Temat interpretacji
Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.
Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2020 r., uzupełnionym w dniu 29 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 11 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, uzupełniony w dniu 29 czerwca 2020 r.
We wniosku, po uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.
Podatnik prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą na podstawie wpisu w centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej. jest obywatelem polskim, podlegając w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. z wykształcenia jest informatykiem-programistą i taki zawód wykonuje. Zgodnie z wpisem w CEIDG przedmiot przeważającej prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej stanowi działalność związana z oprogramowaniem (kod PKD - 62.01.Z). Podatnik w 2019 r. rozliczał się na zasadach ogólnych, na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W 2020 r. Wnioskodawca zmienił formę opodatkowania na podatek liniowy. Na potrzeby skorzystania z IP-Box Wnioskodawca posiada szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie umowy o świadczenie usług z dnia 1 lipca 2019 r. , w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, świadczy na rzecz polskiej spółki prawa handlowego ( sp. z o.o. z siedzibą w ) usługi eksperckie w zakresie programowania związane z platformą elektroniczną służącą do kojarzenia dostawców cateringu z klientami. Realizowane przedsięwzięcie, wedle wiedzy podatnika, dofinansowane jest ze środków przyznanych przez narodowe centrum badań i rozwoju. W ramach realizowanych obowiązków umownych odpowiedzialny jest wraz z grupą kilku innych programistów za stworzenie, wdrożenie, dokonywanie niezbędnych modyfikacji, przeprowadzanie przeglądów i testów oprogramowania dla potrzeb wskazanej wyżej platformy elektronicznej należącej do zleceniodawcy. koordynuje przy tym pracę zespołu programistów, będąc odpowiedzialnym za efekt finalny podejmowanych działań. Tworzone oprogramowanie ma wszelkie cechy nowości i nie stanowi jedynie ulepszenia bądź modyfikacji oprogramowania innych twórców nieuczestniczących w zespole kierowanym przez podatnika. Nadto, w ramach świadczonych usług, na ciążą dalsze szczegółowo wskazane w umowie obowiązki, obejmujące:
- projektowanie architektury rozwiązań systemowych produktów w zakresie nowych składników i modyfikacji,
- dbałość o projektowanie rozwiązań spełniających wymagania bezpieczeństwa i wydajności,
- identyfikacja wymagań dotyczących środowiska sprzętowego, infrastruktury i oprogramowania,
- dobór technologii, produktów i narzędzi,
- identyfikowanie i zarządzanie czynnikami ryzyka związanymi z przyjętą architekturą i technologią,
- prowadzenie technologicznej roadmapy rozwoju systemu,
- wspieranie zespołu w sprawach technicznych,
- kontakt merytoryczny z zespołem deweloperskim oraz marketingowym ocenę możliwości implementacji przedstawionych wymagań biznesowych,
- odbiór techniczny zrealizowanych prac oraz kolejnych etapów rozwoju systemu (przegląd kodu, pokrycie testami, jakość dokumentacji),
- monitorowanie postępów prac zespołu deweloperskiego,
- prowadzenie niezbędnej dokumentacji technicznej.
Efekt podejmowanych w wykonaniu obowiązków umownych przez działań (polegających zarówno na tworzeniu, jak i modyfikacji istniejącego kodu źródłowego) stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych. Autorskie prawa majątkowe do tworzonego oprogramowania zgodnie z umową ze zleceniodawcą, przenoszone są przez na zleceniodawcę na szczegółowo wymienionych w umowie polach eksploatacji, w ramach przysługującego miesięcznego wynagrodzenia ryczałtowego. Równocześnie w ramach realizowanych obowiązków umownych nie nabywa autorskich praw majątkowych do utworów osób trzecich. Świadczone przez . w ramach wskazanej wyżej umowy usługi mają charakter twórczy, jako że w oparciu o aktualną wiedzę i umiejętności eksperckie podatnika tworzy On, rozwija, ulepsza, modyfikuje oprogramowanie komputerowe wykorzystywane dla potrzeb wskazanej wyżej platformy elektronicznej. Podejmowane działania wymagają wiedzy i umiejętności zarówno z zakresu nauk podstawowych (w szczególności matematycznych), jak i nauk stosowanych (w szczególności informatycznych). Wiedza i umiejętności w powyższym zakresie wymagają stałego doskonalenia i poszerzania. Świadczone przez podatnika usługi o twórczym charakterze stanowią w związku z powyższym prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f. w konsekwencji zatem realizowane przez w ramach wskazanej wyżej umowy obowiązki stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. Są to przy tym prace o charakterze systematycznym, nie mające charakteru jednorazowego czy incydentalnego. Zrealizowane przez .. obowiązki umowne nie są wykonywane pod jakimkolwiek kierownictwem ze strony zleceniodawcy, w tym co do czasu i miejsca ich realizacji. W dużej mierze są one wykonywane zdalnie, a częściowo również w miejscu prowadzenia działalności przez zleceniodawcę. Odpowiedzialność . z tytułu niewykonania bądź nienależytego wykonania zobowiązań umownych nie została w jakikolwiek sposób wyłączona czy ograniczona. Z tego względu Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Podatnik nie ponosi kosztów kwalifikowanych związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Zgodnie z wymogami prawa prowadzona jest ewidencja, odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, pozwalająca na wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego - to znaczy wskazanie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja ta jest prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
W ramach opisanej we wniosku umowy o świadczenie usług i realizowanych w jej wykonaniu prac programistycznych stworzone zostało i podlega dalszemu testowaniu, udoskonalaniu, usuwaniu potencjalnych błędów itp. oprogramowanie dla potrzeb platformy elektronicznej do kojarzenia dostawców cateringu z klientami. Stanowi ono program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Miesięczne wynagrodzenie ryczałtowe wypłacane jest na rzecz Wnioskodawcy na podstawie opisanej we wniosku umowy o świadczenie usług, z tytułu realizowanych w ramach tej umowy obowiązków, w tym w szczególności prac programistycznych związanych ze stworzeniem, testowaniem, wdrożeniem, udoskonalaniem itp. oprogramowania dla potrzeb platformy elektronicznej służącej do kojarzenia dostawców cateringu z klientami. W ramach wynagrodzenia ryczałtowego przenoszone są na zleceniodawcę autorskie prawa majątkowe do utworów stanowiących efekt wykonywanych prac programistycznych, w tym w szczególności do całości stworzonego oprogramowania podlegającego ochronie prawno-autorskiej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Współpraca w ramach opisanej we wniosku umowy o świadczenie usług ma z założenia charakter długofalowy. Tworzenie oprogramowania komputerowego dla obsługiwania platformy internetowej nie stanowi bowiem procesu, który można ograniczyć wyłącznie do opracowania kodu źródłowego i interfejsu. Tworzone oprogramowanie wymaga testów, wdrożenia, analiz na podstawie doświadczeń użytkowników, udoskonalania w celu usuwania ewentualnych błędów, dziur itp., zmian w celu np. zapewnienia maksymalnej ochrony przed szkodliwymi działaniami i in. Nie sposób zatem stwierdzić, że w każdym miesiącu trwania współpracy dochodzi do przeniesienia na zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, co nie odbiera jednak realizowanym przez Zleceniobiorcę pracom twórczego charakteru. Równocześnie należy mieć na względzie, że zmiany w zakresie utworu (a takim jest program komputerowy), prowadzące np. do jego udoskonalania, usuwania błędów, maksymalizacji ochrony przed szkodliwymi działaniami, w efekcie powodują powstawanie co raz to nowych utworów, podlegających ochronie prawno-autorskiej. Biorąc to pod uwagę konstrukcja umowna, w ramach której na zleceniodawcę przenoszona jest całość autorskich praw majątkowych (na określonych w umowie polach eksploatacji) do wszelkich utworów stworzonych w wykonaniu obowiązków umownych jest w pełni racjonalnym rozwiązaniem w sytuacji trudnych (jeśli nie niemożliwych) do rozgraniczenia etapów powstawania nowych utworów związanych z konieczną modyfikacją pierwotnie stworzonego oprogramowania.
Świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie opisanej we wniosku umowy usługi wykonywane są w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. W przekonaniu Wnioskodawcy, usługi te, skutkujące opracowaniem, testowaniem, wdrożeniem, a następnie doskonaleniem oprogramowania dla potrzeb nowatorskiego projektu platformy internetowej służącej do kojarzenia dostawców cateringu z klientami, mają innowacyjny charakter i są efektem działalności twórczej zleceniobiorcy. Efekt finalny tych prac w postaci oprogramowania stanowi kwalifikowane prawa własności intelektualnej (prawa autorskie do programów komputerowych).
Opisana we wniosku działalność jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Oprócz tego Wnioskodawca pełni funkcję niejako koordynatora prac innych programistów uczestniczących przy realizacji projektu platformy elektronicznej należącej do zleceniodawcy, będąc odpowiedzialnym za efekty finalne realizowanych prac. Z analizy dostępnych interpretacji indywidualnych wynika, że możliwość skorzystania z tzw. ulgi IP BOX dotyczy również sytuacji, w której zleceniobiorca działa w ramach większego zespołu i wykonuje zlecone czynności we współpracy z innymi współpracownikami zleceniodawcy w jego siedzibie (vide: w tym zakresie np. interpretacje indywidualne w sprawach 0113-KDIPT2-1.4011.492.2019.1.KO oraz 0114- KDIP3-2.4011.459.2019.2.MG).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy Wnioskodawca może w opisanym stanie faktycznym stosować obniżoną stawkę 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę?
Zdaniem Wnioskodawcy, dochód osiągnięty w ramach prowadzonej przez Niego działalności opisanej w powyższym stanie faktycznym może zostać opodatkowany preferencyjną stawką 5%. Według art. 30ca ust. 1 updof wprowadzającego tzw. ulgę IP-Box, przedmiotem opodatkowania są kwalifikowane prawa własności. Ich katalog zamknięty ustawodawca zawarł w art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, który dodatkowo obwarowany został dwoma warunkami. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie wraz z prawem autorskim jest enumeratywnie wymienione w pkt 8 jako autorskie prawo do programu komputerowego. Równocześnie spełnione są dwa dodatkowe warunki, tzn. oprogramowanie podlega ochronie prawa autorskiego na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz zostało stworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej wg definicji z art. 5a pkt 38, a dokładnie w ramach prac rozwojowych. Po pierwsze usługa wykonywana przez podatnika polegająca na tworzeniu, wdrożeniu oraz rozwijaniu oprogramowania platformy elektronicznej służącej do kojarzenia klientów i dostawców cateringowych ma charakter twórczy, ponieważ nie polega na modyfikacji oprogramowania innych twórców, ale na projektowaniu nowych rozwiązań wg potrzeb biznesowych. Zleceniodawca, czyli właściciel platformy korzysta z dofinansowania pochodzącego ze środków narodowego centrum badań i rozwoju. Po drugie tworzenie oprogramowania dla potrzeb zleceniodawcy wymaga wykorzystania przez podatnika wiedzy matematycznej oraz informatycznej, np. dobór właściwej technologii, narzędzi oraz zarządzanie czynnikami ryzyka związanymi z przyjętymi rozwiązaniami, odbiór techniczny prac. W wyniku tworzenia i modyfikacji kodu powstają ulepszone lub nowe składniki oprogramowania, przyczyniające się do rozwoju platformy. Projektowanie architektury rozwiązań i jej testowanie, zwiększa zasoby wiedzy w zakresie zastosowanych technologii i narzędzi. Podejmowane działania wynikające z umowy między podatnikiem a zleceniodawcą mają charakter systematyczny, ponieważ podatnik stale nadzoruje etapy dalszego rozwoju oprogramowania. Pan . w ramach wynagrodzenia ryczałtowego udokumentowanego fakturami VAT przenosi na zleceniodawcę prawa autorskie oprogramowania platformy zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Wnioskodawca osiąga dochody z działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ale nie ponosi kosztów kwalifikowanych związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Na potrzeby IP-Box Wnioskodawca prowadzi osobną ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programów komputerowych, czyli przychodów, kosztów oraz dochodu (straty) przypadające na każde z takich praw. Ewidencja taka prowadzona jest na bieżąco, tj. od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
- wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
- polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
- polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
- odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
- są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
- wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
- patent,
- prawo ochronne na wzór użytkowy,
- prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
- prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
- dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
- prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
- wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
- autorskie prawo do programu komputerowego
- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).
Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a+b) x 1,3 / a+b+c+d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
- z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
- z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
- wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
- prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
- wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
- dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
- dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy). Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
W opisie zdarzenia Wnioskodawca stwierdził: Podatnik nie ponosi kosztów kwalifikowanych związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Podkreślenia wymaga, że dochody związane z kwalifikowanym IP mogą być korzystnie opodatkowane jedynie w takim zakresie, w jakim konkretne kwalifikowane IP przynoszące przychód jest efektem prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez danego podatnika, czyli prac, które wymagają poniesienia kwalifikowanych kosztów uwzględnionych we wskaźniku nexus. Literalne brzmienie art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi również do wniosku, iż ponoszone koszty na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP stanowią podstawę do ustalenia tej części osiąganego dochodu, która może korzystać z preferencji podatkowej. Brak ponoszenia takich kosztów oznacza, że nie można ustalić współczynnika nexus, a zatem żadna część osiąganego dochodu nie stanowi kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP. Zatem nieuprawnione jest twierdzenie, że w takiej sytuacji całość osiągniętego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanego IP. Można również stwierdzić, iż gdyby zamiarem ustawodawcy było preferencyjne opodatkowanie podatników, którzy prowadzą bezkosztową działalność badawczo-rozwojową w zakresie wytworzenia kwalifikowanego IP przewidziałby odpowiednie uregulowania prawne w tym zakresie. Należy przyjąć, iż wobec braku kosztów, które podlegałyby uwzględnieniu we współczynniku nexus nie ma możliwości obliczenia podstawy opodatkowania (kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej), do którego miałaby zastosowanie preferencyjna stawka podatku. Ustawodawca nie przewiduje w tym zakresie żadnego odstępstwa. To oznacza, że Wnioskodawca nie może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Stanowisko
nieprawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej