Temat interpretacji

Czy Wnioskodawczyni ma możliwość odliczenia wydatków poniesionych w 2019 r. na montaż wkładu kominowego ze stali CrNi w posiadanym domu od podstawy obliczenia podatku w rozliczeniu rocznym składanym za 2019 r. na podstawie 26h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli na podstawie tzw. ulgi termomodernizacyjnej?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2020 r. (data wpływu 30 kwietnia 2020 r.), uzupełniony w dniach 6 lipca 2020 r. oraz 10 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 lipca 2020 r. oraz w dniu 10 lipca 2020 r., o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

We wniosku tym, po uzupełnieniu, przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielką domu jednorodzinnego, który został wybudowany w 1976 r. W roku 2019 Wnioskodawczyni poniosła wydatek na montaż wkładu kominowego ze stali CrNi w istniejącym kominie. Kominem odprowadzane są spaliny z pieca służącego do ogrzewania budynku mieszkalnego oraz do podgrzewania wody użytkowej.

Komin musiał zostać zmodernizowany z powodu bardzo dużych strat ciepła, nieefektywnego spalania i ogólnego zniszczenia. Na poniesiony wydatek firma kominiarska wystawiła fakturę VAT, którą Wnioskodawczyni uregulowała. Wkład kominowy to element, który montuje się w murowanym kominie. Odprowadza spaliny z kotła, zapewnia szczelność, czym znacząco podnosi efektywność ogrzewania budynku.

Poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki &˗ związane z montażem wkładu kominowego w istniejącym kominie &˗ nie zostaną Wnioskodawczyni zwrócone w żadnej formie, poza skorzystaniem z ulgi termomodernizacyjnej w przypadku uzyskania pozytywnej interpretacji. Poniesione wydatki nie zostały, ani nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ani odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym oraz nie zostały i nie zostaną uwzględnione w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej (ulg innych niż ulga termomodernizacyjna).

Wydatek został poniesiony na montaż wkładu kominowego ze stali CrNi w istniejącym kominie. Firma kominiarska przeprowadziła modernizację komina (frezowanie przewodu kominowego), a następnie umieściła w kominie wkład. Na wykonane prace i wkład Wnioskodawczyni otrzymała fakturę z dnia 16 września 2019 r. na kwotę zł brutto, która została opłacona w dniu 16 września 2019 r. gotówką. Wnioskodawczyni chciałaby odliczyć kwotę zł w ramach tzw. ulgi termomodernizacyjnej w rozliczeniu rocznym za 2019 r.

Montaż wkładu kominowego miał miejsce w budynku mieszkalnym jednorodzinnym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.). Wnioskodawczyni jest właścicielem tego budynku od dnia 17 marca 2008 r. Wnioskodawczyni nabyła go na mocy zniesienia współwłasności i darowizny (akt notarialny z dnia 17 marca 2008 r. Rep. A nr 2906/2008). Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Dochody z umowy o pracę, czy umowy zlecenia, opodatkowane są według skali podatkowej. Wnioskodawczyni nie opłaca ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i nie opłaca podatku według jednolitej stawki 19%. Na fakturze VAT dokumentującej usługę montażu wkładu kominowego w istniejącym kominie nie rozdzielono należności za zakup wkładu kominowego oraz za usługę jego montażu.

Duże straty ciepła w omawianym budynku objawiały się tym, że ściana budynku w miejscu, w którym przebiega komin, przed modernizacją była gorąca. Spaliny wychodzące z pieca miały bardzo wysoką temperaturę. Ciepło zamiast trafiać do instalacji grzewczej uciekało kominem. Stary komin charakteryzował się również bardzo nierównomiernym ciągiem powietrza. Powodowało to bardzo szybkie i niedokładne spalanie opału, a innym razem zadymianie kotłowni. Piec centralnego ogrzewania, ani instalacja grzewcza nie zostały wymienione w tym samym czasie co modernizacja komina. Obecnie spaliny wydobywające się z pieca mają niską temperaturę, ciepło jest przekazywane do instalacji grzewczej bez żadnych strat, które miały miejsce wcześnie. Opał spala się jednostajnie i dokładnie (dzięki szczelnemu kominowi i dobremu ciągowi). Wskutek inwestycji montażu wkładu zwiększyła się wydajność kotła, gdyż wytworzone ciepło trafia do instalacji grzewczej, a nie ucieka kominem, a co za tym idzie trzeba wytworzyć mniej energii, aby osiągnąć tę sama temperaturę w budynku co przed remontem komina. Dzięki temu, że komin ma zamontowany wkład i jest szczelny opał spala się efektywnie i bez strat.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że poczynione wydatki zostały poniesione w związku z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2020 r., poz. 22, z późn. zm.). Faktury otrzymane od podmiotu, od którego Wnioskodawczyni nabyła wkład kominowy zostały wystawione na dane Wnioskodawczyni. Podmiot jest podatnikiem Vat i nie korzysta ze zwolnień.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni podała również, że wymieniony we wniosku wkład kominowy i jego montaż mieszczą się w katalogu materiałów budowlanych lub urządzeń w rozumieniu rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. 2018 r. poz. 2489). Wnioskodawczyni wskazała, że w załączniku tym jest mowa m.in. o materiałach budowlanych wchodzących w skład instalacji ogrzewczej oraz usłudze wymiany elementów instalacji ogrzewczej, a komin jest częścią instalacji centralnego ogrzewania, czyli częścią urządzenia technicznego związanego z obiektem budowlanym (wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2017 r., sygn. akt II OSK 927/15).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni ma możliwość odliczenia wydatków poniesionych w 2019 r. na montaż wkładu kominowego ze stali CrNi w posiadanym domu od podstawy obliczenia podatku w rozliczeniu rocznym składanym za 2019 r. na podstawie 26h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli na podstawie tzw. ulgi termomodernizacyjnej?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawczyni wskazała, że ma prawo dokonać odliczenia wydatków poniesionych w 2019 r. na montaż wkładu kominowego w posiadanym w budynku mieszkalnym w rozliczeniu rocznym za 2019 r. w ramach tzw. ulgi termomodernizacyjnej.

Wnioskodawczyni jest właścicielem budynku mieszkalnego i poniosła wydatek będący ulepszeniem, który powoduje zmniejszenie strat energii. Zastosowanie wkładu kominowego pozwoli przede wszystkim zaoszczędzić na ogrzewaniu domy dzięki podniesieniu efektywności ogrzewania budynku.

W objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 9 września 2019 r. jest napisane, że za przedsięwzięcie termomodernizacyjne należy uznać przedsięwzięcie, którego przedmiotem jest m.in. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych oraz ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej () w lokalnych źródłach ciepła.

Katalog wydatków uprawniających do ulgi termomodernizacyjnej, określony w rozporządzeniu Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489) zawiera usługi wymiany istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej.

Z powyższego względu przedsięwzięcie montażu wkładu kominowego w istniejącym przewodzie kominowym w budynku mieszkalnym będącym własnością Wnioskodawczyni uważa, że za uprawniające do skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej w rozliczeniu rocznym składanym za 2019 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl powyższego przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w treści art. 26h ust. 1 wymienionej ustawy, to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. &˗ Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym &˗ należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Artykuł 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2020 r., poz. 22).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne &˗ przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się natomiast w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia poniesione na:

1. materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;
2. węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury,
3. kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
4. kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
5. zbiornik na gaz lub zbiornik na olej,
6. kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100),
7. przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej,
8. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej,
9. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
10. materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego,
11. pompa ciepła wraz z osprzętem,
12. kolektor słoneczny wraz z osprzętem,
13. ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem,
14. stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne,
15. materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskaniem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.

Powyższym odliczeniem objęte są również wydatki poniesione na następujące usługi:

1. wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
2. wykonanie analizy termograficznej budynku,
3. wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi,
4. wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej,
5. docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów,
6. wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych,
7. wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
8. montaż kotła gazowego kondensacyjnego,
9. montaż kotła olejowego kondensacyjnego,
10. montaż pompy ciepła,
11. montaż kolektora słonecznego,
12. montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego,
13. montaż instalacji fotowoltaicznej,
14. uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin,
15. regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji,
16. demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.

Dodać również należy, że w myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 cytowanej ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 cytowanej ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki &˗ art. 26h ust. 6 wyżej wymienionej ustawy.

Artykuł 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, że kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Natomiast, w myśl art. 26h ust. 8 powyższej ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 cytowanej ustawy).

We wniosku wskazano, że Wnioskodawczyni jest właścicielem domu jednorodzinnego (nieruchomość wybudowana w roku 1976, własność Wnioskodawczyni od dnia 17 marca 2008 r.). W 2019 r. Wnioskodawczyni poniosła wydatek na montaż wkładu kominowego ze stali CrNi w istniejącym kominie. Firma kominiarska przeprowadziła modernizację komina (frezowanie przewodu kominowego), a następnie umieściła w kominie wkład. Na wykonane prace i wkład Wnioskodawczyni otrzymała fakturę na kwotę zł brutto, którą to kwotę Wnioskodawczyni chciałaby odliczyć w ramach tzw. ulgi termomodernizacyjnej. Na fakturze VAT nie rozdzielono należności za zakup wkładu kominowego oraz za usługę jego montażu. Poczynione przez Wnioskodawczynię wydatki zostały poniesione w związku z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2020 r., poz. 22, z późn. zm.). Wymieniony we wniosku wkład kominowy i jego montaż mieszczą się w katalogu materiałów budowlanych lub urządzeń w rozumieniu rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. 2018 r. poz. 2489). Wskutek inwestycji montażu wkładu zwiększyła się wydajność kotła (wytworzone ciepło trafia do instalacji grzewczej, a nie ucieka kominem, a co za tym idzie trzeba wytworzyć mniej energii, aby osiągnąć tę samą temperaturę w budynku co przed remontem komina), a opał spala się efektywnie i bez strat.

Przechodząc do analizy przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że używanie pieca centralnego ogrzewania na paliwo stałe w budynku mieszkalnym wiąże się z koniecznością odprowadzenia z niego spalin.

Zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane przez urządzenia budowlane rozumie się urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietnikiem.

Cechą wyróżniającą urządzenia budowlane pozostaje ich związanie z obiektem budowlanym w sposób funkcjonalny, umożliwiający użytkowanie obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, które z kolei przesądza o rodzaju urządzeń technicznych niezbędnych do jego eksploatacji.

Natomiast komin jest częścią instalacji centralnego ogrzewania, czyli częścią urządzenia technicznego związanego z obiektem budowlanym (wskazanie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 stycznia 2017 r., sygn. akt II OSK 927/15).

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony w treści wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni ma możliwość odliczenia w rozliczeniu rocznym składanym za 2019 r. od podstawy obliczenia podatku wydatków poniesionych w 2019 r. na montaż ceramicznego wkładu kominowego poprawiającego efektywność energetyczną w budynku mieszkalnym, którego jest właścicielem, w ramach ulgi termomodernizacyjnej na podstawie art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisóww art. 14k&14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k&14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy)

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej