Temat interpretacji

źródła przychodów

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2020 r. (data wpływu 31 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie źródła przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, jest pracownikiem zatrudnionym na umowę o pracę (aktualnie 1/2 etatu). Dodatkowo, w wolnym czasie po pracy, w trybie dorywczo-zarobkowym, korzystając ze swoich umiejętności i kreatywności, chciałby wykonywać wizualizacje 3D. Odbiorcą usług byliby przedsiębiorcy, tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą oraz osoby prawne.

Wnioskodawca planuje ww. usługi świadczyć zawierając umowy cywilno-prawne, tj. umowy o dzieło i zlecenie. Stałym źródłem dochodu Wnioskodawcy jest i nadal pozostanie etat. Wizualizacje stanowić będą jedynie dodatkowe źródło finansów do domowego budżetu. Wnioskodawca nie będzie ponosił odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat i wykonanie usług wizualizacji 3D - taki zapis znajdzie się w umowach.

Wnioskodawca posiada komputer osobisty, oprogramowanie i wolny czas, tym samym nie przewiduje innych nakładów kapitałowych. W ostatnim okresie utworzył również własne portfolio na darmowej, ogólnodostępnej stronie internetowej, na której klient może zobaczyć Jego prace. Wnioskodawca nie posiada własnej domeny internetowej, na której mógłby się reklamować, nie będzie ponosił ryzyka gospodarczego, nie planuje zakupu sprzętu, brania kredytu oraz reklamowania się w celu pozyskania klientów.

Wnioskodawca zamierza wykorzystywać swój wolny czas i prywatny komputer wraz z oprogramowaniem, jednak wykonana wizualizacja stworzona będzie w oparciu o projekt/zdjęcia/pomysł, które są własnością klienta.

Wykonywanie wizualizacji 3D odbywać się będzie w następujący sposób:

1. dostarczenie przez klienta materiałów, na podstawie których wykonana zostanie wizualizacja - zdjęcia, fragment projektu, przykładowe poglądowe zdjęcia z Internetu, itp.,
2. ustalenie ceny oraz zawarcie umowy z klientem, w której wyszczególnione zostaną m.in.: ilość ujęć wizualizacji danego przedmiotu, kwota zaliczki oraz termin realizacji,
3. wykonanie pierwszej części wizualizacji oraz przedstawienie jej klientowi celem naniesienia ewentualnych uwag lub sugestii, a następnie przedstawienie poprawionej pierwszej części usługi,
4. po akceptacji pierwszej części usługi Wnioskodawca wykona pozostałe czynności oraz przedstawi klientowi ostateczną wersję wizualizacji,
5. jeśli klient nie wniesie zastrzeżeń, Wnioskodawca wystawi rachunek zgodnie z zawartą umową o dzieło oraz przekaże wykonaną wizualizację klientowi. Z chwilą otrzymania zapłaty Wnioskodawca przekaże majątkowe prawa autorskie zleceniodawcy.

Wykonane wizualizacje będą stanowiły indywidualny projekt i będą przekazane klientowi w formie wykonanego obrazu cyfrowego - gotowy produkt. W rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych Wnioskodawca będzie twórcą, a wykonana praca będzie spełniała przesłanki utworu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę w przedstawionych wyżej okolicznościach będą stanowiły przychody z działalności gospodarczej, czy też będą to przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. przychody z tytułu umowy zlecenia, o dzieło)?

Zdaniem Wnioskodawcy, będą to przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. przychody z tytułu umowy zlecenia, o dzieło).

Wnioskodawca zamierza świadczyć odpłatne usługi wizualizacji 3D, jednak obawia się, że Jego działania mogą spełniać dyspozycję ustawy w odniesieniu do prowadzenia jej we własnym imieniu, bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 14-9, tj. do przychodów z działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są odpowiednio:

• działalność wykonywana osobiście,

• pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności oraz ich wykonywanie ponosi zlecający/zamawiający, który przed rozpoczęciem prac, określa jak wizualizacja ma wyglądać, co ma zawierać, decyduje o szacie graficznej i wszystkich elementach, jakie składają się na powstanie wizualizacji. Wnioskodawca jako przyjmujący zlecenie nie ponosi odpowiedzialności za działania lub zaniechania innych podmiotów, przy których pomocy wykonuje zlecenie, gdyż nie korzysta z pomocy podwykonawców. Odpowiedzialność z tytułu zamieszczonych zdjęć, obrazów, treści zawsze ponosi zleceniodawca, gdyż on jest ich właścicielem. Nawet w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie ich projektantem, redaktorem, wykonawcą. Wnioskodawca nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością - nie przewiduje żadnych inwestycji na zakup sprzętu, zaciągnięcia kredytów, czy pożyczek, reklamowania się w celu pozyskania potencjalnych klientów. Na koniec umowy wystawia rachunek i czeka na płatność.

Wnioskodawca uważa również, że czynności są wykonywane pod kierownictwem zlecającego, gdyż to On decyduje o wyglądzie wizualizacji. Każdy etap prac wymaga zatwierdzenia. Wytyczne klienta decydują o miejscu wykonywania, elementach które zleceniodawca chce zamieścić w wizualizacji, stylowi w jakim ma być wykonana wizualizacja oraz wszelkich innych drobnych detalach niezbędnych do jej wykonania. Jeśli chodzi o czas wykonania, warunki umowy będą przewidywały ostateczny termin wykonania narzucony przez zleceniodawcę. W rzeczywistości wszystkie czynności Wnioskodawca będzie wykonywał po zakończeniu pracy etatowej, w wolnym czasie.

Zdaniem Wnioskodawcy kwalifikacja przychodu do działalności gospodarczej zależy od tego, czy podatnik wykonywał usługi na rzecz przedsiębiorców we własnym imieniu, bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły. W opinii Wnioskodawcy, nie spełnia On przesłanek określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z tym przychody, które osiągałby w ramach zawieranych umów zlecenie/o dzieło, będą stanowiły przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Podobne stanowisko w analogicznym stanie faktycznym zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. IPTPP1/443-892/14-4/RG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Według art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 2, 3, 7 tego przepisu:

• działalność wykonywana osobiście - (pkt 2),

• pozarolnicza działalność gospodarcza - (pkt 3),

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) - (pkt 7),

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W przytoczonej definicji działalności gospodarczej wyliczono (pod literami a-c) różnego rodzaje aktywności uznawane za działalność gospodarczą. Jest to wyliczenie wyczerpujące, a nie przykładowe.

Zarobkowy charakter działalności oznacza, że działalność ta jest nastawiona na osiągnięcie zysku, dochodu, co odróżnia ją od działalności społecznej. Zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym to prowadzenie tej działalności w sposób metodyczny, zaplanowany, systematyczny, uporządkowany. O zorganizowanym charakterze działalności zarobkowej może świadczyć ponadto wyodrębnienie istnienia pewnych składników materialnych i niematerialnych służących prowadzeniu tej działalności, czy też przyjęcie przez ten podmiot określonej formy organizacyjno-prawnej i dopełnienie wymogu rejestracji w ewidencji działalności gospodarczej, choć tych okoliczności nie należy uważać za element decydujący o zorganizowanym charakterze prowadzonych działań. Wykonywanie działań w sposób ciągły to prowadzenie jej w sposób stały, nie okazjonalny. Ciągłość działania wiąże się z jej planowanym charakterem i realizacją poszczególnych zamierzeń. Działanie we własnym imieniu oznacza, że podmiot prowadzący działalność gospodarczą występuje jako podmiot niezależny prawnie od innych podmiotów, a podejmowane przez niego czynności rodzą bezpośrednio dla niego określone prawa i obowiązki.

W myśl natomiast art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

• są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

• wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Mając na uwadze powyższe regulacje prawne, należy uznać, że w przypadku, gdy działalność spełnia warunki wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy, a nie spełnia warunków określonych w art. 5b ustawy, to przychody osiągnięte z tego tytułu stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast, jak stanowi art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

W rozumieniu powołanego powyżej przepisu przychodem z praw majątkowych będzie każdy przychód, którego bezpośrednim źródłem jest prawo majątkowe, nawet jeśli prawo to nie zostało w sposób wyraźny wskazane w ustawie.

Przychód z praw majątkowych powstaje zatem m.in. w przypadku przychodów związanych z udzielaniem licencji. O kwalifikacji do danego źródła przychodu przesądza bowiem treść danej umowy, nie zaś forma zawiązania stosunku prawnego (umowa o dzieło, czy umowa zlecenia). Gdy przedmiotem umowy są prawa autorskie, to przychody z tego tytułu zalicza się do praw majątkowych, bez względu na podmiot, z którym zawarta została umowa, jak i na moment jej zawarcia (przed stworzeniem utworu - dzieła, czy też po jego powstaniu).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć takich jak np. twórca, korzystanie przez twórców z praw autorskich lub pojęć z nimi związanych, jak np. utwór, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Z treści art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory wzornictwa przemysłowego.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 tejże ustawy wynika, że domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Wskazać w tym miejscu należy, że zagadnienie wzornictwa przemysłowego o którym mowa w cyt. wyżej art. 1 ust. 2 pkt 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wiąże się z pojęciem wzoru przemysłowego, który jako samodzielny przedmiot ochrony uregulowany został ustawą z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U z 2019 r., poz. 2309). Ustawa ta normuje bowiem na podstawie jej art. 1 ust. 1 pkt 1 m.in. stosunki w zakresie wzorów przemysłowych.

Na warunkach określonych w ustawie udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne (art. 6 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej).

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 tejże ustawy, na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do:

1. uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji;
2. wynagrodzenia;
3. wymieniania go jako twórcy w opisach, rejestrach oraz w innych dokumentach i publikacjach.

Stosownie zaś do art. 102 ust. 1 ww. ustawy, wzorem przemysłowym jest nowa i posiadająca indywidualny charakter postać wytworu lub jego części, nadana mu w szczególności przez cechy linii, konturów, kształtów, kolorystykę, fakturę lub materiał wytworu oraz przez jego ornamentację.

Wzór przemysłowy uważa się za nowy, jeżeli przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania prawa z rejestracji, identyczny wzór nie został udostępniony publicznie przez stosowanie, wystawienie lub ujawnienie w inny sposób, z zastrzeżeniem ust. 2. Wzór uważa się za identyczny z udostępnionym publicznie także wówczas, gdy różni się od niego jedynie nieistotnymi szczegółami. (art. 103 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl z kolei art. 105 ust. 1 i ust. 2 ustawy Prawo własności przemysłowej, na wzór przemysłowy udziela się prawa z rejestracji. Przez uzyskanie prawa z rejestracji uprawniony nabywa prawo wyłącznego korzystania z wzoru przemysłowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Uwzględniając powyżej zanalizowane regulacje, w przypadku podatnika, którego działalność zarobkowa jest związana z korzystaniem z praw autorskich (rozporządzaniem takimi prawami) a przy tym nie jest wykonywana w sposób właściwy dla działalności gospodarczej uzyskane z tego tytułu przychody należy kwalifikować do źródła przychodów z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, jest pracownikiem zatrudnionym na umowę o pracę. Dodatkowo, w czasie wolnym, w trybie dorywczo-zarobkowym, korzystając ze swoich umiejętności i kreatywności, chciałby wykonywać wizualizacje 3D. Odbiorcą usług byliby przedsiębiorcy, tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą oraz osoby prawne. Wnioskodawca planuje ww. usługi świadczyć zawierając umowy cywilno-prawne, tj. umowy o dzieło i zlecenie. Stałym źródłem dochodu Wnioskodawcy jest i nadal pozostanie etat. Wizualizacje stanowić będą jedynie dodatkowe źródło finansów do domowego budżetu. Wnioskodawca nie będzie ponosił odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat i wykonanie usług wizualizacji 3D. Wykonane wizualizacje będą stanowiły indywidualny projekt i będą przekazane klientowi w formie wykonanego obrazu cyfrowego - gotowy produkt. W rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych Wnioskodawca będzie twórcą, a wykonana praca będzie spełniała przesłanki utworu.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że skoro z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będzie autorem (twórcą) wizualizacji 3D (utworu) w myśl ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a utwory będą tworzone przez Wnioskodawcę poza prowadzoną działalnością gospodarczą, to uzyskane przez Wnioskodawcę przychody z tytułu zawartych umów cywilnoprawnych, należy zaliczyć do przychodów ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z praw majątkowych.

Wskazać należy również, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego będzie różnił się od zdarzenia, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej