Możliwość uznania za koszt uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup reklamy w serwisie społecznościowym na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zmiana interpretacji indywidualnej

W związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z 14 czerwca 2019 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.226.2019.2.KU, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zmieniam z urzędu^[1] wymienioną interpretację stwierdzając, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z 29 kwietnia 2019 r. (data wpływu 6 maja 2019 r.), uzupełnionym pismem z 31 maja 2019 r. (data wpływu 3 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na zakup reklam na portalu społecznościowym X. jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 maja 2019 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na zakup reklam na portalu społecznościowym X.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pani działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej artykułów oraz akcesoriów do (...). Aby dotrzeć do jak największej liczby klientów oraz rozszerzyć grono odbiorców rozpoczęła Pani reklamowanie swojego sklepu oraz artykułów w nim oferowanych w ogólnodostępnym serwisie społecznościowym X. Dzięki wykupieniu reklam na portalu Pani sklep stał się bardziej rozpoznawalny oraz chętniej odwiedzany przez klientów. Faktury dotyczące usługi reklamowej, które Pani otrzymuje, są wystawiane przez podmiot zagraniczny Y. X. wystawia faktury według swoich procedur. Jako polski przedsiębiorca, nie ma Pani możliwości uzyskania dokumentu odpowiadającego wymogom polskich przepisów. Na fakturach, które Pani otrzymuje, brak jest daty wystawienia, jest natomiast data płatności. Miesięczne koszty, jakie Pani ponosi na reklamę za pośrednictwem X., to kwoty około 500 zł.

W piśmie z dnia 31 maja 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazała Pani, że od 15 lipca 2016 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą sklasyfikowaną pod symbolem PKD 47.19.Z – pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach. Działalność, którą Pani prowadzi, opiera się na sprzedaży detalicznej artykułów oraz akcesoriów do (...). Rozlicza się Pani na zasadach ogólnych (podatkowa księga przychodów i rozchodów), a koszty ujmuje za pomocą metody uproszczonej, w dacie poniesienia. Pani firma jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i z tego tytułu składane są miesięczne deklaracje VAT-7, zgłoszenie do podatku od towarów i usług dotyczy także transakcji wewnątrzunijnych (VAT-EU).

Aby dotrzeć do jak największej liczby klientów oraz rozszerzyć grono odbiorców rozpoczęła Pani w styczniu 2019 r. reklamowanie swojego sklepu oraz artykułów w nim oferowanych w ogólnodostępnym serwisie społecznościowym X. Dzięki wykupieniu reklam na portalu sklep stał się bardziej rozpoznawalny oraz chętniej odwiedzany przez klientów. Pierwszą fakturę za usługi reklamowe na portalu X. otrzymała Pani 14 stycznia 2019 r. Faktury dotyczące usługi reklamowej, które otrzymuje, są wystawiane przez podmiot zagraniczny Y. X. wystawia faktury według swoich procedur, Pani jako polski przedsiębiorca nie ma możliwości uzyskania dokumentu odpowiadającego wymogom polskich przepisów. Na fakturach, które otrzymuje Pani, brak jest daty wystawienia. Według polskiego prawa (art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług), elementy, jakie musi posiadać faktura, aby mogła zostać uznana za koszt firmowy to m.in. data wystawienia. Na fakturach od X. (jakie Pani otrzymuje) widnieje tylko data płatności, metoda płatności oraz identyfikator płatności, który umożliwia sprawdzenie za co została naliczona opłata.

Miesięczne koszty, jakie ponosi Pani na reklamę za pośrednictwem X., to kwoty około 500 zł (jest to kilka faktur w ciągu miesiąca). Jest Pani w stanie udowodnić, że rzeczywiście ponosi koszty tej reklamy, ponieważ co miesiąc robi przelewy na konto X. Ponadto, posiada Pani potwierdzenia przelewów bankowych, jakie wykonuje na rzecz tego kontrahenta. Brak wcześniejszej przedpłaty na konto X. skutkowałoby tym, że reklamy sklepu Wnioskodawczyni nie byłyby w ogóle udostępniane przez portal. Wystawianie w tym wypadku noty korygującej nie pomoże. W ustawie o podatku od towarów i usług możemy przeczytać, że nota korygująca musi zostać zaakceptowana przez odbiorcę. Niestety X. jest zagranicznym kontrahentem i według ich prawa faktury są wystawione prawidłowo, natomiast noty korygujące nie zostaną przez nich podpisane. Do tej pory nie zaliczała Pani wydatków poniesionych na zakup reklam na portalu X. do kosztów uzyskania przychodów, jedynie wykazywała te transakcje w deklaracjach VAT-7, jako import usług (art. 28b ustawy od podatku od towarów i usług).

Pytanie

Czy prawidłowym będzie, jeżeli uzna Pani za koszt uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup reklamy w serwisie społecznościowym X., na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Prawidłowym będzie zaliczenie poniesionych kosztów na reklamę na portalu społecznościowym X. do kosztów uzyskania przychodów, pomimo braku na fakturze daty jej wystawienia.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W Pani ocenie wydatki, jakie ponosi Pani na reklamę za pośrednictwem portalu X., można uznać za koszt podatkowy, gdyż reklama ta jest bezpośrednio związana z prowadzoną działalnością, służy uzyskaniu przychodów. Ponadto wydatki te są racjonalne i udokumentowane (posiada Pani faktury z Y. oraz potwierdzenia zapłaty za usługi reklamowe). Mimo, że data wystawienia faktury faktycznie nie widnieje na otrzymanych fakturach, to z zapisów zawartych na stronie portalu jasno wynika, że jest ona równoznaczna z datą zapłaty. Jako odbiorca faktur nie ma Pani wpływu na system portalu, na którym generowane są faktury.

Dzięki reklamowaniu swojego sklepu w sieci buduje Pani swoją obecność online oraz markę firmy. Jest Pani pewna, że aktywność w mediach społecznościowych oraz reklama na tak popularnym serwisie jak X. znacznie zwiększa szanse na skuteczne dotarcie do nowych odbiorców. Odkąd reklamuje Pani swój sklep za pomocą portalu Pani obroty wzrosły, a wiele nowych osób trafiło do Pani właśnie dzięki tym reklamom w sieci. Skuteczność reklam na X. polega między innymi na tym, że potencjalny odbiorca/klient od razu ma możliwość dokładniejszego zapoznania się z ofertą i skorzystania z niej na dogodnych warunkach.

Ocena stanowiska dokonana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 14 czerwca 2019 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.226.2019.2.KU uznał Pani stanowisko we wniosku za nieprawidłowe.

Uzasadnienie zmiany interpretacji

Po zapoznaniu się z aktami sprawy stwierdzam, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest nieprawidłowa.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych^[2] w art. 22 ust. 1 definiuje koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z tą definicją:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego wynika, że przesłanką konieczną do zaliczenia określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie związku przyczynowego pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskanym przychodem, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Związek ten wykazać musi zarówno podatnik prowadzący księgi rachunkowe, jak i ten prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej artykułów oraz akcesoriów do (...). Aby dotrzeć do jak największej liczby klientów oraz rozszerzyć grono odbiorców rozpoczęła Pani reklamowanie swojego sklepu oraz artykułów w nim oferowanych w ogólnodostępnym serwisie społecznościowym X. Faktury dotyczące usługi reklamowej, które otrzymuje Pani, są wystawiane przez podmiot zagraniczny Y. X. wystawia faktury według swoich procedur, a Pani jako polski przedsiębiorca nie ma możliwości uzyskania dokumentu odpowiadającego wymogom polskich przepisów. Na fakturach, które Pani otrzymuje, brak jest daty wystawienia, jest natomiast data płatności.

W świetle powyższego, został wykazany związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatków na reklamę na X. a uzyskaniem przychodu ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Ponadto wydatki na reklamę na X. nie zostały wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie przepisu art. 23 ustawy PIT.

Odrębną kwestią jest natomiast prawidłowe udokumentowanie poniesionego wydatku na reklamę i jego ujęcie w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów^[3].

Rozporządzenie to określa rodzaje dowodów księgowych, stanowiących podstawę zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Faktura wystawiona zgodnie z odrębnymi przepisami, jest jednym z dowodów księgowych mogącym stanowić podstawę ujęcia poniesionego kosztu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Zasady wystawiania faktur, w tym elementy, które powinna zawierać faktura, regulują z kolei przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług^[4].

Przy czym brak wskazania daty wystawienia faktury nie pozbawia jej skutków prawnych na gruncie przepisów ustawy VAT. Nie ma tym samym przeszkód aby faktura VAT, która nie zawiera daty jej wystawienia, mogła być ujęta w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jeśli więc na gruncie ustawy PIT, określony wydatek kwalifikowany jest jako koszt uzyskania przychodów, to akt niższego rzędu jakim jest rozporządzenie, nie może tego zmienić.

W związku z tym Pani stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W konsekwencji dokonuję z urzędu zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej z 14 czerwca 2019 r. Nr 0113-KDIPT2-1.4011.226.2019.2.KU wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, gdyż stwierdzam jej nieprawidłowość.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawiła Pani we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Szef Krajowej Administracji Skarbowej zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej:

może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

·Na podstawie art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

·Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie stanu faktycznego, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

·Wskazuję, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego przez Panią we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

·Stosownie do art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej:

zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Przepis ustanawia tzw. zasadę nieszkodzenia, która pełni funkcję gwarancyjną (ochronną) interpretacji indywidualnej i której szczegółowa treść została uregulowana w art. 14k-14n Ordynacji podatkowej.

·Skorzystanie z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej oznacza: brak odpowiedzialności z kodeksu karnego skarbowego, brak naliczania odsetek za zwłokę, oraz w przypadku, gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się Pani do interpretacji oraz skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej - zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji.

·Z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej, która została zmieniona, może Pani nadal korzystać w odniesieniu do rozliczeń podatkowych dokonywanych za okres do końca roku, kwartału następującego po kwartale lub miesiąca następującego po miesiącu (w zależności od okresu rozliczenia podatku), w którym doręczono Pani zmienioną interpretację indywidualną lub stwierdzono jej wygaśnięcie albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności (por. art. 14m § 2 Ordynacja podatkowa).

·Warunkiem skorzystania z ww. ochrony jest zastosowanie się Pani do interpretacji (art. 14k § 1 i art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej) oraz złożenie przez Panią wniosku, o którym mowa w art. 14m § 3 Ordynacji podatkowej, w trakcie trwania postępowania podatkowego. Organy podatkowe bowiem nie uwzględniają z urzędu interpretacji prawa podatkowego.

·Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej:

przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się przez Panią do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacja podatkowa).

·Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw^[5] wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na zmianę interpretacji indywidualnej

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej zmiany interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi^[6]).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

·w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00‑916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi)

lub

·w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP (art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skarga na pisemną interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

^[1] art. 13 § 2 pkt 4 oraz art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), dalej „Ordynacja podatkowa”.

^[2] Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, ze zm., dalej „ustawa PIT”.

^[3] Rozporządzenie z dnia 23 grudnia 2019 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 2544).

^[4] Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm., dalej „ustawa VAT”.

^[5] Dz. U. poz. 2193.

^[6] Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.