Możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2020 r.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 12 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełnił go Pan pismem z dnia 5 stycznia 2022 r. (data wpływu 11 stycznia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 11 marca 2021 r. złożył Pan zeznanie podatkowe o wysokości osiągniętego dochodu za rok 2020 z uwzględnieniem ulgi na dwójkę dzieci w kwocie połowy ulgi, z uwagi na wspólne utrzymanie dzieci z matką dzieci - …. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulgę na dzieci mogą zgłosić oboje z rodziców w ustalonych proporcjach. Zeznanie podatkowe za rok 2020 uwzględniało ulgę podatkową w tej samej wysokości co za rok 2019. Kwota odliczenia ulgi była ustalona z matką dzieci, że każde z rodziców odpisuje 50% kwoty ulgi na każde z dzieci. Faktycznie sprawuje Pan władzę rodzicielską oraz ponosi wspólne koszty utrzymania dzieci w wysokości 1350 zł miesięcznie, które zostały ustalone na rozprawie rozwodowej.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że Pana dzieci to córka …, urodzona … 2010 r. i syn …, urodzony … 2017 r.

W roku, którego dotyczy wniosek córka uczęszczała do szkoły (Szkoła Podstawowa nr … w …), zaś syn uczęszczał do żłobka (od około dwóch lat uczęszcza do Przedszkola … nr … w …).

W okresie, którego dotyczy wniosek zarówno Pan, jak i matka dzieci posiadali pełnię władzy rodzicielskiej względem dzieci. Sąd Okręgowy w …, …, wyrokiem z dnia 19 czerwca 2020 r. wydanym w sprawie o sygn. akt … orzekł, że miejscem zamieszkania dzieci jest każdorazowe miejsce zamieszkania matki. Sąd nie orzekał co do sposobu wykonywania opieki nad dziećmi. Zarówno kwestię kontaktów z dziećmi oraz Pana obowiązków względem nich uregulował Pan z matką dzieci w porozumieniu rodzicielskim z dnia 28 listopada 2019 r. Z zawartego porozumienia wynika Pana zobowiązanie do płacenia alimentów na dzieci - na córkę … po 700 zł miesięcznie, a na syna … 650 zł miesięcznie. Zgodnie z porozumieniem decyzje dotyczące leczenia, edukacji i innych istotnych kwestii podejmuje Pan wspólnie z matką dzieci, zaś w nagłych sytuacjach, decyzję podejmuje ten rodzic, pod którego faktyczną opieką są akurat dzieci. Na potwierdzenie powyższego przedkłada Pan w załączeniu wyrok Sądu Okręgowego w … z dnia 19 czerwca 2020 r., sygn. akt …, oraz porozumienie rodzicielskie z dnia 28 listopada 2019 r.

Faktyczną władzę rodzicielską w okresie, którego dotyczy wniosek jak również obecnie, wykonuje Pan wraz z matką dzieci. Żadne z Państwa nie wykonuje wyłącznej faktycznej władzy rodzicielskiej nad dziećmi. Każde z Państwa partycypuje w kosztach utrzymania i życiu dzieci, zajmuje się nimi, opiekuje, zaspokaja ich niezbędne potrzeby życiowe.

Zakres wykonywanej władzy rodzicielskiej przez Pana i matkę dzieci jest równy, każdy w podobnym stopniu przyczynia się do wychowania dzieci zarówno w wymiarze finansowym, jak i duchowym. Przez cały okres, którego dotyczy wniosek jak również obecnie, swoją władzę rodzicielską wobec dzieci wykonuje Pan poprzez regularne odbywanie z nimi kontaktów telefonicznych i przez komunikatory internetowe oraz regularne spotkania. Odbiera Pan dzieci ze szkoły w dni przeznaczone na kontakty, a po zakończonych spotkaniach odwozi do ich miejsca zamieszkania - tak też robił Pan w 2020 r. Od daty zawarcia porozumienia rodzicielskiego zabiera Pan dzieci do siebie co najmniej dwa weekendy w miesiącu oraz jeden dzień w tygodniu. Spędza z dziećmi także część okresu ferii zimowych i wakacji oraz świąt - w 2020 r. dzieci spędzały z Panem czas w tzw. poniedziałek wielkanocny od godz. 10 do godz. 20, a w święta Bożego Narodzenia dzieci były z Panem od godz. 10 do godz. 20 w wigilię i drugi dzień świąt. Z uwagi na pandemię covid, w 2020 r. nie można było podróżować, dlatego na tyle ile pozwalały obostrzenia covidowe zabierał Pan dzieci na jednodniowe wyjazdy, np. do zoo i parku trampolin lub do babci. Interesuje się Pan również życiem szkolnym i przedszkolnym dzieci. Jeżeli dzieci są u Pana to pomaga Pan córce w odrabianiu lekcji. Na wywiadówki szkolne również Pan chodzi, jeśli tylko zostaje zawiadomiony o terminie. W 2021 r. w przedszkolu syna zorganizował Pan pogadankę. W 2020 r. córka uczęszczała na nauki jazdy konnej, których koszty Pan pokrywał, a w 2021 jeździł Pan z córką do schroniska dla psów, gdzie córka udzielała się jako wolontariuszka. Jeżeli któreś z dzieci choruje to także opiekuje się Pan nimi. Z matką dzieci jesteście Państwo umówieni, że każde z Was pokrywa koszty zajęć dodatkowych, które samemu zorganizowało. Płaci Pan comiesięcznie alimenty na każde dziecko, łącznie 1350 zł, ale również zapewnia im wyżywienie, jeżeli dzieci odbywają kontakty z Panem, a także kupuje dzieciom ubrania i inne aktualnie im potrzebne rzeczy.

Nie jest Pan ojcem lub opiekunem prawnym innych dzieci.  W roku, którego dotyczy wniosek jak również obecnie uzyskuje Pan dochody z wykonywanej pracy. Jest Pan funkcjonariuszem … w …,  zatrudnionym w …. Przychód ze stosunku służbowego podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zostały pobrane i odprowadzone zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W okresie, którego dotyczy wniosek, nie prowadził Pan działalności gospodarczej.

W roku podatkowym, którego dotyczy wniosek w stosunku do Pana i Pana dzieci nie miały zastosowanie przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. W okresie, którego dotyczy wniosek, Pana dzieci nie otrzymywały zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego ani renty socjalnej.

Pana dzieci nie osiągnęły dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

Czy w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, na podstawie art. 27f ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest Pan uprawniony do ulgi na dzieci (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)?

Pana stanowisko w sprawie:

Pana zdaniem, na podstawie art. 27f ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje Panu ulga na dzieci, ponieważ posiada Pan pełnię władzy rodzicielskiej i realnie ją wykonuje, w związku z czym złożona przez Pana deklaracja za 2020 r. jest poprawna i nie jest Pan zobowiązany do jej skorygowania w zakresie ulgi na dzieci.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, aby móc skorzystać z odliczenia od podatku ulgi na dzieci rodzic musi wykonywać opiekę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem, zaś zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców. W myśl art. 27f ust. 4 ww. ustawy, rodzice mogą odliczyć ulgę w dowolnie ustalonej przez siebie proporcji, natomiast w przypadku braku porozumienia pomiędzy rodzicami, którzy są rozwiedzeni, a którym sąd powierzył wspólne wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dziećmi, kwotę ulgi podatnicy powinni odliczyć w równych częściach. Mając na uwadze fakt, że z byłą żoną umówił się Pan na odliczenie ulgi po 50% na każde dziecko, co znalazło odzwierciedlenie w rozliczeniu za 2019 r., w rozliczeniu za 2020 r. również odliczył Pan, zgodnie z ustaleniami i przyjętą praktyką, 50% ulgi na każde dziecko. Mimo przyjętych ustaleń, matka dzieci w deklaracji za 2020 r. odliczyła ulgę w wysokości 100%, na co nie wyrażał Pan zgody, gdyż w takim samym stopniu jak matka dzieci opiekuje się Pan nimi, zaspokaja ich potrzeby życiowe i przyczynia się do ich wychowania i rozwoju. Zatem aktywnie uczestniczy Pan w życiu dzieci w sposób jaki opisał bardziej szczegółowo we wniosku. Wykonuje Pan władzę rodzicielską wobec dzieci na tyle, ile pozwala Panu charakter pracy zawodowej oraz sytuacja rodzinna - jest Pan z matką dzieci rozwiedziony i nie mieszkają Państwo razem, wobec czego jest Pan ograniczony co do liczby dni spędzanych z dziećmi. Mając na uwadze powyższe, uważa Pan, że Pana uprawnienia do ulgi na dzieci nie zmienia fakt, iż z matką dzieci jesteście rozwiedzeni, gdyż nadal wykonuje Pan władzę rodzicielską oraz utrzymuje dzieci i wychowuje dwójkę dzieci: …, urodzoną … 2010 r. i …, urodzonego … 2017 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Natomiast, zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1)jednego małoletniego dziecka – kwota 92 zł 67 gr, jeżeli dochody podatnika:

a)pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b)niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2)dwojga małoletnich dzieci – kwota 92 zł 67 gr na każde dziecko;

3)trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:

a)92 zł 67 gr odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b)166 zł 67 gr na trzecie dziecko,

c)225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W myśl art. 27f ust. 2c ustawy, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,

2)wstąpiło w związek małżeński.

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27 ust. 3 ww. ustawy).

Z przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1)odpis aktu urodzenia dziecka;

2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4)zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Zgodnie z art. 27f ust. 7 ww. ustawy, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie z art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359), dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską (art. 92 ww. Kodeksu). Władza rodzicielska, co do zasady, przysługuje obojgu rodzicom (art. 93 § 1 ww. Kodeksu). Obejmuje ona w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka (art. 95 ww. Kodeksu). W myśl art. 96 § 1 ww. Kodeksu, rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania (art. 97 § 1 ww. Kodeksu).

Natomiast, jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd opiekuńczy może zmienić orzeczenie o władzy rodzicielskiej i sposobie jej wykonywania zawarte w wyroku orzekającym rozwód, separację bądź unieważnienie małżeństwa, albo ustalającym pochodzenie dziecka (art. 106 ww. Kodeksu). Zgodnie zaś z treścią art. 107 § 1 ww. Kodeksu, jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia. W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia (art. 107 § 2 ww. Kodeksu).

Podkreślenia przy tym wymaga, że separacja bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny, ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka.

Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”. Należy mieć na uwadze, że do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Należy przy tym odróżnić treść władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, gdyż samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie oznacza jej wykonywania.

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu.

W konsekwencji, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego, czyli fakt płacenia alimentów na dzieci, nie jest rozstrzygający dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a wiec spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy.

Stąd ulga na dzieci przysługuje tym rodzicom, którzy faktycznie sprawują pieczę nad osobą i majątkiem dziecka. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi.

Powyższe potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt. II FSK 2378/15, stwierdzając; „(…) dla nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej, konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, to jest posiadanie władzy rodzicielskiej (nawet ograniczonej na podstawie wyroku sądowego) i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Czym innym jest bowiem posiadanie władzy a czym innym jej wykonywanie, a to oznacza, że utożsamianie ich na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje uzasadnienia. W celu nabycia prawa do przedmiotowej ulgi podatnik powinien wykazać zatem, że w danym roku podatkowym wykonywał, a nie tylko posiadał władzę rodzicielską (…).”

Zatem, o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Z przytoczonych regulacji wynika, że wysokość odliczenia z tytułu ulgi na dzieci, o której mowa w art. 27f ustawy, została określona na dziecko, przy czym rodzicom dziecka ustawodawca przyznał jeden wspólny limit. Jeżeli zatem w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska i władza ta jest wykonywana przez oboje rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującej kwoty ulgi. Powyższe oznacza, że suma miesięcznych odliczeń dokonanych przez oboje rodziców względem tego samego dziecka nie może przekroczyć kwoty obliczonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy. Co istotne, kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej, z tym że biorąc pod uwagę umiejscowienie w przepisach ustawy sformułowania lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej, tj. po wyrazach kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych, należy przyjąć, że podstawową formą podziału przysługującego odliczenia pomiędzy rodziców – z których każdy ma prawo do zastosowania ulgi – jest podział tej kwoty w częściach równych. Tym samym, możliwość skonsumowania kwoty ulgi przez rodziców dziecka w inny sposób niż w proporcji pół na pół, należy traktować w kategorii przywileju (wyjątku od generalnej zasady) wymagającego zgody obojga rodziców.

Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych, czy będących w separacji.

Zatem, ustawodawca dał rodzicom możliwość wyboru, w jaki sposób dokonają odliczeń kwoty przysługującej im ulgi prorodzinnej. Istotne jest jednak to, aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu ulgi określonego ustawą. W związku z tym możliwe jest skorzystanie z odliczenia od podatku przez jednego z rodziców, przy czym konieczne jest w tym zakresie uzyskanie porozumienia pomiędzy osobami uprawnionymi, gdyż to im ustawodawca pozostawił decyzję w tym względzie. Natomiast w sytuacji braku takiego porozumienia odliczenie przysługuje w częściach równych.

Porozumienie rodziców co do wysokości dokonywanego odliczenia nie jest natomiast wymagane w przypadku, gdy rodzic spełnia warunki do zastosowania odliczenia na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i odliczenia tego dokonuje w wysokości 50% kwoty ulgi określonej zgodnie z art. 27f ust. 2 tej ustawy.

Podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z okoliczności opisanych we wniosku wynika, że w dniu 11 marca 2021 r. złożył Pan zeznanie podatkowe o wysokości osiągniętego dochodu za rok 2020 z uwzględnieniem ulgi na dwójkę dzieci w kwocie połowy ulgi, z uwagi na wspólne utrzymanie dzieci z matką dzieci. Zeznanie podatkowe za rok 2020 uwzględniało ulgę podatkową w tej samej wysokości co za rok 2019. Kwota odliczenia ulgi była ustalona z matką dzieci, że każde z rodziców odpisuje 50% kwoty ulgi na każde z dzieci. Córka uczęszcza do szkoły, zaś syn uczęszcza do żłobka (od około dwóch lat uczęszcza do przedszkola). W okresie, którego dotyczy wniosek zarówno Pan, jak i matka dzieci posiadali pełnię władzy rodzicielskiej względem dzieci. Z zawartego porozumienia wynika Pana zobowiązanie do płacenia alimentów na dzieci - na córkę 700 zł miesięcznie, a na syna 650 zł miesięcznie. Zgodnie z porozumieniem decyzje dotyczące leczenia, edukacji i innych istotnych kwestii podejmuje Pan wspólnie z matką dzieci, zaś w nagłych sytuacjach, decyzję podejmuje ten rodzic, pod którego faktyczną opieką są akurat dzieci. Faktyczną władzę rodzicielską w okresie, którego dotyczy wniosek, jak również obecnie, wykonuje Pan wraz z matką dzieci. Żadne z Państwa nie wykonuje wyłącznej faktycznej władzy rodzicielskiej nad dziećmi. Każde z Państwa partycypuje w kosztach utrzymania i życiu dzieci, zajmuje się nimi, opiekuje, zaspokaja ich niezbędne potrzeby życiowe. Zakres wykonywanej władzy rodzicielskiej przez Pana i matkę dzieci jest równy, każdy w podobnym stopniu przyczynia się do wychowania dzieci zarówno w wymiarze finansowym, jak i duchowym. Przez cały okres, którego dotyczy wniosek jak również obecnie, swoją władzę rodzicielską wobec dzieci wykonuje Pan poprzez regularne odbywanie z nimi kontaktów telefonicznych i przez komunikatory internetowe oraz regularne spotkania. Odbiera Pan dzieci ze szkoły w dni przeznaczone na nasze kontakty, a po zakończonych spotkaniach odwozi do ich miejsca zamieszkania - tak też robił Pan w 2020 r. Od daty zawarcia porozumienia rodzicielskiego zabiera Pan dzieci do siebie co najmniej dwa weekendy w miesiącu oraz jeden dzień w tygodniu. Spędza z dziećmi także część okresu ferii zimowych i wakacji oraz świąt - w 2020 r. dzieci spędzały z Panem czas w tzw. poniedziałek wielkanocny od godz. 10 do godz. 20, a w święta Bożego Narodzenia dzieci były z Panem od godz. 10 do godz. 20 w wigilię i drugi dzień świąt. Z uwagi na pandemię covid, w 2020 r. nie można było podróżować, dlatego na tyle ile pozwalały obostrzenia covidowe zabierał Pan dzieci na jednodniowe wyjazdy, np. do zoo i parku trampolin lub do babci. Interesuje się Pan również życiem szkolnym i przedszkolnym dzieci. Jeżeli dzieci są u Pana to pomaga Pan córce w odrabianiu lekcji. Na wywiadówki szkolne również Pan chodzi, jeśli tylko zostaje zawiadomiony o terminie. Jeżeli któreś z dzieci choruje to także opiekuje się Pan nimi. Z matką dzieci jesteście Państwo umówieni, iż każde z nas pokrywa koszty zajęć dodatkowych, które samemu zorganizowało. Płaci Pan comiesięcznie alimenty na każde dziecko, łącznie 1350 zł, ale również zapewnia im wyżywienie, jeżeli dzieci odbywają kontakty z Panem, a także kupuje dzieciom ubrania i inne aktualnie im potrzebne rzeczy.

Nie jest Pan ojcem lub opiekunem prawnym innych dzieci.

W roku, którego dotyczy wniosek, jak również obecnie uzyskuje Pan dochody z wykonywanej pracy. Przychód ze stosunku służbowego podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zostały pobrane i odprowadzone zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W okresie, którego dotyczy wniosek, nie prowadził Pan działalności gospodarczej.

W roku podatkowym, którego dotyczy wniosek w stosunku do Pana i Pana dzieci nie miały zastosowanie przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. W okresie, którego dotyczy wniosek, Pana dzieci nie otrzymywały zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego ani renty socjalnej.

Pana dzieci nie osiągnęły dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W sytuacji zatem, gdy przez cały 2020 r. wykonywał Pan władzę rodzicielską w stosunku do małoletnich dzieci wraz z matką dzieci, żadne z Państwa nie wykonuje wyłącznej faktycznej władzy rodzicielskiej nad dziećmi, każde z Państwa partycypuje w kosztach utrzymania i życiu dzieci, zajmuje się nimi, opiekuje, zaspokaja ich niezbędne potrzeby życiowe, a zakres wykonywanej władzy rodzicielskiej przez Pana i matkę dzieci jest równy, każdy w podobnym stopniu przyczynia się do wychowania dzieci zarówno w wymiarze finansowym, jak i duchowym, oraz ustalił Pan z matką dzieci proporcję odliczeń, należy przyjąć, że jest Pan uprawniony do ulgi prorodzinnej w wysokości połowy kwoty odliczenia przysługującej na małoletnie dzieci. Ma Pan zatem prawo skorzystać z ulgi prorodzinnej za 2020 r., w wysokości 50% kwoty ulgi z tytułu wychowywania dzieci, ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 i ust. 4 ww. ustawy.

W związku z powyższym Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia prawa do skorzystania z określonej ulgi przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki.

Szczegółowe ustalenia w powyższym zakresie mogą być poczynione wyłącznie w ramach prowadzonego przez właściwy organ podatkowy postępowania podatkowego. Zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. Poczynienie pełnych ustaleń faktycznych na okoliczność, czy rodzic małoletniego dziecka faktycznie wykonywał w stosunku do dziecka władzę rodzicielską i ewentualnie w jakim okresie, jest możliwe wyłącznie w postępowaniu podatkowym. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Z uwagi na to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawcę – jednego z rodziców, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla matki dzieci Wnioskodawcy.

 Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi Pan zastosować się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).