Temat interpretacji

Planowane odpłatne zbycie nieruchomości gruntowej niewykorzystywanej w działalności gospodarczej, stanowiącej majątek prywatny, nie będzie stanowiło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2019 r. (data wpływu 24 października 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości gruntowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Aktem notarialnym z dnia 24 kwietnia 2007 r. Wnioskodawczyni, nieprowadząca pozarolniczej działalności gospodarczej, nabyła nieruchomość, stanowiącą działkę Nr 22, o powierzchni 1 948 m ², ogrodzoną, uzbrojoną, na której znajdują się fundamenty będące pozostałością po zburzonym budynku oraz istnieje zrujnowany budynek starej stróżówki o wymiarach 3 m x 2 m oraz zniszczony blaszak o wymiarach 2,5 m x 5 m. Oba obiekty są nieużytkowane. Nabycie nastąpiło wraz z małżonkiem, od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, za pieniądze pochodzące z majątku wspólnego małżonków. W małżeństwie obowiązuje ustawowa wspólność majątkowa małżonków. Wnioskodawczyni uzyskuje dochody ze źródła jakim jest stosunek pracy, nie prowadzi gospodarstwa rolnego. Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych nakładów na działkę Nr 22. Nabyta nieruchomość została wydzierżawiona osobie trzeciej w okresie od 2009-2010 r. do 2017 r., z przerwami po kilka miesięcy. Obecnie jest nieużytkowana, poza utrzymaniem jej w stanie nadającym się do sprzedaży.

Kolejnym aktem notarialnym, z dnia 14 stycznia 2011 r., Wnioskodawczyni z małżonkiem nabyli od osoby nieprowadzącej działalności gospodarczej drugą nieruchomość, stanowiącą 15 działek o łącznej powierzchni 2,0525 ha. Na jednej z działek zlokalizowany jest budynek mieszkalny, na drugiej działce częścią składową jest budynek warsztatu mechanicznego, a pozostałe działki są niezabudowane, znajdują się na terenach lasów i stanowią gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy o podatku rolnym. Na przestrzeni 2011 r. nabyta nieruchomość została scalona i na nowo podzielona na dalsze mniejsze działki. Działka z nabytym starym domem, pozostającym na jednej z nowo wydzielonych działek oraz druga działka (z nowo wydzielonych działek), która została zabudowana budynkiem mieszkalnym, zostały wprowadzone do działalności gospodarczej męża Wnioskodawczyni. Transakcje sprzedaży obu zabudowanych działek zostały przeprowadzone w ramach działalności gospodarczej męża Wnioskodawczyni i opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz 8% stawką podatku od towarów i usług. Następnie, spośród nowo wydzielonych działek niewprowadzonych do działalności gospodarczej męża Wnioskodawczyni (współwłaściciele) sprzedali trzecią działkę, obejmując cenę sprzedaży 2% stawką podatku od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem na takich samych zasadach, tj. przy zastosowaniu opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych planuje sprzedać kolejną działkę w 2019 r. pochodzącą z nowo wydzielonych działek. Przedmiotem interpretacji w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie planowana w przyszłości sprzedaż działki Nr 22, nabytej na podstawie przywołanego na wstępie aktu notarialnego z dnia 24 kwietnia 2007 r., pozostającej jako majątek prywatny obu współwłaścicieli. W 2019 r. z majątku prywatnego Wnioskodawczyni sprzedała dwie działki i zamierza jeszcze sprzedać 1 działkę, właśnie Nr 22. Czynności związane ze sprzedażą nieruchomości, stanowiących majątek prywatny, są i będą podejmowane w sposób okazjonalny. Wnioskodawczyni nie będzie zamieszczać ogłoszeń o sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w środkach masowego przekazu, ani w sieci internetowej, prasie, radiu, czy telewizji. Przy sprzedaży działki będzie działać we własnym imieniu w sposób niezależny od innych podmiotów. Nie będzie korzystać z usług pośredników nieruchomości przy sprzedaży.

Przychody uzyskane ze sprzedaży działki Nr 22 Wnioskodawczyni zaliczy do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. l pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. sprzedaż nieruchomości po upływie pięciu lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że ogrodzenie znajdujące się nadziałce Nr 22, stanowi budowlę w rozumieniu art. 3 ustawy Prawo budowlane, natomiast fundamenty pozostałe po wyburzeniu starego budynku oraz zrujnowany budynek stróżówki i blaszak nie stanowią budowli w rozumieniu tej ustawy. Nabycie nieruchomości (działki Nr 22) stanowiło lokatę kapitału. Znajdujące się na działce obiekty, tj. ogrodzenie i fundamenty po wyburzeniu budynku, jak również budynek stróżówki i blaszak, nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię w działalności, w tym zwolnionej z podatku VAT.

Z tytułu nabycia nieruchomości, stanowiącej działkę Nr 22, Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia gruntu, ogrodzenia, fundamentów pozostałych po wyburzeniu budynku, obiektu starej stróżówki i blaszaka. Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie obiektów znajdujących się na tej nieruchomości, o których mowa we wniosku - w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy od sprzedaży w przyszłości nieruchomości, stanowiącej działkę Nr 22 w opisanym zdarzeniu przyszłym, należącej do majątku prywatnego współwłaścicieli (obu małżonków), powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych, skoro od daty nabycia nieruchomości upłynęło więcej niż 5 lat?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania Nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie pytania Nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, od sprzedaży nieruchomości, stanowiącej działkę Nr 22, należącej do majątku prywatnego współwłaścicieli, nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż od daty nabycia nieruchomości upłynęło więcej niż 5 lat.

Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. akt II FSK 2110/11, granice pozwalające oddzielić przychody kwalifikowane jako przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) od przychodów ze zbycia nieruchomości w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) ma charakter płynny. W opisanym zdarzeniu przyszłym działania podatnika (Wnioskodawczyni) dotyczące sprzedaży nieruchomości, stanowiącej działkę Nr 22, dokonywane są w ramach czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, zatem nie mogą być utożsamiane z pozarolniczą działalnością gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aktywność Wnioskodawczyni w zakresie obrotu nieruchomością, stanowiącą działkę Nr 22, wykonywana w latach 2007-2019 nie wykracza poza granice normalnych zachowań właścicielskich. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyli nieruchomość w 2007 r., celem ulokowania kapitału, na nieruchomości tej nie wykonywali żadnych działań. Dopiero w 2019 r. zamierzają podjąć decyzję o jej sprzedaży po upływie okresu 5-ciu lat od daty nabycia. W tym stanie wykonywanie zwykłych czynności właścicielskich związanych z nabytą nieruchomością nie kwalifikuje ich do działań związanych z pozarolniczą działalnością gospodarczą - zatem nie powstaje u Wnioskodawczyni obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstawy opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Należy podkreślić, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec tego, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nie podlega, w świetle ww. przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości lub prawa nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej,

• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Jednocześnie należy wskazać, że odrębnym źródłem przychodów wyszczególnionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

&− prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,

• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednak, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Natomiast przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że aktem notarialnym w kwietnia 2007 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyli do majątku wspólnego nieruchomość, stanowiącą działkę Nr 22 o powierzchni 1 948 m², która na dzień nabycia była ogrodzona, uzbrojona, na której znajdowały się fundamenty, będące pozostałością po zburzonym budynku. Obecnie na działce znajdują się obiekty nieużytkowane: zrujnowany budynek starej stróżówki oraz zniszczony blaszak. Od momentu nabycia Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych nakładów na przedmiotową działkę, bowiem była ona przedmiotem dzierżawy. Obecnie jest nieużytkowana, poza utrzymywaniem jej w stanie nadającym się do sprzedaży. Ponadto, małżonkowie w 2011 r. nabyli drugą nieruchomość stanowiącą 15 działek o łącznej powierzchni 2,0525 ha. Nabyta nieruchomość na przestrzeni 2011 r. została scalona i na nowo podzielona na mniejsze działki. Działka z nabytym starym domem pozostającym na jednej z nowo wydzielonych działek oraz druga działka, która została zabudowana budynkiem mieszkalnym, zostały wprowadzone do działalności gospodarczej męża Wnioskodawczyni. Transakcje sprzedaży obu zabudowanych działek zostały przeprowadzone w ramach działalności gospodarczej męża i opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz 8% stawką podatku od towarów i usług .

W 2019 r. z majątku prywatnego Wnioskodawczyni sprzedała 2 działki i zamierza jeszcze sprzedać działkę Nr 22. Czynności podejmowane przez Wnioskodawczynię związane ze sprzedażą nieruchomości, stanowiących majątek prywatny, są i będą podejmowane w sposób okazjonalny. Wnioskodawczyni nie będzie zamieszczać ogłoszeń o sprzedaży działki w środkach masowego przekazu, ani w sieci internetowej, ani prasie, ani radiu, ani telewizji. Przy sprzedaży działki będzie działać we własnym imieniu w sposób niezależny od innych podmiotów. Nie będzie korzystać z usług pośredników nieruchomości przy sprzedaży. Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Przychody uzyskane ze sprzedaży działki Nr 22 Wnioskodawczyni zaliczy do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. l pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. sprzedaż nieruchomości po upływie pięciu lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skutków działań podjętych przez Wnioskodawczynię do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań poprzedzających zbycie oraz samego planowanego zbycia działki Nr 22 przez Wnioskodawczynię.

W tym celu należy przeanalizować całokształt działań, jakie Wnioskodawczyni podjęła w odniesieniu do nieruchomości w związku z planowaną sprzedażą, tj. rozważyć, czy czynności podjęte przez Wnioskodawczynię w związku z planowaną sprzedażą noszą znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez Wnioskodawczynię czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.

Okoliczności dotyczące nabycia działki Nr 22 (w 2007 r.) na podstawie umowy kupna-sprzedaży) i planowanej jej sprzedaży nie dają podstaw do przyjęcia, że spełnione zostaną przesłanki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkujące zaliczenie planowanej sprzedaży do działalności gospodarczej. Nie sposób zatem uznać, że w realiach analizowanej sprawy działania podejmowane przez Wnioskodawczynię pozwalają na zakwalifikowanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości do kategorii przychodu z działalności gospodarczej.

W świetle okoliczności przedstawionych we wniosku, a w szczególności ze względu na fakt, że nieruchomość nie została wniesiona do działalności gospodarczej, nie była w takiej działalności wykorzystywana, ani przez Wnioskodawczynię, ani Jej męża, a nieruchomość stanowi majątek prywatny małżonków oraz nie zostaną podjęte żadne działania mające na celu przygotowanie działki Nr 22 do sprzedaży, są wystarczające do uznania, że planowana sprzedaż wskazanej we wniosku działki Nr 22 nie będzie nosiła przymiotów działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy uznać, że przychody uzyskane przez Wnioskodawczynię z planowanej sprzedaży działki Nr 22 nie będą uzyskiwane ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem sprzedaż działki Nr 22 należy rozpatrywać w kontekście art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle powyższego dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma zatem data ich nabycia.

Wnioskodawczyni zamierza sprzedać nabytą w 2007 r. do majątku wspólnego małżonków działkę Nr 22, więc pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy w niniejszej sprawie, upłynął z dniem 31 grudnia 2012 r.

W konsekwencji, planowana sprzedaż przedmiotowej działki nie będzie stanowić dla Wnioskodawczyni źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie do majątku wspólnego (2007 r.), do chwili obecnej upłynął już okres pięciu lat, o którym mowa w ww. regulacjach.

Reasumując planowane odpłatne zbycie nieruchomości (działki Nr 22) niewykorzystywanej w działalności gospodarczej, stanowiącej majątek prywatny, nie będzie stanowiło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ 5-letniego okresu od dnia jej nabycia. Tym samym, przychód uzyskany z planowanej transakcji nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać ponadto należy, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) niniejsza interpretacja nie dotyczy męża Wnioskodawczyni.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretacje w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2523, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej