Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box)

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 3 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych  w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box). Uzupełnił go Pan pismem z 11 czerwca 2022 r.  (data wpływu 11 czerwca 2022 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) (dalej: Wnioskodawca) jest osobą fizyczną. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy  z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. Dz. U. z 2019 r.,  poz. 1387 ze zm.; dalej: ustawa o PIT), który realizuje w formie podatku liniowego.

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 1292 ze zm.). Wnioskodawca wykonuje działalność gospodarczą, wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, przede wszystkim w zakresie świadczenia usług związanych  z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki i usług powiązanych (scharakteryzowanych w sekcji J, dziale 62 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU); Dz. U. z 2015 r., poz. 1676 ze zm.; oraz w sekcji J, dziale 62 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października  2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU); Dz. U. z 2008 r., nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Wnioskodawca zawarł z jednym ze swoich kontrahentów umowę o świadczenie usług informatycznych (dalej: Umowa). Zgodnie z przedmiotową Umową, za świadczenie usług informatycznych uznaje się w szczególności:

1) Projektowanie, tworzenie, rozwijanie i wspieranie systemów (…), w tym między innymi lecz nie ograniczając się (…) oraz algorytmów strategii (..) w systemach (…) i (…).

Podczas okresu obowiązywania Umowy, Wnioskodawca wykonuje zlecenia wyłącznie  na rzecz kontrahenta. Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą utworów, które powstają  w efekcie podejmowanych przez niego prac, a wytwarzanie oprogramowania ma miejsce  w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej.

Całość przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy pochodzi  ze sprzedaży usług, w ramach których tworzone są programy komputerowe. Nie ponosi  on odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez niego czynności, ponosi jednak ryzyko gospodarcze swoich działań.

Czynności zlecane Wnioskodawcy wykonywane są pod kierownictwem oraz w miejscu  i czasie wyznaczonym przez zlecającego.

W ramach świadczonych usług, Wnioskodawca tworzy kod źródłowy oraz projektuje architekturę oprogramowania, innymi słowy Wnioskodawca tworzy program komputerowy, w ramach własnej działalności noszącej znamiona działalności badawczo-rozwojowej,  o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.).

Każde wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie/modyfikacja stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz wszystkie efekty realizowanych przez Wnioskodawcę zleceń programistycznych na rzecz Kontrahenta są odrębnymi programami komputerowymi.

Platforma (…) (dalej: Projekt) jest tworzonym przez Wnioskodawcę oraz pozostałych członków zespołu od podstaw programem komputerowym. Przed rozpoczęciem projektu kontrahent nie posiadał oprogramowania z funkcjonalnościami tworzonej  przez Wnioskodawcę oraz pozostałych członków zespołu aplikacji. Innymi słowy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy nowe produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Prowadzone przez niego prace wykorzystują nową i istniejącą wiedzę w celu tworzenia nowych rozwiązań (metod, aplikacji, elementów kodu źródłowego programu).

Prace te prowadzone są w systematyczny sposób – wg z góry zdefiniowanych celów (zakładających stworzenie określonych funkcjonalności/efektów w zakładanym czasie).  Mają one także charakter twórczy – w ich wyniku powstaje nowy w skali jego przedsiębiorstwa, a także w skali przedsiębiorstwa kontrahenta kod źródłowy oraz diagramy architektury oprogramowania.

W zakresie wykonywanej działalności, Wnioskodawca współpracuje z zespołem kontrahenta. Innymi słowy, działalność Wnioskodawcy jest działalnością prowadzoną w ramach zespołu programistów pracujących dla Kontrahenta w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług, które są oferowane w jego działalności. Ma on w nim  z góry określoną rolę i wytwarza oraz odpowiada za zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne i niezależne elementy kodu źródłowego oraz architektury.  Prace programistyczne Wnioskodawcy oraz reszty zespołu zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności Projektu. Elementy te mają charakter indywidualny  oraz stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej) i są utrwalone w postaci zapisu w repozytorium kodu oraz diagramu, a zatem spełniają definicję utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r.  o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.;  dalej: ustawa o IP).

Zgodnie z postanowieniami Umowy, jeżeli Wnioskodawca w związku z realizacją Umowy wytworzy utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.; dalej: ustawa o IP), to w ramach przedmiotowej Umowy oraz ustalonych w niej warunków współpracy, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli, Wnioskodawca przenosi na kontrahenta prawa autorskie majątkowe do utworów powstałych w wyniku wykonywania Umowy, w tym prawa zależne i pokrewne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. Zgodnie z przedmiotową Umową, kontrahent nabywa majątkowe prawa autorskie do utworów będących przedmiotem prawa autorskiego stworzonych przez Wnioskodawcę w wyniku wykonywania Umowy z chwilą przyjęcia utworu. Z chwilą przyjęcia utworu kontrahent nabywa również prawo własności przedmiotu, na którym utwór utrwalono, wszelkich egzemplarzy utworu, kodu źródłowego i dokumentacji dotyczącej utworu. Umowa reguluje również, które pola eksploatacji utworów obejmuje przeniesienie autorskich praw majątkowych w ramach przedmiotowej Umowy.

W praktyce współpracy Wykonawcy z kontrahentem, przyjęcie utworu następuje  raz w miesiącu po zakończeniu danego miesiąca kalendarzowego, w efekcie, w tym momencie Wykonawca zbywa autorskie prawo do programu komputerowego. Wnioskodawca przedstawia kontrahentowi miesięczne zestawienie liczby godzin świadczenia usług informatycznych na rzecz kontrahenta, a także liczby godzin pozostawania w gotowości do ich świadczenia. Zestawienie, zgodnie z Umową, powinno wykazywać co najmniej:  ilość godzin spędzonych na świadczeniu danej usługi, ilość godzin spędzonych na pozostawaniu w gotowości do świadczenia danej usługi, dane identyfikujące realizowany projekt oraz rodzaj czynności (usług informatycznych) składających się na dany projekt. Zestawienie zaakceptowane przez kontrahenta stanowi podstawę do naliczenia i wypłaty wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy przez kontrahenta. Z tytułu świadczenia usług informatycznych kontrahent zobowiązany jest do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy wynagrodzenia będącego stałą kwotą, zgodnie z Umową.

Zgodnie z Umową, wynagrodzenie należne Wnioskodawcy od kontrahenta z tytułu świadczenia usług informatycznych zawiera wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonej przez Wnioskodawcy części większego programu komputerowego, która powstała w efekcie jego pracy twórczej w ramach wykonywania Umowy.

Wytworzona przez Wnioskodawcę część programu komputerowego jest odrębnym programem komputerowym podlegającym ochronie określonej w z art. 74 ustawy  z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 123  ze zm.). Kwota wynagrodzenia z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych została wyszczególniona na każdej fakturze, którą Wnioskodawca wystawił kontrahentowi,  a opodatkowanie preferencyjną stawką Wnioskodawca zastosuje wyłącznie  do wyszczególnionej kwoty.

W związku z powyższym, w ramach wykonywania usług informatycznych na podstawie Umowy Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe, będące przedmiotem autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego w rozumieniu art. 74  ustawy o IP. Wnioskodawca, również w ramach przedmiotowych Umów, przenosi odpłatnie (za wynagrodzeniem) przedmiotowe autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego na rzecz kontrahenta.

Ponadto, podczas pracy na Projektem, Wnioskodawca poniósł następujące koszty:

1. zakup sprzętu komputerowego w postaci słuchawek z mikrofonem. Koszty te dotyczą sprzętu komputerowego niezbędnego do wytwarzania oprogramowania. Bez wyżej wymienionego sprzętu praca Wnioskodawcy nie byłaby możliwa. Słuchawki z mikrofonem  są niezbędne do komunikacji zresztą zespołu pracującej dla Kontrahenta. Bez nich koordynacja prac Wnioskodawcy w ramach reszty zespołu nie byłaby możliwa. Cały sprzęt komputerowy o którym mowa był używany podczas prac nad Projektem. Sprzęt ten  nie jest środkiem trwałym bądź wartością niematerialną i prawną w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Z dniem 1 stycznia 2019 r., na podstawie art. 1 pkt 25 w związku z art. 48 ustawy  z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa  oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), wszedł w życie art. 30ca ustawy  o PIT, regulujący podatek od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.  W związku z wejściem w życie przepisu art. 30ca ustawy o PIT, Wnioskodawca powziął wątpliwość co do tego, czy norma zawarta w tym przepisie znajdzie zastosowanie  w przedstawionym stanie faktycznym, który dotyczy prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności w roku 2021. W szczególności, czy wynagrodzenie otrzymane  przez Wnioskodawcę w zamian za przeniesienie autorskiego prawa do programu komputerowego będzie stanowiło podstawę do obliczenia dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Ponadto, Wnioskodawca powziął wątpliwości co do sposobu ustalania wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Pomimo powyższych wątpliwości, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że na podstawie art. 30cb ustawy o PIT, oprócz ewidencji w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, w odrębnej ewidencji prowadzonej na bieżąco  i nieprzerwanie od początku prac nad Projektem, tj.(…), Wnioskodawca:

1)wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

2)prowadzi księgę przychodów i rozchodów wraz z ewidencją dodatkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od innych podmiotów w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wnioskodawca wskazuje również, że nie nabywa kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Ponadto 11 czerwca 2022 r., w odpowiedzi na wezwanie z 3 czerwca 2022 r. wskazał Pan dodatkowo:

(…) (dalej: Wnioskodawca) jest osobą fizyczną. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy  z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; t.j. Dz. U. z 2019 r.,  poz.  1387 ze zm.; dalej: ustawa o PIT), który realizuje w formie podatku liniowego. Wnioskodawca jest przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1292 ze zm.). Wnioskodawca wykonuje działalność gospodarczą, wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, przede wszystkim w zakresie świadczenia usług związanych  z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki i usług powiązanych (scharakteryzowanych w sekcji J, dziale 62 rozporządzenia Rady Ministrów  z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU);  Dz. U. z 2015 r., poz. 1676 ze zm.; oraz w sekcji J, dziale 62 rozporządzenia Rady Ministrów  z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU);  Dz. U. z 2008 r., nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Wnioskodawca zawarł z jednym ze swoich kontrahentów umowę o świadczenie usług informatycznych (dalej: Umowa), jest to jedyna umowa zawarta z tym kontrahentem. Zgodnie z przedmiotową Umową, za świadczenie usług informatycznych uznaje się  w szczególności:

1) Projektowanie, tworzenie, rozwijanie i wspieranie systemów (…),  w tym między innymi lecz nie ograniczając się (…), algorytmów strategii  (…)  oraz system zarządzania (…).

Podczas okresu obowiązywania Umowy, Wnioskodawca wykonuje zlecenia wyłącznie  na rzecz Kontrahenta. Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą utworów, które powstają  w efekcie podejmowanych przez niego prac a wytwarzanie oprogramowania ma miejsce  w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej.

Całość przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy pochodzi  ze sprzedaży usług, w ramach których tworzone są programy komputerowe.

Nie ponosi on odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie  przez niego czynności, ponosi jednak ryzyko gospodarcze swoich działań. Czynności zlecane Wnioskodawcy wykonywane są pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego.

W ramach świadczonych usług, Wnioskodawca tworzy kod źródłowy oraz projektuje architekturę oprogramowania, innymi słowy Wnioskodawca tworzy program komputerowy, w ramach własnej działalności noszącej znamiona działalności badawczo-rozwojowej,  o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.).

Każde wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie/modyfikacja stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych(powstaje nowe prawo własności intelektualnej), jest utworem w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz wszystkie efekty realizowanych przez Wnioskodawcę zleceń programistycznych na rzecz Kontrahenta są odrębnymi programami komputerowymi.

Do wszystkich wytworzonych programów komputerowych przysługują Wnioskodawcy osobiste i majątkowe prawa autorskie.

Przy tworzeniu każdego programu komputerowego prowadzone były przez Wnioskodawcę prace rozwojowe i są one bezpośrednim efektem prowadzonych prac. Systemy (…) (dalej: Projekt) są tworzonymi przez Wnioskodawcę oraz pozostałych członków zespołu  od podstaw szeregiem współpracujących ze sobą programów komputerowych. Przed rozpoczęciem projektu kontrahent nie posiadał oprogramowania z funkcjonalnościami tworzonej przez Wnioskodawcę oraz pozostałych członków zespołu aplikacji. Innymi słowy  w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy nowe produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

W trakcie pracy nad Projektem nie prowadzone były żadne badania naukowe.

Każde wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowania wiązało się za to z prowadzeniem prac rozwojowych, w sumie od (…) do (…), których celem było uzyskanie możliwości (…) wcześniej nieosiągalnych dla Kontrahenta, stworzenie nowych algorytmów (…) oraz ulepszenie, usprawnienie, optymalizacja i automatyzacja procesu (…).

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace rozwojowe zwiększają zasoby wiedzy  oraz wykorzystują nową i istniejącą wiedzę w celu tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań(metod, aplikacji, elementów kodu źródłowego programu). Prace te prowadzone są w systematyczny i metodyczny sposób – wg z góry zdefiniowanych celów (zakładających stworzenie określonych funkcjonalności/efektów w zakładanym czasie).  Mają one także charakter twórczy (nie wprowadzają rutynowych i okresowych zmian) –  w ich wyniku powstaje nowy w skali jego przedsiębiorstwa, a także w skali przedsiębiorstwa kontrahenta kod źródłowy oraz diagramy architektury oprogramowania, co w praktyce biznesowej przekłada się na nowe i bardziej innowacyjne produkty oraz procesy. Wynikiem tych prac jest wspomniany wcześniej kod źródłowy aplikacji oraz diagramy architektury. Prace zakończyły się  sukcesem a ich wyniki zostały zapisane w repozytorium kodu źródłowego, jednakże istnieje jeszcze sporo przestrzeni na ulepszenia. Wyniki te posłużą również do dalszych prac rozwojowych ulepszających Projekt.

Wykonywane prace rozwojowe nie były jedynymi pracami wykonywanymi dla kontrahenta. Przez cały czas trwania umowy były również prowadzone prace utrzymaniowe o charakterze rutynowym. Jednakże Wnioskodawca poświęcał na nie 20% czasu przeznaczonego  na wszystkie prace. Ma to odzwierciedlenie w wynagrodzeniu którego tylko 80% jest z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonej przez Wnioskodawcy  części większego programu komputerowego, która powstała w efekcie jego pracy twórczej  w ramach wykonywania Umowy i tylko do tej części Wnioskodawca zastosuje preferencyjną stawkę opodatkowania.

W zakresie wykonywanej działalności, Wnioskodawca współpracuje z zespołem kontrahenta. Innymi słowy, działalność Wnioskodawcy jest działalnością prowadzoną w ramach zespołu programistów pracujących dla Kontrahenta w celu wytworzenia nowego oprogramowania przekładającego się na nowe, ulepszone produkty, procesy lub usługi, które są oferowane  w jego działalności. Ma on w nim z góry określoną rolę i wytwarza oraz odpowiada  za zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne i niezależne elementy kodu źródłowego  oraz  architektury(oprogramowania). Elementy te pomimo iż funkcjonalnie niezależne,  mogą ze sobą współpracować dzięki czemu Kontrahent może je wykorzystywać w ramach większego systemu. Prace programistyczne Wnioskodawcy oraz reszty zespołu zmierzają  do poprawy użyteczności albo funkcjonalności Projektu. Elementy te mają charakter indywidualny oraz stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej) i są utrwalone w postaci zapisu w repozytorium kodu oraz diagramu a zatem spełniają definicję utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.; dalej: ustawa o IP). Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do elementu, który powstał w efekcie jego pracy twórczej. Jako iż każde wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie/modyfikacja stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, takiej ochronie podlega każdy element wytworzony przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, jeżeli Wnioskodawca w związku z realizacją Umowy wytworzy utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.; dalej: ustawa o IP), to w ramach przedmiotowej Umowy oraz ustalonych w niej warunków współpracy, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli, Wnioskodawca przenosi na kontrahenta wszystkie prawa autorskie majątkowe do wszystkich utworów powstałych w wyniku wykonywania Umowy, w tym prawa zależne i pokrewne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. Zgodnie z przedmiotową Umową, kontrahent nabywa majątkowe prawa autorskie  do utworów będących przedmiotem prawa autorskiego stworzonych przez Wnioskodawcę  w wyniku wykonywania Umowy z chwilą przyjęcia utworu. Z chwilą przyjęcia utworu kontrahent nabywa również prawo własności przedmiotu, na którym utwór utrwalono, wszelkich egzemplarzy utworu, kodu źródłowego i dokumentacji dotyczącej utworu. Umowa reguluje również, które pola eksploatacji utworów obejmuje przeniesienie autorskich praw majątkowych w ramach przedmiotowej Umowy. Wnioskodawca zatem nie oferuje produktów, procesów ani usług które są wynikiem prowadzonych przez niego prac rozwojowych.

W praktyce współpracy Wykonawcy z kontrahentem, przyjęcie utworu następuje  raz w miesiącu po zakończeniu danego miesiąca kalendarzowego, w efekcie, w tym momencie zgodnie z Umową Wykonawca zbywa autorskie prawo do programu komputerowego. Wnioskodawca przedstawia kontrahentowi miesięczne zestawienie liczby godzin świadczenia usług informatycznych na rzecz kontrahenta, a także liczby godzin pozostawania w gotowości do ich świadczenia. Zestawienie, zgodnie z Umową, powinno wykazywać co najmniej: ilość godzin spędzonych na świadczeniu danej usługi, ilość godzin spędzonych na pozostawaniu w gotowości do świadczenia danej usługi, dane identyfikujące realizowany projekt oraz rodzaj czynności (usług informatycznych) składających się na dany projekt. Zestawienie zaakceptowane przez kontrahenta stanowi podstawę do naliczenia  i wypłaty wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy przez kontrahenta. Z tytułu świadczenia usług informatycznych kontrahent zobowiązany jest do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy wynagrodzenia będącego stałą kwotą, zgodnie z Umową. Zgodnie z Umową, wynagrodzenie należne Wnioskodawcy od kontrahenta z tytułu świadczenia usług informatycznych zawiera wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonej przez Wnioskodawcy części większego programu komputerowego, która powstała w efekcie jego pracy twórczej w ramach wykonywania Umowy.

Wytworzona przez Wnioskodawcę część programu komputerowego jest odrębnym programem komputerowym podlegającym ochronie określonej w z art. 74 ustawy  z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 123  ze zm.).

Kwota wynagrodzenia z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych została wyszczególniona na każdej fakturze którą Wnioskodawca wystawił kontrahentowi  a opodatkowanie preferencyjną stawką Wnioskodawca zastosuje wyłącznie  do wyszczególnionej kwoty.

W związku z powyższym, w ramach wykonywania usług informatycznych na podstawie Umowy Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe, będące przedmiotem autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego w rozumieniu art. 74  ustawy o IP. Wnioskodawca, również w ramach przedmiotowych Umów, przenosi odpłatnie (za wynagrodzeniem) przedmiotowe autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego na rzecz kontrahenta.

Ponadto, podczas pracy na Projektem, Wnioskodawca poniósł następujące koszty wyłącznie na potrzeby prowadzonych prac rozwojowych: 1. zakup sprzętu komputerowego w postaci a) słuchawek z mikrofonem – (…).

Koszty te dotyczą tylko wyżej wymienionego sprzętu komputerowego niezbędnego  do wytwarzania oprogramowania. Bez wyżej wymienionego sprzętu praca Wnioskodawcy nie byłaby możliwa. Słuchawki z mikrofonem są niezbędne do komunikacji zresztą zespołu pracującej dla Kontrahenta. Bez nich koordynacja prac Wnioskodawcy w ramach reszty zespołu nie byłaby możliwa, co uniemożliwiłoby prawidłowe prowadzenie prac rozwojowych  przez Wnioskodawcę. Cały sprzęt komputerowy o którym mowa był używany podczas  prac rozwojowych nad Projektem. Sprzęt ten nie jest środkiem trwałym bądź wartością niematerialną i prawną w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Z dniem 1 stycznia 2019 r., na podstawie art. 1 pkt 25 w związku z art. 48  ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), wszedł w życie  art. 30ca ustawy o PIT, regulujący podatek od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z wejściem w życie przepisu art. 30ca ustawy o PIT, Wnioskodawca powziął wątpliwość co do tego, czy norma zawarta w tym przepisie znajdzie zastosowanie  w przedstawionym stanie faktycznym, który dotyczy prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności w roku 2021. W szczególności, czy wynagrodzenie otrzymane przez Wnioskodawcę w roku 2021 w zamian za przeniesienie autorskiego prawa do programu komputerowego będzie stanowiło podstawę do obliczenia dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Ponadto, Wnioskodawca powziął wątpliwości co do sposobu ustalania wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Pomimo powyższych wątpliwości, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że na podstawie art. 30cb ustawy o PIT, oprócz ewidencji w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, w odrębnej ewidencji prowadzonej na bieżąco  i nieprzerwanie od początku prac nad Projektem, tj.(…), Wnioskodawca:

1)wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

2)prowadzi księgę przychodów i rozchodów wraz z ewidencją dodatkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od innych podmiotów  w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wnioskodawca wskazuje również, że nie nabywa kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Pytania

1.Czy całość działań realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach Umowy z Kontrahentem, które zostały wskazane we wniosku, tj. projektowanie, tworzenie, rozwijanie i wspieranie systemów (…), w tym między innymi lecz nie ograniczając się (…) oraz algorytmów strategii (…) i zarządzania (…), można zakwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.)?

2.Czy autorskie prawo do programów komputerowych, tj. kodu źródłowego oraz zaprojektowaną przez Wnioskodawcę architekturą tego oprogramowania, wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach Umowy na potrzeby Projektu, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej podlegającym ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umówmiędzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

3.Czy wymienione we wniosku koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę w związku ze świadczeniem usług informatycznych, objętych zakresem Umów, polegających między innymi na tworzeniu oprogramowania zgodnie z wytycznymi kontrahenta, projektowaniu systemów zgodnie z wymaganiami kontrahenta są kosztami faktycznie poniesionymi przez Wnioskodawcę na działalność prowadzoną bezpośrednio przez niego i związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT?

4.Czy dochód (strata) Wnioskodawcy, jaki uzyskuje on w związku z odpłatnym przeniesieniem autorskiego prawa do programu komputerowego na rzecz kontrahentów w ramach Umów, jest dochodem (stratą) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

1.Całość działań realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach Umowy z Kontrahentem, które zostały wskazane we wniosku, tj. projektowanie, tworzenie, rozwijanie i wspieranie systemów (…), w tym między innymi lecz nie ograniczając się (…) oraz algorytmów strategii (...)w systemach zarządzania (…) i zarządzania (…) można zakwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.)

2.Autorskie prawo do programów komputerowych, tj. kodu źródłowego oraz zaprojektowaną przez Wnioskodawcę architekturą tego oprogramowania, wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach Umowy na potrzeby Projektu, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej podlegającym ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

3.Wymienione we wniosku koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę w związku ze świadczeniem usług informatycznych, objętych zakresem Umowy, polegających między innymi na tworzeniu oprogramowania zgodnie z wytycznymi kontrahenta, projektowaniu systemów zgodnie z wymaganiami kontrahenta są kosztami faktycznie poniesionymi przez Wnioskodawcę na działalność prowadzoną bezpośrednio przez niego i związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

4.Dochód (strata) Wnioskodawcy, jaki uzyskuje on w związku z odpłatnym przeniesieniem autorskiego prawa do programu komputerowego na rzecz kontrahenta w ramach Umowy, jest dochodem (stratą) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe  w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym  i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym  i nauce:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy  z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy  o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Art. 30ca ust. 8 – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. stanowi, że:

Zgodnie zaś z art. 30ca ust. 8 – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych  z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku i jego uzupełnieniu działania podejmowane przez Pana polegające na tworzeniu, rozwijaniu programu komputerowego mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak wskazał Pan w opisie stanu faktycznego – podejmowane przez Pana prace rozwojowe są zakończone pozytywnym wynikiem. Wynikiem było/jest stworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Należy przy tym podkreślić, że co do zasady działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez podatnika ani też całość prowadzonej przez Niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Ponadto, Pana autorskie prawo do oprogramowania komputerowego tworzonego oraz rozwijanego w ramach działalności gospodarczej – w zakresie w jakim stanowi nowe  i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych – jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2  pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji uznać należy, że skoro uzyskuje Pan dochód z tytułu odpłatnego przenoszenia na zleceniodawcę praw autorskich do wytworzonego, rozwijanego programu komputerowego, który stanowi utwór prawnie chroniony na podstawie art. 74 ustawy  o prawie autorskim i prawach pokrewnych i został wytworzony, rozwinięty w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej oraz dochód ten kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - to może Pan w okresie  od (…) do (…) (tj. od momentu kiedy prowadzi Pan odrębną ewidencję oraz w okresie kiedy prowadził Pan prace rozwojowe) skorzystać  z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z tego tytułu według  stawki 5%.

Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego  IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym  i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca  ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana wątpliwości budzi również kwestia uznania wydatków poniesionych na zakup sprzętu komputerowego w postaci słuchawek z mikrofonem za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus należy pamiętać aby istniał związek pomiędzy:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów  z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo- rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo‑rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w Objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Zatem wydatki ponoszone przez Pana – wskazane w opisie stanu faktycznego  (ponoszone na zakup sprzętu komputerowego w postaci słuchawek z mikrofonem – mogą stanowić koszty,  o których mowa w lit. a) wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zastrzec należy jednak, że tutejszy organ nie dokonał oceny tej części Pana stanowiska,  która wykracza poza treść i zakres sformułowanych pytań. Innymi słowy, interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotyczy wyłącznie oceny Pana stanowiska w  kwestii będącej przedmiotem sformułowanych zapytań. W szczególności nie dokonano oceny, czy prowadzana przez Pana działalność spełnia kryteria prac rozwojowych  oraz czy program komputerowy podlega ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy  o Prawie autorskimi prawach pokrewnych, co było elementem przedstawionych we wniosku okoliczności.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Pana w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w  danej sprawie przez Pana.

Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w  rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu  Administracyjnego w (…).  Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r.  Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329  ze zm.; dalej jako „PPSA”). 

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny  co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi  oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).