ustalenie, czy w świetle opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową oraz spełnia przesłanki uprawniające go do... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 30.04.2020, sygn. 0114-KDIP2-1.4011.2.2020.2.KS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

ustalenie, czy w świetle opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową oraz spełnia przesłanki uprawniające go do zastosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego lub rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020r. poz. 374 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2020 r. (data wpływu 24 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 kwietnia 2020 r. (data nadania 1 kwietnia 2020 r., data wpływu 2 kwietnia 2020 r.) na wezwanie nr 0114-KDIP2-1.4011.2.2020.1.KS z dnia 25 marca 2020 r. (data nadania 25 marca 2020 r., data doręczenia 26 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy w świetle opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową oraz spełnia przesłanki uprawniające go do zastosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego lub rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy w świetle opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową oraz spełnia przesłanki uprawniające go do zastosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego lub rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przeważającym przedmiotem działalności jest działalność związana z oprogramowaniem (62.01 L). Pozostałym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest zgodnie z Polską Klasyfikacją Przedmiotów Działalności działalność oznaczona kodami 46.51.Z, 46.52.Z, 47.41.Z, 47.42.Z, 47.43.Z, 58.11.Z, 58.14.Z, 58.19.Z, 58.21.Z, 58.29.Z, 59.12.Z, 61.10.Z, 61.20.Z, 62.02.Z, 62.03.Z, 62.09.Z, 63.11.Z, 63.12.Z, 63.91.Z, 63.99.Z, 71.12.Z, 95.11.Z, 95.12.Z.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. la ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy obecnie jedynie usługi dotyczące wytwarzania oprogramowania komputerowego.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokumentuje wszelkie efekty prowadzonej przez siebie działalności (m.in. prowadzona jest dokumentacja wytworzonego oprogramowania, dokumentacja zmian w oprogramowaniu). Dokumentowanie efektów prac przez Wnioskodawcę polega na opisaniu stworzonej części oprogramowania, co ma na celu wskazanie opracowanego programu komputerowego lub fragmentu całości systemu. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie powstałe na skutek twórczej działalności Wnioskodawcy jest przez niego, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny w ramach codziennej pracy.

Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W oparciu o zawarte w ramach działalności umowy Wnioskodawca przenosi całość praw do opracowanych programów komputerowych na wskazanych w umowie polach eksploatacji. Z chwilą zapłaty wynagrodzenia traci prawa do wytworzonych utworów w zamian za wynagrodzenie. Wynagrodzenie, jakie Wnioskodawca dostaje stanowi zatem w istocie zapłatę za przeniesienie praw autorskich do napisanych przez niego utworów. Sprzedaż tych praw następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, która jest pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej zawarł dwie umowy na świadczenie usług tworzenia specjalistycznych programów komputerowych, z których osiągnięty dochód jest związany z przedmiotem niniejszego wniosku.

W ramach pierwszej z umów, która zawarta została z A (dalej: Zleceniodawca I) Wnioskodawca zajmował się tworzeniem oraz współtworzeniem specjalistycznych programów komputerowych dedykowanych dla projektowanych przez Zleceniodawcę I nowych rozwiązań z dziedziny sterowania, kontroli, komunikacji i transmisji bezprzewodowej oraz systemów optymalizacji dystrybucji zasobów wody. Wnioskodawca skupiał się na opracowywaniu innowacyjnych programów komputerowych zapewniających nowatorskie podejście do problemu zarządzania rozległymi sieciami wodno-kanalizacyjnymi wychodząc naprzeciw obecnym i przyszłym potrzebom klientów branży wodno-kanalizacyjnej. Dotychczasowe systemy funkcjonujące na rynku, które posiadają liczne elementy często nie współpracują ze sobą, nie pozwalają na właściwe zarządzanie, nie mówiąc o kompleksowym nadzorze czy optymalizacji. Rozwiązania tworzone przez Wnioskodawcę zapewniały integrację większości elementów w jeden homogeniczny system pozwalając na zmniejszenie kosztów wytwarzania i przesyłu wody.

W ramach współpracy ze Zleceniodawcą I Wnioskodawca jako członek zespołu programistów współtworzył szereg specjalistycznego oprogramowania komputerowego, spośród którego wymienić można m. in.:

system (IoT) do zbierania, przetwarzania i prezentacji danych pomiarowych i telemetrycznych z urządzeń autorskich Zleceniodawcy. Jego głównym zadaniem był odczyt stanu licznika wodomierza zainstalowanego w punkcie pomiarowym. Urządzenia komunikowały się z systemem poprzez bramkę SMS lub GPRS. Takie rozwiązanie pozwalało na codzienne odczyty liczników, obrazowanie statystyk i ich analizę. Dodatkowo system umożliwiał zarządzanie gospodarką wodomierzową miasta. Elementem systemu była również integracja z systemem bilingowym klienta. Rozwiązanie stanowiło pierwszy tego typu system w Polsce.
oprogramowanie służące do wyliczania różnego rodzaju statystyk, bilansów (np. sprzedanej/straconej wody w wybranej strefie pomiarowej) czy też prognoz zużycia wody oraz prezentacji wyników w tabeli lub na mapie. System umożliwiał wyświetlanie urządzeń pomiarowych na mapie, np. wodomierzy dzięki czemu można było zidentyfikować odczytane i nieodczytane wodomierze, które były oznaczone różnymi kolorami. Do mapy dołączona była oś czasu dzięki której można było sprawdzać stan urządzeń pomiarowych w dowolnie wybranym dniu. System był zasilany poprzez szereg modułów integracyjnych, które zbierały dane z innych systemów telemetrycznych lub poprzez odczyty mobilne. Oprogramowanie wyposażone było w system dodatkowych modułów zwiększających jego funkcjonalność.
usługa, której zadaniem była komunikacja z urządzeniami pomiarowymi za pomocą protokołu TCP/IP w celu wymiany danych. W jej skład wchodził również interfejs webowy, za pomocą którego można było podejrzeć odebrane dane, a także zarządzać urządzeniami. Archiwizacja (w bazie danych) serii pomiarowych z urządzeń pozwalała na generowanie wykresów i tabel obrazujących zmiany parametru (np. ciśnienia) na przestrzeni czasu, dzięki czemu możliwa była analiza, a także w przypadku problemów związanych z siecią wodociągową podjęcie odpowiednich kroków w celu wyeliminowania usterki lub zminimalizowania strat z niej wynikających. System dodatkowo udostępniał między innymi takie funkcjonalności jak eksport/import danych w formacie CSV czy też odczyt konfiguracji urządzenia.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniobiorcy I obejmowały w szczególności:

konsultacje/uzgodnienia szczegółów z ekspertami i inżynierami zajmującymi się gospodarką wodną po stronie klienta;
projektowanie baz danych;
tworzenie oprogramowania;
testowanie oprogramowania (testy jednostkowe);
testowanie oprogramowania pod względem komunikacji z urządzeniami pomiarowymi;
przygotowanie i konfigurację środowiska testowego;
wdrożenie systemu na środowisko testowe
testy wydajnościowe (np. łączenie dużej ilości urządzeń do systemu w zbliżonym czasie)
ewentualne poprawki oprogramowania
tworzenie dokumentacji
przygotowanie i konfiguracja środowiska produkcyjnego
wdrożenie produkcyjne

Obecnie Wnioskodawca świadczy usługi w ramach umowy zawartej z B (dalej: Zleceniodawca 2). Zleceniodawca 2 jest firmą skupiającą ekspertów z branży IT na cele pracy nad nowoczesnymi technologiami. W ramach współpracy ze Zleceniodawcą 2 Wnioskodawca tworzy oraz współtworzy specjalistyczne rozwiązania w postaci programów komputerowych dla klienta końcowego Zleceniodawcy 2 będącego jednym z wiodących banków.

Wnioskodawca zajmuje się wytwarzaniem oprogramowania do wymiany walut i dostarczania kursów dla różnych platform handlujących walutą. Wytwarzane aplikacje są wysokiej jakości, skalowalne, a także otwarte na modyfikacje dzięki czemu na skutek zmian ustaw/regulaminów możliwa jest modyfikacja oprogramowania, tak aby spełniało bieżące wymogi w stosunkowo krótkim czasie.

Celem opracowywanych rozwiązań jest m. in. wsparcie i jak największa automatyzacja procesów bankowych, obsługa różnego typu transakcji sprzedaży/kupna walut oraz dostarczenie (do różnych odbiorców) w możliwie najkrótszym czasie kursów walut, które są dynamiczne i potrafią się zmieniać bardzo często.

W ramach współpracy ze Zleceniodawcą 2 Wnioskodawca pracuje w ramach zespołu programistów pracujących wspólnie nad danym projektem. Usługi świadczone na rzecz Zleceniodawcy 2 obejmują m. in.:

zrozumienie potrzeb i analizę procesów bankowych/klienta;
wytwarzanie oprogramowania spełniającego warunki klienta;
dbanie o bezpieczeństwo aplikacji/usług od strony programowej;
projektowanie baz danych;
testy oprogramowania;
wsparcie produkcji;
wdrażanie aplikacji/usług na środowiska testowe i produkcyjne;
poprawianie błędów w oprogramowaniu;
rozwój oprogramowania;
dokumentowanie oprogramowania.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że prowadzi ewidencję zawierającą wszystkie elementy określone w art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f., zapewniającą w szczególności wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do wytwarzanych programów komputerowych poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań, a jego wersja elektroniczna jest archiwizowana.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb u.p.d.o.f., które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2019 rozliczyć dochód uzyskany z autorskich praw do programów komputerowych w ramach opisanej współpracy ze Zleceniodawcą 1 oraz Zleceniodawcą 2 z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75 Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawcy.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 25 marca 2020 r. Nr 0114-KDIP2-1.4011.2.2020.1.KS (data nadania 25 marca 2020 r., data doręczenia 26 marca 2020 r.), tutejszy organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 1 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na pytania w wystosowanym wezwaniu w następujący sposób:

Czy czynności związane z oprogramowaniem Wnioskodawca wykonuje w Polsce?

Wnioskodawca czynności związane z oprogramowaniem wykonuje w Polsce.

Czy tworzy Pan całość oprogramowania, czy jego część, czy też inne programy/moduły/aplikacje itp.?

Wnioskodawca tworzy zarówno całość oprogramowania, jak też jego części - programy, moduły, aplikacje. Efektem działalności Wnioskodawcy jest kod źródłowy programu komputerowego.

Czy wytworzenie, ulepszenie i modyfikacja prawa własności intelektualnej ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej?

Wnioskodawca wskazuje, iż celem złożenia wniosku było m. in. otrzymanie odpowiedzi ze strony organu na pytanie, czy w świetle opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową. W złożonym wniosku Wnioskodawca wprost zadał pytanie: Czy w świetle opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową oraz spełnia przesłanki uprawniające go do zastosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego lub rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

Wnioskodawca celem uzupełnienia pragnie przy tym wskazać, że w ramach swojej działalności zajmuje się wyłącznie tworzeniem oprogramowania. W związku z powyższym, oprogramowanie (zarówno tworzone od podstaw, rozwijane oraz ulepszane) powstaje ściśle w ramach działalności, której szczegółowa charakterystyka przedstawiona została we wniosku, oraz uzupełniona została w ramach niniejszego pisma. Wnioskodawca nie jest w stanie odpowiedzieć na pytanie organu, czy prowadzi działalność badawczo-rozwojową z uwagi na fakt, iż to zagadnienie jest przedmiotem pytania Wnioskodawcy.

Od kiedy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody?

Wnioskodawca nie wie, czy prowadzi działalność badawczo-rozwojową, gdyż pytanie w tym zakresie jest objęte przedmiotowym wnioskiem. Działalność związaną z tworzeniem oprogramowania Wnioskodawca prowadzi od 04.11.2015 r.

w związku ze stwierdzeniami sformułowanymi we wniosku, że W ramach współpracy ze Zleceniodawcą 1 Wnioskodawca jako członek zespołu programistów współtworzył szereg specjalistycznego oprogramowania komputerowego
()

W ramach współpracy ze Zleceniodawcą 2 Wnioskodawca pracuje w ramach zespołu programistów pracujących wspólnie nad danym projektem.
czy autorskie prawa do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania/lub jego części podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191, ze zm.)?

Autorskie prawa do tworzonego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego programu komputerowego lub jego części podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1 191, ze zm.).

Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), w szczególności czy jest to działalność o charakterze twórczym obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Wnioskodawca ponownie wskazuje, iż nie wie, czy prowadzi działalność badawczo-rozwojową, gdyż pytanie w tym zakresie jest objęte przedmiotowym wnioskiem.

Celem uzupełnienia wniosku Wnioskodawca wskazuje, iż:

Prowadzona przez niego działalność ma charakter kreacyjny (tworzy on nowe rozwiązania), które są jego wytworem intelektu. Tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania i posiadają cechę nowości. W ocenie Wnioskodawcy powyższe determinuje to, że działalność ma charakter twórczy.
Działalność prowadzona jest w sposób stały, regularny, uporządkowany, zaplanowany, metodyczny. W ocenie Wnioskodawcy powyższe determinuje to, że działalność ma charakter systematyczny.
W celu opracowywania rozwiązań programistycznych korzysta z dostępnych ogólnie zasobów wiedzy, a także z wiedzy, którą wypracował w toku prowadzonej działalności. Na potrzeby tworzenia rozwiązań programistycznych dokonuje oceny posiadanej i dostępnej wiedzy, jej selekcji pod względem przydatności do opracowania danego rozwiązania. Prowadząc działalność związaną z oprogramowaniem Wnioskodawca rozwija specjalistyczną wiedzę z zakresu programowania oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Wnioskodawca wskazuje także, że jego działalność związana jest z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych programów komputerowych. Działalność Wnioskodawcy nie ma charakteru rutynowego i nie obejmuje okresowych zmian wprowadzanych do oprogramowania.

Czy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących?

Wnioskodawca w ramach swojej działalności zarówno opracowuje nowe, jak też modyfikuje programy komputerowe. Efektem działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę jest stworzony kod źródłowy programu komputerowego, który stanowi kod niewystępujący w praktyce, lub na tyle innowacyjny, że odróżnia się od rozwiązań już przez Wnioskodawcę opracowanych.

Czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy, obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe, i czynności te są podejmowane w sposób systematyczny (zaplanowany, metodyczny) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę ma charakter kreacyjny, tworzy on nowe rozwiązania, które są wytworem jego intelektu. Tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania i posiadają cechę nowości. W ocenie Wnioskodawcy powyższe determinuje to, że działalność ma charakter twórczy.

Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w sposób stały, regularny, uporządkowany, zaplanowany, metodyczny. W ocenie Wnioskodawcy powyższe determinuje to, że działalność ma charakter systematyczny.

W celu opracowywania rozwiązań programistycznych korzysta z dostępnych ogólnie zasobów wiedzy, a także z wiedzy, którą wypracował w toku prowadzonej działalności. Na potrzeby tworzenia rozwiązań programistycznych dokonuje oceny posiadanej i dostępnej wiedzy, jej selekcji pod względem przydatności do opracowania danego rozwiązania. Prowadząc działalność związaną z oprogramowaniem Wnioskodawca rozwija specjalistyczną wiedzę z zakresu programowania oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę są związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku?

Działalność Wnioskodawcy związana jest z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych programów komputerowych. Działalność Wnioskodawcy nie ma charakteru rutynowego i nie obejmuje okresowych zmian wprowadzanych do oprogramowania.

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy 1:
1. dotyczą/będą dotyczyć wyłącznie prac w zakresie projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, które będą miały charakter unikalny/innowacyjny?
2. nie dotyczą/nie będą dotyczyć prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany, czynności wdrożeniowych, produkcji seryjnej/produkcji komercyjnej/bieżącej działalności Wnioskodawcy, serwisowania itp. prac spoza prac B+R, a w szczególności odnosi się to do następujących usług: konsultacje/uzgodnienia szczegółów z ekspertami i inżynierami zajmującymi się gospodarką wodną po stronie klienta, wdrożenia systemu na środowisko testowe, ewentualnych poprawek oprogramowania, przygotowania i konfiguracji środowiska produkcyjnego, wdrożenia produkcyjnego?

Należy wskazać, że czynności wdrożeniowe stanowią kolejny etap już po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych. Ponadto czynności wdrożeniowe tworzonych/ulepszanych programów komputerowych, produkcja seryjnej/produkcja komercyjna/bieżąc działalność Wnioskodawcy, także serwisowanie nie stanowi działań badawczo-rozwojowych.

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach usług świadczonych na rzecz Zleceniodawcy I zajmował się on tworzeniem rozwiązań programistycznych w postaci nowych programów komputerowych, które miały charakter rozwiązań nie występujących w praktyce lub istotnie różniących się od rozwiązań już w praktyce występujących. Z tego względu w ocenie Wnioskodawcy tworzone rozwiązania miały charakter unikalny. Tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania charakteryzowały się niepowtarzalnością, co wynika z faktu, iż każde z opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań było indywidualne oraz posiadało niepowtarzalne funkcjonalności. W trakcie prac nad rozwiązaniami Wnioskodawca stawał przed koniecznością prowadzenia prac koncepcyjnych pozwalających na stworzenie nowego, nieoczywistego rozwiązania dedykowanego określonej funkcjonalności.

Działalność związana z tworzeniem oprogramowania nie obejmowała prac związanych z rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, czynności wdrożeniowych, produkcji seryjnej/produkcji komercyjnej/bieżącej działalności Wnioskodawcy, serwisowania itp., a także nie obejmowała konsultacji i uzgodnień.

Wnioskodawca jest świadomy tego, ze czynności wdrożeniowe stanowią kolejny etap już po zakończeniu procesu tworzenia oprogramowania, jak też tego, że czynności wdrożeniowe tworzonych/ulepszanych programów komputerowych, produkcja seryjna/produkcja komercyjna Wnioskodawcy, także serwisowanie nie stanowi działań badawczo-rozwojowych.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest ustalenie tego, czy prace związane z tworzeniem nowych rozwiązań programistycznych, opisanych we wniosku i uzupełnieniu do wniosku, spełniały przesłanki do uznania ich za związane z działalnością badawczo-rozwojową na potrzeby skorzystania z preferencyjnego opodatkowania. Prac spoza zakresu tworzenia oprogramowania Wnioskodawca nie zamierza kwalifikować jako prac badawczo-rozwojowych, dotyczy to w szczególności czynności wskazanych w akapicie wyżej.

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy 2:
1. dotyczą/będą dotyczyć wyłącznie prac w zakresie projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, które będą miały charakter unikalny/innowacyjny?
2. nie dotyczą/nie będą dotyczyć prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany, czynności wdrożeniowych, produkcji seryjnej/produkcji komercyjnej/bieżącej działalności Wnioskodawcy, serwisowania itp. prac spoza prac B+R, a w szczególności odnosi się to do następujących usług: wsparcia produkcji, wdrożenia aplikacji/usług na środowiska testowe i produkcyjne, poprawiania błędów w oprogramowaniu, rozwoju oprogramowania?

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach usług świadczonych na rzecz Zleceniodawcy 2 zajmuje się on tworzeniem rozwiązań programistycznych w postaci nowych programów komputerowych, które mają charakter rozwiązań nie występujących w praktyce lub istotnie różniących się od rozwiązań już w praktyce występujących. Z tego względu w ocenie Wnioskodawcy tworzone rozwiązania mają charakter unikalny. Tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania charakteryzują się niepowtarzalnością, co wynika z faktu, iż każde z opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności. W trakcie prac nad rozwiązaniami Wnioskodawca staje przed koniecznością prowadzenia prac koncepcyjnych pozwalających na stworzenie nowego, nieoczywistego rozwiązania dedykowanego określonej funkcjonalności.

Działalność związana z tworzeniem oprogramowania nie obejmuje prac związanych z rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, czynności wdrożeniowych, produkcji seryjnej/produkcji komercyjnej/bieżącej działalności Wnioskodawcy, serwisowania itp., a także nie obejmuje konsultacji i uzgodnień.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest wyłącznie ustalenie tego, czy prace związane z tworzeniem nowych rozwiązań programistycznych, opisanych we wniosku i uzupełnieniu do wniosku, spełniają przesłanki do uznania ich za związane z działalnością badawczo-rozwojową. Prac spoza zakresu tworzenia oprogramowania Wnioskodawca nie zamierza kwalifikować jako prac badawczo-rozwojowych, dotyczy to w szczególności czynności wskazanych w akapicie wyżej.

Czy wytwarzanie przez Wnioskodawcę oprogramowania lub jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej)?

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie lub jego część jest przejawem własnej twórczości intelektualnej Wnioskodawcy.

Czy w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija lub ulepsza (modyfikuje) oprogramowanie/części oprogramowania Wnioskodawca jest właścicielem tego oprogramowania/części oprogramowania, współwłaścicielem, czy użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania/części oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej?

Wnioskodawcy nie przysługują prawa (na podstawie umowy licencji ani też oprogramowanie ulepszane nie jest już własnością/współwłasnością Wnioskodawcy) do oprogramowania, które Wnioskodawca ulepsza (rozwija). Wnioskodawcy przysługują w takim przypadku prawa majątkowe (prawo własności) do składowych (części oprogramowania), które modyfikują bądź ulepszają oprogramowanie, ale tylko do momentu przeniesienia ich na rzecz nabywcy.

W przypadku gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie odbywa się to poprzez tworzenie przez niego nowych modułów i funkcjonalności tego oprogramowania. Tworzone moduły są odrębnymi utworami wykonanymi samodzielnie przez Wnioskodawcę, który jest ich autorem i właścicielem. Następnie tak utworzone moduły są dodawane do oprogramowania już istniejącego będącego własnością innego podmiotu. Wnioskodawca przenosi prawa autorskie na nabywcę do tak utworzonych modułów.

Jeśli Wnioskodawca jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania/części oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej to czy z umowy wynika, że zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z tej licencji?

Wnioskodawca nie jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z oprogramowania/części oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej.

Jeśli nie nabył Pan na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właściciela zlecającego jego ulepszenie/rozwinięcie, wniosek należy uzupełnić poprzez wskazanie:
- na jakiej podstawie następuje ulepszenie/rozwinięcie tego programu?
- czy w wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania powstaje nowe prawo własności intelektualnej?
- czy Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

W przypadku gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie odbywa się to poprzez tworzenie przez niego nowych modułów i funkcjonalności tego oprogramowania. Tworzone moduły są odrębnymi utworami wykonanymi samodzielnie przez Wnioskodawcę, który jest ich autorem i właścicielem. Następnie tak utworzone moduły są dodawane do oprogramowania już istniejącego będącego własnością Zleceniodawcy. Wnioskodawca przenosi przysługujące mu prawa autorskie na Zleceniodawcę do tak utworzonych modułów.

Czy działania Wnioskodawcy polegające na ulepszaniu (modyfikacji) oprogramowania/ części oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania/części oprogramowania?

Działania Wnioskodawcy polegające na ulepszaniu (modyfikacji) oprogramowania/części oprogramowania w ocenie Wnioskodawcy zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania/części oprogramowania.

Czy, w związku z tworzeniem/rozwinięciem/ulepszeniem ww. oprogramowania/części oprogramowania, osiągnie Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:
1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu;
który zamierza Pan objąć preferencyjną stawką podatkową?

Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w przypadku Wnioskodawcy są dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W oparciu o umowę Wnioskodawca przenosi prawa autorskie do opracowanych programów komputerowych na wskazanych w umowie polach eksploatacji. Z chwilą zapłaty wynagrodzenia zleceniodawca zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych przez Wnioskodawcę utworów, a Wnioskodawca je traci, za co dostaje wynagrodzenie.

Za jaki okres chciałby Pan zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Wnioskodawca zamierza zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania do dochodu osiągniętego w roku 2019, a w przyszłych rozliczeniach podatkowych, także do dochodu za lata kolejne, w związku z zamiarem kontynuowania współpracy ze Zleceniodawcą 2.

Czy odrębna ewidencja, którą Pan prowadzi, pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Odrębna ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Czy prowadzi Pan odrębną ewidencję, spełniającą warunki przedstawione w punkcie wyżej, od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP tj. od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Ewidencja prowadzona jest od 2019 r., tj. od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do programów komputerowych, z których dochód z tytułu sprzedaży wnioskodawca zamierza rozliczyć przy wykorzystaniu preferencyjnej stawki.

Czy odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Pana czynności ponosi Zleceniodawca?

Umowy zawierane przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej mają charakter kontraktu zawartego pomiędzy przedsiębiorcami. Wnioskodawca w ramach świadczonych usług jest niezależnym wykonawcą oraz ponosi wobec drugiej strony odpowiedzialność z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy. Wnioskodawca świadczy usługi tworzenia oprogramowania wyłącznie na rzecz podmiotu, z którym łączy go umowa i odpowiada względem tego podmiotu na zasadach określonych w umowie.

Czy zlecone Panu czynności na podstawie umowy o świadczenie usług są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności?

Wnioskodawca świadczy swoje usługi w pełni samodzielnie jako przedsiębiorca. Nie podlega on kierownictwu, a także nie wykonuje usług w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego czynności.

Czy Pan jako wykonujący te czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością?

Wnioskodawca w ramach swoich usług związanych z tworzeniem oprogramowania ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową oraz spełnia przesłanki uprawniające go do zastosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego lub rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

Stanowisko Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową oraz spełnia wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych, a co za tym idzie uprawniony jest do zastosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego lub rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f. opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie zgodnie z art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f., ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f., zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 u.p.d.o.f.) oraz (ii) prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f.).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f., mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Odnosząc się do opisanego stanu faktycznego wskazać należy, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przeważającym przedmiotem działalności jest działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca świadczy specjalistyczne usługi programistyczne, w ramach których zajmuje się projektowaniem i wytwarzaniem nowych programów komputerowych przygotowanych pod specyficzne wymogi klienta. Opracowywane przez Wnioskodawcę rozwiązania każdorazowo dostosowane są do przedstawionej dokumentacji technicznej bądź do funkcjonalności określonych przez podmiot zamawiający usługi programistyczne. Wnioskodawca w ramach swoich usług tworzy lub współtworzy programy komputerowe od podstaw, a także odpowiada za ulepszanie (dopisywanie nowego kodu źródłowego do istniejących produktów lub projektów). Wnioskodawca zajmuje się także testowaniem opracowanych przez siebie prototypowych programistycznych rozwiązań w celu dostosowania ich do finalnej założonej specyfikacji i określonych funkcji.

Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (jest to wyraz jego własnej twórczości intelektualnej). W toku prac podejmuje działania polegające na analizie kodu, modyfikowaniu kodu źródłowego i tworzeniu oprogramowania. Zastosowane rozwiązania i algorytmy są wynikami jego twórczej pracy i odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Efektem działań jest zatem stworzenie oprogramowania (programu komputerowego), które zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 z późn. zm.), podlega ochronie, jak utwory literackie.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje przy tym wykorzystanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnych rozwiązań programistycznych. W ramach świadczonych na rzecz Zleceniodawcy I usług Wnioskodawca opracowywał bowiem innowacyjne rozwiązania programistyczne dedykowane dla podmiotów działających w branży wodociągowej, które wprowadzały nowatorskie rozwiązania w istotny sposób wpływając na efektywność kontroli procesów i zjawisk związanych ze specyfiką działalności wodociągowej. W ramach współpracy ze Zleceniodawcą 2 Wnioskodawca świadczy specjalistyczne usługi programistyczne, które zmierzają do opracowania nowoczesnych rozwiązań programowych wykorzystywanych przez bank. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę mają głównie charakter prac rozwojowych - nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, a tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności. Działalność ta ma na celu stworzenie nowych/nowego oprogramowania lub służy ulepszeniu funkcjonalności wcześniej stworzonego oprogramowania. W konsekwencji, opracowane przez Wnioskodawcę rozwiązania są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę są w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) i są każdorazowo poprzedzone fazą eksploracyjną, mającą na celu wynalezienie najbardziej optymalnego sposobu osiągnięcie planowanego rezultatu i stworzenie określonego rozwiązania o danej specyfikacji. Działalność związana z tworzeniem oprogramowania stanowi przy tym główny przedmiot działalności Wnioskodawcy, który kontynuowany będzie także w przyszłości.

W świetle powyższego uznać należy, że działalność prowadzona przez Wnioskodawcę ma charakter działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 u.p.d.o.f.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f.: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f.).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca u.p.d.o.f.: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru określonego w tymże przepisie.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f. dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f. dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f.: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca u.p.d.o.f. są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f. podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Stosownie do art. 30cb ust. 3 u.p.d.o.f.: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c u.p.d.o.f.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatku od dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Wnioskodawca wytwarza, rozwija i ulepsza opisane w stanie faktycznym prawa własności intelektualnej w postaci chronionych prawem autorskim programów komputerowych, które stanowią przejaw prowadzonej przez niego, w ramach jego działalności gospodarczej, działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 u.p.d.o.f.

Jednocześnie Wnioskodawca na bieżąco prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb u.p.d.o.f. ewidencję, pozwalającą w szczególności na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

W świetle powyższego wywodu należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód osiągany z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, z których każdy stanowi utwór prawnie chroniony, wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f.

To oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez siebie oprogramowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie ustalenia, czy w świetle opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową oraz spełnia przesłanki uprawniające go do zastosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego lub rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej za prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego m.in. przez patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

() Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych &− oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. poz. 1668 z późn. zm.),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85), badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium systematyczności danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca, lub jednego tygodnia, lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz

prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ww. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na względzie przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w ramach, której wytwarza kwalifikowane IP spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone lub rozwinięte w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowo Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, skoro, jak wynika z opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca wytwarza, rozwija i ulepsza oprogramowanie, stanowiące utwory podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przenosi na Zleceniodawców całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego lub rozwijanego przez Wnioskodawcę oprogramowania według stawki 5%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja stanowi rozstrzygnięcie w zakresie postawionego przez Wnioskodawcę pytania jedynie w odniesieniu do zaistniałego stanu faktycznego, zgodnie z dyspozycją określoną we wniosku z dnia 23 stycznia 2020 r.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej jest sam przepis prawa. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny w sprawie będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020r. poz. 374 ze zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie