Temat interpretacji
W zakresie zaniechania poboru podatku z tytułu umorzenia kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 19 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zaniechania poboru podatku z tytułu umorzenia kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 lipca 2022 r. (wpływ 1 sierpnia 2022 r.).
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowany będący stroną postępowania:
(…)
2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:
(…)
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Kredyt został zaciągnięty w (…) (…) 2008 r. (data podpisania umowy). Zgodnie z umową kredyt udzielony został na nabycie budynku mieszkalnego. Do budynku tego wprowadził się Państwa syn z żoną (wcześniej mieszkali u Państwa) i mieszkają tam do chwili obecnej (wraz ze swoimi dziećmi). W banku podczas mediacji Państwa syn wypełnił deklarację, iż kredyt brany był na własne cele mieszkaniowe. Państwo zaś, jego rodzice, że kredyt nie był brany na własne cele mieszkaniowe. Podczas mediacji wydawało się to Państwu prawidłowym stwierdzeniem, lecz teraz mają Państwo co do tego wątpliwości, gdyż sprawa dotyczyła Państwa celów mieszkaniowych. Mieszkanie zakupione zostało wyłącznie do celów mieszkaniowych, służyło i służy wyłącznie celom mieszkaniowym zarówno Państwa, jak i Państwa syna z żoną (obecnie z dziećmi). Państwa celom - gdyż wyprowadzka syna i synowej zapewniła Państwu odpowiednią przestrzeń życiową.
Kredyt zabezpieczony został hipoteką na nieruchomości mieszczącej się w (…), ul. (…), księga wieczysta prowadzona przez Sąd Rejonowy w (…), IV Wydział Ksiąg Wieczystych (…).
Wszyscy kredytobiorcy odpowiadają za spłatę kredytu solidarnie.
Umowa ugody została zawarta (…) 2021 r. na podstawie ogólnych warunków prawa cywilnego, a cały proces ugody przebiegał zgodnie z wytycznymi KNF. O ugodę wnioskowali wszyscy kredytobiorcy. W ramach ugody bank przeliczył kredyt z CHF na PLN i strony zgodziły się na to, by kredyt został rozliczony tak, jakby od daty zawarcia umowy był kredytem złotówkowym, tym samym bank zwolnił kredytobiorców z długu w kwocie (…) PLN. Na kwotę zwolnienia z długu składa się wyłącznie zadłużenie z tytułu kapitału. Po ugodzie pozostała kwota zadłużenia wynosiła (…) PLN. Zgodnie z aneksem do umowy pozostałą część zobowiązania spłacają wszyscy kredytobiorcy solidarnie (Państwo z synem).
Kredytobiorcy zobowiązani są do spłaty pozostałej części kredytu do (…) 2029 r.
Nie korzystali Państwo z umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie i zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe.
Zgodnie z paragrafem 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2020 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów)związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 548) zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na własne cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie. Przy czym rozporządzenie w paragrafie 4 odsyła do definicji własnych celów mieszkaniowych, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.) w podpunkcie a) punktu 1 ust. 25 art 21 czytamy, że zwolnienie dotyczy „nabycia budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku (...).”
Do tej pory nie korzystali Państwo z ww. zaniechania poboru podatku i podatek został przez Państwa zapłacony. Jednak w Państwa przekonaniu niesłusznie.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
Nie korzystali Państwo z zaniechania poboru podatku związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu, o którym mowa we wniosku ani innego kredytu.
Nie są Państwo właścicielami budynku mieszkalnego, na który został zaciągnięty kredyt, gdyż przekazali go Państwo synowi i synowej w formie darowizny (potwierdzonej notarialnie), umową z (…) 2014 r.
Obecnie w ww. budynku mieszka Państwa syn, synowa i ich dzieci.
Pytanie
Czy w związku z podanymi przepisami oraz opisaną sytuacją dotyczy Państwa zaniechanie poboru podatku dochodowego od dochodów związanych z ugodą bankową?
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa interpretacja rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2020 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 548) oraz art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.) mówi Państwu, że powinni być Państwo zwolnieni z podatku od dochodów z tytułu umorzonych wierzytelności dotyczących kredytów hipotecznych zaciągniętych na własne cele mieszkaniowe.
Budynek, o którym mowa, zakupiony został, służył i służy wyłącznie celom mieszkalnym. Mieszka tam Państwa syn z żoną i dwójką dzieci. W Państwa interpretacji kredyt został zaciągnięty na cele mieszkaniowe rodziny (zapewnienie odpowiednich warunków życiowych zarówno Państwu, jak i powiększającej się rodzinie Państwa syna). Tym samym podczas podpisywania umowy mediacyjnej z bankiem błędnie zaznaczyli Państwo, że kredyt nie był przez Państwa brany na własne cele mieszkaniowe, powinniśmy byli Państwo zaznaczyć, że brany był na własne cele mieszkaniowe, a tym samym bank nie powinien wystawiać Państwu dokumentu PIT, Państwo też powinni byli skorzystać z zaniechania poboru podatku związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu. W Państwa interpretacji ww. podatek zapłacili Państwo niesłusznie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku wspólnym, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.
Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są: inne źródła.
Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Natomiast na podstawie art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 2439 ze zm.).
Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy,
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Tym samym, umorzoną Państwu kwotę wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jednakże zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 marca 2020 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 548 ze zm.):
Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od:
1)umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na własne cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty, których działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady ich funkcjonowania, w przypadku gdy:
a)zabezpieczenie w postaci hipoteki ustanowiono na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, w związku z zaciągnięciem przez osoby fizyczne kredytu na własne cele mieszkaniowe,
b)osoby fizyczne, których wierzytelność z tytułu kredytu uległa umorzeniu, nie skorzystały z umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe;
2)świadczenia otrzymanego przez osoby fizyczne z tytułu umowy kredytu zaciągniętego przed dniem 15 stycznia 2015 r. na własne cele mieszkaniowe i zabezpieczonego hipotecznie, od podmiotów, których działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionych do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady ich funkcjonowania, w walucie obcej lub w polskich złotych, lecz nominowanych lub indeksowanych do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.
W myśl § 3 ww. rozporządzenia:
Kwoty wierzytelności, o których mowa w § 1, obejmują:
1)kwoty kredytu (kapitału);
2)odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;
3)opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.
Z kolei § 7 cytowanego rozporządzenia stanowi, że
Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2021 r.
Natomiast § 4 komentowanego rozporządzenia reguluje, że
Przez własne cele mieszkaniowe, o których mowa w § 1, rozumie się wydatki na cele, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.).
Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:
a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenianiemieszkalnego
- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
Stosownie zaś do art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.
Katalog wydatków stanowiących „własne cele mieszkaniowe” podatnika wymieniony w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne.
Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”.
Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:
1.kredyt był zaciągnięty na własne cele mieszkaniowe;
2.kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw;
3.kredyt był zabezpieczony hipotecznie;
4.kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie;
5.nieruchomość, na którą zaciągnięto kredyt stanowi własność lub współwłasność kredytobiorcy.
Przedstawili Państwo informacje, z których wynika, że:
1.dnia (…) 2008 r. zaciągnęli Państwo wspólnie z synem kredyt w banku (…) na nabycie budynku mieszkalnego;
2.w budynku tym zamieszkał Państwa syn z żoną i z dziećmi;
3.kredyt był zabezpieczony hipotecznie;
4.nie korzystali Państwo wcześniej z zaniechania poboru podatku z tytułu jakiegokolwiek kredytu;
5.nie są Państwo aktualnie właścicielami budynku mieszkalnego, na który został zaciągnięty kredyt, gdyż w dniu (…) 2014 r. przekazali go Państwo darowizną synowi i synowej;
6.umowa ugody z bankiem została zawarta (…) 2021 r.;
Mając na uwadze przedstawione powyżej informacje, w stosunku do Państwa nie znajdzie zastosowania zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 marca 2020 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe - nie spełniają Państwo bowiem wszystkich przesłanek umożliwiających zastosowanie ww. zaniechania.
W przypadku przesłanki dotyczącej prawa do budynku mieszkalnego wskazać należy, że istotnym jest, aby kredyt zaciągnięty został na cele mieszkaniowe przez osobę, która była właścicielem takiej nieruchomości. Jednak z treści rozporządzenia nie wynika, aby zaniechanie poboru podatku było wykluczone w przypadku, gdy kredytobiorca nabyty lokal lub budynek czasowo wynajmował, jak również to, że w momencie umorzenia lokal lub budynek stanowił już własność innej osoby. Zatem w Państwa przypadku ww. przesłankę należy uznać za spełnioną, bowiem jak Państwo wskazali, własność ww. budynku została przekazana na rzecz syna i synowej w formie darowizny dopiero w 2014 r.
Jednakże w Państwa przypadku nie została spełniona przesłanka dotycząca zaciągnięcia kredytu na własne cele mieszkaniowe.
Sformułowanie „własne cele mieszkaniowe” użyte w § 1 Rozporządzenia z 2020 roku ogranicza zaniechanie poboru podatku od dochodów (przychodów) do tych współkredytobiorców, którzy zaciągnęli kredyt na własne cele mieszkaniowe. Pozostałe osoby, które są współkredytobiorcami, ale nie realizują własnego celu mieszkaniowego, nie mogą skorzystać z zaniechania. Samo poniesienie wydatku na zakup lokalu mieszkalnego nie świadczy bowiem o tym, że została spełniona przesłanka uprawniająca do skorzystania z zaniechania poboru podatku.
Warunkiem jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”.
W świetle takiego wyjaśnienia nie zaspokaja swoich własnych celów mieszkaniowych osoba, która nabywa nieruchomości dla realizacji potrzeb mieszkaniowych innych osób, np. dzieci.
Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 18 maja 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 273/21:
„Nie wystarczy być zatem właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości. Lokal, który nie jest zamieszkały przez podatnika, jest niewykorzystywany przez niego do zamieszkania lub jest wykorzystywany do innych celów niż zaspokojenie własnych potrzeb podatnika (np. zamieszkują go inne niż podatnik osoby) nie jest lokalem, którego zakup mógłby zostać uznany za realizację własnego celu mieszkaniowego”.
Natomiast ze stanu faktycznego wynika, że po zaciągnięciu kredytu w 2008 r. do budynku mieszkalnego wprowadził się Państwa syn z żoną i mieszkają tam do chwili obecnej, zatem to nie Państwo, a Państwa syn i synowa zapewnili sobie tzw. „dach nad głową”, tj. realizowali i nadal realizują własny cel mieszkaniowy poprzez zamieszkiwanie w ww. budynku.
Za twierdzeniem tym przemawia również fakt, że Państwa celem mieszkaniowym była wyprowadzka syna i synowej (wcześniej mieszkali u Państwa), a nie zamiar zamieszkania tam przez Państwa.
W związku z powyższym umorzona przez bank kwota kredytu stanowi dla Państwa przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.
Od ww. przychodu powinien zatem zostać odprowadzony podatek dochodowy od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
Pan – (…) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).