Przedmiotem pytania jest cały okres Pani pobytu w Stanach Zjednoczonych. Przedmiotem pytania nie jest 2022 rok i dochody osiągnięte w 2022 r. Po powrocie po kilkudziesięciu latach do Polski w 2022 roku przelała Pani pieniądze na polskie konto. Przestraszyła się Pani, że w 2022 roku Urząd Skarbowy zechce zapytać skąd pochodzą te pieniądze i pobrać podatek za zarobione pieniądze w okresie, kiedy jego centrum interesów życiowych było w Stanach Zjednoczonych. Przedmiotem pytania są zarobki osiągnięte przez kilkadziesiąt lat w Stanach Zjednoczonych.

Pytanie

1.Czy w związku z faktem stałego miejsca zamieszkania w USA miała Pani obowiązek do marca 2022 r. do chwili powrotu płacenia zobowiązań podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych w Polsce od dochodów osiąganych w Stanach Zjednoczonych?

2.Czy mając centrum interesów życiowych w Stanach Zjednoczonych przez kilkadziesiąt lat miała Pani obowiązek płacenia pieniędzy tytułem podatku za pieniądze zarobione w Stanach Zjednoczonych?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych)

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W związku z faktem, iż polskie przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia „centrum interesów osobistych”, zwykle pojęcie to interpretuje się jako miejsce (kraj), w którym dana osoba posiada najwięcej powiązań osobistych, tj. rodzinnych (tzw. ognisko domowe), towarzyskich, miejsce, w którym podejmuje aktywność społeczną. kulturalną, polityczną, obywatelską, w którym należy do organizacji, klubów, uprawia hobby.

Należy podkreślić, że podstawowym czynnikiem jest tu miejsce przebywania rodziny, głównie współmałżonka (partnera życiowego) oraz małoletnich dzieci. Natomiast „centrum interesów gospodarczych" oznacza miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, czyli kraj, w którym dana osoba uzyskuje większość swoich dochodów (przychodów), posiada inwestycje, majątek ruchomy i nieruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty oraz konta bankowe. Powyższe potwierdza przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 27 maja 2013 r. (sygn. IPPB4/415-177/13-2/MP).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, w wyroku z 15 października 2010 r. (sygn. akt: I SA/Bd 702/10), orzekł, iż „przesłanka powinna zostać oceniona w kontekście powiązań osobistych i gospodarczych skarżącego, zatem, w pierwszej kolejności należałoby ustalić miejsce gdzie koncentrowało się życie rodzinne strony, tj. gdzie znajdowało się ognisko domowe podatnika. Pojęcie to należy do pojęć niedookreślonych, nieostrych, tj. takich, które podlegają ocenie przez organ na tle okoliczności faktycznych danej sprawy. Ognisko domowe musi jednak nosić znamiona trwałości oznaczające, że osoba ta urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania. Podatnik powinien przebywać w danym miejscu w taki sposób, aby nie było wątpliwości, iż jego pobyt nie jest zamierzony na krótki okres."

W sytuacji gdy podatnik nie ma najbliższej rodziny, dopiero wówczas fiskus decydujące znaczenie przypisuje czynnikom ekonomicznym, takim jak położenie majątku czy miejsce osiągania dochodów. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 28 września 2010 r. (sygn. ITPB2/415-648/10/ENB) potwierdził, iż osoba, która wyjechała za granicę w związku z podjęciem pracy, nie pozostawiając w Polsce męża, dzieci ani rodziców, co do których ciążyłby na niej obowiązek alimentacyjny, a także, nie osiągając w Polsce żadnych przychodów, przeniosła centrum interesów życiowych z Polski za granicę z dniem swojego wyjazdu.

W przeciwieństwie do powyższego kryterium — druga przesłanka — czyli czas pobytu na terytorium Polski wydaje się być bardziej zobiektywizowana. Niemniej jednak, ze względu na swobodę przemieszczania się osób po unii Europejskiej problematyczne może być udowodnienie, że w danym roku konkretna osoba przebywała na terytorium kraju dłużej niż 183 dni. Ponadto, wątpliwości mogą dotyczyć sposobu obliczania okresu 183 dni. Z komentarza do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku wynika, iż każda część dnia, nawet bardzo krótka, spędzona przez podatnika w danym państwie liczy się jako dzień obecności w tym państwie (w praktyce będzie nim dzień przybycia i dzień wyjazdu, wszystkie inne dni spędzone w danym państwie, w tym soboty i niedziele, święta, urlopy i dni choroby). Do przedmiotowego okresu nie wlicza się natomiast dni spędzonych w danym państwie w czasie przejazdu między dwoma miejscami położonymi poza tym państwem.

W niniejszej sprawie Małżonkowie opuścili Polskę kilkadziesiąt lat temu i przez kilkadziesiąt lat przebywali poza granicami kraju w USA. Małżonkowie wręcz nie planowali powrotu do Polski, ponieważ na miejscu się poznali.

Przez cały czas centrum interesów życiowych znajdowało się w USA. Sam fakt płacenia podatków z wynajmowanego mieszkania w Polsce nie mógł spowodować uznania, że centrum interesów życiowych zarówno Pani jak również Pani męża znajdowało się w Polsce. Obydwoje podatnicy przez cały czas mieszkali w Stanach Zjednoczonych nie planując powrotu do Polski. Dopiero po kilkudziesięciu latach Małżonkowie doszli do wniosku, że przeniosą się do Polski. Dopiero z chwilą powrotu Pani męża, jak również Pani do Polski można mówić o przeniesieniu centrum interesów życiowych do Polski i rozpoczęcia płacenia podatków w tym podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce od wszystkich dochodów osiąganych od tej chwili. Wcześniej jednak przed powrotem do Polski przez kilkadziesiąt lat zarówno Pani mąż jak również Pani nie byliście zobowiązani do płacenia podatków od przychodów osiąganych w USA, ponieważ centrum ich interesów życiowych znajdowało się wyłącznie w USA.

Do 2022 roku do chwili przyjazdu do Polski miała Pani centrum interesów życiowych w USA. W związku z tym nie miała Pani obowiązku rozliczania się z pieniędzy zarobionych w USA w Polsce. Pieniądze zarobione w Stanach Zjednoczonych rozliczała Pani tylko i wyłącznie w Stanach Zjednoczonych, ponieważ tam było Pani centrum interesów życiowych, aż do przyjazdu do Polski w 2022 r. Dopiero po powrocie w 2022 roku zmieniła Pani centrum interesów życiowych na Polskę i od powrotu w 2022 roku będzie rozliczała się Pani w polskim urzędzie skarbowym od wszystkich zarobionych pieniędzy. Do 2022 roku do przyjazdu do Polski z pieniędzy zarobionych w Stanach Zjednoczonych rozliczała się Pani tylko w Stanach Zjednoczonych i robiła to prawidłowo. Zarobiła tam Pani pewną sumę pieniędzy, której nie musiała opodatkować w Polsce, ponieważ centrum interesów życiowych było w Stanach Zjednoczonych. W 2022 roku tuż przed przyjazdem do Polski przelała Pani pieniądze zarobione w Stanach Zjednoczonych na polskie konto i nie musiała opodatkowywać tych pieniędzy w Polsce, ponieważ były to pieniądze zarobione w Stanach Zjednoczonych, kiedy centrum interesów życiowych było właśnie w tym kraju.

Ocena stanowiska

Stanowisko dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Obowiązek podatkowy

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Stosownie do art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy:

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

W myśl art. 4a ustawy:

Jak wskazała Pani we wniosku, od 31 lat mieszka Pani i pracuje w Stanach Zjednoczonych, a zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31 poz. 178).

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 7 lit. b) ww. umowy:

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. umowy:

Zgodnie z art. 4 ww. umowy:

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Przedtem, jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym Umowa zawarta między Polską i Stanami Zjednoczonymi Ameryki.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Jak wskazała Pani we wniosku oraz uzupełnieniu:

1.mieszkała Pani i pracowała w USA przez 31 lat;

2.Pani mąż mieszkał i pracował w USA przez 40 lat;

3.wyjechała Pani do USA z zamiarem przesiedlenia się na stałe;

4.w 2021 r. podjęła Pani z mężem decyzję o powrocie do Polski;

5.Pani mąż wrócił do Polski w listopadzie 2021 r., a Pani w marcu 2022 r.;

6.przelali Państwo swoje oszczędności z kont w Stanach Zjednoczonych na konta polskie, gdzie oboje byli Państwo współwłaścicielami na równych prawach. Pani dokonałaoperacji przelania;

7.W USA okresie będącym przedmiotem zapytania:

·miała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych,

·posiadała Pani stale ognisko podatkowe,

·była umiejscowiona aktywność społeczna i obywatelska,.

·posiadała Pani dom jako współwłasność małżeńską,

·posiadała Pani kredyt na dom zaciągnięty w 2002 r., spłacony 2021 r.,

·posiadała Pani samochód (...),

·była Pani rezydentem podatkowym i podlegała Pani tam opodatkowaniu,

·w ciągu roku przebywała Pani 11 miesięcy i dwa tygodnie, a do Polski przyjeżdżała Pani tylko na dwutygodniowe wakacje,

·oprócz polskiego obywatelstwa posiada Pani również obywatelstwo amerykańskie od 1998 roku,

·świadczyła Pani pracę z tytułu umowy o pracę na rzecz podmiotu amerykańskiego, który wypłacał Pani wynagrodzenie;

8.posiada Pani amerykański certyfikat rezydencji;

9.w Polsce osiąga Pani dochody od 2018 r. z najmu mieszkania, którego jest Pani właścicielem na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej.

Po analizie przedstawionych przez Panią informacji, stwierdzam, że do listopada 2021 r. posiadała Pani ściślejsze powiązania osobiste z USA, bowiem do tego dnia przebywał wraz z Panią na terytorium USA Pani mąż. Mąż wrócił do Polski w listopadzie 2021 r. Zatem od tego momentu do momentu powrotu (marzec 2022 r.) posiadała Pani ściślejsze powiązania osobiste z Polską.

W zakresie powiązań gospodarczych, wyjaśniam, że jest to miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są: miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.

Zatem, ośrodek interesów gospodarczych posiada Pani do momentu powrotu w USA. W USA w okresie będącym przedmiotem zapytania: miała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, posiadała Pani stałe ognisko podatkowe, była umiejscowiona Pani aktywność społeczna i obywatelska, posiadała Pani dom jako współwłasność małżeńską, posiadała Pani kredyt na dom zaciągnięty w 2002 r., spłacony 2021 r., posiadał Pan samochód (…), była Pani rezydentem podatkowym i podlegała Pani tam opodatkowaniu. Na terytorium USA uzyskiwała Pani dochód z tytułu umowy o pracę zawartej z podmiotem amerykańskim.

Zatem nie można określić państwa, w którym w okresie podatkowym będącym przedmiotem zapytania znajdował się Pani ośrodek interesów życiowych. Posiada Pani amerykański certyfikat rezydencji, więc jest Pani traktowana jako rezydent podatkowy USA. Zastosowanie znajdzie więc art. 4 ust. 2 pkt b) polsko – amerykańskiej Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, który stanowi, że:

Jak Pani wskazał we wniosku, posiada Pani stałe miejsce zamieszkania w USA od 1991 r. W USA przebywała Pani po 11 miesięcy i dwa tygodnie w roku podatkowym. Do Polski przyjeżdżała Pani tylko na dwutygodniowe wakacje.  

Zatem do momentu powrotu do Polski (marzec 2022 r.) podlegała Pani ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, określonemu w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlegała Pan opodatkowaniu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych na terytorium Polski. Opodatkowaniu w Polsce podlegają tylko dochody uzyskane na terytorium Polski, z uwzględnieniem właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Dochody uzyskane do tego momentu nie podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski.

Transfer środków z konta amerykańskiego na polskie konto

Ze stanu faktycznego wynika, że przelała Pani pieniądze zgromadzone na rachunku bakowym w Stanach Zjednoczonych na konto w Polsce.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustęp 2 ww. przepisu stanowi natomiast, że:

Katalog źródeł przychodów, których osiągnięcie powoduje powstanie obowiązku podatkowego, zawarty został w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią:

Równocześnie podkreślenia wymaga, że konsekwencją powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest kwalifikacja do jednego ze źródeł przychodów określonych w zacytowanym powyżej art. 10 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Wynika z tego, że pojęciem pierwotnym dla dochodu jest pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1:

Zatem przetransferowanie Pani oszczędności uzyskanych w Stanach Zjednoczonych na rachunek bankowy w Polsce nie skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Powołane przez Panią interpretacje i wyroki sądu zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do Pani sprawy, ani do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•  Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).