Temat interpretacji
IP BOX
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
19 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 14 kwietnia 2022 r. (data wpływu) oraz 27 maja 2022 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Od dnia 1 listopada 2018 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem, tj. wykonywanie zlecanych Wnioskodawcy przez zleceniodawców prac programistycznych, które prowadzą do powstania unikalnych, indywidualnie dopasowanych do potrzeb zleceniodawców rozwiązań programistycznych.
Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów (dalej „KPiR”), a dochód uzyskiwany z prowadzonej działalności opodatkowuje w wybranej przez niego formie podatku liniowego w stawce 19%.
Opis działalności:
Wnioskodawca obecnie współpracuje tylko z jednym podmiotem (…..) na podstawie umowy o stałej współpracy z dnia 12 listopada 2020 r. (dalej „Umowa”).
Przedmiotem zawartej Umowy jest:
-projektowanie, wykonywanie oraz utrzymywanie oprogramowania,
-konsultacje techniczne.
Świadczona przez Wnioskodawcę usługa polega na współtworzeniu aplikacji służącej do tworzenia przewodników mających na celu ułatwienie użytkownikowi przeprowadzkę z punktu A do B na terenie Anglii zgodnie z angielskim prawem i lokalnymi wymogami.
Tworzone oprogramowanie wykorzystuje technologie web. W ramach trwających prac nad projektem stworzono aplikację klienta dostępną poprzez przeglądarkę internetową. Aplikacja kliencka rozwijana jest przy wykorzystaniu programowania (….) i odpowiada za prezentację danych i interakcje z użytkownikami. Wykorzystuje też jako zależność wiele bibliotek programistycznych, których zadaniem jest ujednolicenie wzorców interfejsu użytkownika pomiędzy wieloma projektami. W trakcie implementowania funkcjonalności projektowych, wspomniane biblioteki mogą stanowić ograniczenia w realizacji, co wiąże się z potrzebą modyfikacji kodu źródłowego. Pod pojęciem modyfikacji znajduje się tworzenie nowego kodu źródłowego oraz zmiany, dzięki którym powstaje nowy kod źródłowy o zupełnie nowych funkcjonalnościach i indywidualnych cechach. Każdy z programistów odpowiada za określoną cześć biblioteki, a więc i kodu źródłowego. Stworzone kody źródłowe opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu kodu źródłowego, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalenia dostępnych rozwiązań programistycznych.
Wnioskodawca udziela również konsultacji technicznych w zakresie projektowanego i tworzonego przez niego oprogramowania - jest to istotny element w procesie tworzenia aplikacji przez zespół programistów, którzy muszą komunikować i konsultować się ze sobą w sposób ciągły i systematyczny, celem zapewnienia kompatybilności tworzonych przez nich fragmentów kodu źródłowego. Konsultacje te stanowią wiec nieodłączny element tworzenia oprogramowania przez zespół niezależnych programistów, ponieważ ukierunkowują one ich prace i zwiększają efektywność realizacji wspólnego celu.
Wnioskodawca tworząc lub ulepszając kod źródłowy wykorzystuje następujące elementy: posiadaną wiedzę praktyczną (wynikającą z jego doświadczenia) i teoretyczną, istniejące narzędzia informatyczne oraz pozyskiwaną do realizacji konkretnego projektu wiedzę. Wnioskodawca nabywa nową wiedzą poprzez: korzystanie ze specjalistycznych książek np.: serii książek (….) autorstwa (….), korzystanie z portali specjalistycznych np.(….) , szkoleń na żywo i wymiany wiedzy z innymi programistami w czasie rozmów.
Warto wspomnieć również o samej specyfice branży programistycznej, która wiąże się ze zwiększaniem zasobów wiedzy. Specyfiką tą jest jej ciągła zmiana i rozwój. W związku z powyższym programista musi stale zapoznawać się z nowymi rozwiązaniami, zmianami w językach programowania, nowymi usługami itp.
Działania podejmowane przez Wnioskodawcę cechuje więc innowacyjność oraz indywidualne podejście do problemu przed jakim stoi przy realizacji projektu.
Zgodnie z postanowieniami Umowy Spółka nabywa od Wnioskodawcy autorskie prawa majątkowe do wszelkich rezultatów prac powstałych w wyniku wykonywania przez Wykonawcę obowiązków określonych w Umowie, stanowiących „utwór” w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej „Utwory”) sukcesywnie z chwilą ustalenia tych Utworów lub części Utworów. Ponadto autorskie prawa majątkowe przenoszone są na wszystkich znanych polach eksploatacji. Stworzone kody źródłowe są nabywane w ramach Umowy przez Spółkę za wynagrodzeniem w miesięcznych okresach rozliczeniowych.
