Temat interpretacji
Możliwość opodatkowania przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 stycznia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 17 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy mozliwości rozliczenia świadcznych usług w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 marca 2022 r. (wpływ 17 marca 2022 r.)
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni jest właścicielką 1 mieszkania o powierzchni (…) m2 odziedziczonego w spadku po dziadkach. Pierwotnie mieszkanie służyło zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych najbliższej rodziny ale w tym momencie Wnioskodawczyni chciałaby oddać to mieszkanie pod wynajem. W mieszkaniu pozostawione są meble i sprzęt agd.
Wnioskodawczyni posiada jako współwłaściciel dom jednorodzinny, w którym mieszka i którego nie zamierza wynajmować. Wnioskodawczyni nie planuje również zakupu innych nieruchomości na wynajem.
Przedmiotowe mieszkanie wchodzi do majątku osobistego Wnioskodawczyni i nie stanowi składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą. W przyszłości mieszkanie będzie zapewniać potrzeby mieszkaniowe dzieci Wnioskodawczyni.
Wnioskodawczyni nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę.
Wnioskodawczyni chciałaby wynajmować w/w mieszkanie na okresy krótkoterminowe w czasie letnim i zimowym (wtedy to wzmożony jest ruch turystyczny w jej miejscowości) i na dłuższe terminy np. 1-2 miesiące poza tymi sezonami.
Wnioskodawczyni nie będzie świadczyć usług hotelarskich typu: recepcja, restauracja czy sprzątanie pokoi na życzenie.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.
Wnioskodawczyni ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce
Wnioskodawczyni chce zacząć wynajmować mieszkanie jak najszybciej, Wnioskodawczyni jeszcze go nie wynajęła, czeka na odpowiedź od Państwa ale od (…) 2022 Wnioskodawczyni chciałaby zacząć wynajmować.
Tylko Wnioskodawczyni ma prawo do korzystania i pobierania pożytków z najmu lokalu mieszkalnego.
Czynności związane z podnajmem najmem będą podejmowane wtedy gdy będą chętni je wynająć, Wnioskodawczyni nie jest w stanie określić czy będzie to ciągle czy tylko okazjonalnie.
Wnioskodawczyni nie będzie nikogo zatrudniać do obsługi najemców, chciałaby by sami się obsługiwali.
Wnioskodawczyni nie pozyskuje jeszcze żadnych klientów, ale gdy będzie mogła wynająć wtedy możliwe że Wnioskodawczyni da ogłoszenie w mediach społecznościowych.
Najem na dłuży termin zostanie zawarty na podstawie umowy cywilnoprawnej.
Wnioskodawczyni nie osiągnęła jeszcze żadnych przychodów z najmu, nie wynajęła jeszcze mieszkania, chciałaby to zrobić jak najszybciej- cały czas płaci czynsz, który jest też sporym obciążeniem dla Wnioskodawczyni.
Wnioskodawczyni nie uzyskała w 2022 żadnego przychodu z najmu.
Wnioskodawczyni nie osiągnęła przychodu z najmu za 2021 rok.
Czy opisany najem może być opodatkowany w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako odrębne źródło przychodów, czy stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej ?
Pani stanowisko w sprawie
Wnioskodawczyni uważa, że przychody uzyskiwane z najmu lokalu nie będą stanowić przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa jest w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 września 2014 r. (sygn. akt I SA/Gd 688/14 stwierdzono, że działalność polegająca na krótkotrwałym najmie lokalu nie ma charakteru zorganizowanego, a tym samym nie ma charakteru działalności gospodarczej.
Zdaniem Wnioskodawczyni, w niniejszej sprawie o braku zorganizowanego charakteru działalności w zakresie najmu świadczy skala wynajmu, tj. jednego lokalu o powierzchni (…) m2.
Działalność gospodarczą należy oceniać na podstawie zbadania konkretnych okoliczności faktycznych wypełniających znamiona tej działalności, a wszelkie działania cechujące się fachowością (stałym, nieokazjonalnym, nieamatorskim charakterem), podporządkowaniu regułom opłacalności i zysku lub zasadzie racjonalnego gospodarowania, działaniem na własny rachunek, powtarzalnością działań (np. seryjnością produkcji, stypizowaniem działań, ciągłością współpracy) i uczestnictwem w obrocie gospodarczym są pozarolniczą działalnością gospodarczą, a uzyskiwane w ich wyniku przychody są przychodami ze źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (wyrok NSA z dnia 1 kwietnia 2014 r. sygn. akt II FSK 1393/12).
W ocenie Wnioskodawczyni brak jest podstaw do uznania, że wynajem przez Wnioskodawczynię jednego lokalu mieszkalnego to usługowa działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzony przez Wnioskodawczynię najem ma zarobkowy charakter, czyli nastawiony jest na osiągnięcie zysku (dochodu) w postaci czynszu – tak jak w większości umów najmu lokali mieszkalnych zawieranych przez osoby fizyczne.
Jednakże opisany zakres najmu wskazuje, że nie jest prowadzony w sposób zorganizowany. Zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym oznacza prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły.
Co prawda aktywność Wnioskodawczyni będzie koncentrować się na bieżącym opłacaniu wszelkich mediów związanych z lokalem, wyposażeniu lokalu oraz wymianie zużytych elementów wyposażenia, Wnioskodawczyni będzie również zobowiązana do zagwarantowania odpowiedniego stanu technicznego lokalu przez cały okres trwania umów. Trudno mówić o profesjonalizmie, gdy przedmiotem najmu jest jeden lokal o powierzchni (…) m2.
Nie można również powiedzieć, aby wynajmowanie mieszkania przez kilka miesięcy na okresy krótkoterminowe podporządkowane było regułom opłacalności i zysku zważywszy, że przez pozostałe miesiące mieszkanie wymaga istotnych nakładów finansowych i prawdopodobnie bieżących remontów i koniecznych napraw. W swej istocie rozmiar wynajmu (jedno mieszkanie) oraz brak powtarzalności i systematyczności (mieszkanie wynajmowane będzie przeważnie w miesiącach letnich i zimowych) nie wskazują na znamiona działalności gospodarczej.
Co również istotne, lokal ten nie stanowi składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą, a założenie działalności gospodarczej wyłącznie dla najmu tego jednego niewielkiego lokalu byłoby nieekonomiczne i generowałoby dodatkowe obowiązki i koszty (wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 października 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 3048/16).
Wnioskodawczyni przywołuje interpretacje indywidualne Dyrektora KIS z dnia 2 marca 2018 r. nr 0114-KDIP3-1.4011.499.2017.2.KS oraz z dnia 10 kwietnia 2018 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.42.2018.2.BO, które mogą być pomocne w rozstrzygnięciu powyższej kwestii.
Wnioskodawczyni uważa, że przedstawiony we wniosku najem może być opodatkowany w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako odrębne źródło przychodów, a przychody uzyskiwane z najmu lokalu nie będą stanowić przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa jest w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 analizowanej ustawy źródłem przychodu (odmiennym od działalności gospodarczej w tym zakresie) jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze (jest to tzw. najem prywatny). Czynsz, niezależnie czy jest określony w pieniądzach, czy w świadczeniach innego rodzaju, jest przysporzeniem majątkowym.
Zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne tylko osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu (cały czas chodzi tu o najem/także dzierżawę lub inne podobne umowy prywatny – realizowany poza działalnością gospodarczą) mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
W takim wypadku Wnioskodawczyni powinna złożyć, zgodnie z terminami określonymi w ustawie, oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Wnioskodawczyni spełnia te wszystkie przesłanki: źródłem przychodu jest najem oraz umowa o podobnym charakterze i obie kategorie mieszczą się w tzw. najmie prywatnym. Najem będzie realizowany przez Wnioskodawczynię jako osobę prywatną, poza działalnością gospodarczą, a przedmiotem najmu będzie lokal mieszkalny wchodzący w skład majątku prywatnego. Odpowiednie oświadczenie Wnioskodawczyni złoży przed rozpoczęciem najmu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.):
opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i pkt 6 tego przepisu:
-pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
-najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Z treści tego przepisu wynika, że pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach, tj. działalność winna być prowadzona:
-w celu osiągnięcia dochodu – przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, ponieważ istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;
-w sposób ciągły – jednak przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy; istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności, celem osiągnięcia dochodu;
-w sposób zorganizowany – co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
Ponadto, zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Przy czym zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym źródła przychodów, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.
Z cytowanych powyżej przepisów wynika zatem, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 omawianej ustawy podatkowej.
Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.):
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Stronami umowy najmu są wynajmujący oraz najemca. Do zawarcia umowy najmu dochodzi wówczas, gdy strony uzgodnią istotne jej składniki, do jakich należą przedmiot najmu i czynsz. Na podstawie umowy najmu najemca uzyskuje prawo do używania cudzej rzeczy w zamian za zapłatę czynszu.
Najem może być zawarty na czas oznaczony albo na czas nieoznaczony. Zawarcie umowy na czas oznaczony może polegać na wskazaniu daty kalendarzowej zakończenia najmu, określeniu czasu jego trwania w dniach, tygodniach, bądź innym oznaczeniu jego momentu końcowego. Jeśli w umowie czas nie został w ten sposób określony, ani też nie wynika w sposób dostateczny z okoliczności, uważa się, że została ona zawarta na czas nieoznaczony.
Tak więc podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu.
Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzamy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W tym miejscu wskazać należy na Uchwałę NSA z 24 maja 2021 r., II FPS 1/21, gdzie wskazano: „To zatem podatnik decyduje o tym czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. (...)
Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.
Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła - najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii „związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą” - do przychodów z działalności gospodarczej.”
Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza albo jako odrębne źródło przychodów (tzw. najem prywatny). Jeśli najem faktycznie spełnia obiektywne przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 przywołanej ustawy lub jego przedmiotem są składniki majątku związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, to powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności.
W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r., poz. 1993, ze zm.):
Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:
-prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 1);
-osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. O podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym” (pkt 2).
Według art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.
Przedstawiał Pani informacje, z których wynika, że:
1.nie prowadzi Pani żadnej działalności gospodarczej, jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę,
2.jest Pani właścicielką 1 mieszkania o powierzchni (…) m2 odziedziczonego w spadku po dziadkach,
3.chciałaby Pani wynajmować ww. mieszkanie na okresy krótkoterminowe w czasie letnim i zimowym (wtedy to wzmożony jest ruch turystyczny w jej miejscowości) i na dłuższe terminy np. 1-2 miesiące poza tymi sezonami,
4.tylko Pani ma prawo do korzystania i pobierania pożytków z najmu lokalu mieszkalnego,
5.nie będzie Pani nikogo zatrudniać do obsługi najemców,
6.zakres najmu wskazuje, że nie jest prowadzony w sposób zorganizowany,
7.najem na dłuży termin zostanie zawarty na podstawie umowy cywilnoprawnej,
8.od (…) 2022 chciałaby Pani zacząć wynajmować mieszkanie.
9.najem będzie realizowany przez Panią jako osobę prywatną, poza działalnością gospodarczą,
10.przedmiotem najmu będzie lokal mieszkalny wchodzący w skład majątku prywatnego,
11.nie osiągnęła Pani przychodu z najmu za 2021 rok,
12.odpowiednie oświadczenie złoży Pani przed rozpoczęciem najmu.
Na podstawie zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy oraz przepisów prawnych w tym zakresie stwierdzamy, że najem nie jest realizowany przez Panią w sposób, który wskazuje na spełnienie wszystkich przesłanek prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej wymienionych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem przychody uzyskiwane z tego tytułu należy zakwalifikować do przychodów, jakim jest najem określony w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przychody z tytułu najmu, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, według stawki przewidzianej w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) tej ustawy, tj. 8,5% do kwoty 100 000 zł, natomiast od nadwyżki ponad tę kwotę według stawki 12,5%.
Mając na uwadze treść powyższych przepisów stwierdzić należy, że przychody osiągnięte z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego na zasadach najmu prywatnego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowuje się na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W Pani sytuacji, gdy Pani nie prowadzić działalności gospodarczej, nie ma przeszkód by przychody z tytułu najmu prywatnego lokalu mieszkalnego opodatkować na zasadach zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne według stawki przewidzianej w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) tejże ustawy.
Wobec powyższego, Pani stanowisko w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.
Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 12 ust. 7 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymany został pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnięty został w grudniu roku podatkowego.
Z art. 12 ust. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6, obowiązuje przy dokonywaniu wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za cały dany rok podatkowy, chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek dokonywania wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Zgodnie z art. 12 ust. 8a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków, wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6, dotyczy również lat następnych, chyba że w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został otrzymany pierwszy w roku podatkowym przychód, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód otrzymany został w grudniu roku podatkowego, małżonkowie zawiadomią w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków.
W myśl ust. 8c tego artykułu oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, oraz zawiadomienie, o którym mowa w ust. 8a, mogą być podpisane przez jednego z małżonków. Podpisanie oświadczenia lub zawiadomienia przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia oświadczenia lub zawiadomienia w imieniu obojga małżonków. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
-zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).