Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na studia podyplomowe.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 24 października 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 24 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 grudnia 2022 r. (wpływ 18 grudnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W oparciu o art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.) Wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji podatkowej w poniższym zakresie.

Wnioskodawca od dnia 3 lutego 2020 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą (…), której przeważającym przedmiotem jest działalność prawnicza.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.), dalej jako ustawa o PIT. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, z zastosowaniem zasad ogólnych.

Wnioskodawca posiada wykształcenie wyższe, ukończyła aplikację radcowską i wykonuje zawód radcy prawnego, co jest zgodne z wykonywaną działalnością. W zakresie swojej działalności Wnioskodawca świadczy pomoc prawną w zakresie wynikającym z ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2022 poz. 1166), polegającą w szczególności na udzielaniu porad i konsultacji prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, występowaniu przed urzędami i sądami w charakterze pełnomocnika.

W bieżącym roku akademickim Wnioskodawca zamierza rozpocząć studia podyplomowe na kierunku Wycena nieruchomości. Zgodnie z założeniami (…)

Uczestnictwo w tych studiach podyplomowych jest odpłatne. Wnioskodawca dokonuje płatności w czterech ratach: pierwsza w wysokości (...) zł zostanie przez nią uiszczona do dnia 31 października 2022 r., a kolejne trzy w wysokości po (...) zł zgodnie z ustalonym w umowie z (…) terminarzem. Wydatek ten nie zostanie Wnioskodawcy zwrócony.

Ukończenie studiów podyplomowych na wskazanym kierunku pozwoli Wnioskodawcy na wyspecjalizowanie się w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami, co pozwoli jej na świadczenie specjalistycznych usług zarówno na rzecz dotychczasowych kontrahentów, ale też docelowo wpłynie na jej atrakcyjność wobec konkurencji na rynku. Ponadto uczestnictwo w studiach podyplomowych jest jednym z warunków przystąpienia do egzaminu na rzeczoznawcę majątkowego, do którego Wnioskodawca zamierza przystąpić po odbyciu półrocznej praktyki.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest ponoszony przez Wnioskodawcę wydatek na czesne za studia uiszczony na rzecz uczelni (wskazana płatność w czterech ratach). Wydatek na studia podyplomowe służy podniesieniu kwalifikacji Wnioskodawcy i przełożeniu umiejętności na przychód – wiedza z zakresu szacowania nieruchomości pozyskana w ramach studiów podyplomowych będzie miała zastosowanie w ramach prowadzonej praktyki prawniczej. Umiejętności pozyskane w ramach studiów podyplomowych pozwolą ponadto na rozwijanie prowadzonej działalności, poprzez ewentualne uzyskanie uprawnień rzeczoznawcy majątkowego. Dzięki nowej pozyskanej wiedzy Wnioskodawca zabezpieczy swoje źródło przychodów i będzie miał możliwość zwiększenia uzyskiwanych przychodów. Opisane studia podyplomowe będą przydatne dla jego działalności gospodarczej, a możliwość pozyskania dodatkowych uprawnień rzeczoznawcy majątkowego da perspektywę dalszego rozwoju działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że we wniosku o wydanie interpretacji podatkowej wskazał, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą (…), której przeważającym przedmiotem jest działalność prawnicza (Kod PKD 69.10.Z). Zgodnie z kodami PKD Wnioskodawca prowadzi także działalność oznaczoną jako 70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

Zgodnie z klasyfikacją PKD podklasa 69.10.Z obejmuje:

1)reprezentowanie interesów jednej strony przeciw drugiej stronie przed sądem lub innym ciałem orzekającym, prowadzone przez adwokatów, radców prawnych lub pod ich nadzorem:

a)doradztwo i reprezentowanie w sprawach cywilnych,

b)doradztwo i reprezentowanie w sprawach karnych,

c)doradztwo i reprezentowanie w przypadkach sporów pracowniczych,

2)doradztwo prawne i ogólne konsultacje, przygotowywanie dokumentów prawnych w zakresie:

a)statutów, umów, porozumień i innych dokumentów związanych z prowadzeniem firm,

b)dokumentacji patentowej i praw autorskich,

c)przygotowywanie innych dokumentów prawnych, np.: testamentów, pełnomocnictw,

3)działalność notariuszy, komorników, sędziów polubownych, rzeczników patentowych, radców prawnych, mediatorów sądowych.

Natomiast podklasa 70.22.Z: doradztwo i bezpośrednia pomoc dla podmiotów gospodarczych i innych jednostek w zakresie:

1)planowania strategicznego i organizacyjnego,

2)strategii i działalności marketingowej,

3)kontroli kosztów i innych zagadnień finansowych,

4)zarządzania produkcją,

5)zarządzania zasobami ludzkimi, doradztwa personalnego,

6)planowania, organizacji pracy, efektywności zarządzania,

7)opracowywania systemów prowadzenia rachunkowości i kontroli wydatków,

8)doradztwo i bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych i administracji państwowej w zakresie:

-planowania metod czy procedur dotyczących rachunkowości, programów związanych z kalkulowaniem kosztów, procedur dotyczących kontroli budżetu,

-planowania, organizacji, efektywności i kontroli itp.

W zakresie swojej działalności Wnioskodawca świadczy pomoc prawną wynikającą z ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, polegającą w szczególności na udzielaniu porad i konsultacji prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, występowaniu przed urzędami i sądami w charakterze pełnomocnika, w tym w sprawach związanych z gospodarowaniem nieruchomości. Wnioskodawca pełni także funkcję Inspektora danych osobowych.

W ramach prowadzonych spraw Wnioskodawca analizuje operaty sporządzone w celu wyceny nieruchomości będących przedmiotem sporu. Wiedza pozyskana w ramach studiów podyplomowych z zakresu wyceny nieruchomości będzie miała zastosowanie w ramach prowadzonej praktyki prawniczej, poprzez przełożenie na badanie poprawności sporządzenia operatów i ewentualne konstruowanie zarzutów do przedmiotowych operatów.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że nie prowadzi działalności z zakresu wyceny i gospodarowania nieruchomościami – działalność zawodowa w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami może być wykonywana przez rzeczoznawców na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Zgodnie z art. 177 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomościami nadaje się osobie fizycznej, która:

1)posiada pełną zdolność do czynności prawnych;

2)nie była karana za przestępstwo przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego, za przestępstwo przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, za przestępstwo przeciwko mieniu, za przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu, za przestępstwo przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub za przestępstwo skarbowe;

3)posiada wyższe wykształcenie;

4)ukończyła studia podyplomowe w zakresie wyceny nieruchomości;

5)odbyła co najmniej 6-miesięczną praktykę zawodową w zakresie wyceny nieruchomości;

6)przeszła z wynikiem pozytywnym postępowanie kwalifikacyjne, w tym złożyła egzamin dający uprawnienia w zakresie szacowania nieruchomości.

Zatem ukończenie przedmiotowych studiów podyplomowych jest konieczne w celu wykonywania działalności z zakresu wyceny nieruchomości w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami. Wydatek na studia podyplomowe służy więc podniesieniu dotychczasowych kwalifikacji Wnioskodawcy, co będzie miało przełożenie na świadczenie pomocy prawnej z zakresu m.in. zniesienia współwłasności nieruchomości, działu spadku, podziału majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, wypowiedzenia wysokości opłat za użytkowanie wieczyste itd. Dodatkowo ukończenie studiów podyplomowych umożliwi pozyskanie dodatkowych uprawnień rzeczoznawcy majątkowego, dając perspektywę rozwoju prowadzonej działalności gospodarczej.

Studia podyplomowe wyceny nieruchomości niewątpliwie związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, co będzie miało przełożenie na dotychczas prowadzoną działalność gospodarczą.

Pytanie

Czy ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na opisane w stanie faktycznym studia podyplomowe (czesne za studia uiszczane w ratach), jako wydatki przeznaczone na podwyższenie kwalifikacji zawodowych, stanowią koszty uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy ponoszone przez nią wydatki na opisane w stanie faktycznym studia podyplomowe (czesne za studia uiszczane w ratach), tj. wydatki przeznaczone na podwyższenie kwalifikacji zawodowych, stanowią koszty uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, jako koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Pozyskanie specjalistycznej wiedzy z zakresu wyceny nieruchomości zwiększy konkurencyjność Wnioskodawcy na rynku, dając mu perspektywę uzyskania większych przychodów. W praktyce prawniczej Wnioskodawca często spotyka się z roszczeniami związanymi z nieruchomościami, w ramach której sporządzane są opinie, których przedmiotem jest ustalenie wartości nieruchomości. Skuteczne kwestionowanie takiej wyceny wymaga specjalistycznej wiedzy z zakresu szacowania nieruchomości.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny, dlatego też każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej – stąd uzasadniony jest niniejszy wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 16 października 2012 r., sygn. akt II FSK 430/11 stwierdził, że:

Warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

-nie został wskazany w katalogu kosztów zawartych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT.

Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu. Wobec powyższego możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który – racjonalnie oceniając – mógłby przyczynić się do powstania przychodu, czy jego zwiększenia, nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze powyższe przepisy oraz opisany stan faktyczny, należy stwierdzić, że wydatki na opłacenie czesnego poniesione w związku z podjęciem nauki na odpłatnych studiach podyplomowych, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to, jako przydatne do wykonywania działalności gospodarczej, faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Wydatki na czesne na studia podyplomowe mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w związku wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością, gdyż są niewątpliwie związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne do wykonywanej działalności i które mają z nią związek. Dzięki studiom podyplomowym Wnioskodawca ma możliwość zachowania źródła przychodów, a także pozyskanie nowych, dodatkowych takich źródeł. Analogiczne stanowisko, jak stanowisko Wnioskodawcy, było prezentowane przez Krajową Informację Skarbową w ostatnich interpretacjach:

-znak: 0115-KDIT3.4011.63.2022.2.JG z dnia 21 kwietnia 2022 r.,

-znak: 0115-KDIT3.4011 448.2022.2.AW z dnia 29 czerwca 2022 r.,

-znak: 0112-KDIL2-2.4011.674.2022.1.WS z dnia 7 października 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647):

Oznacza to, że zaliczenie wydatków do kosztów podatkowych jest możliwe, jeżeli zostaną spełnione kryteria wynikające z tego przepisu.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy – dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodów istnieje związek przyczynowy (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów).

A zatem warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Tym samym – możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów jest uzależniona od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia jego przychodów.

Dokonując oceny charakteru ponoszonych wydatków, należy rozstrzygnąć, czy spełniają one kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 tej ustawy. Ocena prawna danego wydatku wymaga bowiem uwzględnienia unormowań art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym ustawodawca dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, nawet jeśli ponoszone są w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jakkolwiek podmioty gospodarcze mogą dowolnie i swobodnie podejmować decyzje finansowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to jednak kwalifikacja wydatków do kosztów podatkowych winna opierać się na przepisach prawa podatkowego. Nie każdy wydatek z racji tylko samego jego poniesienia jest kosztem podatkowym. Aby tak było, wydatek musi spełniać wskazane kryteria ustawowe. Nie ma w tym względzie dowolności i uznaniowości podyktowanej pozaustawowymi kryteriami.

Wskazuję również, że sam fakt nieobjęcia ustawowym wykazem wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest wystarczający do podatkowej kwalifikacji kosztów. Brak takiego wydatku w katalogu kosztów negatywnych nie skutkuje automatycznym przyjęciem, że stanowi on koszt podatkowy.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem jest działalność prawnicza. Wykonuje Pani zawód radcy prawnego. Prowadzi Pani także działalność – pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. W zakresie swojej działalności świadczy Pani pomoc prawną wynikającą z ustawy o radcach prawnych, polegającą w szczególności na udzielaniu porad i konsultacji prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, występowaniu przed urzędami i sądami w charakterze pełnomocnika, w tym w sprawach związanych z gospodarowaniem nieruchomości. Pełni Pani także funkcję Inspektora danych osobowych. W bieżącym roku akademickim zamierza Pani rozpocząć studia podyplomowe na kierunku – Wycena nieruchomości. Ukończenie studiów podyplomowych jest konieczne w celu wykonywania działalności z zakresu wyceny nieruchomości w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami. Wydatek na studia podyplomowe służy podniesieniu dotychczasowych Pani kwalifikacji, co będzie miało przełożenie na świadczenie pomocy prawnej z zakresu m.in. zniesienia współwłasności nieruchomości, działu spadku, podziału majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, wypowiedzenia wysokości opłat za użytkowanie wieczyste itd. Dodatkowo ukończenie studiów podyplomowych umożliwi pozyskanie dodatkowych uprawnień rzeczoznawcy majątkowego, dając perspektywę rozwoju prowadzonej działalności gospodarczej. Studia podyplomowe wyceny nieruchomości związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, co będzie miało przełożenie na dotychczas prowadzoną działalność gospodarczą.

Do stwierdzenia, czy poniesione przez Panią wydatki na studia podyplomowe mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

·czy takie wydatki związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,

·czy takie wydatki służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc który co do zasady mają charakter osobisty.

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo wydatki, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła, jakim jest działalność gospodarcza, należy uznać wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Na podstawie opisu sprawy oraz powołanych wyżej przepisów prawa stwierdzam, że skoro ponosi Pani opłaty za studia podyplomowe w zakresie wyceny i gospodarowania nieruchomościami, której to działalności Pani nie prowadzi, to nie są to wydatki w celu uzyskania przychodów bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, jakim jest działalność prawnicza. Powyższe wydatki na studia podyplomowe nie spełniają zatem przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mają one charakter wydatków typowo osobistych (związanych z podnoszeniem Pani kwalifikacji), dlatego nie można ich uznać za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu powołanej regulacji.

Reasumując – ponoszone przez Panią wydatki na studia podyplomowe (czesne za studia uiszczane w ratach), jako wydatki nieprzeznaczone na podwyższenie kwalifikacji zawodowych w zakresie działalności prawniczej jako radcy prawnego, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Panią interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).