Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawo własności intelektualnej (tzw. IP BOX)

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 18 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 marca 2022 r. (data wpływu 15 marca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca (dalej również jako „Podatnik”) jest osobą fizyczną, prowadzącą własne przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym - i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Dla opodatkowania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca przyjął metodę opodatkowania przewidzianą w  art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym (Dz. U. Nr 80. poz. 350 ze  zm. dalej jako „ustawa o PIT”), czyli liniowy podatek dochodowy w stawce 19%. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Podatnik koncentruje się na tworzeniu specjalistycznego oprogramowania. Zgodnie z wpisem Podatnika do CEIDG przedmiotem przeważającej działalności podatnika jest działalność opisana w kodzie 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem. Ponadto, zgodnie z  wpisem w CEIDG Podatnik prowadzi również działalność zaszeregowaną w następujących kodach PKD 62.022.Z- Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki, 62.03.2.Z- Działalność związana z  zarządzaniem urządzeniami informatycznymi, 62.09.Z - Pozostała działalność usługowa w  zakresie technologii informatycznych i komputerowych, 63.11.Z - Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność, 85.59.B - Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. Podstawowym przedmiotem działalności operacyjnej Wnioskodawcy jest działalność związana z tworzeniem, rozwojem i  ulepszaniem oprogramowania komputerowego, z  wykorzystaniem najlepszych i  najnowszych praktyk w tym zakresie. Działalność Wnioskodawcy w tym zakresie prowadzona jest w sposób zorganizowany, w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej oraz w sposób systematyczny z zachowaniem jej ciągłości. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo- rozwojową dotyczącą oprogramowania komputerowego. Wnioskodawca wskazuje, że  Wnioskodawcy jako twórcy oprogramowania w ramach prowadzonej przez niego działalności przysługują i przysługiwały autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i  rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na  gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24 poz. 83 ze zm.). Podatnik, w ramach działalności oraz prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza, rozwija i ulepsza programy komputerowe, będące przedmiotem ochrony w oparciu o przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych na każdym etapie działalności Wnioskodawcy, od ich stworzenia, przez rozwój, aż po moment przeniesienia autorskich praw majątkowych na Kontrahenta, zgodnie z dalszą częścią niniejszego wniosku. W ramach tak opisanej działalności, Wnioskodawca świadczy swoje usług na rzecz następujących podmiotów:

1. F.

W ramach współpracy Podatnik świadczy usługi na rzecz spółki prawa polskiego, w ramach zawartej ramowej umowy o świadczenie usług informatycznych. Spółka jest osobą prawną, prowadzącą własne przedsiębiorstwo w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w  oparciu o wpis do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Spółka jest polskim rezydentem podatkowym - i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od  całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Spółka koncentruje się na tworzeniu specjalistycznego oprogramowania. Podstawowym przedmiotem świadczeń Wnioskodawcy w oparciu o umowę ze Spółką, relewantnym z punktu widzenia niniejszego wniosku, jest  w  każdym przypadku przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki autorskich praw majątkowych do całości opracowywanych w ramach umowy rezultatów o charakterze twórczym, w tym szczególności programów komputerowych stanowiących podstawowy efekt prawnoautorski świadczenia Wnioskodawcy. Zgodnie z postanowieniami zawartej ze  Spółką przez Wnioskodawcę umowy, umowa ta ma charakter umowy ramowej, w  zakresie której Wnioskodawca zobowiązał się do realizacji na rzecz Spółki usług informatycznych, których zakres każdorazowo dookreślany zostaje w uzgodnionym ze Spółką oddzielnym dokumencie (Zamówieniu). Zgodnie z Zamówieniem (które pozostaje nadal obowiązujące) Podatnik jest zobowiązany do świadczenia usług w zakresie:

     a) realizacji funkcjonalności systemu F. oraz innych systemów na podstawie zadań zdefiniowanych w systemie zarządzania zadaniami,

     b) realizacji innych zadań programistycznych.

Zawarta przez Wnioskodawcę ze Spółką umowa zawiera pełną klauzulę dotyczącą przeniesienia przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki autorskich praw majątkowych do stworzonych w ramach umowy utworów, w tym oprogramowania (programów komputerowych). Prawa autorskie do oprogramowania komputerowego są przenoszone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki w momencie przewidzianym w umowie, tj. z chwilą ich  ustalenia, nie później niż z chwilą przekazania mu utworu. Zgodnie z postanowieniami zawartej umowy, w przypadku, gdy w wyniku realizacji Umowy, to jest w ramach świadczenia usług na rzecz Kontrahenta, powstaną utwory, Podatnik zobowiązany jest  do przeniesienia na Kontrahenta autorskich praw majątkowych do tych utworów, bez  ograniczeń terytorialnych i czasowych, na wskazanych w umowie polach eksploatacji. Kontrahent nabywa również wyłączne prawa do zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich wraz z prawem własności egzemplarzy tych utworów. W każdym przypadku, Spółka może bez dalszych opłat zwielokrotniać, utrwalać, udostępniać, wykorzystywać, modyfikować, rozwijać i generalnie wykorzystywać dostarczone jej przez Wnioskodawcę oprogramowanie, utwory i rozwiązania na wszystkich polach eksploatacji wskazanych w  umowie w każdy możliwy sposób znany obecnie i możliwy do uzyskania w przyszłości. Zawarta przez Wnioskodawcę ze Spółką umowa zastrzega więc pełne rozporządzenie przez Podatnika przysługującymi mu autorskimi prawami majątkowymi do oprogramowania na  rzecz jego Kontrahenta. Z perspektywy technologicznej, przedmiotem prac na rzecz Kontrahenta jest oprogramowanie - tworzone na zlecenie Kontrahenta. Prace  w  wykonywanych przez Wnioskodawcę w Spółce projektach charakteryzują się  interdyscyplinarnością, nie są wyłącznie związane z wiedzą programistyczną, prace te mają zasięg globalny i sprowadzają się do znacznego ułatwienia procesu realizacji swej działalności przez Spółkę. Efektem świadczonych przez Podatnika usług są prace programistyczne - prace Podatnika mają na celu rozwój oprogramowania poprzez wprowadzania nowych funkcjonalności w zakresie przetwarzania produktów hipotecznych na rynku amerykańskim. Tworzone przez Podatnika oprogramowanie cechuje się samodzielnością - stanowi oddzielny i niezależny od innych utworów utwór w rozumieniu przepisów prawa autorskiego (program komputerowy). Podatnik rozwija oprogramowanie poprzez wprowadzanie nowych funkcjonalności. Tworzony przez Podatnika utwór programistyczny spełnia przesłanki tzw. samodzielności. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie sprowadzają się wyłącznie do prostego utrzymywania produktów informatycznych oraz sprowadzają się w zasadniczej części do tworzenia rozwiązań programistycznych oraz ich ustawicznego rozwoju - przy zachowaniu nowatorskiego charakteru rozwiązań Spółki, stosowanych dla branż cechujących się wysokim stopniem innowacyjności. Prace Podatnika skutkują transferem wiedzy oraz praw autorskich, a także transferem komercyjnym efektów prac. Rozwiązania programistyczne tworzone przez Podatnika w ramach każdego projektu realizowanego na rzecz Spółki (a także następnie przez Spółkę, z wykorzystaniem usług Podatnika) mają charakter innowacyjny i w pełni twórczy, nie sprowadzają się do prostego powielania rozwiązań dostępnych już na rynku czy  też prostego utrzymania standardowych produktów programistycznych. Zgodnie z  postanowieniami umowy, tytułem przeniesienia autorskich praw majątkowych oraz prawa do zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich Wnioskodawca otrzyma stosowne wynagrodzenie, zawierające się każdorazowo w kwocie wynagrodzenia za wykonanie umowy oraz/lub zamówienia. Wynagrodzenie to obejmuje wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i korzystania z utworów na wszystkich wskazanych w umowie polach eksploatacji, a także wynagrodzenie z tytułu przeniesienia prawa do zezwalania na  wykonywanie zależnych prawa autorskich. W ramach współpracy, Podatnik świadczy usługi na rzecz amerykańskiego podmiotu pożytku publicznego non-profit, w ramach zawartej umowy o świadczenie usług informatycznych.

Na mocy umowy Podatnik zobowiązany jest do świadczenia na rzecz Kontrahenta następujących usług:

    a) opracowanie nowych funkcji, poprawa infrastruktury technicznej oraz utrzymanie aplikacji internetowej A.,

    b) udoskonalanie i unowocześnianie infrastruktury technicznej, na której A. opiera się przy użyciu narzędzi z ekosystemu A.

Podstawowym przedmiotem świadczeń Wnioskodawcy w oparciu o umowę z organizacją non-profit relewantnym z punktu widzenia niniejszego wniosku, jest w każdym przypadku udzielenie przez Wnioskodawcę na rzecz tej organizacji licencji otwartej na korzystanie z  wszelkich utworów powstałych przy świadczeniu usług na rzecz Kontrahenta w tym programów komputerowych (np. kod źródłowy, kod wynikowy, bazy danych i wykazy). Podatnik udziela licencji do całości opracowywanych w ramach umowy rezultatów o charakterze twórczym, w tym szczególności programów komputerowych stanowiących podstawowy efekt prawnoautorski świadczenia Wnioskodawcy - w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę usług dotyczących tworzenia oprogramowania. Umowa zawarta przez Wnioskodawcę z organizacją non-profit określa zakres prac w zakresie tworzenia projektów oraz oprogramowania, które Wnioskodawca zobowiązał się realizować na jej rzecz. Zawarta przez Wnioskodawcę z organizacją non-profit umowa zawiera klauzulę dotyczącą udzielenia jej licencji na korzystanie ze stworzonych w ramach umowy utworów, w tym oprogramowania (programów komputerowych). Zgodnie z udzieloną licencją C., utwór może być rozpowszechniany dalej przez Kontrahenta, może być wykorzystywany w innych utworach lub zmieniany, pod warunkiem oznaczenia autora pierwotnego i oznaczenia dokonywanych zmian w utworze, jeśli takie zmiany były wprowadzane. Z perspektywy technologicznej, przedmiotem prac na rzecz Kontrahenta jest oprogramowanie - tworzone na zlecenie Kontrahenta. Efektem świadczonych przez Podatnika usług są prace programistyczne - rozwijanie oprogramowania komputerowego poprzez wprowadzanie do  niego nowych funkcjonalności. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę sprowadzają się wyłącznie do prostego utrzymywania produktów informatycznych oraz sprowadzają się w zasadniczej części do tworzenia rozwiązań programistycznych oraz ich ustawicznego rozwoju - przy zachowaniu nowatorskiego charakteru rozwiązań organizacji non-profit, stosowanych dla branż cechujących się wysokim stopniem innowacyjności. Nowe  umiejętności zdobywane przez Podatnika powiązane są ze sposobami przetwarzania i  organizowania warsztatów dla naukowców na całym świecie, informowania o tych warsztatach, wdrażania procesów powiązanych z rozwojem materiałów pomocniczych na  te  warsztaty. Prace Podatnika skutkują transferem wiedzy oraz praw autorskich, a  także  transferem komercyjnym efektów prac. Rozwiązania programistyczne tworzone przez Podatnika w ramach projektu realizowanego na rzecz organizacji non-profit (a także następnie przez tę organizację z wykorzystaniem usług Podatnika) mają charakter innowacyjny i w pełni twórczy, nie sprowadzają się do prostego powielania rozwiązań dostępnych już na rynku czy też prostego utrzymania standardowych produktów programistycznych. Zgodnie z postanowieniami umowy, wynagrodzenie za udzielenie licencji na korzystanie z utworów, zawiera się w kwocie wynagrodzenia za wykonanie umowy. Również w ramach zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca planuje kontynuowanie działalności przede wszystkim w ramach współpracy z tym samym Kontrahentem, w takim samym modelu (świadczenie usług z Polski, opodatkowanie osiąganych przychodów na terytorium Polski). Odbiór wyników realizacji wszelkich prac wykonywanych na podstawie umów następował do  tej pory i będzie następował w przyszłości, w sposób uzgodniony w tym zakresie przez strony w ramach bieżącego wykonania umów. Prace (wykonywane przez Podatnika wymagają opracowania optymalnych rozwiązań i charakteryzują się niepewnością co  do  ich ostatecznego rezultatu, tylko w nieznacznym stopniu sprowadzają się  do  zwykłego utrzymywania rozwiązań tworzonych przez Wnioskodawcę i  jego  Kontrahenta. Prace wykonywane przez Podatnika, mają na celu również zbudowanie przewagi technologicznej odbiorcy końcowego prac Podatnika.

Wnioskodawca wskazuje, iż w ramach świadczonych usług dochodziło i będzie w ramach zdarzenia przyszłego dochodzić do następującej sekwencji zdarzeń związanych ze  świadczeniem przez Wnioskodawcę usług:

     I. Wytworzenie /rozwijanie /ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania (programu komputerowego) w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i

        działalności badawczo-rozwojowej - przede wszystkim oprogramowania stworzonego już wcześniej przez Wnioskodawcę. Względnie, oprogramowania należącego do

        Kontrahenta, co do którego Kontrahent zlecił czynności Wnioskodawcy w zakresie jego rozwijania (Kontrahent Wnioskodawcy jako właściciel oprogramowania miał pełne

        prawo do takiego dysponowania swoim oprogramowaniem).

    II. Przeniesienie przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do  oprogramowania na rzecz Kontrahentów Wnioskodawcy.

   III. Dalszy rozwój i ulepszanie oprogramowania przez Kontrahenta Wnioskodawcy, jako właściciela autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytworzonego przez

        Wnioskodawcę, również przy udziale Wnioskodawcy oraz z wykorzystaniem jego usług świadczonych w sposób ciągły.

Z momentem przeniesienia praw autorskich zgodnie z punktem ad. II to Kontrahent Wnioskodawcy nabywa pełne władztwo nad oprogramowaniem dostarczonym przez Wnioskodawcę - zasadniczo więc, zachowuje on pełną swobodę w dalszym rozwoju czy  ulepszaniu tego oprogramowania. Czynności te wykonywane są jednak w porozumieniu z  Wnioskodawcą, a także przez samego Wnioskodawcę w ramach liniowej charakterystyki świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Jednocześnie, do wykonywania przez Wnioskodawcę dalszych czynności związanych z rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania w ramach punktu III powyżej nie jest konieczne oraz niezbędne udzielenie Wnioskodawcy przez jego Kontrahenta tzw. licencji wstecznej, służącej pracom nad programami już dostarczonymi przez Wnioskodawcę. Prace te wykonywane są w ramach dalszej współpracy, a wskazane dalsze prace objęte są kolejnymi przeniesieniami praw autorskich przez Wnioskodawcę do nowych utworów powstałych podczas rozwijania utworów dostarczonych uprzednio przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahentów. Ewentualnie, prace te uznawane są  w całości jako naprawa błędów w dostarczonym przez Wnioskodawcę oprogramowaniu, w ramach ciążących na  Wnioskodawcy w stosunku do jego Kontrahentów obowiązków umownych w tym zakresie (naprawa ta nie oznacza jednak, że czynności Wnioskodawcy sprowadzają się do rutynowego naprawiania błędów i utrzymywania produktów). Taki model współpracy wpisuje się w metodykę zwinnego programowania stosowaną przez Wnioskodawcę przy świadczeniu na rzecz jego Kontrahentów usług polegających na  dostarczeniu oprogramowania, a także wpisują się w całości w model prac przyjęty z  Kontrahentami, a udzielenie Wnioskodawcy licencji wstecznej na te potrzeby miałoby charakter czynności sztucznej i niewpisującej się w zasady przewidziane przepisami ustawy o  prawie autorskim o prawach pokrewnych oraz zasady świadczenia przez Wnioskodawcę jego obowiązków określonych w umowach przez niego zawartych. Prace wykonywane przez Podatnika nie są ograniczone do prostego usuwania błędów w oprogramowaniu czy też notorycznego, powtarzalnego utrzymania oprogramowania czy też do czynności o  charakterze rutynowym. Prace Podatnika nie sprowadzają się do powielania rozwiązań zaistniałych na rynku. W ramach zdarzenia przyszłego, Podatnik ma zamiar kontynuować działalność w  identycznym zakresie - w tym i innych projektach - w obszarach opisanych powyżej, z tym  samym lub innymi Kontrahentami. Podstawowym i jedynym świadczeniem Podatnika w ramach zdarzenia przyszłego będzie tworzenie i sprzedaż oprogramowania (programy komputerowe) związanego z przedmiotem aktualnej działalności, co do których Podatnik przenosił będzie przysługujące mu autorskie prawa majątkowe bądź też udzielał licencji na  rzecz swych Kontrahentów, tworząc prawa kwalifikowane. Wnioskodawca będzie kontynuował w całości prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej w zakresie, w jakim prowadzi ją w tej chwili. Rozwiązania tworzone i projektowane przez Podatnika mają i będą miały na celu poprawę oraz rozwój istniejącego stanu wiedzy w zakresie programowania. W ramach prac Podatnika badane i testowane są i będą nowe technologie dostępne na  rynku. Wnioskodawca wskazuje, iż wszystkie usługi świadczone na rzecz Kontrahentów w ramach istniejącego stanu faktycznego, a także w ramach zdarzenia przyszłego były i będą świadczone na terytorium Polski, gdzie Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadził swoją działalność. W ramach zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zasadniczo kontynuował będzie świadczenie usług na terytorium Polski.

Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą:

      1) wyodrębnić w niej każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

      2) zapewnić ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty);

      3) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

      4) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na  każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający

          określenie kwalifikowanego dochodu;

      5) dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

      6) dokonywać zapisów w ewidencji w sposób zapewniający ustalenie dochodu z  kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi

          albo do tych produktów lub tych usług.

Wnioskodawca kontynuuje prowadzenie ewidencji i będzie prowadził ją również dla praw kwalifikowanych, z których przychody czerpał będzie w ramach zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca tworzy wyłącznie prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do  programu komputerowego. Wnioskodawca nie tworzy innego rodzaju praw kwalifikowanych (w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT). Wytwarzane, rozwijane i  ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o  indywidualnym charakterze (tj. utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie cechuje się oryginalnością i indywidualnością, niezbędnymi do uznania jest za przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy. Tworzone przez Wnioskodawcę prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego podlegają ochronie prawnej w szczególności o przepisy Rozdziału 7 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 i nast. ustawy). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Oczekiwanym zarówno przez Wnioskodawcę, jak i jego Kontrahentów celem prac jest nowe prawo kwalifikowane i  związana z nim nowa wiedza, występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w  przemyśle i branży. Działalność Wnioskodawcy w ramach projektu prowadzi (musi  prowadzić) do wyników, które są nowe dla Wnioskodawcy (lub jego Kontrahentów) i  nie są jeszcze w sposób powszechny wykorzystywane w gospodarce - branża Wnioskodawcy jest branżą wysoce innowacyjną w perspektywie pozostałych branż gospodarki. Powyższe okoliczności pozwalają przyjąć, iż Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i w jej ramach tworzy kwalifikowane prawa własności intelektualnej w  postaci oprogramowania komputerowego, osiągając dochody ze sprzedaży takich praw kwalifikowanych (rozporządzenia autorskimi prawami majątkowymi do oprogramowania /programu komputerowego).

W uzupełnieniu wniosku z 15 marca 2022 r. wskazał Pan m.in.:

Wnioskodawca udziela odpowiedzi łącznie na pytania nr 1-3, jako iż dotyczą one prowadzenia przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi działalność noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej dotyczącej oprogramowania komputerowego. Charakter prowadzonych prac w ramach tej działalności pozwala przyjąć, że taka działalność badawczo-rozwojowa stanowi w istocie prace rozwojowe i obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca wskazuje, że we wniosku datowanym na  18 stycznia 2022 r. zadał Krajowej Informacji Skarbowej pytanie, czy prowadzona przez niego działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak stwierdził NSA w wyroku z dnia 23 listopada 2021 r., sygn. akt II FSK 1049/21, odnosząc się do podobnego stanu faktycznego, nie można żądać od  podatnika ubiegającego się o interpretację indywidualną, aby we własnym zakresie rozstrzygnął on, czy podejmowane przez niego czynności stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 u.p.d.o.f. Zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie okoliczności pozwalające organowi na ocenę, czy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, zostały już wyczerpująco przedstawione we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji, w związku z czym Wnioskodawca podtrzymuje prośbę o ocenę przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz udzielenie merytorycznej odpowiedzi dotyczącej wątpliwości prawnych Wnioskodawcy.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę związana z udziałem w projektach realizowanych przez jego Kontrahentów jest podejmowana zawsze w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Efektem działalności Podatnika jest ulepszanie funkcjonujących rozwiązań lub rozwijanie nowych funkcjonalności od podstaw.

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Jest to działalność twórcza podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jak zostało wskazane we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji, Wnioskodawca zawarł Umowy z dwoma Kontrahentami, na rzecz których świadczy usługi informatyczne. W  ramach tej działalności powstają kwalifikowane prawa własności intelektualnej. W  zakresie umowy z (C.), Podatnik udziela Kontrahentowi licencji otwartej na korzystanie z wszelkich utworów powstałych przy świadczeniu usług na rzecz Kontrahenta, w tym programów komputerowych (np. kod źródłowy, kod wynikowy, bazy danych i wykazy). Wobec powyższego, Podatnik zamierza zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania do  dochodu uzyskanego z należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od  osób fizycznych). Natomiast odnośnie do umowy z drugim kontrahentem (F.), Podatnik przenosi na rzecz Kontrahenta całość praw autorskich majątkowych do oprogramowania komputerowego, a więc zamierza zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania do  dochodu uzyskanego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w  cenie sprzedaży usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ww. ustawy). W tym celu Wnioskodawca rozgranicza dochód uzyskany z przeniesienia autorskich praw majątkowych oraz dochód uzyskany ze świadczenia usług na rzecz Kontrahenta.

W wyniku ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania powstaje nowe prawo własności intelektualnej, które podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – program komputerowy. Jak Wnioskodawca wskazał we  wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji, prace Podatnika mają charakter twórczy i indywidualny, a więc spełniają przesłanki, które powinien mieć utwór, aby podlegać ochronie prawnej na podstawie ww. Ustawy.

Świadczone usługi nie są wykonywane pod kierownictwem zlecających czynności. Wnioskodawca sam decyduje o miejscu i czasie wykonywania zleconych czynności. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością na zasadach ogólnych. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat podejmowanych czynności oraz  ich wykonywanie, ponosi Wnioskodawca na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca wskazuje, że odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję dla celów IP Box Wnioskodawca prowadzi od momentu rozpoczęcia świadczenia usług dla Kontrahentów i ewidencja ta prowadzona jest na bieżąco. Jako datę rozpoczęcia jej  prowadzenia Wnioskodawca wskazuje 1 sierpnia 2020 r.

Wnioskodawca zamierza zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania za lata 2020-2021 oraz stosować ją również w latach następujących dla rozliczenia dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Pytania

1. Czy do osiąganych przez Wnioskodawcę w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym przychodów ze zbycia autorskich praw majątkowych do oprogramowania, tj.     ze  sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej znajdzie zastosowanie ulga IP Box, tzn. obniżona stawka podatku przewidziana w art. 30ca ustawy o PIT?

2. Czy wykonywana przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa polegająca na  tworzeniu programów komputerowych (oprogramowania) może stanowić działalność

    badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 34 ustawy o PIT, a oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest prawem kwalifikowanym opisanym w art. 30ca ust. 2

    pkt 8 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

W zakresie pytania oznaczonego numerem jeden Wnioskodawca stoi na stanowisku, że  do osiąganych przez niego przychodów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programu znajdzie zastosowanie przewidziana w art. 30ca stawka podatku w wysokości 5%. Zgodnie z przepisami ustawy o  PIT (w szczególności art. 30ca ustawy o PIT), dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podlegającym preferencyjnemu opodatkowaniu jest dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty został:

      1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

      2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

      3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

      4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym w tym

          postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z wprowadzonej powyższym przepisem ulgi jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus dotyczącej kwalifikacji oraz rozliczenia przychodów uzyskiwanych ze źródeł kwalifikowanych. Wnioskodawca wskazuje przy tym, że tworzone/rozwijane/ulepszane przez niego oprogramowanie jest, w ocenie Wnioskodawcy, w  ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo–rozwojowej. Zauważyć przy tym należy, że  zarówno przepisy ustawy o PIT posługują się zbieżnymi siatkami pojęciowymi w  zakresie przepisów dot. działalności badawczo-rozwojowej, wszelkie więc uwagi orzecznicze oraz doktrynalne w zakresie przepisów jednej z ustaw mają uniwersalne znaczenie dla interpretacji przepisów drugiej regulacji. Zgodnie z art. 5a  pkt 38 ustawy o  PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu, aby daną działalność uznać w myśl definicji zawartych w ustawach o podatkach dochodowych za  działalność badawczo- rozwojową, działalność ta łącznie powinna spełnić przesłanki uznania ją za działalność:

    1) twórczą;

    2) obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe;

    3) podejmowaną w sposób systematyczny;

    4) podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu wskazanych regulacji nie jest zatem jakakolwiek działalność badawcza i rozwojowa (działalność polegającą na prowadzeniu badań naukowych i prac rozwojowych), ale taka, którą charakteryzują pozostałe cechy wymienione w omawianym przepisie (twórczy i systematyczny charakter, podejmowanie w określonym celu) (tak tez K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red.). Podatek dochodowy od osób prawnych Komentarz Wyd. 3, Warszawa 2019). Definiując badania naukowe (art. 5a pkt 39 ustawy o PIT - dzielące się na badania podstawowe oraz badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe (art. 5a pkt 40 ustawy o PIT), ustawa o PIT odsyła do  definicji wskazanych pojęć ujętych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o  szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668 ze zm.). Zgodnie z zawartymi w  art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce definicjami:

        1) badania podstawowe rozumiane są jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i  

            obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

        2) badania aplikacyjne rozumiane są jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów procesów lub

            usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;

        3) prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie łączenie kształtowanie i  wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w tym w zakresie narzędzi

            informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z

            wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie .zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak wskazuje Ministerstwo Finansów w wydanych w dniu 15 lipca 2019 r. objaśnieniach podatkowych do ulgi IP Box. Kwalifikowane IP musi zostać wytworzone rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, ze zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP oraz że działania te nigdy me będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową. Innymi słowy, zakres działalności badawczo-rozwojowej:

      1) najczęściej będzie szerszy niż zakres działalności prowadzącej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP lub

      2) w nielicznych przypadkach będzie całkowicie pokrywać się z zakresem działalności prowadzącej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP.

W perspektywie działalności Wnioskodawcy, aby prace w danym projekcie zakwalifikować jako prace i prawa wytworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej, prace te co  najmniej po części muszą cechować się następującymi cechami. Ukierunkowaniem na nowe odkrycia (nowatorskość) - oczekiwanym celem projektu badawczo-rozwojowego Wnioskodawcy jest nowa wiedza, występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle. Działalność B+R w  ramach projektu musi prowadzić do  wyników, które są nowe dla Wnioskodawcy (lub jego Kontrahentów) i nie są jeszcze w  sposób powszechny wykorzystywane w  zagospodarowanej przez działalność Wnioskodawcy (lub jego Kontrahentów) branży. Zgodnie z przyjętym przez Wnioskodawcę założeniem, element nowatorskości może pojawić się w ramach projektu polegającego na  odtworzeniu istniejących wyników, w którym ujawnione zostają potencjalne rozbieżności z poprzednimi wynikami lub przyjętymi w projekcie rozwiązaniami (w postaci np. zastąpienia zastanego oprogramowania, oprogramowaniem o nowym charakterze). Z  uwagi na kryterium nowatorskości, w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych absolutnie zabronione są działania Wnioskodawcy mające na celu:

    1) kopiowanie cudzych rozwiązań;

    2) odtwarzanie cudzych rozwiązań;

    3) zaangażowanie inżynierii odwrotnej (…) jako środka do  osiągnięcia celów projektu;

    4) korzystanie z rozwiązań chronionych prawami autorskimi oraz prawami własności intelektualnej i przemysłowej podmiotów trzecich.

Czynności takie jasno zakazane są również przez Kontrahentów Wnioskodawcy:

     I. Opieraniem się na oryginalnych, nieoczywistych koncepcjach i hipotezach (twórczość prac) - prace dot. tworzenia praw kwalifikowanych powinny nosić charakter prac

        oryginalnych, nieoczywistych.

    II. Niepewnością co do ostatecznego wyniku (nieprzewidywalność) - co nie wyłącza konieczności planowania prac, określenia celów i kryteriów mierzenia rezultatów w

        działalności Wnioskodawcy, również przez pryzmat przekazania prac do jego Kontrahentów.

   III. Dogłębnym planowaniem i budżetowaniem projektu (metodyczność) - działalność w każdym projekcie powinna być prowadzona w sposób zaplanowany i  metodyczny a

        wszelka dokumentacja projektowa prowadzona skrupulatnie.

   IV. Prowadzeniem do wyników, które mogą być odtwarzane (możliwość przeniesienia lub odtworzenia) - prowadzone w zakresie stworzenia praw kwalifikowanych prace

        owocować powinny wynikiem dającym możliwość jego transferu zwłaszcza w zakresie transferu wiedzy oraz transferu kompetencji.

W ocenie Wnioskodawcy dokonując kwalifikacji prowadzonej przez siebie działalności powinien on dokonać takiej oceny z własnego punktu widzenia - czy działalność ta jest np. nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań dla niego. Wnioskodawca wskazuje, że Wnioskodawcy jako twórcy przysługują i przysługiwały autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24, poz. 83 ze zm.) - co jednoznacznie przesądza, że  przedmiotem przychodów Wnioskodawcy w 2019 r. oraz 2020 r., a także w  ramach zdarzenia przyszłego, będzie kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Na  potrzeby zakwalifikowania prac do stosowania ulgi IP Box oraz możliwości zakwalifikowania ich jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej - posłużyć należy się bowiem przede wszystkim definicją utworu zawartą w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4  lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24. poz. 83 ze zm. ) jako podstawowego przedmiotu praw kwalifikowanych tworzonych przez Podatnika. Zgodnie z legalną definicją, utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o  indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i  sposobu wyrażenia. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Wszystkie projekty prowadzone przez Wnioskodawcę poddawane są wnikliwej ocenie w  celu należytego rozpoznania rodzaju prac tworzonych w projektach, analizy twórczości prowadzonych prac, ostatecznie, ustalenia czy efekty pracy w projektach mogą zostać zakwalifikowane jako prace badawcze lub prace rozwojowe, a ich efekty określone jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Tylko tego rodzaju prace Wnioskodawca kwalifikuje do  zakresu zastosowania ulgi IP Box i ujmuje je we właściwej ewidencji, spełniając warunek określony w art 30cb ustawy o PIT. Wnioskodawca zaznacza przy tym, że  stanowisko Wnioskodawcy znajduje aktualnie odzwierciedlenie w licznych, pozytywnych interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2020 r., znak (…) organ podatkowy, analizując stan faktyczny zbliżony do tego przedstawionego we wniosku i  potwierdzający możliwość zastosowania przez podatnika ulgi IP Box stwierdził:

„Możliwość skorzystania z ulgi lnnovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o  których mowa powyżej pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z  rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa dochodem kwalifikującym się do ulgi lnnovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z  wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze  sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak  również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z Raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest  to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji i  jego uzupełnienia wynika że Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów i  jednocześnie prowadzi odrębną ewidencję dla celów rozliczenia preferencyjnego 5% stawki podatku PIT tj. wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (poprzez wskazywanie kolejnych wersji tworzonego oprogramowania), prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i  dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w prowadzonej ewidencji wyodrębnia koszy, o których mowa w  art. 30ca ustawy o PIT. przypadające na kwalifikowane prawo własność intelektualnej. Ewidencja taka prowadzona jest od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz jest ona prowadzona na bieżąco w  sposób systematyczny (…). Na podstawie powyższych informacji należy stwierdzić, że autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane/ulepszone (rozwijane) przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w  rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”. Do podobnych wniosków doprowadza lektura licznych interpretacji dot.  identycznych stanów faktycznych obejmujących świadczenie działalności programistycznej przez jednoosobowych przedsiębiorców - zob. chociażby interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2020 r. (…)

W zakresie pytania drugiego, biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, a także w ramach zdarzenia przyszłego można stwierdzić, ze przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie (programy komputerowe) wytwarzane przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. Ustawy o PIT. Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wymienionych w przedmiotowych przepisach. Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga również, aby spełnione zostały dwa kryteria:

      1. przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

      2. prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest

          Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Ad 1.

Zgodnie z przytoczonym stanem faktycznym oraz argumentacją zawartą w pytaniu nr 1, przedmiot ochrony jest wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z objaśnieniami MF „wytworzenie” przedmiotu ochrony oznacza wykreowanie nowego prawa własności intelektualnej od podstaw. To pojęcie odnosi się do najbardziej oczywistej sytuacji, w której dane prawo w ogóle nie istniało i podatnik w ramach działalności B+R je wytworzył. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza natomiast m. in. rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego prawa, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydujące jest faktyczne rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego prawa w dowolnej postaci, o  ile prowadzi do poprawy jego użyteczności albo funkcjonalności. Jednocześnie, zgodnie z  objaśnieniami MF każda działalność B+R, która doprowadzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia KPWI, niezależnie od jej skali, częstotliwości, poziomu twórczości, systematyczności czy też poziomu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej  do tworzenia nowych zastosowań, będzie stanowić kwalifikowaną działalność B+R dla  potrzeb IP Box. (za: A Hołda (red ). Podatkowe i bilansowe zamknięcie roku 2020, Warszawa 2020). W ocenie Wnioskodawcy, wszystkie tworzone przez niego elementy oprogramowania spełniają przesłanki do uznania je za przedmiot ochrony na gruncie prawa autorskiego - a co za tym idzie, mogą być uznane za prawa kwalifikowane na  grancie ulgi IP Box.

Ad 2.

Wnioskodawca wskazuje, że Wnioskodawcy jako twórcy przysługują i przysługiwały autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o  prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24. poz. 83 ze zm.) - co jednoznacznie przesądza, że przedmiotem przychodów Wnioskodawcy w 2019 r. oraz 2020 r. a także w ramach zdarzenia przyszłego, będzie w  ocenie Wnioskodawcy kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Na potrzeby zakwalifikowania prac do  stosowania ulgi IP Box oraz możliwości zakwalifikowania ich jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej - posłużyć należy się bowiem przede wszystkim definicją utworu zawartą w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24, poz. 83 ze zm.) jako podstawowego przedmiotu praw kwalifikowanych tworzonych przez Podatnika. Zgodnie z legalną definicją, utworem jest każdy przejaw działalność twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w  jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Dochód z prawa ochronnego podlega preferencji o ile mamy do czynienia z prawem podlegającym ochronie prawnej na  podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. W ocenie Wnioskodawcy. wszystkie tworzone przez niego elementy oprogramowania spełniają przesłanki do uznania je za przedmiot ochrony na  gruncie prawa autorskiego - a co za tym idzie, mogą być uznane za prawa kwalifikowane na gruncie ulgi IP Box.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Pana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z  powyższym, tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska (w tym dotyczące dochodów z udzielenia licencji), nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.): ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo‑rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: badania naukowe – oznacza to:

      a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

      b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: prace rozwojowe - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

  Art. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

2. Badania naukowe są działalnością obejmującą:

        1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i

            obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

        2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub

            usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

3. Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi

    informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług,

    z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wtedy, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę przejawów prowadzonej działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, „działalność twórcza” to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN słowo „systematyczny” oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji i jego uzupełnienia wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, świadcząc usługi związane z wytwarzaniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania na rzecz Kontrahentów, które zmierzają do poprawy jego użyteczności oraz funkcjonalności. Wytwarzane, rozwinięte i ulepszane przez Pana prawa własności intelektualnej, o których mowa we wniosku, stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonych bezpośrednio przez Pana prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku oraz uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, stwierdzamy, że przedstawione przez Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są prowadzone w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych przez Pana usług ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Reasumując – podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych (oprogramowania) stanowi działalność badawczo‑rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest prawem kwalifikowanym opisanym w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Art. 30ca ust. 1 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Art. 30ca ust. 2 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)  patent,

2)  prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)  prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)  prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)  dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)  prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)  wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)  autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Art. 30ca ust. 3 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych: podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Art. 30ca ust. 4 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a+b)x1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego

      w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego

      w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Art. 30ca ust. 5 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych: do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Art. 30ca ust. 6 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych: w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Art. 30ca ust. 7 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

      1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

      2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

      3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

      4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym

          postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Art. 30ca ust. 11 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty.

Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo

    własności intelektualnej;

3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie

    kwalifikowanego dochodu;

4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej –

    w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie

    warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do

    tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą

    liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w

    pkt 2-4.

Art. 30cb ust. 2 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Art. 30cb ust. 3 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych: w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo‑rozwojowych.

Art. 74 ust. 2 ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania komputerowego;

2. Wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej działalności badawczo‑rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób

    fizycznych;

3. Tworzone, rozwijane, ulepszane przez Pana oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie

    art. 74 tej ustawy;

4. Przenosi Pan za wynagrodzeniem autorskie prawa majątkowe do wytworzonego, rozwijanego i ulepszanego oprogramowania;

5. Od 1 sierpnia 2020 r. prowadzi Pan na bieżąco i od początku odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję. W prowadzonej ewidencji dokonuje

    Pan wyodrębnienia kwalifikowanych praw własności oraz przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo

    własności intelektualnej oraz wyodrębnienia kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przypadających na każde

    kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

6. Będzie Pan corocznie uzyskiwał ww. dochody w takich samych okolicznościach faktycznych, jak przedstawionych we wniosku.

W związku z powyższym – autorskie prawo do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte i ulepszone przez Pana w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód uzyskany przez Pana z przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym może Pan zastosować stawkę 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za rok 2020 (począwszy od 1 sierpnia 2020 r.), 2021 oraz lata kolejne, przy założeniu, że Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie.

Podkreślenia wymaga w tym miejscu fakt, że w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest wyłącznie autorskie prawo do programu komputerowego.

Tylko i wyłącznie dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą bowiem stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową.

Jedynym wyjątkiem od powyższej zasady jest możliwość zastosowania preferencyjnego opodatkowania, o którym mowa w art. 30ca wskazanej ustawy odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji (art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zatem preferencyjnemu opodatkowaniu podlega wyłączenie ta część uzyskanego dochodu, która dotyczy kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągane przez Pana to bowiem dochody z praw autorskich do programów komputerowych, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyłącznie dochód z powyższego tytułu może stanowić podstawę do wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jako podstawy opodatkowania 5% stawką podatku dochodowego, który to kwalifikowany dochód ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

            - zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Podkreślić należy, że wydając interpretacje indywidualne organ opiera swoje rozstrzygnięcie wyłącznie o przedstawiony przez wnioskodawcę opis sprawy i przyjmuje argumenty podnoszone przez wnioskodawcę bez ich weryfikowania. Nie można jednak wykluczyć, że właściwy organ podatkowy prowadząc w przyszłości ewentualne postępowanie podatkowe, po przeanalizowaniu całokształtu zebranego materiału dowodowego, będzie mógł poczynić ustalenia prowadzące go do odmiennych wniosków niż zawarte w niniejszej interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno‑skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Końcowo – w odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych – stwierdzić należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, pomimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

    1) z zastosowaniem art. 119a;

    2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

    3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

(…)