Temat interpretacji

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 7 lutego 2020 r. (data wpływu 7 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny uzupełniony pismem z 20 maja 2020 r. (data wpływu 20 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: ()
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: ()

przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 03.04.2017 r. prowadzi jednoosobową, pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania przeważające PKD 62.01.Z (działalność związana z oprogramowaniem).

Wnioskodawca prowadzi działalność wyłącznie w formie spółki cywilnej, w której drugi wspólnik jest objęty wnioskiem wspólnym jako zainteresowany, niebędący stroną postępowania. Przeważającym PKD w spółce cywilnej jest również 62.01.Z (działalność związana z oprogramowaniem), zaś celem wspólników jest uzyskiwanie dochodów z wytwarzania i sprzedaży wytworzonego przez siebie oprogramowania.

Wnioskodawca i Zainteresowany posiadają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wraz z Zainteresowanym, działając w ramach spółki cywilnej, zawarli ze spółką prawa amerykańskiego ramową umowę projektową. Nie była to jedyna zawarta i wykonywana przez wspólników umowa w tym czasie.

Przedmiotem tej umowy było tworzenie oprogramowania komputerowego nowych funkcjonalności do rozwijanej platformy internetowej i przenoszenie praw autorskich do tego oprogramowania na spółkę rozwijane oprogramowanie komputerowe aplikacja webowa działająca w modelu subskrypcyjnym, agregująca w jednym miejscu działania marketingowe użytkownika prowadzone w sieci Internet. Funkcjonalności rozwijanej Platformy polegają na integracji wielu narzędzi marketingu cyfrowego, w celu spójnego zarządzania procesem promocji produktów, usług i marek. ()

Zadaniem Wnioskodawcy, działającego w ramach spółki cywilnej (jak i Zainteresowanego), było tworzenie nowego oprogramowania i funkcjonalności, które po przeniesieniu do nich praw autorskich na spółkę były implementowane na opisanej Platformie internetowej. Spółka ta za pośrednictwem oprogramowania do zarządzania projektami komunikowała się z Wnioskodawcą i Zainteresowanym i w ten sposób składała zamówienia na wykonanie nowych funkcjonalności i nowego oprogramowania. Podstawowym zadaniem Wnioskodawcy, Zainteresowanego oraz innych członków zespołu projektowego zatrudnionych przez spółkę cywilną, było tworzenie kodu źródłowego aplikacji zgodnie z przyjętymi standardami. Końcowym efektem ich działalności było stworzenie zupełnie nowego oprogramowania: kodu wynikowego, ale również instrukcji dodającej dane do bazy danych, instrukcje zmieniające strukturę bazy danych, instrukcje zmieniające strukturę infrastruktury sieciowej. W ramach faktycznie wykonywanych czynności, niezbędnych do osiągnięcia podstawowego celu, jakim jest stworzenie poprawnego, zoptymalizowanego kodu programistycznego Wnioskodawca i Zainteresowany podejmowali również takie działania jak:

• tworzenie kodu źródłowego aplikacji zgodnie z przyjętymi standardami,
• prowadzenie osobiście lub za pośrednictwem komunikatora z innymi członkami zespołu projektowego dyskusji dotyczących wykonywanych aktualnie zadań,
• udział w spotkaniach projektowych, na których omawiano i projektowano główne wyzwania i trudności z tworzeniem oprogramowania,
• przeglądanie kodu stworzonego przez innych członków zespołu, wyszukiwanie błędów, optymalizacja, w celu ich akceptacji i wykorzystania produkcyjnego,
• poszukiwaniu logiki w tworzonym kodzie programistycznym, w celu sprawnego działania danej funkcjonalności,
• przeprowadzanie eksperymentów z możliwymi rozwiązaniami problemu, poprzez tworzenie kodu testowego, uruchomienie go w środowisku testowym i sprawdzanie szybkości i wydajności zapytań do bazy danych lub liczby kroków algorytmu w danym procesie,
• analiza publikacji naukowych i branżowych opisujących zastosowanie języków programowania, analiza upublicznionego otwartego kodu, przegląd kodu źródłowego innych rozwiązań działających w oprogramowaniu marketing automation,
• przeprowadzanie konsultacji z pozostałymi członkami zespołu.

Efektem działania Wnioskodawcy i Zainteresowanego, przy udziale innych członków zespołu projektowego, którym wspólnie kierowali, było stworzenie nowego oprogramowania, realizującego nowe funkcjonalności w ramach platformy. Należały do nich:

1. Innowacyjne chatboty do prowadzenia zautomatyzowanej, inteligentnej konwersacji pomiędzy profilem użytkownika Platformy a jego klientem, bez udziału człowieka. Prace zespołu projektowego skupiały się na znalezieniu rozwiązań pozwalających na zbieraniu informacji z różnych aplikacji, środowisk oraz danych konfiguracyjnych, analizie i porządkowanie tych danych oraz zintegrowanie oprogramowania z samą Platformą, jak również środowiskiem programistycznym użytkownika końcowego. W oparciu o pozyskiwane dane, zaprojektowano nowy mechanizm tworzenia automatycznych wątków konwersacyjnych składających się z pytań i odpowiedzi. Wnioskodawca stworzył nowe, innowacyjne oprogramowanie do zautomatyzowanej komunikacji w czasie rzeczywistym, możliwe do zintegrowania z Platformą i jednocześnie środowiskiem własnym użytkownika. Głównymi wyzwaniami w prowadzonych pracach rozwojowych było stworzenie nowego algorytmu bezstanowego, który stale utrzymuje gotowość do działania i reaguje na działania użytkownika w czasie rzeczywistym. Wymagało to znalezienia sposobu na szybką obsługę zapytań pomiędzy różnymi aplikacjami i bazami danych.
2. Wyzwaniem w projekcie było również stworzenie nowej, wydajnej struktury danych oraz stworzenie intuicyjnego interfejsu, który pozwala na stabilną współpracę zintegrowanych aplikacji. Rozwiązania tworzono w skryptowym języku programowania. Dzięki stworzonemu przez Wnioskodawcę nowemu, innowacyjnemu rozwiązaniu, stworzone oprogramowanie pozwala na płynną integrację oprogramowania z zewnętrznymi serwisami, procesami w tle, odpowiednią obsługę błędów, komunikację między nimi w sposób nieobciążający. Dzięki temu uzyskano płynność komunikacji między systemami i dostępność. Stworzony algorytm obsługuje komunikację pomiędzy aplikacjami, a w przypadku wystąpienia błędu, automatycznie powtarza daną czynność.
3. Integracja z platformą komunikacyjną. Dodatkowo stworzono nowe oprogramowanie pozwalające na integrację Platformy w czasie rzeczywistym z popularnym programem do zarządzania pracą zespołową i projektami. Stworzono nowy algorytm, które pozwala utrzymywać połączenie z wieloma użytkownikami jednocześnie. Wnioskodawca musiał znaleźć rozwiązanie jak utrzymywać połączenia pomiędzy wspomnianą aplikacją a Platformą w dużej skali (kilku tysięcy użytkowników jednocześnie). Wymagało to tzw. filtrowania zdarzeń w aplikacji i ograniczanie ich duplikatów. Wszyscy członkowie zespołu projektowego zawarli umowy z Wnioskodawcą i jego wspólnikiem (Zainteresowanym), na podstawie których systematycznie przenosili efekty prac, w tym wszelkie majątkowe prawa autorskie, na Wnioskodawcę i jego wspólnika, w częściach równych. Co istotne, ani Wnioskodawca, ani Zainteresowany nigdy nie nabywali gotowego oprogramowania, a jedynie poszczególne elementy prac programistycznych, niestanowiących osobnych, kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Oprogramowanie Wnioskodawcy i Zainteresowanego wytworzone w opisany sposób wraz z jego dokumentacją podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Efektem tych działań są programy komputerowe utwory wspólne i nierozłączne w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których wyłączne majątkowe prawa autorskie posiadali Wnioskodawca i Zainteresowany, w równych udziałach. Utwory te są przechowywane na specjalnej platformie. Zgodnie z umową Wnioskodawca i Zainteresowany, działający w ramach spółki cywilnej, przenosili wszystkie majątkowe prawa autorskie do stworzonego przez siebie oprogramowania na amerykańską spółkę wraz z prawami zależnymi, po odbiorze przez nabywcę i z chwilą zapłaty ceny. Rozliczenie następowało w oparciu o faktury VAT wystawiane przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego, działających w ramach spółki cywilnej, na koniec każdego miesiąca trwania projektu. Wynagrodzenie obejmowało przeniesienie majątkowych praw autorskich do oprogramowania i było wyliczane w oparciu o iloczyn ustalonej stawki godzinowej i liczby godzin przepracowanych na wytworzenie oprogramowania konkretnej zamówionej nowej funkcjonalności. Wnioskodawca i Zainteresowany odpowiadali osobiście i bez ograniczeń za rezultaty swoich prac wobec amerykańskiej spółki i osób trzecich, pracę wykonywali w miejscu i czasie przez siebie wyznaczonym, pod własnym kierownictwem w sposób ustalony przez siebie.

Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku zostało wytworzone przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego w ramach prowadzonej przez nich działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych. Jest to twórcza działalność podejmowana w sposób systematyczny obejmująca prace rozwojowe, w celu tworzenia nowych zastosowań. Prace te są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia nowych programów. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, to jest wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie klienta.

W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty nie występujące dotychczas jego w praktyce gospodarczej. Nie są to działania rutynowe ani okresowe, co spełnia definicję działalności rozwojowej określoną w artykule 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 3 kwietnia 2017 roku, jego wspólnik również prowadzi taką działalność, zaś działalność badawczo-rozwojową zmierzającą do powstania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca i Zainteresowany prowadzi od dnia 1 stycznia 2019 roku.

Wnioskodawca oraz Zainteresowany prowadzą odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która zapewnia wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programów komputerowych oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów, rozchodu oraz dochodu/straty przypadających na każde z jakich praw, zgodnie z artykułem 30cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca (jak również Zainteresowany) chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za rok 2019. Wnioskodawca chciałby rozliczyć przypadający na niego, uzyskiwany dochód ze sprzedaży opisanego wyżej oprogramowania komputerowego stawką preferencyjną. Wyżej wymienione oprogramowanie stanowi odrębne utwory podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz są wynikiem twórczej działalności Wnioskodawcy i jego wspólnika (Zainteresowanego).

Wnioskodawca i Zainteresowany osiągnęli już dochód z rozporządzenia prawami.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielono odpowiedzi na następujące pytania:

• Czy wytwarzane przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?
  
  Tak, wytwarzane przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
• Czy Wnioskodawca i Zainteresowany są twórcami wytwarzanego oprogramowania w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?
  
  Tak, Wnioskodawca i Zainteresowany są twórcami wytwarzanego oprogramowania w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
• Czy Wnioskodawca w ewidencji odrębnej niż podatkowa księga przychodów i rozchodów wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?
  
  Tak, Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
• Czy usługi związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej dla amerykańskiego kontrahenta są wykonywane w Polsce czy w Stanach Zjednoczonych?
  
  Tak, usługi związane z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej dla amerykańskiego kontrahenta są wykonywane w Polsce.
• Jeśli usługi są wykonywane w Stanach Zjednoczonych, to proszę wskazać, czy działalność gospodarcza na terenie Stanów Zjednoczonych prowadzona jest za pośrednictwem zakładu w rozumieniu art. 6 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178)?
  
  Wobec odpowiedzi w pkt 4 odpowiedź na pytanie 5 jest zbędna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z opisanym stanem faktycznym Wnioskodawca (oraz Zainteresowany) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej może przypadający na niego kwalifikowany dochód uzyskany ze zbycia udziału w kwalifikowanym prawie własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego opodatkować 5% stawką opodatkowania, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po spełnieniu warunków formalnych dotyczących prowadzenia księgowości według art. 30cb tej ustawy?

Zdaniem Zainteresowanych, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przedsiębiorcy osiągający dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tzw. kwalifikowane IP) mogą stosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego w wysokości 5% podstawy opodatkowania (tzw. ulga IP Box). Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej, preferencja IP Box skierowana jest do podatników uzyskujących dochody z komercjalizacji kwalifikowanych praw własności intelektualnej takich, jak patenty, wzory przemysłowe oraz autorskie prawa do oprogramowania. Tak więc można przyjąć, że jest to ulga skierowana również do Wnioskodawcy, który w ramach spółki cywilnej i w oparciu o zawartą z amerykańską spółką umową, z wykorzystaniem posiadanego doświadczenia oraz wiedzy, projektuje i współtworzy autorskie programy komputerowe.

Jednym z warunków skorzystania z preferencji IP Box jest osiąganie dochodu z kwalifikowanego IP podlegającego opodatkowaniu w Polsce. Warunek ten zgodnie ze stanem faktycznym jest spełniony przez Wnioskodawcę. Dodatkowo kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym przypadku autorskie prawo do programu komputerowego;
• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno on, jak i Zainteresowany, spełniają wszystkie powyższe wymagania. W ramach jego działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej, powstają programy informatyczne o charakterze autorskim dostosowane do wymagań klienta podlegające ochronie prawnej. Dodatkowo całość majątkowych praw autorskich oraz praw zależnych każdorazowo podlega przeniesieniu na rzecz klienta poprzez sprzedaż przez Wnioskodawcę i jego wspólnika wszystkich ich (równych) udziałów w tych prawach, skutkującą uzyskaniem przychodu, a po uwzględnieniu kosztów, dochodu. Dochód ten jest w równy sposób dzielony pomiędzy Wnioskodawcę i jego wspólnika, jako współtwórców w częściach równych wytworzonego oprogramowania (utworu wspólnego nierozłącznego), zgodnie z postanowieniami umowy spółki cywilnej i ustaleniami współtwórców.

Według stanowiska Wnioskodawcy, jego działalność oraz działalność jego wspólnika spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako że efektem pracy jest kod źródłowy tworzący oprogramowanie komputerowe, wytwarza on prawa własności intelektualnej. Mając na uwadze spełnienie przez Wnioskodawcę definicji działalności B+R, stwierdzić należy, że wytwarza on wraz z zainteresowanym (wspólnikiem spółki cywilnej) kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego spełnia bowiem poniższe cechy:

1. Nowatorskość i twórczość: tworzone przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego programy/algorytmy są autorskimi rozwiązaniami, projektowanymi i kreowanymi przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego. Posiadają one indywidualny i niepowtarzalny charakter będący odpowiedzią na zmienne zapotrzebowania klienta i dynamicznie zmieniający się rynek informatyczny (tzw. rynek IT).
2. Nieprzewidywalność: w trakcie tworzenia programu/algorytmu Wnioskodawca i Zainteresowany stają przed koniecznością rozwiązania sytuacji charakteryzujących się niepewnością badawczą. Wymagają one zmierzenia się z opracowaniem nieoczywistych koncepcji danego rozwiązania lub funkcjonalności, które nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania, w tym rozważenie czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod informatycznych.
3. Metodyczność: prace są prowadzone w sposób zaplanowany i systematyczny. Każda faza czynności począwszy od zebrania informacji przez opracowanie koncepcji aż po przekazanie rozwiązania (stworzenia nowego oprogramowania) z rekomendacjami do wdrożenia jest przez Wnioskodawcę i jego wspólnika realizowana w sposób planowy, uporządkowany i metodyczny.
4. Możliwość przeniesienia lub odtworzenia. Jednocześnie każdy etap podejmowanej przez Wnioskodawcę i jego wspólnika działalności jest w odpowiedni sposób utrwalany, by możliwe było jego odtworzenie. Utwór (program komputerowy) powstający w wyniku działania twórczego Wnioskodawcy jest możliwy do przeniesienia, co wynika już z samej jego istoty oraz z umowy z klientem wiążącej Wnioskodawcę.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez niego i jego wspólnika działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz kryteria działalności rozwojowej zawartej w Podręczniku Frascati. Na podstawie umowy, Wnioskodawca i Zainteresowany wykonują prace informatyczne i wszelkie prawa własności intelektualnej są przekazywane za pewną ustaloną opłatą. Tak więc w tym przypadku następuje faktyczna sprzedaż wytworzonych przez niego kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Efektem czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę i jego wspólnika jest kod źródłowy programu komputerowego wraz z jego dokumentacją. Jest to oprogramowanie pisane na zamówienie spełniające specyficzne wymagania klienta i nie istnieje inne podobne, tak aby można było na jego podstawie wycenić wartość praw własności intelektualnej związanej z tym oprogramowaniem. Tak więc dokumentem określającym wartość sprzedawanych praw jest faktura, którą wystawia Wnioskodawca i Zainteresowany. Po spełnieniu warunków formalnych dotyczących prowadzenia księgowości opisanych w art. 30cb podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca i Zainteresowany mają prawo rozliczać się na podstawie art. 30ca ww. ustawy, ponieważ zdaniem Wnioskodawcy:

1. stan faktyczny jest taki, że w ramach prowadzonych prac są utwory objęte kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, spełniającej wymogi art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
2. następuje przekazanie praw własności intelektualnej, za co Wnioskodawca i jego wspólnik pobierają przypadające na nich stosunkowo do równych udziałów w prawie (po równo) wynagrodzenie. Następuje więc faktyczna ich sprzedaż.

W związku z powyższym autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane przez Wnioskodawcę i jego wspólnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 analizowanej ustawy. Zatem Wnioskodawca i Zainteresowany ma prawo rozliczać dochody ze sprzedaży tych praw zgodnie z art. 30ca ww. ustawy, tj. z zastosowaniem stawki 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy & Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019, poz. 1387, z późn. zm.): podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

------------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 tej ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju, Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki oraz Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste zamknięcie łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz z ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej &− oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych &− oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. &− Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. &− Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. &− Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem działalność badawczo-rozwojowa to działalność o charakterze twórczym podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy mający na celu tworzenie, tworzyć powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo systematyczny występuje w sformułowaniu podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny, a więc odnosi się do działalności, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium systematyczności danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca oraz Zainteresowany niebędący stroną postępowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej wytwarzają oprogramowanie,
2. powyższe czynności Wnioskodawca oraz Zainteresowany niebędący stroną postępowania wykonują w ramach prowadzonej przez nich działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych jest to twórcza działalność podejmowana w sposób systematyczny obejmująca prace rozwojowe, w celu tworzenia nowych zastosowań; prace te są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia nowych programów; polegają one na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, to jest wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie klienta; nie są to działania rutynowe ani okresowe,
3. wytwarzane przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
4. Wnioskodawca i Zainteresowany są twórcami wytwarzanego oprogramowania w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
5. zgodnie z zawartą umową Wnioskodawca i Zainteresowany niebędący stroną postępowania przenoszą wszystkie majątkowe prawa autorskie do stworzonego przez siebie oprogramowania, za co otrzymują wynagrodzenie,
6. poszczególne autorskie prawa do programów komputerowych wyodrębnione zostały w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, która zapewnia takie wyodrębnienie oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów, rozchodu oraz dochodu/straty przypadających na każde z takich praw, a także koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu zgodnie z artykułem 30cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r, poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca i Zainteresowany niebędący stroną postępowania może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Reasumując Wnioskodawca oraz Zainteresowany niebędący stroną postępowania mogą przypadający na nich kwalifikowany dochód uzyskany ze zbycia udziału w kwalifikowanym prawie własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego opodatkować 5% stawką opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej