Temat interpretacji

w zakresie uznania prowadzonej działalności za działalność badawczo-rozwojową oraz zastosowania preferencyjnej stawki 5% do dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX)

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2019 r. (data wpływu 16 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 grudnia 2019 r. (data wpływu 25 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• uznania prowadzonej działalności za działalność badawczo-rozwojową jest prawidłowe,

• zastosowania preferencyjnej stawki 5% do dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uwagi na braki wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 10 grudnia 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.576.2019.1.JŚ (doręczonym w dniu 19 grudnia 2019 r.), wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 25 grudnia 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 25 grudnia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (po uzupełnieniu wniosku):

Jednoosobowa działalność Wnioskodawcy działa w branży informatycznej i głównym przedmiotem jej działalności jest tworzenie nowoczesnego oprogramowania wykorzystywanego przez jej kontrahentów w różnych rodzajach działalności gospodarczej. W celu zapewnienia atrakcyjności i innowacyjności opracowywanych rozwiązań informatycznych, Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym zakresie firma stale prowadzi prace związane z tworzeniem nowego i innowacyjnego oprogramowania oraz stale rozwija dotychczasowe programy. Wnioskodawca w swojej codziennej pracy tworzy innowacyjne oprogramowanie w najbardziej nowatorskiej obecnie dziedzinie nauki na świecie, czyli sztucznej inteligencji. Każdego dnia przeprowadzane są badania oraz analizy, aby oprogramowanie spełniało swoje założenia i było jak najlepszej jakości. Tworzone oprogramowanie jest nowatorskie, nieoczywiste oraz użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. Nowatorskie, ponieważ oprogramowanie jest tworzone na potrzeby klienta, nie istnieją dostępne rozwiązania, które spełniałyby kryteria klienta i były ogólnodostępne. Każde z rozwiązań jest tworzone od zera, co poprzedzone jest kreatywną pracą nad możliwościami implementacyjnymi oraz analizą światowych badań na temat sztucznej inteligencji.

Oprogramowanie jest nieoczywiste, ponieważ musi być dostosowane do konkretnej sytuacji oraz potrzeb klienta. Każde rozwiązanie jest więc niepowtarzalne i poprzedzone godzinami badań na temat możliwości jakie oprogramowanie może wnieść do działalności klienta. Użyteczne, ponieważ działa na potrzeby działalności klientów, którzy zgłaszają potrzebę lub problem, z którym się mierzą. Rozwiązania programistyczne mają więc zapewnić innowacyjność tych firm oraz budować ich przewagę technologiczną poprzez wprowadzenie znacznych ulepszeń z zakresu IT. Bezpośrednim rezultatem projektów są nowe algorytmy, skrypty, kody informatyczne oraz kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne w postaci programów komputerowych. Należy podkreślić, że oprogramowanie tworzone przez firmę ma bardzo złożony charakter i składa się z wielu modułów operacyjnych zapewniających oddzielne funkcjonalności programu, które razem tworzą spójną całość. Firma przenosi prawa autorskie wytworzonego oprogramowania na swojego klienta a prowadzone prace mają charakter systematyczny. Prace nad poszczególnymi projektami trwają od kilku do kilkunastu miesięcy. Firma Wnioskodawcy prowadzi działalność badawczo-rozwojową w zakresie technologii sztucznej inteligencji oraz uczenia maszynowego dla klientów. Specjalizacją firmy są metody uczenia ze wspomaganiem z użyciem głębokich sieci neuronowych. Działalność badawczo-rozwojowa skupia się na innowacjach w dziedzinie użycia metod uczenia ze wspomaganiem oraz uczenia maszynowego. Firma skupia się na zastosowaniu istniejącej technologii ale w nowych i wcześniej niezbadanych dziedzinach np. inżynierii finansowej. Praktyczny problem badawczy rozpoczyna się od stworzenia oprogramowania symulującego środowisko. Krok ten jest o tyle problematyczny, że wymaga głębokiego rozpoznania i zrozumienia domeny, do której aplikujemy uczenie ze wspomaganiem. Kluczowe jest również matematyczne zamodelowanie procesów oraz niekiedy fizyczny model interakcji. Niestety, istniejące i powszechnie dostępne rozwiązania modelują zwykle mało użyteczne dla biznesu środowiska, jak np. gry komputerowe. Dlatego konieczne jest tworzenie takich systemów od podstaw podczas przygotowywania się do prac badawczych. W kolejnym etapie Wnioskodawca skupia się nad przeglądem istniejących rozwiązań oraz ich aplikacją do problemu, który rozwiązuje. Metody, które Wnioskodawca opisuje bardzo często nie działają po dokładnym przeniesieniu ich do domeny Jego klientów. Wymagana jest od Niego głęboka ekspertyza i zrozumienie algorytmów zarówno na poziomie naukowym oraz zdolność ich modyfikacji i implementacji. Głębokie zrozumienie jest niezbędne do znalezienia powodów, dla których rozwiązanie nie działa dla zadanego problemu i wyznaczenia najlepszych kierunków potencjalnych usprawnień. Pomaga to też w określeniu czy problem jest rozwiązywalny przez daną metodę. Kiedy już Wnioskodawca rozumie problem oraz działanie algorytmów w kontekście domeny klienta może zacząć przystosowywanie oraz tworzenie nowych rozwiązań dopasowanych do potrzeb. Każda z tych dróg wymaga innowacji i może skutkować publikacją artykułu naukowego lub patentem. Proces dopasowania istniejącego algorytmu wymaga ingerencji Wnioskodawcy w oryginalne rozwiązanie i modyfikacji kluczowych komponentów. Bardzo częstymi przykładami są modyfikacje uwzględniające inny rozkład danych w użyciu, zastosowanie większej/mniejszej ilości uczących agentów oraz zmiany w przestrzeni akcji (dyskretna/ciągła). Tworzenie autorskich rozwiązań jest trudnym oraz długotrwałym procesem i bardzo ciężko opisać go w sztywnych ramach. Firma dostarcza rozwiązania w formie kodu źródłowego programu komputerowego oraz dokumentacji. Prawa autorskie do takiego rozwiązania są przekazywane na klienta. Działalność badawczo-rozwojowa w zakresie wdrożeniowym jest przedłużeniem ww. działalności badawczo-rozwojowej i zapewnienia działania algorytmu w środowisku produkcyjnym oraz wsparcie techniczne. Najważniejszą cechą kodu produkcyjnego jest to, że musi często działać 24 godziny na dobę na serwerach znajdujących się u klienta lub w chmurze. Algorytm oraz kod towarzyszący musi być automatycznie sprawdzany na poprawność wykonania. Kod towarzyszący algorytmowi, np. uczenia ze wspomaganiem składa się głównie z procesu dostarczania danych oraz zwracaniu danych. Dostarczanie danych polega na zbieraniu informacji z innych programów klienta i/lub z publicznie dostępnych źródeł i dostarczeniu ich do programu sterującego algorytmem. Program kontrolujący algorytm zawsze wymaga ścisłej struktury danych, natomiast dane z prawdziwego świata zawierają często brakujące oraz złe wartości. Wyniki algorytmu Wnioskodawca zwraca głównie przez stworzenie programu serwerowego z interfejsem API. W ten sposób użytkownik lub inne programy klienta mogą komunikować się bezpośrednio z innowacyjnym rozwiązaniem autorstwa firmy. Ważne jest również skalowanie, np. automatyczne uruchamianie dodatkowych serwerów w przypadku zwiększonego ruchu lub potrzeb. Firma posługuje się szeroką gamą technologii oraz ciągle sprawdza nowe innowacyjne rozwiązania aby lepiej pomagać firmom, z którymi współpracuje oraz wspomagać ich biznes sztuczną inteligencją. Firma jest ekspertem z zakresu uczenia maszynowego, uczenia ze wspomaganiem, głębokich sieci neuronowych oraz wizji komputerowej. Na co dzień firma posługuje się najnowocześniejszymi językami programowania Python, C++, Swift oraz domenowymi frameworkami np. (). W przypadku wdrożeń pracuje z systemem () z użyciem m.in. () na platformach takich jak np. ()..

Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w związku z tym będzie wykazywał wymagane przepisami informacje w odrębnej ewidencji.

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z tytułu działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowany jest podatkiem liniowym zgodnie z artykułem 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca obecnie nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego. Nie prowadzi badań podstawowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018. r Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668).

W celu zapewnienia atrakcyjności i innowacyjności opracowywanych rozwiązań informatycznych, Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym zakresie firma stale prowadzi prace związane z tworzeniem nowego i innowacyjnego oprogramowania oraz stale rozwija dotychczasowe programy. Również w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, Wnioskodawca prowadzi badania aplikacyjne (art. 4 ust. 2 pkt 2) oraz prace rozwojowe (art. 4 ust. 3). Prace podejmowane są w sposób systematyczny głównie w celu zdobycia nowych zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania w celu tworzenia nowych rozwiązań, produktów oraz wprowadzania do nich znaczących ulepszeń. Autorskie oprogramowanie zostaje wytworzone, rozwijane oraz ulepszane w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Prowadzi On głównie działalność badawczo-rozwojową (art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Program komputerowy będący rezultatem prac wdrożeniowych różni się zwykle od programu będącego rezultatem działalności naukowo-badawczej w następujący sposób:

• zwyczajowo tworzenie kodu wdrożeniowego polega głównie na stosowaniu dobrych praktyk inżynierskich oraz zapewnieniu bezpieczeństwa aplikacji i jest to w pewnym sensie działalność odtwórcza. Wyjątkiem jest przypadek, kiedy wdrażany kod jest na tyle innowacyjny (np. powstały w wyniku działalności badawczo-rozwojowej), że nie istnieją dobre praktyki oraz wzorce i muszą zostać one wypracowane w wyniku osobnej działalności badawczo-rozwojowej mającej na celu stworzenie oraz dokumentację takiego wdrożenia;

• rezultat działalności badawczo-rozwojowej w zakresie naukowym zwykle polega na opracowaniu oprogramowania, które w unikalny sposób rozwiązuje zadany problem, albo w znaczący sposób ulepsza dane rozwiązanie.

Rezultat działalności badawczo-rozwojowej w zakresie wdrożeniowym jest uruchomieniem i zapewnieniem działania rozwiązania w zakresie naukowym w środowisku produkcyjnym. Wnioskodawca chciałby uściślić, że wykonuje działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a słownictwa naukowe oraz wdrożeniowe użył wyłącznie w celu lepszego zobrazowania prac, które prowadzi albowiem, nie jest to zawarte w tekście żadnej ustawy.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Wnioskodawca nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca opracowuje nowe oraz ulepszone produkty i procesy niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy oraz na tyle innowacyjne, że w znaczący sposób różnią się do funkcjonujących rozwiązań. Jest to dokładny opis działalności Wnioskodawcy oraz główny problem klientów Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie spotyka się z odtwórczymi problemami oraz powielaniem istniejących rozwiązań i zwykle prowadzi prace badawczo rozwojowe w celu:

1. opracowania nowych produktów oraz
2. znaczące zmiany istniejących procesów.

Technologie z zakresu sztucznej inteligencji są w tej kwestii bardzo innowacyjne, ale wymagają tworzenia nowych produktów i procesów. Firmy, dla których tworzone są takie rozwiązania zmieniają i ulepszają swoje produkty i/lub wewnętrzne procesy biznesowe w znacznym stopniu, zależnie od tego co było dokładnie przedmiotem prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca nie ponosi kosztów kwalifikowanych. Wnioskodawca nie ponosi kosztów kwalifikowanych więc ich nie wyodrębnia. Tworzone oraz ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowią autorskie programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca będzie osiągał ww. dochody w wyniku sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W przypadku rozwoju oprogramowania Wnioskodawca jest właścicielem (ewentualnie współwłaścicielem) autorskiego programu komputerowego. Wnioskodawca rozwija oprogramowanie poprzez dodawanie niezależnych modułów, które w takim wypadku są łączone po stronie klienta i nie wprowadza modyfikacji w kodzie, do którego nie ma prawa autorskiego do programu komputerowego. Taka sytuacja nie zdarzyła się w przeszłości i Wnioskodawca nie przewiduje innej formy w przyszłości. Wnioskodawca nie prowadzi odrębnej ewidencji w celu ustalenia przychodów, kosztów uzyskania przychodu oraz dochodu/straty przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej, natomiast zobowiązuje się prowadzić w przypadku otrzymania pozytywnej decyzji. Wnioskodawca chce skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, o której mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zamierza zastosować preferencyjną stawkę podatkową w momencie uzyskania pozytywnej interpretacji. Odnośnie art. 26e ust. 1 ww. ustawy, Wnioskodawca nie posiada kosztów kwalifikowanych i obecnie nie planuje skorzystania z ich odliczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Projekty B+R realizowane przez firmę Wnioskodawcy stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 26e ww. ustawy?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 w części dotyczącej uznania prowadzonej działalność za działalność badawczo-rozwojową oraz w zakresie pytania nr 2. W zakresie możliwości skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie (część pytania nr 1).

Zdaniem Wnioskodawcy (po uzupełnieniu),

Ad 1

Podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach realizacji Projektów działania stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zakresie pojęcia działalności badawczo-rozwojowej wskazanego w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mieści się wykonywanie działalności twórczej w postaci badań naukowych lub prac rozwojowych, podejmowanych w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ad 2

Świadczone usługi licencjonowania lub zbywania autorskich praw do programów komputerowych powstałych w ramach Projektów B+R są kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30cb ww. ustawy, Wnioskodawca prowadzić będzie wyodrębnioną ewidencję dotyczącą prowadzonych prac badawczo-rozwojowych.

W związku z powyższym stoi na stanowisku, że może On zastosować stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych, do przychodów z opisanych wyżej prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca uważa, że w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową może skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej w rozumieniu art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, chce zauważyć, że jest inżynierem prowadzącym prace badawczo-rozwojowe, a nie prawnikiem i brakuje Mu konkretnej wiedzy, aby dokładnie uzasadnić swoje stanowisko powołując się na konkretne artykuły.

Natomiast nie ulega wątpliwości, że prace prowadzone przez Wnioskodawcę są:

• w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pracami badawczo-rozwojowymi;

• w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce badaniami aplikacyjnymi (art. 4 ust. 2 pkt 2) czyli mającymi na celu użycie (oraz zdobycie) wiedzy do rozwoju, tworzenia i ulepszania produktów i procesów w rozumieniu ww. ustawy pracami rozwojowymi (art. 4 ust. 3);

• w zakresie oprogramowania komputerowego art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych gospodarcza działalność pozarolnicza Wnioskodawcy w znacznym stopniu osiąga dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej praw autorskich do programu komputerowego.

Zgodnie z ww. punktami działalność Wnioskodawcy wpisuje się w innowacyjną działalność badawczo-rozwojową oraz kwalifikuje się do preferencyjnej stawki podatkowej z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (oczywiście wyłącznie dla przychodów osiąganych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• uznania prowadzonej działalności za działalność badawczo-rozwojową jest prawidłowe,

• zastosowania preferencyjnej stawki 5% do dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX) jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych &− oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy mający na celu tworzenie, tworzyć powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo systematyczny występuje w sformułowaniu podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny, a więc odnosi się do działalności, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium systematyczności danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji indywidualnej wynika, że jednoosobowa działalność Wnioskodawcy działa w branży informatycznej i głównym przedmiotem jej działalności jest tworzenie nowoczesnego oprogramowania wykorzystywanego przez jej kontrahentów w różnych rodzajach działalności gospodarczej. W celu zapewnienia atrakcyjności i innowacyjności opracowywanych rozwiązań informatycznych, Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym zakresie firma stale prowadzi prace związane z tworzeniem nowego i innowacyjnego oprogramowania oraz stale rozwija dotychczasowe programy. Wnioskodawca w swojej codziennej pracy tworzy innowacyjne oprogramowanie w najbardziej nowatorskiej obecnie dziedzinie nauki na świecie, czyli sztucznej inteligencji. Każdego dnia przeprowadzane są badania oraz analizy, aby oprogramowanie spełniało swoje założenia i było jak najlepszej jakości. Tworzone oprogramowanie jest nowatorskie, nieoczywiste oraz użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. Nowatorskie ponieważ oprogramowanie jest tworzone na potrzeby klienta, nie istnieją dostępne rozwiązania, które spełniałyby kryteria klienta i były ogólnodostępne. Każde z rozwiązań jest tworzone od zera, co poprzedzone jest kreatywną pracą nad możliwościami implementacyjnymi oraz analizą światowych badań na temat sztucznej inteligencji. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy opodatkowana jest podatkiem liniowym zgodnie z artykułem 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca obecnie nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego. Nie prowadzi badań podstawowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1. ustawy z dnia 20 lipca 2018. r Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668). W celu zapewnienia atrakcyjności i innowacyjności opracowywanych rozwiązań informatycznych, Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym zakresie firma stale prowadzi prace związane z tworzeniem nowego i innowacyjnego oprogramowania oraz stale rozwija dotychczasowe programy. Również w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, Wnioskodawca prowadzi badania aplikacyjne (art. 4 ust. 2 pkt 2) oraz prace rozwojowe (art. 4 ust. 3). Prace podejmowane są w sposób systematyczny głównie w celu zdobycia nowych zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania w celu tworzenia nowych rozwiązań, produktów oraz wprowadzania do nich znaczących ulepszeń. Autorskie oprogramowanie zostaje wytworzone, rozwijane oraz ulepszane w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Prowadzi On głównie działalność badawczo-rozwojową (art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Wszelkie nieścisłości we wcześniejszej formie wniosku zostają poprawione. Rezultat działalności badawczo-rozwojowej w zakresie wdrożeniowym jest uruchomieniem i zapewnieniem działania rozwiązania w zakresie naukowym w środowisku produkcyjnym. Wnioskodawca chciałby uściślić, że wykonuje działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu (art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a słownictwa naukowe oraz wdrożeniowe użył wyłącznie w celu lepszego zobrazowania prac, które prowadzi albowiem, nie jest to zawarte w tekście żadnej ustawy. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Opracowuje On nowe oraz ulepszone produkty i procesy niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy oraz na tyle innowacyjne, że w znaczący sposób różnią się do funkcjonujących rozwiązań. Jest to dokładny opis działalności Wnioskodawcy oraz główny problem klientów Wnioskodawcy. Technologie z zakresu sztucznej inteligencji są w tej kwestii bardzo innowacyjne, ale wymagają tworzenia nowych produktów i procesów. Firmy, dla których tworzone są takie rozwiązania zmieniają i ulepszają swoje produkty i/lub wewnętrzne procesy biznesowe w znacznym stopniu, zależnie od tego co było dokładnie przedmiotem prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca nie ponosi kosztów kwalifikowanych więc ich nie wyodrębnia. Tworzone oraz ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowią autorskie programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca będzie osiągał ww. dochody w wyniku sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W przypadku rozwoju oprogramowania Wnioskodawca jest właścicielem (ewentualnie współwłaścicielem) autorskiego programu komputerowego. Rozwija oprogramowanie poprzez dodawanie niezależnych modułów, które w takim wypadku są łączone po stronie klienta i nie wprowadza modyfikacji w kodzie, do którego nie ma prawa autorskiego do programu komputerowego. Taka sytuacja nie zdarzyła się w przeszłości i Wnioskodawca nie przewiduje innej formy w przyszłości. Wnioskodawca nie prowadzi odrębnej ewidencji w celu ustalenia przychodów, kosztów uzyskania przychodu oraz dochodu/straty przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej, natomiast zobowiązuje się prowadzić w przypadku otrzymania pozytywnej decyzji. Wnioskodawca chce skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, o której mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zamierza zastosować preferencyjną stawkę podatkową w momencie uzyskania pozytywnej interpretacji. Odnośnie art. 26e ust. 1 ww. ustawy, Wnioskodawca nie posiada kosztów kwalifikowanych i obecnie nie planuje skorzystania z ich odliczenia.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując - opisana w zdarzeniu przyszłym działalność Wnioskodawcy w zakresie prac badawczo-rozwojowych, które mają na celu stworzenie nowych produktów oraz ulepszenie już istniejących procesów, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy & Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

() Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

&− podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;

• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że Wnioskodawca nie prowadzi odrębnej ewidencji w celu ustalenia przychodów, kosztów uzyskania przychodu oraz dochodu/straty przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej, natomiast zobowiązuje się prowadzić w przypadku otrzymania pozytywnej decyzji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu licencjonowana lub zbywania autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5% .

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX) w części dotyczącej działalności badawczo-rozwojowej oraz w części dotyczącej zastosowania preferencyjnej stawki 5% należało uznać za prawidłowe.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, tj. w zakresie możliwości skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej