W zakresie możliwości rozliczenia się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko w przypadku zawieszenia działalności gospodarczej.

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 27 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości rozliczenia się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 marca 2022 r. (wpływ 11 marca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan rodzicem samotnie wychowującym małoletnie dziecko, sprawującym nad nim opiekę również w latach 2020 i 2021 r.

W zeznaniu rocznym za 2020 r. skorzystał Pan z rozliczenia z podatku dochodowego od osób fizycznych w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dziecko, na podstawie art. 6 ust. 4 updof.

Właściwy dla Pana urząd skarbowy wszczął czynności sprawdzające, w wyniku których została złożona przez Pana korekta zeznania rocznego za 2020 rok w zakresie sposobu opodatkowania. Zgodnie z tą korektą, rozliczył Pan się indywidualnie.

Zgodnie ze stanowiskiem urzędu skarbowego przeprowadzającego czynności sprawdzające, nie mógł Pan skorzystać z rozliczenia właściwego dla osób samotnie wychowujących dzieci, gdyż w tym czasie miał Pan zawieszoną działalność gospodarczą i dokonał wyboru opodatkowania wg stawki liniowej (art. 30c updof). Jednakże w okresie zawieszenia działalności, tj. od (...) 2019 r. nie uzyskiwał Pan żadnych dochodów z tej działalności gospodarczej. W 2020 r. uzyskał Pan przychody ze stosunku pracy oraz z innych źródeł opodatkowane według skali podatkowej. Tak samo było w 2021 r.

Zamierza Pan dokonać korekty zeznania za 2020 r. w taki sposób, że będzie Pan korzystał z rozliczenia z podatku dochodowego od osób fizycznych w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dziecko. Ponadto, zamierza Pan rozliczyć się w ten sam sposób w zeznaniu składanym za 2021 rok. W 2021 roku posiadał Pan zawieszoną działalność gospodarczą, nie zmieniał też jej formy opodatkowania.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Jest Pan rozwiedziony i był rozwiedziony w latach 2020 i 2021.

W latach 2020 i 2021 to wyłącznie Pan wykonywał faktyczną władzę rodzicielską w stosunku do swojego dziecka bez udziału drugiego rodzica. Matka dziecka ma ograniczone prawa rodzicielskie.

W okresie podatkowym będącym przedmiotem zapytania, wynajmował Pan mieszkanie. Do przychodu uzyskiwanego z najmu, stosował Pan przepisy o zryczałtowanym podatku dochodowym tj. art. 6 ust. 1a tej ustawy.

W stosunku do Pana dziecka przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym nie miały zastosowania.

W okresie podatkowym będącym przedmiotem zapytania w stosunku do Pana oraz do Pana dziecka nie miały zastosowania przepisy ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Pytania

1)Czy prawidłowe jest Pana stanowisko, zgodnie z którym miał Pan prawo wspólnie z dzieckiem rozliczyć się z podatku dochodowego od osób fizycznych za 2020 r. i tym samym złożona korekta zeznania za 2020 r. na żądanie urzędu skarbowego nie była właściwa?

2)Czy prawidłowe jest Pana stanowisko, zgodnie z którym będzie Pan uprawniony do zastosowania rozliczenia z podatku dochodowego od osób fizycznych w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dziecko w zeznaniu za 2021 r.?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, miał Pan prawo do rozliczenia osiągniętych dochodów wspólnie z dzieckiem, pomimo faktu posiadania zawieszonej działalności gospodarczej i wyboru formy opodatkowania dla tej działalności według podatku liniowego w stawce 19%. Prawo to przysługiwało Panu w składanym zeznaniu za 2020 r., jak i będzie Panu przysługiwało w zeznaniu, które będzie Pan składał za 2021 r.

Z uwagi na podobne brzmienie zadanych pytań (inny jest tylko okres, którego te pytania dotyczą) uzasadnienie stanowiska będzie się odnosiło do dwóch zadanych pytań.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 updof (w brzmieniu obowiązującym w 2020 r. oraz 2021 r.) od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1) małoletnie,

2) bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3) do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W niniejszej sprawie kluczowe znaczenie ma wykładnia art. 6 ust. 8 updof, zgodnie z którym sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Analizy wymaga przede wszystkim zwrot użyty w ww. przepisie, tj. gdy do osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c updof oraz treść przepisu art. 30c ust. 1 updof, zgodnie z którym „podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (...) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku”.

Na podstawie art. 9a ust. 2 updof podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c Ustawy o PIT.

W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy Prawo przedsiębiorców). Z kolei według art. 9a ust. 4 updof wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Powołując się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) z dnia 8 stycznia 2020 r. sygn. akt I SA/Sz 778/19 treść przepisu art. 6 ust. 8 u.p.d.o.f. i zawarte w nim wyrażenie nie budzą wątpliwości interpretacyjnych na gruncie językowych reguł wykładni. Nie powinno budzić wątpliwości stwierdzenie, że ujęta w danym przepisie norma prawna znajduje zastosowanie wtedy, gdy wystąpi pewien zespół okoliczności, według których adresat normy powinien w określony sposób postąpić. Z art. 30c u.p.d.o.f. wynika norma, która nakazuje jej adresatowi (tutaj małżonkowi, który wybrał opodatkowanie według stawki liniowej), opodatkowanie dochodu osiągniętego z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, podatkiem który wynosi 19% jego podstawy obliczenia.

Warunkiem stosowania tej normy jest uzyskanie dochodu. Otóż potencjalny adresat tej normy nie zastosuje stawki 19%, jeżeli dochodu nie uzyska. Zatem oświadczenie o wyborze formy opodatkowania w formie stawki liniowej nie wywołuje żadnych skutków prawno-podatkowych tak długo, jak długo podatnik nie uzyskał żadnego dochodu, do którego miałby zastosowanie przepis art. 30c updof.

Jeżeli podatnik nie uzyska żadnego dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem liniowym, to art. 30c updof nie ma do tego podatnika zastosowania.

Zatem w Pana ocenie, w przypadku, gdy w danym całym roku podatkowym nie prowadził Pan działalności gospodarczej, gdyż zawiesił jej wykonywanie i nie osiągnął żadnych przychodów z działalności gospodarczej, to tym samym nie wystąpiła podstawa opodatkowania i przepis art. 30c updof nie znajduje zastosowania.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w następujących wyrokach: wyroku WSA w Poznaniu z dnia 7 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Po 837/17 oraz WSA w Szczecinie w wyroku z dnia 3 października 2018 r., sygn. akt I SA/Sz 545/18, w których wskazano, że istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy ma treść art. 30c updof, do którego odwołuje się art. 6 ust. 8 updof. Wyroki te dotyczą opodatkowania wspólnego małżonków, jednak z uwagi na fakt, że art. 6 ust. 8 updof ma również zastosowanie do osób samotnie wychowujących dziecko, argumentacja oraz stanowisko zawarte w tych wyrokach są aktualne również na gruncie przedmiotowej sprawy.

W powyższych wyrokach zostało wyrażone stanowisko, z którym Pan zgadza się, a mianowicie, że nie powinno budzić wątpliwości racjonalne założenie ustawodawcy, że podatnik (małżonek, który wybrał opodatkowanie podatkiem liniowym 19%) nie ma swobodnego wyboru, czy skorzysta z przywileju podatkowego wspólnego rozliczenia z małżonkiem, w każdy wypadku, gdy jednocześnie uzyska dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zdaniem Sądu, zawarte w art. 6 ust. 8 wyrażenie - "(...) mają zastosowanie przepisy art. 30c", rozstrzyga swego rodzaju zbieg dwóch korzystnych dla podatnika sposobów opodatkowania dochodu w ten sposób, że podatnik taki może skorzystać tylko z jednego z nich, przy czym opodatkowanie wspólnie z małżonkiem będzie możliwe tylko w sytuacji nie uzyskania dochodu opodatkowanego przy zastosowaniu stawki liniowej 19%, o której mowa wart. 30cu.p.d.o.f. Podatnik który wybrał ten sposób opodatkowania, dochody z innych źródeł opodatkowuje na zasadach ogólnych, ponieważ przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie łączy się z pozostałymi źródłami, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali podatkowej (art. 30c ust. 6). W ocenie Sądu, przedstawiony wyżej wynik wykładni nie zmienia podmiotowego charakteru wyłączenia z art. 6 ust. 8 u.p.d.o.f.

W okresie zawieszenia działalności gospodarczej podatnik może uzyskać przychody z tego źródła, skoro ma prawo przyjmować należności oraz osiągać przychody finansowe, ale powstałe przed zawieszeniem działalności gospodarczej. A zatem, nie można wykluczyć takiej sytuacji, w której otrzymane należności z okresu poprzedzającego zawieszenie działalności, np. z uwagi na szczególne zasady powstania obowiązku podatkowego, rozliczone będą na bieżąco, w roku podatkowym ich otrzymania. Nie powinno budzić wówczas wątpliwości, że w takim wypadku zastosowanie znajdzie, mimo zawieszenia działalności, art. 30c u.p.d.o.f., a w konsekwencji także wyłączenie z art. 6 ust. 8 u.p.d.o.f.

W przedstawionych przez Pana okolicznościach, taka sytuacja nie wystąpiła, ponieważ zawieszenie działalności nastąpiło (…) 2019 r., co oznacza, że ewentualne (potencjalne) dochody dotyczyć mogły roku 2019 lub lat poprzednich, nie mogły być zaś rozliczone w roku 2020 r.

W innym wyroku Sąd odnosi się do potencjalnej możliwości zastosowania art. 30c updof: Ustawodawca nie wyłączył bowiem preferencyjnego sposobu rozliczenia podatku tylko ze względu na sam fakt wyboru opodatkowania podatkiem liniowym. Wyrażenie "mają zastosowanie" oznacza choćby potencjalną możliwość zastosowania wskazanych przez ustawodawcę przepisów - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 3 listopada 2014 r., sygn. akt I SA/Łd 772/14.

Idąc tym tokiem rozumowania, skoro Pana działalność gospodarcza była zawieszona, to możliwości zastosowania przepisu art. 30c updof w 2020 r. oraz w 2021 r. nie było. W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak wskazał Sąd w powołanym powyżej wyrok: przedsiębiorca opodatkowany według stawki 19 proc. PIT może rozliczyć się wspólnie z dzieckiem, jeżeli zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej.

Podsumowując, w roku 2020 r. oraz 2021 r. nie mógł Pan nawet potencjalnie uzyskać dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, opodatkowanych stawką liniową 19%. Wobec nieuzyskania z tego źródła dochodu w roku 2020 r. i 2021 r., w stosunku do Pana nie mógł znaleźć zastosowania art. 30c Ustawy o PIT, a tym samym zastosowania nie mógł znaleźć także art. 6 ust. 8 Ustawy o PIT.

„Wobec uzyskania przez skarżącego w 2020 r. przychodów z umowy o pracę oraz z innego źródła, opodatkowanych na zasadach ogólnych, Wnioskodawca miał prawo do rozliczenia się wspólnie z dzieckiem, przy spełnieniu pozostałych przesłanek z art. 6 ust. 4 updof. Oznacza to, że złożona przez Wnioskodawcę korekta zeznania za 2020 r, według wskazań urzędu skarbowego, nie była właściwa”.

Podobnie Pan będzie mógł w zeznaniu składanym za 2021 r. rozliczyć swoje dochody wspólnie z dzieckiem, na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 updof.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych reguluje ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.).

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy:

Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 6 ust. 8 cytowanej ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Ustawodawca uzależnił więc prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie wszystkich warunków określonych w stosownych przepisach:

·    posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci);

·    wychowywania w roku podatkowym dziecka (dzieci);

·    braku zastosowania w stosunku do podatnika i jego dziecka przepisów art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, lub ustawy o podatku tonażowym;

·    wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym, złożonym w ustawowym terminie przewidzianym do jego składania.

Na podstawie art. 9a ust. 2 omawianej ustawy:

Podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzonego na piśmie oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Z kolei w myśl art. 9 ust 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik może zawiadomić na piśmie o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c lub złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2.

Na mocy ust. 2b tego przepisu:

Dokonany wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach podatnik w terminie określonym w ust. 2 zawiadomi na piśmie właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania albo złoży w terminie i na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Wybór przez podatnika liniowego sposobu opodatkowania wymaga z jego strony określonego działania w postaci złożenia w odpowiednim organie i we właściwym czasie pisemnego oświadczenia w tej kwestii, przy czym prawidłowo złożone oświadczenie o wyborze tego sposobu opodatkowania rodzi skutki materialnoprawne przewidziane powyższą ustawą, jest nieodwołalne w trakcie roku podatkowego i jednocześnie rozciąga się na kolejne lata podatkowe, aż do jego rezygnacji z dokonanego wyboru, co może nastąpić wyłącznie w sposób przewidziany prawem podatkowym.

Zatem, wybór dopuszczalnego prawem sposobu opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej niesie za sobą określone skutki prawnopodatkowe (zarówno korzystne jak i niekorzystne dla podatnika), znane podatnikowi w chwili złożenia (działania) lub nie (zaniechania) stosownego oświadczenia. Istotne przy tym jest to, że wyboru danego systemu opodatkowania dokonuje się na przyszłość (na bieżący rok podatkowy i lata następne), w tym przed osiągnięciem, z podanej działalności, jakichkolwiek przychodów w danym roku podatkowym (najpóźniej w dniu uzyskania pierwszego przychodu).

Jednocześnie przepis art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakłada obowiązek składania rocznych zeznań podatkowych i nie zawiera zwolnienia z tego obowiązku podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

W myśl art. 45 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy:

W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1.jest Pan osobą samotnie wychowującą dziecko;

2.prowadzi Pan działalność gospodarczą opodatkowaną wg stawki liniowej zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3.w 2019 r. zawiesił Pan wykonywanie działalności gospodarczej;

4.za 2020 r. rozliczył się Pan jako osoba samotnie wychowująca dziecko, co zostało zakwestionowane przez urząd skarbowy;

5.za 2021 r. również chce Pan skorzystać z rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Wskazać należy, że pomimo zawieszenia przez Pana prowadzenia działalności gospodarczej i nieuzyskiwania dochodów z tej działalności gospodarczej, wobec Pana miał zastosowanie (choćby potencjalnie) przepis art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zawieszenie działalności gospodarczej nie zwalnia podatnika z obowiązku prowadzenia ewidencji i rejestrów w takim zakresie, jak mają one być prowadzone w trakcie działalności.

Zgodnie z art. 44 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, który na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej, jest zwolniony, w zakresie tej działalności, z obowiązków wynikających z ust. 1 pkt 1, ust. 3, 3f, 3g, 6 i 6b za okres objęty zawieszeniem.

Ww. zwolnienie, tj. zwolnienie z opłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w okresie zawieszenia działalności gospodarczej nie jest tożsame ze zwolnieniem z obowiązku dokonania rocznego rozliczenia.

Podatnicy, którzy zawiesili działalność, mają więc obowiązek złożenia zeznania rocznego, a także ewentualnej zapłaty podatku dochodowego. Za każdy rok, w którym działalność była zawieszona, należy również dokonywać rozliczenia rocznego i wykazywać rozliczanie działalności, nawet jeśli zawieszenie obejmowałoby okres całego roku i nie wystąpiłyby u podatnika żadne przychody. W okresie zawieszenia działalności przedsiębiorca jest zatem zwolniony z zaliczek na podatek dochodowy, nie jest natomiast zwolniony z rocznego rozliczenia podatku i złożenia deklaracji rocznej na podatek dochodowy.

Wobec podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą złożył oświadczenie o wyborze formy opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a następnie zawiesił prowadzenie działalności gospodarczej i nie uzyskał z tego tytułu przychodów, istnieje potencjalna możliwość zastosowania art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, nie został nałożony przepisami ustawy, dodatkowy wymóg w postaci osiągnięcia przez osobę fizyczną przychodu/dochodu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zawieszenia działalności nie można uznać za jej likwidację. Zawieszenie prowadzenia działalności gospodarczej oznacza, że „bieżące” przychody z tej działalności gospodarczej nie są osiągane (są równe 0), jednak nie zmienia to faktu, że do osoby przedsiębiorcy nadal mają zastosowanie przepisy art. 30c cyt. ustawy, co w konsekwencji doprowadza do braku możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi odstępstwo od generalnej zasady odrębnego opodatkowania. Możliwość jego zastosowania obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie wskazanych w tej ustawie.

Z przytoczonego wcześniej art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bezspornie wynika, że prawa do preferencyjnego rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, pozbawione zostały osoby, do których mają zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 12 lutego 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 1557/20, w którym Sąd wskazał, że:

„Ustawodawca, w art. 6 ust. 8 u.p.d.o.f wyłączył sposób opodatkowania, o którym mowa w art. 6 ust. 4 tej ustawy, w stosunku do osób, do których mają zastosowanie przepisy art. 30 u.p.d.o.f, a nie w stosunku do osiąganych przez te osoby dochodów, w tym opodatkowanych na innych zasadach. (…) Wyłączenie z art. 6 ust. 8 u.p.d.o.f ma charakter podmiotowy dotyczący bowiem osoby fizycznej, a nie jej dochodu podatkowego”.

Ponadto w przekonaniu Sądu:

„W sytuacji gdy podatnik prowadząc działalność gospodarczą dokonał na podstawie art. 9a ust. 2 u.p.d.o.f wyboru sposobu opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c i wyboru swojego w stosownym trybie nie zmienił (jak również nie zaprzestał prowadzenia tej działalności), to okoliczność, że w danym roku podatkowym faktycznie nie uzyskał z tego tytułu żadnych przychodów (i nie poniósł żadnych kosztów) nie powoduje, iż w stosunku do niego nie znajdą zastosowania ograniczenia w zakresie możliwości wspólnego opodatkowania, wynikające z art. 6 ust 8 u.p.d.o.f”.

W podsumowaniu Sąd wskazał, że

„Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej na podstawie art. 14a u.s.d.g nie uchyla zakazu opodatkowania w sposób, o którym mowa w art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. Jak już wspomniano wcześniej, wyłączenie z art. 6 ust. 8 u.p.d.o.f ma charakter podmiotowy dotyczący bowiem osoby fizycznej, a nie jej dochodu podatkowego. Fakt osiągania dochodów (przychodów) albo ich brak nie ma wpływu na zastosowanie art. 6 ust. 8 u.p.d.o.f”.

Podobny pogląd reprezentowany jest w utrwalonej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, np. w wyrokach NSA z 8 lutego 2018 r., sygn. akt II FSK 193/16, z 24 czerwca 2008 r., sygn. akt II FSK 647/07, z 28 października 2008 r., sygn. akt II FSK 1064/07, z 11 grudnia 2008 r., sygn. akt II FSK 1300/07, z 18 sierpnia 2009 r., sygn. akt II FSK 465/08, z 25 marca 2010 r., sygn. akt II FSK 155/09.

Mając na uwadze powyższe, nie przysługiwało Panu prawo do rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko w zeznaniu podatkowym za 2020 rok, jak również nie przysługuje Panu prawo do rozliczenia się w ww. sposób w zeznaniu za 2021 rok.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanych przez Pana wyroków sądów tutejszy organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).