Temat interpretacji
W zakresie przychodów i kosztów podatkowych z tytułu sprzedaży po promocyjnej cenie elementów wykończenia i wyposażenia mieszkań.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2020 r. (data wpływu 12 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów i kosztów podatkowych z tytułu sprzedaży po promocyjnej cenie elementów wykończenia i wyposażenia mieszkań jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 12 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów i kosztów podatkowych z tytułu sprzedaży po promocyjnej cenie elementów wykończenia i wyposażenia mieszkań.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest wspólnikiem firmy X Spółka Jawna, NIP (), która prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Krajowego Rejestru Spółek pod nr (). Zgodnie z umową spółki udział Wnioskodawcy w zyskach i stratach Spółki jest równy z udziałami dwóch pozostałych wspólników. Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, własne przychody i koszty ustala proporcjonalnie do posiadanego udziału w zyskach wspomnianej wyżej Spółki.
Głównym przedmiotem podejmowanego przez firmę przedsięwzięcia jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. Nabywane nieruchomości pochodzą zarówno z rynku wtórnego, zakupowane od osób fizycznych, jak i z rynku pierwotnego, bezpośrednio od dewelopera. Są to przede wszystkim lokale mieszkalne, niemniej jednak zdarzają się również domki jednorodzinne, wszystkie objęte społecznym programem budownictwa mieszkaniowego.
Wymienione rodzaje nieruchomości są przez Spółkę remontowane za pośrednictwem podwykonawców. Czynności wykończeniowo-remontowe obejmują przede wszystkim: wypełnienie ubytków w ścianach, malowanie pomieszczeń, ułożenie podłóg, armatury i tzw. białego montażu, zamontowanie drzwi wewnętrznych. Tak przygotowane mieszkania są następnie sprzedawane przede wszystkim osobom fizycznym, w jednostkowych przypadkach firmom.
Ponieważ rynek nieruchomości, na którym działa Spółka, charakteryzuje się takimi cechami jak: dynamiczny rozwój, wrażliwość na zmiany sytuacji gospodarczej oraz rosnącą konkurencją, chcąc być atrakcyjnym w branży oraz sprostać jej wyzwaniom, firma planuje rozszerzyć swoją ofertę, poprzez wprowadzanie do katalogu sprzedaży zróżnicowane pakiety, w ramach których mieszkania/domy wyposażane będą (w zależności od pakietu) w zabudowę kuchenną (stworzoną na wymiar), sprzęt AGD (zlewozmywak, płyta elektryczna, piekarnik, lodówka, pralka, zmywarka i okap); meble: kanapa, stół i krzesła, stolik, łóżko, szafy wewnętrzne oraz oświetlenie.
W tym miejscu należy podkreślić, iż nabycie nieruchomości do dalszej odsprzedaży, wymaga dużych nakładów finansowych, a w interesie Spółki leży jak najszybszy zwrot inwestycji. Dlatego też strategia marketingowa firmy musi zakładać dobór takich środków, które zapewnią jak najszybsze znalezienie nabywców na lokale mieszkalne czy domki. Stąd też X Spółka Jawna, zamierza wprowadzić jednocześnie nowy element strategii marketingowej nakierowanej na taki właśnie cel, a jest nim promocja, w ramach której klienci, którzy dokonają zakupu mieszkania w określonym czasie np. w dwóch pierwszych miesiącach od momentu wystawienia lokalu na sprzedaż (alternatywnie spełniającego równocześnie dodatkowe warunki, np. co do wielkości powierzchni użytkowej), mają możliwość nabycia danego pakietu w promocyjnej cenie. Cena ta będzie wahała się w przedziale od 1.000,00 zł do 3.000,00 zł w zależności od wielkości pakietu (tj. czy w jego ramach będzie mieściła się wyłącznie zabudowa kuchenna ze sprzętem AGD, czy też obejmować będzie pozostałe elementy wyposażenia jak zabudowane szafy, kanapę, oświetlenie itp.).
Powyższe pakiety będą dokumentowane za pomocą faktury, z uwzględnieniem stawki podatku właściwego dla danego towaru. Dla przedmiotowej promocji Spółka każdorazowo będzie opracowywać regulamin, określający szczegółowo warunki zakupu przez klienta pakietu wyposażenia mieszkania w cenie promocyjnej (w ramach akcji promocyjnej), okres obowiązywania promocji etc.
Klienci uprawnieni do skorzystania z promocji nie będą podmiotami powiązanymi ze Spółką, ani jej wspólnikami w świetle art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
Czy na gruncie ustawy o PIT przychód Wnioskodawcy (jako wspólnika Spółki) z tytułu promocyjnej sprzedaży przez Spółkę określonego pakietu wyposażenia będzie stanowiła przyjęta przez Spółkę promocyjna cena pakietu (np. 1.000,00 zł), odpowiadająca udziałowi Wnioskodawcy w zysku Spółki?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad.1.
Na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późniejszymi zmianami - zwana dalej "ustawą o PIT), przychodem z tytułu promocyjnej sprzedaży części wykończenia i wyposażenia lokali będzie przyjęta przez Spółkę promocyjna cena tego wykończenia i wyposażenia (np. 1.000 zł), odpowiadająca udziałowi Wnioskodawcy w zyskach Spółki.
Spółka Jawna jako osobowa spółka prawa handlowego nie posiada osobowości prawnej. Z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.
W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o PIT zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i ulg podatkowych.
Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o PIT, co do zasady, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.
Stosownie do art. 19 ust. 3 niniejszej ustawy wartość rynkową, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.
Jednocześnie, zgodnie z art. 14 ust. 1 za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Należy wskazać, że ustawa o PIT nie zawiera definicji pojęcia "bonifikaty" czy "skonta". Dlatego też pojęcie to należy rozumieć zgodnie z jego potocznym znaczeniem. Jak zaś podaje "Uniwersalny słownik języka polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003, tom 1 ("bonifikata" to "zniżka, odstępstwo od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę albo w celach reklamowych: opust, rabat". Natomiast "skonto" to "procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznane nabywcy towaru na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem".
W ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że oferowana przez Spółkę obniżona cena wyposażenia nieruchomości stanowić będzie właśnie efekt udzielonej przez nią bonifikaty, będącej elementem strategii sprzedażowej Spółki, mającej na celu pozyskanie nabywców w jak najkrótszym czasie i tym samym jak najszybszy zwrot wydatków poniesionych na zakup i wykończenie lokali. Jest to zatem działanie w pełni racjonalne i uzasadnione biznesowo. Stąd Wnioskodawca uważa, że promocyjną cenę wyposażenia lokali należy uznać za cenę rynkową. W okresie prowadzonej przez Spółkę promocji, wyposażenie lokali po obniżonej cenie będzie bowiem oferowane wszystkim potencjalnym klientom na tych samych zasadach. Ponadto, zasady omawianej promocji zostaną szczegółowo opisane w opracowanym przez Spółkę regulaminie określającym warunki zakupu przez klienta wyposażenia w cenie promocyjnej, okres obowiązywania promocji, itp.
Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy są indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane przez organy podatkowe w zbliżonych sprawach, (choć w odniesieniu do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), np. interpretacja podatkowa Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 kwietnia 2014 r. (znak ILPB3/423-30/14-2/JG), zgodnie z którą: "Odnosząc zatem powyższe znaczenia słów "bonifikata" i "skonto" użytych w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego należy stwierdzić, że udzielane przez Spółkę rabaty stanowią bonifikatę w rozumieniu ww. przepisu. W takim przypadku, zgodnie z art. 12 ust. 3 powołanej ustawy, przychodem podatkowym ze sprzedaży towaru jest jego preferencyjna cena ustalona zgodnie z regulaminem promocji, stanowiąca kwotę netto (bez podatku od towarów i usług). Podsumowując, przychodem Spółki jest należna kwota netto wskazana na fakturze VAT dokumentującej sprzedaż, uwzględniająca kwotę udzielonego rabatu".
Podobne stanowisko przedstawił także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji podatkowej z 5 listopada 2013 r. (znak IBPBI/2/423-1383/13/AK), zgodnie z którą: "Stosowanie przez Spółkę promocyjnych warunków sprzedaży ma uzasadnienie biznesowe - jest m.in. spowodowane konkurencją panującą na rynku. Przedmiotowa strategia marketingowa jest niewątpliwie związana z celami reklamowymi. Oferowana przez Spółkę obniżona cena wykończenia mieszkania stanowi efekt udzielonej przez Spółkę bonifikaty, będącej elementem strategii sprzedażowej, mającej na celu pozyskanie nabywców w jak najkrótszym czasie i tym samym jak najszybszy zwrot inwestycji. Jest to zatem działanie w pełni racjonalne i uzasadnione biznesowe. Istnieje zatem uzasadniona przyczyna obniżenia ceny, a zatem art. 14 ust. 1 u.p.d.o.p. nie będzie miała zastosowania w przedmiotowej sprawie (...) Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że przychodem z tytułu promocyjnej sprzedaży będzie przychód w wysokości ceny netto po jakiej Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wykończenia".
Analogicznie wskazano również w interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 lipca 2014 r. (znak IPPB3/423-555/14-2/GJ), w której organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy: "(...) przychodem z tytułu promocyjnej sprzedaży części wykończenia i wyposażenia mieszkania i/lub miejsca postojowego w garażu podziemnym oferowanych przez Spółkę Komandytową, będzie część, odpowiadająca udziałowi Spółki w zysku Spółki Komandytowej, przyjętej przez Spółkę Komandytową promocyjnej ceny netto wykończenia i wyposażenia mieszkania i/lub miejsca postojowego w garażu podziemnym (np. 1.000 zł)".
W konsekwencji, według Wnioskodawcy, przychodem Wnioskodawcy z tytułu promocyjnej sprzedaży części wyposażenia lokali oferowanego przez Spółkę będzie część, odpowiadająca udziałowi w zysku Spółki, przyjętej przez Spółkę promocyjnej ceny netto tego wyposażenia (np. 1.000 zł).
Ad. 2
Wspólnik będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w PIT część, odpowiadającą jego udziałowi w zyskach Spółki, z całości wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie elementów wyposażenia lokali oferowanego klientom w promocyjnej cenie.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Innymi słowy, określony wydatek może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów jeżeli:
- pozostaje w związku z osiąganymi przez podatnika przychodami lub ma na celu zabezpieczenie ich źródła, oraz
- nie został enumeratywnie wymieniony w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT.
W ocenie Wnioskodawcy, oba warunki zostaną niewątpliwie spełnione. Wydatki poniesione przez Spółkę na zakup odsprzedawanych promocyjnie elementów wyposażenia lokali będą kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów podlegających opodatkowaniu PIT łącznie z przychodami jej wspólników, tj. w celu dokonania sprzedaży zgodnie z przyjętymi przez Spółkę warunkami promocji oraz zwiększenia zainteresowania ofertą Spółki, która ma się przełożyć na zwiększoną sprzedaż lokali z wyposażeniem w okresie trwania promocji.
Jednocześnie, art. 23 ust. 1 ustawy o PIT nie wskazuje, aby koszty związane ze sprzedażą dokonywaną na warunkach promocyjnych były wyłączone z kosztów uzyskania przychodów, bądź by ich zaliczenie do kosztów podatkowych było obwarowane specyficznymi warunkami.
Potwierdza to również stanowisko organów podatkowych prezentowane w wydawanych indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Przykładem może być stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 lipca 2014 r. (znak IPPB3/423-555/14-2/GJ), gdzie na gruncie zbliżonego stanu faktycznego - dotyczącego poniesienia przez wnioskodawcę wydatków na zakup wykończenia i wyposażenia mieszkania, które następnie było sprzedawane po cenie promocyjnej - organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy: "(...) wydatki ponoszone przez Spółkę Komandytową na zakup poszczególnych elementów wyposażenia (...) będą, w ocenie Spółki, stanowiły, w części odpowiadającej udziałowi Spółki w zysku Spółki Komandytowej, koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki Komandytowej".
W konsekwencji, wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup poszczególnych elementów wyposażenia oraz wykończenia lokali, będą według Wnioskodawcy stanowiły, w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy w zysku Spółki, kosztami uzyskania przychodów Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej