Opodatkowanie dofinasowania otrzymanego przez osobę fizyczna nieprowadzącą działalności gospodarczej z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepe... - Interpretacja - 0112-KDIL2-1.4011.259.2020.1.MKA

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 28.05.2020, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.259.2020.1.MKA, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Opodatkowanie dofinasowania otrzymanego przez osobę fizyczna nieprowadzącą działalności gospodarczej z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2020 r. (data wpływu 2 marca 2020 r.), uzupełnionym w dniach 23 i 24 kwietnia 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dofinasowania otrzymanego z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dofinasowania otrzymanego z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną przed ukończeniem 18-stego roku życia, a od niedawna jest również osobą niezdolną do samodzielnej egzystencji. W związku z coraz to gorszym zdrowiem i niemocy przy codziennym egzystowaniu w latach od 2017 r. do 2019 r. z przerwami, Zainteresowany miał kilka osób do pomocy, jako pomoc domowa, pomoc przy codziennych czynnościach. Z osobami tymi Zainteresowany zawierał umowę o pracę nie na firmę, tylko jako osoba fizyczna, czyli na imię i nazwisko oraz numer NIP. Ponieważ Wnioskodawcy nie było stać na pokrycie pełnych kosztów pracowniczych, Zainteresowany postanowił zatrudnić osobę niepełnosprawną. Wobec powyższego Wnioskodawca otrzymywał z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych dofinansowanie do wynagrodzenia tej osoby. Pytaniem Wnioskodawcy jest, czy to dofinansowanie, w przypadku Zainteresowanego, które otrzymywał przez ostatni okres od Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych jest opodatkowane oraz czy trzeba się z niego rozliczać, czy wręcz odwrotnie, czyli, jest wolne od podatku i nie trzeba się z niego rozliczać, ani wykazywać w rozliczeniu podatkowym? Ponadto Wnioskodawca podał, że to dofinansowanie, jak sama nazwa wskazuje, ma swoje przeznaczenie, ma swój cel, jest to dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego. I to dofinansowanie otrzymywane z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, pracodawca co miesiąc przeznacza do wynagrodzenia tej osoby niepełnosprawnej, a brakującą resztę wynagrodzenia uzupełnia z własnej kieszeni. Wnioskodawca wystąpił do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z pytaniem w tej sprawie i otrzymał odpowiedź: Dzień dobry, w nawiązaniu do poniższej wiadomości informuję, że dofinansowanie do wynagrodzenia pracowników niepełnosprawnych jest udzielane na podstawie art. 26a-c ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2018, poz. 511, ze zm.) Jednocześnie należy wskazać, że kwota dofinansowania nie jest opodatkowana, jednakże sposób jej wykazywania w rozliczeniu z Urzędem Skarbowym powinien być konsultowany z właściwym US. () Wydział (). Po otrzymaniu takiej wiadomości, Wnioskodawca stwierdził, że otrzymywane dofinansowanie jest wolne od podatku i sprawa została dla Zainteresowanego zakończona.

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany wskazał, że otrzymywane dofinansowanie do wynagrodzenia osoby niepełnosprawnej z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych jest udzielane na podstawie art. 26a-c ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2018, poz. 511, ze zm.). W związku z tym, dofinansowanie nie podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dofinansowanie do wynagrodzenia osoby niepełnosprawnej pomagającej Wnioskodawcy w związku z Jego niepełnosprawnością, które otrzymywał przez ostatni okres (w latach od 2017 r. do 2019 r.) z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, jest opodatkowane oraz należy się z niego rozliczać, czy wręcz odwrotnie, czyli, jest wolne od podatku i nie trzeba się z niego rozliczać, ani wykazywać w rozliczeniu podatkowym?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko Wnioskodawcy wynikające z wniosku oraz jego uzupełnienia), otrzymywane przeze Zainteresowanego dofinansowanie z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Niepełnosprawnych do wynagrodzenia osoby niepełnosprawnej jest zwolnione z opodatkowania. W związku z tym dofinansowanie nie podlega opodatkowaniu.

Zainteresowany jest osobą niepełnosprawną przed ukończeniem 18-stego roku życia, a od niedawna jest również osobą niezdolną do samodzielnej egzystencji. W związku z coraz to gorszym zdrowiem i niemocy przy codziennym egzystowaniu w latach od 2017 r. do 2019 r. z przerwami, Wnioskodawca miał kilka osób do pomocy, jako pomoc domowa, pomoc przy codziennych czynnościach. Wystąpienie do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z wnioskiem o dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego, jak sama nazwa wskazuje takiego dofinansowania, ma swoje przeznaczenie, ma swój cel, jest to dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego. I to dofinansowanie, pracodawca co miesiąc przeznacza do wynagrodzenia tej osoby niepełnosprawnej, a brakującą resztę wynagrodzenia uzupełnia z własnej kieszeni. Wnioskodawca wystąpił do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z pytaniem, czy otrzymywane dofinansowanie jest opodatkowane. Odpowiedź Funduszu: Dzień dobry, w nawiązaniu do poniższej wiadomości informuję, że dofinansowanie do wynagrodzenia pracowników niepełnosprawnych jest udzielane na podstawie art. 26a-c ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2018 poz. 511, ze zm.) Jednocześnie należy wskazać, że kwota dofinansowania nie jest opodatkowana, jednakże sposób jej wykazywania w rozliczeniu z Urzędem Skarbowym powinien być konsultowany z właściwym US. () Wydział ().

Otrzymywane przez Wnioskodawcę dofinansowanie do wynagrodzenia osoby niepełnosprawnej z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych jest udzielane na podstawie 26a-c ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2018, poz. 511, ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których minister właściwy do spraw finansów publicznych zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., przychodami, z zastrzeżeniem art. art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania w szczególności, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca będący osobą niepełnosprawną niezdolną do samodzielnej egzystencji z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnoprawnych otrzymuje środki finansowe stanowiące dofinansowanie do wynagrodzenia osoby niepełnosprawnej zatrudnionej przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o pracę. Osoba ta jest zatrudniana przez Wnioskodawcę do pomocy przy codziennych czynnościach, jako pomoc domowa. Otrzymywane dofinansowanie do wynagrodzenia osoby niepełnosprawnej z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych jest udzielane na podstawie art. 26a-c ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2018, poz. 511, ze zm.), pracodawcy przysługuje ze środków Funduszu miesięczne dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego, o ile pracownik ten został ujęty w ewidencji zatrudnionych osób niepełnosprawnych, o której mowa w art. 26b ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 26b ustawy o rehabilitacji miesięczne dofinansowanie przysługuje na osoby niepełnosprawne z tytułu zatrudnienia, ujęte w ewidencji zatrudnionych osób niepełnosprawnych, którą prowadzi Fundusz, wykorzystując numer PESEL oraz przekazywane drogą elektroniczną do Funduszu informacje, z zastrzeżeniem art. 26c ust. 1a.

W terminie 25 dni od dnia otrzymania kompletnego i prawidłowo wypełnionego wniosku o wypłatę miesięcznego dofinansowania Fundusz przekazuje na rachunek bankowy pracodawcy miesięczne dofinansowanie w kwocie ustalonej na podstawie art. 26a i art. 26b oraz informuje pracodawcę o sposobie jej ustalenia, jeżeli kwota ta różni się od kwoty wskazanej we wniosku (art. 26c ust. 3 cyt. ustawy)

Pracownikiem, na którego przysługuje dofinansowanie, jest osoba zatrudniona zgodnie z przepisami prawa pracy. Ustawa o rehabilitacji celem zdefiniowania pojęcia pracownik odwołuje się do Kodeksu pracy (art. 66 ust. 1). W myśl art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1040 z późn. zm. ), pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.

Celem świadczeń przyznawanych na podstawie wskazanych powyżej przepisów jest zachęcenie pracodawców do zatrudniania osób niepełnosprawnych, poprzez dofinansowanie części kosztów ich pracy. Pośrednio świadczenie to zostaje również przyznane na rehabilitację zawodową i społeczną osoby niepełnosprawnej.

Zatem powyższe dofinansowanie, jakie otrzymał Wnioskodawca ma na celu pokrycie części wydatków związanych z wynagrodzeniem pracownika niepełnosprawnego. Przyznane zostało na podstawie przepisów ustawy o rehabilitacji na rehabilitację osoby niepełnosprawnej pracownika, który dzięki temu mógł podjąć pracę. Nie jest to natomiast świadczenie przyznane na podstawie tej ustawy na rehabilitację Wnioskodawcy, chociaż niewątpliwie jest ono finansową pomocą w zatrudnieniu pracownika, ułatwia Wnioskodawcy wykonywanie codziennych czynności i jako takie również pozwala na normalne funkcjonowanie. Niemniej jednak Wnioskodawca otrzymał wskazane świadczenie jako pracodawca zatrudniający osobę niepełnosprawną a nie jako niepełnosprawny na swoją rehabilitację. Warunkiem jego otrzymania nie było bowiem posiadanie przez Wnioskodawcę statusu osoby niepełnosprawnej.

Zatem należy stwierdzić, że dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych dofinansowanie przyznane na podstawie art. 26a-c ustawy o rehabilitacji do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego pracodawcy będącemu osobą fizyczną przyznane osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej stanowi przychód podlegający opodatkowaniu. Przychód ten w myśl art. 11 w związku z art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje w dacie otrzymania dofinansowania, czyli z chwilą ich wpływu środków pieniężnych na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy mieć na uwadze postanowienia art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W związku z faktem, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na wynagrodzenie podatnika nie zostały wymienione w art. 23 cyt. ustawy jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, wobec tego wydatki podatnika poniesione na wynagrodzenia będą stanowiły koszty uzyskania przychodu, które podatnik będzie mógł uwzględnić w składanym zeznaniu podatkowym. Zatem w sytuacji gdy kwota uzyskanego dofinansowania będzie równa wynagrodzeniu pracownika sfinansowanego środkami pochodzącymi z Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych nie powstanie dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując otrzymywane przez Wnioskodawcę środki, stanowiące dofinansowanie do wynagrodzenia zatrudnianej przez Wnioskodawcę osoby niepełnosprawnej, będą dla Wnioskodawcy przychodem z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które należy uwzględnić - łącznie z innymi dochodami podlegającymi opodatkowaniu skalą podatkową - w zeznaniu podatkowym PIT-36 składanym za rok, w którym Wnioskodawca uzyskał przychód. Jednocześnie kwotę wydatkowaną na wynagrodzenie pracownika sfinansowaną tymi środkami należy uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej