Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową oraz uznania kosztów poniesionych na prowadzoną działalność badawczo-rozwojową za koszty związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (IP Box).

Uzupełnił Pan wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z dnia 30 lipca 2022 r.

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest m.in. działalność związana z oprogramowaniem (62.01.Z). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 ustawy o PIT. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera umowy na świadczenie usług informatycznych, w tym w szczególności w zakresie tworzenia specjalistycznych programów komputerowych.

Wnioskodawca od 1 lutego 2022 r. świadczy usługi na podstawie zleceń składanych w związku z umową ramową zawartą z X, w ramach której zajmuje się tworzeniem autorskich programów komputerowych. Usługi tworzenia oprogramowania komputerowego wykonywane są przez Wnioskodawcę na terytorium RP oraz Republiki Federalnej Niemiec. W ramach świadczonych usług Wnioskodawca nie podlega kierownictwu ze strony Zleceniodawcy lub jakiejkolwiek z wyznaczonych przez niego osób. Umowy (umowa ramowa oraz umowy indywidualne na konkretne zlecenia) łączące Wnioskodawcę ze Zleceniodawcą mają charakter kontraktu zawartego pomiędzy przedsiębiorcami. Wnioskodawca w ramach świadczonych usług jest niezależnym wykonawcą oraz ponosi wobec Zleceniodawcy odpowiedzialność z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy. W ramach współpracy ze Zleceniodawcą Wnioskodawca tworzy programy komputerowe bądź moduły oprogramowania, przy czym każdy moduł należy rozumieć jako fragment oprogramowania odpowiedzialny za część procesu biznesowego i współpracujący z innymi systemami w celu realizacji procesów kompleksowych. W konsekwencji Wnioskodawca w ramach współpracy ze Zleceniodawcą świadczy usługi polegające na tworzeniu kodu źródłowego programu komputerowego. Na podstawie umów zawartych ze Zleceniodawcą Wnioskodawca wytwarzał/wytwarza dedykowane oprogramowanie głównie od podstaw (np. moduły aplikacji X) . Zawsze oznacza to dodawanie kolejnych funkcjonalności do danego produktu. Oprogramowanie w znaczącej większości opiera się o złożone algorytmy, które pomagają zwiększyć efektywność bądź konkurencyjność nad innymi rozwiązaniami. Są one w swej złożoności i z powodu wykorzystywanych zasobów niedostępne u innych źródeł. Głównymi celami są automatyzacja procesów i bardziej efektywna analiza danych. Wszystkie te rozwiązania są samodzielnie wypracowywane i zgodne z wymaganiami kontrahenta, które następnie zostają wdrażane do produktu docelowego. Jednocześnie Wnioskodawca w przyszłości może wytwarzać także inne nowatorskie programy komputerowe, do których będzie posiadał prawa autorskie. W ramach wykonywanych czynności Wnioskodawca zajmuje się programowaniem, projektowaniem, wdrażaniem usprawnień, podwyższaniem jakości oraz integracją oprogramowania z innymi systemami i interfejsami.

Prace programistyczne Wnioskodawcy polegające na tworzeniu programów komputerowych nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, zaś tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż każde z opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności.

W trakcie prac nad rozwiązaniami Wnioskodawca staje przed koniecznością prowadzenia prac koncepcyjnych, pozwalających na stworzenie nowego, nieoczywistego rozwiązania dedykowanego określonej funkcjonalności. W trakcie świadczenia swoich usług Wnioskodawca stale wykorzystuje nowoczesne rozwiązania oraz praktyki światowe. Wnioskodawca świadcząc swoje usługi korzysta z dedykowanych technologii, których przydatność na potrzeby danego projektu analizuje w ramach każdego zlecenia projektowego. Do technologii wykorzystywanych przez Wnioskodawcę zaliczyć można: - języki programowania: Java (Backend), TypeScript (Frontend) - Spring Boot - Angular - RESTfull aPi, GraphQL - Oracle DB, MongoDB (baza danych NoSQL) - Kafka - microservices, Docker, Rancher2 (Kubernetes) – Kibana.

Wnioskodawca podkreślił, że wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie przez niego oprogramowania odbywa się w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, matematyki i statystyki, rozwoju sieci i technologii internetowych, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowych programów komputerowych oraz modułów bądź nowych funkcjonalności do tychże programów.

Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Głównymi wyróżniającymi na rynku innowacjami rozwiązań projektowanych i tworzonych przez Wnioskodawcę są: dostosowanie w pełni do określonych funkcjonalności i przeznaczenia, wykorzystanie najnowszych technologii, wysoki stopień bezpieczeństwa i stabilności działania, integracja z dotychczas opracowanymi rozwiązaniami. Rozwiązania opracowywane przez Wnioskodawcę wyróżnia także bardzo wysoki poziom przewidywalności, mała liczba potencjalnych obszarów występowania błędów, a także wysoka automatyzacja procesów. Jednocześnie praca nad nowymi rozwiązaniami programistycznymi nie ma charakteru działań rutynowych ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, który to proces ma na celu opracowanie zupełnie nowego rozwiązania lub stworzenie rozwiązania wprowadzającego nową funkcjonalność (wprowadzającego istotną modyfikację do dotychczasowego rozwiązania).

Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W oparciu o zawarte ze Zleceniodawcą umowy Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość praw autorskich do opracowanych programów komputerowych na wskazanych w umowach polach eksploatacji. W konsekwencji, z chwilą zapłaty wynagrodzenia Wnioskodawca traci prawa do wytworzonych utworów w zamian za wynagrodzenie. Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę stanowi w istocie zapłatę za przeniesienie praw autorskich do napisanych przez niego utworów (programów komputerowych). Sprzedaż tych praw następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej.

Jednocześnie, oprócz czynności tworzenia oprogramowania, Wnioskodawca w ramach umów zawartych ze Zleceniodawcą może świadczyć także inne niż tworzenie oprogramowania usługi informatyczne (w formie dodatkowych pakietów zadań ustalonych przez strony), co oznacza, że może uzyskiwać od Zleceniodawcy także wynagrodzenie inne niż z tytułu przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych (jednak od momentu zawarcia umowy do momentu złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawca nie świadczył w rzeczywistości jeszcze takich usług ). Ponadto Wnioskodawca rozwija działalność opartą o wynajem maszyn i urządzeń budowlanych. Do momentu złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawca nie osiągnął z tego tytułu żadnych przychodów. W konsekwencji Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej obecnie generuje wyłącznie przychód z tytułu przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych (na podstawie umów zawartych ze Zleceniodawcą), ale w przyszłości może generować przychód z tytułu świadczenia pozostałych usług na podstawie umowy zawartej ze Zleceniodawcą oraz przychód z wynajmu maszyn i urządzeń budowlanych - niestanowiące przychodów z kwalifikowanych praw autorskich do programu komputerowego.

Zgodnie z umowami zawartymi ze Zleceniodawcą, wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług ustalone zostało jako stawka ryczałtowa za godzinę pracy. W konsekwencji Wnioskodawca prowadzi na bieżąco ewidencję czasu pracy, w której oznacza godziny pracy przypadające na tworzenie autorskiego prawa do programu komputerowego (prace o charakterze twórczym) oraz w przyszłości, gdy wystąpi takie świadczenie oznaczać będzie także godziny pracy związane ze świadczeniem pozostałych usług informatycznych niezwiązanych z tworzeniem programów komputerowych. Rozliczenia ze Zleceniodawcą odbywają się na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę po zakończeniu każdego miesiąca faktur (zgodnie z terminami i regulacjami wynikającymi z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług), w których wysokość wynagrodzenia za świadczone usługi stanowi sumę wynagrodzenia przypadającego na sprzedaż autorskich praw do programów komputerowych (kalkulowanego jako iloczyn ilości godzin prac twórczych przypadających na wytworzenie programu komputerowego i ryczałtowej stawki godzinowej) oraz wynagrodzenia przypadającego na świadczenie pozostałych usług (kalkulowanego jako iloczyn ilości godzin prac przypadających na świadczenie tych usług i ryczałtowej stawki godzinowej).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi koszty związane z prowadzoną działalnością, niezbędne z punktu widzenia tej działalności, ponoszone w celu osiągnięcia przychodu lub zabezpieczenia źródła przychodu. Do takich kosztów należą w szczególności następujące wydatki, które Wnioskodawca poniósł lub może ponieść w przyszłości:

1.koszty składek na ubezpieczenie społeczne oraz Fundusz Pracy i FGŚP Wnioskodawcy,

2.koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem pojazdu osobowego (koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy, części, napraw, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany opon, myjni, opłat parkingowych, opłat autostradowych, ubezpieczenia),

3.amortyzacja pojazdu,

4.zakup narzędzi i oprogramowania niezbędnych do świadczenia usług informatycznych (np. serwery, domeny, dostęp do dysku w tzw. „chmurze”),

5.opłaty związane z zakupem usług telekomunikacyjnych (np. telefonia stacjonarna i mobilna, internet) oraz wydatki związane z zakupem sprzętu umożliwiającego korzystanie z tych usług tj.: aparaty telefoniczne stacjonarne i komórkowe, routery, smartwatch, słuchawki z mikrofonem,

6.płatny udział w szkoleniach i konferencjach branżowych,

7.wydatki związane z doradztwem podatkowym i prawnym,

8.wydatki związane z księgowością,

9.wydatki związane z wyposażeniem biura np. (zakup mebli biurowych takich jak: krzesła, biurka, szafy/kontenerki na przechowywanie dokumentów, stół konferencyjny),

10.wydatki związane ze sprzętem komputerowym oraz akcesoriami komputerowymi (np. zakup laptopa/komputera stacjonarnego, bazy dokującej, myszki, monitora, drukarki, tabletu, dysku zewnętrznego, kabli zasilających i kabli sieciowych, słuchawek, kamer internetowych, kart graficznych, kart pamięci),

11.koszty podróży (opłaty za wyżywienie i nocleg) - jeśli konieczna jest osobista wizyta Wnioskodawcy u klienta/we wskazanym przez niego miejscu w celu wdrożenia oprogramowania bądź w celu pełnego zidentyfikowania założeń projektowanego nowatorskiego oprogramowania lub innym celu związanym z procesem wytwarzania oprogramowania.

Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie wymienione powyżej wydatki związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jednocześnie wszystkie wymienione powyżej wydatki związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, efektem której jest wytworzenie autorskiego prawa do programu komputerowego. Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą, w tym działalność badawczo-rozwojową w zakresie wytwarzania programów komputerowych, podlega obowiązkowym składkom na ubezpieczenia społeczne oraz co do zasady składkom na Fundusz Pracy i (jeśli będzie zatrudniał pracowników) Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - tym samym składki te należy uznać za bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy.

Podstawowym źródłem przychodów Wnioskodawcy jest wytwarzanie i sprzedaż programów komputerowych stanowiących autorskie prawa majątkowe. Nie sposób jest zatem tworzyć oprogramowanie nie posiadając odpowiedniego sprzętu komputerowego i akcesoriów, dostępu do internetu, a także odpowiednich narzędzi (programy komputerowe, serwery, domeny itp.). Ponadto, aby Wnioskodawca mógł tworzyć innowacyjne programy komputerowe musi poszerzać na bieżąco wiedzę na temat funkcjonujących rozwiązań informatycznych i technologicznych (poprzez zakup fachowej literatury lub udział w szkoleniach/konferencjach branżowych). Wnioskodawca w przeważającej mierze świadczy swoje usługi w zakresie tworzenia/rozwijania programów komputerowych „zdalnie”, tj. ze swojego biura, co oznacza, że wówczas komunikacja z klientem (nabywcą autorskich praw do programów komputerowych), dotycząca bezpośrednio wytwarzanego oprogramowania (w tym również dostarczania tego oprogramowania) odbywa się za pośrednictwem internetu (maile, wideokonferencje, udostępniane danych itp.), co oznacza, że bez odpowiedniego sprzętu komputerowego/telefonów/routerów oraz usług internetu i telefonii świadczenie takich usług nie jest w ogóle możliwe. Co więcej, urządzenia końcowe typu telefon, tablet czy komputer wykorzystywane są także na potrzeby kompilacji, uruchamiania i testowania tworzonych rozwiązań programistycznych. Niemniej jednak zdarzają się także sytuacje, w których konieczna jest osobista wizyta Wnioskodawcy u klienta, we wskazanym przez niego miejscu, w celu wdrożenia oprogramowania bądź w celu pełnego zidentyfikowania założeń projektowanego nowatorskiego oprogramowania lub innym celu związanym z procesem wytwarzania oprogramowania - w tym celu Wnioskodawca wykorzystuje pojazd osobowy (a tym samym wszelkie wydatki związane z eksploatacją tego pojazdu, opłatami leasingowymi bądź amortyzacją, należy uznać za bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, podobnie jak koszty podróży, tj. noclegu oraz wyżywienia).

Z kolei pozostałe koszty wymienione przez Wnioskodawcę w poz. 5, 7, 8, 9 stanowią ogólne koszty prowadzenia działalności, które muszą być ponoszone, aby w ogóle można było działalność prowadzić, w tym także działalność badawczo-rozwojową:

–koszty usług księgowych/doradztwa podatkowego - prowadząc działalność przedsiębiorca ma obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, dodatkowo korzystając z ulgi IP BOX przedsiębiorca jest obowiązany prowadzić dodatkową zgodną z przepisami ewidencję dla tego celu,

–wydatki związane z wyposażeniem biura - działalność musi być prowadzona w przeznaczonym do tego miejscu, zapewniając efektywność pracy i bezpieczeństwo przechowywanych danych/dokumentów,

–wydatki związane z telekomunikacją - na potrzeby komunikacji z klientami, dostawcami, biurem rachunkowym.

Co do zasady część wymienionych powyżej kosztów stanowi ogólne koszty prowadzenia działalności (np. koszty usług telekomunikacyjnych i sprzętu do komunikacji mobilnej, koszty usług księgowych, koszty używania/eksploatacji pojazdu osobowego, koszty zakupu wyposażenia biura), które muszą być ponoszone, aby w ogóle można było działalność prowadzić i w konsekwencji generować przychody podatkowe.

Jednocześnie Wnioskodawca oprócz przychodów ze sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych stanowiących kwalifikowane prawa własności intelektualnej, może realizować także inne przychody. Tym samym każda ze wskazanych powyżej pozycji kosztowych analizowana jest pod kątem jej bezpośredniego związku z przychodami z tytułu sprzedaży programów komputerowych stanowiących kwalifikowane IP oraz z pozostałymi przychodami - jeśli możliwe jest bezpośrednie przypisanie kosztu do tych kategorii przychodów (przychodów z tytułu sprzedaży programów komputerowych stanowiących kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub pozostałych przychodów), taka alokacja jest dokonywana. Natomiast jeśli któraś z powyżej wymienionych pozycji kosztowych (np. wydatki związane z księgowością czy doradztwem podatkowym, wydatki telekomunikacyjne itp.) jest związana zarówno z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP jak i z działalnością niezwiązaną z wytworzeniem kwalifikowanego IP, wówczas Wnioskodawca dzieli wskazane powyżej koszty stosując tzw. „klucz przychodowy”, tj. rozdzielając powyższe koszty na poszczególne typy działalności (w tym poszczególne IP) w proporcji, w jakiej przychody z poszczególnych IP i z działalności niezwiązanej z wytworzeniem IP pozostają w stosunku do ogółu przychodów z działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Od 1 lutego 2022 r. Wnioskodawca w odniesieniu do wytwarzanego oprogramowania prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję zawierającą wszystkie elementy określone w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, zapewniającą w szczególności:

–wyodrębnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskich praw do wytwarzanego oprogramowania (kodów źródłowych),

–wyodrębnienie przychodów, kosztów i dochodów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

–wyodrębnienie kosztów pozwalających obliczyć wskaźnik Nexus dla kwalifikowanego prawa własności intelektualnej poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia powyższych danych.

Wersja elektroniczna zestawienia jest archiwizowana. W konsekwencji Wnioskodawca zamierza korzystać w kolejnych latach podatkowych począwszy od 2022 r. z preferencyjnej 5% stawki opodatkowania w odniesieniu do przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej (programów komputerowych), o których mowa w treści niniejszego wniosku.

Uzupełnienie wniosku

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się programowaniem, projektowaniem, wdrażaniem usprawnień, podwyższaniem jakości oraz integracją oprogramowania z innymi systemami i interfejsami. Prace programistyczne Wnioskodawcy polegające na tworzeniu programów komputerowych nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, zaś tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż każde z opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności. W trakcie prac nad rozwiązaniami Wnioskodawca staje przed koniecznością prowadzenia prac koncepcyjnych, pozwalających na stworzenie nowego, nieoczywistego rozwiązania dedykowanego określonej funkcjonalności. W konsekwencji Wnioskodawca wskazuje, że prowadzona przez niego działalność związana z tworzeniem/rozwijaniem oprogramowania obejmuje nabywanie, łączenie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania i jest podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W ramach prac rozwojowych Wnioskodawca podejmuje następujące czynności: tworzenie koncepcji, harmonogramu i dokumentacji projektowej, zasadnicze prace programistyczne, weryfikacja systemu/oprogramowania w środowisku zbliżonym do naturalnego oraz wdrożenie w środowisku naturalnym. Celem prowadzonych prac jest opracowanie nowych/ zmienionych/ulepszonych produktów w postaci programów komputerowych stanowiących wynik tych prac. Opracowane przez Wnioskodawcę programy komputerowe stanowią główne źródło przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość praw autorskich do opracowanych programów komputerowych na wskazanych w umowach polach eksploatacji. W konsekwencji z chwilą zapłaty wynagrodzenia Wnioskodawca traci prawa do wytworzonych utworów w zamian za wynagrodzenie. Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę stanowi w istocie zapłatę za przeniesienie praw autorskich do napisanych przez niego utworów (programów komputerowych). Sprzedaż tych praw następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej.

Jako przykład tworzonego oprogramowania i ulepszonego procesu Wnioskodawca wskazał moduły aplikacji X. Wnioskodawca za pomocą tworzonego oprogramowania automatyzuje procesu instalacji systemów klienta w chmurze. Wnioskodawca każdorazowo tworzy w tym celu kod źródłowy oprogramowania zmierzający do przyśpieszenia instalacji systemów i zwiększa ich przystępność dla osób nie będących profesjonalistami. Wyniki prac Wnioskodawcy tj. stworzone przez niego oprogramowanie dają efekt w postaci skrócenia czasu poświęconego na konfigurację systemów klienta o ok. 10 godzin miesięcznie.

Wnioskodawca potwierdził, że każde oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez niego w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej na podstawie umowy ramowej zawartej ze Zleceniodawcą i zawieranych na jej podstawie zleceń, jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Prace programistyczne Wnioskodawcy w zakresie ulepszania/rozwijania oprogramowania, nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, zaś tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż każde z rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności. W konsekwencji opracowane przez Wnioskodawcę rozwiązania programistyczne są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. W trakcie prac nad rozwiązaniami Wnioskodawca staje przed koniecznością prowadzenia prac koncepcyjnych, pozwalających na stworzenie nowego, nieoczywistego rozwiązania dedykowanego określonej funkcjonalności.

Wyjaśnienia dotyczące ponoszonych kosztów.

Ad. 1. Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą, w tym działalność badawczo-rozwojową w zakresie wytwarzania programów komputerowych podlega obowiązkowym składkom na ubezpieczenia społeczne oraz co do zasady składkom na Fundusz Pracy i (jeśli będzie zatrudniał pracowników) Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych – tym samym składki te należy uznać za bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy.

Ad. 2-3. oraz 11. W sytuacjach, w których konieczna jest osobista wizyta Wnioskodawcy u klienta/we wskazanym przez niego miejscu, w celu wdrożenia oprogramowania bądź w celu pełnego zidentyfikowania założeń projektowanego nowatorskiego oprogramowania lub innym celu związanym z procesem wytwarzania oprogramowania – Wnioskodawca wykorzystuje pojazd osobowy (a tym samym wszelkie wydatki związane z eksploatacją tego pojazdu, opłatami leasingowymi bądź amortyzacją, należy uznać za bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, podobnie jak koszty podróży, tj. noclegu oraz wyżywienia).

Ad. 4. oraz 10. Ze względu na dziedzinę działalności Wnioskodawcy tj. tworzenie autorskiego oprogramowania komputerowego, odpowiedni sprzęt komputerowy i akcesoria, jak również dostęp do internetu i odpowiednie narzędzia (programy komputerowe, serwery, domeny, itp.) stanowią niezbędne wydatki do świadczenia usług programistycznych polegających na wytwarzaniu oprogramowania.

Ad. 5. Wnioskodawca w przeważającej mierze świadczy swoje usługi „zdalnie” tj. ze swojego biura, co oznacza, że wówczas komunikacja z klientem (nabywcą autorskich praw do programów komputerowych), dotycząca bezpośrednio wytwarzanego oprogramowania (w tym również dostarczania tego oprogramowania) odbywa się za pośrednictwem internetu (maile, wideokonferencje, udostępniane danych, itp.), co oznacza, że bez odpowiedniego sprzętu komputerowego/telefonów/routerów oraz usług internetu i telefonii świadczenie takich usług nie jest w ogóle możliwe. Co więcej, urządzenia końcowe typu telefon, tablet czy komputer wykorzystywane są także na potrzeby kompilacji, uruchamiania i testowania tworzonych rozwiązań programistycznych. Wnioskodawca wskazuje, że smartwatch, oraz słuchawki z mikrofonem służą usprawnieniu zdalnego kontaktu z klientem. Funkcje smartwatcha pozwalają na pozostanie w kontakcie z klientami w trakcie świadczenia usług w postaci tworzenia autorskiego programu komputerowego, tj. tworzenia koncepcji, harmonogramu i dokumentacji projektowej, zasadniczych prac programistycznych, weryfikacji systemu/oprogramowania w środowisku zbliżonym do naturalnego oraz wdrożenia go w środowisku naturalnym. W sytuacji dojazdu do klienta lub podczas spotkania z klientem odbieranie połączeń telefonicznych za pomocą telefonu jest niemożliwe. Funkcja smartwatcha pozwala na monitorowanie połączeń i wiadomości przychodzących bez przerywania pracy oraz selekcję komunikatów według priorytetu, dzięki czemu istotne informacje od klienta dotyczące kształtu/funkcji tworzonego oprogramowania nie zostaną pominięte. Funkcje smartwatcha pozwalają również na szybkie sprawdzanie przychodzących wiadomości e-mail, co pozwala w maksymalnym stopniu zoptymalizować pracę, co z kolei przekłada się na większy przychód z tytułu świadczonych usług tworzenia oprogramowania. Dodatkowo smartwatch pozwala na prowadzenie kalendarza z przypomnieniami, co umożliwia bardziej efektywne planowanie pracy w zakresie tworzenia autorskich programów. Analogiczną funkcję w zakresie kontaktu z klientem pełnią słuchawki z mikrofonem, które umożliwiają efektywną pracę w trakcie spotkań online (dokonywanie zmian w kodzie źródłowym/sporządzania dokumentacji projektowej zgodnie z potrzebami klienta na bieżąco bez przerywania połączenia) oraz umożliwiają kontakt z klientem w trakcie jazdy samochodem w celach służbowych.

Ad. 6. Aby Wnioskodawca mógł tworzyć innowacyjne programy komputerowe musi poszerzać na bieżąco wiedzę na temat funkcjonujących rozwiązań informatycznych i technologicznych (poprzez zakup fachowej literatury lub udział w szkoleniach/konferencjach branżowych).

Ad. 7-8. Wydatki związane z doradztwem podatkowym/prawnym oraz usługami księgowymi wynikają z faktu, iż prowadząc działalność przedsiębiorca ma obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, dodatkowo korzystając z ulgi IP BOX przedsiębiorca jest obowiązany prowadzić dodatkową zgodną z przepisami ewidencję dla tego celu. W konsekwencji wydatki na doradztwo prawne i podatkowe są ponoszone w celu zapewnienia zgodnego z przepisami stosowania rozliczeń podatkowych, w tym ulg podatkowych, oraz zapewnienia efektywności prowadzenia działalności.

Ad. 9. Wydatki związane z wyposażeniem biura wynikają z konieczności prowadzenia działalności w przeznaczonym do tego miejscu zapewniającym efektywność pracy i bezpieczeństwo przechowywanych danych/dokumentów. Krzesła i stół konferencyjny służą do prowadzenia prac koncepcyjnych przy współudziale klientów w celu omówienia kwestii wdrożenia oprogramowania bądź w celu pełnego zidentyfikowania założeń projektowanego nowatorskiego oprogramowania lub innym celu związanym z procesem wytwarzania oprogramowania. Stół, kontenerki i biurko służą także do efektywnego zarządzania rozległą dokumentacją projektową i wprowadzania w niej zmian na bieżąco, a także służą do przechowywania urządzeń przeznaczonych do wytwarzania autorskich programów komputerowych (patrz pkt 5).

Wnioskodawca wskazał, że nie wszystkie koszty uzyskania przychodu konkretnego programu komputerowego (kwalifikowanego IP) są przez niego traktowane jako koszty bezpośrednio prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytworzeniem kwalifikowanego IP (konkretnego programu komputerowego). Wnioskodawca stosuje zasadę, zgodnie z którą do kosztów prac badawczo-rozwojowych związanych z tworzeniem kwalifikowanego IP przyporządkowuje wyłącznie koszty związane z pracami twórczymi, ponoszone na etapie tworzenia konkretnego programu komputerowego (nie będą zatem wliczane do poszczególnych wskaźników nexus koszty uzyskania przychodów poniesione przez Wnioskodawcę już po zakończeniu prac rozwojowych nad konkretnym programem oraz koszty związane z pracami, które nie mają twórczego charakteru). Ponadto w sytuacji, gdy nie jest możliwa bezpośrednia alokacja danego kosztu prac rozwojowych do konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, Wnioskodawca stosuje tzw. klucz przychodowy tj. alokuje dany koszt na poszczególne programy komputerowe w proporcji, w jakiej przychody z konkretnego programu komputerowego pozostają w stosunku do całości przychodów (z programów komputerowych czy z innego tytułu), w celu osiągnięcia których dany wydatek został poniesiony.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił wątpliwości organu dotyczące zadanego we wniosku pytania nr 1, tj.:

–Wnioskodawca oczekuje odpowiedzi na pytanie nr 1 o treści wskazanej we wniosku, w odniesieniu do definicji działalności badawczo-rozwojowej określonej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

–Ocena w zakresie możliwości zastosowania stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych, ma dotyczyć dochodu uzyskanego z tytułu całej wymienionej działalności. Wnioskodawca podkreślił, że każdorazowo jest to przychód wynikający z tytułu przeniesienia na Zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do programów komputerowych.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zajmuje się projektowaniem i wytwarzaniem nowych programów komputerowych o określonej specyfikacji i funkcjonalności. Wnioskodawca tworzy od podstaw określone rozwiązania programistyczne, a także rozszerza opracowane przez siebie wcześniej rozwiązania poprzez dodawanie do nich nowych modułów i funkcjonalności, w wyniku czego powstają nowe programy komputerowe, a także ulepsza działające rozwiązania programistyczne, integruje tworzone rozwiązania z innymi rozwiązaniami oraz prowadzi prace koncepcyjne, polegające na projektowaniu nowych rozwiązań programistycznych. Efekty działalności programistycznej Wnioskodawcy w każdym przypadku mają charakter twórczy - w toku prac nad nowymi rozwiązaniami programistycznymi nie występuje element typowej standaryzacji. W każdym wypadku efektem działalności Wnioskodawcy jest zestaw rozkazów lub instrukcji przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio w komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu (program komputerowy).

Przedmiotem zapytania z wniosku jest świadczenie usług informatycznych polegających na tworzeniu autorskich programów komputerowych oraz przychód wynikający z tytułu przeniesienia na Zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. Przedmiotem zapytania nie jest pozostała część działalności gospodarczej Wnioskodawcy (np. świadczenie innych usług informatycznych). Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca nie świadczył innych usług informatycznych ani nie uzyskiwał przychodów z innego rodzaju działalności. Wszystkie przychody Wnioskodawcy są więc związane z wytwarzaniem autorskiego oprogramowania i wynikają z przeniesienia autorskich praw majątkowych do tych programów na Zleceniodawcę. Od 1 lutego 2022 r. Wnioskodawca świadczy usługi na podstawie zleceń składanych w związku z umową ramową zawartą ze Zleceniodawcą, w ramach której zajmuje się tworzeniem autorskich programów komputerowych.

Przedmiotem zapytania jest wyłącznie przychód uzyskiwany z tytułu przeniesienia praw autorskich do programów komputerowych.

Pytania

1.Czy w świetle opisanego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, a tym samym spełnia przesłanki uprawniające go do stosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

2.Czy wymienione we wniosku koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na:

–koszty składek na ubezpieczenie społeczne oraz Fundusz Pracy i FGŚP Wnioskodawcy,

–koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem pojazdu osobowego (koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy, części, napraw, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany opon, myjni, opłat parkingowych, opłat autostradowych, ubezpieczenia),

–amortyzację pojazdu,

–zakup narzędzi i oprogramowania niezbędnych do świadczenia usług informatycznych (np. serwery, domeny, dostęp do dysku w tzw. „chmurze”),

–opłaty związane z zakupem usług telekomunikacyjnych (np. telefonia stacjonarna i mobilna, internet) oraz wydatki związane z zakupem sprzętu umożliwiającego korzystanie z tych usług tj.: aparaty telefoniczne stacjonarne i komórkowe, routery, smartwatch, słuchawki z mikrofonem,

–płatny udział w szkoleniach i konferencjach branżowych,

–wydatki związane z doradztwem podatkowym i prawnym,

–wydatki związane z księgowością,

–wydatki związane z wyposażeniem biura np. (zakup mebli biurowych takich jak: krzesła, biurka, szafy/kontenerki na przechowywanie dokumentów, stół konferencyjny),

–wydatki związane ze sprzętem komputerowym oraz akcesoriami komputerowych (np. zakup laptopa/komputera stacjonarnego, bazy dokującej, myszki, monitora, drukarki, tabletu, dysku zewnętrznego, kabli zasilających i kabli sieciowych, słuchawek, kamer internetowych, kart graficznych, kart pamięci),

–koszty podróży (opłaty za wyżywienie i nocleg) – jeśli konieczna jest osobista wizyta Wnioskodawcy u klienta/we wskazanym przez niego miejscu w celu wdrożenia oprogramowania bądź w celu pełnego zidentyfikowania założeń projektowanego nowatorskiego oprogramowania lub innym celu związanym z procesem wytwarzania oprogramowania,

– stanowią koszty, o których mowa w literze „a” wzoru, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1) Zdaniem Wnioskodawcy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową oraz spełnia wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci sprzedaży autorskich praw do programów komputerowych. W konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia na Zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ad. 2) Zdaniem Wnioskodawcy koszty wskazane w pytaniu 2 stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze „a” wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wskazane koszty powinny być ujmowane w literze „a” wskaźnika Nexus w wysokości stanowiącej sumę kosztów, które bezpośrednio mogą być przypisane działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytwarzaniem kwalifikowanego IP oraz kosztów, które mogą być przypisane działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytwarzaniem kwalifikowanego IP pośrednio tj. na podstawie tzw. klucza przychodowego.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Aktualnie przez prace rozwojowe należy rozumieć, zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: Prawo o SWiN). Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o PIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W rozumieniu tego przepisu określona działalność spełnia definicję prac rozwojowych, jeżeli łącznie zachodzą następujące przesłanki:

–działalność ma charakter twórczy,

–działalność jest podejmowana w sposób systematyczny,

–działalność ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca wskazał, że kryteria te zostały wyróżnione oraz omówione przez Ministra Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: Objaśnienia MF), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z Objaśnieniami MF działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia. Z kolei w doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Z kolei „systematyczność” oznacza prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

W odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, iż w ramach prowadzonej działalności zajmuje się projektowaniem i wytwarzaniem nowych programów komputerowych o określonej specyfikacji i funkcjonalności. Do zadań Wnioskodawcy należy tworzenie od podstaw określonych rozwiązań programistycznych, Wnioskodawca zajmuje się także rozszerzaniem opracowanych przez siebie wcześniej rozwiązań poprzez dodawanie do nich nowych modułów i funkcjonalności w wyniku czego powstają nowe programy komputerowe, a także ulepsza działające rozwiązania programistyczne, integruje tworzone rozwiązania z innymi rozwiązaniami oraz prowadzi prace koncepcyjne, polegające na projektowaniu nowych rozwiązań programistycznych.

Efekty działalności programistycznej Wnioskodawcy w każdym przypadku mają charakter twórczy – w toku prac nad nowymi rozwiązaniami programistycznymi nie występuje element typowej standaryzacji. Cele, jakie są zakładane przez Wnioskodawcę do osiągnięcia, wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac programistycznych. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest wyłącznym rezultatem jego własnej indywidualnej działalności intelektualnej, ze względu na fakt, że jest ono wytwarzane przez niego samodzielnie od podstaw z wykorzystaniem swoich autorskich rozwiązań, które wypracował w toku prowadzonej działalności. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi więc przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (jest to wyraz jego własnej twórczości intelektualnej). W toku prac nad oprogramowaniem Wnioskodawca podejmuje działania polegające na analizie konkretnego projektu, do którego następnie opracowuje szczegółowy model działania i tworzy konkretne rozwiązania. Zastosowane rozwiązania oraz kod źródłowy są wynikami jego twórczej pracy i odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Efektem działań jest zatem stworzenie oprogramowania (programu komputerowego), które zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych podlega ochronie, jak utwory literackie.

Działalność programistyczna prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach tworzenia programów komputerowych obejmuje przy tym wykorzystanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wskazana działalność programistyczna Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnych rozwiązań programistycznych. Wnioskodawca świadczy specjalistyczne usługi programistyczne, które zmierzają do opracowania rozwiązań, pozwalających na korzystanie ze złożonych, specjalistycznych oraz automatycznych funkcjonalności.

Jednocześnie prace programistyczne prowadzone przez Wnioskodawcę w ramach tworzenia oprogramowania mają głównie charakter prac rozwojowych. Prace programistyczne Wnioskodawcy w tym zakresie nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, zaś tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż każde z rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności. W konsekwencji, opracowane przez Wnioskodawcę rozwiązania programistyczne są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Prace programistyczne prowadzone są przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) i są każdorazowo poprzedzone fazą eksploracyjną mającą na celu wynalezienie optymalnego sposobu osiągnięcia planowanego rezultatu i stworzenie określonego rozwiązania o danej specyfikacji.

Działalność związana z tworzeniem oprogramowania stanowi przy tym główny przedmiot działalności Wnioskodawcy, który kontynuowany będzie także w przyszłości.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, charakter realizowanych przez niego prac programistycznych związanych z wytwarzaniem oprogramowania komputerowego wyczerpuje opisane w ustawie o PIT kryteria kwalifikacji działalności badawczo-rozwojowej. Jak wynika bowiem z powyższego opisu zdarzenia przyszłego, prowadzone przez Wnioskodawcę prace:

–dotyczą opracowywania nowych rozwiązań informatycznych (aplikacji, oprogramowania, modułów, funkcjonalności),

–wykorzystują dostępną wiedzę lub pozyskują nową wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań IT albo do nowego oprogramowania,

–są prowadzone w sposób systematyczny, według określonego harmonogramu/planu, w sposób uporządkowany,

–mają charakter twórczy, gdyż są nakierowane na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych systemów i rodzajów oprogramowania,

–są prowadzone według procedury opracowania oprogramowań, która wymaga nabywania, łączenia i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w szczególności z obszaru informatyki i technologii IT.

Zakończeniem prac jest stworzenie nowego zindywidualizowanego oprogramowania, aplikacji lub systemu. W świetle powyższego uznać należy, że działalność programistyczna polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, prowadzona przez Wnioskodawcę i opisana w niniejszym wniosku ma charakter działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8.autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT). Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru określonego w tymże przepisie (tzw. wskaźnik Nexus).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca ustawy o PIT są obowiązani:

1.wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1 w odrębnej ewidencji. Stosownie do art. 30cb ust. 3 ustawy o PIT, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c ustawy o PIT.

Wnioskodawca na bieżąco prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, ewidencję pozwalającą w szczególności na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na wyżej wymienione prawa i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

W świetle powyższego oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu przeniesienia na Zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, z których każdy stanowi utwór prawnie chroniony, wytworzonych w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę, stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

W konsekwencji oznacza to, że Wnioskodawca ma prawo zastosować stawkę 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez siebie oprogramowania w rozliczeniu rocznym za 2022 r. oraz będzie mieć takie prawo przy rozliczeniu dochodu z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez siebie oprogramowania w rozliczeniu rocznym za kolejne lata podatkowe.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczoneg według wzoru: (a + b) * 1,3 / (a + b + c + d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W związku z wykonywaną działalnością badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosi lub poniesie w przyszłości następujące wydatki na:

–koszty składek na ubezpieczenie społeczne oraz Fundusz Pracy i FGŚP Wnioskodawcy,

–koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem pojazdu osobowego (koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy, części, napraw, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany opon, myjni, opłat parkingowych, opłat autostradowych, ubezpieczenia),

–amortyzację pojazdu,

–zakup narzędzi i oprogramowania niezbędnych do świadczenia usług informatycznych (np. serwery, domeny, dostęp do dysku w tzw. „chmurze”),

–opłaty związane z zakupem usług telekomunikacyjnych (np. telefonia stacjonarna i mobilna, internet) oraz wydatki związane z zakupem sprzętu umożliwiającego korzystanie z tych usług tj.: aparaty telefoniczne stacjonarne i komórkowe, routery, smartwatch, słuchawki z mikrofonem

–płatny udział w szkoleniach i konferencjach branżowych,

–wydatki związane z doradztwem podatkowym i prawnym,

–wydatki związane z księgowością,

–wydatki związane z wyposażeniem biura np. (zakup mebli biurowych takich jak: krzesła, biurka, szafy/kontenerki na przechowywanie dokumentów, stół konferencyjny),

–wydatki związane ze sprzętem komputerowym oraz akcesoriami komputerowych (np. zakup laptopa/komputera stacjonarnego, bazy dokującej, myszki, monitora, drukarki, tabletu, dysku zewnętrznego, kabli zasilających i kabli sieciowych, słuchawek, kamer internetowych, kart graficznych, kart pamięci),

–koszty podróży (opłaty za wyżywienie i nocleg) - jeśli konieczna jest osobista wizyta Wnioskodawcy u klienta/we wskazanym przez niego miejscu w celu wdrożenia oprogramowania bądź w celu pełnego zidentyfikowania założeń projektowanego nowatorskiego oprogramowania lub innym celu związanym z procesem wytwarzania oprogramowania.

Każda ze wskazanych powyżej pozycji kosztowych analizowana jest pod kątem jej bezpośredniego związku z przychodami z tytułu sprzedaży autorskich praw do programów komputerowych oraz z pozostałymi przychodami - jeśli możliwe jest bezpośrednie przypisanie kosztu do tych kategorii przychodów (z tytułu sprzedaży autorskich praw do programu komputerowego stanowiącego kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub pozostałych przychodów), taka alokacja jest dokonywana. Natomiast jeśli któreś z powyżej wymienionych pozycji kosztowych (np. wydatki związane z księgowością czy doradztwem podatkowym, wydatki telekomunikacyjne itp.) są związane zarówno z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP, jak i z działalnością niezwiązaną z wytworzeniem kwalifikowanego IP, wówczas Wnioskodawca dzieli wskazane powyżej koszty na poszczególne typy działalności (w tym na poszczególne IP) stosując tzw. „klucz przychodowy”, tj. rozdzielając powyższe koszty na IP oraz na działalność niezwiązaną z wytworzeniem IP w proporcji, w jakiej przychody z poszczególnych IP i z działalności niezwiązanej z wytworzeniem IP pozostają w stosunku do ogółu przychodów z działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że wszystkie wydatki wskazane wyżej związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, efektem której jest wytworzenie autorskiego prawa do programu komputerowego (co szczegółowo zostało opisane w zdarzeniu niniejszego wniosku). Nie jest bowiem możliwe wytworzenie oprogramowania bez posiadania komputera czy oprogramowania służącego tworzeniu. Inne ze wskazanych wydatków również stanowią podstawowe koszty związane z prowadzoną działalnością, bez których wykonywanie jakichkolwiek czynności (usług) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej byłoby niemożliwe. Nie można zatem odmówić tym kosztom bezpośredniego związku z tworzeniem przez Wnioskodawcę oprogramowania. Co do zasady większość tych kosztów stanowi ogólne koszty prowadzenia działalności (np. koszty usług księgowych, koszty używania/eksploatacji pojazdu osobowego), które muszą być ponoszone, aby w ogóle można było działalność prowadzić i w konsekwencji generować przychody podatkowe. A contrario, brak poniesienia tych kosztów uniemożliwiłby prowadzenie Wnioskodawcy działalności gospodarczej, w tym działalności badawczo-rozwojowej związanej z tworzeniem, ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania. Tym samym bezsprzecznie istnieje bezpośredni związek między ponoszonymi przez Wnioskodawcę wydatkami a prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową, efektem której jest powstanie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jednocześnie biorąc pod uwagę charakter tych wydatków należy uznać, że stanowią one koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i tym samym powinny być ujęte w literze „a” wzoru nexus.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Powziął Pan wątpliwość, czy prowadzona przez Pana działalność gospodarcza polegająca na tworzeniu/rozwijaniu oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT oraz czy może Pan zastosować stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, uzyskiwanego w związku z przenoszeniem autorskich praw majątkowych do utworów wytworzonych/rozwijanych w prowadzonej działalności.

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 z późn. zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. Z 2021 r. poz. 478 i 619),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 z późn. zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powyższej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

–podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

–prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

–dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

–dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak szczególne obowiązki po stronie podatników - w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nieprowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie to powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika m.in., że działalność Wnioskodawcy w zakresie wytwarzania i rozwijania oprogramowania jest działalnością o charakterze twórczym, podejmowaną w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności. Prace programistyczne Wnioskodawcy nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu. Tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, każde z rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności. W trakcie tworzenia oprogramowania Wnioskodawca prowadzi prace koncepcyjne, pozwalające na stworzenie nowego, nieoczywistego rozwiązania dedykowanego określonej funkcjonalności.

Wnioskodawca wskazał również, że każde oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez niego w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej na podstawie umowy ramowej zawartej ze Zleceniodawcą i zawieranych na jej podstawie zleceń, jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ponadto z informacji, które Wnioskodawca przedstawił wynika, że:

–Wnioskodawca przenosi wszelkie prawa własności intelektualnej na Zleceniodawcę za wynagrodzeniem według stawki ryczałtowej za godzinę pracy (wynagrodzenie stanowi zapłatę za przeniesienie praw autorskich do napisanych utworów),

–od 1 lutego 2022 r. (od początku świadczenia usług w ramach umowy zawartej ze Zleceniodawcą) Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która jest zgodna z wymogami art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwalającą na wyodrębnienie przychodów, kosztów i dochodów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów pozwalających obliczyć wskaźnik nexus dla kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Przedstawione we wniosku okoliczności pozwalają stwierdzić, że :

–działania Wnioskodawcy realizowane w ramach działalności gospodarczej na rzecz Zleceniodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 updof, gdyż:

–są podejmowane w sposób systematyczny,

–mają charakter twórczy,

–spełniają definicję prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–podejmowane są w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy.

–Wnioskodawca może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatku kwalifikowany dochód osiągnięty od 1 lutego 2022 r. z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochód uzyskiwany z tytułu przeniesienia autorskich praw do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej we wniosku współpracy ze Zleceniodawcą.

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nexus wylicza się w oparciu o koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus należy pamiętać, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym należy ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym kwalifikowanym IP.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, na podstawie przedstawionego we wniosku opisu można stwierdzić, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na:

–składki na ubezpieczenie społeczne oraz Fundusz Pracy i FGŚP,

–eksploatację i utrzymanie pojazdu osobowego,

–amortyzację pojazdu,

–zakup narzędzi i oprogramowania niezbędnych do świadczenia usług informatycznych,

–zakup usług telekomunikacyjnych,

–płatny udział w szkoleniach i konferencjach branżowych,

–doradztwo podatkowe i prawne,

–księgowość,

–wyposażenie biura,

–sprzęt komputerowy oraz akcesoria komputerowe,

–koszty podróży (opłaty za wyżywienie i nocleg)

można zakwalifikować do kosztów, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, przy zachowaniu właściwej proporcji uwzględniającej wyłączenie wskazane w art. 30ca ust. 5 ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, że interpretacja nie rozstrzyga o ewentualnym opodatkowaniu podatkiem dochodowym dochodów uzyskanych na terenie Republiki Federalnej Niemiec, gdyż nie było to przedmiotem Pana zapytania oraz przedstawionego stanowiska.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

–Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

–Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).