Planowana umowa darowizny będzie umową darowizny w rozumieniu art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego.

W skład przedsiębiorstwa wchodzę środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne. Środkami trwałymi są: kompresor śrubowy, namiot magazynowy, samochód ciężarowy i trzy samochody osobowe, wózek widłowy, quad, kocioł, pięć zgrzewarek, dwa plotery. Wartościami niematerialnymi i prawnymi jest program komputerowy do rysowania projektów.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że wyroby także stanowię towary handlowe.

Ponadto w momencie przekazania darowizną przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) zostanie sporządzony protokół przekazania składników majątkowych.

W protokole przekazania zostanie wyszczególnione co jest przedmiotem darowizny oraz co do:

‒środków trwałych - ich wartość początkową i dotychczasowe umorzenia,

‒wyposażania - wartość początkowa,

‒towarów i materiałów - ich rodzaj, ilość, wartość.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała własne stanowisko w zakresie pytania nr 2.  

Ponadto Zainteresowani uzupełnili wniosek pismem z 14 lipca 2022 r. (wpływ 14 lipca 2022 r.) wskazując, że:

Jak wskazano we wniosku oraz uzupełnieniu wniosku z 6 maja 2022 r., przedmiotem darowizny będzie przedsiębiorstwo spełniające kryteria opisane w art. 55[1] k.c., działające obecnie pod firmą A.. Wnioskodawczyni nie zamierza objąć darowizną jedynie wchodzącej w skład tego przedsiębiorstwa wierzytelności pieniężnej wobec jednego z kontrahentów, wobec którego wykonała świadczenia w przeszłości, objętego postępowaniem układowym. Poza tym wszystkie składniki tego przedsiębiorstwa zostaną objęte umową darowizny. Z ostrożności jednak, nawet gdyby uznać, że wyłączenie tej wierzytelności powoduje, że będzie to zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, a nie przedsiębiorstwo, to skutki prawne są takie same, bowiem przepisy ww. ustaw równorzędnie traktują zbycie przedsiębiorstwa, jak i zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast w odpowiedzi na pytanie czy darowizna będzie dokonana na rzecz jednego podmiotu - spółki cywilnej należy stwierdzić, że w prawnym rozumieniu jej konstrukcji, spółka cywilna jest jedynie stosunkiem obligacyjnym (tak jak np. najem czy zlecenie) i nie posiada podmiotowości prawnej, ani zdolności prawnej. Nie może być zatem stroną umowy darowizny. Podmiotami prawa i stronami umowy są wspólnicy spółki cywilnej, nie zaś sama spółka i to oni, a nie spółka będą obdarowanymi. To oni także są współwłaścicielami majątku, a nie spółka. W przypadku spółki cywilnej występuje pomiędzy wspólnikami tak zwana wspólność niepodzielnej ręki. Oznacza to, iż każdy ze wspólników jest jego właścicielem jako całości. Zatem nawet dokonanie darowizny na rzecz spółki cywilnej, jest de facto darowizną na rzecz jej wspólników.

W świetle powyższego umowa darowizny będzie zawarta pomiędzy wnioskodawczynią (jako darczyńcą) i jej synami, wspólnikami spółki cywilnej (jako obdarowanymi), w części równej dla każdego z nich. Czynności te zostaną dokonane w tym samym czasie, w jednym akcie notarialnym.

Przedmiotem umowy będzie darowizna przedsiębiorstwa na rzecz synów wnioskodawczyni, wspólników spółki cywilnej. Jeżeli z ostrożności potraktować umowę darowizny jako dotyczącą tylko zorganizowanej części przedsiębiorstwa - ze względu na nie przekazanie jednej wierzytelności, o której była mowa wyżej oraz we wniosku - na rzecz spółki cywilnej, to:

a)przekazany zespół składników posiada swoje miejsce w strukturze organizacyjnej - jest to całe przedsiębiorstwo działające pod firmą A., z wyłączeniem jednej wierzytelności opisanej we wniosku i powyżej;

b)możliwe jest oddzielenie finansów przekazywanego zespołu składników od pozostałych części majątku wnioskodawczyni (w tym działalności prowadzonej przez nią na podstawie umowy spółki cywilnej zawartej z mężem), gdyż posiada ona odrębny rachunek bankowy, odrębną ewidencję księgową, pozwalającą na ustalenie i przyporządkowanie jej wierzytelności i zobowiązań, kosztów oraz przychodów i ustalenie wyniku na działalności,

c)przekazany zespół składników umożliwia dalsze samodzielne kontynuowanie działalności gospodarczej, w takim zakresie, w jakim A. prowadziła działalność dotychczas, bez ponoszenia przez wnioskodawcę dodatkowych nakładów czy podejmowania innych działań organizacyjnych - ta zorganizowana część składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące dotychczasowe zadania gospodarcze.

Wnioskodawczyni jako darczyńca nie nałoży, ani nie nałożyła na obdarowanych obowiązku spełnienia żadnych świadczeń.

Pytania

1.Czy przekazanie darowizną opisanego wyżej przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) przez matkę na rzecz synów rodzi obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn przez którąkolwiek ze stron umowy?

2.Czy przekazanie darowizną opisanego wyżej przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) przez matkę na rzecz synów rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego lub korekty kosztów przez którąkolwiek ze stron umowy?

3.Czy przekazanie darowizną opisanego wyżej przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) przez matkę na rzecz synów rodzi obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług przez którąkolwiek ze stron umowy lub obowiązek prawo do korekty podatku VAT?

Niniejsza interpretacja stanowi udzielenie odpowiedzi w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych na pytanie nr 2 wniosku, natomiast w zakresie pytania nr 3, tj. odnośnie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. Ponadto w zakresie pytania nr 1, tj. dotyczącego podatku od spadków i darowizn zostało wydane rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Po stronie obdarowanych, w momencie dokonania darowizny nie powstają koszty uzyskania przychodu, gdyż nie poniesiono wydatków związanych z nabyciem przedmiotu darowizny.

Obdarowani powinni przejęte wyposażenie uwzględnić w prowadzonej ewidencji wyposażenia, zaś przejęte środki trwałe w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przychód ze sprzedaży towarów handlowych przejętych wraz z darowanym przedsiębiorstwem (zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa) obdarowani muszą wykazać w podatkowej księdze przychodów i rozchodów (towary wprowadzone powinny być remanentem początkowym o wartości 0,00 zł).

Darowizna przedsiębiorstwa nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej po stronie darczyńcy a zatem nie jest podstawą opodatkowania podatkiem PIT. Otrzymanie tego rodzaju darowizny po stronie obdarowanego również znajduje się poza tym podatkiem. Wynika to z zapisu art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwalniającym z PIT przychody podlegające przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z uwagi na fakt, iż w skład przekazywanego w drodze darowizny przedsiębiorstwa wchodzą towary handlowe, których koszt zakupu został wcześniej zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, to wnioskodawczyni musi wyłączyć ich wartość z kosztów w momencie dokonania darowizny, gdyż wydatki na ich nabycie nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów u darczyńcy, bowiem nie będą już miały związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jednocześnie w związku z tym, iż przekazanie przedsiębiorstwa nastąpi przed dokonaniem likwidacji jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez wnioskodawczynię stan majątku przedsiębiorstwa wnioskodawczyni na chwilę likwidacji wynosić będzie 0,00 zł. Konieczność dokonania korekty kosztów u darczyńcy wynika z art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy PIT, który stanowi, że nie są kosztem uzyskania przychodu darowizny i ofiary wszelkiego rodzaju.

Natomiast nie ma potrzeby korygowania kosztów uzyskania przychodu o dokonane odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz o wartość wyposażenia, będących przedmiotem darowizny. Po pierwsze, w tym przypadku obowiązuje zasada kontynuacji amortyzacji zgodnie z art. 23 ust. 9 ustawy PIT. Po drugie, w chwili obecnej wszystkie środki trwałe zostały już zamortyzowane.

Powyżej powołano tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania oznaczonego Nr 2 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 powyższej ustawy:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z treści powołanych powyżej uregulowań prawnych wynika, że do powstania przychodu, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodzi jedynie wskutek zbycia o charakterze odpłatnym.

Należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „darowizna”. Dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Zatem dana czynność jest darowizną, jeżeli posiada cechy tego zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem że czynność ta nie została wymieniona w treści cytowanego wyżej art. 889 Kodeksu cywilnego.

Z powyższego wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Darowizna należy bowiem do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny – jako czynności nieodpłatnej – jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Prowadzi ona do zmniejszenia majątku darczyńcy, a zarazem do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów po stronie majątku obdarowanego.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że zamierzają Państwo zawrzeć umowę darowizny. Zgodnie z nią Zainteresowana będąca stroną postępowania (Pani A.K.) zamierza w niedalekiej przyszłości nieodpłatnie przekazać prowadzoną przez siebie działalność na podstawie umowy darowizny na rzecz najbliższych członków rodziny – swoich dwóch synów, w częściach równych, a następnie zakończyć prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej i wykreślić ją z CEIDG (przy pozostawieniu jedynie odrębnie prowadzonej działalności w formie spółki cywilnej wraz z mężem). Przekazanie nastąpi w formie aktu notarialnego i obejmie co do zasady wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55⁽¹⁾ Kodeksu cywilnego, tj. zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. W skład prowadzonej przez Panią A.K. działalności nie wchodzą nieruchomości. Każdy z synów jest obywatelem polskim i prowadzi w chwili obecnej jednoosobową działalność gospodarczą obejmującą m.in. przedmiot działalności prowadzonej przez Panią A.K. Przed dokonaniem darowizny przez Panią A.K., jej synowie zamierzają zawrzeć umowę spółki cywilnej z zakresem działalności obejmującym zakres prowadzonego przez mamę przedsiębiorstwa i usług i rozpocząć prowadzenie działalności w ramach spółki cywilnej, a po dokonaniu darowizny działalność tę kontynuować jako spółka cywilna, w oparciu o przekazane umową darowizny składniki.

Umowa darowizny majątku będzie spełniała przesłanki art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny. Będzie umową pozbawioną jakiejkolwiek odpłatności (ekwiwalentności Pani świadczenia) ze strony obdarowanych, tj. Pani synów.

Skoro zatem z treści wniosku wynika, że Zainteresowana będąca stroną postępowania w niniejszej umowie darowizny będzie osobą przekazującą nieodpłatnie należące do niej (darczyńca) składniki majątkowe wykorzystywane w prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej na rzecz synów, to należy uznać, że dojdzie do zmniejszenia jej majątku. Jeżeli więc, w związku z tym przekazaniem, darczyńca nie otrzyma żadnych wartości pieniężnych ani innego przysporzenia majątkowego, to przekazanie to nie mieści się w zakresie powołanych powyżej definicji dochodów/przychodów podatkowych po stronie Pani (darczyńcy). Zatem po stronie Pani nie powstanie w związku z tą czynnością przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że w kontekście zadanego przez Zainteresowanych pytania bez znaczenia jest, czy przedmiotem darowizny jest „przedsiębiorstwo”, „zorganizowana jego część”, czy poszczególne składniki majątkowe.

Odnosząc się do skutków podatkowych zawarcia umowy darowizny występujących po stronie Zainteresowanych niebędących stroną postępowania wskazać należy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom ustawy od spadków i darowizn.

Jednocześnie zgodnie z brzmieniem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U z 2021 r., poz. 1043):

Nabycie przez Zainteresowanych niebędących stroną postępowania umową darowizny majątku Mamy wykorzystywanego w prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej, niewątpliwe wiązać się będzie z przysporzeniem w ich majątku. Ponieważ, jak wskazano we wniosku, do nabycia tego dojdzie w drodze darowizny, będzie się ono wiązało z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Skoro nabycie ww. majątku przez Zainteresowanych niebędących stroną postępowania podlega przepisom ustawy od spadków i darowizn, to powyższe wyklucza, zgodnie z treścią cyt. art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, możliwość zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym darowizna przez Panią ww. majątku w warunkach opisanych we wniosku nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych przez którąkolwiek ze stron umowy.

Przechodząc do kwestii korekty kosztów przez którąkolwiek ze stron umowy, należy wskazać, że:

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Podkreślić należy, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego na wstępie przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

‒pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

‒nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

‒być właściwie udokumentowany.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że poniesione wydatki przez Panią na zakup towarów handlowych i materiałów, które uprzednio zostały zaksięgowane w księgach i odniesione w koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, w momencie ich nieodpłatnego przekazania (darowizny) na rzecz synów tracą u Pani cechę poniesienia ich w celu osiągnięcia, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, o której mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Wydatki te nie mogą więc stanowić kosztów uzyskania przychodów darczyńcy (tu: Pani). Z chwilą dokonania darowizny majątku wykorzystywanego w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, powinna Pani zatem dokonać korekty kosztów.

Jednocześnie zgodnie z art. 24 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem na dzień likwidacji działalności, zgodnie z powołanym wyżej przepisem, Pani będzie zobowiązana sporządzić wykaz składników majątku, który zostanie przekazany Pani synom.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższe wskazuje, że darowizna wykorzystywanych w działalności składników majątku niezaliczonych do środków trwałych nie skutkuje koniecznością bezwarunkowego skorygowania kosztów uzyskania przychodów w związku z uprzednim zaliczeniem do tych kosztów wydatków poniesionych na nabycie tych składników. Jeżeli podatnik wykaże, że darowane składniki majątku były faktycznie wykorzystywane w działalności gospodarczej i przyczyniły się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, to ma prawo wydatki na ich nabycie pozostawić w kosztach uzyskania przychodów, mimo nieodpłatnego przekazania ich innej osobie. Wyłączenie z kosztów podatkowych wydatków może zatem mieć miejsce jedynie wówczas, jeżeli składnik majątku podatnika nie jest wykorzystywany dla celów działalności prowadzonej przez podatnika, lecz służy osobistym celom osób fizycznych lub bez uzasadnienia znajduje się poza siedzibą podatnika. Darowizna lub nieodpłatne przekazanie składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej nie skutkuje w każdym przypadku koniecznością skorygowania kosztów uzyskania przychodów o wartość składników majątkowych.

Powołany przepis art. 23 ust. 1 pkt 49 cyt. ustawy powinien mieć więc zastosowanie do korygowania kosztów w przypadku stwierdzenia, że zakup składników majątku nie był dokonany na cele działalności gospodarczej, ale na cele osobiste podatnika (określonej osoby). Nie stanowi on podstawy do wyłączenia z kosztów wydatków poniesionych na nabycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, a następnie darowanych.

Zatem w sytuacji, gdy przedmiotem darowizny będą, wykorzystywane w działalności gospodarczej, składniki majątku, wówczas Pani nie będzie zobowiązany do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z treścią z art. 22 ust. 8 ww. ustawy:

W myśl z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 22c pkt 1 tej ustawy:

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku darowizny środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych – darowizna jako jedna z form zbycia wyznacza datę zakończenia dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Nie powoduje jednak konieczności jakichkolwiek ich korekt. Odpisy naliczone w okresie używania składnika majątku na potrzeby działalności pozostają kosztem uzyskania przychodu u darczyńcy. Ostatniego odpisu amortyzacyjnego dokonywanego od wartości początkowej amortyzowanego środka trwałego i wartości niematerialnych i prawnych, który następnie zostaje darowany, można dokonać za miesiąc, w którym darowizna została dokonana.

Zatem w przypadku Pani zaliczone w poczet kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych dokonane do dnia darowizny pozostają tym kosztem.

Ponadto należy zauważyć, że w związku z dokonaną darowizną środki trwałe i wartości niematerialne i prawne nie będą wykorzystywane dla celów działalności gospodarczej Pani, a forma darowizny jest nieodpłatną formą zbycia, brak więc będzie podstaw do zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Tym samym będzie Pani zobowiązana do skorygowania o wartość spisu z natury kosztów zakupów towarów i materiałów, które nie zostały sprzedane lub zużyte, a wejdą w skład darowanego przez Panią synom majątku. Ponadto ww. przekazanie nie będzie zobowiązywało Pani do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku wyposażenia i odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych dokonanych do dnia darowizny.

Przechodząc do skutków występujących po stronie Zainteresowanych niebędących stroną postępowania - obdarowanych, należy wskazać, że wartość otrzymanych w drodze darowizny towarów, materiałów oraz wyposażenia nie może stanowić kosztu u obdarowanego. Podkreślenia wymaga, że kosztem może być jedynie wydatek rzeczywiście i ekonomicznie poniesiony przez podatnika. Natomiast w przypadku darowizny dochodzi do nieodpłatnego otrzymania składników przedsiębiorstwa. Skoro obdarowany nie ponosi wydatku, to wyklucza to możliwość ujęcia w kosztach.

Jednakże towary, materiały nabyte w drodze darowizny stały się własnością Zainteresowanych niebędących stroną postępowania, dlatego też mają oni prawo ująć je w ewidencji księgowej (podatkowej księdze przychodów i rozchodów) jako remanent początkowy.

Zaznaczyć należy, że towary objęte spisem z natury winny być wycenione zgodnie z § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2019 r., poz. 2544 z późn. zm.) według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia.

Przychód ze sprzedaży towarów handlowych przejętych wraz z darowanym przedsiębiorstwem obdarowani muszą wykazać w podatkowej księdze przychodów i rozchodów (towary wprowadzone remanentem początkowym o wartości 0).

Obdarowani – Zainteresowani niebędący stroną postępowania powinni również przejęte wyposażenie uwzględnić w prowadzonej ewidencji wyposażenia.

Jeżeli chodzi natomiast o otrzymane w darowiźnie środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, to obowiązuje tu zasada kontynuacji amortyzacji zgodnie z art. 23 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wynika z art. 22g ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem Zainteresowani niebędący stroną postępowania (obdarowani) do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych winni przyjąć je w wartości określonej przez matkę (darczyńcę) – nastąpi bowiem kontynuacja amortyzacji. Kontynuując amortyzację opisanych we wniosku środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Zainteresowani niebędący stroną postępowania (obdarowani) zobowiązani będą do uwzględnienia wysokości dokonanych już przez matkę odpisów oraz przyjęcia wybranej przez nią metody amortyzacji. W sytuacji, gdy jakiś środek trwały i wartości niematerialne i prawne zostały w całości zamortyzowane w działalności gospodarczej matki ‒ Zainteresowani niebędący stroną postępowania (obdarowani) nie mają możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od otrzymanego w darowiźnie środka trwałego i wartości niematerialnych i prawnych i zaliczania ich do kosztów podatkowych.

Tym samym, stanowisko Pani w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani A.K. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).