Temat interpretacji

skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 8 września 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia), uzupełnionym pismem z dnia 3 listopada 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 3 listopada 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 27 października 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.711.2020.1.MGR, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 27 października 2020 r. (data doręczenia 28 października 2020 r., identyfikator poświadczenia doręczenia ).

Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 3 listopada 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 3 listopada 2020 r.; identyfikator poświadczenia przedłożenia).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. zakupem, sprzedażą oraz wynajmem nieruchomości na własny rachunek zgodnie z PKD: 68.10.Z - Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, 68.20.Z - Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Jest właścicielem wielu lokali mieszkalnych (dalej lokale). Nabył je w wyniku transakcji zakupu albo przewłaszczenia na zabezpieczenie (w przypadku tych lokali, które nabył w wyniku przewłaszczenia - Wnioskodawca stał się definitywnym właścicielem, ponieważ nie zostały spłacone zobowiązania, które były zabezpieczone przewłaszczonymi lokalami). Lokale są obecnie wynajmowane i amortyzowane, czyli są wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. W większości przypadków wynajem jest na cele mieszkaniowe. Niektóre lokale są wynajmowane na cele niemieszkaniowe. Wnioskodawca jest w posiadaniu skierowanych do Niego interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego:

• z dnia 19 sierpnia 2009 r., Nr IPPB1/415-311/09-7/EC (interpretacja), w której stwierdzono (str. 4), że przychód ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnych będących w spółce środkami trwałymi stanowi dla Wnioskodawcy przychód ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Interpretacja dotyczyła lokali mieszkalnych będących własnością spółki komandytowej, której wspólnikiem jest Wnioskodawca. Interpretacja nie została zmieniona, ani uchylona, a brzmienie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uległo zmianie, oraz

• z dnia 17 grudnia 2009 r., Nr IPPB1/415-721/09-5/AG (interpretacja), w której stwierdzono (str. 4), że przychód ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnych będących w spółce środkami trwałymi, jeżeli sprzedaż nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło lub nastąpi nabycie lokali, nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Interpretacja dotyczyła lokali mieszkalnych będących własnością spółki komandytowej, której wspólnikiem jest Wnioskodawca. Interpretacja nie została zmieniona, ani uchylona, a brzmienie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uległo zmianie.

W piśmie z dnia 3 listopada 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca doprecyzował, że rozważa sprzedaż czterech lokali. Prowadzi indywidualną działalność gospodarczą od 2010 r. oraz jest wspólnikiem spółek komandytowych. Wniosek dotyczy indywidualnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca płaci podatek liniowy 19% od początku prowadzenia działalności gospodarczej, czyli od kwietnia 2010 r. oraz prowadzi pełną księgowość. Jeden lokal został nabyty 26 lutego 2016 r. tytułem przewłaszczenia na zabezpieczenie. Drugi i trzeci lokal zostały nabyte 13 maja 2014 r. oraz 30 czerwca 2014 r. tytułem przewłaszczenia na zabezpieczenie. Czwarty lokal został nabyty na podstawie umowy sprzedaży od dewelopera w lipcu 2018 r. Lokale są w ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy. Pierwszy lokal został wprowadzony do ewidencji w październiku 2018 r., amortyzacja została rozpoczęta w listopadzie 2018 r. Drugi i trzeci lokal zostały wprowadzone do ewidencji w grudniu 2017 r., amortyzacja została rozpoczęta w styczniu 2018 r. Czwarty lokal został wprowadzony do ewidencji w lipcu 2017 r., amortyzacja została rozpoczęta w sierpniu 2017 r. Jeden lokal został nabyty od razu w celu wynajmu. Trzy lokale były zabezpieczeniem pożyczek, czyli pierwotnie nabycie było w celu zabezpieczenia spłaty pożyczki. Po ich ostatecznym nabyciu w wyniku braku spłaty pożyczek i wygaśnięcia prawa pożyczkobiorców do zwrotnego przeniesienia na niech własności lokali, Wnioskodawca podjął najpierw decyzję o sprzedaży. Ze względu na brak nabywców Wnioskodawca podjął następnie decyzję o wprowadzeniu lokali do ewidencji środków trwałych w celu ich wynajmu. Wszystkie cztery lokale będące przedmiotem wniosku są środkami trwałymi. Żaden z lokali nie jest towarem handlowym. Najemcami lokalu nabytego od dewelopera oraz jednego nabytego w wyniku umowy przewłaszczenia były i są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Najemcą pozostałych dwóch lokali nabytych na podstawie umowy przewłaszczenia jest spółka kapitałowa. Wnioskodawca planuje rozpoczęcie sprzedaży lokali w lutym 2021 r. Nie wie, kiedy dojdzie do zbycia lokali, ponieważ nie jest możliwe określenie, kiedy znajdzie się nabywca. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że zbycie każdego z lokali będzie miało miejsce nie wcześniej, niż po upływie 5 lat od końca roku podatkowego, w którym lokale mieszkalne będące przedmiotem sprzedaży zostały nabyte. Oznacza to, że lokal nabyty w lutym 2016 r. zostanie sprzedany nie wcześniej, niż w styczniu 2022 r. Lokale nabyte w maju i czerwcu 2014 r. zostaną sprzedane nie wcześniej, niż w styczniu 2021 r. Lokal nabyty w lipcu 2018 r. zostanie sprzedany nie wcześniej, niż w styczniu 2025 r. Każdy z lokali jest wynajmowany. Lokal nabyty od dewelopera jest wynajmowany nieprzerwanie od 1 sierpnia 2017 r. (najem został rozpoczęty przed podpisaniem aktu przenoszącego własność lokalu). Dwa lokale są wynajmowane przez spółkę kapitałową nieprzerwanie od 13 lipca 2017 r. Czwarty lokal był i jest wynajmowany przez osoby fizyczne w okresach od 25 lipca 2018 r. do 24 lipca 2019 r. oraz od 1 października 2019 r. do 30 września 2020 r. - najemca wciąż zajmuje ten lokal i płaci za niego, mimo że umowa najmu zakończyła się. Wnioskodawca planuje podpisanie aneksu przedłużającego umowę. Wniosek dotyczy wyłącznie lokali mieszkalnych. Wnioskodawca posiadał na dzień złożenie wniosku ponad 70 lokali. Na chwilę składania uzupełnienia wniosku jest właścicielem ponad 100 lokali. Ich całkowita powierzchnia przekracza 2000 m². Przedmiotem niniejszego wniosku są wyłącznie cztery lokale o powierzchniach: lokal nabyty od dewelopera 38,16 m², lokal nabyty w lutym 2016 r. o powierzchni, zgodnie z aktem, 87,40 m², pozostałe dwa lokale nabyte na podstawie umowy przewłaszczenia z maja i czerwca 2014 r. mają powierzchnie 118,80 m² oraz 118,70 m². Wnioskodawca planuje sprzedaż po upływie 5 lat od końca roku podatkowego, w którym lokale mieszkalne będące przedmiotem sprzedaży zostały nabyte. W związku z tym przychód zostanie zaliczony do źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):
Czy z tytułu sprzedaży lokali po upływie 5 lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie lokali, dochód, definiowany jako przychód ze sprzedaży, pomniejszony o koszty nabycia lokali z uwzględnieniem amortyzacji, będzie opodatkowany podatkiem dochodowym w wysokości 19% zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy będzie zwolniony z opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), z tytułu sprzedaży lokali, dochód, definiowany jako przychód ze sprzedaży, pomniejszony o koszty nabycia lokali z uwzględnieniem amortyzacji, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem liniowym, ponieważ nie będzie zaliczony do dochodu z działalności gospodarczej z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ze sprzedaży nie będzie także podlegał opodatkowaniu zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ze względu na to, że sprzedaż zostanie dokonana po upływie 5 lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie lokali. Przychód ten nie będzie przy tym traktowany, jako przychód z działalności gospodarczej na podstawie przepisu art. 10 ust. 3 powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest m.in. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ma zastosowanie do lokali i budynków mieszkalnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą: przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z przepisu tego wynika jednoznacznie, że przychód ze sprzedaży po upływie 5 lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie lokali mieszkalnych, nie jest przychodem z działalności gospodarczej. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 30 czerwca 2020 r., Nr 0115-KDWT.4011.8.2020.1.JŁ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie stosuje do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

&− wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że, co do zasady, przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), stanowią przychód z działalności gospodarczej, opodatkowany na zasadach stosowanych przez podatnika dla opodatkowania przychodów z tej działalności.

Zatem w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości dla prawidłowego zakwalifikowania do źródła przychodu i opodatkowania znaczenie ma, czy nieruchomość była związana z działalnością gospodarczą i czy stanowi nieruchomość o charakterze mieszkalnym.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od 2010 r. prowadzi indywidualną działalność gospodarczą oraz jest wspólnikiem spółek komandytowych. Płaci podatek liniowy 19% oraz prowadzi pełną księgowość W ramach działalności gospodarczej zajmuje się m.in. zakupem, sprzedażą oraz wynajmem nieruchomości na własny rachunek. Jest właścicielem wielu lokali mieszkalnych. Nabył je w wyniku transakcji zakupu albo przewłaszczenia na zabezpieczenie (w przypadku tych lokali, które nabył w wyniku przewłaszczenia - stał się definitywnym właścicielem, ponieważ nie zostały spłacone zobowiązania, które były zabezpieczone przewłaszczonymi lokalami). Wnioskodawca rozważa sprzedaż czterech lokali. Jeden z tych lokali został nabyty 26 lutego 2016 r. tytułem przewłaszczenia na zabezpieczenie. Drugi i trzeci lokal zostały nabyte 13 maja 2014 r. oraz 30 czerwca 2014 r. tytułem przewłaszczenia na zabezpieczenie. Czwarty lokal został nabyty na podstawie umowy sprzedaży od dewelopera w lipcu 2018 r. Wskazane lokale są wprowadzone do ewidencji środków trwałych i amortyzowane. Jeden lokal został nabyty od razu w celu wynajmu, natomiast pozostałe trzy lokale były zabezpieczeniem pożyczek. Ze względu na brak nabywców Wnioskodawca podjął decyzje o wprowadzeniu tych lokali do ewidencji środków trwałych w celu ich wynajmu. Żaden z lokali nie jest towarem handlowym. Najemcami lokalu nabytego od dewelopera oraz jednego nabytego w wyniku umowy przewłaszczenia były i są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Najemcą pozostałych dwóch lokali nabytych na podstawie umowy przewłaszczenia jest spółka kapitałowa. Zbycie każdego z tych lokali będzie miało miejsce nie wcześniej, niż po upływie 5 lat od końca roku podatkowego, w którym lokale mieszkalne będące przedmiotem sprzedaży zostały nabyte. Oznacza to, że lokal nabyty w lutym 2016 r. zostanie sprzedany nie wcześniej, niż w styczniu 2022 r. Lokale nabyte w maju i czerwcu 2014 r. zostaną sprzedane nie wcześniej, niż w styczniu 2021 r. Każdy z tych lokali mieszkalnych jest obecnie wynajmowany.

Należy wskazać, że z treści powołanych regulacji jednoznacznie wynika, że do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą m.in. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu oraz gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym lokalem. W takim przypadku odpowiednie zastosowanie znajduje art. 10 ust. 3 ustawy o podatku od osób fizycznych, który określa sposób opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)c).

Mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że kwota z tytułu odpłatnego zbycia poszczególnych nieruchomości mieszkalnych (4 lokali mieszkalnych) nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na wyjątek zawarty w art. 14 ust. 2c tej ustawy. W konsekwencji skutki podatkowe sprzedaży przedmiotowych lokali należy ocenić w kontekście przesłanek z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem w przypadku sprzedaży ww. lokali mieszkalnych przychód ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) powołanej ustawy powstaje wtedy, gdy ich odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym je nabyto. Przy czym, w rozpatrywanej sprawie, przychód ze sprzedaży lokali mieszkalnych nie powstanie, gdyż do ewentualnej sprzedaży ma dojść po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie każdego z lokali. Zatem dochód uzyskany ze sprzedaży tych lokali nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej