Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box). Wniosek uzupełnił Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z dnia 2 listopada 2022 r. (data wpływu)

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą oraz posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jego przychody za poprzedni rok nie przekroczyły 1,2 mln euro, z tego też powodu prowadzi księgę przychodów i rozchodów.

Działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę od dnia 1 stycznia 2019 r. polega na tworzeniu (przez pisanie kodu źródłowego) od podstaw autorskiego oprogramowania.

Jest to i będzie w przyszłości oprogramowanie obsługujące działanie sterowników przemysłowych i urządzeń przemysłowych, w ramach produkcji przemysłowej.

Wnioskodawca pragnie zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za okres począwszy od dnia 1 stycznia 2019 r., a także chciałby stosować tę stawkę w przyszłości.

Wnioskodawca korzysta z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, na zasadach określonych w art. 30c (podatek liniowy) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oprogramowanie wytworzone w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, o którym mowa we wniosku, stanowi i będzie stanowić utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego na podstawie art. 74 i n. ww. ustawy.

Efekty pracy programistycznej wykonywanej przez Wnioskodawcę są i będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: odznaczają się (i będą się odznaczały) rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, są (i będą) kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej oraz nie są (nie będą) efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest i będzie tworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jest i będzie ono tworzone w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań, a także w ramach działalności polegającej na eliminacji pojawiających się błędów. Prace te stanowią i będą stanowić działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania i prowadzenia produkcji oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie produkcji. Nie są to i nie będą działania rutynowe ani okresowe.

Efektem tych prac (działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzonej w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy bezpośrednio dla potrzeb jego działalności gospodarczej) jest (i będzie) stworzenie produktów (oprogramowania), które Wnioskodawca oferuje w swojej działalności gospodarczej i które – w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy – mają i będą miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter.

Opracowywane były i będą nowe lub ulepszone produkty, usługi i procesy, które wedle wiedzy Wnioskodawcy i mając na uwadze indywidualny wkład Wnioskodawcy w każdy projekt, a także coraz bogatsze doświadczenie Wnioskodawcy, są i będą albo unikatowe albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się i będą się odróżniały od rozwiązań już funkcjonujących znanych Wnioskodawcy.

Wnioskodawca sprzedawał i będzie sprzedawał ukończone oprogramowanie.

Oprogramowanie tworzone w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy obsługuje i będzie obsługiwać realizację nowych procesów u odbiorców, uwzględniając zmieniające się z miesiąca na miesiąc standardy programistyczne i technologie programistyczne, a także możliwości techniczne urządzeń przemysłowych.

Nowy, ulepszony charakter tych produktów nie jest i nie będzie wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów. Całość działalności programistycznej w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest i będzie skierowana na badanie, rozwój i ulepszenie oprogramowania, aby było użyteczne (realizujące zapotrzebowanie odbiorców), płynnie i bezawaryjnie działające, również dzięki rosnącym możliwościom obliczeniowym sprzętu komputerowego, a także nowym możliwościom urządzeń przemysłowych, ich sterowników, systemów i kompatybilne z innym nowoczesnym oprogramowaniem.

Wszystkie efekty ww. prac, prawa do których Wnioskodawca przenosił i będzie przenosił na klienta, zostały albo zostaną wytworzone w związku z działalnością obejmującą ww. działania.

Zasadniczo istnieje i będzie istnieć jeden rodzaj wynagrodzenia osiąganego przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej w związku z tworzeniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku. Jest to i będzie wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, w ramach których jest i będzie tworzone oprogramowanie spełniające ww. kryteria, zlecanych kolejno Wnioskodawcy przez klienta na podstawie zawartej z nim umowy.

W ramach tego jednego rodzaju wynagrodzenia Wnioskodawca osiągał i osiągnie przychody (wliczone w wynagrodzenie za świadczone usługi) z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do oprogramowania stworzonego w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a także udzielenia klientowi prawa do wykonywania praw zależnych.

Na podstawie umowy zawartej z klientem Wnioskodawca dotychczas przenosił, przenosi i będzie przenosił bowiem na rzecz klienta majątkowe prawa autorskie do stworzonego oprogramowania (kodu źródłowego) na wszystkich polach eksploatacji określonych w umowie z klientem, jak również udziela (i będzie udzielał) zgody na wykonywanie zależnych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania i przenosił (przenosi, będzie przenosił) na klienta prawo udzielania zgody na wykonywanie takich praw przez inne podmioty.

Warunki wynagradzania określone są w taki sposób, że Wnioskodawca otrzymywał dotychczas wynagrodzenie (uzgodnione przed przystąpieniem do prac) godzinowe (stawka przypisana dla każdej godziny roboczej, mnożona przez ilość godzin roboczych przeznaczonych na prace programistyczne) albo zryczałtowane (całkowita kwota zlecenia programistycznego z góry określona), a jego wysokość w każdym z tych dwóch przypadków była zależna od ilości i zakresu zadań (wprost proporcjonalnie), stanowiła iloczyn odpowiednio godzin poświęconych (w przypadku stawki godzinowej) albo oszacowanych (w przypadku wynagrodzenia zryczałtowanego) przez Wnioskodawcę na realizację projektu.

W przyszłości Wnioskodawca zakłada, że jego wynagrodzenie będzie liczone w podobny sposób.

W przypadku projektów programistycznych stawka godzinowa ustalana jest po to, aby klient otrzymał kompletne i ukończone rozwiązanie, a Wnioskodawca nie ponosił ryzyka niedoszacowania prac koniecznych do wykonania na rzecz klienta.

Mając na uwadze dotychczasowe relacje z klientem prace programistyczne Wnioskodawcy powinny zamykać się w ramach jednego miesiąca, ale w przyszłości mogą również obejmować dłuższy okres.

Przychód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i związany z udzieleniem klientowi uprawnień w zakresie praw zależnych do tworzonego w ramach działalności badawczo-rozwojowej oprogramowania stanowiącego utwór, stanowi i będzie stanowić część wynagrodzenia netto z tytułu świadczenia usług, w ramach których tworzone jest i będzie autorskie oprogramowanie, a to z uwagi na fakt, że nakład pracy Wnioskodawcy na stworzenie unikatowych, indywidualnych i twórczych rozwiązań programistycznych zgodnych z najnowszymi, nietypowymi i unikatowymi technologiami w zakresie informatyki i programowania, stanowi w ramach dotychczasowej współpracy z klientem część czasu jaki musi on poświęcić (a zakładając dalszą pracę w takim systemie, będzie musiał poświęcić również w przyszłości) na świadczenie usług, w ramach których tworzone jest i będzie w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy autorskie oprogramowanie.

Pozostała część wynagrodzenia składającego się na wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, to wynagrodzenie za czynności, z którymi nie wiąże się tworzenie kwalifikowanego IP, czynności niemające charakteru twórczego.

Wobec powyższego dochodem z kwalifikowanego prawa autorskiego są i będą dochody osiągnięte z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (majątkowych praw autorskich i praw zależnych do programu komputerowego chronionego na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wytworzonego w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy) uwzględnionego w cenie sprzedaży usług (30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na tworzeniu oprogramowania opisanego we wniosku, Wnioskodawca ponosi (będzie ponosił w przyszłości) następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

–na sprzęt komputerowy (laptop, drukarka, monitor), elektroniczny (smartfon) i oprogramowanie.

Jest to koszt niezbędny w wykonywanej działalności. Programy komputerowe wytwarzane są przy pomocy komputera i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu i urządzeń peryferyjnych współdziałających z komputerem niemożliwe byłoby w ogóle zapisanie i odtworzenie prac programistycznych prowadzonych w ramach działalności badawczo-rozwojowej opisanej we wniosku.

Oprogramowanie zainstalowane na komputerze używanym przez Wnioskodawcę do realizacji prac programistycznych opisanych we wniosku, prowadzonych w ramach działalności badawczo-rozwojowej jest niezbędne do tworzenia całej dokumentacji związanej z programami komputerowymi tworzonymi przez Wnioskodawcę, a smartfon do kontaktu z klientem i jego kontrahentami w ramach realizacji przez Wnioskodawcę programów komputerowych w ramach działalności badawczo-rozwojowej;

–na księgowość – koszt poniesiony na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box).

Jest to wydatek niezbędny do prowadzenia działalności w ogóle, wypełniania w tym zakresie prawnych obowiązków.

Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, która polega również na prowadzeniu bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Tak więc wydatek ten jest bezpośrednio powiązany z prowadzeniem bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, gdyż ta działalność również wymaga rozliczeń podatkowych, składania deklaracji podatkowych, wystawiania faktur, rozliczania kosztów podatkowych i wypełniania pozostałych obowiązków podatnika;

–na obsługę prawną – która jest niezbędna w zakresie właściwego uregulowania praw autorskich, które są zbywane przez Wnioskodawcę, ale też konieczna do zgodnego z przepisami ukształtowania stosunków prawnych z klientem, aby możliwe było skorzystanie z ulgi IP Box w zakresie wytwarzania chronionych prawem autorskim programów komputerowych w ramach opisanej we wniosku działalności badawczo-rozwojowej;

–na użytkowanie samochodów i motocykli.

Koszty ponoszone w związku z użytkowaniem samochodów i motocykli (od 1 stycznia 2019 r.) to raty leasingowe, odpisy amortyzacyjne, koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne.

Samochody i motocykle wykorzystywane były do celów świadczenia usług na rzecz klienta (przede wszystkim dojazdu na linie produkcyjne), jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie, a więc wpływały na efektywniejsze i lepszej jakości świadczenie usług programistycznych w ramach opisanej we wniosku działalności badawczo-rozwojowej.

Wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z tworzonym oprogramowaniem.

W przypadku kosztów ogólnych działalności (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu) Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów z poszczególnych programów komputerowych opisanych we wniosku według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”.

Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wliczonych w cenę usługi do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym oprogramowaniem dotyczące więcej niż jednego programu komputerowego opisanego we wniosku alokowane są do programów komputerowych, których dotyczą „kluczem przychodowym” ustalanym według metody wskazanej w zdaniu poprzednim.

Koszty wprost powiązane z konkretnymi programami komputerowymi tworzonymi w ramach działalności badawczo-rozwojowej opisanej we wniosku, są bezpośrednio alokowane do odpowiadających im przychodów, z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Począwszy od 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco i będzie prowadził na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czynności zlecone Wnioskodawcy w ramach świadczenia usług na rzecz klienta nie są absolutnie wykonywane pod jego kierownictwem i podobnie będzie w przyszłości.

Podmiot, dla którego Wnioskodawca wytwarzał oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, ma siedzibę w Hong Kongu.

Wnioskodawca dotychczas prowadził swoją działalność gospodarczą opisaną we wniosku w Polsce, ale też konieczne było wykonywanie części działalności programistycznej opisanej we wniosku bezpośrednio na zagranicznych (w Niemczech i Austrii) liniach produkcyjnych, na których znajdowały się urządzenia, dla których Wnioskodawca opracowywał oprogramowanie.

Nigdy jednak ww. działalność Wnioskodawcy wykonywana poza Polską nie była wykonywana w ramach zakładu w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z Niemcami, czy Austrią.

Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonanie opisanych we wniosku usług obejmujących tworzenie oprogramowania.

Wnioskodawca samodzielnie ponosi i będzie ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Uzupełnienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Sformułowanie „programami komputerowymi stanowiącymi utwór”, które jest częścią pytania nr 1:

–dotyczy działalności programistycznej Wnioskodawcy opisanej we wniosku, która wyczerpuje całość prowadzonej dotychczas przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej;

–nie dotyczy wyodrębnionego zadania w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej;

–dotyczy całości działań realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach umowy z kontrahentem; jest to umowa o współpracy (umowy o świadczenie usług programistycznych), w ramach której Wnioskodawca zobowiązany jest do tworzenia oprogramowania obsługującego działanie sterowników i urządzeń przemysłowych (na liniach produkcyjnych);

–nie dotyczy wyodrębnionego zadania realizowanego przez Wnioskodawcę w ramach poszczególnych umów z Kontrahentami.

Pod pojęciem „program komputerowy” należy rozumieć zestaw komend, które w przypadku umieszczenia ich na nośniku odczytywanym przez komputer, są w stanie sprawić, że komputer wyposażony w zdolność ich przetwarzania wskaże, wykona lub osiągnie określone funkcje, zadanie lub rezultat.

Wnioskodawca wytworzył programy komputerowe obsługujące działanie sterowników urządzeń przemysłowych na liniach produkcyjnych, takich jak choćby roboty przemysłowe, aby urządzenia te wykonywały zadane (zaprogramowane) im zadania, np. transportowanie elementu, odkładanie elementu, napełnianie elementu, klejenie, nitowanie, spawanie, itp. w odpowiedniej sekwencji. Takie oprogramowanie będzie wytwarzane przez Wnioskodawcę również w przyszłości.

Wniosek dotyczy lat podatkowych: 2019, 2020, 2021, 2022 i przyszłych.

W ramach działalności opisanej we wniosku Wnioskodawca samodzielnie prowadził i prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace te prowadzone są począwszy od 1 stycznia 2019 r.

Jak opisano we wniosku, jest to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, w tym poprzez analizę błędów występujących w oprogramowaniu, tworzenie symulacji działania oprogramowania, obserwację działania urządzeń przemysłowych i linii produkcyjnych z zastosowaniem oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę, do planowania i prowadzenia produkcji oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie produkcji. Nie są to i nie będą działania rutynowe ani okresowe.

Celem ww. prac rozwojowych było i jest stworzenie oprogramowania prawidłowo realizującego założone funkcje, działającego w założonej technologii, działającego bezawaryjnie, przy założeniu, że i funkcjonalności i technologie stale ulegają zmianom wynikającym z zapotrzebowania klienta i dynamicznego postępu technologicznego, a także dążenia do ograniczania zużycia energii, zwiększania efektywności urządzeń przemysłowych, zwiększania szybkości pracy urządzeń przemysłowych i linii produkcyjnych.

Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę kończą się pozytywnym wynikiem.

Ich wynikiem jest baza wiedzy i doświadczeń Wnioskodawcy w zakresie tworzenia unikatowego kodu źródłowego oprogramowania, która jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę na potrzeby realizacji kolejnych projektów programistycznych (programów komputerowych) przez stosowanie i ciągłe ulepszanie rozwiązań wypracowanych i testowanych przez Wnioskodawcę, po to aby tworzone przez niego oprogramowanie było zgodne z najnowszymi standardami technologicznymi, pozwalało na efektywną energetycznie pracę urządzeń przemysłowych, a także pozwalało urządzeniom przemysłowym na realizację najbardziej wymagających i trudnych zadań.

Działalność Wnioskodawcy zasadniczo sprowadza się do projektowania nowych produktów (oprogramowania) obsługujących realizację nowych bądź zmienionych procesów na liniach produkcyjnych. Wnioskodawca głównie tworzy oprogramowanie, obsługujące sterowniki na wysoko-precyzyjnych liniach produkcyjnych (...). Klienci Wnioskodawcy przystępując do produkcji nowych produktów (w szczególności (...)) dostosowują linie produkcyjne do tego celu, bo w takim przypadku mamy do czynienia z nowymi elementami produktów, które wymagają precyzyjnego działania urządzeń przemysłowych, dostosowanego do nich (dedykowanego) co do milimetra. Programując oprogramowanie, które obsługuje coraz to nowe zadania urządzeń przemysłowych, Wnioskodawca stale poszerza swoją wiedzę i doświadczenie w zakresie programowania, które wykorzystuje przy tworzeniu kolejnych programów komputerowych, potrzebnych do obsługi kolejnych zadań realizowanych przez urządzenia przemysłowe przy uwzględnieniu postępu technologicznego. Wnioskodawca oferuje więc i będzie oferował produkty (oprogramowanie), które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej.

W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy jego produkty (ww. i opisane we wniosku oprogramowanie), mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter tych produktów nie jest absolutnie wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, gdyż ze względu na dynamiczny postęp technologiczny, takie zabiegi są niewystarczające.

Efekty pracy, które Wnioskodawca nazywa „programami komputerowymi” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a)zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

b)nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

c)nie są jedynie „techniczną”, a są „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które Wnioskodawca nazywa „programem komputerowym”, zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawcy przysługują majątkowe prawa autorskie do opisanych „programów komputerowych”.

Umowa zawarta z kontrahentem reguluje przeniesienie majątkowych i zależnych praw autorskich do wszystkich programów komputerowych stworzonych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta (zbiorczo). Przeniesienie odbywa się na polach eksploatacji określonych w umowie zawartej z kontrahentem, w momencie ustalenia każdego z programów komputerowych. Przejście praw następuje na podstawie postanowień umowy niejako automatycznie.

Po implementacji programów komputerowych Wnioskodawcy na urządzenia przemysłowe widoczne jest realizowanie przez linię produkcyjną zadań określonych z klientem w odpowiedniej sekwencji, a więc nie jest potrzebne dodatkowe wyodrębnianie programów (jasne jest to, że stworzony został program komputerowy, który ma obsługiwać konkretny proces i faktycznie ten proces obsługuje). Przejście praw następuje na podstawie postanowień umowy niejako automatycznie. Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wydanie kontrahentowi kodu źródłowego programu komputerowego, do czego zobowiązują ustalenia z nim.

Jeżeli chodzi o ulepszenia programów komputerowych Wnioskodawca miał na myśli to, że jego działania polegające na ulepszaniu programów komputerowych polegają na tworzeniu nowych, odrębnych od wcześniej istniejących programów komputerowych, a nie ulepszaniu, tj. rozbudowywaniu, modyfikowaniu istniejących programów komputerowych.

Każde kolejne programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę są ulepszone (bardziej innowacyjne) w stosunku do wcześniej tworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych i od nich odrębne.

Funkcjonalne powiązanie poszczególnych wydatków, o których mowa we wniosku, z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy prezentuje się następująco:

1)wydatki na sprzęt komputerowy, elektroniczny oraz niezbędne oprogramowanie – są to koszty niezbędne w wykonywanej działalności polegającej na tworzeniu oprogramowania w ramach działań stanowiących prace rozwojowe; oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu (w tym jego dodatkowego wyposażenia), smartfonu służącego do kontaktu i prowadzenia ustaleń z klientami oraz programów niezbędnych do prawidłowego działania komputera, niemożliwe byłoby w ogóle wykonanie, zapisanie i odtworzenie prac, przygotowanie dokumentacji tworzonego w ramach działalności badawczo-rozwojowej oprogramowania, prowadzenie w ogóle wszystkich działań w zakresie prac rozwojowych;

2)na księgowość – jest to wydatek niezbędny do prowadzenia działalności w ogóle, wypełniania prawnych obowiązków w zakresie rozliczeń podatkowych i rozliczeń, z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, w tym również rozliczeń dotyczących ulgi IP box; Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim programów komputerowych w ramach prowadzenia wszystkich działań stanowiących prace rozwojowe;

3)na obsługę prawną – która jest niezbędna w zakresie właściwego uregulowania praw autorskich, zbywanych przez Wnioskodawcę, ustalenia kwestii podatkowych związanych z prowadzoną działalnością programistyczną, ale też konieczna do ukształtowania stosunków prawnych z klientami zgodnego z przepisami, aby możliwe było skorzystanie z ulgi IP Box, której stosowanie możliwe jest w związku z tworzeniem oprogramowania w ramach całej działalności obejmującej prace rozwojowe;

4)na użytkowanie samochodów i motocykli – które stanowią istotne ułatwienie w prowadzeniu programistycznej działalności gospodarczej (ułatwiają przemieszczanie się), mają wpływ na sprawniejsze i efektywniejsze tworzenie oprogramowania (w ramach wszystkich działań stanowiących prace rozwojowe, które były przez Wnioskodawcę prowadzone na rzecz klientów zlokalizowanych poza jego miejscem zamieszkania).

W przypadku kosztów ogólnych działalności (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu) Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów z poszczególnych programów komputerowych (a w ramach nich wszystkich łącznie prac rozwojowych, gdyż z nimi wszystkimi posiadają funkcjonalny związek), według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”.

Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wliczonych w cenę usługi, w ramach tworzenia poszczególnych programów komputerowy (a w ramach nich prac rozwojowych) do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym oprogramowaniem, dotyczące więcej niż jednego programu komputerowego, alokowane są do programów komputerowych, których dotyczą „kluczem przychodowym”, ustalanym według metody wskazanej w zdaniu poprzednim.

Koszty wprost powiązane z konkretnymi programami komputerowymi (a w ramach nich z konkretnymi pracami rozwojowymi) są bezpośrednio alokowane do odpowiadających im przychodów (a także prac rozwojowych), z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Samochody, o których mowa we wniosku, to samochody osobowe wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, w tym stanowiące środki trwałe (po dokonaniu ich wykupu/zakupu).

Po 1 stycznia 2019 r. (a to jest początkowa data okresu objętego wnioskiem) została zawarta tylko jedna umowa [leasingu], a jej zawarcie miało miejsce 5 maja 2022 r. Pozostałe umowy leasingu były zawarte przed 1 stycznia 2019 r. Wszystkie te umowy (i te zawarte przed 1 stycznia 2019 r. i ta zawarta po tej dacie) stanowiły umowy leasingu operacyjnego, spełniając warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wszystkie umowy leasingu zawarte zostały w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Motocykle, o których mowa we wniosku, to pojazdy wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej Wnioskodawcy i stanowią one środki trwałe.

Sprzęt komputerowy, o którym mowa we wniosku, może stanowić środek trwały/środki trwałe w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w przyszłości.

Pana pytania:

Pytanie 1

Czy Wnioskodawca w związku z tworzonymi w ramach działalności badawczo-rozwojowej programami komputerowymi stanowiącymi utwór, może rozliczać dochody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzące z przeniesienia autorskich praw majątkowych do tychże programów komputerowych i przeniesienia (udzielenia) uprawnień w zakresie autorskich praw zależnych, uwzględnione w cenie świadczonych usług obejmujących tworzenie oprogramowania komputerowego, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności Wnioskodawca może korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%?

Pytanie 2

Czy wydatki na:

1)sprzęt komputerowy, elektroniczny, oprogramowanie;

2)księgowość;

3)obsługę prawną;

4)użytkowanie samochodów i motocykli;

uznać można za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

W zakresie pytania pierwszego, zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Kolejne programy komputerowe, które wytwarza i będzie wytwarzał Wnioskodawca, stanowią i będą stanowić ulepszenie wcześniejszego oprogramowania jakie wytwarzał Wnioskodawca (są i będą tworzone przy zastosowaniu nowości w zakresie rozwiązań programistycznych i technologii, są i będą dostosowane do zmieniających się potrzeb klientów i użytkowników oprogramowania, a więc wykorzystywane w ramach nowych zastosowań, są i będą tworzone z wykorzystaniem stale poszerzanego doświadczenia i poszerzanej wiedzy Wnioskodawcy).

Powyższa działalność Wnioskodawcy jest i będzie skierowana na badanie, rozwój i ulepszenie programów komputerowych, aby były użyteczne (realizujące zapotrzebowanie klientów), płynnie i bezawaryjnie działające, również dzięki rosnącym możliwościom obliczeniowym sprzętu komputerowego i kompatybilne z innym nowoczesnym oprogramowaniem, a nie skierowana na rutynowe wprowadzanie zmian (w tym dostosowujących tylko istniejący program komputerowy do szczególnej specyfiki i szczególnych wymagań klientów) lub skierowana na powielanie tych samych rozwiązań. Ww. oprogramowanie jest i będzie tworzone w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań, a także w ramach działalności polegającej na eliminacji pojawiających się błędów. Prace te stanowią i będą stanowić działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania i prowadzenia produkcji oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie produkcji.

Nie są to i nie będą działania rutynowe ani okresowe. Oprogramowanie jest i będzie tworzone przy uwzględnieniu standardów programistycznych, a także najnowszych, nietypowych i unikatowych (stale zmieniających się) technologii i rozwiązań programistycznych, które Wnioskodawca na bieżąco śledzi, wykorzystując je w kolejnych tworzonych programach komputerowych, co też wyróżnia Wnioskodawcę wśród jego konkurencji. Oprogramowanie Wnioskodawcy jest i będzie albo unikatowe albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżnia się i będzie się odróżniać od rozwiązań już funkcjonujących, które są znane Wnioskodawcy.

Opisana we wniosku działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę bezpośrednio przez niego dla potrzeb jego działalności gospodarczej.

Wszystkie efekty prac Wnioskodawcy, prawa do których przeniósł albo będzie przenosił na klientów zostały albo zostaną przez Wnioskodawcę wytworzone w związku z działalnością obejmującą ww. działania.

Tym samym oprogramowanie, o którym mowa we wniosku jest i będzie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i spełnia te przesłanki.

Efektem pracy Wnioskodawcy, o której mowa we wniosku, jest i będzie wyłącznie kod źródłowy, a więc program komputerowy. Wytworzone od początku do końca przez Wnioskodawcę oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, stanowi i będzie stanowić utwór (będący programem komputerowym) podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego zgodnie z art. 74 i n ww. ustawy, gdyż efekty pracy programistycznej Wnioskodawcy zawsze:

–odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

–nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Tak więc oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki określone w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym stwierdzić należy, że dochód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, a także udzielenia klientowi prawa do wykonywania praw zależnych do programu komputerowego i przeniesienia na klienta prawa udzielania zgody na wykonywanie takich praw innym podmiotom, wyliczony z przychodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę z wynagrodzenia netto otrzymywanego z tytułu świadczenia usług obejmujących tworzenie oprogramowania komputerowego, uzyskiwany przez Wnioskodawcę w związku z tworzeniem w ramach działalności badawczo-rozwojowej programów komputerowych, stanowiących utwór w rozumieniu przepisów prawa autorskiego, wliczony w cenę usług świadczonych na rzecz klientów Wnioskodawcy, stanowi i będzie stanowił dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym bardziej, że Wnioskodawca na bieżąco prowadzi i będzie prowadził, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję, która pozwoli na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca w związku z tworzonymi w ramach działalności badawczo-rozwojowej programami komputerowymi stanowiącymi utwór, może rozliczać dochody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzące z przeniesienia jego autorskich praw majątkowych do tychże programów komputerowych, a także udzielenia klientowi przysługującego Wnioskodawcy prawa do wykonywania praw zależnych do tychże programów komputerowych, uwzględnione w cenie świadczonych usług obejmujących tworzenie programów komputerowych, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji takiego stanu rzeczy Wnioskodawca może korzystać z preferencyjnego opodatkowania ww. dochodów według stawki 5%, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 2 – za koszty uzyskania przychodu Wnioskodawca uznaje wydatki (a więc kwoty faktycznie wydane), poniesione przez podatnika, w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, niewymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu.

Z uwagi na to, że działania Wnioskodawcy zorientowane są na działalność badawczo-rozwojową, ponosi on i będzie ponosił w przyszłości wydatki wskazane we wniosku w opisie stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych.

W przypadku kosztów ogólnych działalności (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu) Wnioskodawca powinien przyporządkowywać wydatki do przychodów z poszczególnych programów komputerowych (a w ramach nich wszystkich łącznie prac rozwojowych, gdyż z nimi wszystkimi posiadają funkcjonalny związek), według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana powinna być jako stosunek przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wliczonych w cenę usługi, w ramach tworzenia poszczególnych programów komputerowy (a w ramach nich prac rozwojowych) do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym oprogramowaniem, dotyczące więcej niż jednego programu komputerowego, powinny być alokowane do programów komputerowych, których dotyczą „kluczem przychodowym”, ustalanym według metody wskazanej w zdaniu poprzednim. Koszty wprost powiązane z konkretnymi programami komputerowymi (a w ramach nich z konkretnymi pracami rozwojowymi) powinny być bezpośrednio alokowane do odpowiadających im przychodów (a także prac rozwojowych), z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Z uwagi na brak przepisów, które regulowałyby ww. kwestie częściowego przypisania kosztów do przychodów w związku z obliczeniem dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, należy w tym miejscu odwołać się do art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przepis w takim przypadku należałoby stosować na zasadzie analogii.

Zgodnie z jego treścią, jeśli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W orzecznictwie wskazuje się, że sposób alokacji powinien być skonstruowany tak, aby podział kosztów w możliwie najbardziej precyzyjny (zbliżony do rzeczywistości) sposób odpowiadał podziałowi działalności. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę do konkretnego przychodu z kwalifikowanego IP, Wnioskodawca powinien przyporządkować wydatki do przychodów z kwalifikowanego IP według proporcji, zgodnie z tzw. kluczem przychodowym.

Reasumując należy wskazać, że w ocenie Wnioskodawcy wszystkie wskazane powyżej kategorie wydatków, jako niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej będącej działalnością badawczo -rozwojową (co zostało opisane i wyjaśnione w opisie stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych), bez względu na to czy są tzw. kosztami pośrednimi (których przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe) czy bezpośrednimi (które są powiązane z konkretnym rodzajem przychodu) są kosztami prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a to z uwagi na fakt, że koszty tego typu są bezpośrednio powiązane z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę, a w konsekwencji z wytwarzaniem opisanych we wniosku programów komputerowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r., poz. 574 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie natomiast do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Rzeczypospolitej Polskiej oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, podatnik wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a podatnik je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Stosownie do art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Należy podkreślić, że wskazany przepis do dnia 31 grudnia 2021 r. brzmiał następująco:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy zaznaczyć, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Ewidencja odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem służyć obliczeniu podstawy opodatkowania, w tym powiązaniu ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowaniu i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Ww. ewidencja jest o tyle istotna, że jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcia ww. celów, powoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że:

–w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan prace programistyczne prowadzące do autorskiego oprogramowania;

–autorskie oprogramowanie jest i będzie tworzone przez Pana w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

–oprogramowanie jest i będzie tworzone w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań, a także w ramach działalności polegającej na eliminacji pojawiających się błędów;

–efektem prac jest i będzie stworzenie produktów (oprogramowania), które oferuje Pan w swojej działalności gospodarczej i które w stosunku do Pana dotychczasowej działalności mają i będą miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter;

–każde wytworzone przez Pana oprogramowanie stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

–przeniesienie majątkowych i zależnych praw autorskich do wszystkich programów komputerowych stworzonych przez Pana na rzecz kontrahenta odbywa się na polach eksploatacji określonych w umowie zawartej z kontrahentem, w momencie ustalenia każdego z programów komputerowych; przejście praw następuje na podstawie postanowień umowy niejako automatycznie;

–zamierza Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5%, uregulowanego w art. 30ca ustawy o PIT, za lata 2019-2022 oraz kolejne.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika ponadto, że zamierza Pan opodatkować preferencyjną stawką podatkową osiągnięty dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględniony w cenie usługi oraz że na bieżąco, począwszy od 1 stycznia 2019 r. prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, jak wykazano powyżej, przepis art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje swoim zakresem zastosowania sytuację, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Pan natomiast – jak wynika z wniosku – przenosi na rzecz kontrahenta majątkowe i zależne prawa autorskie do wszystkich programów komputerowych stworzonych przez Pana.

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy uznać należy, że będzie Pan uprawniony do zastosowania do sumy uzyskanych w latach 2019-2022 oraz kolejnych (jeżeli stan faktyczny i prawny nie ulegnie zmianie) kwalifikowanych dochodów z tytułu przeniesienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programu komputerowego wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w zeznaniach podatkowych za odpowiadające temu okresowi lata podatkowe.

Przy czym trzeba zastrzec, że podatnik może skorzystać z preferencji IP Box, jeśli osiągany przez niego dochód z kwalifikowanych IP podlega opodatkowaniu w Polsce.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z  kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z  kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika Nexus, obliczanego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników Nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP.

Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki Nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.

Ustosunkowując się natomiast do kwestii uznania wydatków wskazanych we wniosku za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazać należy, że z opisu sprawy wynika, że poniósł i będzie Pan ponosił w przyszłości wydatki na sprzęt komputerowy, elektroniczny i oprogramowanie, na księgowość, na obsługę prawną, na użytkowanie samochodów i motocykli.

Nexus wylicza się w oparciu o koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik Nexus należy pamiętać, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym kwalifikowanym IP.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Zatem wydatki poniesione przez Pana – wskazane w opisie sprawy – mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu Nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służyły/będą służyły prowadzeniu prac rozwojowych, których efektem było/będzie powstanie kwalifikowanego IP.

Przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje Pan także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy – Ordynacja podatkowa.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

•zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawione we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Zastrzec również należy, że tutejszy organ nie dokonał oceny tej części stanowiska, która wykracza poza treść i zakres pytań sformułowanych przez Pana. Innymi słowy, interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotyczy wyłącznie oceny stanowiska w kwestii będącej przedmiotem sformułowanych pytań. W szczególności nie dokonano oceny, czy prowadzana przez Pana działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej oraz czy program komputerowy podlega ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co było elementem okoliczności przedstawionych we wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm. (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).