Natomiast art. 3 ust. 2a ww. ustawy stanowi, że:

W myśl art. 4a ww. ustawy:

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego (art. 3 ust. 1 ww. ustawy) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że posiada Pani obywatelstwo polskie. Pani miejsce zamieszkania oraz centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) znajdował się i nadal znajduje się w Polsce, gdzie Pani pracuje i co roku się rozlicza. Na terytorium Polski przebywa Pani na stałe, dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W latach 2005-2009 Pani mąż mieszkał i pracował w Irlandii i tam płacił składki na ubezpieczenie społeczne i podatki. Pani mąż zmarł w 2009 r. Po jego śmierci została Pani przyznana przez Department of Employment Affairs and Social Protection, Deparetment Widow's Contributory Pension renta wdowia. Renta wdowia po Pani zmarłym mężu jest świadczeniem rodzinnym przyznanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii wypłacanym przez Zakład Opieki Społecznej Wydział Ochrony Socjalnej. Renta wdowia jest w Irlandii zwolniona z podatku. Renta wdowia z Irlandii wpływa do polskiego banku, który nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy. Od przedmiotowego świadczenia co miesiąc odprowadzała/odprowadza Pani zaliczki na podatek dochodowy.

Poza wskazaną rentą wdowią uzyskiwała i uzyskuje Pani dochód ze stosunku pracy w Polsce.

W związku z tym, że posiadała i posiada Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce oraz otrzymuje rentę wdowią z Irlandii, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 29 poz. 129), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Irlandię w dniu 7 czerwca 2017 r. („Konwencja MLI”).

W myśl art. 18 ust. 1 ww. Umowy:

Stosownie natomiast do art. 18 ust. 2 ww. Umowy:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. Umowy:

Mając na uwadze powyższe uregulowania stwierdzić należy, że otrzymywana przez Panią renta wdowia po zmarłym mężu z Irlandii, z uwagi na to, że Pani miejscem zamieszkania jest Polska, podlega opodatkowaniu w Polsce.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 stycznia 2018 r.:

Zgodnie natomiast z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Końcowo wskazać należy, że stosownie do art. 81 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.):

Jednocześnie podkreślić należy, że zgodnie z art. 3 pkt 5 ww. ustawy:

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ww. ustawy). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że zgodnie z postanowieniami Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, otrzymywana przez Panią renta wdowia z Irlandii podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Jednocześnie jednak, skoro otrzymywana renta wdowia - jak Pani twierdzi - jest świadczeniem rodzinnym przyznanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii, to jest ona zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, w latach 2016-2021 nie ciążył na Pani obowiązek odprowadzania z tego tytułu zaliczek na podatek dochodowy. Nie powinna Pani również w 2022 r. odprowadzać zaliczek na podatek dochodowy od otrzymywanej z Irlandii renty wdowiej. Powyższe ustalenia będą miały również zastosowanie do ww. świadczenia wypłacanego w latach kolejnych, o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny.

Wskazać również należy, że co do zasady nie występuje obowiązek wykazywania w zeznaniu rocznym świadczenia, które podlega zwolnieniu przedmiotowemu. Natomiast w zaistniałej sytuacji, zapłacone przez Panią w latach 2016-2021 zaliczki na podatek dochodowy z tytułu otrzymanego w latach 2016-2021 świadczenia z Irlandii, tj. renty wdowiej (który to przychód zwolniony jest z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy), stanowią nienależnie wpłacony podatek, podlegający zwrotowi na przykład poprzez złożenie przez Panią korekty zeznań podatkowych o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za lata 2016-2021 lub poprzez złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty, stosownie do przepisów ustawy Ordynacja podatkowa.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).