Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

Stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 3 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 kwietnia 2022 r. (wpływ – 4 kwietnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dowodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm. Dalej powoływana jako: „ustawa o PIT”).

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 5 lutego 2019 r. opodatkowaną podatkiem liniowym (do 31 grudnia 2021 r. – wg skali podatkowej), rozliczając się za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Przeważający przedmiot działalności Wnioskodawcy to działalność związana z oprogramowaniem, dla której kod PKD to 62.01.Z.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie i rozwój nowoczesnego oprogramowania oraz jego elementów składowych, które następnie są sprzedawane jego kontrahentom w ramach świadczonych na ich rzecz usług, na podstawie odpowiednich umów współpracy.

Przedmiotowa działalność Wnioskodawcy dotyczy wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych. Wnioskodawca tworzy i rozwija kilka rodzajów Programów komputerowych lub ich części (modyfikacji, ulepszeń nowych modułów), które na potrzeby niniejszego wniosku będą łącznie przywoływane jako: „Oprogramowanie”, „części Oprogramowania”, „Programy komputerowe”.

Od 1 stycznia 2022 r. Wnioskodawca wykonuje usługi głównie na rzecz jednego Kontrahenta, firmy z branży medycznej (dalej: „Kontrahent”). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej na zlecenie wskazanej firmy Wnioskodawca tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie.

Przedmiotem umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem jest wytwarzanie oprogramowania. Za wykonane usługi w ramach Umowy o współpracę Wnioskodawca wystawia Kontrahentowi fakturę w cyklach miesięcznych.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę obejmują następujące czynności:

‒Tworzenie kodu w językach programowania;

‒Ulepszanie i rozwijanie istniejącego kodu, np. stworzonego przez samego Wnioskodawcę.

‒Tworzone i ulepszane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie i jego części stanowią utwór na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Oprogramowanie i jego części, czyli utwory wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, podlegają ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca nabywa łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualne wiedzę, w tym przede wszystkim z informatyki, technologii, programowania i umiejętności dotyczących narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnego oprogramowania.

Głównym celem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie oraz rozwój innowacyjnego Oprogramowania. Wnioskodawca podkreśla, że tworzone przez niego Oprogramowanie i jego części ma na celu rozwiązywanie skomplikowanych problemów biznesowych kontrahentów Wnioskodawcy. Działania podejmowane w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawcy mają na celu dostarczanie Oprogramowania spełniającego wszelkie wymagania Kontrahenta.

Oprogramowanie służy zaspokojeniu potrzeb biznesowych poprzez następujące funkcjonalności:

‒Optymalizuje procesy biznesowe;

‒Porządkuje przepływy danych;

‒Automatyzuje powtarzalne i najbardziej czasochłonne zadania;

‒Usprawnia współpracę przez poprawę wymiany danych z klientami Kontrahenta.

Tworzone oraz rozwijane Oprogramowanie powstaje przy użyciu najnowszych rozwiązań technologicznych. Prowadzi to do ciągłego rozwoju Wnioskodawcy oraz przyswajania nowej wiedzy i umiejętności. Z każdym projektem, zadaniem i funkcją Wnioskodawca rozwija swoje umiejętności i wiedzę w pracy.

Działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę nie miały miejsca.

Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje powstanie zupełnie nowych funkcjonalności co oznacza, że działalność Wnioskodawcy ma cechę twórczości.

Tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, zgodnie z metodyką Kanban – jedną z wersji metodyk zwinnych – która dzieli pracę na okresy, najczęściej zawierające się w jednym tygodniu pracy.

Przed rozpoczęciem okresowych cykli tworzenia Oprogramowania Wnioskodawca zaczyna pracę od ustalenia celów powstającego Oprogramowania, wejściowych źródeł i przepływów danych oraz scenariusza sukcesu tożsamego z końcem projektu.

Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o Oprogramowaniu i narzędziach informatycznych.

Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego.

Podsumowując, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje nabywanie, łączenie kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w sposób nie rutynowy i kreatywny, nie jest to działalność obejmująca proste usuwanie błędów w oprogramowaniu.

Działalność polegająca na wytwarzaniu oprogramowania wyczerpuje pojęcie prac rozwojowych. Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych w ramach swojej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm.

Przykłady Oprogramowania wytwarzanego, ulepszanego i rozwijanego przez Wnioskodawcę są następujące:

‒Aplikacja synchronizacji do (…)

Program docelowo jest aplikacją konsolową stworzoną w środowisku .(…) przy użyciu języka (…).

Program służy do (...).

Program jest dedykowany wyłącznie konkretnym potrzebom Kontrahenta.

Produkt jest niepowtarzalny ponieważ rozwiązuje specyficzne problemy Kontrahenta,

Podobne programy nie istnieją, ze względu na specyfikę struktury i relacji danych oraz różnorodność użytych systemów.

‒Portal A.

Program jest aplikacją internetową dostępną z poziomu przeglądarki na komputerach stacjonarnych bądź urządzeniach mobilnych.

Program służy do (...).

Program jest dedykowany wyłącznie konkretnym potrzebom Kontrahenta.

Produkt jest niepowtarzalny ponieważ rozwiązuje specyficzne problemy Kontrahenta.

Podobne programy nie istnieją, ze względu na specyfikę struktury i relacji danych oraz różnorodność użytych systemów.

‒Portal B.

Program jest aplikacją internetową dostępną z poziomu przeglądarki na komputerach stacjonarnych bądź urządzeniach mobilnych.

Program służy do (...).

Program jest dedykowany wyłącznie konkretnym potrzebom Kontrahenta.

Produkt jest niepowtarzalny ponieważ rozwiązuje specyficzne problemy Kontrahenta.

Podobne programy nie istnieją, ze względu na specyfikę struktury i relacji danych oraz różnorodność użytych systemów.

‒Portal C.

Program jest aplikacją internetową dostępną z poziomu przeglądarki na komputerach stacjonarnych bądź urządzeniach mobilnych.

Program służy do (...).

Program jest dedykowany wyłącznie konkretnym potrzebom Kontrahenta.

Produkt jest niepowtarzalny ponieważ rozwiązuje specyficzne problemy Kontrahenta.

Podobne programy nie istnieją, ze względu na specyfikę struktury i relacji danych oraz różnorodność użytych systemów.

‒Międzysystemowe interfejsy komunikacji

Program to (...).

Program służy do sprawdzania poprawności danych oraz automatyzacji ich wymiany pomiędzy systemami, które obecnie nie posiadają takich możliwości gdzie te same dane muszą być wielokrotnie wprowadzane w zakresie każdego systemu.

Program jest dedykowany wyłącznie konkretnym potrzebom Kontrahenta.

Produkt jest niepowtarzalny ponieważ rozwiązuje specyficzne problemy klienta.

Podobne programy nie istnieją, ze względu na specyfikę struktury i relacji danych oraz różnorodność użytych systemów.

Wnioskodawca w swojej działalności tworzy nowe autorskie prawa do Programów komputerowych i ich części w postaci kodów źródłowych, które mogą być uznawane –w ocenie Wnioskodawcy – za kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie Oprogramowania ma charakter modułowy, więc Wnioskodawca jest właścicielem Oprogramowania i jego części, jaki tworzy w ramach tych procesów aż do chwili przekazania praw autorskich. Z chwilą przekazania wytworzonego Oprogramowania Kontrahentowi Wnioskodawca przekazuje na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania.

Na podstawie zawartej z Kontrahentem umowy o współpracę Wnioskodawca jest obowiązany do przeniesienia na Kontrahenta całości praw autorskich do wytworzonego w ramach zlecenia Oprogramowania. Wnioskodawca jest obowiązany do przeniesienia na Kontrahenta również wszelkich praw zależnych i pokrewnych bez ograniczeń czasowych i terytorialnych.

Wnioskodawca określa wynagrodzenie za przeniesienie na Kontrahenta autorskich praw majątkowych na zasadzie obliczenia czasu poświęconego przez Wnioskodawcę na wytwarzanie Oprogramowania. Otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego uwzględnionymi w cenie sprzedaży usługi (sprzedaż usług programistycznych na rzecz Kontrahenta). Podział wynagrodzenia jest ustalany proporcjonalnie do czasu pracy przeznaczonego przez Wnioskodawcą na wykonywanie czynności związanych z tworzeniem Oprogramowania lub jego części oraz pozostałe czynności. Strony umowy współpracy uzgadniają, że wynagrodzenie płatne jest w ciągu umówionej liczby dni każdorazowo od wystawienia faktury.

W związku z powyższymi faktami, Wnioskodawca jest zainteresowany opodatkowaniem dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej na zasadach preferencyjnych z art. 30ca ustawy o PIT.

Na potrzeby prowadzonej działalności Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W celu skorzystania z preferencyjnych zasad opodatkowania na podstawie art. 30ca ustawy o PIT, Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, na podstawie przepisu art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT (dalej jako: „Ewidencja IP Box”). Wnioskodawca prowadzi odrębną Ewidencję IP Box w arkuszu kalkulacyjnym, zgodnie z Objaśnieniami Ministra Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX. W prowadzonej Ewidencji dla celów rozliczenia preferencyjnego Wnioskodawca:

‒wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

‒ustala przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadzi taką ewidencję na bieżąco od 1 stycznia 2022 r., czyli od momentu podjęcia współpracy z Kontrahentem i rozpoczęcia prowadzenia działalności będącej przedmiotem niniejszego wniosku.

W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania bądź części Oprogramowania, Wnioskodawca ustala i będzie ustalał faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem określonego programu komputerowego według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, np. na podstawie czasochłonności prowadzonych prac.

Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów do konkretnego prawa własności intelektualnej. Koszty te są bezpośrednio związane z realizacją tych prac. Bez ich poniesienia, prace nie mogłyby być realizowane, a tym samym nie powstałoby prawo własności intelektualnej. Tworzenie kodu wymaga zarówno sprzętu oraz ponoszenia dodatkowych wskazanych we wniosku kosztów. Wnioskodawca oblicza i będzie obliczał wskaźnik nexus stosownie do przepisów ustawy o PIT.

Należy wskazać, że programy komputerowe opisane powyżej stanowią przykłady i z uwagi na okoliczność, że wniosek dotyczy zarówno stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca może tworzyć inne rodzaje Oprogramowania oraz działać na zlecenie innych kontrahentów, ale zawsze Oprogramowanie i działalność Wnioskodawcy będzie wykazywała cechy wskazane we wniosku. Jak wyjaśnia Wnioskodawca, planuje on kontynuować współpracę z Kontrahentem na dotychczasowych warunkach w kolejnych latach, przy czym Wnioskodawca może podjąć się realizacji innych, nowych typów projektów.

Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony, a tym samym rodzaj i źródło uzyskiwanych dochodów z tytułu sprzedaży oprogramowania nie ulegnie zmianie.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał ponadto:

‒Używając pojęcia „działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego i jego części” ma na myśli wyodrębnione zadania realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Zadania w zakresie wytwarzania oprogramowania komputerowego i jego części polegają na tworzeniu kodu źródłowego w językach oprogramowania oraz na rozwijaniu lub ulepszaniu określonego kodu źródłowego (programu komputerowego) przez pisanie nowego kodu źródłowego.

‒Wnioskodawca posługiwał się w stanie faktycznych szeregiem różnych pojęć, ponieważ Wnioskodawca tworzy i rozwija kilka rodzajów programów komputerowych lub ich części (modyfikacji, ulepszeń, nowych modułów), jednakże zawsze zachodzi tożsamość podejmowanych czynności do tworzenia i rozwoju programów komputerowych lub ich części. Wszystkie one stanowią odrębne programy komputerowe w rozumieniu prawa autorskiego.

‒W ramach zadań, które Wnioskodawca nazwał „działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego i jego części” Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem kodu źródłowego Oprogramowania, jego testowaniem i odpowiednim dostosowaniem do konkretnych potrzeb Kontrahenta. W wyniku prac programistycznych prowadzonych przez Wnioskodawcę jego Kontrahent otrzymuje nowoczesne i innowacyjne ulepszenia oraz rozwinięcia Oprogramowania lub całościowe aplikacje, których nie da się nabyć na otwartym rynku. W przypadku projektów nie występuje element typowej standaryzacji. Cele jakie są zakładane do osiągnięcia przez Kontrahenta wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Tym samym tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę elementy Oprogramowania mają zawsze charakter twórczy. Głównym celem działalności Wnioskodawcy jest zatem tworzenie oraz rozwój innowacyjnego i technologicznie zaawansowanego Oprogramowania.

‒W ramach rozwoju każdego Oprogramowania Wnioskodawca tworzy zupełnie nowe części Oprogramowania, a następnie modyfikuje i zmienia stworzone przez siebie elementy Oprogramowania poprzez dokonywanie zmian, poprawek oraz usprawnień. Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowania z uwagi na ich innowacyjność tworzone są przez Wnioskodawcę od podstaw. W ramach świadczonych usług i realizowanego projektu Wnioskodawca tworzy, zmienia i dostosowuje Oprogramowanie i jego części.

‒Stworzone, zmienione i ulepszone Oprogramowanie i jego części według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawne autorskim i prawach pokrewnych są utworami.

‒Wnioskodawca tworzy oraz ulepsza Oprogramowanie, które odzwierciedla potrzeby rynku i klientów. W tym zakresie Wnioskodawca prowadzi prace związane z tworzeniem nowego i innowacyjnego Oprogramowania i jago funkcjonalności i części oraz jego stałego rozwijania, czy też ulepszania.

‒Wnioskodawca starał się szczegółowo opisać te działania we wniosku. Jako przykład stworzonego, rozwijanego i ulepszanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, Wnioskodawca podał program służący do (...). Program ten jest dedykowany wyłącznie konkretnym potrzebom Kontrahenta, jest niepowtarzalny ponieważ rozwiązuje specyficzne problemy Kontrahenta, podobne programy nie istnieją, ze względu na specyfikę struktury i relacji danych oraz różnorodność użytych systemów.

‒Wnioskodawca wskazuje jednak, że jego intencją nie jest ograniczenie treści zapytania do ww. przykładu, ponieważ Wnioskodawca może również rozwijać inne rodzaje oprogramowania, lecz schemat jego tworzenia i zakres działań będzie zawsze tożsamy, do tego opisanego we wniosku. Przez Oprogramowanie Wnioskodawca rozumie zatem zarówno aplikacje będące programami komputerowymi jak i części (modyfikacji, ulepszeń, nowych modułów) aplikacji, które również stanowią programy komputerowe. Z uwagi na okoliczność, że wniosek dotyczy również zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca może tworzyć inne rodzaje Oprogramowania, ale zawsze o cechach wskazanych we wniosku.

‒Ponadto Wnioskodawca może wykonywać, uzyskiwać również inne usługi informatyczne, które nie stanowią tworzenia oprogramowania komputerowego i jego części, co nie jest przedmiotem wniosku.

‒Wnioskodawca potwierdza, że intencją Wnioskodawcy jest uzyskanie potwierdzenia, że jego aktywność stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

‒W związku z rozdzieleniem pytania, które we wniosku było nazwane pytaniem nr 2, na dwa pytania, Wnioskodawca wniósł dodatkową opłatę od wniosku w kwocie 80 zł.

‒Wnioskodawca pragnie doprecyzować, że osiąga przychody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust 7 pkt 2.

‒Wnioskodawca zachowuje prawo do określenia kiedy i w jakim miejscu są wykonywane czynności zamawiane przez Kontrahenta. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest On związany sztywnymi godzinami pracy. Zatem Wnioskodawca nie wykonuje czynności pod kierownictwem ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez Kontrahenta.

‒Całe ryzyko gospodarcze związane z realizowanymi przez Wnioskodawcę pracami ponosi Wnioskodawca jako ich wykonawca.

‒Działalność podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania Oprogramowania i jego części jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

‒Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje badań naukowych.

‒Działalność Wnioskodawcy obejmuje nabywanie, łączenie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca prowadzi zatem prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym.

‒Aktywność Wnioskodawcy obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, w tym przede wszystkim z informatyki, technologii, programowania i umiejętności dotyczących narzędzi informatycznych oraz znajomości istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnego oprogramowania. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów. Dotyczy to zarówno oprogramowania całkowicie nowego, jak i ulepszone o nową funkcjonalność – w tym drugim przypadku mamy do czynienia z modułem stworzonym w oparciu o nowy, odrębny kod źródłowy.

‒Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce od 1 stycznia 2022 r. i ma zamiar kontynuować tę działalność w przyszłości. Wnioskodawca prowadzi te prace w celu wytworzenia nowych funkcjonalności i zastosowań w postaci nowoczesnego oprogramowania dostosowanego każdorazowo do wymagań Kontrahenta.

‒Działalność Wnioskodawcy obejmująca tworzenie i rozwijanie/ulepszanie kodu źródłowego polega na tworzeniu nowych funkcjonalności i zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę, jak i Kontrahenta, na rzecz którego są realizowane zlecenia programistyczne. Wnioskodawca w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje nowe programy komputerowe na rzecz danego Kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, w wyniku czego tworzy innowacyjne produkty.

‒Wynikiem tych prac rozwojowych jest powstanie nowego, rozwiniętego lub ulepszonego kodu źródłowego (programu komputerowego, oprogramowania), stanowiącego nowy produkt, którego wdrożenie wywoła określony, zaplanowany efekt w systemie informatycznym Klienta. Kod ten, określający konkretną funkcjonalność, stanowi utwór indywidualny, oryginalny i odrębny, więc niewątpliwie spełniający przesłanki znajdujące się w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawa do tak powstałego programu komputerowego, które są wynikiem prowadzonych prac rozwojowych, są następnie zbywane na rzecz kontrahenta Wnioskodawcy.

‒Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów.

‒Wnioskodawca świadczyć może również inne usługi informatyczne, jednak nie są one przedmiotem wniosku.

‒Oprogramowanie i części Oprogramowania są utworami w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponieważ (i) zawsze odznaczają się oryginalnością, (ii) są wynikiem prac, których rezultatu nie da się z góry określić i przewidzieć, (iii) nie są jedynie techniczną realizacją projektów zlecanych przez Kontrahenta – mają charakter twórczy.

‒Wnioskodawca podkreśla, że w efekcie podejmowanych bezpośrednio przez Wnioskodawcę prac rozwojowych powstają i będą powstawać programy komputerowe i ich części (nazywane również przez Wnioskodawcę Oprogramowaniem i jego częściami) podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Autorskie prawa do tych utworów Wnioskodawca przenosi na rzecz Kontrahenta.

‒Wszystkie efekty prac polegających na wytwarzaniu lub ulepszaniu/rozwijaniu Oprogramowania i jego części są odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

‒Efekty prowadzonych przez Wnioskodawcę prac, czyli Oprogramowanie, części Oprogramowania, modyfikacje ulepszenia, nowe moduły powstające w wyniku prac na rzecz Kontrahenta podlegają ochronie na podstawie ww. przepisu.

‒W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę Oprogramowania oraz jego części wiąże się z samodzielnym prowadzeniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

‒W okresie, którego dotyczy wniosek Wnioskodawca nie ponosił ani nie będzie ponosił wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej ani nie ponosił i nie będzie ponosił wydatków na nabycie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

‒Sposób „przenoszenia” autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy.

‒Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskiego prawa do Oprogramowania, części Oprogramowania oraz z tytułu wykonywania innych usług.

‒Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem wskazuje, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich.

‒Wnioskodawca każdorazowo na podstawie raportów czasu pracy ustala, jaka część wynagrodzenia stanowi wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do Oprogramowania i części Oprogramowania oraz za wykonywanie innych usług.

‒Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja czasu i wykonanych prac pozwala na wskazanie kwoty wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia praw własności intelektualnej.

‒Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do oprogramowania bądź części oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie ewidencji czasowej stwierdzającej ilość godzin poświęconych na stworzenie określonego programu komputerowego.

‒W praktyce mogą zdarzyć się trzy sytuacje:

‒projekt – czyli wytworzenie oprogramowania – jest rozciągnięty w czasie, w konsekwencji czego można przypisać do niego kilka faktur przychodowych, wówczas część danej faktury, która obejmuje wynagrodzenie autorskie, stanowić będzie część ogółu wynagrodzenia za dany program komputerowy wykonywany w ramach danej umowy;

‒w tym samym okresie rozliczeniowym prace prowadzone są nad kilkoma projektami, wtedy możliwe jest wyodrębnienie w ramach danej faktury przychodów, pochodzących z poszczególnego projektu lub ich części;

‒projekt wytworzenia oprogramowania zamyka się w obrębie jednego okresu rozliczeniowego i jednej faktury przychodowej, wówczas część obejmująca wynagrodzenie z tytułu praw autorskich, będzie odnosiła się do przychodu z danego oprogramowania.

‒Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.

‒Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich. Wnioskodawca jest obowiązany do przeniesienia na Kontrahenta również wszelkich praw zależnych i pokrewnych bez ograniczeń czasowych i terytorialnych.

‒Wnioskodawca nie wyodrębnia jednak na fakturach przychodu z wytworzonych praw własności intelektualnej. Sposób nazwania FV nie ma decydującego znaczenia, gdyż z art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wynika wymóg wskazania w treści faktury nazwy (rodzaju) towaru lub usługi. Natomiast przepis ten nie określa, na ile szczegółowo należy sprecyzować nazwę towaru lub usługi w treści wspomnianego dokumentu. Nazwa widniejąca na fakturze przedstawia szeroki zakres świadczonych usług, w ramach których mieści się główny przedmiot działalności, a mianowicie usługi programistyczne. Jednak, jak zostało wskazane, wynagrodzenie za przeniesienie praw mimo, że nie jest wyodrębnione na fakturze – jest zawsze ustalone na podstawie ewidencji czasu pracy i wykonywanych działań.

‒Z chwilą przekazania wytworzonego Oprogramowania i jego części Kontrahentowi, Wnioskodawca przekazuje na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego Oprogramowania. Umowa między Wnioskodawcą a jego Kontrahentem stanowi, że prawa własności intelektualnej jakie wytworzy w ramach zleconej usługi należą po ich przekazaniu przez Wnioskodawcę do Kontrahenta. Całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego Oprogramowania przekazywana jest odpłatnie na rzecz Kontrahenta na podstawie umowy. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych przez niego utworów, a Wnioskodawca je traci, za co dostaje wynagrodzenie.

‒Wnioskodawca jako przychody dla potrzeb art. 30ca ust 7 ujmuje wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do oprogramowania bądź części oprogramowania. Jako koszty ujmuje wartość kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową. Jeżeli kosztów nie da się przypisać bezpośrednio do konkretnego przychodu z konkretnego prawa własności intelektualnej, Wnioskodawca ustala koszt według odpowiedniej proporcji. Przyjęta metodyka alokacji kosztów stosowana jest wyłącznie w przypadku, gdy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztu z konkretnych przychodem z danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej nie jest możliwe.

‒Wnioskodawca podkreśla, że przyjęta metodyka alokacji kosztów stosowana jest wyłącznie w przypadku, gdy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztu z konkretnych przychodem z danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej nie jest możliwe.

Pytania

1)Czy podejmowana przez Wnioskodawcę od 1 stycznia 2022 r. działalność polegająca na tworzeniu Oprogramowania komputerowego i jego części przedstawiona w opisanym zdarzeniu przyszłym oraz zaistniałym stanie faktycznym stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2)Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym przenosząc odpłatnie prawa autorskie do programów komputerowych tworzonych w ramach świadczonych usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ustawy o PIT i tym samym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w roku 2022 i w kolejnych latach?

W uzupełnieniu wniosku pytanie Nr 2 rozdzielił Pan na 2 pytania:

1)Czy w przedstawionym we wniosku i uzupełnieniu wniosku stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym prawa autorskie do programów komputerowych (nazywanego też przez Wnioskodawcę Oprogramowaniem, częściami Oprogramowania) tworzonych przez Wnioskodawcę stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej (w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

2)Czy – jeżeli wskazany powyżej stan faktyczny nie ulegnie zmianie (Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochody prowadząc działalność, jak w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym) – Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych obecnie oraz w stosunku do lat przyszłych?

Pana stanowisko

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność Wnioskodawcy prowadzona od 1 stycznia 2022 r. polegająca na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania i jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Stosownie do treści art. 5a pkt 38 ustawy o PIT przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawodawca definiując w art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, termin badania naukowe oraz definiując pojęcie prace rozwojowe odwołuje się wprost do definicji zawartych w ustawie

z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r.. poz. 478. ze zm.).

Również definicja prac rozwojowych została wprowadzona poprzez odwołanie do definicji w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

‒badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

‒badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei, na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, o prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej – zgodnie z ustawą o PIT – należy mówić, gdy spełnione są następujące przesłanki:

‒Działalność obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe.

‒Realizowane prace mają twórczy charakter.

‒Prace w tym zakresie prowadzone są w systematyczny sposób.

‒Wykonywane prace mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań. Wszystkie wskazane powyżej przesłanki występują w przypadku projektów B+R realizowanych przez Wnioskodawcę.

Prace rozwojowe

W ocenie Wnioskodawcy, jego działalność polegająca na wytwarzaniu Oprogramowania i jego części wyczerpuje pojęcie prac rozwojowych zawarte we wskazanych powyżej przepisach. Wnioskodawca prowadzi prace wykorzystując dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych właściwości i funkcjonalności Oprogramowania. Wnioskodawca podkreśla, że każdy projekt polega na wdrożeniu rozwiązania problemu specyficznego dla konkretnych wymagań kontrahentów. Tym samym Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe zdefiniowane we wskazanych powyżej przepisach.

Należy przy tym podkreślić, że opisane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym prace zmierzające do stworzenia Oprogramowania nie mają charakteru prac rutynowych, a zadania i problemy przed którymi stawiany jest Wnioskodawca wymagają zawsze indywidualnego podejścia i praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności.

Twórczy charakter

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z 15 lipca 2019 r. Ministra Finansów dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (dalej jako: „objaśnienia IP Box”): „Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”.

W objaśnieniach podatkowych Minister Finansów, powołując się na orzecznictwo w zakresie przepisów prawa autorskiego podkreśla, że rezultat działalności twórczej powinien być (I) odpowiednio ustalony, (II) mieć charakter indywidualny, (III) mieć charakter oryginalny.

W przypadku Wnioskodawcy, przesłanka twórczości jest spełniona. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest odpowiednio wyodrębnione, ustalone. Produkty tworzone przez Wnioskodawcę mają charakter indywidualny, ponieważ nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku typowych koncepcji.

Tworzone Oprogramowanie ma charakter oryginalny. Wnioskodawca podkreśla, że tworzone przez niego Oprogramowanie ma na celu rozwiązywanie skomplikowanych problemów biznesowych kontrahentów Wnioskodawcy. Działania podejmowane w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawcy mają na celu dostarczanie Oprogramowania spełniającego wszelkie wymagania Kontrahenta. Oprogramowanie służy zaspokojeniu potrzeb biznesowych Kontrahenta co oznacza, że w wyniku prac programistycznych prowadzonych przez Wnioskodawcę jego Kontrahent otrzymuje nowoczesne i innowacyjne ulepszenia oraz rozwinięcia Oprogramowania, których nie da się nabyć na otwartym rynku. Cele jakie są zakładane do osiągnięcia przez Kontrahenta wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę nie miały miejsca. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że Oprogramowanie i jego części wytwarzane przez Wnioskodawcę jest dedykowane wyłącznie konkretnym potrzebom Kontrahenta, jest niepowtarzalne, ponieważ rozwiązuje specyficzne problemy Kontrahenta, podobne programy nie istnieją. Tym samym tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie i elementy Oprogramowania mają zawsze charakter twórczy.

Jednocześnie należy podkreślić, że Oprogramowanie i jego części oraz funkcjonalności jako rezultat prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej.

Systematyczność prac

Za Objaśnieniami IP Box, kryterium systematyczności jest spełnione, kiedy przedsiębiorca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w sposób uporządkowany, według pewnego systemu, w sposób metodyczny i zaplanowany.

Prace programistyczne Wnioskodawcy realizowane są według określonych harmonogramów przez Wnioskodawcę, który posiada odpowiednie kompetencje, doświadczenie i wykształcenie. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, zgodnie z metodyką Kanban – jedną z wersji metodyk zwinnych, która dzieli pracę na okresy, najczęściej zawierające się w jednym tygodniu pracy. Przedmiotowe prace są zaplanowane przez Wnioskodawcę i prowadzone w sposób uporządkowany i regularny. Prowadzona działalność nie ma charakteru incydentalnego. Przed rozpoczęciem okresowych cykli tworzenia oprogramowania Wnioskodawca zaczyna pracę od ustalenia celów powstającego oprogramowania, wejściowych źródeł i przepływów danych oraz scenariusza sukcesu tożsamego z końcem projektu.

Zatem, również kryterium systematyczności działalności badawczo-rozwojowej jest, w przypadku Wnioskodawcy, spełnione.

Kryterium wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Ostatnią przesłanką do uznania prowadzonej działalności za badawczo-rozwojową jest kryterium wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które będą wykorzystywane w obecnie prowadzonych lub kolejnych projektach. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych. W ramach prowadzonych prac rozwojowych Wnioskodawca bazuje na wiedzy dostępnej w specyfikacji nowych wersji użytych technologii oraz używa najlepszych praktyk programistycznych w celu uzyskania zoptymalizowanego, usystematyzowanego, bezpiecznego oraz łatwego do rozwijania kodu tworzonego oprogramowania.

Wiedza uzyskana podczas prowadzenia poszczególnych prac wykorzystywana jest następnie w innych pracach projektowych. Dodatkowo Wnioskodawca realizując przedmiotowe prace uzyskuje nowe umiejętności z dziedziny technologii IT i ich zastosowania w działalności biznesowej, które następnie może wykorzystywać do projektowania nowych produktów i usług oferowanych klientom (oprogramowanie, aplikacje). Prace programistyczne mają charakter twórczy i ukierunkowane są na tworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań. Kontrahent Wnioskodawcy otrzymuje nowoczesne i innowacyjne Oprogramowanie, ulepszenia oraz rozwinięcia Oprogramowania, których nie da się nabyć na otwartym rynku. Stworzenie kodu źródłowego wymaga połączenia wiedzy z zakresu informatyki, natomiast uprzednie opracowanie koncepcji tworzonego Oprogramowania i jego części, wymaga specjalistycznej wiedzy interdyscyplinarnej. Jednocześnie celem prac nie jest wyłącznie wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do Oprogramowania. Dodatkowo Wnioskodawca, celem konkurencyjnego świadczenia usług musi ciągle poszerzać swoją wiedzę o nowe narzędzia i technologie.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że przedstawiona we wniosku działalność Wnioskodawcy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT, gdyż jest podejmowana w sposób systematyczny, ma twórczy charakter, podejmowana jest w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy. Z uwagi na powyższe – zdaniem Wnioskodawcy –podejmowane przez niego prace celem wytworzenia Oprogramowania i jego części stanowią (i będą stanowić) działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad. 2 (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku związku z rozdzieleniem pytania, które we wniosku było oznaczone jako pytanie nr 2, na dwa pytania).

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania i części Oprogramowania) wytwarzanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT. kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

‒patent

‒prawo ochronne na wzór użytkowy

‒prawo z rejestracji wzoru przemysłowego

‒prawo z rejestracji topografii układu scalonego

‒dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin

‒prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu

‒wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432)

‒autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8.

Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga aby spełnione zostały dwa kryteria:

‒przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

‒prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Oprogramowanie zostaje wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co zostało szczegółowo opisane we wniosku.

Na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl art. 1 ust 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

‒wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

‒plastyczne;

‒fotograficzne;

‒lutnicze;

‒wzornictwa przemysłowego;

‒architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

‒muzyczne i słowno-muzyczne;

‒sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

‒audiowizualne (w tym filmowe).

Autorskie prawo do programu komputerowego jest chronione w myśl art. 74 przywołanej ustawy. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Jak wynika z powyższego, oprogramowanie stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

W konsekwencji – zdaniem Wnioskodawcy – prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, ponieważ:

‒jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie,

‒podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

‒jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności opisanej we wniosku, która jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Ad. 3 (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku związku z rozdzieleniem pytania, które we wniosku było oznaczone jako pytanie nr 2, na dwa pytania).

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że spełnia wszystkie przesłanki do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich w stawce 5%. Tym samym – jego zdaniem – Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania kwalifikowanych dochodów z tytułu odpłatnego przeniesienia przez Wnioskodawcę kwalifikowanych autorskich praw majątkowych do programów komputerowych (sprzedaży) przy zastosowaniu stawki określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT obliczonych przy zastosowaniu wskaźnika nexus.

Jak zostało szczegółowo opisane we wniosku za powyższym stwierdzeniem przemawiają następujące fakty:

‒w rozpatrywanym przypadku Wnioskodawcy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawa do programów komputerowych wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, które podlegają ochronie na podstawie odrębnych ustaw (ustawy z dnia 4 lutego 1994 .r o prawie autorskim i prawach pokrewnych) i których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

‒uzyskiwany przez Wnioskodawcę dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej będącego prawami autorskimi do programów komputerowych jest zgodnie z art 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT kwalifikowanym dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

‒suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym zostanie przez Wnioskodawcę pomnożona będzie o tzw. wskaźnik nexus, z zastosowaniem reguł określonych w art. 30ca ust. 4-6 ustawy o PIT;

‒Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję rachunkową dla celów skorzystania z ulgi IP Box.

W ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca jest zatem uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania według stawki 5% w zeznaniu rocznym za rok 2022 i lata następne, jeżeli rzeczywisty stan faktyczny nie ulegnie zmianie.

W uzupełnieniu wniosku w wyniku wezwania wskazał Pan ponadto:

Wnioskodawca podtrzymuje stanowisko w sprawie zawarte we wniosku. Wnioskodawca pragnie uzupełnić to stanowisko o kategoryczne stwierdzenie, że głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie i rozwój nowoczesnego oprogramowania oraz jego części, które następnie są sprzedawane jego Kontrahentowi w ramach świadczonych na jego rzecz usług, na podstawie umowy współpracy. Przedmiotowa działalność Wnioskodawcy dotyczy wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych, które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych są utworami. Wnioskodawca tworzy i rozwija kilka rodzajów programów komputerowych lub ich części (modyfikacji, ulepszeń, nowych modułów), które stanowią odrębne programy komputerowe w rozumieniu prawa autorskiego.

Oprogramowanie i jego części wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług,

Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego jak również czynności rozwoju (modyfikacji) oprogramowania nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do oprogramowania.

Dlatego Wnioskodawca uważa, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

‒podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak sam wskazał we wniosku i jego uzupełnieniu –

‒Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie i rozwój nowoczesnego oprogramowania oraz jego elementów składowych, które następnie są sprzedawane jego kontrahentom w ramach świadczonych na ich rzecz usług, na podstawie odpowiednich umów współpracy.

‒Przedmiotowa działalność Wnioskodawcy dotyczy wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych.

‒Przedmiotem umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem jest wytwarzanie oprogramowania.

‒Wnioskodawca nabywa łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualne wiedzę, w tym przede wszystkim z informatyki, technologii, programowania i umiejętności dotyczących narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnego oprogramowania.

‒Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego.

‒Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje nabywanie, łączenie kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w sposób nie rutynowy i kreatywny, nie jest to działalność obejmująca proste usuwanie błędów w oprogramowaniu.

‒Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm.

‒W celu skorzystania z preferencyjnych zasad opodatkowania na podstawie art. 30ca ustawy o PIT, Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, na podstawie przepisu art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT (dalej jako: „Ewidencja IP Box”).

‒W prowadzonej Ewidencji dla celów rozliczenia preferencyjnego Wnioskodawca:

‒wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

‒ustala przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

‒Wnioskodawca prowadzi taką ewidencję na bieżąco od 1 stycznia 2022 r., czyli od momentu podjęcia współpracy z Kontrahentem i rozpoczęcia prowadzenia działalności będącej przedmiotem niniejszego wniosku.

‒Stworzone, zmienione i ulepszone Oprogramowanie i jego części według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawne autorskim i prawach pokrewnych są utworami.

‒Wnioskodawca osiąga przychody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust 7 pkt 2.

‒Działalność Wnioskodawcy obejmuje nabywanie, łączenie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca prowadzi zatem prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym.

‒Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce od 1 stycznia 2022 r. i ma zamiar kontynuować tę działalność w przyszłości.

‒Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich. Wnioskodawca jest obowiązany do przeniesienia na Kontrahenta również wszelkich praw zależnych i pokrewnych bez ograniczeń czasowych i terytorialnych.

‒Z chwilą przekazania wytworzonego Oprogramowania i jego części Kontrahentowi, Wnioskodawca przekazuje na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego Oprogramowania. Umowa między Wnioskodawcą a jego Kontrahentem stanowi, że prawa własności intelektualnej jakie wytworzy w ramach zleconej usługi należą po ich przekazaniu przez Wnioskodawcę do Kontrahenta. Całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego Oprogramowania przekazywana jest odpłatnie na rzecz Kontrahenta na podstawie umowy. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych przez niego utworów, a Wnioskodawca je traci, za co dostaje wynagrodzenie.

‒Wnioskodawca jako przychody dla potrzeb art. 30ca ust 7 ujmuje wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do oprogramowania bądź części oprogramowania.

Jednocześnie z uwagi na to, że:

‒Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie i rozwój nowoczesnego oprogramowania oraz jego elementów składowych, które następnie są sprzedawane jego kontrahentom w ramach świadczonych na ich rzecz usług, na podstawie odpowiednich umów współpracy.

‒Przedmiotem umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem jest wytwarzanie oprogramowania.

‒Wnioskodawca osiąga przychody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust 7 pkt 2.

‒Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem wskazuje, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich.

‒Wnioskodawca określa wynagrodzenie za przeniesienie na Kontrahenta autorskich praw majątkowych na zasadzie obliczenia czasu poświęconego przez Wnioskodawcę na wytwarzanie Oprogramowania

należy podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu. Przy czym możliwość wyodrębnienia wynagrodzenia za przeniesienia praw autorskich (sprzedaż tych praw) musi wynikać z obiektywnych przesłanek (umowy zawartej przez Wnioskodawcę z Kontrahentem).

Jak zaznaczono w opisie tła faktycznego sprawy:

‒Oprogramowanie i części Oprogramowania są utworami w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponieważ (i) zawsze odznaczają się oryginalnością, (ii) są wynikiem prac, których rezultatu nie da się z góry określić i przewidzieć, (iii) nie są jedynie techniczną realizacją projektów zlecanych przez Kontrahenta – mają charakter twórczy.

‒W efekcie podejmowanych bezpośrednio przez Wnioskodawcę prac rozwojowych powstają i będą powstawać programy komputerowe i ich części (nazywane również przez Wnioskodawcę Oprogramowaniem i jego częściami) podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Autorskie prawa do tych utworów Wnioskodawca przenosi na rzecz Kontrahenta.

‒Wszystkie efekty prac polegających na wytwarzaniu lub ulepszaniu/rozwijaniu Oprogramowania i jego części są odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

‒Efekty prowadzonych przez Wnioskodawcę prac, czyli Oprogramowanie, części Oprogramowania, modyfikacje ulepszenia, nowe moduły powstające w wyniku prac na rzecz Kontrahenta podlegają ochronie na podstawie ww. przepisu.

‒W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę Oprogramowania oraz jego części wiąże się z samodzielnym prowadzeniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W konsekwencji – na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że autorskie prawa do programów komputerowych chronionych z powyższego przepisu, tworzone

w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem jego prac badawczo-rozwojowych – są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika ponadto, że w związku z tworzeniem oprogramowania Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust 7 pkt 2 oraz że od 1 stycznia 2022 r. prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji należy stwierdzić, że Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania według stawki 5% w zeznaniu rocznym za rok 2022 i następne (o ile san prawny i faktyczny nie ulegnie zmianie).

Wyeksponować w tym miejscu należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w sytuacji Wnioskodawcy, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Informacje dodatkowe

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpetacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, który/które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu zaistnienia zdarzenia/w dacie wydania interpretacji.

Podkreślenia wymaga, że niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przez Pana podanego w zakresie postawionych przez Pana pytań, które wyznaczają zakres Pana żądania. W szczególności nie dokonano w niej oceny:

‒Czy prowadzana przez Pana działalność spełnia kryteria prac rozwojowych, a także

‒Czy prawa autorskie realizowane przez Pana, są programami komputerowymi

bowiem było to elementem przedstawionych we wniosku okoliczności.

Organ interpretacyjny nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Postępowanie w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych, z uwagi na przedmiot i charakter wydawanych w jego toku rozstrzygnięć, jest bowiem postępowaniem szczególnym, odrębnym, do którego nie mają bezpośredniego zastosowania inne (poza wskazanymi w ustawie) przepisy Ordynacji podatkowej, w szczególności nie jest postępowaniem dowodowym, które może być prowadzone w toku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej, czy postępowania podatkowego lub czynności sprawdzających. Organ wydający interpretację indywidualną nie może więc zbadać w sensie merytorycznym „sprawy podatkowej” wynikającej z przytoczonego we wniosku zdarzenia lecz jedynie pozytywnie lub negatywnie ocenić, z przytoczeniem przepisów prawa podatkowego, czy stanowisko pytającego zawarte we wniosku odnoszące się do regulacji przepisów materialnego prawa podatkowego jest słuszne i znajduje oparcie w okolicznościach przedstawionego zdarzenia. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie może przy tym prowadzić postępowania ani podejmować rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu orzekania, w tym w postępowaniu kontrolnym czy podatkowym prowadzonym w oparciu o konkretną dokumentację. Dokonując interpretacji indywidualnej organ interpretacyjny przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).