Temat interpretacji

Obowiązki płatnika w związku z dopłatą do wypoczynku

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2020 r. (data wpływu 31 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 lipca 2020 r. (data wpływu 8 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z dopłatą do wypoczynku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z dopłatą do wypoczynku.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 28 kwietnia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.144.2020.1.BO, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Przesyłkę zawierającą ww. wezwanie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 kwietnia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.144.2020.1.BO z powodu niemożności jej doręczenia, pozostawiono w dniu 30 kwietnia 2020 r., na okres 14 dni do dyspozycji adresata w Urzędzie Pocztowym , a zawiadomienie o pozostawieniu pisma w tym Urzędzie umieszczono w oddawczej skrzynce pocztowej adresata. Z powodu niepodjęcia ww. przesyłki w terminie 7 dni, przesyłkę awizowano powtórnie w dniu 8 maja 2020 r. Z powodu niepodjęcia przesyłki przez adresata w wyżej wskazanym terminie, w dniu 15 maja 2020 r. Urząd Pocztowy zwrócił ją Organowi (data wpływu 19 maja 2020 r.).

W świetle powołanych wyżej przepisów prawa, uznać należy, że zastępcze doręczenie przesyłki zawierającej wezwanie z dnia 28 kwietnia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.144.2020.1.BO, do usunięcia braków wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nastąpiło w dniu 14 maja 2020 r.

W wezwaniu zostało wskazane, że zgodnie z art. 15zzs ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.), bieg wyznaczonego, w wystosowanym wezwaniu, 7-dniowego terminu na udzielenie odpowiedzi nie rozpoczyna się do czasu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii. Treść ww. przepisu uprawniała do udzielenia odpowiedzi w terminie po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii, ogłoszonych z powodu COVID-19.

Na podstawie art. 46 pkt 20 ustawy z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz. U. z 2020 r., poz. 875), która weszła w życie z dniem 16 maja 2020 r., przepis art. 15zzs został uchylony. Jednocześnie w treści art. 68 ust. 6 i 7 tej ustawy wprowadzono rozpoczęcie biegu terminów o czym Wnioskodawcę poinformowano pismem z dnia 24 czerwca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.144.2020.2.BO, wskazując jednocześnie nowy termin do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia ww. wezwania II pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie II wysłane zostało w dniu 25 czerwca 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 29 czerwca 2020 r.), zaś w dniu 8 lipca 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 3 lipca 2020 r. (data nadania 6 lipca 2020 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest organizacją pożytku publicznego działającą w zakresie edukacji dzieci i młodzieży. Nie prowadzi działalności gospodarczej (statut Wnioskodawcy nie dopuszcza prowadzenia takiej działalności), a jedynie odpłatną i nieodpłatną działalność pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2020 r., poz. 1057).

Do celów Wnioskodawcy należy m.in.:

• prowadzenie działalności pomocy społecznej, edukacyjnej, oświatowej, charytatywnej, w szczególności ukierunkowanej na pomoc dzieciom i młodzieży uczącym się poprzez zapewnienie im warunków duchowego, psychicznego, intelektualnego i fizycznego rozwoju,

• inicjowanie i realizacja programów na rzecz wyrównywania szans dzieci i młodzieży dla ich wszechstronnego rozwoju, prowadzenie działalności edukacyjnej, oświatowej, wychowawczej na rzecz dzieci i młodzieży, ukierunkowanej na wzrost poziomu wykształcenia i rozwój zainteresowań oraz wspieranie rodziców i opiekunów w procesie wychowawczym,

• inicjowanie i prowadzenie działalności i edukacji ekologicznej oraz w zakresie kultury fizycznej i sportu,

• prowadzenie działalności wspomagającej rozwój techniki, wynalazczości i innowacyjności oraz rozpowszechnianie i wdrażanie nowych rozwiązań technicznych w praktyce gospodarczej,

• prowadzenie działalności związanej z ochroną i promocją zdrowia, w tym prowadzenie działalności związanej z profilaktyką zdrowotną dzieci i młodzieży,

• prowadzenie działalności w zakresie promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniem z pracy,

• wspomaganie i organizowanie programów wypoczynku dzieci i młodzieży,

• wspomaganie i organizowanie programów dotyczących turystyki i krajoznawstwa,

• prowadzenie działalności w zakresie pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen w kraju i za granicą,

• upowszechnianie postaw prospołecznych, szczególnie wolontariatu, współpracy międzypokoleniowej oraz aktywizacja społeczności lokalnych.

Wnioskodawca realizuje swoje cele m.in. poprzez:

• organizację systemu wsparcia finansowego i rzeczowego dla działań służących wyrównywaniu szans, pomocy w rozwoju dzieci i młodzieży oraz wspieraniu ich aktywności, w tym pozyskiwanie środków na fundowanie stypendiów dla dzieci i młodzieży umożliwiających im uczęszczanie do szkół i uczelni o wysokim poziomie, organizację i uczestniczenie w zajęciach uzupełniających oraz rozwijanie własnych przedsięwzięć i zainteresowań,

• organizowanie wycieczek, kursów, kolonii, imprez kulturalnych oraz wyjazdów wypoczynkowo-edukacyjnych w kraju i za granicą, w tym związanych z edukacją ekologiczną i profilaktyką zdrowia dzieci i młodzieży.

Fundacja, dążąc do realizacji wskazanych powyżej celów, prowadzi programy edukacyjne i rozwojowe. Jednym z nich są (dalej: Program, ).

Celem Programu jest tworzenie przestrzeni do odkrywania i rozwoju zainteresowań wśród Uczestników (dalej nazywanych również Beneficjentami) tak, aby równocześnie kształtować samodzielność, poczucie sprawczości oraz zwiększać poczucie własnej skuteczności i wiary we własne siły.

Projekt ma formę kolonii (zorganizowanego wypoczynku) i realizuje program edukacyjny bazujący na ogólnej charakterystyce programów młodzieżowych, pomagając dzieciom i młodzieży w rozwijaniu pozytywnych postaw wobec siebie i innych, umiejętności społecznych oraz kompetencji osobistych, których nie są w stanie rozwijać we własnym środowisku.

dzielą się na turnusy o określonej tematyce przewodniej, takie jak: Science&Fiction, Survival oraz Art&Active. Każdy z nich trwa 6 dni i realizowane są one w sezonie letnim. Podczas trwania Programu nad dziećmi i młodzieżą opiekę sprawuje kierownik oraz wychowawcy.

są organizowane w oparciu o przepisy o systemie oświaty (ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, Dz. U. z 2019 r., poz. 1481). Program wypełnia definicję wypoczynku przewidzianą w art. 92a ustawy o systemie oświaty, zgodnie z którą jest to wypoczynek organizowany dla dzieci i młodzieży w celach rekreacyjnych lub regeneracji sil fizycznych i psychicznych, połączony ze szkoleniem lub pogłębianiem wiedzy, rozwijaniem zainteresowań, uzdolnień lub kompetencji społecznych dzieci i młodzieży, trwający nieprzerwanie co najmniej 2 dni, w czasie ferii letnich i zimowych oraz wiosennej i zimowej przerwy świątecznej, w kraju lub za granicą, w szczególności w formie kolonii, półkolonii, zimowiska, obozu i biwaku. Ponadto jest organizatorem wypoczynku, w myśl art. 92c ust. 1 lit. a) wskazanej ustawy, organizującym go w celach niezarobkowych oraz dokonuje właściwego zgłoszenia organizacji do kuratorium oświaty (zgodnie z art. 92d ww. ustawy). Rekrutacja do odbywa się poprzez formularze zgłoszeniowe. Głównymi kryteriami kwalifikującymi jest motywacja i determinacja do uczestnictwa. Zgodnie z regulaminem Programu, jego adresatami są dzieci i młodzież poniżej 18 roku życia.

Koszty uczestnictwa Beneficjentów w są pokrywane w ten sposób, że rodzice Uczestników finansują ich część, a pozostałą kwotę dopłaca Wnioskodawca. Dopłata do udziału jednego uczestnika, jakiej dokonuje , nie przekracza kwoty 2 000 zł na jednego Uczestnika.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że świadczenia udostępniane przez Wnioskodawcę na rzecz Beneficjentów mają charakter częściowo odpłatny. Wnioskodawca kwalifikuje wskazane świadczenia, tj. opłatę za udział Uczestnika w , do przychodów z działalności statutowej. Stanowią one przychody z odpłatnej działalności pożytku publicznego. finansuje swoją działalność statutową głównie z darowizn. Dopłaty do uczestnictwa Beneficjentów w są więc finansowane z środków, jakie otrzymała w ramach darowizn na realizację zadań statutowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy świadczenia, jakie są udostępniane na rzecz Beneficjentów przez poprzez organizację opisanego Programu podlegają pod przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy powinny być zakwalifikowane, jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego Nr 1, świadczenia udostępniane Beneficjentom w ramach opisanego Programu, podlegają pod przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinny być zakwalifikowane jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, lub też od których zaniechano poboru podatku.

W treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, została przedstawiona definicja przychodów, zgodnie z którą przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W treści art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały określone źródła przychodów, a w pkt 9 zostały wymienione inne źródła.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

W związku z powyższym oraz faktem, że w myśl zasad ogólnych o przychodzie mówi się w każdym przypadku, w którym u podatnika wystąpią korzyści (przede wszystkim) majątkowe, w opinii Wnioskodawcy, nie powinno być wątpliwości, że udział w części kosztów uczestnictwa Beneficjentów w Programie, stanowiący w rzeczywistości dopłatę, będzie podlegał pod przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego Nr 2, dopłaty jakich dokonuje , w związku z pokryciem części kosztów uczestnictwa Beneficjentów w podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. l pkt 78 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 78 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dopłaty z innych źródeł do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2 000 zł.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypoczynek jest zorganizowany,
2. organizatorem wypoczynku jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,
3. forma wypoczynku nie odbiega swoim charakterem od wymienionych form wypoczynku, takich jak wczasy, kolonie, obozy lub zimowiska, przy czym może to być również wypoczynek połączony z nauką, pobyt na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych,
4. dopłata dotyczy dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18 roku życia.

Powyżej wskazane kryteria są powoływane przez organy w poniższych interpretacjach indywidualnych:

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 marca 2019 r., Nr 0112-KDIL3-1.4011.28.2019.1.AGR,

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 28 grudnia 2016 r., Nr 1061-IPTPB4.4511.230.2016.2.KS,

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 8 września 2016 r., Nr 1061-IPTPB4.4511.112.2016.2.MG,

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 listopada 2012 r., Nr IPTPB1/415-462/12-4/MD.

Zdaniem Wnioskodawcy, odnosząc powyższe do przedmiotu niniejszego wniosku należy wskazać, że:

1. wskazanie w ww. przepisie określonych typów wypoczynku jednoznacznie wskazuje na to, że intencją ustawodawcy było wyłączenie z zakresu przedmiotowego zwolnienia dopłat do niezorganizowanych form wypoczynku (planowanego we własnym zakresie). mają formę wypoczynku zorganizowanego, wypełniając jednocześnie definicję wypoczynku, o której mowa w art. 92a ustawy o systemie oświaty oraz podlegają zgłoszeniu do kuratorium oświaty, zgodnie z art. 92d wskazanej ustawy;
2. Wnioskodawca prowadzi statutową działalność w zakresie m.in. organizacji wyjazdów - kolonii dla dzieci i młodzieży. Zgodnie z § 4 pkt 13 statutu celem jest: wspomaganie i organizowanie programów wypoczynku dzieci i młodzieży. Ponadto Wnioskodawca jest organizatorem wypoczynku w myśl art. 92c ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o systemie oświaty. Powyższe potwierdzają interpretacje organów podatkowych, przykładowo:
3. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 stycznia 2017 r., Nr 1462-IPPB4.4511.1169.2016.1.JK2: (...) do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można zarówno te podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, np.: biura turystyczne, biura podróży, jak również i te, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością, m.in. szkoły i placówki, kościoły, stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego.;

1. Wakacje z pasją mają formę, jaka wprost została wymieniona w analizowanym przepisie, tj. kolonii. W związku z tym, że ustawodawca nie wprowadził definicji legalnej kolonii należy odwołać się do innych źródeł. Zgodnie z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN kolonie to zorganizowany pobyt wypoczynkowy dzieci i młodzieży szkolnej w czasie wakacji, poza miejscem stałego zamieszkania. Niewątpliwie więc Program organizowany przez mieści się w tej definicji;
2. dopłata, jakiej dokonuje Wnioskodawca, dotyczy dzieci i młodzieży, które nie ukończyły 18 lat. Zgodnie z regulaminem Programu tylko takie osoby mogą być uczestnikami .

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zwrócić również uwagę, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają szczególnych unormowań dotyczących dokumentowania poniesionych wydatków dla potrzeb zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 78 tej ustawy. Przy braku ustawowo określonych przesłanek w tym zakresie nie ma podstawy by twierdzić, że określony sposób dokumentowania dopłaty udzielonej przez na rzecz udziału Beneficjentów w warunkuje możliwość zastosowania zwolnienia jej z opodatkowania w wysokości do 2 000 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, dopłata dokonywana przez Wnioskodawcę, polegająca na pokryciu części kosztów uczestnictwa Beneficjentów w spełnia kryteria, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym do kwoty nieprzekraczającej w roku kwoty 2 000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust 1 cyt. ustawy ustawodawca określił katalog źródeł przychodów, wśród których w pkt 9 wymienił: inne źródła..

Natomiast w myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

1. z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra niezależnie od ich wysokości,
2. z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2 000 zł.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

• wypoczynek jest zorganizowany,

• organizatorem wypoczynku jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,

• forma wypoczynku nie odbiega swoim charakterem od wymienionych form wypoczynku, takich jak wczasy, kolonie, obozy lub zimowiska, przy czym może to być również wypoczynek połączony z nauką, pobyt na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych,

• dopłata dotyczy dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18 roku życia.

Dopłaty do wypoczynku, które spełniają łącznie ww. warunki i są finansowane z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra podlegają w całości zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym, natomiast w przypadku sfinansowania dopłat z innych źródeł zwolnienie przysługuje do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2 000 zł.

Przechodząc do przesłanki dotyczącej zorganizowania wypoczynku przez podmiot prowadzący działalność w tym zakresie, należy zauważyć, że obowiązek zorganizowania wypoczynku przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie oznacza, że zasadnicze znaczenie ma formalno-prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu. Istotne jest przy tym, czy podmiot świadczący tego typu usługi wypoczynkowe czyni to zgodnie ze specjalnymi regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży.

W świetle powyższego należy zauważyć, że stosownie do § 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67, z późn. zm.), organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.

Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można zarówno te podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, np.: biura turystyczne, biura podróży, jak również i te, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością, m.in. szkoły i placówki, kościoły, stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego.

Dla zastosowania omawianego zwolnienia istotna jest również forma zorganizowanego wypoczynku. Mianowicie musi ona przybrać postać wczasów, kolonii, obozów lub zimowisk, bądź musi być związana z pobytem na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych lub leczniczo-opiekuńczych. Poza zakresem tego zwolnienia są zatem tzw. wczasy pod gruszą, wizyta u rodziny, czy wypady organizowane na własną rękę.

Wprowadzając obowiązek zorganizowania wypoczynku przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, ustawodawca nie sprecyzował bliżej tego pojęcia. Powołany przepis nie wskazuje, czy ma być to podmiot, który świadczy usługi organizacji wypoczynku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy podmiot zajmujący się statutowo tego typu działalnością.

Definiując powyższe formy wypoczynku zgodnie z Uniwersalnym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A., pod ich pojęciem należy rozumieć:

• wczasy, czyli wypoczynek poza miejscem zamieszkania, którego organizatorzy za opłatą zapewniają noclegi, całodzienne wyżywienie, a niekiedy także rozrywki sportowe i kulturalne,

• kolonie, czyli zorganizowany pobyt dzieci i młodzieży poza miejscem stałego zamieszkania, dla wypoczynku w czasie wakacji,

• półkolonie, czyli forma zespołowego wypoczynku dla dzieci w miejscu ich zamieszkania, organizowana w czasie wakacji,

• obóz, czyli zorganizowany wypoczynek grupy ludzi, często połączony z uprawianiem sportu, doskonaleniem zawodowym, nauką języków obcych,

• zimowisko, czyli zorganizowany w celach wypoczynkowych pobyt młodzieży poza miastem w czasie ferii zimowych,

• wycieczka, czyli wędrówka lub wyjazd w celach turystycznych.

Mając na uwadze ww. definicje słownikowe należy stwierdzić, że wycieczka i półkolonia to w istocie forma wypoczynku.

Jednocześnie należy podkreślić, że wymienione przez ustawodawcę w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formy wypoczynku w postaci wczasów, kolonii, obozów czy zimowisk mają na celu uwypuklenie warunku uczestniczenia w formach wypoczynku zorganizowanego przez uprawnione podmioty na zasadach określonych w rozporządzeniu w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania. Intencją ustawodawcy jest bowiem wyłączenie z zakresu przedmiotowego zwolnienia dopłat do niezorganizowanych form wypoczynku, takich na przykład jak wczasy potocznie nazywane pod gruszą.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest organizacją pożytku publicznego działającą w zakresie edukacji dzieci i młodzieży. Nie prowadzi działalności gospodarczej, a jedynie odpłatną i nieodpłatną działalność pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2020 r., poz. 1057). Do celów Wnioskodawcy należy m.in. wspomaganie i organizowanie programów wypoczynku dzieci i młodzieży. Wnioskodawca realizuje swoje cele m.in. poprzez organizację systemu wsparcia finansowego i rzeczowego dla działań służących wyrównywaniu szans, pomocy w rozwoju dzieci i młodzieży oraz wspieraniu ich aktywności, w tym pozyskiwanie środków na fundowanie stypendiów dla dzieci i młodzieży umożliwiających im uczęszczanie do szkół i uczelni o wysokim poziomie, organizację i uczestniczenie w zajęciach uzupełniających oraz rozwijanie własnych przedsięwzięć i zainteresowań, organizowanie wycieczek, kursów, kolonii, imprez kulturalnych oraz wyjazdów wypoczynkowo-edukacyjnych w kraju i za granicą, w tym związanych z edukacją ekologiczną i profilaktyką zdrowia dzieci i młodzieży.

, dążąc do realizacji wskazanych powyżej celów, prowadzi programy edukacyjne i rozwojowe. Jednym z nich są (dalej: Program, ). Projekt ma formę kolonii (zorganizowanego wypoczynku) i realizuje program edukacyjny bazujący na ogólnej charakterystyce programów młodzieżowych pomagając dzieciom i młodzieży w rozwijaniu pozytywnych postaw wobec siebie i innych, umiejętności społecznych oraz kompetencji osobistych, których nie są w stanie rozwijać we własnym środowisku.

dzielą się na turnusy o określonej tematyce przewodniej. Każdy z nich trwa 6 dni i realizowane są one w sezonie letnim. Podczas trwania Programu nad dziećmi i młodzieżą opiekę sprawuje kierownik oraz wychowawcy. są organizowane w oparciu o przepisy ustawy o systemie oświaty. Program wypełnia definicję wypoczynku przewidzianą w art. 92a ustawy o systemie oświaty, zgodnie z którą jest to wypoczynek organizowany dla dzieci i młodzieży w celach rekreacyjnych lub regeneracji sil fizycznych i psychicznych, połączony ze szkoleniem lub pogłębianiem wiedzy, rozwijaniem zainteresowań, uzdolnień lub kompetencji społecznych dzieci i młodzieży, trwający nieprzerwanie co najmniej 2 dni, w czasie ferii letnich i zimowych oraz wiosennej i zimowej przerwy świątecznej, w kraju lub za granicą, w szczególności w formie kolonii, półkolonii, zimowiska, obozu i biwaku. Ponadto jest organizatorem wypoczynku, w myśl art. 92c ust. 1 lit. a) wskazanej ustawy, organizującym go w celach niezarobkowych oraz dokonuje właściwego zgłoszenia organizacji do kuratorium oświaty (zgodnie z art. 92d ww. ustawy). Rekrutacja do odbywa się poprzez formularze zgłoszeniowe. Głównymi kryteriami kwalifikującymi jest motywacja i determinacja do uczestnictwa. Zgodnie z regulaminem Programu, jego adresatami są dzieci i młodzież poniżej 18 roku życia.

Koszty uczestnictwa Beneficjentów w pokrywane w ten sposób, że rodzice Uczestników finansują ich część, a pozostałą kwotę dopłaca Wnioskodawca. Dopłata do udziału jednego uczestnika, jakiej dokonuje , nie przekracza kwoty 2 000 zł na jednego Uczestnika. Wnioskodawca kwalifikuje wskazane świadczenia, tj. opłatę za udział Uczestnika w , do przychodów z działalności statutowej. Stanowią one przychody z odpłatnej działalności pożytku publicznego. finansuje swoją działalność statutową głównie z darowizn. Dopłaty do uczestnictwa Beneficjentów w są więc finansowane z środków, jakie Fundacja otrzymała w ramach darowizn na realizację zadań statutowych.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że świadczenia, jakie są udostępniane na rzecz Beneficjentów przez , poprzez organizację opisanego Programu, podlegają przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinny być zakwalifikowane jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie należy wskazać, że dopłata celem pokrycia części kosztów udziału Beneficjentów w stanowi dopłatę, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym podlega zwolnieniu z opodatkowania do kwoty 2 000 zł.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Wyjaśnić należy, że w postawionym pytaniu oznaczonym Nr 2 Wnioskodawca przywołał błędną jednostkę redakcyjną przepisu, tj. art. 21 ust. 78 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż z treści przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz stanowiska Wnioskodawcy wynika, że przedmiotowe pytanie dotyczy art. 21 ust. 1 pkt 78 lit. b) ww. ustawy. Powyższe nie ma jednak wpływu na treść niniejszego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej