IP BOX

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową (IP BOX) jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy stosowania preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 marca 2022 r. oraz pismem z 15 marca 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą oraz posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jego przychody za poprzedni rok nie przekroczyły (…), z tego też powodu prowadzi księgę przychodów i rozchodów.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza od dnia 22 lipca 2019 r. (podjęcie współpracy z nowym klientem) polega na tworzeniu (poprzez pisanie kodu źródłowego) od podstaw autorskiego oprogramowania z branży rozrywkowej.

Wnioskodawca pragnie zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za okres począwszy od dnia 22 lipca 2019 r., a także chciałby stosować tę stawkę w przyszłości.

Wnioskodawca korzysta z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, na zasadach ogólnych określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, stanowi i będzie stanowić utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu Wnioskodawcy o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego na podstawie art. 74 i n. ww. ustawy.

Efekty pracy programistycznej Wnioskodawcy są i będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: odznaczają się (i będą się odznaczały) rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, są (i będą) kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej oraz nie są (nie będą) efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest i będzie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest i będzie ono tworzone w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań, a także w ramach działalności polegającej na eliminacji pojawiających się błędów. Prace te stanowią i będą stanowić działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania i prowadzenia usług oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie usług. Nie są to i nie będą działania rutynowe ani okresowe.

Efektem tych prac (działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzonej przez Wnioskodawcę bezpośrednio dla potrzeb jego działalności gospodarczej) jest (i będzie) stworzenie przez Wnioskodawcę produktów (oprogramowania), które Wnioskodawca oferuje w swojej działalności gospodarczej i które - w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy - mają i będą miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Wnioskodawca opracowuje i będzie opracowywał nowe lub ulepszone produkty, usługi i procesy, które wedle wiedzy Wnioskodawcy i mając na uwadze indywidualny wkład Wnioskodawcy w każdy projekt, a także coraz bogatsze doświadczenie Wnioskodawcy, są i będą albo unikatowe albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się i będą się odróżniały od rozwiązań już funkcjonujących znanych Wnioskodawcy. Wnioskodawca sprzedaje i będzie sprzedawał ukończone oprogramowanie (tj. samodzielnie realizujące przewidziane dla niego funkcje).

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie obsługuje i będzie obsługiwać realizację różnorodnych procesów, uwzględniając zmieniające się z miesiąca na miesiąc standardy programistyczne i technologie programistyczne, a także potrzeby i oczekiwania użytkowników oprogramowania. Nowy, ulepszony charakter tych produktów nie jest i nie będzie wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów. Działalność programistyczna Wnioskodawcy jest i będzie skierowana na badanie, rozwój i ulepszenie oprogramowania, aby było użyteczne (realizujące zapotrzebowanie klientów), płynnie i bezawaryjnie działające, o wysokiej jakości graficznej (obsługujące wymagające procesy graficzne), również dzięki rosnącym możliwościom obliczeniowym sprzętu komputerowego i kompatybilne z innym nowoczesnym oprogramowaniem.

Oprogramowanie jest i będzie tworzone przy uwzględnieniu standardów programistycznych, a także najnowszych, nietypowych i unikatowych (stale zmieniających się) technologii i rozwiązań programistycznych, które Wnioskodawca na bieżąco śledzi, co też wyróżnia Wnioskodawcę wśród jego konkurencji.

Efekty prac Wnioskodawcy, prawa do których przenosił i będzie przenosił na klientów, zostały albo zostaną przez Wnioskodawcę wytworzone w związku z działalnością obejmującą ww. działania.

Zasadniczo istnieje i będzie istnieć jeden rodzaj wynagrodzenia osiąganego przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej w związku z tworzeniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku. Jest to i będzie wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, w ramach których jest i będzie tworzone oprogramowanie spełniające ww. kryteria, zlecanych kolejno Wnioskodawcy przez klienta/klientów na podstawie zawartych z nimi umów.

W ramach tego jednego rodzaju wynagrodzenia Wnioskodawca osiągał i osiągnie przychody (wliczone w wynagrodzenie za świadczone usług ) z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do stworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, a także wynagrodzenie z tytułu udzielenia innych uprawnień w zakresie praw autorskich, takich jak np. uprawnienia w zakresie autorskich praw zależnych.

Na podstawie zawartych z klientem umów Wnioskodawca dotychczas przenosił, przenosi i będzie przenosił bowiem na rzecz klientów majątkowe prawa autorskie do stworzonego oprogramowania (kodu źródłowego) na polach eksploatacji bardzo szeroko określonych w umowach, jak również udziela (i będzie udzielał) uprawnień w zakresie praw autorskich, takich jak choćby prawa zależne.

Warunki wynagradzania określone są w taki sposób, że Wnioskodawca otrzymywał dotychczas zryczałtowane wynagrodzenie, określone z góry dla programów komputerowych wykonywanych przez Wnioskodawcę (zgodnie z postanowieniami umowy zawartej z klientem), które ustalone zostało przy uwzględnieniu zakresu i ilości zadań, jakie były uzgodnione z klientem. Ponadto Wnioskodawca ma możliwość uzyskiwania dodatkowego wynagrodzenia związanego z jego istotnym twórczym wkładem w projekty programistyczne, które stanowi część zysku klienta Wnioskodawcy z tytułu dystrybucji tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania. Wynagrodzenie to należy traktować jako dodatkowe wynagrodzenie z tytułu świadczenia ww. usług programistycznych i wliczonych w ich cenę ww. kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Mając na uwadze dotychczasowe relacje z klientem prace programistyczne Wnioskodawcy powinny zamykać się w ramach jednego miesiąca, ale też mogą przekraczać okres jednego miesiąca. W przyszłości nie jest wykluczone, że Wnioskodawca może rozliczać usługi, o których mowa we wniosku, za pomocą wynagrodzenia dziennego, tygodniowego czy wynagrodzenia godzinowego, jednak również jego wysokość będzie zależna od ilości i zakresu zadań (wprost proporcjonalnie), będzie stanowiła iloczyn godzin poświęconych przez Wnioskodawcę na realizację projektu i stawki przyjętej dla każdej godziny.

W ocenie Wnioskodawcy przychód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i związany z udzieleniem klientowi uprawnień w zakresie praw zależnych do tworzonego przez Wnioskodawcę w ramach działalności badawczo-rozwojowej oprogramowania stanowiącego utwór, stanowi i będzie stanowić 90% wynagrodzenia netto z tytułu świadczenia usług, w ramach których tworzone jest i będzie przez Wnioskodawcę autorskie oprogramowanie, a to z uwagi na fakt, że nakład pracy Wnioskodawcy na stworzenie unikatowych, indywidualnych i twórczych rozwiązań programistycznych zgodnych z najnowszymi, nietypowymi i unikatowymi technologiami w zakresie informatyki i programowania, stanowi w ramach dotychczasowej współpracy z klientem 90% czasu jaki Wnioskodawca musi poświęcić (a zakładając dalszą pracę w takim systemie, będzie musiał poświęcić również w przyszłości) na świadczenie usług, w ramach których tworzone jest i będzie przez Wnioskodawcę autorskie oprogramowanie. Pozostała część wynagrodzenia składającego się na wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, to wynagrodzenie za czynności, z którymi nie wiąże się tworzenie kwalifikowanego IP, czynnościami niemającymi charakteru twórczego.

Wobec powyższego dochodem z kwalifikowanego prawa autorskiego są i będą dochody osiągnięte z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (majątkowych praw autorskich i innych praw autorskich do programu komputerowego chronionego na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wytworzonego, w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy) uwzględnionego w cenie sprzedaży usług (30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na tworzeniu oprogramowania opisanego we wniosku, Wnioskodawca ponosi (może ponosić w przyszłości) następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

1) na sprzęt komputerowy, elektroniczny oraz niezbędne oprogramowanie, tj. wydatki na zakup takich urządzeń jak komputer (laptop), monitor, myszki, klawiatury, urządzenia

    drukujące, słuchawki, zasilacz komputerowy itp. oraz specjalistycznych programów komputerowych, które są potrzebne Wnioskodawcy w działalności programistycznej,

    prowadzonej w ramach działalności  badawczo-rozwojowej - są to koszty niezbędne w wykonywanej działalności. Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera i

    bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu (w tym jego dodatkowego wyposażenia wskazanego wyżej) oraz programów niezbędnych do jego prawidłowego działania, niemożliwe

    byłoby w ogóle zapisanie i odtworzenie prac, przygotowanie dokumentacji tworzonego oprogramowania;

2) na obsługę księgową, w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością - jest to wydatek niezbędny do prowadzenia działalności w ogóle, wypełniania w tym

    zakresie prawnych obowiązków. Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, która polega na wytwarzaniu

    chronionych prawem autorskim programów komputerowych;

3) na obsługę prawną - która jest niezbędna w zakresie właściwego uregulowania praw autorskich, zbywanych przez Wnioskodawcę, ustalenia kwestii podatkowych związanych z

    prowadzoną działalnością programistyczną, ale też konieczna do zgodnego z przepisami ukształtowania stosunków prawnych z klientami, aby możliwe było skorzystanie z ulgi

    IP Box;

4) na użytkowanie samochodu - koszty ponoszone w związku z użytkowaniem samochodu takie jak w szczególności koszt ubezpieczenia, koszt paliwa, wydatki eksploatacyjne

    (na olej samochodowy, płyn do spryskiwaczy, części samochodowe, koszt usług serwisowych). Samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz klientów

    (przede wszystkim dojazdu do nich, spotkań z nimi), jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie, a więc ma wpływ na

    efektywniejsze i lepszej jakości świadczenie usług programistycznych, tym samym te wydatki przekładają się na wzmocnienie pozycji na rynku zleceń programistycznych;

5) na łącze internetowe - opłaty jakie należy uiścić na rzecz operatora w związku z umożliwieniem za jego pośrednictwem uzyskania dostępu do sieci Internet.  Są to koszty

    elementarne do komunikacji z klientami na potrzeby prowadzenia działalności opisanej we wniosku.

Wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z tworzonym oprogramowaniem. Ponadto, kalkulując wskaźnik nexus, Wnioskodawca uwzględnia również wydatki poniesione na składki na ubezpieczenie społeczne, tj. składki o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które są obowiązkowe, aby móc prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług w zakresie tworzenia oprogramowania.

W przypadku kosztów ogólnych działalności (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu) Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki (w celu usunięcia wątpliwości jeżeli dotyczą one lub mogą dotyczyć w przyszłości środków trwałych czy wartości niematerialnych i prawnych, stanowią i będą stanowić one odpisy amortyzacyjne) do przychodów z poszczególnych projektów według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wliczonych w cenę usługi w ramach poszczególnych projektów do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Wydatki bezpośrednio powiązane z wytworzonym oprogramowaniem (w tym stanowiące odpisy amortyzacyjne) dotyczące więcej niż jednego projektu alokowane są do projektów, których dotyczą „kluczem przychodowym” ustalanym według metody wskazanej w zdaniu poprzednim. Wydatki wprost powiązane z konkretnymi projektami (w tym stanowiące odpisy amortyzacyjne) są bezpośrednio alokowane do odpowiadających im przychodów, z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Wnioskodawca począwszy od 22 lipca 2019 r. prowadzi na bieżąco i będzie wciąż prowadził na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czynności zlecone Wnioskodawcy w ramach świadczenia usług na rzecz obecnego klienta nie są absolutnie wykonywane pod jego kierownictwem i podobnie będzie w przyszłości.

Podmiot, dla którego Wnioskodawca obecnie wytwarza oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, ma siedzibę w Polsce. Wnioskodawca świadczy usługi w ramach prowadzonej działalności w Polsce.

Zasadniczo (a więc nie w pełnym zakresie) przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy pochodzą ze sprzedaży usług, w ramach których tworzone jest oprogramowanie.

Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku usług obejmujących tworzenie oprogramowania. Wnioskodawca jako wykonujący czynności opisane we wniosku samodzielnie ponosi i będzie ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku, będącym odpowiedzią na wezwanie z 9 lutego 2022 r., wskazał Pan, że dochodem, dla którego Wnioskodawca zamierza stosować preferencyjną stawkę opodatkowania (art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jest dochód z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ww. ustawy).

Rozwijanie lub ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej Wnioskodawcy). Działania polegające na rozwijaniu lub ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do rozwinięcia (ulepszenia) oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i prawa te również Wnioskodawca przenosi na klienta.

W prowadzonej ewidencji wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prowadzona ewidencja pozwala wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, zgodnie z zawartą umową, nie są wykonywane w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności.

Preferencyjną stawką podatkową Wnioskodawca zamierza objąć część wynagrodzenia otrzymanego od klienta, tj. wyłącznie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi, był/jest/będzie ustalany w oparciu o zasadę ceny rynkowej, zgodnie z art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki wymienione przez Wnioskodawcę we wniosku, których dotyczy to pytanie, stanowią zamknięty katalog.

Poszczególne wydatki, o których mowa we wniosku, zostały w znacznej mierze faktycznie poniesione na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, jednak Wnioskodawca przewiduje możliwość ponoszenia części z tych wydatków w przyszłości (pytanie obejmuje zarówno zaistniały stan faktyczny jak i zdarzenie przyszłe). Ich bezpośrednie powiązanie z działalnością badawczo-rozwojową prezentuje się następująco:

1)Wydatki na sprzęt komputerowy, elektroniczny oraz niezbędne oprogramowanie, tj. wydatki na zakup takich urządzeń jak komputer (laptop), monitor, myszki, klawiatury, urządzenia drukujące, słuchawki, zasilacz komputerowy itp. oraz specjalistycznych programów komputerowych, które są potrzebne Wnioskodawcy w działalności programistycznej, prowadzonej w ramach działalności badawczo-rozwojowej – są to koszty niezbędne w wykonywanej działalności. Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu (w tym jego dodatkowego wyposażenia wskazanego wyżej) oraz programów niezbędnych do jego prawidłowego działania, niemożliwe byłoby w ogóle zapisanie i odtworzenie prac, przygotowanie dokumentacji tworzonego w ramach działalności badawczo-rozwojowej oprogramowania.

2)Na obsługę księgową - w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością jest to wydatek niezbędny do prowadzenia działalności w ogóle, wypełniania w tym zakresie prawnych obowiązków, ułatwienia wypełniania tych obowiązków. Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, która polega na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu chronionych prawem autorskim programów komputerowych (w ramach działalności badawczo-rozwojowej).

3)Na obsługę prawną – która jest niezbędna w zakresie właściwego uregulowania praw autorskich, zbywanych przez Wnioskodawcę, ustalenia kwestii podatkowych związanych z prowadzoną działalnością programistyczną, ale też konieczna do zgodnego z przepisami ukształtowania stosunków prawnych z klientami, aby możliwe było skorzystanie z ulgi IP Box, której stosowanie możliwe jest w związku z tworzeniem oprogramowania w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Wydatki na obsługę prawną obejmują honorarium kancelarii prawnej za doradztwo prawne w zakresie umów zawieranych przez Wnioskodawcę z klientami, w tym w zakresie właściwego uregulowania praw autorskich w umowach z klientami, co jest kluczowe dla możliwości skorzystania z ulgi IP box (która ma ścisły związek z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej) czy na doradztwo prawne (prawo podatkowe) w zakresie korzystania z samej ulgi IP box. Jest to więc w głównej mierze doradztwo prawne w zakresie działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wydatki na obsługę prawną nie są więc związane wyłącznie z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę.

4)Na użytkowanie samochodu – koszty ponoszone w związku z użytkowaniem samochodu takie jak w szczególności koszt ubezpieczenia, koszt paliwa, wydatki eksploatacyjne (na olej samochodowy, płyn do spryskiwaczy, części samochodowe, koszt usług serwisowych). Samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług programistycznych na rzecz klientów (przede wszystkim dojazdu do nich, spotkań z nimi), jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Stanowi on istotne ułatwienie w prowadzeniu programistycznej działalności gospodarczej (ułatwia przemieszczanie się), ma wpływ na sprawniejsze i efektywniejsze tworzenie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania (w ramach działalności badawczo-rozwojowej), a także samo prowadzenie działalności badawczo—rozwojowej w ogóle;

5)Na łącze internetowe - opłaty jakie należy uiścić na rzecz operatora w związku z umożliwieniem za jego pośrednictwem uzyskania dostępu do sieci Internet. Są to koszty elementarne do komunikacji z klientami na potrzeby prowadzenia działalności opisanej we wniosku [polegającej na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania (w ramach działalności badawczo-rozwojowej), a także do prowadzenia działalności badawczo—rozwojowej w ogóle);

6)Składki na ubezpieczenia społeczne – obowiązkowe wydatki, aby móc prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na konieczność ich poniesienia, aby jako przedsiębiorca mieć możliwość wytwarzania, rozwijania i ulepszania chronionych prawem autorskim programów komputerowych (w ramach działalności badawczo-rozwojowej).

Spośród wymienionych składników majątkowych, wyłącznie samochód stanowi środek trwały w działalności Wnioskodawcy.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca w związku z tworzonymi (w tym ulepszanymi a także stale rozwijanymi) w ramach działalności badawczo-rozwojowej programami komputerowymi stanowiącymi utwór, może rozliczać dochody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzące z przeniesienia autorskich praw majątkowych do tychże programów komputerowych i przeniesienia (udzielenia) uprawnień w zakresie autorskich praw zależnych, uwzględnione w cenie świadczonych usług obejmujących tworzenie oprogramowania komputerowego, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności Wnioskodawca może korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%?

2.Czy wydatki na:

1)sprzęt komputerowy, elektroniczny oraz niezbędne oprogramowanie;

2)obsługę księgową;

3)obsługę prawną;

4)użytkowanie samochodu;

5)łącze internetowe;

6)składki na ubezpieczenia społeczne,

uznać można za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej? (pytanie ostatecznie sformułowano w uzupełnieniu wniosku)

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

W zakresie pytania pierwszego zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.  Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Kolejne programy komputerowe, które wytwarza i będzie wytwarzał Wnioskodawca, stanowią i będą stanowić ulepszenie wcześniejszego oprogramowania jakie wytwarzał Wnioskodawca (są i będą tworzone przy zastosowaniu nowości w zakresie rozwiązań programistycznych i technologii, są i będą dostosowane do zmieniających się potrzeb klientów i użytkowników oprogramowania, a więc wykorzystywane w ramach nowych zastosowań, są i będą tworzone z wykorzystaniem stale poszerzanego doświadczenia i poszerzanej wiedzy Wnioskodawcy). Powyższa działalność Wnioskodawcy jest i będzie skierowana na badanie, rozwój i ulepszenie programów komputerowych aby były użyteczne (realizujące zapotrzebowanie klientów), płynnie i bezawaryjnie działające, również dzięki rosnącym możliwościom obliczeniowym sprzętu komputerowego i kompatybilne z innym nowoczesnym oprogramowaniem, a nie skierowana na rutynowe wprowadzanie zmian (w tym dostosowujących tylko istniejący program komputerowy do szczególnej specyfiki i szczególnych wymagań klientów) lub skierowana na powielanie tych samych rozwiązań. Ww. oprogramowanie jest i będzie tworzone w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań, a także w ramach działalności polegającej na eliminacji pojawiających się błędów. Prace te stanowią i będą stanowić działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania i prowadzenia usług oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie usług.

Nie są to i nie będą działania rutynowe ani okresowe. Oprogramowanie jest i będzie tworzone przy uwzględnieniu standardów programistycznych, a także najnowszych, nietypowych i unikatowych (stale zmieniających się) technologii i rozwiązań programistycznych, które Wnioskodawca na bieżąco śledzi, wykorzystując je w kolejnych tworzonych programach komputerowych, co też wyróżnia Wnioskodawcę wśród jego konkurencji. Oprogramowanie Wnioskodawcy jest i będzie albo unikatowe albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżnia się i będzie się odróżniać od rozwiązań już funkcjonujących, które są znane Wnioskodawcy.

Opisana we wniosku działalność jest działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę bezpośrednio przez niego dla potrzeb jego działalności gospodarczej. Wszystkie efekty prac Wnioskodawcy, prawa do których przeniósł albo będzie przenosił na klientów zostały albo zostaną przez Wnioskodawcę wytworzone w związku z działalnością obejmującą ww. działania.

Tym samym oprogramowanie, o którym mowa we wniosku jest i będzie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i spełnia te przesłanki.

Efektem pracy Wnioskodawcy, o której mowa we wniosku, jest i będzie kod źródłowy, a więc program komputerowy. Wytworzone od początku do końca przez Wnioskodawcę oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, stanowi i będzie stanowić utwór (będący programem komputerowym) podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego zgodnie z art. 74 i n. ww. ustawy, gdyż efekty pracy programistycznej Wnioskodawcy:

-odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Tak więc oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki określone w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym stwierdzić należy, że dochód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, a także udzielenia klientowi prawa do wykonywania autorskich praw zależnych do programu komputerowego i przeniesienia na klienta prawa udzielania zgody na wykonywanie takich praw innym podmiotom, wyliczony z przychodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę z wynagrodzenia netto otrzymywanego z tytułu świadczenia usług obejmujących tworzenie oprogramowania komputerowego, uzyskiwany przez Wnioskodawcę w związku z tworzeniem w ramach działalności badawczo-rozwojowej oprogramowania, stanowiącego utwór w rozumieniu przepisów prawa autorskiego, wliczony w cenę usług świadczonych na rzecz klientów Wnioskodawcy, stanowi i będzie stanowił dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym bardziej że Wnioskodawca na bieżąco prowadzi i będzie prowadził, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję, która pozwoli na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca w związku z tworzonymi w ramach działalności badawczo-rozwojowej programami komputerowymi stanowiącymi utwór, może rozliczać dochody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzące z przeniesienia jego autorskich praw majątkowych do tychże programów komputerowych, a także udzielenia klientowi przysługującego Wnioskodawcy prawa do wykonywania praw zależnych do tychże programów komputerowych i przeniesienia przez Wnioskodawcę na klienta prawa udzielania zgody na wykonywanie takich praw innym podmiotom, uwzględnione w cenie świadczonych usług obejmujących tworzenie oprogramowania komputerowego, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji takiego stanu rzeczy Wnioskodawca może korzystać z preferencyjnego opodatkowania ww. dochodów według stawki 5%, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 2 (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 2 – za koszty uzyskania przychodu Wnioskodawca uznaje i będzie uznawał wydatki (a więc kwoty faktycznie wydane), poniesione przez podatnika, w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, niewymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu.

Z uwagi na to, że działania Wnioskodawcy zorientowane są na działalność  badawczo-rozwojową, ponosi on i będzie ponosił w przyszłości wydatki wskazane we wniosku w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

W ocenie Wnioskodawcy wydatki te, w sytuacji gdy dotyczą całej działalności gospodarczej Wnioskodawcy (przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe, tzn. stanowią koszty pośrednie całej działalności gospodarczej Wnioskodawcy), Wnioskodawca powinien przyporządkowywać do przychodów z kwalifikowanych IP według proporcji stosując tzw. klucz przychodowy. Proporcja ta powinna być ustalana jako stosunek przychodów ze zbycia kwalifikowanych IP do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Koszty wprost i funkcjonalnie powiązane z przychodem z danego kwalifikowanego IP, które w sposób bezpośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu (tzn. koszty bezpośrednie), takie jak np. koszt zakupu oprogramowania niezbędnego przy realizacji konkretnego projektu programistycznego w ramach działalności badawczo-rozwojowej, w ocenie Wnioskodawcy powinny być bezpośrednio alokowane do odpowiadających im przychodów, z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Z uwagi na brak przepisów, które regulowałyby ww. kwestie częściowego przypisania kosztów do przychodów w związku z obliczeniem dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, należy w tym miejscu odwołać się do art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przepis w takim przypadku należałoby stosować na zasadzie analogii. Zgodnie z jego treścią, jeśli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. W orzecznictwie wskazuje się, że sposób alokacji powinien być skonstruowany tak, aby podział kosztów w możliwie najbardziej precyzyjny (zbliżony do rzeczywistości) sposób odpowiadał podziałowi działalności. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę do konkretnego przychodu z kwalifikowanego IP, Wnioskodawca powinien przyporządkować wydatki do przychodów z kwalifikowanego IP według proporcji, zgodnie z tzw. kluczem przychodowym.

Reasumując należy wskazać, że w ocenie Wnioskodawcy wszystkie wskazane powyżej kategorie wydatków, jako niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej będącej działalnością badawczo – rozwojową (co zostało opisane i wyjaśnione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego) związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, bez względu na to czy są tzw. kosztami pośrednimi (których przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe) czy bezpośrednimi  (które są powiązane z konkretnym rodzajem przychodu) są (będą również w przyszłości) kosztami prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności  badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a to z uwagi na fakt, że koszty tego typu są bezpośrednio powiązane z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę, a w konsekwencji z wytwarzaniem (w tym ewentualnie jako rozwinięcie lub ulepszenie) opisanych programów komputerowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Pana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Pana zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Ustawodawca w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm., dalej: „updof”) wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z powołanym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o:

W myśl art. 5a pkt 39 updof:

Z kolei w art. 5a pkt 40 updof wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo‑rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 updof:

W myśl art. 30ca ust. 2 updof:

Art. 30ca ust. 3 updof wskazuje, że:

Dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo‑rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji, a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 updof:

W myśl art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 updof:

Stosownie do art. 30ca ust. 8 updof:

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 updof:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 updof:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 updof:

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

Powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników - w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nie prowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo‑rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Art. 30ca ust. 11 updof brzmi:

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1.W ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności gospodarczej tworzy, rozwija i ulepsza Pan oprogramowanie w ramach prac rozwojowych.

2.Wszystkie wymienione we wniosku prace wykonywane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej podejmowane są w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań. Nie stanowią one rutynowych i okresowych zmian.

3.Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest tworzone przez Pana w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 updof. Działalność ta obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania i prowadzenia usług (produkcji) oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie usług i produkcji.

4.Efektem Pana prac jest stworzenie oprogramowania, które w stosunku do dotychczasowej Pana działalności, ma nowy, bardziej innowacyjny i ulepszony charakter. Oprogramowanie to w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już u Pana funkcjonujących.

5.Wytworzone, rozwinięte i ulepszone przez Pana oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego na podstawie art. 74 i n. ww. ustawy.

6.Osiąga Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

7.Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi jest ustalany w oparciu o zasadę ceny rynkowej zgodnie z art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

8.Od 22 lipca 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 updof, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W związku z powyższym – autorskie prawo do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte i ulepszone przez Pana w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof. Dochód uzyskany przez Pana z przeniesienia praw autorskich do oprogramowania stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 updof. Tym samym może Pan zastosować stawkę 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata podatkowe 2019-2022 (od 22 lipca 2019 r.) oraz lata następne (pod warunkiem, że Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie).

Podkreślenia wymaga w tym miejscu fakt, że w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest wyłącznie autorskie prawo do programu komputerowego.

Tylko i wyłącznie dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą bowiem stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową.

Jedynym wyjątkiem od powyższej zasady jest możliwość zastosowania preferencyjnego opodatkowania, o którym mowa w art. 30ca wskazanej ustawy odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji (art. 30ca ust. 14 updof).

Zatem preferencyjnemu opodatkowaniu podlega wyłączenie ta część uzyskanego dochodu, która dotyczy kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągane przez Pana to bowiem dochody z praw autorskich do programów komputerowych, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof.

Wyłącznie dochód z powyższego tytułu może stanowić podstawę do wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jako podstawy opodatkowania 5% stawką podatku dochodowego, który to kwalifikowany dochód ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Odnosząc się natomiast do Pana wątpliwości odnośnie uznania wydatków ponoszonych przez Pana w ramach działalności gospodarczej, za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 updof wskazać należy, że określenie działalności badawczo-rozwojowej jest pojęciem szerszym niż działalność badawczo‑rozwojowa skutkująca wytworzeniem kwalifikowanego IP. Oznacza to, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

Istotne jest jednak, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym podatnik powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo‑rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 updof, w myśl którego do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się do kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 updof, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, czyli koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego wydatki ponoszone przez Pana na sprzęt komputerowy i elektroniczny (zakup komputera – laptopa, monitor, myszki, klawiatury, urządzenie drukujące, słuchawki, zasilacz komputerowy) oraz specjalistyczne programy komputerowe, obsługę księgową i prawną, użytkowanie samochodu (koszt ubezpieczenia, koszt paliwa, wydatki eksploatacyjne – olej samochodowy, płyn do spryskiwaczy, części samochodowe, koszt usług serwisowych), łącze internetowe, składki na ubezpieczenie społeczne, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 updof (nexus), jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Przy określaniu tych kosztów ważne jest zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje/uzyskiwał Pan także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

W przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe, koszt zakupu takich środków trwałych (które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP), nie może zostać uwzględniony w całości we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Należy dodać, że wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

-Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

-zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

 -Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

-Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).