Temat interpretacji
Uznanie przychodu wypłacanego pracownikom jako przychodu z tytułu działalności twórczej w zakresie sztuk plastycznych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie uznania przychodu wypłacanego Państwa pracownikom jako przychodu z tytułu działalności twórczej w zakresie sztuk plastycznych (pytanie nr 1) jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 grudnia 2022 r. (data wpływu 12 grudnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Zatrudniają Państwo na podstawie umowy o pracę osoby na stanowisku: grafik w dziale marketingu, młodszy grafik w dziale marketingu, starszy grafik w dziale marketingu, dyrektor artystyczny (dalej zwani „Pracownikami”).
W ramach obowiązków służbowych Pracownicy zajmują się działalnością twórczą, w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: upaipp) w szczególności:
1)tworzeniem autorskich projektów graficznych materiałów drukowanych:
a)reklamy prasowej (adwertoriale, prasówki, PR-y);
b)logotypu (organizacji, brandów, produktów) i księgi znaków, w której skład wchodzą m.in. wizytówki, papier firmowy, teczki, stopki mailowe, zaproszenia, listy;
c)opakowań w tym: kartoników, etykiet, blistrów;
d)projektu katalogu, folderu reklamowego, broszury informacyjnej;
e)materiałów reklamowych drukowanych: torebek reklamowych, notesów, kopert, ulotek, gazetek, plakatów, naklejek, zaproszeń, wobblerów, mailingów;
f)reklam wielkoformatowych: brandingu sklepu partnerskiego, wyspy w galerii handlowej, bilbordów, roll-up;
g)innych projektów, np. kalendarza;
h)brandingu projektu stoiska targowego, standu, ścianek wystawienniczych itp. - prototyp;
2)tworzeniem projektów graficznych materiałów telewizyjnych:
a)oprawy graficznej spotu TV lub bilbordu sponsorskiego (belki, hasła reklamowe, elementy ikonograficzne) itp.;
b)elementów graficznych animacji (prototyp animacji);
c)elementów scenografii do reklam telewizyjnych na plan zdjęciowy;
3)tworzeniem projektów graficznych materiałów internetowych:
a)layoutu graficznego: portalu, sklepu, strony, strony internetowej, aplikacji na urządzenia mobilne i landing page;
b)banerów internetowych, postów, sidera, popupu, newslettera, ....dla ...., ..... i innych portali społecznościowych (statycznego lub animowanego);
c)elementów na stronę internetową;
4)tworzeniem innych projektów graficznych:
a)gadżetu autorskiego: puzzle, zabawka dla dzieci np. pluszowa, układanka, pudełko na chusteczki higieniczne, rękawiczki higieniczne itp. – prototyp;
b)elementów do prezentacji;
c)wizualizacji 3D produktów i opakowań;
d)wizualizacji stoiska targowego, standu, ścianek i display’a na produkty itp. (wizualizacja 3D) – prototyp;
e)elementów graficznych odzieży;
5)wykonywaniem zdjęć do wykorzystania w działalności firmy, np. produktowej, reportażowej.
Wytwory będące efektem pracy twórczej wykonywanej przez Pracowników mają oryginalny charakter (dla samego twórcy), cechujący się niepowtarzalnością i dają się odróżnić od innych rozpowszechnionych wcześniej utworów i przypisać danemu Pracownikowi, a zatem stanowią utwór w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku gdy nad danym projektem czy grafiką pracuje więcej niż jedna osoba, w Państwa ocenie mamy do czynienia z utworem wspólnym).
Ponadto, Pracownicy podejmują w ramach stosunku pracy również inne czynności, które nie są związane z wykonywaniem pracy twórczej.
Zgodnie z zapisami umów o pracę, jakie zawierają Państwo z pracownikami, wynagrodzenie pracowników jest dzielone na:
-część wynagrodzenia określoną kwotowo, do którego zastosowanie będzie miała zryczałtowana stawka 50%, kosztów uzyskania przychodów stanowiąca wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do stworzonych przez pracownika utworów w wyniku wykonywania obowiązków służbowych;
-część wynagrodzenia za pracę określonego kwotowo obejmującego wynagrodzenie związane z wykonywaniem innych obowiązków pracowniczych niezwiązanych z tworzeniem utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Takie wynagrodzenie ustalane jest każdorazowo za dany miesiąc pracy.
Umowy o pracę zawierają również postanowienia regulujące kwestie przeniesienia praw autorskich przez pracowników na rzecz Spółki. Jak wskazuje się w umowach o pracę, przeniesienie praw autorskich przez Pracowników na rzecz Spółki dokonuje się poprzez umieszczenie autorskich utworów w wersji elektronicznej na dysku pamięci wskazanym przez pracodawcę. Z chwilą przyjęcia utworu przez Spółkę majątkowe prawa autorskie do przyjętego utworu przeniesione będą na Spółkę bez potrzeby składania dodatkowych oświadczeń.
W umowach o pracę zawarty został również mechanizm ustalania wynagrodzenia (honorarium) za korzystanie przez twórcę z praw autorskich i zależnych lub rozporządzania tymi prawami. Pracownicy, mocą zapisów umów o pracę:
-prowadzą ewidencję czasu pracy, w tym szczegółową ewidencję pracy twórczej z zaznaczeniem ile czasu na tę pracę przeznaczyli;
-będą do 1 dnia roboczego następnego miesiąca przekazywać do działu zatrudnienia i płac swoją, podpisaną czytelnie, kartę pracy za miesiąc poprzedni. Karta taka stanowi podstawę wyliczenia, jaki procent wynagrodzenia w danym miesiącu przypada na wynagrodzenie z tytułu przekazania pracodawcy przez Pracownika praw autorskich do powstałego w wyniku jego pracy utworu;
-mają obowiązek archiwizowania powstałych utworów w wersji elektronicznej na dysku pamięci wskazanym przez Pracodawcę, na potrzeby kontroli dokonywanej przez organy podatkowe oraz nadzoru farmaceutycznego i sanitarnego najpóźniej do 1 dnia roboczego następnego miesiąca za miesiąc poprzedni.
Naliczenie ww. wynagrodzenia nie jest uzależnione od samego tylko czasu poświęconego na wykonywanie pracy twórczej, lecz każdorazowo jest uwarunkowane powstaniem w danym miesiącu konkretnego efektu pracy twórczej (utworu/utworów w rozumieniu upaipp) oraz prowadzeniem przez Pracownika dokumentacji utworów (archiwizowaniem plików zgodnie z procedurą przyjętą przez Państwa, a także rzetelnym prowadzeniem karty czasu pracy). Wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich jest pracownikowi należne tylko wówczas gdy wykonywane są działania, których efektem są prace twórcze. W okresach nieobecności w pracy (urlopy, zwolnienia i inne absencje) pracownik nie otrzymuje wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich, a całość wynagrodzenia ustalonego w umowie o pracę jest uznawana za wynagrodzenie za pozostałe prace (nietwórcze).
Niedostarczenie w terminie karty pracy i niezarchiwizowanie powstałych utworów, zgodnie z zapisami umów o pracę, oznacza, że w poprzednim miesiącu Pracownik nie wykonał pracy twórczej w rozumieniu upaipp. Również w przypadku gdy w danym miesiącu z ewidencji wynika, że Pracownik nie wykonywał pracy twórczej, nie wytworzył żadnego utworu i nie zarchiwizował (nie przekazał) go na wskazanym dysku twardym, uznaje się, że Pracownik nie jest uprawniony do otrzymania honorarium z tytułu przeniesienia praw autorskich. W takim przypadku Pracownik otrzymałby kwotę należnego wynagrodzenia za pracę, zgodnie z treścią umowy o pracę, z którego jednak nie byłaby wyliczana kwota ww. honorarium autorskiego (nie będą Państwo stosować 50% kosztów uzyskania przychodów przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wynagrodzenia wypłaconego w tym miesiącu pracownikowi).
Ponadto, w praktyce jest możliwe, że w związku z wykonaniem obowiązków służbowych dojdzie do przeniesienia praw autorskich do utworu nieukończonego w rozumieniu art. 1 ust. 3 upaipp, tj. efektu pracy twórczej, który jest przedmiotem prawa autorskiego od momentu ustalenia. Od tego momentu powstaje ochrona prawna utworu na podstawie upaipp, co wiąże się z możliwością dysponowania prawami autorskim do tego utworu (np. poprzez przeniesienie ich na inny podmiot).
Weryfikacja i kwalifikacja utworów tworzonych przez Pracowników Spółki jest dokonywana zgodnie z przepisami upaipp. Efekty pracy twórczej Pracowników są oceniane pod kątem tego, czy stanowią one przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Nie uznaje się za utwór odkryć, idei, procedur, metod i zasad działania oraz koncepcji matematycznych stosownie do art. 21 upaipp
Ponadto należy wskazać, iż Pracownicy wykonujący pracę twórczą mogą uzyskiwać również premię uznaniową. W takim przypadku wynagrodzenie takiego Pracownika będzie składać się z płacy zasadniczej i premii uznaniowej.
Honorarium autorskie (za przeniesienie praw autorskich na pracodawcę) jest ustalane w praktyce w następujący sposób:
1)płaca zasadnicza Pracownika jest dzielona przez nominalny czas pracy,
2)wyliczona stawka za jedną godzinę jest mnożona przez liczbę godzin pracy twórczej, jaką Pracownik wykazuje w karcie pracy,
3)premia uznaniowa jest dzielona przez faktycznie przepracowane godziny pracy,
4)tak wyliczona stawka godzinowa mnożona jest przez liczbę godzin pracy twórczej,
5)suma tych dwóch składników jest podstawą do wyliczenia 50% kosztów uzyskania z praw autorskich.
Dodatkowo, w umowach o pracę wskazuje się, iż Pracownicy zobowiązani są do rzetelnego i terminowego: prowadzenia ewidencji czasu pracy, w tym szczegółowej ewidencji pracy twórczej, archiwizowania powstałych utworów w rozumieniu upaipp oraz terminowego przedkładania ww. ewidencji do działu zatrudnienia i płac. W przypadku naruszenia tego obowiązku pracowniczego, Pracownicy będą ponosić odpowiedzialność materialną na podstawie art. 114 Kodeksu pracy.
W związku z tym, że pracownicy Spółki tworzą utwory w postaci m.in. graficznych materiałów drukowanych (reklam prasowych), logotypów, brandów, projektów opakowań, katalogów fi folderów reklamowych, plakatów, reklam wielkoformatowych, opraw graficznych materiałów telewizyjnych, materiałów graficznych materiałów internetowych czy innych projektów graficznych, a umowa o pracę przewiduje, że wynagrodzenie z niej wynikające stanowi również honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych, to rynkowy poziom wynagrodzenia jest wyznacznikiem rzeczywistej wartości utworu stworzonego przez danego pracownika. Rzeczywista wartość utworu to wypadkowa kilku zmiennych, tj. wynika z charakteru rynkowego wynagrodzenia o pracę, a w ramach tego wynagrodzenia z indywidualnych (stałych lub wolno zmiennych) parametrów twórcy oraz cech samego utworu (jego wielkość, stopień złożoności itp. - wyrażone czasem poświęconym przez twórcę).
Tym samym, kwota honorarium jest wyznacznikiem, rzeczywistej wartości utworu.
Na marginesie należy dodać, iż ww. wniosek dotyczy dochodów uzyskiwanych po 1 stycznia 2018 r.
Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
1.Czy przychody osiągane przez Państwa pracowników można zakwalifikować do przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności twórczej w zakresie sztuk plastycznych, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 updof?
2.Czy możliwe jest zastosowanie do przychodów osiąganych przez Pracowników z tytułu czynności opisanych w stanie faktycznym 50% kosztów uzyskania przychodów?
Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź na pytanie nr 1. Natomiast w zakresie pytania nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.
Państwa stanowisko w sprawie (po uzupełnieniu wniosku)
W Państwa ocenie, zgodnie z art. 22 ust. 9b updof, przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu:
1)działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;
2)działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;
3)produkcji audialnej i audiowizualnej;
4)działalności publicystycznej;
5)działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;
6)działalności konserwatorskiej;
7)prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 oraz z 2020 r. poz. 288), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;
8)działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo- dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.
W Państwa ocenie przychody Pracowników należy zaliczyć do grupy przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności twórczej w zakresie sztuk plastycznych (art. 22 ust. 9b pkt 1 updof).
Zarówno przepisy updof, jak i przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm., dalej jako: „upaipp”) nie definiują pojęcia „działalności twórczej w zakresie sztuk plastycznych”.
Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (https://sip.pwn.pl/), „twórczość” oznacza „tworzenie czegoś, zwłaszcza dzieł sztuki” lub „ogół dzieł stworzonych przez kogoś, zwykle przez artystę”. „Sztuki plastyczne” są natomiast definiowane jako „architektura, rzeźba, malarstwo, grafika i rzemiosło artystyczne”.
Stanowisko, iż projekty graficzne oraz związana z tym grafika użytkowa mieszczą się pod pojęciem „sztuk plastycznych” potwierdza interpretacja indywidualna wydana przez Izbę Skarbową w Warszawie dnia 8 października 2012 r., nr IPPB2/415-688/12-2/MG: „sztuki plastyczne - jeden z podstawowych obok literatury i muzyki działów sztuk pięknych, obejmuje dziedziny wizualnej twórczości artystycznej. Jedna z podstawowych dziedzin sztuk plastycznych jest grafika. Grafika, to jeden z podstawowych obok malarstwa i rzeźby działów sztuk plastycznych. Obejmuje techniki pozwalające na powielanie rysunku na papierze lub tkaninie z uprzednio przygotowanej formy. Grafika użytkowa to dziedzina grafiki i drukarstwa artystycznego służąca celom użytkowym. Związana jest z rynkiem wydawniczym i reklamą. Grafika użytkowa obejmuje plakat, ilustracje, druki okolicznościowe, magazyny, gazety, znaczki pocztowe, banknoty, ekslibrisy i liternictwo”.
Podobnie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 sierpnia 2018 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.278.2018.3.AK: „zgodnie z definicjami słownikowymi, sztuki plastyczne to:
-dziedzina twórczości artystycznej, z którą wiążą się dzieła sztuki doznawane wizualnie, mające charakter płaszczyznowy (wytwory malarstwa, rysunku i grafiki) i trójwymiarowy (wytwory architektury, rzeźby i rzemiosła artystycznego) (Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 1996 r., Tom III, str. 398];
-nazywane też pięknymi, obejmują architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę i rzemiosło artystyczne (Słownik terminologiczny sztuk pięknych, wydawnictwo PWN, praca zbiorowa, Warszawa 1997, str. 404)”.
Reasumując, w Państwa ocenie przychody osiągane przez Pracowników należy zakwalifikować do przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności twórczej w zakresie sztuk plastycznych (art. 22 ust. 9b pkt 1 updof).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z tego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w tej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Według art. 12 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Stosownie natomiast do art. 12 ust. 4 cytowanej ustawy:
Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.
W myśl art. 31 ww. ustawy:
Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej ,,zakładami pracy'', są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.
Koszty uzyskania przychodów zostały natomiast uregulowane w przepisach rozdziału 4 omawianej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak wynika z art. 22 ust. 1 tej ustawy:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Natomiast z art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy wynika, że:
Koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.
Przy czym, w myśl art. 22 ust. 9a ww. ustawy:
W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Stosownie do art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu:
1)działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;
2)działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;
3)produkcji audialnej i audiowizualnej;
4)działalności publicystycznej;
5)działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;
6)działalności konserwatorskiej;
7)prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 oraz z 2020 r. poz. 288), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;
8)działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3, takich jak „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych, jak np. „utwór”, natomiast ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).
Według art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
W świetle natomiast art. 1 ust. 2 tej ustawy:
Przedmiotem prawa autorskiego są utwory:
1)wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2)plastyczne;
3)fotograficzne;
4)lutnicze;
5)wzornictwa przemysłowego;
6)architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7)muzyczne i słowno-muzyczne;
8)sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9)audiowizualne (w tym filmowe).
W rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.
Przedmiotem prawa autorskiego są wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie.
Państwa wątpliwości dotyczą kwalifikacji przychodów osiąganych przez Pracowników do przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności twórczej w zakresie sztuk plastycznych, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje „działalności twórczej w zakresie sztuk plastycznych”, ani też nie odsyła w celu wyjaśnienia zakresu tych pojęć do innych przepisów prawa. Poszukując znaczenia tych pojęć, należy odnieść się do języka powszechnego.
Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN – działalność oznacza:
1)„zespół działań podejmowanych w jakimś celu”,
2)„funkcjonowanie czegoś lub oddziaływanie na coś”,
natomiast twórczy oznacza:
1)„mający na celu tworzenie; też: będący wynikiem tworzenia”,
2)„dotyczący twórców”.
Proces tworzenia utworu z zakresu sztuk plastycznych składa się z szeregu czynności koniecznych do stworzenia tego utworu. Na poszczególnych etapach tego procesu efekty pracy, które powstają, z reguły posiadają cechę nowości. Jednak cecha ta nie jest warunkiem wystarczającym do uznania danej działalności za twórczą i zastosowania z tego tytułu 50% kosztów uzyskania przychodów. Działalność twórcza musi obok cechy nowości posiadać również indywidualny charakter. Tylko rezultaty takiej działalności mogą być uznane za utwór.
Zatem użyty w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „działalność w zakresie sztuk plastycznych” odnosi się do ogółu działań, które posiadają cechę nowości i są podejmowane w celu tworzenia utworów plastycznych. W związku z powyższym, wskazaną w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „działalność w zakresie sztuk plastycznych” należy rozumieć jako korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi do wszelkich utworów, które powstają w związku z ogółem działań podejmowanych w celu tworzenia utworów z zakresu sztuk plastycznych.
Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych mimo, że w art. 1 ust. 2 pkt 2 jako podlegający ochronie prawno-autorskiej wymienia utwór plastyczny nie definiuje tego pojęcia. Należy zatem odwołać się do definicji terminu „sztuka plastyczna”.
Zgodnie z definicjami słownikowymi, sztuki plastyczne to:
·dziedzina twórczości artystycznej, z którą wiążą się dzieła sztuki doznawane wizualnie, mające charakter płaszczyznowy (wytwory malarstwa, rysunku i grafiki) i trójwymiarowy (wytwory architektury, rzeźby i rzemiosła artystycznego) [Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 1996 r., Tom III, str. 398];
·nazywane też pięknymi, obejmują architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę i rzemiosło artystyczne [Słownik terminologiczny sztuk pięknych, wydawnictwo PWN, praca zbiorowa, Warszawa 1997, str. 404].
Wobec powyższego, przychody osiągane przez Państwa pracowników w zakresie tworzonych utworów graficznych, można zakwalifikować do przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności twórczej w zakresie sztuk plastycznych, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).