W zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 marca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 30 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Planuje Pan sprzedaż udziału w prawie własności niezabudowanej nieruchomości, stanowiącej działkę ewidencyjną numer (...), o powierzchni 0,6935 ha, położonej (...), dla której Sąd Rejonowy, prowadzi księgę wieczystą nr (...) (dalej: „Nieruchomość”).

Prawo własności Nieruchomości przysługuje na zasadzie współwłasności ułamkowej w udziale wynoszącym po 1/3 części Nieruchomości (dalej jako: „Prawo własności”): Panu oraz dwóm innym osobom fizycznym – Panu (...) oraz (...) (dalej łącznie jako: „Pozostali Sprzedający”).

8 kwietnia 2019 r. (...). (dalej: „spółka”) oraz Pan i Pozostali Sprzedający zawarli przedwstępną umowę sprzedaży Nieruchomości aneksowaną 17 lutego 2020 r., a następnie ponownie aneksowaną 28 lutego 2022 r.

Przedmiotowa Nieruchomość stanowi niezabudowane grunty rolne, przy czym na  Nieruchomości nie ma wzniesionych budynków lub budowli, które stanowiłyby część składową gruntu lub odrębną własność. Także na moment transakcji Nieruchomość będzie pozostawać niezabudowana. Jednocześnie dla Nieruchomości zostało ustalone, przyjętą uchwałą Rady Miejskiej  w (…), m.in. przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną, zabudowę mieszkaniowa jednorodzinną, usługi, hotele, zieleń parkowa, skwery, place zabaw, terenowe urządzenia sportowe, infrastruktura drogowa, itd.

Nieruchomość nie jest i nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub użyczenia zawieranych przez Pana z innymi podmiotami. Na moment sprzedaży Nieruchomość także nie będzie przedmiotem najmu, dzierżawy, użyczenia lub umowy o  podobnym charakterze. Nieruchomość nie jest i do dnia sprzedaży nie będzie wykorzystywana przez Pana lub inne podmioty do prowadzenia na nich działalności gospodarczej (w tym także działalności rolniczej).

Nabył Pan udział w Prawie własności Nieruchomości, w wyniku nieodpłatnego otrzymania, na podstawie umowy darowizny z 19 kwietnia 2004 r. W związku z czym, nabyciu Prawa własności nie towarzyszyły przepływy gotówkowe. Prawo własności do  Nieruchomości zostało więc przez Pana nabyte w wyniku darmowego przekazania, wiele lat temu, a intencją Pana nie było przeznaczenie Nieruchomości na cele inwestycyjne - nie zamierzał Pan nabyć Prawa własności z głównym zamiarem jego sprzedaży.

Jest Pan osobą fizyczną, która nie prowadzi działalności gospodarczej w  rozumieniu przepisów ustawy z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców i nie prowadziła działalności gospodarczej na podstawie właściwych przepisów prawa poprzedzających ww.  ustawę, w związku z czym nabycie Prawa własności nastąpiło do Pana majątku prywatnego (osobistego).

Jednocześnie Pan nie zajmuje się obecnie, jak również nie zajmował się w przeszłości obrotem nieruchomościami - w szczególności w sposób profesjonalny albo zorganizowany. Na przestrzeni ostatnich lat, nie przeprowadzał Pan żadnych innych transakcji dotyczących obrotu nieruchomościami. Sprzedaż Prawa własności jest więc pierwszą tego typu transakcją w ciągu ostatnich lat.

Posiada Pan inne stałe źródła dochodów, niezwiązane w żaden sposób z  przedmiotową transakcją, jak również z ogólnym obrotem nieruchomościami. Również dochody osiągnięte z incydentalnego najmu części Nieruchomości nie stanowiły dla Pana głównego źródła dochodu, a tym bardziej nie były dla niego stałym źródłem. Najem części nieruchomości prowadzona była przez Pana wyłącznie na rzecz spółki, po Pana uprzedniej prośbie, a jej głównym celem było udostępnianie spółce powierzchni do swobodnej realizacji inwestycji na sąsiednich gruntach. Nie zamierzał Pan prowadzić najmu w sposób zorganizowany i dla innych podmiotów.

W związku ze sprzedażą Prawa własności nie podejmował Pan również żadnych działań o charakterze profesjonalnym (m.in. marketingowym) zmierzających do  zwiększenia wartości rynkowej lub sprzedaży Nieruchomości, w szczególności nie uzbrajał terenu, nie podejmował działań w celu wyłączenia Nieruchomości z produkcji rolnej, nie uzyskiwał decyzji udzielającej pozwolenia na budowę, itp. nie zamieszczał Pan również ogłoszeń dotyczących chęci sprzedaży Nieruchomości.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, że nie zajmuje się Pan profesjonalną działalnością w zakresie obrotu nieruchomościami na rynku gospodarczym, lecz jest osobą fizyczną dokonującą incydentalnej sprzedaży Prawa własności stanowiącego część majątku prywatnego, wraz z Pozostałymi Sprzedającymi udzielił spółce (jako deweloperowi - podmiotowi prowadzącemu profesjonalną działalność w dziedzinie budowalnej), niezbędnych do zawarcia przedmiotowej transakcji oraz późniejszych działań dla spółki pełnomocnictw do:

‒wglądu w akta księgi wieczystej,

‒wglądu do dokumentacji prowadzonej dla Nieruchomości przez Zarząd Geodezji, Kartografii i Katastru,

‒złożenia wniosku i uzyskania wypisu i wyrysu z rejestru gruntów,

‒złożenia wniosku i uzyskania zaświadczenia o niezaleganiu z podatkami, ZUS I KRUS,

‒występowania do administracji budowlanej w celu uzyskania koniecznych uzgodnień do realizacji planowanej przez spółkę inwestycji,

‒uzyskania warunków przyłącza planowanej przez spółkę inwestycji,

‒wystąpienia do zarządcy drogi w celu uzgodnienia obsługi komunikacyjnej przez spółkę inwestycji,

‒wystąpienia do właściwych organów celem uzgodnienia gospodarki zielenią,

‒składania pism, podań, wniosków o wydanie decyzji (w tym decyzji o pozwoleniu na  budowę) w zakresie niezbędnym i koniecznym dla realizacji przez spółkę inwestycji,

‒reprezentowania w postępowaniu zmierzającym do uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w celu umożliwienia realizacji przez spółkę inwestycji.

Przedmiotowe pełnomocnictwa udzielone zostały przez Pana i Pozostałych Sprzedających w imieniu i na rzecz spółki. Również uzyskanie wszelkich niezbędnych decyzji przeprowadzane było w imieniu i na rzecz spółki. Nie stanowią one działań mających na celu wzrost wartości Nieruchomości, lecz wyłącznie zabezpieczenie interesów spółki, gdyż na ich podstawie spółka może potwierdzić możliwość realizacji planowanej przez siebie inwestycji w  zakładanym kształcie (zabezpieczeniu interesów spółki), m.in. pozwalają na audyt Nieruchomości. Nieudzielenie przedmiotowych pełnomocnictw mogłoby skutkować zaniechaniem zakupu ze strony spółki i odstąpieniem od umowy. W związku z powyższym, Pana działania polegające na udzieleniu pełnomocnictw były niezbędnym elementem warunkującym możliwość sprzedaży Prawa własności.

Przed dniem sprzedaży Prawa własności albo już po tym dniu może okazać się, że spółka będzie mogła zrealizować planowaną inwestycję na większą skalę, tj. będzie mogła wybudować budynki o większej łącznej powierzchni użytkowej niż zakładano na moment zawarcia umowy przedwstępnej. W przypadku zaistnienia takich okoliczności, zgodnie z  ustaleniami stron, Panu oraz Pozostałym Sprzedającym będzie przysługiwać prawo do otrzymania od spółki dodatkowego wynagrodzenia z tytułu dostawy Nieruchomości. Wynagrodzenie dodatkowe będzie mieć charakter warunkowy i nie ma pewności, czy i kiedy okoliczności do jego wypłaty się ziszczą, a w przypadku gdyby wynagrodzenie to należało się Panu i Pozostałym Sprzedającym, będzie ono wypłacone odrębnie od wynagrodzenia „zasadniczego”.

Ewentualny wzrost wartości Nieruchomości nie wyniknie z działań marketingowych prowadzonych przez Pana, lecz z powodu sporządzenia nowego planu zagospodarowania przestrzennego, którego uchwalenie jest niezbędne w związku z koniecznością przeprowadzenia dodatkowych prac budowalnych w granicach Nieruchomości.

Powziął więc Pan wątpliwości, co do konieczności opodatkowania przychodu ze sprzedaży Prawa własności w Nieruchomości na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

1.Czy przychód uzyskany przez Pana ze sprzedaży udziału w  Nieruchomości (Prawa własności w Nieruchomości) nie będzie stanowić dla Pana źródła przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, które nastąpi w wyniku wykonania działalności gospodarczej, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od  osób fizycznych, jak również zgodnie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) tej ustawy?

2.Czy w przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie nr 1, będzie Pan mógł opodatkować przychód z tytułu sprzedaży udziału w Nieruchomości (Prawa własności w Nieruchomości) w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w  wysokości 10%, zgodnie z art. 12 ust. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, jeżeli złoży oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1.

W Pana ocenie, przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w Nieruchomości (Prawa własności w Nieruchomości) nie będzie stanowić dla Pana źródła przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, które nastąpi w wyniku wykonania działalności gospodarczej, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z , jak również zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.; dalej jako: „ustawa o PIT”).

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy o PIT, źródłami przychodów są:

‒pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

‒odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te  odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W Pana ocenie, w celu określenia, czy przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w Nieruchomości (Prawa własności w Nieruchomości) nie będzie stanowić dla Pana źródła przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, które nastąpi w wyniku wykonania działalności gospodarczej, a w konsekwencji nie będzie stanowić źródła przychodów, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 lub art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT (jak również innych pozostałych źródeł przychodów wskazanych w ustawie PIT), z uwagi na upływ pięcioletniego okresu licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, a tym samym nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, kluczowym jest analiza Pana działań wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego przedmiotowej sprawy z  normatywnymi wzorcami działalności gospodarczej wynikającymi z ustawy o PIT.

I tak, zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i  ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pana zdaniem, zarobkowy charakter działalności gospodarczej oznacza, że zamiarem (celem) jej podjęcia jest osiągnięcie zysku. Zysk z kolei powinno się definiować jako nadwyżkę przychodów nad wydatkami. Należy też liczyć się z możliwością nieuzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej, czyli z poniesieniem straty. Tym samym, o zarobkowym charakterze działalności gospodarczej nie decyduje faktyczne osiągnięcie zysku, lecz zamiar jego osiągnięcia. Z drugiej jednak strony, sam zamiar osiągnięcia zysku przez podatnika w związku z przeprowadzanymi przez niego transakcjami (czynnościami), nie przesądza w sposób wyłączny o przypisaniu uzyskanego z  tych operacji przychodu realizowanego w wyniku działalności gospodarczej, bez jednoczesnego spełnienia pozostałych przesłanek z art. 5a pkt 6 ustawy o PIT.

Wola uzyskania zysku w przytoczonym wyżej rozumieniu, stanowić bowiem może również imperatyw, którym kierować się będzie podatnik zamierzający osiągnąć przychód nie tylko w wyniku działań wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Bowiem podatnik wyprzedający swój majątek prywatny (osobisty) również dąży do osiągnięcia zysku, nie  natomiast poniesienia straty, w celu zwiększenia swojego majątku prywatnego.

Zorganizowanie i ciągłość to kolejne cechy działalności gospodarczej. Z ich wyjaśnieniem wiąże się najwięcej problemów interpretacyjnych. Pojęcie „zorganizowanie” można rozpatrywać w dwóch aspektach: zorganizowania formalnego oraz zorganizowania faktycznego. Na organizację formalną przedsięwzięcia kwalifikowanego jako działalność gospodarcza składa się m.in.: wybór formy organizacyjno-prawnej, w jakiej działalność ta  będzie uskuteczniana (np. na podstawie zgłoszenia osoby fizycznej do ewidencji działalności gospodarczej, czy też przez powołanie spółki prawa handlowego, wpisanej następnie do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego); uzyskanie właściwego numeru statystycznego; zgłoszenie działalności organowi podatkowemu oraz  spełnienie innych warunków prawnych, związanych z podjęciem określonego rodzaju działalności gospodarczej. W tym należy jednak wskazać, że dopełnienie wymienionych wyżej wymogów formalnych nie ma decydującego znaczenia dla uznania określonych form aktywności za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy podatkowej.

W judykaturze ugruntował się pogląd, w świetle którego prowadzenie działalności gospodarczej (i osiąganie przychodów z tej działalności), to pewien stan obiektywny. Dla uzyskiwania przychodów z tego źródła nie jest konieczne, aby podatnik miał status przedsiębiorcy, nie jest konieczna rejestracja tej działalności w sposób przewidziany w  przepisach odrębnych, dotyczących wymogów formalnych, jakie powinna spełnić osoba prowadząca działalność gospodarczą. Nie ma także znaczenia subiektywne przekonanie podatnika, że przychody z jego aktywności są przypisane do innego źródła przychodu (por. np. wyrok NSA z 21 sierpnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2096/12, publ. CBOSA).

Pana zdaniem, dla oceny, czy aktywność podatnika spełnia cechy „zorganizowania” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT istotne jest wykazanie, że  występuje tutaj element faktycznego zorganizowania działalności. W konsekwencji formę prawną działalności gospodarczej podatnika („zorganizowanie prawne”) można ustalić dopiero po stwierdzeniu, że prowadzi on samodzielnie (we własnym imieniu) działalność funkcjonalnie, organizacyjnie przygotowaną do realizacji celu zarobkowego i  ma ona charakter ciągły. W efekcie uznać należy, że o zaliczeniu określonych form aktywności podatnika do działalności gospodarczej zadecyduje nie tyle dopełnienie przez niego wymogów formalnych, związanych z podjęciem i prowadzeniem działalności gospodarczej, ile okoliczności faktyczne świadczące o tym, że jego działania miały charakter zorganizowany i ciągły oraz, że były prowadzone w celu zarobkowym we własnym imieniu, a uzyskane w ten sposób przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o PIT (por. np. wyrok NSA z 9 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 773/13, publ. CBOSA).

Uwzględniając zatem wymieniony aspekt faktyczny, mający znaczenie dla scharakteryzowania zachowań podatnika, należy stwierdzić, że na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonej działalności, jak i w fazie realizacyjnej.

Z kolei przez „ciągłość” działań należy rozumieć stałość (trwałość) ich wykonywania, powtarzalność, regularność i stabilność. Podzielić należy wyrażone w orzecznictwie poglądy, że brak jest podstaw kwalifikowania do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, podejmowanych przez podatnika czynności mieszczących się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mających na celu prawidłowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny czy też potrzeb prywatnych.

Działań z zachowaniem - normalnych w takich przypadkach - reguł gospodarności nie należy z gruntu utożsamiać z działalnością gospodarczą (por. cyt. wyroki NSA o sygn. akt  II FSK 855/14, II FSK 1423/14, II FSK 379/14 oraz II FSK 3760/17). W efekcie działania podatnika, w stosunku do stanowiących jego własność składników majątkowych (w tym mienia nieruchomego), wykazują cechy zorganizowania i ciągłości, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, gdy podejmowane przez niego czynności, związane z  zagospodarowaniem tego mienia i jego rozporządzaniem, będą istotnie odbiegały od  normalnego wykonywania prawa własności, a nadto podatnik z operacji tych uczyni sobie lub ma zamiar uczynienia stałego (nie okazjonalnego) źródła zarobkowania.

Każda zatem transakcja związana ze sprzedażą nieruchomości, powinna być rozpatrywana indywidualnie, z uwzględnieniem całokształtu okoliczności z nią związanych, w tym czynności podjętych przez sprzedającego przed dokonaną sprzedażą, a którą cechują przymioty charakterystyczne dla prowadzonej działalności gospodarczej. Znaczenie dla oceny zdarzenia mogą mieć również indywidualne cechy przedmiotu transakcji, bądź  okoliczności życiowe, w jakich znajdował się podatnik dokonujący transakcji, a które miały wpływ na jego decyzje. Należy bowiem każdorazowo rozstrzygać, czy dana transakcja była wynikiem zorganizowania i ciągłości podporządkowanych celom prowadzenia działalności gospodarczej, czy też w aspekcie sytuacji życiowej, ekonomicznej, rodzinnej, bądź zdrowotnej nie wykazywała tych cech.

Odnosząc powyższe uwagi do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o udzielenie interpretacji należy zauważyć, że Pana czynności związane ze sprzedażą udziału w Nieruchomości świadczą o tym, że celem jest wyzbycie się części majątku prywatnego i przeznaczenie uzyskanych środków na cele osobiste.

Nie ulega też wątpliwości, że sprzedaż udziału w Nieruchomości będzie przeprowadzona przez Pana oraz Pozostałych Sprzedających w ich imieniu własnym oraz na ich rachunek. Spełnienie jednak tylko tych dwóch warunków (z czterech wymienionych w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT), Pana zdaniem, nie pozwala na przyjęcie, że przychody te należy zaliczyć do przychodów osiąganych w ramach działalności gospodarczej, bowiem Pana działania nie wykazują cechy zorganizowania i ciągłości w przedstawionym wyżej rozumieniu.

Zgodnie z przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, planuje Pan dokonać incydentalnej sprzedaży udziału w Nieruchomości, którą nabył wiele lat temu (niemal 18 lat). Nabył Pan udział w Nieruchomości na podstawie umowy darowizny z 19 kwietnia 2004 r. - przedmiotową nieruchomość otrzymał więc Pan nieodpłatnie, a jednocześnie nie dokonywał Pan działań wskazujących na zorganizowanie, tj. nie szukał gruntów, nie wykazywał chęci „zainwestowania” w nieruchomości. Nie  można więc stwierdzić, aby Pana intencją, w tamtym okresie, było przeznaczenie Nieruchomości na cele inwestycyjne. Jednocześnie, jak wskazano powyżej nie prowadzi i nigdy nie prowadził Pan działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Jednocześnie, na przestrzeni ostatnich lat, nie przeprowadzał Pan żadnych innych transakcji dotyczących obrotu nieruchomościami. Sprzedaż udziału w Nieruchomości jest pierwszą tego typu transakcją w ciągu ostatnich lat.

Posiada Pan inne stałe źródła dochodów (z których zaspokaja zarówno swoje ekonomiczne potrzeby, jak również potrzeby swojej rodziny), niezwiązane w żaden sposób z przedmiotową transakcją oraz z ogólnym obrotem nieruchomościami. Co istotne, nie prowadzi Pan również sformalizowanej działalności gospodarczej, a przedmiotowa Nieruchomość nie jest do takich celów wykorzystywana.

Nie dokonywał Pan, także żadnych działań marketingowych, których finalizacją jest sprzedaż udziału w Nieruchomości, tj. nie ogłaszał się na portalach internetowych i w innych dostępnych miejscach, nie uzbrajała terenu, nie podejmowała działań w celu wyłączenia Nieruchomości z produkcji rolnej, nie uzyskiwała decyzji udzielającej pozwolenia na budowę, etc.

Pana zdaniem, o zorganizowanym działaniu nie może także przesądzać fakt, że udzielił Pan spółce pełnomocnictw w zakresie wskazanym w opisie zdarzenia przyszłego we wniosku. Przedmiotowe pełnomocnictwa udzielone zostały w imieniu i na rzecz spółki. Nie stanowią one działań mających na celu wzrost wartości Nieruchomości.

W Pana ocenie, takie działanie wskazuje na brak zorganizowania działań w zakresie obrotu nieruchomościami. Gdyby bowiem faktycznie prowadził profesjonalną działalność (np. działalność deweloperską jak spółka, której udzielono pełnomocnictw), posiadałby Pan niezbędną wiedzę oraz know-how do przeprowadzania podobnych transakcji osobiście.

Dodatkowo pełnomocnictwa służą potwierdzeniu możliwości realizacji planowanej przez spółkę inwestycji w zakładanym kształcie (zabezpieczeniu interesów spółki), m.in. pozwalają na audyt Nieruchomości. Nieudzielenie przedmiotowych pełnomocnictw mogłoby skutkować zaniechaniem zakupu ze strony spółki i odstąpieniem od umowy.

W związku z  powyższym, Pana działania polegające na udzieleniu pełnomocnictw były niezbędnym elementem warunkującym możliwość sprzedaży Prawa własności,a w konsekwencji możliwości osiągnięcia dochodu zwiększającego Pana majątek prywatny.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawczyni, udzielenie pełnomocnictw także nie jest przejawem profesjonalnej, zorganizowanej działalności gospodarczej. Z perspektywy Wnioskodawczyni jest to przejaw racjonalnego gospodarowania majątkiem osobistym - doprowadzenie do sprzedaży Nieruchomości (zwiększenie majątku prywatnego), przy  jednoczesnym zminimalizowaniu nakładów z Jej strony, które powodowałyby uszczuplenie majątku prywatnego.

Na ocenę, czy dana transakcja powinna stanowić źródło przychodów z działalności gospodarczej nie powinna także wpłynąć ewentualna możliwość otrzymania przez Wnioskodawcę dodatkowego wynagrodzenia, które wynikać może z realizacji przez DDW inwestycji na większą skalę, niż zakładana do dnia możliwej sprzedaży.

W takiej sytuacji wzrost wartości Nieruchomości nie wyniknie z działań marketingowych prowadzonych przez Wnioskodawczynię, lecz z powodu sporządzenia nowego planu zagospodarowania przestrzennego, którego uchwalenie jest niezbędne w związku z  konieczności przeprowadzenia dodatkowych prac budowalnych w granicach Nieruchomości. Wynagrodzenie dodatkowe będzie mieć natomiast charakter warunkowy i nie ma pewności, czy i kiedy okoliczności do jego wypłaty się ziszczą, a w przypadku gdyby wynagrodzenie to należało się Wnioskodawczyni i Pozostałym Sprzedającym, będzie ono wypłacone odrębnie od wynagrodzenia „zasadniczego”.

Podsumowując, Pana zdaniem, sprzedaż udziału w Nieruchomości, będzie miała charakter incydentalny - nie będzie prowadzona w sposób ciągły i zorganizowany, a czynności dokonywane w związku z planowaną sprzedażą (w tym udzielenie pełnomocnictw) świadczą o tym, że działała Pan z zamiarem wyzbycia się majątku osobistego i uzyskania środków pieniężnych na cele prywatne.

W świetle powyższego stoi Pan więc na stanowisku, że przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w Nieruchomości nie będzie stanowić dla Pana źródła przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, które nastąpi w wyniku wykonania działalności gospodarczej, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, jak również zgodnie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) tej ustawy, z uwagi na upływ pięcioletniego okresu licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w Nieruchomości nie będzie mógł być również zakwalifikowany do innych źródeł wskazanych w ustawie PIT.

Ad. 2

W Pana ocenie, w przypadku zaistnienia negatywnej odpowiedzi na pytanie Nr 1, będzie Pan mógł opodatkować przychód z tytułu sprzedaży udziału w Nieruchomości (Prawa Własności Nieruchomości) w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 10 %, zgodnie z art. 12 ust. 10 UoZPDOF, jeżeli złoży oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zgodnie z art. 9 ust. 1 UoZPDOF.

Stosownie do art. 12 ust. 10 UoZPDOF, w przypadku odpłatnego zbycia praw majątkowych lub nieruchomości będących:

1) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

2) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym, nie przekracza 1.500 zł,

3) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

4) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które nie podlegają ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

5) składnikami majątku przedsiębiorstwa w spadku,

-   bez względu na okres ich nabycia - ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 10% uzyskanego przychodu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z pozarolniczej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło sześć lat.

Zgodnie natomiast z art. 22d ust. 2 ustawy PIT, składniki majątku, o których mowa w art. 22a- 22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Jednocześnie, w świetle art. 22c pkt 1 amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Analizując przedstawione powyżej przepisy UoZPDOF oraz ustawy PIT, stoi Pan na stanowisku, iż w przypadku, gdy tutejszy organ podatkowy uzna, że przychody ze sprzedaży udziału w Nieruchomości stanowią przychody ze sprzedaży w związku z prowadzoną działalnością gospodarcza (stanowić będą źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT), Panu będzie przysługiwało prawo do opodatkowana zrealizowanego przychodu z tytułu sprzedaży udziału w Nieruchomości zgodnie z przepisami wskazanymi w art. 12 ust. 10 UoZPDOF, tj. w wysokości 10% przychodu osiągniętego z tej sprzedaży.

Pana zdaniem w sytuacji, gdy transakcja sprzedaży udziału w Nieruchomości uznana zostanie jako następująca w wykonaniu działalności gospodarczej, przedmiotowa Nieruchomość (udział w Nieruchomości) dla Pana będzie składnikiem majątku, o którym mowa w art. 22c pkt 1 ustawy PIT – niezabudowany  grunt (w części przypadającej Panu) – i jako środek trwały powinien zostać ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości materialnych i prawych (na podstawie art. 22d ust. 2 ustawy PIT).

W konsekwencji stanowić będzie dla Pana środek trwały, o którym mowa w art. 12 ust. 10 pkt 1 UoZPDOF, zaś przychód uzyskany z odpłatnego zbycia może zostać objęty zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, i opodatkowany według 10% stawki od uzyskanego przychodu.

Warunkiem jest jednak wybór zryczałtowanej formy opodatkowania zgodnie z art. 9 ust. 1 UoZPDOF. Zgodnie z tym przepisem sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika (…), do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Wobec powyższego Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości przyjętego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r.  poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy:

Źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d. innych rzeczy,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zatem przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1. odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

2. zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. 

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków:

‒ po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową,

‒ po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz,

‒ po trzecie, w sposób ciągły.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1. jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu.

2. Wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter.

3. Prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Zatem, każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Zasadniczego znaczenia dla rozstrzygnięcia tak zarysowanego problemu nabiera kwestia ustalenia właściwych relacji między regulacją art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w związku z art. 5a pkt 6) a art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) tej ustawy. Sygnalizowane w judykaturze problemy związane ze stosowaniem tych przepisów biorą się z tego, że z ich treści trudno wyinterpretować w sposób jednoznaczny, gdzie przebiega granica między tym, co stanowi obrót nieprofesjonalny, a tym co należy rozpoznawać jako czynności związane z prowadzeniem pozarolniczej działalności gospodarczej (wyrok NSA z 05.04.2016 r. sygn. akt II FSK 379/14, z 09.03.2016 r. sygn. akt II FSK 1423/14, z dnia 09.04.2015 r. sygn. akt II FSK 773/13 i inne).

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Prowadzenie działalności gospodarczej we własnym imieniu oznacza, że związane z działalnością prawa i obowiązki dotyczą osoby fizycznej, która ją prowadzi; podmiot prowadzący działalność gospodarczą występuje jako podmiot niezależny prawnie od innych podmiotów, a podejmowane przez niego czynności rodzą bezpośrednio dla niego określone prawa i obowiązki.

W związku z powyższym, aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność jest zarobkowa wtedy, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby działalność gospodarcza wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Zatem, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 3 czerwca 2015 roku sygn. I SA/Po 919/14: „Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 u.p.d.o.f.”

Przez powtarzalność rozumie się ponadto cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód jednego z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma kluczowe znaczenie dla ustalenia sposobu opodatkowania przychodu.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Pana do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1.W dniu 7 lipca 2003 r. na podstawie umowy darowizny nabył Pan nieodpłatnie udział w Prawie własności Nieruchomości. 

2.Intencją Pana nie było przeznaczenie Nieruchomości na cele inwestycyjne – nie zamierzał Pan nabyć Prawa własności z głównym zamiarem jego sprzedaży.

3.Jest Pan osobą fizyczną, która nie prowadzi działalności gospodarczej.

4.Nabycie Prawa własności nastąpiło do Pana majątku prywatnego (osobistego).

5.Nie zajmował się Pan obecnie, jak również w przeszłości obrotem nieruchomościami. Sprzedaż Prawa własności jest więc pierwszą tego typu transakcją w ciągu ostatnich lat.

6.Dochody osiągnięte z incydentalnego najmu części Nieruchomości nie stanowiły dla Pana głównego źródła dochodu. Najem części nieruchomości była przez Pana prowadzona wyłącznie na rzecz spółki. Nie zamierzał Pan prowadzić najmu w sposób zorganizowany i dla innych podmiotów.

7.W związku ze sprzedażą Prawa własności, poprzez zawarcie przedwstępnej umowy sprzedaży w dniu 8 kwietnia 2019 r., aneksowaną w dniu 17 lutego 2020 r. a następnie ponownie aneksowaną w dniu 28 lutego 2022 r., nie podejmował Pan żadnych działań o charakterze profesjonalnym zmierzającym do zwiększenia wartości rynkowej lub sprzedaży Nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie, czynności podejmowane przez Pana wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem.

Okoliczności opisane we wniosku nie wskazują, że planowana sprzedaż nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określone w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zakres, stopień zaangażowania, i cel Pana działania wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotowych działek nie będzie stanowić przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 omawianej ustawy. Skutki podatkowe tych czynności należy więc ocenić w kontekście przesłanek wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

W myśl natomiast art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.),

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Zgodnie z art. 888 § 1 k.c. datą nabycia przez Pana udziału w nieruchomości jest 19 kwietnia 2004 r., tj. data zawarcia umowy darowizny.

Zatem, przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w Nieruchomości nie będzie stanowić dla Pana źródła przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, które nastąpi w wyniku wykonania działalności gospodarczej, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3, jak również zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego okresu licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W związku z powyższym Pana stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W związku z tym, że w zakresie pytania Nr 1 Pana stanowisko jest prawidłowe, nie udziela się odpowiedzi na pytanie Nr 2, bowiem oczekiwał Pan na nie odpowiedzi wyłącznie w sytuacji uznania stanowiska w zakresie pytania Nr 1 za nieprawidłowe.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pana. Nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych współwłaścicieli.

Końcowo tutejszy Organ zauważa, że przeanalizował powołane przez Pana we wniosku wyroki sądów administracyjnych.

Przy czym wskazać należy, że powołane orzeczenia sądów administracyjnych dotyczą indywidualnych spraw innych podmiotów oraz innych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych niż przedstawione we wniosku i tylko w tych sprawach są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z  11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na  adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na  platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).