Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 lipca 2022 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 21 września 2022 r. (wpływ 23 września 2022 r.) i z 26 września 2022 r. (wpływ 26 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi od 1 maja 2012 r. jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Przedmiotem działalności jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania (kod PKD 62.01.Z).

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w świetle art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PIT) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W 2019 r., 2020 r. i 2021 r. Wnioskodawca rozliczał się z osiąganych dochodów podatkiem liniowym, w sposób kwartalny. Wnioskodawca, mimo, że pracował z klientami, których siedziby znajdują się w innych krajach niż Polska, rezydenturę posiadał w Polsce, a osiągane dochody opodatkowywał w kraju.

Na podstawie zawartych umów ze zleceniodawcami, które były umowami na podwykonawstwo (freelance), Wnioskodawca świadczył usługi programistyczne. Wnioskodawca nie podlegał kierownictwu ze strony zleceniodawców ani jakiejkolwiek wyznaczonej przez nich osoby. Wnioskodawca był odpowiedzialny wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, oraz ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

W ramach umów Wnioskodawca przenosił na zleceniodawców całość autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, za co otrzymywał wynagrodzenie. Dochód, który osiągał Wnioskodawca jest, według Niego, dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.

Na potrzeby wykonywania tych usług Wnioskodawca nie nabywał żadnych wyników prac badawczo-rozwojowych ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca, jako członek zespołu programistów pracujących dla zleceniodawców (na podstawie odrębnych umów zawartych ze zleceniodawcami), wytwarzał oprogramowanie, a w tym również rozwijał, poprawiał kod programu napisany przez siebie oraz przez pozostałych członków zespołu. Całość prac wykonywana była samodzielnie, bez korzystania z usług podwykonawców. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę (również na skutek rozwinięcia lub ulepszenia istniejącego wtedy oprogramowania) w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej było rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowiło utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca we wnioskowanym okresie odpowiedzialny był za wytworzenie nowych programów komputerowych, zintegrowanych z większym rozwiązaniem (dalej: system), mających na celu przetwarzanie modeli trójwymiarowych (dalej: zasobów) oraz dostarczanie wyników przetwarzania do użytkowników systemu. System miał umożliwiać szybkie i równoległe przetwarzanie zasobów wysyłanych przez użytkowników i w zależności od ustawionych parametrów zasobu wykonać odpowiednie transformacje trójwymiarowe, a następnie dostarczyć do kolejnych użytkowników obsługujących proces. Użytkownik mógł zlecić przetworzenie pojedynczego zasobu lub przetworzenie wielu zasobów jednocześnie, nawet do 50 000 na raz. W zakresie obowiązków Wnioskodawcy było takie stworzenie systemu, aby jednoczesne przetwarzanie tak dużej ilości zadań nie wpływało na pracę innych użytkowników systemu. Dodatkowo, Wnioskodawca odpowiadał za przygotowanie systemu analizującego przesyłane zasoby pod kątem błędów czy brakujących danych oraz późniejsze informowanie użytkowników o konieczności wprowadzenia poprawek do zasobów.

W zakresie obowiązków Wnioskodawcy było stworzenie systemu dostarczania wygenerowanych zasobów w bezpieczny sposób. Każdy zasób oznaczony był odpowiednimi kodami dostępu tak, że Wnioskodawca musiał stworzyć system tak, aby zasoby były odpowiednio szyfrowane, a dostęp do nich możliwy był tylko dla użytkowników posiadających odpowiedni kod. Dodatkowo, w cyklu życia zasobu, jego kody dostępu ulegały zmianom, co oznaczało konieczność informowania użytkowników systemu jeśli jakiś zasób nagle stał się dla nich dostępny, lub gdy dostęp został zabrany. Przykład użycia takiego systemu: grafik na swoim komputerze tworzy nowy model trójwymiarowy, który następnie wysyła do systemu. System przetwarza zasób na różne formaty wymagane przez inne działy. Po wygenerowaniu system przesyła zasób do działu gier mobilnych, tak, aby mógł być wykorzystany do tworzenia aplikacji na platformy android oraz IOS. W tym samym czasie zasób w postaci grafiki dwuwymiarowej trafia do działu marketingu, który przygotowuje grafiki reklamowe. Innym przykładem może być: powstaje zapotrzebowanie na nowy format zasobów, lub stary format jest aktualizowany (na przykład zmiana rozdzielczości grafiki dwuwymiarowej), wtedy system zostaje zaktualizowany o nowe wytyczne i użytkownik zleca ponowne przetworzenie wszystkich przetworzonych wcześniej zasobów i dostarczenie nowej wersji do odpowiedniego działu (na przykład do działu marketingu, który wymaga grafiki w większej rozdzielczości).

Wnioskodawca we wnioskowanym okresie był odpowiedzialny również za wytworzenie nowych programów komputerowych zintegrowanych z większym rozwiązaniem, mających na celu … na terenie … oraz …. System miał umożliwiać placówkom udostępniającym zajęcia wprowadzenie zajęć, ilości dostępnych miejsc oraz kosztów, które miał ponosić uczestnik zajęć. W zakresie obowiązków Wnioskodawcy było stworzenie bazy danych przechowującej listę dostępnych zajęć oraz przygotowanie algorytmu, który na jej podstawie generował spersonalizowane dla uczestników kalendarze dostępnych zajęć. System następnie przekazywał informacje o wygenerowanych kalendarzach do pozostałych, starszych części systemu, które były odpowiedzialne za rejestrowanie wejść uczestników oraz rozliczanie kosztów uczestnictwa. System wspierał różne rodzaje zajęć, których specyfika wymagała od Wnioskodawcy implementowania nowych algorytmów, generowania kalendarzy i projektowania systemów w taki sposób, aby nowe rodzaje zajęć były wspierane także przez starsze części systemu. Oznaczało to konieczność stworzenia odpowiedniej bazy danych, która służyła do tłumaczenia zajęć pomiędzy częściami systemu. System analizował także zapotrzebowanie użytkowników na zajęcia w danej placówce. Wnioskodawca stworzył algorytm, który wykrywał zajęcia, na które był zwiększony lub zmniejszony popyt i wysyłał placówce rekomendacje zwiększenia lub zmniejszenia ilości przeprowadzanych zajęć. Przykład użycia takiego systemu: placówka udostępniająca zajęcia dodawała do systemu zajęcia odbywające się w każdy … dla … osób. System następnie tworzył kalendarz dla tych zajęć tworząc wpisy na wszystkie poniedziałki w ciągu następnych 30 dni. Po każdych odbytych zajęciach system tworzył w kalendarzu kolejny wpis. System monitorował także ilość dostępnych miejsc. Gdy w ciągu trzech kolejnych … zajęcia były zapełnione, system na podstawie dostępnych wolnych terminów rekomendował placówce przygotowanie podobnych zajęć także w …. Kolejny przykład użycia systemu: placówka udostępniająca zajęcia typu … dodawała w systemie ilość dostępnych pomieszczeń do …, wymaganego sprzętu oraz ilość wykwalifikowanego personelu mogącego wykonywać różne rodzaje …. Na tej podstawie system tworzył wpisy w kalendarzu dla różnych dostępnych kombinacji dostępnych rodzajów masażu ponieważ, starsze części systemu nie były w stanie przechowywać tak złożonych typów zajęć. Wnioskodawca musiał przygotować algorytm, który na podstawie składanych rezerwacji generował nowe kalendarze. Algorytm musiał uwzględnić, że w przypadku gdy rezerwowany … można było wykonać tylko w jednej sali, to pomimo dostępności innych sal dany typ … był już niedostępny w danym terminie. Jednak pozostałe typy … dalej można było rezerwować w tym terminie.

Wnioskodawca odpowiedzialny był również we wnioskowanym okresie za projektowanie, wytwarzanie i wdrażanie platformy umożliwiającej obsługę …. Platforma miała na celu jak najszybsze przetworzenie zewnętrznych danych, dotyczących różnego rodzaju wydarzeń … i na ich podstawie wystawienie oferty dla klientów systemu. Do zadań Wnioskodawcy należało takie zaprojektowanie systemu, aby był on w stanie przetworzyć dowolną ilość wydarzeń … oraz dowolną ilość klientów z uwzględnieniem optymalizacji kosztów utrzymania systemu, w czasie gdy te ilości są mniejsze. System uwzględniał dodatkowe parametry ryzyka dla poszczególnych wydarzeń sportowych, które są konfigurowane przez administratorów systemu. Wnioskodawca implementował algorytmy do wyliczania ryzyka i dynamicznego modyfikowania kursów na jego podstawie.

Wnioskodawca we wnioskowanym okresie odpowiedzialny był również za wytworzenie nowych programów komputerowych, mających na celu automatyczne rozliczanie …na terenie …. System informował obsługę o klientach …. Następnie, obsługa …. System wykorzystywał algorytmy sztucznej inteligencji. W zakresie obowiązków Wnioskodawcy było przygotowanie aplikacji umożliwiającej konfigurację około 300 różnych parametrów każdego …. Następnie, aplikacja informowała oprogramowania sztucznej inteligencji … o wprowadzonych zmianach. Wnioskodawca implementował także aplikację do automatycznej weryfikacji działania całego systemu poprzez odgrywanie zdefiniowanych symulacji, wymagało to zaimplementowania algorytmów analizujących niedeterministyczne działanie systemu i następnie przygotowanie raportów wizualizujących wyniki weryfikacji. Wnioskodawca odpowiedzialny był także za wprowadzenie automatyzacji do systemu, która umożliwiała szybkie sprawdzenie czy nowe algorytmy sztucznej inteligencji wpływają pozytywnie, czy negatywnie na działanie systemu.

Wnioskodawca we wnioskowanym okresie pracował również nad systemem, który miał na celu analizę sprzedaży … na różnych platformach. System pobierał raporty finansowe wysyłane różnych kanałami. Następnie dokonywał normalizacji danych, porównania ich z danymi historycznymi oraz generował zestawienie tych danych. Do zadań Wnioskodawcy należało zaprojektowanie bazy danych systemu w taki sposób, aby mogła ona przechowywać informacje pochodzące z różnych źródeł. Wnioskodawca implementował także algorytmy analizujące te dane w celu przedstawienia klientom dodatkowych informacji sprzedażowych. System, w sposób unikalny na skalę światową, umożliwiał małym i średnim firmom wytwarzającym … analizowanie zysków ze sprzedaży … na różnych platformach. Dzięki systemowi, klienci mogli lepiej podejmować decyzje o tym, które produkty dalej będą rozwijać.

Wnioskodawca na co dzień wykorzystuje powszechnie dostępną wiedzę z dziedzin takich nauk jak: informatyka, elektronika, matematyka czy statystyka w celu wytworzenia oprogramowania. Ma to miejsce poprzez przeprowadzenie szeregu testów i doświadczeń zarówno przed, w trakcie, jak i po implementacji programu komputerowego. Zdobywanie, poszerzanie oraz łączenie wiedzy z wyżej wymienionych dziedzin jest nieodłącznym elementem codziennej pracy Wnioskodawcy i odbywa się w sposób systematyczny. W związku z rosnącymi potrzebami klientów i nowymi funkcjonalnościami charakter pracy Wnioskodawcy jest wysoce twórczy i innowacyjny. Dzieje się tak dlatego, ponieważ stosowane rozwiązania są unikatowymi w branży. A co za tym idzie, nie ma możliwości wykorzystania rozwiązań już istniejących. Oprogramowanie, które powstaje w wyniku świadczenia przez Wnioskodawcę usług jest rezultatem własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej. A co za tym idzie, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z zawartymi umowami, Wnioskodawca dostawał od zleceniodawców wynagrodzenie za sprzedaż usług programistycznych, w cenie którego uwzględnione jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Tym samym, całość autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę była przeniesiona na zleceniodawców.

Działalność gospodarcza wykonywana przez Wnioskodawcę jest działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że nie prowadzi badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.

W ramach działalności Wnioskodawca samodzielnie prowadził prace rozwojowe zgodnie z ustawą – Prawo o szkolnictwie wyższym, zgodnie z art. 4 ust. 3. Według ustawy „Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.”

Praca Wnioskodawcy ma dokładnie takie cechy jak zawarte w ustawie. Tego typu działalność prowadzi On w swojej firmie od początku jej założenia, to jest od 1 maja 2012 r. Charakter tych prac wykluczał możliwość wykorzystania kodu programu zastosowanego przy innych rozwiązaniach. Zatem, w tej działalności nie było żadnych rutynowych działań. Wnioskodawca w swojej pracy zawsze dąży do osiągnięcia danego celu. Czy jest to dany etap, który musi przygotować, czy dana funkcjonalność w większym systemie. Wynikiem Jego prac jest dane oprogramowanie lub jego część, którą tworzy dla Zleceniodawców, na podstawie zlecenia od nich. Z tych efektów jest rozliczany. Wnioskodawca nie wykorzystywał stworzonych rozwiązań w swojej działalności ponieważ, po zakończonym etapie zawsze zbywał wszelkie prawa autorskie na poczet Zleceniodawców. Wszystkie rozwiązania, które Wnioskodawca stworzył zostały opisane we wniosku o interpretację. Nie było innych czynności i budowanych rozwiązań, które tworzył w latach 2019-2021. Wnioskodawca nie oferował efektów swoich prac w Jego działalności. W swojej działalności prowadzi również inne czynności niż te, które ujął we wniosku o interpretację, natomiast nie ujmował ich w ewidencji do celów IP BOX. Nie opisywał ich również we wniosku. W ramach innych prac Wnioskodawca tworzył proste strony internetowe na podstawie szczegółowych wytycznych przygotowanych przez klientów. Przeprowadzał przegląd i ocenę zleceń wykonywanych przez innych programistów. Prowadził autorskie szkolenia, w ramach których jednak nie odbywało się przekazanie praw autorskich. Ale tych usług Wnioskodawca nie chce opodatkować według preferencji.

W odpowiedzi na pytanie: „czy opisując we wniosku działalność polegającą na tworzeniu programów komputerowych chodzi o całość prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej” Wnioskodawca wyjaśnił, że nie chodzi o całość działalności, ale to była zdecydowana większość czasu, który poświęca na wykonywanie swoich obowiązków. Czynności, które nie były związane z tworzeniem nowych rozwiązań były rozliczane oddzielnie. Ponadto, nie były ujęte w ewidencji do celów IP BOX. Prace, które Wnioskodawca wykonuje na co dzień, w większości miesiąca pracy, to prace związane z programowaniem i tworzeniem danych funkcjonalności, które dokładnie opisał we wniosku o wydanie interpretacji.

W latach 2019-2021 Wnioskodawca współpracował z kilkoma Zleceniodawcami. Umowy zawierały Jego zakres obowiązków, a ten zakres obejmował tworzenie nowych funkcjonalności, polegający na programowaniu tych funkcjonalności. I to były główne obowiązki, które nakładali na Niego Zleceniodawcy. Jeżeli nawet zdarzało się, że przychodziło do zrobienia zupełnie innej czynności, była rozliczana oddzielnie.

Efekty prac, które Wnioskodawca wykonywał, a które chce ująć w rozliczeniu IP BOX i objąć preferencyjnym opodatkowaniem, zawsze odznaczały się oryginalnym, twórczym charakterem. Zawsze było to tworzenie nowego rozwiązania. Nie były efektem prac, które wymagają do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i których rezultaty da się z góry określić i przewidzieć, jako mające charakter powtarzalny. Były twórczą realizacją projektów.

Nie przysługiwały Wnioskodawcy osobiste i majątkowe prawa autorskie, ponieważ te prawa zbywa na poczet zleceniodawców. Każda praca, którą wykonuje, a która polega na napisaniu danej funkcjonalności, zaprogramowaniu danego rozwiązania, jest chroniona prawem autorskim. W umowie ze Zleceniodawcami Wnioskodawca ma odpowiedni zapis, który chroni każde rozwiązanie, które tworzy na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wszystkie czynności, które Wnioskodawca wykonuje, wykonuje zawsze samodzielnie. Również prace rozwojowe, o których pisał wcześniej, prowadzi zawsze sam. Nawet, jeżeli dla Zleceniodawcy wykonuje daną pracę w grupie programistów, to nie jest tak, że wykonuje tą pracę wspólnie. Każdy ma swoją funkcjonalność do stworzenia. Nie wpływają na efekty swoich prac. Każdy program komputerowy stworzony przez Wnioskodawcę to efekt prac, często przez dłuższy okres czasu. Zatem, każdorazowo wykonywał te czynności do danego projektu.

Wnioskodawca nie jest w żadnym przypadku właścicielem licencji oprogramowania, które należy rozwinąć. Nie jest użytkownikiem posiadającym również prawa do tego programu na podstawie umowy licencyjnej. Działa na zlecenie firmy, dla której wykonuje dane prace. Wnioskodawca nie ma wiedzy, jak w tej firmie uregulowane są sprawy licencji. Nie wie, czy klient Zleceniodawcy zbywa prawa do programu na poczet Zleceniodawcy. Nie ma również wiedzy, na jakiej zasadzie odbywa się współpraca Zleceniodawcy z klientem.

Umowy zawierane ze Zleceniodawcami, regulowały kwestię wynagrodzenia Wnioskodawcy w powiązaniu z czasem, który zajął Mu na stworzenie danej funkcjonalności. Jego wynagrodzenie składało się ze stawki godzinowej. Na podstawie ilości godzin, które poświęcił, żeby daną funkcjonalność stworzyć, otrzymywał wynagrodzenie od Zleceniodawcy. Rozliczenie miało charakter miesięczny.

Wynagrodzenie, które było fakturowane w ramach czynności świadczonych dla Zleceniodawców, dotyczyło zawsze czynności związanych z wytwarzaniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz przeniesienia praw do programu komputerowego. Jeśli były inne czynności, które nie dotyczyły powyższych usług, to były rozliczane na podstawie innych faktur, które nie wchodziły wtedy do ewidencji IP BOX. Dzięki temu Wnioskodawca nie musiał martwić się wyliczaniem proporcji.

Jak to zostało napisane wyżej, przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych powiązane było z godzinami, które Wnioskodawca musiał poświęcić na stworzenie danej funkcjonalności. Rozliczenie było miesięczne. Na podstawie raportu czynności Wnioskodawcy sumowane były godziny, a następnie mnożone razy umówioną stawkę ze Zleceniodawcą. Dzięki takiemu schematowi nie było sytuacji, kiedy to rozliczenie przechodziło na inne okresy.

Na fakturze Wnioskodawca nie używał w nazwie usługi, że jest to wynagrodzenie z tytułu zbycia praw autorskich. Takie kwestie regulowały umowy, więc zbędne byłoby powielanie tych samych zapisów również na fakturze. Wnioskodawca przyjął takie założenie, żeby uprościć rozliczenia między Jego firmą a Zleceniodawcami.

Przeniesienie praw autorskich, wyodrębnienie poszczególnych zadań, oddzielenie stworzonych funkcjonalności od innych, odbywało się na podstawie comiesięcznych raportów, które były obustronnie zatwierdzane, po skończeniu danego okresu rozliczeniowego. Umowy ze Zleceniodawcami opisywały schemat rozliczania, a także określały wysokość stawki godzinowej powiązanej z czasem, który musiał zostać poświęcony na stworzenie danego rozwiązania.

Prowadzenie ewidencji w sposób bieżący zostało zapoczątkowane z chwilą wejścia w życie ustawy, potocznie zwanej ulgą IP BOX. Było to od 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca nie robił tego od początku swojej działalności gospodarczej, którą prowadzi od 1 maja 2012 r.

Prowadzona ewidencja była zgodna z art. 30cb ust. 1 ustawy PIT. Wnioskodawca mógł na jej podstawie wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, prowadzić rozliczenia tak, żeby wyodrębnić przychody, koszty uzyskania przychodów i ustalić dochód (stratę) przypadające na każde prawo kwalifikowane. Jako, że prowadzi On jednoosobową działalność, która rozlicza się uproszczoną księgowością, to jest księgowość prowadzona w formie księgi przychodów i rozchodów, ewidencja do celów IP BOX prowadzona była oddzielna, w formie arkusza kumulatywnego.

Wnioskodawca chce objąć preferencyjnym opodatkowaniem dochody wyłącznie z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pytania

1. Czy usługi wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach opisanej sytuacji gospodarczej, za rok 2019, 2020 oraz 2021, Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy PIT?
2. Czy czynności, które wykonuje Wnioskodawca, mieszczą się w ramach działalności badawczo-rozwojowej, co pozwoliłoby opodatkować dochody według preferencyjnej stawki?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca chce skorzystać z przepisów art. 30ca ustawy PIT, które w związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca chce opodatkować dochody uzyskiwane w latach 2019, 2020 oraz 2021, preferencyjnym opodatkowaniem. W tym celu Wnioskodawca od początku 2019 r. prowadzi na bieżąco i w należyty sposób ewidencję odrębną od księgi przychodów i rozchodów, w której wykazuje informacje księgowe zgodne z wymogami art. 30cb ustawy PIT. Ewidencja ta jest prowadzona poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Informacje księgowe zawarte w owej ewidencji pozwalają:

-ustalić przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

-wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

-ustalić łączny dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W wydanych „Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box” Ministerstwo Finansów zachęca podatników, szczególnie tych prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania, do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie ze względu na dynamikę zmian w budowie i działaniu programów komputerowych oraz ze względu na brak wykształconej praktyki przepisów związanych z IP Box.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, po tym co zawarł we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz w uzupełnieniu tego wniosku, że może opodatkować dochody uzyskiwane ze zbycia praw autorskich według preferencyjnej stawki podatku, zwanej potocznie ulgą IP BOX. Spełnia On kryteria zawarte w ustawie. Wnioskodawca wykonuje prace rozwojowe zgodnie z definicją zawartą w ustawie. Zatem, prowadzi działalność badawczo-rozwojową, która jest wymogiem zastosowania wskazanej ulgi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, ze zm.; Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, ze zm.; Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze. zm.):

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, trzeba przeprowadzić analizę przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo -rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że Pana działania przedstawione we wniosku polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego (programu komputerowego), spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak wskazano w opisie zdarzenia – są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy,  a zdobywanie, poszerzanie oraz łączenie wiedzy z dziedzin takich nauk jak: informatyka, elektronika, matematyka czy statystyka jest nieodłącznym elementem Pana codziennej pracy. Praca ta polega na tworzeniu rozwiązań niespotykanych w danej branży, a nie na rutynowym wprowadzaniu zmian w kodzie, który został napisany przez inną osobę. Zawsze tworzy Pan rozwiązania autorskie.

Należy jednocześnie podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych usług ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu, usługi.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Jak wynika z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy:

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie On koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek opodatkowania dochodu podatkiem dochodowym wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

-wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

-wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

-wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że fakt sporządzenia odrębnej ewidencji dopiero w przyszłości nie wypełnia przesłanki z art. 30cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rzetelne dokumentowanie, monitorowanie na bieżąco wszystkich operacji finansowych dotyczących IP Box nie może bowiem polegać na zaewidencjonowaniu i wyodrębnieniu ich na koniec okresu rozliczeniowego. Stworzenie w przyszłości odrębnej ewidencji tylko po to, aby wypełnić obowiązek wynikający z powołanego przepisu, nawet w sytuacji, kiedy na jej podstawie możliwe będzie prawidłowe określenie podstawy opodatkowania stawką 5%, uniemożliwia zastosowanie preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

-zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

-należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że:

-tworzy i rozwija Pan oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;

-podjęta przez Pana działalność obejmuje działalność polegającą na pracach rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prowadzi Pan prace rozwojowe od 1 maja 2012 r.;

-wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej działalności badawczo -rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-autorskie prawa do tworzonego, modyfikowanego (rozwijanego) oraz ulepszonego przez Pana oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062), jako program komputerowy;

-Pana działania odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem – zawsze jest to tworzenie nowego rozwiązania;

-oprogramowanie, które powstaje w wyniku świadczenia przez Pana usług jest rezultatem własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej;

-nie podlegał Pan kierownictwu ze strony Zleceniodawców ani jakiejkolwiek wyznaczonej przez nich osoby;

-był Pan odpowiedzialny wobec osób trzecich za rezultat wykonywanych przez siebie czynności oraz ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością;

-w ramach zawartej umowy przenosił Pan na Zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych do stworzonych przez siebie programów komputerowych, za co otrzymywał miesięczne wynagrodzenie;

-w związku z tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania osiąga Pan dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

-od początku 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco i w należyty sposób odrębną od księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w której wykazuje informacje księgowe zgodne z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że autorskie prawo do tworzonego i rozwijanego przez Pana oprogramowania komputerowego w ramach działalności gospodarczej – w zakresie w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania, które są bezpośrednim efektem Pana prac badawczo-rozwojowych– jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (kwalifikowanym IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

To oznacza, że może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w latach 2019-2021 z tego tytułu według stawki 5% w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku, tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanych pytań, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.

Należy też wskazać, że sposób wyliczenia wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej nie podlega ocenie w drodze interpretacji indywidualnej.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co  do  zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).