Temat interpretacji

możliwość skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box)

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2020 r. (data wpływu 4 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2020 r. (data wpływu 17 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 3 lipca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.421.2020.1.KS (doręczonym dnia 8 lipca 2020 r.), wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 17 lipca 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 14 lipca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Pan . (dalej zwany: Wnioskodawcą lub Przedsiębiorcą) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą Y.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem działalności Przedsiębiorcy jest wytwarzanie oprogramowania. Od 2018 r. Wnioskodawca współpracuje ze stałym kontrahentem zamawiającym oprogramowanie u Niego. Przedsiębiorca wytwarza moduły do platformy internetowej kontrahenta. Niniejsze moduły stanowią niezależny kod źródłowy, który jest następnie umieszczany na serwerach kontrahenta. Kod źródłowy (moduł) jest dołączany i rozszerza platformę. Platforma to usługa działająca na z wykorzystaniem baz danych ...

Platforma służy do:

• wirtualizacji pracy zdalnej lub biurowej w danej firmie;

• łączenia wielu systemów, które dana firma już wykorzystuje i odpowiada za wymianę komunikatorów między tymi systemami;

• odpowiada za nadzór i kontrolę jakości procesów biurowych w firmie.

Każdy moduł stanowi niezależny kod źródłowy, który jest wytwarzany, ulepszany i rozwijany w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, zorganizowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), ze szczególnym naciskiem na działania rozwojowe polegające na wykorzystywaniu i powiększaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca podkreśla, że niniejsze moduły (kody źródłowe) stanowią novum na polskim rynku, przez co cechują się wysokim stopniem innowacyjności.

Przedsiębiorca zawarł umowę z kontrahentem, na mocy której Wnioskodawca był zobowiązany do wytworzenia szeregu modułów (kodów źródłowych) według specyfikacji szczegółowo określonej w załączniku do umowy, tj. . Przykładowo Wnioskodawca był zobowiązany do wytworzenia modułu X, który spełniał następujące wymagania:

• możliwość pobrania użytkowników z bazy danych z uwzględnieniem czasu wykonania tej operacji,

• możliwość częściowego przechowania w pamięci wybranych użytkowników, co do których istnieje podejrzenie, że w kolejnych operacjach część domenowa aplikacji będzie się do nich odwoływać,

• istotnie polepszenie wydajności wyszukiwania użytkowników (czas operacji skrócony o co najmniej rząd wielkości).

Moduły (kody źródłowe) stanowią niezależne oprogramowanie, które jest wytwarzane przez Wnioskodawcę od podstaw. Jeżeli natomiast dochodzi do rozwinięcia istniejącego już modułu, kontrahent udziela Przedsiębiorcy licencji wyłącznej na rozwinięcie niniejszego modułu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że rozwijany kod źródłowy jest niezależnym utworem, który jest przedmiotem ochrony prawo-autorskiej.

W ramach wyżej wymienionej umowy Wnioskodawca zajmuje się tylko pracą nad wytwarzaniem, rozwijaniem lub ulepszaniem modułów (kodów źródłowych). Przedsiębiorca w ramach wykonywania ww. umowy z kontrahentem sprzedaje prawa autorskie majątkowe do kodów źródłowych. Wnioskodawca nie świadczy w związku z tym dodatkowych usług, takich jak sporządzenie dodatkowej dokumentacji, serwis oprogramowania, szkolenia czy wdrażanie wytworzonego modułu (kodu źródłowego).

Przedsiębiorca świadczy usługi również na rzecz innych podmiotów, jednakże w ramach prowadzonej ewidencji, jest w stanie wyodrębnić wszystkie przychody oraz koszty podatkowe związane z wykonywaniem umowy na rzecz kontrahenta opisanego we wniosku.

Na podstawie umów zawartych z kontrahentem, Przedsiębiorca jest zobowiązany oddać wytworzony moduł (kod źródłowy) kontrahentowi wraz z wypełnionym protokołem odbioru, a kontrahent ocenia, czy dany moduł (kod źródłowy) spełnia kryteria zawarte w specyfikacji modułu.

Każdy moduł (kod źródłowy) będący przedmiotem umów zawieranych z kontrahentem podlega powyższej procedurze.

Wnioskodawca do realizacji umowy z kontrahentem zatrudnia dodatkowo jedną osobę w oparciu o umowę zlecenia (dalej: Zleceniobiorca). Zleceniobiorca jest zobowiązany do wytwarzania części oprogramowania oraz sprawdzania poprawności działania. Zleceniobiorca wystawia Przedsiębiorcy rachunek zawierający informację nad jakim modułem (kodem źródłowym) były prowadzone przez Niego prace w danym miesiącu. Przedsiębiorca wraz ze Zleceniobiorcą prowadzą pracę w miesięcznych sprintach.

Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box prowadzi ewidencję odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca prowadzi przedmiotową ewidencję na bieżąco od początku rozpoczęcia działalności opisanej w opisie stanu faktycznego.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, że działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania modułów (kodów źródłowych) jest działalnością twórczą. Przedsiębiorca w opisie stanu faktycznego wskazał, że Każdy moduł stanowi niezależny kod źródłowy, który jest wytwarzany, ulepszany i rozwijany w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej [...] Przedsiębiorca podkreśla, że niniejsze moduły (kody źródłowe) stanowią novum na polskim rynku, przez co cechują się wysokim stopniem innowacyjności. W dalszej części opisu stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że (...) rozwijany kod źródłowy jest niezależnym utworem, który jest przedmiotem ochrony prawno-autorskiej. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy będzie nosiła znamiona twórczości między innymi wtedy, gdy wynikiem podejmowanych prac będzie utwór, w myśl przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Warunkiem sine qua non uznania danego dzieła za utwór jest jego indywidualny i twórczy charakter. Tak więc, czynności, których owocem jest dzieło o twórczym charakterze, również będą twórcze.

Działalność Wnioskodawcy jest prowadzona w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Wnioskodawca przed rozpoczęciem prac nad danym modułem (kodem źródłowym) dokonuje:

• analizy zadań, jakie należy wykonać, aby wytworzyć moduł (kod źródłowy);

• rozplanowania powyższych zadań na mniejsze oraz szacowania ilości czasu, jaki będzie potrzebny na wykonanie każdego z nich;

• oprogramowania każdego z powyższych zadań;

• sprawdzenia poprawności działania każdego wytworzonego fragmentu;

• scalenia wytworzonych fragmentów w dany moduł (kod źródłowy);

• przekazania modułu (kodu źródłowego) kontrahentowi.

Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, że nawiązał współpracę ze stałym kontrahentem, dla którego wytwarza oprogramowanie opisane we wniosku. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że prowadzi pracę w miesięcznych sprintach. W dalszej część opisu stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że każde zlecenie na wytworzenie danego modułu (kodu źródłowego) zawiera szczegółowy opis wymagań jakie musi spełniać dany moduł (kod źródłowy). W związku z powyższym Wnioskodawca ma możliwość dokładnego rozplanowania, jakie fragmenty kodu zamierza w danym okresie czasu wytworzyć.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, przesłanka systematyczności została w oczywisty sposób spełniona.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Działalność Przedsiębiorcy nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Jeżeli w przyszłości Wnioskodawca, będzie wykonywał rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług to wyodrębni je w ramach prowadzonej ewidencji i nie będzie ich uwzględniał przy stosowaniu ulgi IP Box. Wnioskodawca podkreśla, że rutynowe działania nie są objęte przedmiotowym wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

W wyniku rozwijania (ulepszania) modułów (kodów źródłowych), tworzone są nowe kody, które każdorazowo są niezależnym (nowym) przedmiotem praw własności intelektualnej.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę moduły (kody źródłowe), stanowią utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija istniejące już moduły (kody źródłowe), każdorazowo powstaje niezależny, nowy kod źródłowy, który jest programem komputerowym podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych na rzecz odbiorcy.

W ramach działalności opisanej we wniosku, Wnioskodawca przede wszystkim wytwarza moduły (kody źródłowe). Jeżeli już dochodzi do ulepszenia istniejącego modułu, to Wnioskodawca ulepsza tylko moduły (kody źródłowe) wytworzone przez siebie.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że ulepszona część modułu (kodu źródłowego) stanowi utwór w rozumieniu przepisów prawa autorskiego.

Bez względu na powyższe, należy zaznaczyć, że dokonując ulepszenia (rozwinięcia) modułu (kodu źródłowego) Wnioskodawca otrzymuje od kontrahenta licencję wyłączną na ulepszenie (rozwinięcie) niniejszego modułu. Przywołując fragment opisu stanu faktycznego: Jeżeli natomiast dochodzi do rozwinięcia istniejącego już modułu, kontrahent udziela Przedsiębiorcy licencji wyłącznej na rozwinięcie niniejszego modułu.

Jak wskazano powyżej, ulepszony (rozwinięty) moduł (kod źródłowy) stanowi każdorazowo niezależny utwór. Wnioskodawca jest właścicielem ulepszonej (rozwiniętej) części modułu (kodu źródłowego). Następnie Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do ulepszonej (rozwiniętej) części modułu (kodu źródłowego) na rzecz swojego kontrahenta. Wnioskodawca nie świadczy pracy badawczo-rozwojowej na rzecz swojego kontrahenta, w ramach której powstaje utwór pracowniczy.

Dochodem z wytworzonego, rozwiniętego bądź ulepszonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pod pojęciem wynagrodzenia wypłacanego Zleceniobiorcy należy rozumieć otrzymywane przez Zleceniobiorcę wynagrodzenie z działalności wykonywanej osobiście w myśl art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zleceniobiorca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Zleceniobiorca nie prowadzi własnej działalności badawczo-rozwojowej, tylko świadczy swoje usługi w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

Wymienione we wniosku wynagrodzenia wypłacane Zleceniobiorcy zostały faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku. Zleceniobiorca w ramach wykonywania umowy zlecenia pracuje przy wytwarzaniu części modułu (kodu źródłowego), jak również sprawdza poprawność działania ww. programów komputerowych. Jako, że wszystkie obowiązki Zleceniobiorcy są związane stricte z modułami (kodami źródłowymi), należy uznać, że wydatki związane z wypłatą wynagrodzenia Zleceniobiorcy są związane bezpośrednio z wytworzeniem/ulepszeniem/rozwinięciem modułu (kodu źródłowego).

W związku z powyższym opisem postawiono następujące pytania:

1. Czy działalność realizowana przez Przedsiębiorcę spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy moduł (kod źródłowy) stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy w przedstawionym stanie faktycznym dochody z tytułu sprzedaży prawa autorskiego majątkowego do modułu (kodu źródłowego), powstałego w ramach działalności Przedsiębiorcy mogą zostać uznane za dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co upoważni Wnioskodawcę do opodatkowania dochodów uzyskanych ze sprzedaży prawa wyłącznego z zastosowaniem stawki 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
4. Czy wynagrodzenia wypłacane Zleceniobiorcy mogą zostać zakwalifikowane jako kwalifikowany koszt wskazany pod literą a we wskaźniku NEXUS (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w świetle przedstawionych powyżej okoliczności należy uznać, że prowadzone przez Niego prace badawczo-rozwojowe stanowią działalność badawczo- rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (do przepisu tego odwołuje się art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Powyższe przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową (przy czym kryteria te muszą być spełnione łącznie).

Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna:

1. obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,
2. mieć twórczy charakter,
3. być podejmowana w sposób systematyczny, oraz
4. być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W tym miejscu należy wskazać, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 31 października 2018 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.427.2018.1.BM wskazał, że działalnością badawczo-rozwojową jest tworzenie oprogramowania dla klientów biznesowych, obejmujące m.in. nowe aplikacje powstałe w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe sprecyzowanego, istniejącego klienta lub powstało w odpowiedzi na przewidywane zapotrzebowanie rynkowe.

Kategoria i cel podjętych prac

W kwestii pierwszego oraz czwartego z powyższych warunków Wnioskodawca wskazuje, że głównym celem działalności Przedsiębiorcy jest opracowywanie nowych, ulepszonych lub zmienionych modułów (kodów źródłowych).

Przedsiębiorca wytwarza moduły (kody źródłowe) na zlecenie kontrahenta, które to muszą spełniać wymogi funkcjonalne oraz techniczne opisane w załączniku do umowy Specyfikacja modułu.

Kody źródłowe na platformie, wytwarzane przez Przedsiębiorcę nie są powszechnymi produktami dostępnymi w branży IT. Należy stwierdzić, że wykonując moduły (kody źródłowe) Wnioskodawca przyczynia się do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystuje istniejące zasoby wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań.

W związku z powyższym zarówno pierwszy, jak i czwarty warunek uznania działalności Przedsiębiorcy za działalność badawczo-rozwojową, należy uznać za wypełniony.

Twórczy charakter prac

W zakresie drugiego warunku należy się odwołać do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Regulacja ta definiuje pojęcie utworu. Zgodnie z definicją zawartą w art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W przypadku prac prowadzonych przez Przedsiębiorcę ten warunek jest w oczywisty sposób spełniony, ponieważ efekty prac są rezultatem działań, w wyniku których powstają subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci, kodów źródłowych. Jednocześnie należy zauważyć, że przedmiotem prac badawczo-rozwojowych może być także produkt, usługa czy proces, które nie stanowią utworu w rozumieniu prawa autorskiego, a jedynie charakteryzują się twórczością, czyli nowością/oryginalnością prac. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z objaśnieniami Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX, prace badawczo-rozwojowe muszą się cechować twórczością w stopniu minimalnym (działanie twórcze na skale przedsiębiorstwa). Moduły (kody źródłowe) wytwarzane przez Wnioskodawcę charakteryzują się stopniem twórczości znacznie przewyższającym minimalny.

Systematyczność

Przedsiębiorca prowadzi nieprzerwalnie działalność badawczo-rozwojową od 2018 r. Zarówno Wnioskodawca oraz Jego Zleceniobiorca prowadzą pracę w miesięcznych sprintach. Na podstawie umów zawartych z kontrahentem, Przedsiębiorca jest zobowiązany oddać wytworzony moduł (kod źródłowy) kontrahentowi wraz z wypełnionym protokołem odbioru, a kontrahent ocenia, czy dany moduł (kod źródłowy) spełnia kryteria zawarte w specyfikacji modułu. Każdy moduł (kod źródłowy) będący przedmiotem umów zawieranych z kontrahentem podlega powyższej procedurze.

Wnioskodawca prowadzi opisane we wniosku prace badawczo-rozwojowe w sposób regularny i zamierza wykonywać je systematycznie także w przyszłości. Podejmowane przez Przedsiębiorcę działania w tym zakresie niewątpliwie nie mają zatem charakteru okazjonalnego czy doraźnego. W konsekwencji, należy uznać, że w odniesieniu do prowadzonych przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych spełniona jest przesłanka systematyczności, o której mowa we wspomnianym wyżej przepisie.

W związku z powyższym, należy uznać, że realizowane przez Wnioskodawcę prace badawczo-rozwojowe spełniają łącznie wszystkie z czterech przesłanek. Tym samym stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 2 i ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy, moduły (kody źródłowe), które są kodami na platformie dołączanymi i rozszerzającymi platformę kontrahenta stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. prawo do programu komputerowego.

Natomiast, dochody uzyskiwane z tytułu sprzedaży prawa wyłącznego do modułów (kodów źródłowych), stanowiących utwory podlegające ochronie na podstawie przepisów prawno-autorskich, jako że są kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania wskazanych powyżej dochodów przy zastosowaniu stawki, określonej w wymienionych przepisach każdorazowo 5%.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Zgodnie z art. 30ca ust. 2 tejże ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Analizując zakres pojęciowy prawa autorskiego do programu komputerowego należy odnieść się do objaśnienia podatkowego z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP Box. Minister Finansów wskazuje, że podjęcie programu komputerowego należy interpretować szeroko. Cytując fragment przywołanego objaśnienia określenie program komputerowy należy interpretować Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogach oraz kod wynikowy i interfejs.

W przedstawionym opisie spełnione są, według Wnioskodawcy, wszystkie przesłanki zastosowania art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca:

• uzyskuje kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej,

• na podstawie prowadzonej ewidencji Przedsiębiorca, jest w stanie określić wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Spełnienie pierwszej z przesłanek ma miejsce w przypadku osiągnięcia dochodu ze skomercjalizowania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Z kolei, z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy:

• jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz

• przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W rozpatrywanym przypadku kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wskazano powyżej, Przedsiębiorca uzyskuje dochody ze sprzedaży prawa autorskiego majątkowego do wytwarzanych modułów (kodów źródłowych), stanowiących utwór podlegający ochronie na podstawie przepisów prawno-autorskich.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty: ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Przedmiot ochrony, czyli prawa autorskie do programów komputerowych, powstają zaś w ramach prowadzonej przez Przedsiębiorcę działalności badawczo-rozwojowej.

Dodatkowo, tak jak zaznaczono w opisie stanu faktycznego będącego przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Przedsiębiorca prowadzi odpowiednią ewidencję wymaganą przepisami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Umożliwia to obliczenie kwalifikowanego dochodu, o którym rozstrzyga art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, Wnioskodawca, jako podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, uprawniony będzie do opodatkowania wskazanych powyżej dochodów przy zastosowaniu stawki na poziomie 5% (stosownie do 30ca ust. 1 ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Ad 4

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (opodatkowanego stawką 5%) ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych):

[(a+b) x 1,3]/( a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu przepisów ustaw dochodowych,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu przepisów ustaw dochodowych,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W ocenie Wnioskodawcy, należności wypłacane Zleceniobiorcy, zatrudnionemu w oparciu o umowę cywilnoprawną, stanowią koszty wskazane pod literą a.

Powołując się na objaśnienia Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. należy wskazać, że Do kosztów, o których mowa we wskaźniku NEXUS podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o prace, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecania lub umowy o dzieło.

Za kwalifikacją wypłacanego wynagrodzenia Zleceniobiorcy, jako kosztu faktycznie poniesionego przez podatnika na prowadzoną przez Niego działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a ze wzoru NEXUS), przemawiają następujące względy:

• wytwarzane przez Przedsiębiorcę moduły (kody źródłowe) stanowią wynik prac badawczo- rozwojowych;

• Zleceniodawca w ramach umowy zlecenia prowadzi prace badawczo-rozwojowe, które są związane z wytwarzaniem części modułów (kodów źródłowych), ich wdrażanie oraz testowanie;

• Zleceniobiorca nie wykonuje żadnych innych czynności na rzecz Przedsiębiorcy, poza ww. pracami badawczo-rozwojowymi.

Reasumując należy stwierdzić, że moduły (kody źródłowe) wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej stanowią autorskie prawo do programu komputerowego. W związku z powyższym, kwalifikowany dochód uzyskany ze sprzedaży niniejszego kwalifikowanego prawa wyłącznego powinien zostać opodatkowany według preferencyjnej stawki 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej