Przychody uzyskiwane z tego tytułu, które wchodzą w zakres prowadzonej przez osoby fizyczne działalności gospodarczej, należy zakwalifikować jako przy... - Interpretacja - 0114-KDIP3-1.4011.335.2022.3.LS

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 2 czerwca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.335.2022.3.LS

Temat interpretacji

Przychody uzyskiwane z tego tytułu, które wchodzą w zakres prowadzonej przez osoby fizyczne działalności gospodarczej, należy zakwalifikować jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc przychody ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego, na Państwu nie będą ciążyć obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna  

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 24 maja 2022 r. (wpływ 31 maja 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. sp. k. („Spółka”, „Wnioskodawca”), jest spółką komandytową będącą polskim rezydentem podatkowym z polskim kapitałem. Spółka oferuje kompleksowe  i innowacyjne produkty dla diagnostyki mikrobiologicznej. Kluczowym aktywem Spółki jest zespół specjalistów z wielu dziedzin, których doświadczenie, wiedza (know-how), profesjonalizm oraz rzetelność, pozwala Spółce konkurować na rynku zdominowanym przez międzynarodowe korporacje.

W związku ze wzrostem przychodów Spółki, epidemią wirusa SARS-CoV-2 oraz bardzo trudną sytuacją na rynku pracy (brak specjalistów), Spółka rozważa zmianę polityki zatrudniania oraz wyjście naprzeciw pracownikom, którzy chcą podjąć współpracę ze Spółką w ramach prowadzonych działalności gospodarczych. Są to osoby, których stanowiska mają samodzielny charakter, np. przedstawiciel handlowy, kierownicy produktu, kierownicy projektów, dyrektorzy i kierownicy sprzedaży, kierownicy ds. kluczowych klientów. Taka decyzja wiąże się z żądaniami niektórych pracowników (jest to wyłącznie ich inicjatywa), którzy z uwagi na posiadane kompetencje, chcą współpracować z innymi podmiotami (uzyskiwać wyższe przychody), a ponadto chcieliby mieć elastyczny czas pracy czy miejsce świadczenia usług (również z uwagi na zmianę podejścia pracowników do tzw. pracy zdalnej). Spółka podkreśla, że z uwagi na fakt, iż konkuruje o specjalistów z międzynarodowymi korporacjami, nie jest w stanie zaproponować dotychczasowym pracownikom wyższych zarobków czy wprowadzić zakazów konkurencji. Ponadto, z uwagi na zmianę modelu pracy Spółka musi być otwarta na tzw. zdalne świadczenie usług.

Byli pracownicy („Współpracownicy”), dla potrzeb świadczenia usług, będą mogli nadal korzystać z zaplecza biznesowego Spółki, tj. np. ze sprzętów i pojazdów, udostępnianych przez Spółkę, co będzie wynikało z umowy. Po stronie Spółki mogą być również koszty paliwa czy opłaty eksploatacyjne.

Umowa będzie przewidywała ponoszenie ryzyka biznesowego przez współpracowników, niemniej odpowiedzialność odszkodowawcza może być ograniczona kwotowo. Współpracownicy będą mogli zlecać wykonanie usług osobom trzecim (za zgodą Spółki),  a ponadto w umowie nie będzie określony czas i miejsce świadczenia usług.

Podstawą świadczenia usług nie będą umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontrakt menedżerski czy umowy o podobnym charakterze.

Współpracownicy mogą być zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni oraz będą dokumentowali świadczenie usług rachunkiem lub fakturą. Współpracownicy będą zarejestrowani w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Świadczenie usług przez Współpracowników, będzie mogło być wykonywane przez osoby trzecie. Współpracownicy, w związku ze świadczeniem usług, nie będą ewidencjonowali czasu pracy.

Współpracownicy złożą oświadczenie, że wykonywane przez nich usługi wchodzą w zakres prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Spółka składa wniosek o interpretację, albowiem ma wątpliwości co do obowiązków związanych ze zmianą sposobu współpracy.

Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego

Współpracownicy będą ponosić odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat  i wykonanie czynności, objętych umową o świadczenie usług, wskazanych we wniosku  o interpretację.

Współpracownicy wykonujący czynności wynikające z umowy o świadczenie usług, wskazanych we wniosku o interpretację, będą ponosić ryzyko gospodarcze związane  z prowadzeniem działalności.

Czynności wynikające z umowy o świadczenie usług nie będą wykonywane pod kierownictwem, ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez Spółkę.

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 1)

Czy Spółka przy wypłacie wynagrodzenia na rzecz Współpracowników, będzie miała obowiązek płatnika?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki, przy wypłacie wynagrodzenia na rzecz Współpracowników, nie będzie miała obowiązku płatnika.

status przedsiębiorcy

Zgodnie z art. 5a pkt 6) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć  w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany  i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Podobne warunki przewidziano w art. 15 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług,  w którym wskazano że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1)z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2)(uchylony)

3)z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Z kolei w art. 5b ust. 1 ustawy o PIT, zawarto przesłanki negatywne, spełnienie których powoduje że nie mamy do czynienia z osobą prowadzącą działalność gospodarczą. Stosownie do ww. przepisu, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jak podkreślono w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21-01-2020 r. sygn. 0114-KDIP3-1.4011.519.2019.3.MZ, "jak wynika z literalnej treści art. 5b ust. 1  ww. ustawy, niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

W kontekście działalności gospodarczej należy także zacytować art. 14 ust. 1 omawianej ustawy, zgodnie z którym: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe, skoro z treści wniosku wynika, że osoby fizyczne będą wykonywać swoją pracę na podstawie zawartej z Wnioskodawcą umowy o świadczenie usług, w której to będą działały jako osoby, które mają zarejestrowaną działalność gospodarczą, potwierdzoną wpisem w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, a przedmiotowa umowa o świadczenie usług zawierać będzie uregulowania dotyczące tego, że osoby te prowadzą działalność na własne ryzyko i ponoszą wyłączną odpowiedzialność za swoje działania, oraz za zaniechania działań, dotyczące realizacji przedmiotu umowy, to przychody uzyskiwane z tego tytułu, które wchodzą w zakres prowadzonej przez osoby fizyczne działalności gospodarczej, należy zakwalifikować jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc przychody ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych".

Przekładając powyższe, na sytuację opisaną w zdarzeniu przyszłym, to należy podkreślić iż Współpracownicy powinni zostać uznani za przedsiębiorców, albowiem będą ponosić ryzyko biznesowe oraz będą ponosić odpowiedzialność za zobowiązania wobec osób trzecich,  a wykonywane usługi nie będą wykonywane w wyznaczonym miejscu i czasie, czy też pod kierownictwem Spółki.

Obowiązki płatnika

Zgodnie bowiem z art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej, Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony. W takiej sytuacji bowiem organ podatkowy przeprowadzi postępowanie podatkowe  w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej płatnika (art. 30 § 4 Ordynacji podatkowej), od której płatnik może się uwolnić jedynie jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika (art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej).

Obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy osób fizycznych przez płatników określają art. 31, 33, 34, 35 oraz 41 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 31 ustawy o PIT, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki,  o których mowa w art. 26 ust 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali,  o której mowa w art. 27 ust. 1.

Równocześnie zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o PIT, płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Jak podkreśla się w piśmiennictwie, "ustawa przewiduje możliwość zwolnienia płatnika  z obowiązku pobierania zaliczek od dokonywanych przez niego wypłat z tytułu działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej itp., określonej w art. 13 pkt 2 oraz z tytułu umów o dzieło i umów zlecenia określonych w art. 13 pkt 8. Płatnicy nie są zobowiązani do poboru zaliczek od dokonanych wypłat należności z powyższych tytułów, o ile otrzymają od podatnika oświadczenie, że opisaną działalność wykonuje w ramach prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej" (art. 41 ust. 2 PDOFizU). (por. Podatek dochodowy od osób fizycznych. Komentarz red. dr Janusz Marciniuk, 2017, Legalis).

Z powyższego wynika, że jeśli Współpracownicy złożą oświadczenie że przedmiot umowy wykonują w ramach działalności gospodarczej, to Spółka nie będzie miała obowiązku poboru podatku. Powyższe stanowisko zostało również potwierdzono w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 grudnia 2018 r.,  sygn. 0114-KDIP3-1.4011.481.2018.4.MJ, z dnia 10 lipca 2019 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.301.2019.1.MJ oraz z dnia 12 grudnia 2019 r. sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.499.2019.2. AC, z 21 stycznia 2020 r. sygn. 0114-KDIP3-1.4011.519.2019.3.MZ).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są:

działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy),

pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Treść art. 10 ust. 1 zawiera katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu według zasad określonych dla danego źródła przychodów. Działalność wykonywana osobiście oraz działalność gospodarcza stanowią odrębne źródła przychodów, a dochody uzyskiwane przez podatników z tych źródeł podlegają odmiennym zasadom opodatkowania.

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób opodatkowania i jego wysokość, ale również na obowiązki płatników przewidziane w art. 41 i art. 42 powoływanej ustawy,  tj. obowiązek poboru oraz przekazania przez płatnika zaliczek na podatek dochody od osób fizycznych.

Przy czym powoływana ustawa nie definiuje działalności wykonywanej osobiście przez określenie jej cech, lecz wskazuje w art. 13, jakiego rodzaju przychody kwalifikują się do tej działalności.

Stosownie do art. 13 tej ustawy:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

1) (uchylony)

2) przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, przychody z tytułu udziału w badaniach i eksperymentach prowadzonych przez podmioty tworzące system szkolnictwa wyższego i nauki, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;

3) przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę;

4) przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych  z partnerami zagranicznymi;

5) przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa  w pkt 7;

6) przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności,  a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9;

7) przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;

7a) przychody otrzymywane przez członków Rady Mediów Narodowych;

8) przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego  w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,

c) przedsiębiorstwa w spadku

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa  w pkt 9;

9) przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej  - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Natomiast definicję działalności gospodarczej dla celów podatku dochodowego zawiera  art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Stosownie do tego przepisu:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych  w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Uzupełnieniem definicji działalności gospodarczej są przesłanki negatywne, których łączne spełnienie wyklucza możliwość zaliczenia przychodów z działalności podatnika do źródła przychodów – działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Jak wynika z literalnej treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, niespełnienie któregokolwiek  z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

W kontekście działalności gospodarczej należy także zacytować art. 14 ust. 1 omawianej ustawy, zgodnie z którym:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony  o należny podatek od towarów i usług.

Ponadto, podkreślić należy, że określone przychody uznaje się za przychody z działalności gospodarczej, pod warunkiem, że przychody te nie mogą być zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ww. ustawy. Zatem, nie każdy przychód osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą uznaje się za przychód z tej działalności, ale tylko taki przychód, który nie może być zaliczony do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ww. ustawy.

Wyłączenie, o którym mowa w art. 5a pkt 6 ww. ustawy obejmuje więc m.in. przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2  ww. ustawy.

Przy czym zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 2 cyt. ustawy:

Płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą  w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Z treści wniosku wynika, że osoby fizyczne będą wykonywać swoją pracę na podstawie zawartej z Państwem umowy o świadczenie usług, w której to będą działały jako osoby, które mają zarejestrowaną działalność gospodarczą, potwierdzoną wpisem w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Współpracownicy będą ponosić odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat i wykonanie czynności, objętych umową o świadczenie usług, wskazanych we wniosku o interpretację. Współpracownicy wykonujący czynności wynikające z umowy o świadczenie usług, wskazanych we wniosku o interpretację, będą ponosić ryzyko gospodarcze związane z prowadzeniem działalności.

Zatem przychody uzyskiwane z tego tytułu, które wchodzą w zakres prowadzonej przez osoby fizyczne działalności gospodarczej, należy zakwalifikować jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc przychody ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego, na Państwu nie będą ciążyć obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Państwa należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy oznaczonego we wniosku pytania nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musicie się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa.