Temat interpretacji
Obowiązki gminy, tj. płatnika, w związku ze zwrotem kosztów dojazdów, m.in. rodzicom dzieci niepełnosprawnych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Stan faktyczny:
1.Zgodnie z art. 32 ust. 6 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 1082; dalej: „ustawa Prawo oświatowe”), obowiązkiem gminy jest zapewnienie niepełnosprawnym dzieciom pięcioletnim i sześcioletnim oraz dzieciom objętym wychowaniem przedszkolnym na podstawie art. 31 ust. 2 bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższego przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, innej formy wychowania przedszkolnego lub ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego.
W związku z tym, że gmina nie zawsze ma możliwość zorganizowania dowozu swoim transportem bądź transportem wynajętym, zawiera z rodzicem porozumienie, na mocy którego rodzic dowozi dziecko do oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej. Zwrot kosztów następuje zgodnie z art. 39a ust. 2 ww. ustawy.
W porozumieniu jest zapis, który mówi, że kwota zwrotu nie podlega opodatkowaniu, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
2.Zgodnie z art. 32 ust. 7 ustawy Prawo oświatowe, gmina może zorganizować dzieciom bezpłatny transport i opiekę w czasie przewozu do przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej lub innej formy wychowania przedszkolnego również w przypadkach, w których nie ma takiego obowiązku.
W związku z tym, że gmina nie zawsze ma możliwość zorganizowania dowozu swoim transportem bądź transportem wynajętym zawiera z rodzicem porozumienie, na mocy którego rodzic dowozi dziecko do przedszkola. Zwrot kosztów następuje zgodnie z art. 39a ust. 2 ww. ustawy.
W porozumieniu jest zapis, który mówi o opodatkowaniu kwoty zwrotu. Tym samym po zakończonym roku rodzic otrzymuje z gminy PIT-11.
3.Zgodnie z art. 127 ust. 7 ustawy Prawo oświatowe, gmina może zorganizować bezpłatne dowożenie dziecka objętego wczesnym wspomaganiem rozwoju (dalej: „wwrd”) i jego opiekuna z miejsca zamieszkania dziecka do szkoły lub placówki, w której to wspomaganie jest prowadzone, a w razie potrzeby także bezpłatną opiekę nad dzieckiem w czasie dowożenia.
W związku z tym, że gmina nie zawsze ma możliwość zorganizowania dowozu swoim transportem bądź transportem wynajętym, zawiera z rodzicem porozumienie, na mocy którego rodzic dowozi dziecko na zajęcia (wwrd) do przedszkola. Zwrot kosztów następuje zgodnie z art. 39a ust. 2 ww. ustawy.
W porozumieniu jest zapis, który mówi o opodatkowaniu kwoty zwrotu. Tym samym po zakończonym roku rodzic otrzymuje z gminy PIT-11.
4.Zgodnie z art. 39 ust. 4a ustawy Prawo oświatowe, gmina może zorganizować dzieciom i młodzieży niepełnosprawnej, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 127, bezpłatny transport i opiekę w czasie przewozu do szkoły ponadpodstawowej oraz ośrodka, o którym mowa w art. 2 pkt 7, również w przypadkach, w których nie ma takiego obowiązku.
W związku z tym, że gmina nie zawsze ma możliwość zorganizowania dowozu swoim transportem bądź transportem wynajętym, zawiera z rodzicem porozumienie, na mocy którego rodzic dowozi dziecko do szkoły ponadpodstawowej. Zwrot kosztów następuje zgodnie z art. 39a ust. 2 ww. ustawy.
W porozumieniu jest zapis, który mówi, że kwota zwrotu nie podlega opodatkowaniu, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zdarzenie przyszłe:
1.Zgodnie z art. 32 ust. 5 ustawy Prawo oświatowe, jeżeli droga, o której mowa w ust. 3, przekracza 3 km, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dziecka albo zwrot kosztów przejazdu dziecka i opiekuna środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice.
W związku z tym, że gmina nie zawsze ma możliwość zorganizowania dowozu swoim transportem bądź transportem komunikacji miejskiej zawiera z rodzicem porozumienie, na mocy którego rodzic dowozi dziecko do przedszkola. Zwrot kosztów następuje zgodnie z art. 39a ust. 2 ww. ustawy.
W sytuacji dowozu dziecka do przedszkola w porozumieniu byłby zapis mówiący o opodatkowaniu kwoty zwrotu. Tym samym po zakończonym roku rodzic otrzymywałby z gminy PIT-11.
2.Zgodnie z omawianym wyżej art. 32 ust. 5 ustawy Prawo oświatowe, jeżeli droga, o której mowa w ust. 3, przekracza 3 km, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dziecka albo zwrot kosztów przejazdu dziecka i opiekuna środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice.
W związku z tym, że gmina nie zawsze ma możliwość zorganizowania dowozu swoim transportem bądź transportem komunikacji miejskiej zawiera z rodzicem porozumienie, na mocy którego rodzic dowozi dziecko do oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej. Zwrot kosztów następuje zgodnie z art. 39a ust. 2 ww. ustawy.
W przypadku dowozu dziecka do oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej w porozumieniu byłby zapis mówiący o zwolnieniu z podatku kwoty zwrotu, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
3.Zgodnie z art. 32 ust. 6 ustawy Prawo oświatowe, obowiązkiem gminy jest zapewnienie niepełnosprawnym dzieciom pięcioletnim i sześcioletnim oraz dzieciom objętym wychowaniem przedszkolnym na podstawie art. 31 ust. 2 bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższego przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, innej formy wychowania przedszkolnego lub ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego.
W związku z tym, że gmina nie zawsze ma możliwość zorganizowania dowozu swoim transportem bądź transportem wynajętym, zawiera z rodzicem porozumienie, na mocy którego rodzic dowozi dziecko do przedszkola. Zwrot kosztów następuje zgodnie z art. 39a ust. 2 ww. ustawy.
W sytuacji dowozu dziecka do przedszkola w porozumieniu byłby zapis mówiący o opodatkowaniu kwoty zwrotu. Tym samym po zakończonym roku rodzic otrzymywałby z gminy PIT-11.
4.Zgodnie z art. 32 ust. 7 ustawy Prawo oświatowe, gmina może zorganizować dzieciom bezpłatny transport i opiekę w czasie przewozu do przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej lub innej formy wychowania przedszkolnego również w przypadkach, w których nie ma takiego obowiązku.
W związku z tym, że gmina nie zawsze ma możliwość zorganizowania dowozu swoim transportem bądź transportem wynajętym, zawiera z rodzicem porozumienia, na mocy którego rodzic dowozi dziecko do oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej. Zwrot kosztów następowałby zgodnie z art. 39a ust. 2 ww. ustawy.
W przypadku dowozu dziecka do oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej w porozumieniu byłby zapis mówiący o zwolnieniu z podatku kwoty zwrotu, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pytania
Stan faktyczny:
1.Czy gmina, która zwraca rodzicom dzieci niepełnosprawnych koszty dowozu do oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej musi opodatkować kwotę zwrotu i wystawić im PIT-11?
2.Czy jest to przychód zwolniony z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3.Czy jest to przychód zwolniony z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
4.Czy gmina, która zwraca rodzicom dzieci niepełnosprawnych koszty dowozu do szkoły ponadpodstawowej musi opodatkować kwotę zwrotu i wystawić im PIT-11?
Zdarzenie przyszłe:
1.Czy jest to przychód zwolniony z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2.Czy gmina, która zwraca rodzicom koszt dowozu dziecka do oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej musi opodatkować kwotę zwrotu i wystawić im PIT-11?
3.Czy jest to przychód zwolniony z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
4.Czy gmina, która zwraca rodzicom koszt dowozu dzieci do oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej musi opodatkować kwotę zwrotu i wystawić im PIT-11?
5.Czy w sytuacji uzyskania opinii, urząd powinien dokonać korekty rozliczenia od dnia podpisania porozumienia z rodzicem, tzn. obciążyć rodzica podatkiem, którego nie odprowadzał albo zwrócić pobrany podatek?
Państwa stanowisko w sprawie
Stan faktyczny
Ad 1
W sytuacji zwrotu kosztów dowozu dziecka do oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, gmina korzysta z zapisu art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznając, że jest to dowóz do szkoły, w której znajduje się oddział przedszkolny. Gmina uznała, że intencją ustawodawcy jest zwolnienie od podatku dochodowego zwrotu kosztu dowozu do szkoły, bez znaczenia czy dziecko uczęszcza w szkole do klasy 1-8, czy do oddziału przedszkolnego.
Ad 2
W sytuacji zwrotu kosztów dowozu dziecka do przedszkola, gmina nie korzysta z zapisu art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznając, że jest to dowóz do przedszkola, w związku z tym brak jest podstawy do zastosowywania ww. przepisu. Tym samym na koniec roku, w związku z odprowadzonym podatkiem rodzic otrzymuje z urzędu PIT-11.
Ad 3
W sytuacji zwrotu kosztów dowozu dziecka na zajęcia wwrd do przedszkola, gmina nie korzysta z zapisu art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznając, że jest to dowóz do przedszkola, w związku z tym brak jest podstawy do zastosowywania ww. przepisu. Tym samym na koniec roku, w związku z odprowadzonym podatkiem rodzic otrzymuje z urzędu PIT-11.
Ad 4
W sytuacji zwrotu kosztów dowozu dziecka do szkoły ponadpodstawowej, gmina korzysta z zapisu art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznając, że jest to dowóz do szkoły. Gmina uznała, że intencją ustawodawcy jest zwolnienie od podatku dochodowego zwrotu kosztu dowozu do szkoły, bez znaczenia czy dziecko niepełnosprawne uczęszcza do szkoły podstawowej czy szkoły ponadpodstawowej.
Zdarzenie przyszłe
Ad 1
W sytuacji zwrotu kosztów dowozu dziecka do przedszkola, gmina nie korzystałaby z zapisu art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym, uznając, że jest to dowóz do przedszkola, w związku z tym brak jest podstawy do zastosowywania ww. przepisu. Tym samym na koniec roku, w związku z odprowadzonym podatkiem rodzic otrzymywałby z urzędu PIT-11.
Ad 2
W sytuacji zwrotu kosztów dowozu dziecka do oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, gmina korzystałaby z zapisu art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznając, że jest to dowóz do szkoły, w której znajduje się oddział przedszkolny. Gmina uznałaby, że intencją ustawodawcy jest zwolnienie od podatku dochodowego zwrotu kosztu dowozu do szkoły bez znaczenia czy dziecko uczęszczałoby w szkole do klasy 1-8 czy do oddziału przedszkolnego.
Ad 3
W sytuacji zwrotu kosztów dowozu dziecka do przedszkola, gmina nie korzystałaby z zapisu art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznając, że jest to dowóz do przedszkola, w związku z tym brak jest podstawy do zastosowywania ww. przepisu. Tym samym na koniec roku, w związku z odprowadzonym podatkiem rodzic otrzymywałby z urzędu PIT-11.
Ad 4
W sytuacji zwrotu kosztów dowozu dziecka do oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, gmina korzystałaby z zapisu art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznając, że jest to dowóz do szkoły, w której znajduje się oddział przedszkolny. Gmina uznałaby, że intencją ustawodawcy jest zwolnienie od podatku dochodowego zwrotu kosztu dowozu do szkoły bez znaczenia czy dziecko uczęszczałoby w szkole do klasy 1-8 czy do oddziału przedszkolnego.
Ad 5
W sytuacji opinii mówiącej o nienaliczaniu podatku, urząd powinien aneksować porozumienie z rodzicem i od dnia podpisania aneksu zaprzestać opodatkowywania. W sytuacji opinii mówiącej o obowiązku naliczania podatku, urząd powinien aneksować porozumienie z rodzicem i od dnia podpisania aneksu zacząć naliczać podatek.
Jednocześnie uważają Państwo, że nie ma podstaw prawnych do wystąpienia przez rodzica do urzędu skarbowego o zwrot naliczonego wcześniej podatku, tak jak urząd nie ma podstaw do naliczenia podatku od wypłaconych już rodzicowi zwrotów kosztów dowozu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2021 r. poz. 1540 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, źródłem przychodów są „inne źródła”.
W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.
W myśl art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Z kolei w myśl art. 21 ust. 1 pkt 40c ww. ustawy:
Wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów przejazdu, o których mowa w art. 39 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe.
Zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 1082; dalej: „ustawa Prawo oświatowe”):
Jeżeli droga dziecka z domu do szkoły, w której obwodzie dziecko mieszka:
1)przekracza odległości wymienione w ust. 2, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dziecka albo zwrot kosztów przejazdu dziecka środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice, a do ukończenia przez dziecko 7 lat - także zwrot kosztów przejazdu opiekuna dziecka środkami komunikacji publicznej;
2)nie przekracza odległości wymienionych w ust. 2, gmina może zorganizować bezpłatny transport, zapewniając opiekę w czasie przewozu.
Natomiast z art. 39 ust. 4 ww. ustawy wynika, że:
1)zapewnienie uczniom niepełnosprawnym, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 127, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej, a uczniom z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym – także do najbliższej szkoły ponadpodstawowej, do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym uczeń kończy 21 rok życia;
2)zapewnienie dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 36 ust. 17, a także dzieciom i młodzieży z niepełnosprawnościami sprzężonymi, z których jedną z niepełnosprawności jest niepełnosprawność intelektualna, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego, do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym kończą:
a)24 rok życia – w przypadku uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi, z których jedną z niepełnosprawności jest niepełnosprawność intelektualna,
b)25 rok życia – w przypadku uczestników zajęć rewalidacyjno-wychowawczych.
Z opisanego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że gmina zapewnia i zamierza zapewniać niepełnosprawnym dzieciom pięcioletnim i sześcioletnim oraz dzieciom objętym wychowaniem przedszkolnym, jak również dzieciom i młodzieży objętym wczesnym wspomaganiem rozwoju i w razie potrzeby ich opiekunom, bezpłatny transport i opiekę w czasie przewozu do najbliższego przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, innej formy wychowania przedszkolnego, szkoły podstawowej, szkoły ponadpodstawowej i ośrodka, w których realizują obowiązek szkolny i nauki. W związku z tym, że gmina nie zawsze ma możliwość zorganizowania dowozu swoim transportem bądź transportem wynajętym, zawiera z rodzicem porozumienie, na mocy którego rodzic dowozi dziecko do przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, innej formy wychowania przedszkolnego, szkoły podstawowej, szkoły ponadpodstawowej i ośrodka, w którym realizuje obowiązek szkolny i nauki. Zwrot kosztów dowozu dzieci niepełnosprawnych uczęszczających do ww. placówek, stanowi realizację obowiązku gminy, wynikającego z art. 32 ust. 5, art. 32 ust. 6, art. 32 ust. 7 oraz art. 39 ust. 4a i art. 127 ust. 7 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 1082). Zwrot kosztów rodzicom dzieci niepełnosprawnych dowożonych do przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, innej formy wychowania przedszkolnego, szkoły podstawowej, szkoły ponadpodstawowej i ośrodka, w których realizują obowiązek szkolny i nauki jest dokonywany w wysokości i przy spełnieniu warunków wynikających z art. 39a ust. 2 ww. ustawy.
W związku z powyższym wskazać należy, że stosownie do art. 32 ust. 5 ustawy Prawo oświatowe:
Jeżeli droga, o której mowa w ust. 3, przekracza 3 km, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dziecka albo zwrot kosztów przejazdu dziecka i opiekuna środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice.
Zgodnie z art. 32 ust. 6 ww. ustawy:
Obowiązkiem gminy jest zapewnienie niepełnosprawnym dzieciom pięcioletnim i sześcioletnim oraz dzieciom objętym wychowaniem przedszkolnym na podstawie art. 31 ust. 2 bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższego przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, innej formy wychowania przedszkolnego lub ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego.
W myśl art. 32 ust. 7 ustawy Prawo oświatowe:
Gmina może zorganizować dzieciom bezpłatny transport i opiekę w czasie przewozu do przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej lub innej formy wychowania przedszkolnego również w przypadkach, w których nie ma takiego obowiązku.
Na podstawie art. 39 ust. 4a omawianej ustawy:
Gmina może zorganizować dzieciom i młodzieży niepełnosprawnej, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 127, bezpłatny transport i opiekę w czasie przewozu do szkoły ponadpodstawowej oraz ośrodka, o którym mowa w art. 2 pkt 7, również w przypadkach, w których nie ma takiego obowiązku.
Zgodnie z art. 39a ust. 1 ustawy Prawo oświatowe:
Obowiązki, o których mowa w art. 32 ust. 6 i art. 39 ust. 4, gmina spełnia poprzez zorganizowanie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dzieci, młodzieży i uczniów we własnym zakresie albo poprzez zwrot rodzicom kosztów przewozu dzieci, młodzieży i uczniów oraz rodziców.
Zgodnie z art. 39a ust. 2 ww. ustawy:
Zwrot kosztów jednorazowego przewozu następuje w wysokości określonej według wzoru:
Koszt= (a-b)*c*d/100
gdzie:
a – liczba kilometrów przewozu drogami publicznymi z miejsca zamieszkania do przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, innej formy wychowania przedszkolnego, ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego, szkoły podstawowej albo szkoły ponadpodstawowej, a także przewozu rodzica z tego miejsca do miejsca zamieszkania lub miejsca pracy, i z powrotem,
b – liczba kilometrów przewozu drogami publicznymi z miejsca zamieszkania rodzica do miejsca pracy i z powrotem, jeżeli nie wykonywałby przewozu, o którym mowa w lit. A,
c – średnia cena jednostki paliwa w danej gminie właściwego dla danego pojazdu,
d – średnie zużycie paliwa w jednostkach na 100 kilometrów dla danego pojazdu według danych
Stosownie do treści art. 127 ust. 7 ww. ustawy:
Gmina może zorganizować bezpłatne dowożenie dziecka objętego wczesnym wspomaganiem rozwoju i jego opiekuna z miejsca zamieszkania dziecka do szkoły lub placówki, w której to wspomaganie jest prowadzone, a w razie potrzeby także bezpłatną opiekę nad dzieckiem w czasie dowożenia.
Mając na uwadze opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że zapewnienie dzieciom wymienionym w zacytowanych przepisach, bezpłatnego transportu i opieki do przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, innej formy wychowania przedszkolnego, szkoły podstawowej, szkoły ponadpodstawowej i ośrodka, w którym realizują i będą realizować obowiązek szkolny i nauki, należy do obowiązków gminy lub daje gminie możliwość zapewnienia omawianego transportu i opieki, podobnie jak zwrot kosztów przejazdu dziecka lub jego opiekuna, jeśli istnieje taka konieczność, jeżeli to rodzice zapewniają dowóz dzieci we własnym zakresie.
Zatem, zwrot rodzicom niepełnosprawnych dzieci pięcioletnich i sześcioletnich oraz dzieci objętych wychowaniem przedszkolnym, jak również dzieci i młodzieży objętych wczesnym wspomaganiem rozwoju i w razie potrzeby ich opiekunom, kosztu dowozu do przedszkola, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej, innej formy wychowania przedszkolnego, szkoły podstawowej, szkoły ponadpodstawowej i ośrodka, w którym realizują i będą realizować obowiązek szkolny i nauki, wynikający z art. 32 ust. 5, art. 32 ust. 6, art. 32 ust. 7 oraz art. 39 ust. 4a i art. 127 ust. 7 ustawy Prawo oświatowe, dokonywany w wysokości i przy spełnieniu warunków wynikających z art. 39a ust. 2 ww. ustawy, nie skutkuje powstaniem u tych osób przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, do wypłacanych przez Państwo ww. kwot nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące zarówno źródeł przychodów, jak i zwolnień przedmiotowych, w tym zwolnienia wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 40c ww. ustawy. Zatem, w związku z omawianymi świadczeniami nie są Państwo zobligowani do opodatkowywania omawianych zwrotów kosztów oraz do wystawiania informacji PIT-11.
Natomiast przechodząc do zagadnienia związanego z korektą rozliczenia (deklaracji podatkowych), regulują ją przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ustawy Ordynacja podatkowa:
Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.
Z przepisu art. 81 § 1 ww. ustawy wynika:
Że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast § 2 ww. artykułu stanowi, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.
Treść art. 81 ustawy Ordynacja podatkowa, wskazuje zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.
Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość przychodu bądź dochodu, wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.
Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że nie mają Państwo obowiązku dokonania korekty wystawionych informacji PIT-11. Informacje te służą do odwzorowania zaistniałego w trakcie roku podatkowego stanu faktycznego, a nie do ich kreowania. Zatem w niniejszej sytuacji wystawione informacje odzwierciedlały zaistniały w tamtym czasie stan faktyczny, a więc wysokość pobranych przez płatnika – Państwo – zaliczek na podatek dochodowy. Wobec tego brak jest podstaw prawnych do ich korygowania.
Zatem, Gmina nie powinna dokonywać korekty pobranych i wpłaconych na konto organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy oraz informacji PIT-11 (Informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy).
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Dodatkowo wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. W związku z tym, interpretacje te wywierają skutki prawne jedynie w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Zatem, niniejsza interpretacja indywidualna jest wiążąca dla Państwa jako podmiotu występującego z wnioskiem, natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów/osób, np. rodziców dzieci, otrzymujących zwrot kosztów.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).