Dotyczy obowiązków płatnika w zw. z wypłatą na rzecz właścicieli nieruchomości zwrotu kosztów zasilania energią elektryczną przydomowych przepomopowni ścieków

Szanowni Państwo,

1.ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 3 listopada 2017 r. (data wpływu 8 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 listopada 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 311/18.

2.stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 listopada 2017 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 listopada 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku ze zwrotem kosztów energii elektrycznej.

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), funkcjonującą jako jednoosobowa spółka Gminy (…). Wnioskodawca, zgodnie z umową spółki, a także PKD wynikającym z treści wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie, między innymi: poboru, uzdatniania i dostarczania wody, odprowadzania i oczyszczania ścieków. Spółka podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczpospolitej Polskiej.

W ramach prowadzonej działalności, Spółka planuje budowę kanalizacji ciśnieniowej. Systemy kanalizacji ciśnieniowej są alternatywą dla tradycyjnej kanalizacji grawitacyjnej i znajdują zastosowanie w przypadku rozłożystych terenów mieszkalnych o niekorzystnej topografii lub ukształtowaniu, gdzie wykonanie tradycyjnego systemu grawitacyjnego z różnych powodów jest nieefektywne. W kanalizacji ciśnieniowej ścieki są tłoczone za pomocą pomp poprzez rurociągi tłoczne i transportowane do studni rozprężnej lub bezpośrednio na oczyszczalnie ścieków. System kanalizacji ciśnieniowej wymaga budowy indywidualnych przydomowych przepompowni ścieków na nieruchomościach odbiorców usług Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 uzzw przepompownie ścieków zaliczane są do urządzeń kanalizacyjnych w związku z czym powinny stanowić one własność Wnioskodawcy a nie mieszkańca. (Potwierdza to wyrok Sądu Okręgowego (...) Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Sygn. akt...).

W związku z faktem, że przydomowa przepompownia ścieków stanowić będzie własność Wnioskodawcy po jego stronie leży ponoszenie kosztów związanych z eksploatacją tego urządzenia, w szczególności kosztów serwisu, napraw oraz ponoszenia kosztów zakupu energii elektrycznej, która umożliwia działanie przepompowni.

Warunkiem zaprojektowania i wybudowania przydomowych pompowni na terenach prywatnych jest wcześniejsze uzyskanie pisemnej zgody właścicieli tych terenów na wykonanie ww. infrastruktury, uzyskanie oświadczenia o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane wraz z uzyskaniem zaakceptowanej treści wpisu do księgi wieczystej o ustanowieniu na czas nieoznaczony odpłatnej służebności przesyłu na rzecz Wnioskodawcy.

Przydomowe przepompownie służą właścicielowi nieruchomości (odbiorcy usług Wnioskodawcy), który ustanowił prawo służebności na rzecz Spółki, do odprowadzania ścieków z nieruchomości, ale stanowią część systemu kanalizacji grawitacyjnej, który jest własnością Wnioskodawcy.

Konieczne jest zapewnienie zasilania przydomowych przepompowni ścieków energią elektryczną. Koszt energii elektrycznej powinien ponosić Wnioskodawca ponieważ przepompownia jest jego własnością, jednak z przyczyn ekonomicznych i technicznych przydomowe przepompownie ścieków będą zasilane z przyłącza elektrycznego właściciela posesji, na której znajduje się taka przepompownia.

Spółka planuje zwracać wydatki poniesione przez właścicieli nieruchomości na ten cel na podstawie odrębnego porozumienia w sprawie zwrotu poniesionych przez nich kosztów energii elektrycznej.

Zwrot kosztów energii elektrycznej ponoszonych przez właścicieli posesji będzie dokonywany na podstawie zryczałtowanej opłaty wyliczonej na 1 m³ przepompowanych ścieków lub w oparciu o podlicznik, która będzie odzwierciedlać rzeczywiste zużycie energii na ten cel (jeżeli właściciel posesji zainstaluje taki podlicznik).

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym, w związku z wypłatą na rzecz właścicieli nieruchomości zwrotu kosztów zasilania energią elektryczną przydomowych przepompowni ścieków, Spółka jest zobowiązana przesyłać podatnikom (właścicielom nieruchomości, którzy otrzymali zwrot wydatków za zużytą energię elektryczną do zasilania przydomowych przepompowni ścieków będących własnością Spółki) imienną informację na formularzu PIT-8C?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów, do których kwalifikuje się przychody danego rodzaju został wymieniony w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W pkt 9 tegoż przepisu wymieniono jako źródło przychodu - „inne źródła”.

Co istotne w niniejszej sprawie, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 tej ustawy - za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z treści art. 20 ust. 1 ustawy wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł są takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe. Zatem o przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zauważyć należy, że przywołany wyżej przepis wymienia określone rodzaje przychodów stanowiące pewien katalog o charakterze otwartym, przykładowym, a tym samym nie rozstrzyga w sposób ostateczny co jest przychodem z „innych źródeł”. Użycie przez ustawodawcę zwrotu „w szczególności” przesądza, że katalog nie ma charakteru zamkniętego, wyczerpującego, zatem do przychodów z innych źródeł należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Innymi słowy, przychody niemieszczące się w źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy i niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych przewidzianych w tej ustawie stanowią przychody z innych źródeł.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika występują realne korzyści majątkowe.

Stosownie do treści art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego, w przypadku otrzymania przez właściciela nieruchomości zwrotu wydatków poniesionych uprzednio na energię elektryczną służącą do zasilania przydomowych przepompowni ścieków (które są własnością Wnioskodawcy jako integralna część systemu kanalizacji ciśnieniowej) nie sposób uznać, iż po stronie właściciela nieruchomości następuje przysporzenie majątkowe w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT - bowiem otrzymuje on jedynie zwrot poniesionych już wydatków. Należy więc uznać, że przedmiotowe wydatki ponoszone przez właścicieli nieruchomości dokonywane są na podstawie porozumienia z właścicielem nieruchomości na której położona jest przydomowa przepompownia ścieków, a więc zwrot tych wydatków przez Spółkę stanowi jedynie finansowe rozliczenie takiej umowy. Takie rozliczenie nie stanowi więc przychodu, który (w efekcie jako dochód) powinien być opodatkowany. Właściciel nieruchomości nie powinien ponosić wydatków związanych z pracą urządzenia, które nie stanowi jego własności.

Tym samym ponoszenie kosztów energii elektrycznej nie bezpośrednio przez Spółkę, lecz przez właścicieli nieruchomości, które są następnie zwracane właścicielom nieruchomości, nie stanową przychodu z innych źródeł określonego w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 u.o.p.d.o.f. - gdyż zwrot ten nie ma cech przychodu.

Powyższe znajduje potwierdzenie w doktrynie prawa podatkowego: „Mimo że nie wynika to wprost z brzmienia przepisu art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Przychód jest bowiem w istocie określonym przyrostem majątkowym, a zatem jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Stąd też wszystkie kwoty otrzymywane „tytułem zwrotnym”, (...) nie są zaliczane do przychodów podatkowych.” (Tak: Bartosiewicz Adam, Kubacki Ryszard, PIT. Komentarz, wyd. V, LEX 2015).

Podobnie wskazuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych:

„Za przychód podatkowy mogą być uznane tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego.” Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 24 listopada 2015 r., sygn. akt: I SA/Rz 990/15.

„Za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego.” Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 marca 2015 r., sygn. akt: II FSK 1026/13.

„(...) W przypadku otrzymania przez członka spółdzielni zwrotu wydatków poniesionych uprzednio na wymianę okien stanowiących własność spółdzielni nie sposób uznać, iż po stronie członka spółdzielni następuje przysporzenie majątkowe - bowiem otrzymuje on jedynie zwrot poniesionych już wydatków. Nie ma przy tym znaczenia - zdaniem Sądu - iż zwrot ten wypłacany jest z funduszu remontowego spółdzielni, tworzonego z wpłat członków, gdyż ze swej istoty przeznaczony jest on na utrzymanie substancji materialnej budynków spółdzielni. Istotne jest to, że dokonywanie przez członków spółdzielni wydatków na wymianę okien spółdzielni (nie będąc do tego zobowiązanymi z mocy prawa), pozwala spółdzielni na zaoszczędzenie wydatków z funduszu remontowego na ten cel i przeznaczenie ich na inne potrzeby remontowe. Istotne jest także i to, że spółdzielnia dokonuje zwrotu jedynie części poniesionych przez członka wydatków, a więc po stronie członka spółdzielni nigdy nie może dojść do przysporzenia majątkowego z tego tytułu. Należy więc uznać, że przedmiotowe wydatki ponoszone przez członków spółdzielni dokonywane są na podstawie porozumienia (regulaminu, umowy itp.) z właścicielem budynku, a więc zwrot tych wydatków przez spółdzielnię stanowi jedynie finansowe (częściowe) rozliczenie takiej umowy. Takie rozliczenie nie stanowi więc przychodu, który (w efekcie jako dochód) powinien być opodatkowany. Gdyby taki zwrot wydatków traktować jako przychód, to zasadne byłoby wskazanie, że dla uzyskania tego przychodu poniesiono koszty przekraczające kwotę przychodu - zatem i tak nie powstałby obowiązek opodatkowania tego przychodu (powstałaby bowiem strata). Stanowisko organu odwoławczego byłoby zasadne, gdyby spółdzielnia dokonywała (jednostronnego, nieodpłatnego) zwrotu wpłaconych przez członków kwot na fundusz remontowy, wtedy bowiem powstałby przychód (dochód) po stronie członka spółdzielni. Taka sytuacja nie występuje jednak w rozpatrywanym przypadku.

Zwrot lokatorom części nakładów z funduszu remontowego, a więc funduszu w całości przez nich finansowanego, nie stanowi przysporzenia i z tego względu stanowi zdarzenie obojętne pod względem prawnopodatkowym. Jeżeli bowiem ta sama Spółdzielnia, z tego samego funduszu remontowego, sama przeprowadziłaby wymianę stolarki okiennej (do czego, zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, jest zobowiązana), to świadczenie takie byłoby zdarzeniem obojętnym podatkowo dla lokatorów. Tym samym przeprowadzenie tej wymiany nie bezpośrednio przez Spółdzielnię, lecz przez lokatorów i finansowanie jej na tych samych zasadach i z tego samego funduszu oraz późniejsza wypłata, stanowiąca częściowy zwrot poniesionych nakładów, nie stanowi przychodu z innych źródeł określonego w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - gdyż wypłata ta nie ma ona cech przychodu. Tym samym zaskarżona decyzja narusza prawo materialne - przepisy art. 20 ust. 1. w zw. z art. 10 ust. 1 pkt. 9 u.p.d.f. (...)” Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. z dnia 23 grudnia 2008 r., sygn. akt: I SA/Go 878/08.

Konkluzje:

W opisanym stanie faktycznym, w związku z wypłatą na rzecz właścicieli nieruchomości zwrotu kosztów zasilania energią elektryczną przydomowych przepompowni ścieków będących własnością Spółki i przez nią eksploatowanych, Spółka nie będzie zobowiązana przesyłać podatnikom (właścicielom nieruchomości, którzy otrzymali zwrot wydatków za zużytą energię elektryczną do zasilania przydomowych przepompowni ścieków) imienną informację na formularzu PIT-8C. Powyższe wynika z okoliczności, że zwrot wydatków o których mowa powyżej nie będzie stanowić przychodów podatkowych w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Gdyby taki zwrot wydatków traktować jako przychód, to zasadne byłoby wskazanie, że dla uzyskania tego przychodu poniesiono koszty równe kwocie przychodu - zatem i tak nie powstałby obowiązek opodatkowania tego przychodu.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 5 grudnia 2017 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-KDIP3-2.4011.305.2017.1.AK1,w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe. Interpretację doręczono Państwu 12 grudnia 2017 r.

Skarga na interpretację indywidualną

11 stycznia 2018 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła do mnie 17 stycznia 2018 r.

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej.

Postępowanie przed sądem administracyjnym/sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 20 listopada 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 311/18.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 30 listopada 2021 r. sygn. akt II FSK 653/19 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 30 listopada 2021 r.

W wyroku z 20 listopada 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 311/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że:

„Skarga jest zasadna. Spór dotyczy tego, czy wypłaty, których Skarżąca ma zamiar dokonywać na rzecz właścicieli nieruchomości tytułem zwrotu wydatków ponoszonych przez nich na zasilanie przydomowych przepompowni ścieków energią elektryczną, będą stanowić dla właścicieli nieruchomości przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f. Istotą sporu jest to, czy na Skarżącej będzie ciążył obowiązek sporządzenia imiennych informacji PIT-8C zgodnie z art. 42a u.p.d.o.f. i przesłania ich podatnikom (właścicielom nieruchomości, którzy otrzymają zwrot wydatków za energię elektryczną zużywaną do zasilania przydomowych przepompowni ścieków). Zdaniem organu właściciele nieruchomości będą uzyskiwać przysporzenia majątkowe stanowiące przychód z nieodpłatnych świadczeń, co pociągnie za sobą konieczność wystawienia im informacji PIT-8C przez Skarżącą. W ocenie Skarżącej zaś w przypadku otrzymania przez właściciela nieruchomości zwrotu wydatków poniesionych uprzednio na energię elektryczną służącą do zasilania przydomowych przepompowni ścieków (które są własnością Skarżącej jako integralna część systemu kanalizacji ciśnieniowej) nie sposób uznać, iż po stronie właściciela nieruchomości następuje przysporzenie majątkowe w rozumieniu art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. – bowiem właściciel nieruchomości otrzymuje jedynie zwrot poniesionych już wydatków. Zdaniem Skarżącej, skoro przedmiotowe wydatki ponoszone przez właścicieli nieruchomości będą im zwracane przez Skarżącą na podstawie porozumienia zawieranego przez Skarżącą z właścicielem nieruchomości, na której położona jest przydomowa przepompownia ścieków – to zwrot tych wydatków przez Spółkę na rzecz właścicieli nieruchomości stanowi jedynie finansowe rozliczenie takiej umowy. Właściciel nieruchomości nie powinien ponosić wydatków związanych z pracą urządzenia, które nie stanowi jego własności. Zdaniem Skarżącej rozliczenia pomiędzy Skarżącą a właścicielami nieruchomości nie generują przychodu (a w konsekwencji dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Dlatego zdaniem Skarżącej nie wystąpi obowiązek wystawienia informacji PIT-8C. Zdaniem Sądu w zaistniałym sporze rację należy przyznać Skarżącej. Sąd analizował sporną kwestię mając na względzie opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. W szczególności Sąd przyjmuje jako podstawę dokonanej oceny to, iż we wniosku podano, że rozliczenia pomiędzy Skarżącą a właścicielami nieruchomości mają na celu „zwrot kosztów energii elektrycznej ponoszonych przez właścicieli posesji”. Sąd ma za zadanie zweryfikować stanowisko organu co do wystąpienia przychodu, w okolicznościach podanych we wniosku. Należało się skupić na tym, co Skarżąca we wniosku podała o istocie rozliczeń, a mianowicie że będzie to zwrot wydatków ponoszonych przez właścicieli nieruchomości na zasilanie przepompowni w energię elektryczną. Skoro we wniosku podano, że będą dokonywane zwroty kosztów energii, to Sąd poddał analizie pogląd organu, że takie zwroty skutkować będą przychodem u właścicieli posesji, którzy je otrzymają. W tym miejscu należy zastrzec, że Sąd – podobnie zresztą jak organ – nie zajmuje się bliżej mocą wiążąca ani charakterem prawnym porozumień pomiędzy Skarżącą a właścicielami nieruchomości, o których to porozumieniach wspomniano we wniosku o wydanie interpretacji, lecz szczegółowo ich nie opisywano. Organ nie zajął stanowiska w kwestii tych porozumień, zarzuty skargi również nie skupiają się na tym wątku. Sąd przyjmuje zatem to, co donośnie do porozumień wynika z wniosku o wydanie interpretacji, a zatem w szczególności przyjmuje, że strony (Skarżąca oraz właściciele posesji, na których ulokowane są przepompownie) uzgadniają, że będą dokonywać rozliczeń, zmierzających do tego, aby ekonomiczny ciężar wydatków ponoszonych przez właścicieli posesji na zasilanie przepompowni energią elektryczną w ostatecznym rozrachunku był ponoszony przez Skarżącą. We wniosku podkreślono zarazem, że zwrot „będzie odzwierciedlać rzeczywiste zużycie energii”. Organ w interpretacji zastrzegł też, że nie odnosi się ona do kwestii ustalenia kosztów uzyskania przychodu, a zatem również tę kwestię Sąd pozostawia poza zakresem rozważań. W zaskarżonej interpretacji organ pisze, że przychód właścicieli nieruchomości będzie polegał na otrzymaniu nieodpłatnego świadczenia, a zarazem pisze, że będzie to polegało na zaoszczędzeniu wydatku. Zdaniem Sądu nie można jednak twierdzić, że właściciele nieruchomości zaoszczędzą wydatków. Zaoszczędziliby na wydatkach wówczas, gdyby nie musieli płacić rachunków za energię (nie musieliby płacić za energię zużywaną do zasilania przepompowni). Tymczasem z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że właściciele posesji będą płacić swoje rachunki za energię w całości – a od Skarżącej będą otrzymywać odpowiednio skalkulowany zwrot wydatków. Sąd ten opis rozumie tak, że Skarżąca będzie dokonywać na rzecz właścicieli nieruchomości transferu środków („zwrot wydatków”). Gdyby Skarżąca bezpośrednio płaciła rachunki właścicieli posesji – tj. dokonywała płatności za energię bezpośrednio na rzecz dostawców energii, to wówczas zdaniem Sądu można byłoby twierdzić, że właściciele nieruchomości zaoszczędzili wydatku, gdyż nie muszą (przynajmniej częściowo) płacić swoich rachunków. W opisie zawartym we wniosku podano natomiast, że Skarżąca będzie dokonywać właścicielom nieruchomości zwrotu wydatków. Tylko w sensie potocznym można to uznać za „oszczędność”, ale nie jest to zaoszczędzenie wydatku w kategoriach prawnych, bo z opisu nie wynika, że właściciele nieruchomości będą się mogli częściowo wstrzymać z dokonywaniem płatności za energię, a że miałaby to za nich robić Skarżąca. Wręcz przeciwnie: Skarżąca ma dokonywać zwrotu wydatków na ich rzecz. Jak technicznie miałyby wyglądać rozliczenia miedzy Skarżącą a właścicielami nieruchomości – tego we wniosku szczegółowo nie opisano, użyto jednak sformułowania „zwrot wydatków” co trzeba rozumieć wprost jako zwrot wydatków poniesionych przez odbiorcę energii. Z tego powodu Sąd nie dostrzega, aby mogło tu mieć miejsce uzyskanie nieodpłatnego świadczenia polegające na „zaoszczędzeniu wydatku”, o czym pisze organ w zaskarżonej interpretacji. Z wniosku wprost wynika, że właściciel nieruchomości nie zaoszczędza na wydatku, tylko że ten wydatek jest mu „zwracany”, czyli refundowany. Nie jest tak, że właściciel nieruchomości „nie będzie płacić” za zużycie energii, tylko – w świetle wniosku – że poniesie wydatki, które jednak zostaną mu zrefundowane przez Skarżącą. Trzeba zatem przeanalizować, czy w wyniku tego zwrotu właściciel posesji uzyskuje przychód. Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f. źródłami przychodów są również inne niż wymienione w przepisach poprzedzających źródła. Natomiast art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. wskazuje, co należy uznać za przychód z innych źródeł. Należy zauważyć, że w treści tego przepisu nie wymieniono wprost tego konkretnego rodzaju świadczenia, o którym mowa w niniejszej sprawie, tj. zwrotu przez Zakład Wodociągów i Kanalizacji wydatków poniesionych przez właściciela posesji, za energię elektryczną zużytą przez przepompownię ulokowaną na posesji. Analizy wymaga więc to, czy rozliczenia takie skutkują osiągnieciem „nieodpłatnych świadczeń” w rozumieniu art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f., jak twierdzi organ. Organ co do rozliczeń będących przedmiotem wniosku o interpretację prezentuję pogląd, że „w wyniku takiego świadczenia w majątku właściciela nieruchomości pojawi się realny dochód (w znaczeniu ekonomicznym)”. Otóż zdaniem Sądu takiego „realnego dochodu” tutaj nie będzie. Istotą rozliczeń między właścicielami nieruchomości a Skarżącą ma być to, że Skarżąca – jako właściciel urządzeń służących do odprowadzania ścieków – zwróci właścicielom nieruchomości wydatki, które ci ponieśli w związku z zasilaniem przepompowni ścieków prądem. Organ nie kwestionuje tego, że Skarżąca jest właścicielem przepompowni i że jest zobowiązana ponosić koszty ich funkcjonowania – tak jak to podano we wniosku. Skoro tak, trudno zaprzeczyć, że właściciele nieruchomości, na których ulokowane są przepompownie, którzy niejako wykładają środki na zasilanie przepompowni prądem – nie uzyskują przychodu otrzymując zwrot, to jest refundację poniesionych wydatków od właściciela przepompowni. Właściciele nieruchomości nie świadczą przecież na rzecz Skarżącej usługi zaopatrzenia w prąd, czego zresztą Organ wcale nie twierdzi. Skarżąca zatem nie płaci właścicielom posesji za prąd, bo to nie oni go dostarczają. Organ upatruje w opisanym zdarzeniu przyszłym z nieodpłatnych świadczeń. Zdaniem Sądu właściciele nieruchomości nie uzyskują przychodu, ponieważ nie uzyskują i nie mają uzyskiwać żadnej korzyści. Ich funkcja sprowadza się do tego, że są ogniwem ułatwiającym zasilenie prądem przepompowni. Otrzymują od Skarżącej środki na pokrycie kosztów energii – ale trzeba zauważyć, że środki te nie zwiększają ich majątku, a jedynie pokrywają, wyrównują uszczerbek wynikający z konieczności pokrycia rachunków za energię potrzebną do zasilania przepompowni. Gdyby założyć, że jest inaczej – trzeba byłoby im przypisać rolę pośrednika w dostawach prądu na rzecz Skarżącej, a tak przecież nie jest. Nie każdy strumień pieniądza jest przychodem w rozumieniu art. 10, 11 i 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zresztą, organ wydaje się upatrywać przychodu wcale nie w strumieniu pieniądza płynącym od Skarżącej do właścicieli nieruchomości, lecz w – rzekomo – uzyskiwanym przez nich nieodpłatnym przysporzeniu polegającym na zaoszczędzeniu wydatków na energię. W świetle zdarzenia przedstawionego we wniosku zaś nie może być mowy o zaoszczędzeniu wydatków przez właścicieli nieruchomości, skoro we wniosku podano, że wydatek poniesiony przez właścicieli nieruchomości jest im zwracany (była już o tym wyżej mowa). Zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku nie polega na tym, że Skarżąca płaci rachunki za prąd za właściciela nieruchomości (zamiast niego). Zwrot tych wydatków przez Spółkę stanowi jedynie uzgodnione między zainteresowanymi stronami finansowe rozliczenie kosztów energii potrzebnej do napędu urządzenia, które stanowi własność jednego z podmiotów, lecz ulokowane jest na posesji drugiego podmiotu. Rozliczenie poniesionych kosztów nie skutkuje osiągnięciem przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, który to przychód może rodzić dochód podlegający opodatkowaniu. Uiszczenie opłaty za pobór energii elektrycznej nie bezpośrednio przez Skarżącą Spółkę, lecz przez właścicieli posesji i zwrot na ich rzecz poniesionych przez nich wydatków nie jest sytuacją rodzącą przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f. – gdyż wpłata taka nie ma cech przychodu. Nie każdy transfer środków powinien być uznany za przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie każda operacja powinna być rozpatrywana jako zdarzenie skutkujące osiągnięciem przychodu. Nie można tracić z oczu tego, że mamy do czynienia z podatkiem dochodowym. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym ma być – co do zasady – dochód (art. 9 u.p.d.o.f.), nie zaś jakikolwiek strumień pieniądza, który płynie w kierunku podatnika. Sąd rozpatrujący niniejszą sprawę w pełni podziela pogląd wyrażony przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 31 sierpnia 2017 r., sygn. akt II FSK 2253/15. NSA stwierdził, m.in., że przychód nie występuje, gdy podatnik uzyskuje zwrot poniesionych nakładów. Sąd wskazał, że „Opodatkowaniu podlega wyłącznie definitywne przysporzenie (art. 1, art. 9 ust. 1 i 2 u.p.d.o.f.), a w przypadku zwrotu już poniesionego wydatku nie dochodzi do zwiększenia aktywów (podatnik odzyskuje aktywa, które wcześniej posiadał). Nie ma więc przedmiotu opodatkowania. „Sprawa tutaj rozpatrywana wykazuje istotne podobieństwo, bowiem chodzi o zwrot dokonanych wydatków na energię. Podobne stanowisko zaprezentował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w prawomocnym wyroku z dnia 23 grudnia 2008 r., sygn. akt I SA/Go 878/08 stwierdzając, że „zwrot przez spółdzielnię mieszkaniową kosztów wymiany stolarki okiennej nie stanowi przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.; w przypadku otrzymania przez członka spółdzielni zwrotu wydatków poniesionych uprzednio na wymianę okien stanowiących własność spółdzielni nie sposób uznać, że po stronie członka spółdzielni następuje przysporzenie majątkowe – bowiem otrzymuje on jedynie zwrot poniesionych już wydatków.” To rozumowanie w pełni podziela Sąd orzekający w niniejszej sprawie. Z tych powodów Sąd uznał za zasadne zarzuty skargi, że doszło do naruszenia art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f., ponieważ należało podzielić pogląd Skarżącej, że w związku z wypłatą na rzecz właścicieli nieruchomości zwrotu kosztów zasilania energią elektryczną przydomowych przepompowni ścieków będących własnością Spółki i przez nią eksploatowanych, właściciele nieruchomości nie uzyskują przychodu. Skoro należało uznać, że Skarżąca nie dokonuje wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, ponieważ właściciele posesji otrzymujący zwrot wydatków nie uzyskują od Skarżącej nieodpłatnych świadczeń – to w konsekwencji zasadny okazał się też zarzut naruszenia art. 42a u.p.d.o.f. Spółka nie będzie zobowiązana przesyłać im (tj. właścicielom nieruchomości, którzy otrzymali zwrot wydatków za zużytą energię elektryczną do zasilania przydomowych przepompowni ścieków) imiennych informacji na formularzu PIT-8C. Otrzymany od Skarżącej zwrot wydatków ponoszonych w związku ze zużywaniem energii elektrycznej do zasilania przydomowych przepompowni ścieków nie skutkuje osiągnieciem przychodów w rozumieniu art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. przez właścicieli nieruchomości. Stanowisko to powinno być uwzględnione przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej przy ponownym ustosunkowaniu się do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 146 § 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm. Dalej: P.p.s.a.) orzekł jak w sentencji wyroku.”

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

‒uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny/Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku/wyrokach;

‒ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 20 listopada 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 311/18.

Stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji indywidualnej z dnia 5 grudnia 2017 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.305.2017.1.AK1.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

 Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Macie Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.