Temat interpretacji

Opodatkowanie wypłaty środków zgromadzonych w brytyjskim pracowniczym programie emerytalnym

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2020 r. (data wpływu 11 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2020 r. (data wpływu 6 października 2020 r.), oraz pismem złożonym w dniu 22 października 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłaty środków zgromadzonych w brytyjskim pracowniczym programie emerytalnym jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłaty środków zgromadzonych w brytyjskim pracowniczym programie emerytalnym.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 23 września 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.687.2020.1.KR, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 23 września 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 29 września 2020 r.).

W dniu 6 października 2020 r. (nadano za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 5 października 2020 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

Następnie, z uwagi na niepodpisanie złożonego uzupełnienia wniosku, pismem z dnia 16 października 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.687.2020.2.KR, ponownie wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Ponowne wezwanie wysłano w dniu 16 października 2020 r., (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 20 października 2020 r.). Pismem złożonym w dniu 22 października 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek (data nadania 21 października 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od dnia 6 sierpnia 2008 r. podjął pracę za granicą w spółce . z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Od marca 2009 r. Wnioskodawca przystąpił do brytyjskiego pracowniczego programu emerytalnego, gdzie gromadzi wyłącznie środki pochodzące z pracowniczego programu emerytalnego utworzonego przez. w funduszu . W związku z wykonywaną pracą Wnioskodawca posiada status rezydenta podatkowego w Wielkiej Brytanii, a osiągane przez Niego dochody podlegają opodatkowaniu w tym kraju. Ponadto, posiada obywatelstwo polskie oraz miejsce stałego zamieszkania na terytorium kraju. W Polsce też znajduje się Jego centrum interesów życiowych. W Polsce składa zeznania podatkowe PIT-36 wraz z załącznikiem PIT-ZG, w których to zeznaniach ujawnia dochody uzyskane w Wielkiej Brytanii.

W kwietniu 2021 r. Wnioskodawca planuje przejść na polską emeryturę, jak również zaprzestanie świadczenia pracy na rzecz .. W konsekwencji utraci status rezydenta podatkowego w Wielkiej Brytanii. Od tego momentu nabędzie uprawnienia do świadczeń pieniężnych pochodzących ze środków zgromadzonych w powołanym wyżej pracowniczym funduszu emerytalnym, według następujących wariantów:

1. w powtarzających się cyklicznie wypłatach w kwocie około 680 funtów brytyjskich miesięcznie, płatnych do całkowitego wykorzystania zgromadzonych w tym funduszu środków,
2. w powtarzających się wypłatach jednorazowych w kwocie około 8 160 funtów rocznie, płatnych do całkowitego wykorzystania zgromadzonych w tym funduszu środków.

Wskazane powyżej płatności, nie będą podlegały opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii, bowiem łączna wartość wypłat w ciągu roku podatkowego nie przekroczy w Wielkiej Brytanii kwoty wolnej od podatku (personal allowance), która obecnie wynosi 12 800 funtów brytyjskich.

Wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie odnosi się do dochodów pochodzących z emerytury polskiej (wypłacanej przez ZUS), jak również nie odnosi się do państwowej emerytury brytyjskiej (state pension), od których zarówno uregulowania brytyjskie, jak i przepisy polskiego prawa podatkowego, nie przewidują zwolnień od opodatkowania. Przedmiotowy wniosek odnosi się wyłącznie do przyszłych świadczeń pochodzących ze środków pracowniczego programu emerytalnego prowadzonego w Wielkiej Brytanii.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w okresie, którego dotyczy przedmiotowy wniosek Wnioskodawca będzie miał w Polsce: miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, rezydencję podatkową, nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wypłata środków nastąpi z pracowniczego programu emerytalnego utworzonego i działającego w oparciu o przepisy obowiązujące w Wielkiej Brytanii dotyczące pracowniczych programów emerytalnych. Wypłata środków nastąpi z pracowniczego programu emerytalnego w rozumieniu dyrektywy 2003/41/WE Parlamentu europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz. Urz. UE L 235 z dnia 23 września 2003 r.). Wypłata środków będzie następowała w związku z uprawnieniem powstałym w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego. Wypłaty będą stanowiły jedno ze źródeł utrzymania po przejściu na emeryturę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):
Czy wypłaty z brytyjskiego programu emerytalnego, na którym gromadzone są środki pochodzące wyłącznie z pracowniczego programu emerytalnego utworzonego przez . prowadzonego przez na rzecz Wnioskodawcy, który jest uczestnikiem tego programu, będą zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, zgodnie z postanowieniami przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie zaś z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnione od podatku są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika, z zastrzeżeniem ust. 33.

Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 33 ww. ustawy, przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zważywszy na to, że opisany powyżej pracowniczy program emerytalny, spełnia wymogi określone przepisem art. 21 ust. 33 ww. ustawy, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wypłaty z brytyjskiego pracowniczego programu emerytalnego, dokonywane na rzecz uczestnika tego programu bądź na rzecz osób uprawnionych po śmierci uczestnika, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce, na mocy zwolnienia określonego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowe wypłaty na rzecz uczestnika (Wnioskodawcy) brytyjskiego pracowniczego programu emerytalnego, będą w obecnym stanie prawnym zwolnione z opodatkowania podatkiem od osób fizycznych w Polsce na podstawie zwolnienia określonego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nadmienić należy, że stanowisko Wnioskodawcy jest zbieżne z linią orzecznictwa opisaną orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wydanym w dniu 24 kwietnia 2010 r. w sprawie sygn. akt III SA/Wa 1826/09, jak również orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu wydanym w dniu 27 października 2009 r. w sprawie sygn. akt I SA/Po 762/09.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego (art. 3 ust. 1 ww. ustawy) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (art. 4a ww. ustawy).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca od 2008 r. podjął pracę za granicą w spółce z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Od marca 2009 r. Wnioskodawca przystąpił do brytyjskiego pracowniczego programu emerytalnego, gdzie gromadzi wyłącznie środki pochodzące z pracowniczego programu emerytalnego utworzonego przez ww. spółkę w funduszu. W związku z wykonywaną pracą Wnioskodawca posiada status rezydenta podatkowego w Wielkiej Brytanii, a osiągane przez Niego dochody podlegają opodatkowaniu w tym kraju. Ponadto, posiada obywatelstwo polskie oraz miejsce stałego zamieszkania na terytorium kraju. W Polsce też znajduje się Jego centrum interesów życiowych. W Polsce składa zeznania podatkowe PIT-36 wraz z załącznikiem PIT-ZG, w których to zeznaniach ujawnia dochody uzyskane w Wielkiej Brytanii.

W kwietniu 2021 r. Wnioskodawca planuje przejść na polską emeryturę, jak również zaprzestanie świadczenia pracy na rzecz ww. spółki. W konsekwencji utraci status rezydenta podatkowego w Wielkiej Brytanii. Od tego momentu nabędzie uprawnienia do świadczeń pieniężnych pochodzących ze środków zgromadzonych w ww. pracowniczym funduszu emerytalnym, według następujących wariantów:

1. w powtarzających się cyklicznie wypłatach w kwocie około 680 funtów brytyjskich miesięcznie, płatnych do całkowitego wykorzystania zgromadzonych w tym funduszu środków,
2. w powtarzających się wypłatach jednorazowych w kwocie około 8 160 funtów rocznie, płatnych do całkowitego wykorzystania zgromadzonych w tym funduszu środków.

Wskazane powyżej płatności, nie będą podlegały opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii, bowiem łączna wartość wypłat w ciągu roku podatkowego nie przekroczy w Wielkiej Brytanii kwoty wolnej od podatku (personal allowance), która obecnie wynosi 12 800 funtów brytyjskich.

W okresie, którego dotyczy przedmiotowy wniosek Wnioskodawca będzie miał w Polsce: miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, rezydencję podatkową, nieograniczony obowiązek podatkowy. Wypłata środków nastąpi z pracowniczego programu emerytalnego utworzonego i działającego w oparciu o przepisy obowiązujące w Wielkiej Brytanii dotyczące pracowniczych programów emerytalnych. Wypłata środków nastąpi z pracowniczego programu emerytalnego w rozumieniu dyrektywy 2003/41/WE Parlamentu europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz. Urz. UE L 235 z dnia 23 września 2003 r.). Wypłata środków będzie następowała w związku z uprawnieniem powstałym w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego. Wypłaty będą stanowiły jedno ze źródeł utrzymania po przejściu na emeryturę.

Zatem, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, sporządzonej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r., Nr 250, poz. 1840, z późn. zm.), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszenia zysku, podpisanej przez Polskę oraz przez Zjednoczone Królestwo dnia 7 czerwca 2017 r.

W myśl art. 17 ust. 1 ww. Konwencji, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 niniejszej Konwencji, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Stosownie do art. 17 ust. 2 ww. Konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, jednorazowe wypłaty w ramach systemu emerytalnego utworzonego w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia otrzymywane z Wielkiej Brytanii z wyjątkiem wskazanym w ust. 2 tego przepisu wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. Jedynie jednorazowe wypłaty w ramach systemu emerytalnego utworzonego w danym Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w tym przypadku w Wielkiej Brytanii.

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt a) ww. Konwencji, jakakolwiek emerytura wypłacana lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

W myśl natomiast art. 18 ust. 2 pkt b) ww. Konwencji, bez względu na postanowienia punktu a) niniejszego ustępu, taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest obywatelem tego Państwa.

Z powyższego wynika, że świadczenia emerytalne, co do zasady, podlegają opodatkowaniu w państwie zamieszkania osoby otrzymującej takie świadczenia. Zatem, emerytura otrzymywana z Wielkiej Brytanii przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Wyjątek dotyczy tzw. emerytur z funduszy publicznych, których zasady opodatkowania reguluje art. 18 Konwencji.

Zauważyć trzeba, że art. 18 ust. 2 ww. Konwencji dotyczy emerytur wypłacanych z tytułu uprzednio wykonywanej pracy, jednakże nie każdej emerytury, a wyłącznie związanej z usługami na rzecz wypłacającego je państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego. Nadmienić należy, że wspomniane przepisy dotyczą osób piastujących funkcje publiczne w ramach administracji publicznej (tj. państwowej czy samorządowej). W znaczeniu potocznym tego terminu bowiem przepisy podatkowe nie definiują funkcji publicznych funkcjonariuszem publicznym jest osoba będąca pracownikiem administracji publicznej, nie pełniąca funkcji wyłącznie usługowych (np. sędzia), a także osoba korzystająca z ochrony prawnej z mocy przepisu szczególnego (np. poseł, senator, radny). W przypadku tej emerytury podlega ona co do zasady opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii. Wyjątkiem jest jednak sytuacja, gdy taką emeryturę otrzymuje osoba, która mieszka w Polsce i jest obywatelem Polski. Wówczas tego rodzaju emerytura podlega opodatkowaniu tylko i wyłącznie w Polsce.

Zatem, w przedmiotowej sprawie świadczenie emerytalne z Wielkiej Brytanii z pracowniczego programu emerytalnego wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają opodatkowaniu w Polsce według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy, określone zostały źródła przychodów, wśród których w pkt 1 wymieniono: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy, przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika z zastrzeżeniem ust. 33.

Jak wynika z ust. 33 ww. przepisu, przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Na podstawie art. 2 pkt 18 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 686) przez wypłatę rozumie się dokonaną przez uczestnika lub osobę uprawnioną wypłatę gotówkową lub realizację przelewu środków zgromadzonych w ramach programu na wskazany przez uczestnika lub tę osobę rachunek bankowy na warunkach określonych w umowie zakładowej, w przypadku spełnienia warunków określonych w ustawie.

Warunki te określone są w art. 42 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym wypłata następuje:

1. na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat;
2. na wniosek uczestnika po przedstawieniu przez niego decyzji o przyznaniu prawa do emerytury i po ukończeniu 55 roku życia;
3. w przypadku ukończenia przez uczestnika 70 lat, jeżeli wcześniej nie wystąpił z wnioskiem o wypłatę środków;
4. na wniosek osoby uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika.

Z powyższego wynika, że zamiarem ustawodawcy było, aby określenie wypłata dotyczyło świadczeń, które realizują cel programu emerytalnego, tj. zabezpieczenie źródła utrzymania osobie otrzymującej wypłatę po przejściu na emeryturę.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że otrzymane przez Wnioskodawcę (o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny) wypłaty środków tytułem świadczeń emerytalnych z pracowniczego programu emerytalnego prowadzonego, utworzonego i działającego w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych w Wielkiej Brytanii stanowić będą dochód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) oraz art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów administracyjnych tutejszy Organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) zostały one wydane w indywidualnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej