Zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej ... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 29.05.2020, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.244.2020.2.KK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej (NATO).

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2020 r. (data wpływu 20 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2020 r. (data wpływu 26 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej wypłacanej żołnierzowi zawodowemu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej wypłacanej żołnierzowi zawodowemu.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 15 maja 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.244.2020.1.KK, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 15 maja 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 15 maja 2020 r.). W dniu 26 maja 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 22 maja 2020 r. (data nadania 22 maja 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym, który pełnił zawodową służbę wojskową na stanowisku specjalisty w Dowództwie () NATO. Na stanowisko to został wyznaczony decyzją Ministra Obrony Narodowej z dnia czerwca 2012 r. Stanowisko służbowe, które objął Wnioskodawca było stanowiskiem służbowym przeznaczonym dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych. Stanowisko, na które został wyznaczony Wnioskodawca zawiera się w katalogu stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę zawodową poza granicami państwa w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojsk. Zgodnie z art. 102 ust. 3 punkt 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych z tytułu pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, na wymienionym stanowisku oprócz uposażenia zasadniczego przysługującego Wnioskodawcy na podstawie art. 102 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy, Wnioskodawca otrzymywał należność zagraniczną na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków poza granicami państwa. Wysokość tej należności zagranicznej regulowana była przez rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa. Wypłaty należności zagranicznej oraz pobierania zaliczki na podatek dochodowy dokonywał Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej. Należność zagraniczna wypłacana była na podstawie odrębnych przepisów prawa, o których wspomniano powyżej. Wynagrodzenie wypłacane było w euro, ale dla celów podatkowych przeliczane było przez Departament Administracyjny MON na PLN w zakresie wyliczenia kwoty należności zagranicznych i pobierania zaliczki na podatek dochodowy. Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym i dla celów podatkowych posiada miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegając w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W ramach pełnienia zawodowej służby wojskowej na stanowisku służbowym w Dowództwie () NATO, Wnioskodawca otrzymywał należność zagraniczną, od której zostały pobrane zaliczki na podatek dochodowy. Zaliczki na podatek dochodowy pobierane były za lata 2012, 2013, 2014 i 2015.

Wnioskodawca pełnił służbę, jak wspomniano powyżej, w Dowództwie () NATO. To Dowództwo () NATO jest jednostką wojskową ukierunkowaną na dowodzenie i koordynację działań Sił () oraz rozwoju ich zdolności na potrzeby między innymi przyszłych operacji. W trakcie pełnienia służby przez Wnioskodawcę, () wydzielało personel do udziału w misjach zagranicznych, w tym między innymi w ramach misji (), tj. międzynarodowych sił wsparcia i bezpieczeństwa w Afganistanie, zastąpioną później misją (), ukierunkowaną na szkolenie, doradztwo i wsparcie afgańskich sił bezpieczeństwa. W ramach wykonywania obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku, Wnioskodawca prowadził zadania w ramach struktur wojskowych, do których przynależał, które ukierunkowane były na wzmocnienie sił państwa sojuszniczych NATO, poprzez reagowanie kryzysowe oraz zapobieganie aktom terroryzmu lub ich skutkom.

Równocześnie Wnioskodawca, będąc wyznaczonym na stanowisko służbowe poza granicami państwa, nie przebywał w podróży zagranicznej, bowiem stanowisko, które zajmował było przeznaczone dla żołnierzy zawodowych, a więc Wnioskodawca pełnił służbę, jako żołnierz zawodowy. Nie było to więc stanowisko dla członków służby zagranicznej, ale dla przedstawicieli sił zbrojnych.

Struktura wojskowa, w ramach której Wnioskodawca pełnił służbę, a więc przede wszystkim (), uczestniczyła w misji wzmocnienia NATO oraz państw sojuszniczych w zakresie wskazanym powyżej, a więc między innymi w zakresie planowania i realizacji czynności w walce z terroryzmem. Ponieważ służba Wnioskodawcy odbywała się na zasadach określonych powyżej, należy więc uznać, że wykonując czynności służbowe w ramach tej jednostki, jednostka ta działała wzmacniając tym samym siły państw sojuszniczych zapobiegając aktom terroryzmu lub ich skutkom. Charakter pełnionych funkcji, przydział służbowy i cele struktury wojskowej, zadania wojskowe realizowane przez jednostki, w ramach których Wnioskodawca uczestniczył, jak również wszystkie okoliczności faktyczne i prawne wskazują, że służba, którą pełnił Wnioskodawca była służbą w ramach struktur, które działały w celu stałego wspierania i wzmacniania sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego. W związku z powyższym, działania jednostki zbieżne są z celami preferowanymi podatkowo, określonymi w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.). Służba Wnioskodawcy spełnienia więc wszystkie kryteria formalne określone w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit a) ww. ustawy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że złożył korekty zeznań podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2013-2015 do właściwego organu podatkowego (urzędu skarbowego) w związku z opodatkowaniem należności zagranicznej otrzymanej w związku z pełnieniem służby wojskowej poza granicami państwa oraz możliwością zastosowania zwolnienia przedmiotowego z art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz otrzymał zwrot nadpłaconego podatku.

W odniesieniu do zobowiązań podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r., obejmujących również podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu należności zagranicznej otrzymanej w związku z pełnieniem służby wojskowej poza granicami państwa, nie nastąpiło przerwanie biegu przedawnienia. W odniesieniu do zobowiązań podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. Wnioskodawca w ubiegłym roku złożył korektę zeznania podatkowego za ten rok i otrzymał zwrot nadpłaconego podatku.

W odniesieniu do zobowiązań podatkowych Wnioskodawcy za lata 2012-2015 nie toczyło się żadne postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa lub kontrola celno-skarbowa

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidulanej opisu stanu faktycznego obejmującego lata 2012-2015, w związku z otrzymaniem należności zagranicznej z tytułu pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa, sprawa została rozstrzygnięta w ten sposób, że Wnioskodawca złożył korekty zeznań za lata 2013, 2014 oraz 2015 do Urzędu Skarbowego w () i w dniu 28 listopada 2019 r. otrzymał zwrot nadpłaconego podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy należność zagraniczna otrzymywana przez Wnioskodawcę podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę wszystkie przedstawione okoliczności, przyznana Mu należność zagraniczna powinna być zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca uważa, że w sytuacji, gdy jednostka wojskowa stacjonowała poza granicami kraju lub też wykonywała przy tym zadania w ramach objętych działaniami wojennymi lub misjami pokojowymi oraz misjami zapobiegającymi terroryzmowi, wyczerpuje kryteria postawione w punkcie 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, należność zagraniczna z tytułu pełnionej przez Wnioskodawcę służby powinna być zwolniona z podatku dochodowego

Przyznanie zwolnienia dla żołnierzy w składzie międzynarodowych jednostek wojskowych uzależnione jest od dodatkowych warunków związanych z:

posiadaniem przez podatnika statusu żołnierza;
otrzymywaniem przez nich świadczeń (przyznanych na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw) wiążących się z wykonywaniem zadań poza granicami państwa;
wykonywaniem zadań w składzie jednostki wojskowej;
użyciem jednostki w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.

Wnioskodawca uważa, że w sytuacji, gdy został wyznaczony do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, stosownie do art. 24 ust 1 ustawie o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, gdy wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa nastąpiło w trybie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (a przedmiotowa sytuacja spełnia wszystkie te kryteria), wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej, wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz rozporządzenie z dnia 5 marca 2009 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa. Okoliczności sprawy wskazują, że sytuacja, w której znajdował się Wnioskodawca spełnia więc wszystkie przesłanki zawarte w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie więc do powyższego, biorąc pod uwagę także orzecznictwo sądów administracyjnych, w przedmiotowej sprawie powstaje po stronie Wnioskodawcy uprawnienie do zwolnienia od podatku świadczeń, które stanowią należność zagraniczną. Wnioskodawca podkreśla również, że w ramach pełnienia misji wojskowej uczestniczył również w strukturach, które wydzielały personel do udziału w misjach zagranicznych, w tym Międzynarodowych Sił Wsparcia w Afganistanie. Pozwalana to na stwierdzenie, że w pełni odpowiada to stanowisku ustawodawcy, którego wolą było właśnie zwolnienie należności pieniężnych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych otrzymywanych przez żołnierzy, którzy pełnili służbę w jednostce wojskowej użytej poza granicami państwa w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa, albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom. Wnioskodawca zwraca uwagę, że wykładania celowościowa art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że identyfikacja beneficjentów zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 83 możliwa jest na gruncie wykładni językowej i nie ma potrzeby odwoływania się do innych przepisów na zasadzie wykładni systemowej, zewnętrznej. W ocenie Wnioskodawcy, zwolnienie dla żołnierzy w składzie międzynarodowych jednostek wojskowych uzależniono od dodatkowych warunków, o których Wnioskodawca wspomniał powyżej, a które Wnioskodawca spełnia. W związku z tym, świadczenie przyznane Wnioskodawcy powinno być zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), a przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 330, z późn. zm.) oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa.

W myśl ust. 2 ww. przepisu, do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza:

Minister Obrony Narodowej żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe o stopniach etatowych od stopnia pułkownika (komandora) do stopnia generała (admirała) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów odrębnych ustaw;
dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr pozostałych żołnierzy zawodowych.

Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (art. 24 ust. 3 ww. ustawy).

Sytuacje, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu, a także odwoływania do kraju z tej służby, jak również warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym, reguluje rozporządzenie Rady Ministrów wydane na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

W okresie od dnia 19 października 2010 r. do dnia 6 grudnia 2014 r. było to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 września 2010 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 184, poz. 1237, z późn. zm.). Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 2 i 4 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych, a także przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.

Z kolei jak stanowi § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117 z 2004 r., Nr 210, poz. 2135 oraz z 2009 r., Nr 79, poz. 669 i Nr 161, poz. 1278),
w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.

Natomiast od dnia 4 kwietnia 2015 r. jest to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 479).

Stosownie do § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych:

w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy:
1. organizacjach międzynarodowych,
2. międzynarodowych strukturach wojskowych;
bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych;
w ataszatach obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych i w stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami państwa;
przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.

Z kolei jak stanowi § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510),
w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. a)-c) ww. ustawy o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w:

konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych,
misji pokojowej,
akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.

Stosownie do postanowień art. 102 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Z kolei żołnierzowi zawodowemu skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem (art. 102 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 102 ust. 3 ww. ustawy, żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, w czasie zajmowania stanowiska służbowego poza granicami państwa przysługują, wypłacane w walucie polskiej lub obcej:

należność zagraniczna na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalona odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa;
jednorazowy zasiłek adaptacyjny w przypadku wyznaczenia na okres powodujący zmianę miejsca zamieszkania.

Wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa, wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1578).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw żołnierzom oraz pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami państwa:

w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,
jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych

- z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym, który pełnił zawodową służbę wojskową na stanowisku specjalisty w Dowództwie () NATO. Na stanowisko to został wyznaczony decyzją Ministra Obrony Narodowej z dnia czerwca 2012 r. Stanowisko służbowe, które objął Wnioskodawca było stanowiskiem służbowym przeznaczonym dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych. Stanowisko, na które został wyznaczony Wnioskodawca zawiera się w katalogu stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę zawodową poza granicami państwa w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojsk. Zgodnie z art. 102 ust. 3 punkt 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych z tytułu pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, na wymienionym stanowisku oprócz uposażenia zasadniczego przysługującego Wnioskodawcy na podstawie art. 102 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy, Wnioskodawca otrzymywał należność zagraniczną na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków poza granicami państwa. Wysokość tej należności zagranicznej regulowana była przez rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa. Wypłaty należności zagranicznej oraz pobierania zaliczki na podatek dochodowy dokonywał Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej. Należność zagraniczna wypłacana była na podstawie odrębnych przepisów prawa, o których wspomniano powyżej. Wynagrodzenie wypłacane było w euro, ale dla celów podatkowych przeliczane było przez Departament Administracyjny MON na złote w zakresie wyliczenia kwoty należności zagranicznych i pobierania zaliczki na podatek dochodowy. Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym i dla celów podatkowych posiada miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegając w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca pełnił służbę, jak wspomniano powyżej, w Dowództwie () NATO. To Dowództwo () NATO jest jednostką wojskową ukierunkowaną na dowodzenie i koordynację działań () Sojuszu oraz rozwoju ich zdolności na potrzeby między innymi przyszłych operacji. W trakcie pełnienia służby przez Wnioskodawcę, Dowództwo wydzielało personel do udziału w misjach zagranicznych, w tym między innymi w ramach misji (), tj. międzynarodowych sił wsparcia i bezpieczeństwa w Afganistanie, zastąpioną później misją (), ukierunkowaną na szkolenie, doradztwo i wsparcie afgańskich sił bezpieczeństwa. W ramach wykonywania obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku, Wnioskodawca prowadził zadania w ramach struktur wojskowych, do których przynależał, które ukierunkowane były na wzmocnienie sił państw sojuszniczych NATO, poprzez reagowanie kryzysowe oraz zapobieganie aktom terroryzmu lub ich skutkom.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa, stwierdzić należy, że należność zagraniczna wypłacana Wnioskodawcy w latach 2012-2015, jako żołnierzowi zawodowemu, w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej (Dowództwie () NATO), podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Jak stanowi art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Stosownie do art. 81 § 2 ww. ustawy, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji. Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość ze zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca nie złożył korekty zeznania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r., oraz że w odniesieniu do zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r., obejmującego podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu należności zagranicznej otrzymanej w związku z pełnieniem służby wojskowej poza granicami państwa, nie nastąpiło przerwanie biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Zatem, w przypadku gdy zobowiązanie podatkowe Wnioskodawcy w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. uległo przedawnieniu, Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać z ochrony prawnej wynikającej z uzyskania niniejszej interpretacji indywidualnej, a także złożyć korekty zeznania podatkowego w celu uzyskania nadpłaty podatku związanej z nieuwzględnieniem w rozliczeniu rocznym zwolnienia przedmiotowego będącego interpretacji indywidualnej. Podkreślić należy również, że w niniejszej interpretacji indywidualnej tutejszy Organ nie rozstrzyga kwestii przedawnienia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zagadnienie to nie było przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a jego ostateczne rozstrzygnięcie powinno nastąpić przez właściwy w sprawie organ podatkowy. Stosownie do art. 14b § 2a ustawy Ordynacja podatkowa przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną nie mogą być przepisy prawa podatkowego regulujące właściwość, uprawnienia i obowiązki organów podatkowych.

Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stany faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy ).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie