Temat interpretacji

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2020 r. (data wpływu 2 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej, uzupełnionym w dniu 28 września 2020 r. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Został on uzupełniony w dniu 28 września 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza pod nazwą X została zarejestrowana w dniu 27 lutego 2007 r. Od początku była związana z wytwarzaniem oprogramowania na różnych obszarach biznesowych.

W dniu 31 lipca 2018 r. została zawarta umowa inwestycyjna między Y z siedzibą w W. a X zwanym Partnerem, na czas nieokreślony, regulująca zasady współpracy w ramach projektu M.

Przedmiotem umowy było prowadzenie współpracy w ramach projektu M., do komercyjnego wykorzystania efektów prac badawczo-rozwojowych związanych z implementacją metod i algorytmów do analizy tekstu naturalnego (x).

Niniejszy projekt definiuje się jako komercyjne wdrożenie u klientów oprogramowania bazującego na algorytmie pamięci asocjacyjnej (skojarzeniowej) oraz rozwijanie metod analitycznych przy przetwarzaniu asocjacyjnym w procesie analizy języka naturalnego, uczenia maszynowego oraz opracowania założeń dla rozwiązań automatyzujących procesy komunikacji z klientem w kanałach email, chat, social oraz wszelkie prace rozwojowe w tym zakresie. Istotą projektu była automatyzacja procesu komunikacji dla języka polskiego na linii człowiek-komputer, dzięki wykorzystaniu algorytmom uczenia maszynowego.

Projekt M. znajduje zastosowanie jako usługa chatbota w kinie, jako wsparcie dyspozytora przy zamawianiu taksówek lub jako inteligentna wyszukiwarka kontekstowa w sklepie internetowym. Wykorzystanie projektu jest dużo szersze, a realizowane prace miały na celu wytworzenie generycznego programu komputerowego, efektywnie interpretującego semantykę języka polskiego w celu dalszego wdrożenia komercyjnego. Stworzenie takiego rozwiązania wymagało zastosowania niestandardowych rozwiązań i najnowszych możliwości technologicznych w sposób systematyczny w ramach codziennej pracy. Wnioskodawca jest współtwórcą oprogramowania i wykonywana działalność miała charakter twórczy, obejmowała zarówno badania naukowe oraz prace rozwojowe.

Język polski ze względu na swoją złożoność oraz niszowość (w skali globalnej) nie posiada wciąż skutecznych algorytmów procesowania języka naturalnego tj.:

• rozumienie semantyczne,
• wykrywanie intencji mówcy,
• mierzenie sentymentu wypowiedzi itp.

W związku z tym rezultaty prac badawczo-rozwojowych były wykorzystywane do polepszenia zasobów wiedzy oraz do opracowywania nowych zastosowań bazujących na algorytmie pamięci asocjacyjnej i rozwijania metod analitycznych.

Projekt M. jest projektem innowacyjnym wpisanym do rejestru patentowego oraz podlegającym ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Rozwój i realizacja projektu M. dokonywany był na zlecenie podmiotu będącego właścicielem produktu, tj. Spółki wobec Wnioskodawcy. W efekcie czego powstawały kolejne wersje oprogramowania z usprawnioną skutecznością działania metod analitycznych w procesowaniu języka polskiego oraz dodatkowe funkcjonalności. Zlecone czynności realizowane były przez Wnioskodawcę samodzielnie, w sposób systematyczny, w dowolnym miejscu i czasie oraz nie były wykonywane pod kierownictwem Spółki, a czas pracy był nienormowany. Wnioskodawca ponosił stałe ryzyko gospodarcze braku wynagrodzenia w przypadku niepowodzenia projektu oraz wstrzymania prac badawczo-rozwojowych ze strony Spółki. Dodatkowo obowiązywała Wnioskodawcę klauzula poufności pod groźbą kary finansowej.

W ramach umowy na rzecz Spółki nastąpiło odpłatne przeniesienie przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do kodów źródłowych oprogramowania i wytworzonych komponentów podlegających ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Umowa wygasła z dniem 30 kwietnia 2019 r., a do tego czasu Spółka wypłacała wobec Wnioskodawcy comiesięczne wynagrodzenie w stałej wysokości. Każdorazowo co miesiąc Wnioskodawca przenosił na Spółkę autorskie prawa do wytworzonych kodów źródłowych oraz wszelkich komponentów. Całość wynagrodzenia stanowiło honorarium za przeniesienie na Spółkę ww. praw. W czasie trwania współpracy ze Spółką w 2019 r. prowadzona działalność gospodarcza rozliczana była na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zadeklarowana podstawa opodatkowania wynosiła 19%.

Od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej na bieżąco prowadzona była odrębna ewidencja zapewniająca wyodrębnienie poszczególnych przychodów i kosztów uzyskania przychodu przypadające na każde z praw. Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na pytanie czy działalność badawczo-rozwojowa była prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę czy też działalność ta jest wykonywana w ramach działalności badawczo-rozwojowej Spółki w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług, które są oferowane w jej działalności wskazano, że działalność badawczo-rozwojowa była prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę, tj. Partnera na zlecenie Spółki, w celu wytworzenia nowych ulepszonych produktów, procesów oraz usług, które docelowo miałyby być oferowane w ramach jej działalności.

Wyjaśniając czy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje/opracowywał nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących odpowiedział, że dziedzina sztucznej inteligencji jest niezwykle dynamicznie rozwijającą się branżą, stąd też wymagane jest nieustanne śledzenie zmieniających się trendów związanych z konkretnymi technologiami i językami programowania. W ramach działalności gospodarczej opracowywane przez Wnioskodawcę produkty były nowe i miały zdecydowanie charakter innowacyjny. Prace dotyczyły stworzenia skutecznych algorytmów w domenie przetwarzania języka naturalnego (x) dla języka polskiego, który jest językiem złożonym i w ujęciu globalnym pełni rolę marginalną, przez co dostępne na rynku polskim rozwiązania sztucznej inteligencji, np. chat-boty są mało skuteczne i cały czas istnieje duże zapotrzebowanie na opracowywanie doskonalszych modeli uczenia maszynowego. Zlecone prace miały na celu zdobycie przewagi konkurencyjnej poprzez opracowanie nowych i ulepszonych produktów.

Wnioskodawca jako Partner Spółki był członkiem zespołu realizującego projekt M. Opracowywany program komputerowy składał się z wielu komponentów i współpracujących modułów, wymagających zaprojektowania, implementacji oraz walidacji. Każdy członek zespołu był odpowiedzialny za wybrany fragment projektu M., które ostatecznie należało ze sobą zintegrować w jedną całość. Wnioskodawca jest współtwórcą programu komputerowego M. objętego ochroną patentową.

Zawarte w opisie stanu faktycznego stwierdzenie, że (...) rozwój i realizacja projektu M. była na zlecenie podmiotu będącego właścicielem produktu, tj. Spółki (...) oznacza to, że inwestorem i zleceniodawcą projektu była Spółka Y. Natomiast odpowiedzialność za wykonanie projektu i realizację zadań spoczywała na Wnioskodawcy. Spółka nabywała prawa do wszystkich wytworzonych materiałów/utworów związanych z projektem M. na podstawie zawartej umowy inwestycyjnej.

Wnioskodawca dokonał przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania, którego jest współtwórcą na Spółkę na podstawie zawartej umowy inwestycyjnej. Wynagrodzenie za przeniesienie praw do oprogramowania, którego Wnioskodawca jest współtwórcą, ma zamiar opodatkować preferencyjną stawką podatkową.

Przeniesienie ww. praw autorskich następuje na podstawie zawartej ze Spółką w dniu 31 lipca 2018 r. umowy inwestycyjnej. Umowa określa zakres autorskich praw majątkowych do Utworów przysługujących Spółce na terytorium Polski i poza jej granicami. Można wymienić takie pola eksploatacji utworów, jak:

• utrwalanie i zwielokrotnianie techniką analogową, cyfrową i optyczną na wszelkich dostępnych nośnikach,
• wprowadzanie do obrotu,
• wielokrotne wprowadzanie do pamięci komputera, sieci komputerowych, w szczególności do Internetu lub baz danych,
• wielokrotne publiczne wykonanie albo publiczne odtworzenie oraz prawa do wielokrotnego łączenia z innymi utworami do użytku zarówno komercyjnego, jak i niekomercyjnego na nośnikach audiowizualnych, multimedialnych i wszystkich dostępnych formatów, za pośrednictwem ekranu, ekranów video, ekranów cyfrowych, plazmowych, telebimów, promieni laserowych, dla publiczności ograniczonej i nieograniczonej,
• wielokrotne wystawianie i wyświetlanie w kinach, teatrach, multikinach, multipleksach, na lotniskach, stacjach, halach, stadionach, pokazach otwartych i zamkniętych,
• najem i użyczanie,
• inne wielokrotne publiczne udostępnianie w dowolny sposób, tak aby każdy miał dostęp do utworu lub utworów w wybranym przez siebie miejscu i czasie.

Dodatkowo, Spółce przysługuje wyłączne uprawnienie wykonywania oraz zezwalania osobom trzecim na wykonywanie zależnych praw autorskich do Utworów, które może przenosić na inne osoby wedle swojego uznania. Od chwili nabycia autorskich praw majątkowych do Utworów Spółka uprawniona jest, na zasadzie wyłączności, do swobodnego korzystania i rozporządzania przedmiotem prawa autorskiego oraz jego opracowaniami na wszelkich polach eksploatacji przez pełny okres trwania ochrony prawno-autorskiej określony w Ustawie, bez konieczności uzyskiwania jakichkolwiek dodatkowych zezwoleń bądź licencji od osób trzecich.

W umowie ustalono kompleksowe zasady współpracy między Partnerem (czyli Wnioskodawcą) a Spółką w celu wykorzystania efektów prac badawczo-rozwojowych oraz opracowania nowego Produktu bez wskazania określonych kodów źródłowych oraz komponentów, za które miałby otrzymywać ustalone przez strony wynagrodzenie.

Ewidencja, którą prowadził Wnioskodawca zawiera wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, pozwala na ustalenie dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zawiera wyodrębnione koszty o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Projekt M. był programem komputerowym opracowywanym od podstaw w celu stworzenia nowego Produktu. Przez sformułowanie rozwój oprogramowania Wnioskodawca chciał przekazać, że w ramach prowadzonej metodyki, systematycznie opracowywane były nowsze i udoskonalone wersje tego samego programu komputerowego. Docelowo należy to rozumieć jako tworzenie ww. oprogramowania. Nie jest to typowy rozwój programu komputerowego tylko opracowywanie kolejnych wersji tego samego Produktu poprzez:

• prototypowanie,
• walidacje wyników,
• wprowadzanie usprawnień,
• uruchamianie procesu douczania algorytmów o nowe spektrum danych.

Efektem końcowym były ulepszone wersje oprogramowania M. Produkt rozbudowywany był o dodatkowe funkcjonalności bądź usprawnienie istniejących.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zasadne jest w zeznaniu rocznym za rok 2019 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach współpracy ze Spółką Y w 2019 r., tj. do dnia 30 kwietnia 2019 r., z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%, w związku z faktem, że wynagrodzenie przy realizacji programu komputerowego M. w całości stanowiło honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych na Spółkę?

W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ww. ustawy) podlegającego ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca uważa, że spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach współpracy ze Spółką przy realizacji programu komputerowego M.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ww. ustawy rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów badania naukowe są działalnością obejmującą:

• badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
• badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W przypadku współpracy ze Spółką Y Wnioskodawca prowadził działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po pierwsze, prowadzone prace polegające na tworzeniu oprogramowania mają charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań. Inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leżała między innymi po stronie Wnioskodawcy, czyli wykonawcy. Oprogramowanie projektu M. stanowi oryginalny wytwór twórczej pracy wykonawcy oraz stanowi przedmiot ochrony prawa autorskiego zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Po drugie, wykonywane przez Wnioskodawcę prace obejmowały wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Realizowana działalność przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania nowoczesnej usługi komunikacyjnej, przy wykorzystaniu wiedzy autorskiej z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania oraz opracowywaniu nowatorskich algorytmów sztucznej inteligencji.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) z nastawieniem na rozwój i ulepszanie aplikacji w przyszłości.

W ramach współpracy Wnioskodawca przeniósł na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej za co otrzymał wynagrodzenie z tego tytułu. Zatem w ocenie Wnioskodawcy osiągnął kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca uważam że spełnia wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym w rozliczeniu rocznym za rok 2019 będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez siebie ww. oprogramowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Spółkę praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%.

Końcowo należy wskazać, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotowej interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała albo drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej