Czy kwota (przychód) uzyskana przez Wnioskodawcę w dniu 4 kwietnia 2019 r. ze sprzedaży nieruchomości należącej do jego majątku osobistego, nabytej ... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 06.10.2020, sygn. 0115-KDIT1.4011.632.2020.1.DB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Czy kwota (przychód) uzyskana przez Wnioskodawcę w dniu 4 kwietnia 2019 r. ze sprzedaży nieruchomości należącej do jego majątku osobistego, nabytej darowizną od rodziców w dniu 4 grudnia 2015 r., przeznaczona w całości na spłatę zobowiązań z tytułu podziału majątku wspólnego zgodnie z umową o podział majątku wspólnego z dnia 6 sierpnia 2019 r., dokonaną na rzecz byłej małżonki w dniu 8 sierpnia 2019 r., będąca zapłatą za połowę wartości nieruchomości wraz z budynkiem mieszkalnym, tj. za połowę udziałów byłej małżonki w nieruchomości, w której jest zameldowany i ma stałe miejsce zamieszkania (mieszka z czwórką dzieci, które również są zameldowane pod tym adresem), stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2020 r. (data wpływu 7 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 4 grudnia 2015 r. umową darowizny zawartą przed notariuszem (akt notarialny rep. A nr ) Wnioskodawca został obdarowany przez swoich rodziców działką gruntu ornego nr o wielkości 0,1142 ha, położoną w . Powyższą darowiznę Wnioskodawca przyjął do majątku osobistego. W czasie uzyskania ww. darowizny Wnioskodawca pozostawał w związku małżeńskim zawartym w dniu 1994 r. z Patrycją S. W małżeństwie Wnioskodawcy obowiązywał ustrój rozszerzonej ustawowej wspólności majątkowej.

W dniu 25 maja 2017 r. wyrokiem sądu okręgowego w X (sygn. Akt ) małżeństwo Wnioskodawcy z Patrycją S. zostało rozwiązane przez rozwód. Wyrok uprawomocnił się w dniu 17 czerwca 2017 r.

W dniu 4 kwietnia 2019 r. umową sprzedaży zawartą przed notariuszem (akt notarialny rep. A nr ) Wnioskodawca sprzedał ww. działkę nr , tj. grunt orny (z możliwością zabudowy zagrodowej) o wielkości 0,1142 ha, położoną w , którą obdarowali go w 2015 r. rodzice za cenę 92.800 zł. Ponieważ sprzedaż nieruchomości nastąpiła przed upływem 5 lat od nabycia, dochód ze sprzedaży nieruchomości został przez niego wykazany w zeznaniu PIT-39 za 2019 r. Wnioskodawca jednocześnie wykazał w złożonym zeznaniu kwotę dochodu ze sprzedaży nieruchomości zwolnioną z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 6 sierpnia 2019 r. umową o podział majątku wspólnego zawartą z byłą małżonką przed notariuszem (akt notarialny rep. A nr ) Wnioskodawca wraz z byłą żoną dokonali podziału majątku wspólnego z obowiązkiem spłaty na rzecz byłej żony (łączna wysokość spłaty z tytułu udziałów byłej żony w nieruchomościach wynosiła 275.000 zł). Wnioskodawca wraz z byłą żoną umówili się w umowie na spłatę w 3 ratach: 1 rata w wysokości 155.000 zł płatna w terminie nie później niż do 9 sierpnia 2019 r., 2 rata w wysokości 60.000 zł płatna w terminie nie później niż do 6 listopada 2019 r. i 3 rata w wysokości 60.000 zł płatna w terminie nie później niż do 29 lutego 2020 r. Wszystkie raty Wnioskodawca spłacił w umówionych terminach.

Na podstawie umowy o podział majątku wspólnego Wnioskodawca nabył od byłej żony m.in. jej udział w wysokości 1/2 w nieruchomości stanowiącej działkę terenów mieszkaniowych nr o wielkości 0,0764 ha, położoną w , zabudowaną budynkiem mieszkalnym (segment narożny w szeregowcu: trzy kondygnacje o powierzchni użytkowej 221,45 m.kw.), w którym mieszkali wspólnie z dziećmi, wraz z przylegającą do tej nieruchomości działką rolną nr o wielkości 0,0864 ha, w której mieli równe udziały do 366/864 części (współwłasność z sąsiadami, która obecnie jest znoszona w postępowaniu administracyjnym; nowo powstałe działki będą dołączone do istniejących nieruchomości zabudowanych poszczególnymi budynkami/segmentami. Po zniesieniu współwłasności nowo powstała działka o wielkości 366 m.kw. zostanie formalnie dołączona do działki , natomiast w rzeczywistości nieruchomości .. i 366 m.kw. w działce stanowią już od dawna jedną ogrodzoną całość. W przypadku Wnioskodawcy na tych 366 m.kw. usytuowane są miejsca parkingowe dla pojazdów oraz zlokalizowana jest tam wiata na opał). Własność nieruchomości nr zabudowanej domem mieszkalnym Wnioskodawca wraz z żoną zakupili w czasie trwania związku małżeńskiego do majątku wspólnego (w równych udziałach) na podstawie sporządzonej przed notariuszem umowy zamiany z dnia 1 czerwca 2011 r.

W umowie o podział majątku wspólnego wartość nieruchomości wraz z budynkiem mieszkalnym określona została na kwotę 530.000 zł. Wnioskodawca zobowiązał się w ww. umowie do spłaty udziału (tj. 1/2) byłej małżonki w powyższej nieruchomości, który wynosił połowę jej wartości, tj. 265.000 zł. Zgodnie z umową w dniu 8 sierpnia 2019 r. Wnioskodawca dokonał spłaty pierwszej raty za udziały małżonki w powyższej nieruchomości w wysokości 155.000 zł, przy czym część tej raty w wysokości 92.800 zł spłacił w całości kwotą uzyskaną ze sprzedaży działki, o której mowa powyżej, tj. gruntu ornego nr o wielkości 0,1142 ha, położonej w . Wszystkie pieniądze uzyskane ze sprzedaży działki nr , tj. kwotę 92.800 zł Wnioskodawca przeznaczył na spłatę małżonki.

Wnioskodawca dodaje, że w trakcie rozwodu i po jego zakończeniu, tj. do czasu wyprowadzki byłej małżonki z domu zajmowała ona całe poddasze w ich domu (jedną kondygnację). Do niektórych pomieszczeń zajmowanych przez nią Wnioskodawca nie miał dostępu (pokoje były zamykane na klucz). Wnioskodawca również zajmował jedną kondygnację w domu (środek). Część pomieszczeń Wnioskodawca wraz z byłą żoną użytkowali wspólnie (np. kuchnia na dolnej kondygnacji). Wnioskodawca obecnie zamieszkuje w ww. domu wraz z dziećmi i dopiero teraz - po całkowitej spłacie i wyprowadzce byłej małżonki może dysponować swobodnie wszystkimi pomieszczeniami w domu. Ponadto, w wyniku zaistniałej sytuacji i rozpadu rodziny Wnioskodawca był zmuszony sprzedać działkę w , na której planował w przyszłości postawić dom, aby uzyskać środki na spłatę byłej małżonki i w ten sposób zapewnić odpowiednie miejsce do mieszkania - którym mógłby swobodnie dysponować - sobie oraz swoim dzieciom (obecnie w domu zameldowanych jest czworo dzieci, które również z nim zamieszkują). W księdze wieczystej dla nieruchomości o nr zabudowanej budynkiem mieszkalnym w dziale II Wnioskodawca figuruje jako jedyny właściciel.

Nabycie przez Wnioskodawcę udziału byłej małżonki w nieruchomości w wyniku podziału majątku wspólnego miało miejsce po sprzedaży nieruchomości nabytej przez niego w drodze darowizny od rodziców.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, spłata byłej małżonki w związku z podziałem majątku wspólnego dokonanego z uwagi na rozwód umową z dnia 6 sierpnia 2019 r. kwotą, którą uzyskał ze sprzedaży nieruchomości w dniu 4 kwietnia 2019 r., otrzymanej w drodze darowizny od rodziców w dniu 4 grudnia 2015 r., należącej do jego majątku osobistego stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe związane z nabyciem udziałów byłej małżonki w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, która po podziale stała się wyłącznie jego własnością, w której jest zameldowany i na stałe mieszka, objęty zwolnieniem wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych:

nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przyznanie rzeczy/nieruchomości na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli podział taki jest nieekwiwalentny w naturze i towarzyszą mu spłaty;
wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego. W tej części bowiem, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość przekracza wartość udziału w majątku wspólnym podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust 1 pkt 8, a także w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
spłata na rzecz byłego małżonka, związana z nabyciem nieruchomości wraz z budynkiem mieszkalnym w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków, dokonana ze środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej do majątku osobistego dokonującego spłaty małżonka, stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
przeznaczenie całego przychodu ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej majątek osobisty dokonującego spłaty małżonka na spłatę związaną z nabyciem ww. nieruchomości w wyniku podziału majątku wspólnego umożliwia zwolnienie z podatku dochodowego uzyskanego z tego tytułu dochodu.

Powyżej opisane stanowiska, które są zbieżne ze stanowiskiem Wnioskodawcy zajął m.in.:

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 31 października 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 516/19;
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 25 kwietnia 2019 r., sygn. akt I SA/Rz 150/19;
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku prawomocnym z dnia 6 sierpnia 2019 r., sygn. akt II FSK 2080/17;
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku prawomocnym z dnia 18 maja 2018 r., sygn. akt II FSK 1328/16.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z poźn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. wydatki poniesione na:

nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Wyliczenie zawartych w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z tym tylko realizacja jednego z nich, przy jednoczesnym spełnieniu pozostałych przesłanek, pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży.

Należy zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie.

Natomiast stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego.

Zgodnie z ogólną zasadą uregulowaną w art. 43 § 1 powołanego Kodeksu, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Co do zasady wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo. Stosownie do art. 47 § 1 ww. Kodeksu, małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa. Z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej (art. 52 § 1 tego Kodeksu).

W przypadku ustania wspólności majątkowej, do majątku który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. W razie ustania wspólności udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej, co nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3 ww. Kodeksu. Zatem, z datą umownego zniesienia lub ograniczenia wspólności majątkowej, współwłasność łączna przekształca się we współwłasność w częściach ułamkowych.

Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której sąd stwierdził, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176, z późn. zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku w momencie jego poniesienia nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Argumenty zawarte w ww. uchwale są aktualne także w sytuacji, gdy do nabycia udziału w nieruchomości dojdzie po ustaniu małżeńskiej wspólności ustawowej w wyniku ustania małżeństwa przez rozwód i wydania przez sąd powszechny postanowienia o podziale majątku wspólnego. Zarówno w wyniku ustania wspólności ustawowej (np. poprzez rozwód) jak i w wyniku podziału tzw. majątku dorobkowego następuje nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego wcześniej nabytego do ustawowej wspólności małżeńskiej i za datę nabycia tych składników w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy w świetle uchwały należy uznać datę nabycia do ustawowej wspólności małżeńskiej. Późniejsze/następcze zdarzenia prawne (sposób ustania ustawowej wspólności małżeńskiej) nie mają zatem, w tym aspekcie, prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego podział majątku dorobkowego małżonków nie jest nowym momentem nabycia.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że spłata dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz byłej żony jest w istocie wydatkiem dokonanym z tytułu podziału majątku wspólnego małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej. Zatem przeznaczenie przychodu ze sprzedaży przez Wnioskodawcę nieruchomości nabytej w drodze darowizny od rodziców na spłatę zobowiązania wobec byłej żony powstałego w wyniku podziału majątku wspólnego nie jest wydatkiem na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie