Skutki podatkowe otrzymania dofinansowania do przewozów pasażerskich.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 21 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych otrzymania dofinansowania do przewozów pasażerskich. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych w formie podatku liniowego. Jest Pan podatnikiem podatku VAT. Ewidencję księgową prowadzi Pan w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Do … października 2021 r. przeważającą działalnością gospodarczą był krajowy i międzynarodowy transport drogowy osób, realizowany na podstawie:

-licencji Nr … na wykonywanie międzynarodowego autobusowego i autokarowego zarobkowego przewozu osób, wydanej przez Głównego Inspektora Transportu Drogowego w …;

-licencji Nr … na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób, wydanej przez ….

W ramach transportu krajowego wykonywał Pan regularne przewozy osób na liniach komunikacyjnych do 50 km oraz na liniach powyżej 50 km, które były realizowane w oparciu o zezwolenia na wykonywanie regularnych przewozów osób w krajowym transporcie drogowym, wydane przez organy samorządu terytorialnego wymienione w art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 180). Dla każdej linii komunikacyjnej wydane było odrębne zezwolenie (np. zezwolenia o numerach odpowiednio …, …, …, … wydane przez Prezydenta … dla linii komunikacyjnych: (…).

W ramach regularnych przewozów osób prowadził Pan sprzedaż biletów jednorazowych i miesięcznych. Część biletów sprzedawana przy tym była z uwzględnieniem ustawowych ulg (ulgi uczniowskie, dla dzieci, dla osób niepełnosprawnych, dla mundurowych, itp.), zgodnie z wymogami ustawy o transporcie drogowym. Sprzedaż biletów, zarówno zwykłych, jak i ulgowych, odbywała się za pomocą kas rejestrujących (bileterek).

Na podstawie umowy zawartej z Urzędem Marszałkowskim Województwa … otrzymywał Pan refundację z budżetu państwa strat ponoszonych w związku ze stosowaniem w regularnych krajowych przewozach autobusowych ulg, które przysługują uprzywilejowanym osobom (pasażerom) na mocy obowiązujących przepisów, w tym głównie na podstawie ustawy z 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2018 r. poz. 295 ze zm.).

Zawarta z Urzędem Marszałkowskim umowa określała zakres oraz zasady refundacji kosztów finansowania uprawnień do ulgowych przejazdów autobusowych osób uprawnionych, realizowanych przez przewoźnika (Pana).

Kwotę dopłaty stanowiła różnica pomiędzy wartością sprzedaży biletów obliczoną według cen nieuwzględniających ustawowych ulg, a wartością sprzedaży tych biletów w cenach uwzględniających te ulgi. Podstawą wyliczania kwoty określającej wysokość opłaty były dane z informatycznego programu ewidencjonującego sprzedaż biletów (program …), obejmujące wszystkie ustawowe ulgi. Od otrzymanej z Urzędu Marszałkowskiego kwoty dopłaty, w miesiącu jej otrzymania, odprowadzany był podatek VAT według stawki 8%.

Podstawą do wypłaty przez Urząd Marszałkowski dopłat za dany miesiąc był składany przez Pana (przewoźnika) wniosek o wypłatę dopłat do ulgowych pasażerskich przejazdów autobusowych, zawierający zestawienie kwot dopłat z podziałem na obowiązujące ulgi wraz z wydrukiem z informatycznego programu ewidencjonującego sprzedaż biletów. Dopłaty wypłacane były przez Urząd Marszałkowski na rachunek bankowy przewoźnika w miesiącu następującym po miesiącu, za który wniosek został złożony.

Sprzedaż biletów ulgowych ewidencjonowana była w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na podstawie raportu miesięcznego z kasy fiskalnej i rozliczana w miesiącu jej wystąpienia.

W związku z opisanym stanem faktycznym oraz przedstawionym niżej stanem prawnym ma Pan wątpliwości, czy otrzymane dotacje (netto po potrąceniu i odprowadzeniu podatku VAT), stanowiące dopłaty do przewozów z tytułu stosowania ulg w sprzedaży biletów, winny być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy też winny korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

Czy otrzymywane przez Pana z Urzędu Marszałkowskiego dotacje (w kwocie netto po potrąceniu i odprowadzeniu podatku VAT), stanowiące refundację z budżetu państwa strat ponoszonych w związku ze stosowaniem obowiązujących ulg ustawowych przy sprzedaży biletów, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.)?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się dotacje, subwencje, dopłaty, z  zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się  odpisów amortyzacyjnych (art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się kwot otrzymanych od agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa (art. 14 ust. 3 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Dotacje otrzymywane do sprzedawanych biletów ulgowych stanowią więc co do zasady przychód z działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 36 (zwolnienie to nie ma zastosowania do tej części dotacji otrzymanej na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, która została przeznaczona, na podstawie odrębnych przepisów, na wynagrodzenie osoby fizycznej prowadzącej tę działalność - art. 21 ust. 36 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Ustawa z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305 ze zm.) w art. 124 ust. 1 pkt 1 stanowi, że wydatkami budżetu państwa są wydatki na dotacje i  subwencje. Dotacjami są, zgodnie z art. 126 cytowanej ustawy, podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Dalej, ustawa o finansach publicznych przewiduje, że dotacje celowe są to środki przeznaczone na:

1)finansowanie lub dofinansowanie:

a)zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami,

b)ustawowo określonych zadań, w tym zadań z zakresu mecenatu państwa nad kulturą, realizowanych przez jednostki inne niż jednostki samorządu terytorialnego,

c)bieżących zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego,

d)zadań agencji wykonawczych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b),

e)zadań zleconych do realizacji organizacjom pozarządowym,

f)kosztów realizacji inwestycji;

2)dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Dotacjami celowymi - zgodnie z art. 127 ust. 2 ww. ustawy - są także środki przeznaczone na:

1)realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3 i ust. 3 pkt 6, wydatkowane przez podmioty realizujące te programy, inne niż państwowe jednostki budżetowe;

2)realizację projektów pomocy technicznej finansowanych z udziałem środków europejskich i środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. a) i b);

3)finansowanie lub dofinansowanie zadań realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego oraz inne podmioty, ze środków przekazywanych przez jednostki, o których mowa w art. 9 pkt 5, 7 i 14;

4)realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5;

5)współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich;

6)wyprzedzające finansowanie Wspólnej Polityki Rolnej, o którym mowa w odrębnych przepisach, w części podlegającej refundacji ze środków Unii Europejskiej.

Z kolei, zgodnie z art. 8a ust. 1a ustawy z 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2018 r. poz. 295 ze zm.), koszty związane z finansowaniem ustawowych uprawnień do bezpłatnych lub ulgowych przejazdów pokrywane są z budżetu państwa.

Samorządy województw, z zastrzeżeniem ust. 2a, przekazują przewoźnikom wykonującym krajowe autobusowe przewozy pasażerskie dopłaty do tych przewozów z tytułu stosowania obowiązujących ustawowych ulg w przewozach pasażerskich, z zastrzeżeniem ust. 4 (art. 8a ust. 2 ww. ustawy).

Kwotę tego rodzaju dopłaty stanowi różnica pomiędzy wartością sprzedaży biletów obliczoną według cen nieuwzględniających ustawowych ulg a wartością sprzedaży tych biletów w  cenach uwzględniających te ulgi (art. 8a ust. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 8a ust. 4 przedmiotowej ustawy, uprawnienie do otrzymywania dopłat, o których mowa w ust. 2, nabywa przewoźnik, który:

1)posiada zezwolenie na wykonywanie przewozów regularnych osób w krajowym transporcie drogowym, wydane zgodnie z przepisami ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 2200 oraz z 2018 r. poz. 12);

2)stosuje kasy rejestrujące posiadające pozytywną opinię ministra właściwego do spraw finansów publicznych, które umożliwiają określenie kwoty dopłat do przewozów w podziale na poszczególne kategorie ulg ustawowych;

3)zawarł umowę z samorządem województwa określającą zasady przekazywania przewoźnikom dopłat.

Pana zdaniem, analiza opisanego stanu prawnego prowadzi do wniosku, zgodnie z którym samorządy województw przekazują przewoźnikom dopłaty do krajowych autobusowych przejazdów pasażerskich z tytułu stosowania obowiązujących ustawowych ulg w tych przewozach. Kwotę dopłaty stanowi różnica pomiędzy wartością sprzedaży biletów obliczoną według cen nieuwzględniających ustawowych ulg, a wartością sprzedaży tych biletów w cenach uwzględniających te ulgi. Oznacza to, że dopłaty do ceny biletów mieszczą się w zakresie zadań własnych województwa i stanowią dotacje w rozumieniu ustawy o  finansach publicznych.

W konsekwencji otrzymywane z Urzędu Marszałkowskiego dotacje, stanowiące dopłaty do sprzedaży biletów ulgowych winny korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać należy, że Organy podatkowe wielokrotnie wypowiadały się w przedmiotowej kwestii, uznając, że otrzymywane dopłaty do sprzedaży biletów ulgowych, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (m.in. interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 29 sierpnia 2013 r., Nr IBPBI/1/415-558/13/BK, interpretacja Izby Skarbowej w Łodzi z 15 listopada 2012 r., Nr IPTPB1/415-466/12-6/ASZ, interpretacja Izby Skarbowej w  Bydgoszczy z 10 lutego 2016 r., Nr ITPP2/4511-1204/15/MPŁ, interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 kwietnia 2022 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.198.2022.1.MM).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny Pana stanowiska, na podstawie art. 14c § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego stwierdzamy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja indywidualna wywoła skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie pokrywał się z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Dodatkowo należy poinformować, że na dzień wydania przedmiotowej interpretacji indywidualnej obowiązuje następujący tekst jednolity ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1634 ze zm.). Powyższe również nie ma wpływu na rozstrzygnięcie merytoryczne sprawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na  adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi: