu/ulepszaniu programów komputerowych lub ich części osiąga dochód z tzw. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, stanowiący podstawę do opodatkowania preferencyjną stawką.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3/ a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent czy autorskie prawo do programu komputerowego.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W myśl art. 8 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1231, ze zm.) prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast stosownie do art. 17 tejże ustawy jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowania komputerowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;
Wnioskodawca powyższe zadania realizuje w bezpośrednio prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
wytworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe są wynikiem działalności twórczej;
prowadzone prace zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności oprogramowania;
wytworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija programy komputerowe, z umowy podpisanej ze Spółką, dla której świadczy usługi programistyczne, wynika, że jeżeli powstaje utwór (program komputerowy), to prawa autorskie są przenoszone na tę Spółkę;
Wnioskodawca przenosi na wskazaną we wniosku Spółkę całość autorskich praw majątkowych do stworzonych i przekazanych jej programów komputerowych;
Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa IP oraz na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest istotna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego bez preferencji wynikającej z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),
wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca uzyskuje dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci tworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stąd dochód ten kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu osiągniętych od 1 stycznia 2019 r. według stawki 5%.

Na koniec należy podkreślić, że opisane preferencyjne opodatkowanie stawką 5% dotyczy tylko i wyłącznie kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wymienionych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w tym z autorskich praw do programów komputerowych pkt 8). Stąd jeżeli Wnioskodawca w ramach umowy ze Spółką osiąga także inne dochody, w tym z innych niż programy komputerowe utworów w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych (np. wskazane we wniosku bazy danych, know-how), to wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do tych utworów nie podlega preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5%.

Reasumując, Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% dochodów uzyskanych ze sprzedaży autorskich praw do programów komputerowych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej jest sam przepis prawa. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie