Temat interpretacji

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na studia.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2019 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 5 listopada 2019 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia .), uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2019 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 20 grudnia 2019 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia .), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na studia jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 13 grudnia 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.564.2019.1.ISL, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 13 grudnia 2019 r. (data doręczenia 16 grudnia 2019 r. identyfikator poświadczenia doręczenia ePUAP-.). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem przesłanym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 20 grudnia 2019 r. (identyfikator poświadczenia przedłożenia ..).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania tłumaczeń, organizowania konferencji oraz usług związanych z zakwaterowaniem. Każda z tych działalności wymaga zaangażowania dużych środków w celu prowadzenia skutecznych działań marketingowych mających na celu zwiększenie przychodów. Ponadto, wraz ze wzrostem obrotów przedsiębiorstwa pojawiły się potrzeby wzrostu wydatków na konserwację jego infrastruktury informatycznej. Biorąc pod uwagę obecne wydatki na marketing i zwiększenie widoczności dla osób poszukujących usług w sieci Internet, a także ogólne potrzeby związane z infrastrukturą elektroniczną przedsiębiorstwa, zasadnym jest, by tego rodzaju czynności wykonywane były wewnątrz firmy, a nie zlecane podmiotom zewnętrznym. Kolejnym czynnikiem decydującym o konieczności posiadania kompetencji informatycznych w przedsiębiorstwie jest konieczność utrzymania rozrastającej się infrastruktury tak, by zapewnić poufność dokumentów klientów biura tłumaczeń. W związku z deficytem dostępnych na rynku pracowników posiadających odpowiednie umiejętności i wykształcenie oraz wiążącym się z tym kosztem zatrudnienia pracownika, który mógłby zająć się z jednej strony infrastrukturą informatyczną przedsiębiorstwa, a z drugiej promowaniem przedsiębiorstwa w elektronicznych kanałach sprzedaży, Wnioskodawca podjął decyzję o samodzielnym nabyciu takich umiejętności. Nabycie ich pozwoli Mu zagwarantować wzrost dochodów z każdego rodzaju podejmowanej działalności, gdyż Wnioskodawca będzie w stanie prowadzić wszelkie działania natury informatycznej osobiście. Z tego też względu Wnioskodawca podjął studia w zakresie informatyki.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 20 grudnia 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą od 1 września 2009 r. Zakres działalności obejmuje wykonywanie tłumaczeń, organizowanie konferencji oraz usługi związane z zakwaterowaniem. Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów i jest płatnikiem VAT. Wnioskodawca posiada wykształcenie wyższe.

Z dniem 5 października 2019 r. Wnioskodawca podjął studia w zakresie informatyki. Zakończenie studiów planowane jest na czerwiec 2023 r. W związku ze studiami Wnioskodawca nabędzie wiedzę i umiejętności związane z funkcjonowaniem lokalnych sieci komputerowych, sieci Internet, budową i tworzeniem stron internetowych (języki HTML, PHP, JavaScript. JSON), optymalizacją kodu stron internetowych w celu uzyskania wysokich pozycji w wyszukiwarkach internetowych, budową baz danych, programowaniem, marketingiem internetowym oraz budową komputerów, czyli umiejętności, które są niezbędne, by zajmować się zarówno działaniami marketingowymi w Internecie, jak i utrzymaniem infrastruktury informatycznej przedsiębiorstwa. Wnioskodawca poniósł na moment złożenia uzupełnienia wniosku wydatki za okres studiów od października 2019 r. do grudnia 2019 r. Chce zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności wydatki związane z opłatą wpisowego czesnego oraz wydatki na podręczniki. Wnioskodawca poniósł wydatki na studia w postaci wpisowego 1 000 zł dnia 1 października 2019 r. oraz czesnego w łącznej wysokości 2 940 zł, płatnego w ratach w dniach 7 października 2019 r., 5 listopada 2019 r. i 16 grudnia 2019 r. Wnioskodawca nie zaliczył jeszcze tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Zdobyta na studiach wiedza będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności w celu pozyskiwania klientów drogą marketingu internetowego, a także w celu rozszerzenia usług o sprzedaż innym podmiotom opracowanych pierwotnie na własne potrzeby rozwiązań informatycznych oraz w celu bieżącej konserwacji oraz rozwoju infrastruktury informacyjnej przedsiębiorstwa. Związek ponoszonych wydatków związanych ze studiami w zakresie informatyki z osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów jest taki, że dzięki nabyciu wyżej wskazanej wiedzy i umiejętności Wnioskodawca będzie w stanie prowadzić skuteczny marketing internetowy, co przełoży się na zwiększenie ilości klientów i zwiększenie przychodów. Wnioskodawca będzie też w stanie opracować na własne potrzeby rozwiązania informatyczne, które przyczynią się do zwiększenia wydajności pracy, a co za tym idzie możliwości obsłużenia większej liczby klientów, rozszerzenia zakresu działalności o sprzedaż tychże rozwiązań informatycznych, a także zwiększenia zakresu świadczonych usług o tłumaczenia z dziedziny informatyki. Schemat płatności za studia wygląda w ten sposób, że raty czesnego płacone są co miesiąc przez okres trwania poszczególnych semestrów. Wysokość rat zależy od semestru oraz wyników w nauce w poprzednich semestrach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wydatki na opłacenie rat i innych opłat (wpisowe, opłaty za warunkowe zaliczenie semestru) za studia, zarówno już poniesione, jak również te, które będą ponoszone w przyszłości oraz wydatki na zakup materiałów edukacyjnych, w tym książek branżowych niezbędnych w toku kształcenia, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na opłacenie rat i innych opłat (wpisowe, opłaty za warunkowe zaliczenie semestru) za studia, zarówno już poniesione, jak również te, które będą ponoszone w przyszłości oraz wydatki na zakup materiałów edukacyjnych, w tym książek branżowych niezbędnych w toku kształcenia, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Kosztem uzyskania przychodów są tylko takie wydatki, które nie są wymienione w art. 23, i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki: pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, oraz nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także być właściwie udokumentowany. Wydatki na dokształcanie nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dla stwierdzenia, czy wydatki poniesione w związku z odbywaniem studiów oraz na zakup wspomnianych we wniosku materiałów mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej istotne jest ustalenie, czy takie wydatki związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej, i które mają z nią związek, czy takie wydatki służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc które co do zasady mają charakter osobisty. Za koszty uzyskania przychodu uznać więc można uzasadnione racjonalnie i gospodarczo wydatki na kształcenie, których celem jest nabycie uprawnień, umiejętności i wiedzy bezpośrednio związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej. W związku z prowadzoną działalnością i w opisanym stanie faktycznym przedsiębiorstwa oraz otoczenia rynkowego, w szczególności rynku pracy, pożądanym jest poszerzenie wiedzy w zakresie informatyki. Inwestycja w studia oraz odpowiednie materiały naukowe umożliwi Wnioskodawcy zdobycie odpowiedniej wiedzy, która przełoży się na jakość i rodzaj świadczonych usług oraz poszerzenie katalogu oferowanych usług, a to z kolei przyczyni się do zwiększenia osiąganych przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Konkretnie, w związku ze studiami Wnioskodawca nabędzie wiedzę i umiejętności związane z funkcjonowaniem lokalnych sieci komputerowych, sieci Internet, budową i tworzeniem stron internetowych (języki HTML, PHP, JavaScript, JSON), optymalizacją kodu stron internetowych w celu uzyskania wysokich pozycji w wyszukiwarkach internetowych, budową baz danych, programowaniem, marketingiem internetowym oraz budową komputerów, czyli umiejętności, które są niezbędne, by zajmować się zarówno działaniami marketingowymi w Internecie, jak i utrzymaniem infrastruktury informatycznej przedsiębiorstwa. W następstwie, dzięki nabyciu wyżej wskazanej wiedzy i umiejętności, Wnioskodawca będzie w stanie prowadzić skuteczny marketing internetowy, co przełoży się na zwiększenie ilości klientów i zwiększenie przychodów. Wnioskodawca będzie także w stanie opracować na własne potrzeby rozwiązania informatyczne, które przyczynią się do zwiększenia wydajności pracy, a co za tym idzie możliwości obsłużenia większej liczby klientów, rozszerzenia zakresu działalności o sprzedaż tychże rozwiązań informatycznych, a także zwiększenia zakresu świadczonych usług o tłumaczenia z dziedziny informatyki. W konsekwencji wydatki będące przedmiotem zapytania pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z istniejącym już źródłem przychodu i są (będą) poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia tego źródła a zatem mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przypadku źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Konieczne jest również wykazanie związku przyczynowego między poniesionymi wydatkami a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wyrażenie w celu osiągnięcia przychodu zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, że przez sformułowanie w celu należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot celowości. Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1 września 2009 r. Zakres działalności obejmuje wykonywanie tłumaczeń, organizowanie konferencji oraz usługi związane z zakwaterowaniem. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, i jest płatnikiem VAT. Posiada wykształcenie wyższe. Wnioskodawca podjął studia w zakresie informatyki, które rozpoczęły się z dniem 5 października 2019 r. Zakończenie studiów planowane jest na czerwiec 2023 r. W związku ze studiami Wnioskodawca nabędzie wiedzę i umiejętności związane z funkcjonowaniem lokalnych sieci komputerowych, sieci Internet, budową i tworzeniem stron internetowych (języki HTML, PHP, JavaScript, JSON), optymalizacją kodu stron internetowych w celu uzyskania wysokich pozycji w wyszukiwarkach internetowych, budową baz danych, programowaniem, marketingiem internetowym oraz budową komputerów, czyli umiejętności, które są niezbędne, by zajmować się zarówno działaniami marketingowymi w Internecie, jak i utrzymaniem infrastruktury informatycznej przedsiębiorstwa. Wnioskodawca chce zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności wydatki związane z opłatą wpisową na studia, czesne oraz wydatki na podręczniki. Wnioskodawca poniósł dotychczas wydatki na studia w postaci wpisowego 1 000 zł w dniu 1 października 2019 r. oraz czesnego w łącznej wysokości 2 940 zł, płatnego w ratach w dniach 7 października 2019 r., 5 listopada 2019 r. i 16 grudnia 2019 r. Wnioskodawca nie zaliczył jeszcze tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Zdobyta na studiach wiedza będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności w celu pozyskiwania klientów drogą marketingu internetowego, a także w celu rozszerzenia usług o sprzedaż innym podmiotom opracowanych pierwotnie na własne potrzeby rozwiązań informatycznych oraz w celu bieżącej konserwacji oraz rozwoju infrastruktury informacyjnej przedsiębiorstwa.

Dokonując oceny charakteru ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków należy rozstrzygnąć, czy spełniają one kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 tej ustawy. Ocena prawna danego wydatku wymaga bowiem uwzględnienia unormowań art. 23 ust. 1 ww. ustawy, w którym ustawodawca dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, nawet jeśli ponoszone są w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu. Wobec powyższego, możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który racjonalnie oceniając mógłby przyczynić się do powstania przychodu, czy jego zwiększenia, nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi.

Z przywołanego przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jakkolwiek podmioty gospodarcze mogą dowolnie i swobodnie podejmować decyzje finansowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to jednak kwalifikacja wydatków do kosztów podatkowych winna opierać się na przepisach prawa podatkowego. Nie każdy wydatek z racji tylko samego jego poniesienia jest kosztem podatkowym. Aby tak było, wydatek musi spełniać wskazane kryteria ustawowe. Nie ma w tym względzie dowolności i uznaniowości podyktowanej pozaustawowymi kryteriami.

Wskazać również należy, że sam fakt nieobjęcia ustawowym wykazem wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest wystarczający do podatkowej kwalifikacji kosztu. Brak takiego wydatku w katalogu kosztów negatywnych nie skutkuje automatycznym przyjęciem, że stanowi on koszt podatkowy.

Pogląd przeciwny, zgodnie z którym do kosztów podatkowych zalicza się wszelkie koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (z wyłączeniem wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jest zbyt daleko idący i abstrahuje od wskazanego w art. 22 ust. 1 ustawy celu poniesienia kosztu, a w rezultacie nie znajduje oparcia w treści tego przepisu. Uprawnione jest bowiem przyjęcie założenia, że gdyby zamiarem ustawodawcy było uznanie za koszty uzyskania przychodów wszelkich kosztów ponoszonych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej, nadałby temu przepisowi takie właśnie brzmienie.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika. Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na kryterium celowości, leży bowiem w gestii podatnika. Należy jednak mieć na uwadze, że prawidłowość dokonanej kwalifikacji podlega ocenie organów podatkowych.

Podkreślić należy, że działalność gospodarcza podlega określonym regułom ekonomicznym i musi opierać się o zasadę racjonalności działań w dążeniu do realizacji postawionego celu. Zaznaczyć należy, że ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej ponosi podatnik w związku z tym decyzje skutkujące powstaniem kosztów związanych z tą działalnością, nie może rekompensować przy pomocy przepisów podatkowych, gdyż oznaczałoby to w praktyce przerzucenie na Skarb Państwa ryzyka związanego z określonym przedsięwzięciem gospodarczym podejmowanym przez podmiot.

Możliwość zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów wiązałaby się z przywilejem uzyskiwania przez Podatnika korzyści w postaci prawa zmniejszenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym o wartość poniesionych kosztów. Z oczywistych, więc względów, tego rodzaju wydatki nie mogą pozostawać w jakimkolwiek związku z przesłankami działania, które można by uznać za ukierunkowane na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła.

Wnioskodawca wskazał we własnym stanowisku, że w związku ze studiami nabędzie wiedzę i umiejętności związane z funkcjonowaniem lokalnych sieci komputerowych, sieci Internet, budową i tworzeniem stron internetowych (języki HTML, PHP, JavaScript, JSON), optymalizacją kodu stron internetowych w celu uzyskania wysokich pozycji w wyszukiwarkach internetowych, budową baz danych, programowaniem, marketingiem internetowym oraz budową komputerów, czyli umiejętności, które są niezbędne, by zajmować się zarówno działaniami marketingowymi w Internecie, jak i utrzymaniem infrastruktury informatycznej przedsiębiorstwa, dodał następnie, że (...) dzięki nabyciu wyżej wskazanej wiedzy i umiejętności będzie w stanie prowadzić skuteczny marketing internetowy, co przełoży się na zwiększenie ilości klientów i zwiększenie przychodów.

W ocenie Organu w przedstawionej sytuacji wydatki ponoszone w związku ze studiami w zakresie informatyki nie spełniają kryterium celowości wynikającego z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe wydatki mają charakter wydatków osobistych, związanych przede wszystkim z podnoszeniem ogólnego poziomu wiedzy i umiejętności z zakresu informatyki i zdobyciem przez Wnioskodawcę kwalifikacji niezwiązanych jednak z prowadzoną działalnością w zakresie wykonywania tłumaczeń, organizowania konferencji oraz usług związanych z zakwaterowaniem. Nie można ich bowiem uznać za wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zdaniem Organu - prowadząc pozarolniczą działalność gospodarczą w ww. zakresie nie jest konieczne ukończenie studiów w zakresie informatyki.

W konsekwencji, przedmiotowe wydatki za studia, tj. opłacenie rat i innych opłat (wpisowego, opłaty za warunkowe zaliczenie semestru), zarówno tych już poniesionych, jak również tych, które będą ponoszone w przyszłości oraz wydatki na zakup materiałów edukacyjnych, w tym książek branżowych niezbędnych w toku kształcenia, nie spełniają przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. związku przyczynowo-skutkowego, z którego wynika, że poniesione wydatki powinny obiektywnie przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów i nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wykonywania tłumaczeń, organizowania konferencji oraz usług związanych z zakwaterowaniem, które pozostają bez związku z wydatkami związanymi z ww. studiami w zakresie informatyki.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej