Koszty uzyskania przychodów oraz jednorazowy odpis amortyzacyjny.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 5 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodów oraz jednorazowego odpisu amortyzacyjnego. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 grudnia 2022 r. (wpływ 16 grudnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem:

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

A

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

B

Opis zdarzenia przyszłego

Zainteresowani są wspólnikami X Spółka jawna. Wspólnikami Spółki są małżonkowie. Pomiędzy wspólnikami istnieje małżeńska rozdzielność majątkowa. Spółka została wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego 26 lutego 2021 r. pod numerem KRS: …. Zgodnie z umową Spółki, wspólnicy Spółki uczestniczą w zyskach Spółki w równych udziałach, po 50% każdy ze wspólników. Wspólnicy rozliczają zysk z tytułu udziału w Spółce jawnej jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach ogólnych w ten sposób, że Zainteresowany będący stroną postępowania rozlicza się podatkiem liniowym 19%, natomiast Zainteresowana niebędąca stroną postępowania rozlicza się według skali podatkowej z tytułu zysków osiągniętych przez Spółkę jawną. Wspólnicy prowadzili i na dzień złożenia wniosku prowadzą działalności gospodarcze inne niż ta, prowadzona w ramach pozostawania wspólnikiem Spółki jawnej. Zainteresowany będący stroną postępowania prowadzi działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej (NIP: …), natomiast Zainteresowana niebędąca stroną postępowania prowadzi działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej (NIP: …).

Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jawnej jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z). Spółka ponadto uzyskuje przychody z działalności sklasyfikowanej jako: wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z). Spółka w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej nabyła prawo własności nieruchomości - lokalu niemieszkalnego (apartamentu) powstałego w ramach inwestycji budowlanej, zlokalizowanego w Y, przy ul. …. Przedmiotowy lokal stanowi środek trwały Spółki i przeznaczony jest na wynajem krótkoterminowy. Ponadto, Spółka nabyła prawo do wyłącznego korzystania z miejsca cumowniczego zlokalizowanego w obrębie tej samej inwestycji budowlanej. Miejsce cumownicze przeznaczone będzie również na cele wynajmu. Spółka planuje wynajmować lokal niemieszkalny wraz z miejscem cumowniczym lub osobno lokal niemieszkalny i miejsce cumownicze na rzecz innych podmiotów gospodarczych lub osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Zainteresowany będący stroną postępowania posiada obecnie jacht motorowy. W przyszłości planuje wnieść przedmiotowy jacht motorowy aportem do Spółki jawnej. Jacht stanowi wyłączną własność Zainteresowanego będącego stroną postępowania, został nabyty do majątku prywatnego, nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w działalności gospodarczej. Przedmiotowy jacht będzie stanowił w Spółce środek trwały, zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Zostanie sklasyfikowany zgodnie z klasyfikacją środków trwałych pod symbolem 770 - jako tabor transportu morskiego (grupa 7 Środki transportu, podgrupa 77 tabor pływający). W dniu przyjęcia do użytkowania jacht będzie kompletny i zdatny do użytku, jego przewidywany okres użytkowania jest dłuższy niż rok. Spółka planuje wykorzystać fakt posiadania apartamentu oraz miejsca cumowniczego i wynajmować przedmiotowy jacht motorowy na rzecz podmiotów wynajmujących od Spółki apartament.

Zdaniem Zainteresowanego będącego stroną postępowania, fakt możliwości wynajmu jachtu motorowego znacząco zwiększy atrakcyjność oferty najmu Spółki. Spółka może bowiem oferować jako dodatkową usługę do usługi najmu apartamentu usługę najmu jachtu motorowego. Korzystając z faktu, że Spółka posiada prawo wyłącznego korzystania z miejsca cumowniczego, Spółka planuje również oferowanie samodzielnej usługi najmu jachtu motorowego (niezależnie od oferowanych innych usług najmu). Spółka w tym celu planuje ogłoszenie oferty najmu jachtu motorowego na portalach ogłoszeniowych oraz w social mediach.

Zdaniem Zainteresowanego będącego stroną postępowania, usługi najmu jachtu motorowego mogą cieszyć się sporym zainteresowaniem. Jednocześnie w związku z eksploatacją jachtu, Spółka planuje ponosić koszty z tym związane: m.in. koszty paliwa, koszty serwisowania, koszty cumowania w miejscu innym niż posiadane miejsce cumownicze (w sytuacji, gdy posiadane miejsce cumownicze zostanie wynajęte na rzecz kontrahenta Spółki lub w okresie zimowym) oraz koszty związane z promowaniem oferty najmu, takie jak koszty ogłoszeń w portalach internetowych, itp.

Spółka w 2021r. i w 2022 r. jest małym podatnikiem. Spółka nie korzystała z pomocy de minimis. Spółka nie jest podatnikiem podatku od osób prawnych (CIT). Jedynymi wspólnikami Spółki są osoby fizyczne. Wspólnicy Spółki rozliczają proporcjonalnie przychody i koszty osiągnięte przez spółkę jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej proporcjonalnie do posiadanych w Spółce udziałów (po 50%).

W piśmie z 13 grudnia 2022 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazano, że na potrzeby działalności w formie Spółki jawnej prowadzona jest dokumentacja księgowa w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wspólnikami Spółki są wyłącznie osoby fizyczne, Spółka nie odnotowała przychodu obligującego do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Na dzień złożenia wniosku w stosunku do Zainteresowanych nie toczy, ani nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrolne dotyczące zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Jacht motorowy, o którym mowa we wniosku, Zainteresowany będący stroną postępowania planuje wnieść aportem do Spółki jawnej we wrześniu 2023 r. lub w innym przyszłym terminie. Przedmiotowy jacht Zainteresowany będący stroną postępowania planuje wynajmować od momentu jego wniesienia do Spółki jawnej w formie aportu, tj. nie wcześniej niż od września 2023 r. lub nie wcześniej niż od momentu jego wniesienia do Spółki jawnej. Umowy najmu jachtu będą zawierane krótkoterminowo lub długoterminowo w zależności od potrzeb zgłaszanych przez potencjalnych odbiorców. Pierwszy przychód z najmu jachtu Zainteresowany będący stroną postępowania planuje uzyskać we wrześniu 2023 r. lub nie wcześniej niż od momentu wniesienia jachtu motorowego do Spółki jawnej w formie aportu. Jacht motorowy zostanie zaklasyfikowany do grupy Środki transportu (grupa 7), podgrupy Tabor pływający (grupa 77). rodzaju Tabor transportu morskiego pod symbolem 770 - Tabor Transportu Morskiego. Spółka planuje dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej środka trwałego w postaci jachtu motorowego w miesiącu jego wniesienia aportem do Spółki oraz oddania do użytkowania, tj. we wrześniu 2023 r. lub jeśli Spółka dokona wniesienia aportem jachtu motorowego w innym przyszłym terminie - w miesiącu w którym dokona wniesienia aportu. Wspólnicy Spółki nie będą dokonywali innych jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od innych środków trwałych. W roku podatkowym, w którym dokonany zostanie jednorazowy odpis amortyzacyjny, nie zostanie przekroczony limit, o którym mowa w art. 22k ust. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytania (pytanie Nr 1 zostało ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy odpisy amortyzacyjne od wniesionego aportem jachtu motorowego oraz koszty związane z jego utrzymaniem i eksploatacją będą stanowiły koszty uzyskania przychodu z działalności Spółki, proporcjonalnie do posiadanego przez wspólników udziału w Spółce?

2.Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym możliwe będzie zastosowanie przepisów art. 22k ust. 7-13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i dokonanie jednorazowego odpisu amortyzacyjnego do wysokości limitu stanowiącego równowartość kwoty 50 000 euro od wartości początkowej środka trwałego w postaci jachtu motorowego, w roku podatkowym, w którym jacht został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z dokonaniem jednorazowego odpisu w miesiącu wprowadzenia jachtu do ewidencji środków trwałych?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1. (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Odpisy amortyzacyjne od wniesionego aportem jachtu motorowego oraz koszty związane z jego utrzymaniem i eksploatacją będą stanowiły koszty uzyskania przychodu z działalności Spółki, proporcjonalnie do posiadanego przez wspólników udziału w Spółce.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną (art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a)nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b)nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

c)ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Kosztem uzyskania przychodów mogą być natomiast, zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do art. 22a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22h ust. 2 ww. ustawy, podatnicy z zastrzeżeniem art. 22I i 22ł dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Jedną z metod amortyzacji przewidzianą przez przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest tzw. jednorazowa amortyzacja, której warunki stosowania przewidziane są w art. 22k ust. 7-13 ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Powyższa zasada amortyzacji polega na zaliczaniu do kosztów podatkowych dokonywanych jednorazowo odpisów amortyzacyjnych, od wartości początkowej środków trwałych z grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

W myśl przepisu art. 22k ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 22i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych.

Stosownie do art. 22k ust. 9 ww. ustawy, przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 7, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 10 000 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22f ust. 3.

Zgodnie z art. 22k ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomoc, o której mowa w ust. 7, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.

W myśl art. 22k ust. 11 ww. ustawy, przepis ust. 7 nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej osobą prawną lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.

W świetle wyżej cytowanych przepisów, z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:

-podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej lub

-mali podatnicy.

Określenie „mały podatnik” jest zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - który stanowi: ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku również przychodu ze sprzedaży u zmarłego przedsiębiorcy; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez  Bank  na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

Należy także podkreślić, że dla skorzystania z jednorazowej amortyzacji na podstawie ww. przepisów jest ważne kto nabywa środki trwałe, prowadzi ich ewidencję i dokonuje odpisów amortyzacyjnych.

W myśl art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Z tych tez względów dla celów jednorazowej amortyzacji podatkowej przy ocenie spełnienia kryteriów pojęcia „małego podatnika”, w przypadku:

-osób fizycznych prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą, do limitu 2 000 000 euro należy uwzględnić przychody z tej działalności, bez względu na uzyskiwane przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną,

-gdy działalność gospodarcza jest wykonywana w formie spółki niebędącej osobą prawną, do limitu 2 000 000 euro należy uwzględnić przychody wyłącznie z działalności w tej spółce.

Ponadto, skoro zarówno przychody i koszty podatkowe ewidencjonowane są przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, to w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niebędącej osobą prawną, dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych należy wiązać ze spółką, a nie wspólnikami tej spółki. W konsekwencji, jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środków trwałych może dokonywać podmiot prowadzący działalność gospodarczą, tj. spółka niebędąca osobą prawną, bądź osoba fizyczna prowadząca indywidualną działalność gospodarczą.

Ponadto, zgodnie z art. 22k ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku spółki niebędącej osobą prawną kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w ust. 7, odnosi się do łącznej wartości odpisów przypadających zgodnie z art. 8 na wspólników tej spółki.

Ponadto, wydatki związane z utrzymaniem i eksploatacją jachtu motorowego nie zostały ujęte w katalogu wyłączeń od kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem, w ocenie Zainteresowanych, mogą one stanowić koszt uzyskania przychodu, proporcjonalnie do posiadanego przez wspólników udziału w Spółce jawnej.

Mając zatem na względzie powołane powyżej przepisy prawa oraz treść wniosku, w ocenie Zainteresowanych, należy stwierdzić, że skoro Spółka jawna spełnia kryterium „małego podatnika”, o którym mowa w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to będzie ona miała prawo zastosować w stosunku do środka trwałego, zaliczonego do grupy 770, a więc mieszczącego się i zaliczanego do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych i wprowadzonego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jednorazowy odpis amortyzacyjny, zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości określonego w przepisach prawa limitu, przy jednoczesnym zachowaniu warunków pomocy de minimis.

Natomiast Zainteresowani zaliczając odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów winni uwzględnić zasady, o których mowa w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Zdaniem Zainteresowanych, jacht motorowy, który Zainteresowany będący stroną postępowania planuje wnieść aportem do Spółki jawnej, będzie mógł podlegać amortyzacji w Spółce jawnej, natomiast odpisy amortyzacyjne od wniesionego aportem jachtu motorowego oraz koszty związane z jego utrzymaniem i eksploatacją będą stanowiły koszty uzyskania przychodu z działalności Spółki, proporcjonalnie do posiadanego przez wspólników udziału w Spółce, zgodnie z art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z zastrzeżeniem w stosunku do Zainteresowanego będącego stroną postępowania art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Ad. 2.

Zdaniem Zainteresowanych, w opisanym zdarzeniu przyszłym możliwe będzie zastosowanie przepisów art. 22k ust. 7-13 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r.  poz. 1128 ze zm.) i dokonanie jednorazowego odpisu amortyzacyjnego do wysokości limitu stanowiącego równowartość kwoty 50 000 euro od wartości początkowej środka trwałego w postaci jachtu motorowego, w roku podatkowym, w którym jacht został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, z dokonaniem jednorazowego odpisu w miesiącu wprowadzenia jachtu do ewidencji środków trwałych.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osoba prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określono na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skalo, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się. że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11 oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych za każonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

W myśl art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis art. 22k ust. 7 ww. ustawy nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej osobą prawną lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.

W tym miejscu Zainteresowany będący stroną postępowania podnosi, że Spółka jawna rozpoczęła swoją działalność w 2021 r. i to był jej rok rozpoczęcia działalności. Zatem powyższe ograniczenie nie będzie mieć w stosunku do Spółki zastosowania, a jedynie rozpatrzeć należy fakt posiadania przez Spółkę statusu małego podatnika.

Na podstawie art. 22k ust. 12 ww. ustawy, przeliczenia na złote kwoty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez ... Bank ... na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiło zdarzenie, o którym mowa w tym przepisie, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

Definicję „małego podatnika” zawiera art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem: ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez ...Bank ... na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

Dla skorzystania z jednorazowej amortyzacji na podstawie ww. przepisów istotne jest kto nabywa środki trwałe, prowadzi ich ewidencję i dokonuje odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Z tych też względów dla celów jednorazowej amortyzacji podatkowej, przy ocenie spełnienia kryteriów pojęcia małego podatnika w przypadku:

-osób fizycznych prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą do limitu 2 000 000 euro należy uwzględniać przychody wyłącznie z tej działalności, bez względu na uzyskiwanie przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną,

-gdy działalność gospodarcza wykonywana jest w formie spółki niebędącej osobą prawną do limitu 2 000 000 euro należy uwzględniać przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w tej spółce.

Spółka jawna nie przekroczyła limitu przychodów, o którym mowa powyżej, ani w 2021 r., ani w 2022 r.

Skoro zarówno przychody, jak i koszty podatkowe ewidencjonowane są przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, to w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niebędącej osobą prawną, dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych należy wiązać ze spółką, a nie ze wspólnikami tej spółki.

W ocenie Zainteresowanych, limit jednorazowej amortyzacji, o którym mowa, w przypadku spółek niebędących osobami prawnymi (tj. spółek cywilnych, spółek jawnych, spółek partnerskich oraz spółek komandytowych) odnosi się do łącznej wartości odpisów przypadających (odpowiednio art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) na wspólników spółki (art. 22k ust. 13 ww. ustawy). Powoduje to między innymi, że limit ten jest odrębny dla spółek niebędących osobami prawnymi (w zakresie w jakim jednorazowych odpisów amortyzacyjnych dokonują te spółki), odrębny zaś dla poszczególnych wspólników tych spółek (w zakresie w jakim dokonują oni jednorazowych odpisów amortyzacyjnych).

Wspólnicy w ramach prowadzonych działalności gospodarczych innych niż Spółka jawna nie dokonywali w roku podatkowym jednorazowych odpisów amortyzacyjnych.

Podsumowując, Zainteresowani stoją na stanowisku, ze Spółka jawna będzie mogła dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środka trwałego w postaci jachtu motorowego do wysokości równowartości kwoty 50 000 euro, a odpisy amortyzacyjne przypadające w odpowiednich częściach na wspólników Spółki jawnej będą stanowić u nich koszty uzyskania przychodów, proporcjonalnie do posiadanego udziału w kosztach w Spółce.

Zainteresowani w tym miejscu wskazują na podobne stanowisko wyrażone w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Izby Krajowej Informacji Skarbowej, np. z 17 kwietnia 2020 r., Nr 0111-KDIB2-1.4010.20.2020.1.EN.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny Państwa stanowiska.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanej przez Państwa interpretacji indywidualnej, stwierdzić należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Końcowo zaznaczyć należy, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jesteśmy związani wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Państwa oraz Państwa stanowiskiem, tym samym dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Zainteresowany będący stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 w związku z art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi: