Temat interpretacji
Wydanie interpretacji dotyczącej skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 sierpnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 24 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Zabudowana nieruchomość rolna, dla której prowadzona jest księga wieczysta Kw nr (…), stanowiła własność Pana rodziców, tj. P.i W. małżonków F. na zasadzie umownej rozszerzonej wspólności majątkowej małżeńskiej, na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej z dnia 18.04.2007 roku.
Dnia 10.01.2015 roku zmarła Pana mama W.M., a spadek po niej na podstawie ustawy nabyli: mąż zmarłej P.F., syn zmarłej H.F. oraz córki zmarłej M.F.i S.F.– każdy z nich w udziale po 1/4 części, co zostało potwierdzone aktem poświadczenia dziedziczenia sporządzonym w Kancelarii Notarialnej w (…) – Nr Rep A (…)/2015.
Mając powyższe na uwadze właścicielami nieruchomości zapisanej w KW Nr (…) zostali: P.F. w udziale 5/8 części oraz H.F., M.F. i S.F. - każdy z nich w udziale po 1/8 części.
Dnia 04.10.2019 roku na podstawie aktu notarialnego, stanowiącego umowę o podział majątku wspólnego i dział spadku – Nr Rep. A (…)/2019 w Kancelarii Notarialnej w (…) – stał się Pan jedynym właścicielem wyżej opisanej nieruchomości rolnej.
Dnia 01.02.2022 roku zawarł Pan umowę sprzedaży niezabudowanej działki Nr 1 o powierzchni 0,3915 ha, wchodzącej w skład opisanej nieruchomości, zapisanej w KW Nr (…), pod warunkiem, że Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa nie skorzysta z prawa pierwokupu przysługującego na podstawie art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 11.04.2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego - Nr Rep. A (…)/2022.
Następnie na skutek nieskorzystania przez KOWR z prawa pierwokupu dnia 25.02.2022 roku został sporządzony akt notarialny w Kancelarii Notarialnej w (…) – Nr Rep A (…)/2022 – stanowiący umowę przeniesienia własności nieruchomości, obejmujący wyżej opisaną działkę Nr 1.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
Nieruchomość rolną, dla której prowadzona jest księga wieczysta Kw nr (…), pierwotnie nabył wyłącznie Pana ojciec P.F. przed zawarciem związku małżeńskiego w dniu 21 sierpnia 1986 roku na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego.
Następnie, jak wskazano we wniosku, dnia 18 kwietnia 2007 roku rodzice zawarli umowę majątkową małżeńską, na podstawie której przedmiotowa nieruchomość stała się własnością rodziców, tj. P. i W. małżonków F. na zasadzie umownej rozszerzonej wspólności majątkowej małżeńskiej.
W skład masy spadkowej po matce wchodził udział 1/2 (jedna druga) części w nieruchomości położonej w (…), oznaczonej geodezyjnie jako działka nr 2, o obszarze 12.6307 ha (dwanaście hektarów sześć tysięcy trzysta siedem metrów kwadratowych), dla której V Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…) prowadzi księgę wieczystą pod oznaczeniem Kw numer (…), stanowiące gospodarstwo rolne. W związku z wcześniejszym zbyciem przez wszystkich spadkobierców części wyżej opisanej nieruchomości, po uprzednim jej podziale, przedmiotem umowy o podział majątku wspólnego i dział spadku była zabudowana nieruchomość rolna, zapisana w księdze wieczystej Kw numer (…) prowadzonej przez V Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w (…), oznaczona geodezyjnie jako działki nr 3, 4 i 5, arkusz mapy 1, o łącznym obszarze 4,0293 ha (cztery hektary dwieście dziewięćdziesiąt trzy metry kwadratowe), położona w (…). W wyniku zawartej wyżej opisanej umowy stała się ona przedmiotem wyłącznie Pana własności.
Wartość nabytej przez Pana nieruchomości przekroczyła wartość Pana udziału, albowiem nabył Pan całą nieruchomość, a w drodze dziedziczenia nabył Pan udział wynoszący 1/8 (jedna ósma) części. Umowa podziału majątku wspólnego i działu spadku została zawarta bez żadnych spłat i dopłat.
Przedmiotowa nieruchomość stanowiła gospodarstwo rolne, wcześniej nie prowadził Pan i nie był Pan właścicielem gospodarstwa rolnego, a powierzchnia nabytego przez Pana gospodarstwa rolnego na podstawie umowy o podział majątku wspólnego i dział spadku wynosiła 4,0293 ha (cztery hektary dwieście dziewięćdziesiąt trzy metry kwadratowe).
W dniu sprzedaży, zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, działka oznaczona geodezyjnie numerem 1, arkusz mapy 1, o powierzchni 0,3915 ha (trzy tysiące dziewięćset piętnaście metrów kwadratowych), położona w (…), stanowiła grunty orne – symbol RIIIa. Przedmiotowa nieruchomość, przez okres od momentu jej nabycia do momentu zbycia jej części była i pozostała część jest przez Pana wykorzystywana rolniczo, tj. uprawia Pan kukurydzę oraz wykorzystywana jest jako łąka-pastwisko.
Nabywca działki nr 1 jest rolnikiem, jednak nie jest rolnikiem indywidualnym w rozumieniu ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego, albowiem zgodnie z treścią aktu notarialnego oświadczył, że „jest dzierżawcą nieruchomości rolnych, których łączna powierzchnia użytków rolnych wraz z powierzchnią nabywanych niniejszym aktem gruntów, nie przekracza 300 ha (trzysta hektarów); posiada kwalifikacje rolnicze w związku z uzyskaniem wykształcenia wyższego i posiadaniem co najmniej 3-letniego stażu pracy w rolnictwie; osobiście prowadzi przez okres co najmniej 5 lat to gospodarstwo, jednakże nie zamieszkuje w gminie, na obszarze której jest położona z nieruchomości rolnych wchodzących w skład jego gospodarstwa rolnego.” Jednak nie jest Pan w posiadaniu wiedzy w jakim celu nabywca nabył przedmiotową nieruchomość, czy na powiększenie prowadzonego przez niego gospodarstwa rolnego.
Na dzień sprzedaży nieruchomości (gruntów ornych) nie był Pan w posiadaniu informacji, że nabywca sprzeda lub odda przedmiotowe grunty, a w wyniku tej czynności grunty utracą charakter rolny.
Na dzień sprzedaży nieruchomości (gruntów rolnych) nie był Pan w posiadaniu informacji, że nabywca będzie wykorzystywał grunty w celach rolniczych, tzn. grunty orne w wyniku sprzedaży nie utracą charakteru rolnego. Przedmiotem sprzedaży była działka nr 1, a w opisie stanu faktycznego na skutek omyłki pisarskiej podał Pan (…).
Pytanie
Czy w 2023 roku rozliczając się za 2022 rok, będzie Pan zobowiązany zapłacić podatek dochodowy od sprzedaży działki 1?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, będzie Pan zobowiązany zapłacić podatek dochodowy od sprzedaży działki nr 1, ale tylko od wartości udziału 7/8 części nabytego ponad udział przysługujący Panu na podstawie dziedziczenia (1/8 części).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości miało miejsce po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycia”; należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, że:
Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.
Z opisu sprawy wynika, że zabudowana nieruchomość stanowiła własność Pana rodziców. Pierwotnie nieruchomość została nabyta wyłącznie przez Pana ojca w dniu 21 sierpnia 1986 r. W dniu 18 kwietnia 2007 r. rodzice zawarli umowę majątkową małżeńską, na podstawie której nieruchomość stała się własnością obydwojga rodziców. Dnia 10.01.2015 roku zmarła Pana mama, a spadek po niej na podstawie ustawy nabyli: mąż zmarłej P.F., syn zmarłej H.F. oraz córki zmarłej M.F. i S.F. – każdy z nich w udziale po 1/4 części, co zostało potwierdzone aktem poświadczenia dziedziczenia W dniu 4 października 2019 r. na podstawie aktu notarialnego, zawarto umowę o podział majątku wspólnego i dział spadku, na podstawie której stał się Pan jedynym właścicielem powyższej nieruchomości. Wartość nabytej przez Pana nieruchomości przekroczyła wartość Pana udziału, albowiem nabył Pan całą nieruchomość, a w drodze dziedziczenia nabył Pan udział wynoszący 1/8 (jedna ósma) części. Umowa ta została dokonana bez żadnych spłat i dopłat. W dniu 25 lutego 2022 r. dokonano sprzedaży nieruchomości.
Wątpliwość Pana budzi kwestia, czy w związku ze sprzedażą w 2022 r. nieruchomości, ciąży na Panu obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Pana zdaniem, z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze działu spadku, jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu ww. sprzedaży.
Odnosząc się do kwestii nabycia przez Pana udziałów w drodze spadku wyjaśnienia wymaga, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).
Księga IV ww. ustawy reguluje przejście majątku, a więc praw i obowiązków majątkowych zmarłego, na inne osoby fizyczne i prawne.
Jak wynika z art. 922 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
W myśl art. 924 ww. ustawy:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Z kolei art. 925 Kodeksu cywilnego stanowi, że:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.
Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:
Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
Podkreślić również należy, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5 i ust. 7, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.
Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.
Zatem dla rozstrzygnięcia omawianej sprawy istotne jest ustalenie, czy włączenie opisanej we wniosku nieruchomości stanowiącej majątek osobisty Pana ojca do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską stanowi jej nabycie przez spadkodawczynię (Pana matkę) w rozumieniu ww. przepisu.
W tej sytuacji należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359 ze zm.).
Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Do majątku osobistego każdego z małżonków należą między innymi przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej, przedmioty nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 ust. 1 i 2 ww. Kodeksu).
Jak stanowi art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
Wskazać należy, że małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa (art. 47 § 1 ww. ustawy).
Na podstawie powyższego przepisu stwierdzić należy, że małżonkowie poprzez zawarcie stosownej umowy (np. rozszerzającej lub ograniczającej wspólność ustawową bądź ustanawiającej rozdzielność majątkową) mogą ustanawiać ustrój majątkowy w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy takie w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny.
Ponadto w doktrynie prawa rodzinnego podkreśla się, że w przypadku majątku osobistego małżonek pozostaje w stosunku do niego podmiotem wyłącznie uprawnionym, co oznacza, że jego uprawnienia do dysponowania przedmiotami wchodzącymi w skład majątku osobistego nie podlegają co do zasady żadnym ograniczeniom, w tym wynikającym z przepisów prawa rodzinnego, takim jak konieczność uzyskania zgody współmałżonka co do możliwości rozporządzania konkretnym składnikiem majątku osobistego. Możliwe jest więc swobodne dokonywanie pomiędzy małżonkami czynności rozporządzających prowadzących do przeniesienia określonego przedmiotu majątkowego z majątku osobistego do majątku wspólnego.
Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie nabycie nieruchomości przez spadkodawczynię (Pana matkę), o której mowa w art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nastąpiło z chwilą nabycia nieruchomości przez Pana ojca, tj. 21 sierpnia 1986 r.
Pięcioletni okres o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, liczony jest od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawczynię tj. od końca 1986 r.
Wobec powyższego odpłatne zbycie w 2022 r. udziałów w działce rolnej o pow. 0,3915 ha nabytej przez Pana w drodze spadku – nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w ww. przepisie, ustalonego zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 5 ww. ustawy.
Udziały w nieruchomościach nabył Pan również w drodze działu spadku, wobec tego wskazać należy, że zgodnie z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.
W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.
Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.
Zgodnie z art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego:
Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.
Natomiast zgodnie z art. 1037 § 2 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.
W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.
Jeżeli zatem wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku - nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem jak i stan jej majątku osobistego.
Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa w drodze działu spadku (nawet jeżeli działu spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku.
Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku działu spadku jest nabyciem tych rzeczy. Wobec tego przyznanie Panu na wyłączną własność nieruchomości rolnej, w części przekraczającej Pan udział nabyty w spadku stanowi nabycie.
Wobec powyższego odpłatne zbycie w 2022 r. udziałów w ww. nieruchomości nabytej przez Pana w drodze działu spadku, tj. przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie – stanowi dla Pana źródło przychodu w rozumieniu powołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu.
Stosownie do art. 30e ust. 1 cytowanej ustawy:
Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku
W myśl art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Wedle art. 30e ust. 4 przywołanej ustawy:
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
Na mocy art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.
Przy czym, w myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy:
Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.
W myśl art. 22 ust. 6e ww. ustawy:
Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia nieruchomości, ich części lub udziału w nieruchomościach, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia gruntów, które w związku z tym odpłatnym zbyciem utraciły charakter rolny.
Z treści przywołanych przepisów wynika zatem, że zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek:
a) zbywane grunty muszą być sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako grunty orne, sady, łąki trwałe, pastwiska trwałe, grunty rolne zabudowane, grunty pod stawami, grunty pod rowami oraz grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza,
b) muszą stanowić gospodarstwo rolne (tj. obszar gruntów o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej) lub jego część składową,
c) grunty nie mogą utracić wskutek odpłatnego zbycia rolnego charakteru.
Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia, ważne jest, czy grunty w wyniku sprzedaży utracą charakter rolny. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że nie wie, czy grunty te utracą charakter rolny, czy też nie (nie wie Pan w jakim celu nabywca nabył przedmiotową działkę). Wobec tego dokonana w 2022 r. sprzedaż działki, w części dotyczącej nabytego udziału w drodze działu spadku, nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że odpłatne zbycie w 2022 r. udziałów w działce rolnej o pow. 0,3915 ha nabytej przez Pana w drodze spadku – nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w ww. przepisie, ustalonego zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 5 ww. ustawy. Natomiast odpłatne zbycie w 2022 r. udziałów w ww. nieruchomości nabytej przez Pana w drodze działu spadku, tj. przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie – stanowi dla Pana źródło przychodu w rozumieniu powołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu.
W świetle powyższego stanowisko Pana uznano za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).