Wnioskodawca odpowiada także wobec Spółki oraz osób trzecich za wszelkie szkody wyrządzone w trakcie realizacji oraz wykonuje czynności samodzielnie bez nadzoru Spółki.
Ponosi on też ryzyko prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.
W niedalekiej przyszłości, Wnioskodawca, planuje również rozszerzyć świadczenie usług w obszarze niezwiązanym z tworzeniem kodów źródłowych. Będzie to m.in. świadczenie usługi szkoleniowej z IT, serwisowej komputerów.
W przypadku powstania przychodów wymienionych powyżej, Wnioskodawca w przypadku kosztów, których nie można bezpośrednio przypisać do przychodów z kwalifikowanych własności praw intelektualnych lub do świadczenia usługi szkoleniowej z obszaru IT, usługi serwisowej komputerów, to przypisanie wartości poszczególnych kosztów będzie odbywało się na podstawie proporcji przychodów danego rodzaju do przychodu ogółem.
Wnioskodawca, w związku z realizowaną Umową o stałej współpracy ze Spółką ponosi m.in. wydatki na:
1.Sprzęt komputerowy (m.in.: karty pamięci, karta graficzna) - pozwala na fizyczne i techniczne wytwarzanie kodów źródłowych i testowanie ich.
2.Czynsz za lokal mieszkalny, w którym Wnioskodawca prowadzi działalność - kosztem jest część czynszu, który odpowiada części lokalu użytkowanej w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Poniesienie tego wydatku jest konieczne celem zapewnienia Wnioskodawcy miejsca do fizycznego świadczenia usługi.
3.Internet - służy wytwarzaniu i testowaniu kodów źródłowych, pozyskiwaniu wiedzy niezbędnej do pisania oprogramowania, a także do kontaktu ze Spółką.
4.Abonament telefoniczny - umożliwia bieżący i szybki kontakt ze Spółką przy realizacji usługi.
5.Obowiązkowe składki na ubezpieczenie społecznie i Fundusz Pracy - są uwzględniane jako bezpośrednie koszty uzyskania przychodu w KPiR, gdyż są to obowiązkowe wydatki ponoszone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
6.Materiały, meble biurowe i akcesoria biurowe (krzesło, biurko) - zakup mebli biurowych zapewnia Wnioskodawcy komfortowe warunki umożliwiające świadczenie usługi na rzecz Spółki, a odpowiednie warunki chronią Wnioskodawcę przed powstaniem takich chorób jak: skrzywienie kręgosłupa czy zespół cieśni nadgarstka.
7.Prowadzenie księgowości przez profesjonalny podmiot - outsourcing usług księgowych ma na celu zapewnienie prawidłowości sporządzenia ewidencji rachunkowej, również na potrzeby rozliczenia ulgi IP Box.
Powyższe wydatki są kosztami bezpośrednio ponoszonymi w celu właściwej realizacji Umowy o stałej współpracy i finalnie tworzenia kodów źródłowych.
Wnioskodawca przewiduje, że w przyszłości będą ponoszone następujące wydatki, które również będą kosztami bezpośrednimi przy realizacji Umowy ze Spółką i tworzeniu kodów źródłowych:
1.Zakup sprzętu komputerowego - pozwoli na szybsze i lepsze wytwarzanie kodów źródłowych i testowanie ich.
2.Wydatki na samochód (opłaty za leasing, paliwo, wydatki eksploatacyjne) - są to niezbędne wydatki umożliwiające realizację zadań wynikających z umowy świadczenia usług informatycznych: szybki i sprawny dojazd do Spółki oraz do specjalistycznych sklepów komputerowych.
Wnioskodawca prowadzi odrębną od KPiR ewidencję zgodną z art. 30cb ust. 1 i 2 ustawy o PIT umożliwiającą ustalenie przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, kosztów uzyskania przychodów związanych z wytworzeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej, dochodu (straty) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Odrębna ewidencja prowadzona jest w okresach miesięcznych od momentu rozpoczęcia świadczenia usługi na rzecz (….).
Wniosek doprecyzował Pan o następujące informacje:
Działalność realizowana przez Wnioskodawcę obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm). Na prace rozwojowe składają się następujące czynności: nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej wiedzy programistycznej, posiadanych umiejętności programistycznych. Czynności te są bezpośrednio związane z procesem tworzenia kodów źródłowych. Dodatkowo używane są narzędzia informatyczne, bez których nie jest możliwością napisanie kodu źródłowego.
W ramach działalności gospodarczej tworzone są kody źródłowe, które nie występowały wcześniej. Zdarzają się sytuacje, że określony kod źródłowy musi zostać poddany zmianom. Modyfikacją i ulepszeniom poddawane są własne kody źródłowe. Jednakże dokonywane zmiany powodują zawsze powstanie nowego, niepowtarzalnego kodu źródłowego (program komputerowy).
Działalność prowadzona jest w sposób systematyczny. Składają się na nią systematyczne i ciągłe działania, których efektem jest powiększanie posiadanej wiedzy, implementacji już posiadanych zasobów wiedzy w bezpośrednim procesie tworzenia kodów źródłowych. Przejawem takiego działania zwiększającego wiedzę jest np. korzystanie ze specjalistycznych kursów, internetowej prasy branżowej, zapoznawanie się ze stosowanymi standaryzacjami w dokumentacjach programistyczny. Proces pisania kodu źródłowego też jest realizowany według określonego harmonogramu i dąży zawsze do osiągnięcia określonego celu. W trakcie prac wykorzystywana jest wiedza.
Należy zwrócić również uwagę, że sam charakter pracy jako programisty wymusza tak naprawdę na Wnioskodawcy ciągłe poszerzenia wiedzy, uczenie się nowych umiejętności, wprowadzanie ich w życie, poszukiwanie nowych i lepszych rozwiązań w procesie tworzenia kodów źródłowych. Musi to robić, żeby nie wypaść z „wymagającego rynku programistów”.
Każdy napisany kod źródłowy (program komputerowy) podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Usługi świadczone zgodnie z zawarta umową nie są wykonywane pod kierownictwem. Wnioskodawca zlecone czynności realizuje bez wskazania miejsca i czasu tworzenia kodów źródłowych.
Wnioskodawca osiąga dochód z wytworzonego i rozwijanego (ulepszanego) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Wnioskodawca gdy dokonuje ulepszenia, modyfikacji to realizuje to tylko na swoich kodach źródłowych. Nie działa na podstawie umowy licencyjnej.
W wyniku tworzenia/rozwinięcia własnego kodu źródłowego (programu komputerowego) powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Jest to zawsze niepowtarzalny, indywidualny utwór.
Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do wyżej wymienionych utworów, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawa pokrewnych.
Wnioskodawca do wydatków wymienionych jako sprzęt komputerowy zaliczył zakup: karty graficznej, karty pamięci. Są to koszty które zostały już poniesione. Nie można przewidzieć co będzie musiał Wnioskodawca jeszcze kupić do firmy. Obecnie Wnioskodawca przewiduje, że względu na szybki rozwój technologiczny branży IT i stawianym coraz większym wymaganiom komputerom to będzie musiał w niedalekiej przyszłości kupić komputer stacjonarny i przenośny, klawiaturę, mysz bezprzewodową.
Wydatki na sprzęt komputerowy i akcesoria komputerowe (do tej grupy zalicza się klawiaturę, mysz bezprzewodową i jest to katalog otwarty) umożliwiają fizyczne i techniczne tworzenie kodów źródłowych. Bez korzystania z tych urządzeń nie jest możliwe stworzenia kodu źródłowego. Wydatki te są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Wydatki na materiały, meble biurowe i akcesoria biurowe: (krzesło, biurko) - zakup mebli biurowych, stanowią katalog zamknięty.
Wnioskodawca pod pojęciem „wydatki na samochód” uznaje koszty poniesione na bieżące wykorzystanie samochodu w działalności gospodarczej. Wydatki takie to np.: wydatki za tankowanie samochodu, wydatki za naprawy samochodu, wydatki za wymianę opon, itp.
Pod pojęciem wydatków eksploatacyjnych Wnioskodawca rozumie ponoszenie powyższych kosztów powstałych w normalnym procesie użytkowania pojazdu i są one niezbędne, żeby móc korzystać z samochodu.
Ponoszenie wydatków na bieżącą eksploatację samochodu umożliwia szybki i bezproblemowy dojazd do Zleceniodawcy, jego klienta (dla którego ma być finalny program komputerowy) a co za tym idzie ułatwia realizację umowy - pisanie kodów źródłowych. Dodatkowo umożliwia aktywny udział w danym projekcie poprzez uczestnictwo w okresowych spotkaniach programistów, podczas których następuje realizacja kilku z przesłanek prac rozwojowych np.: nabywanie nowej wiedzy w trakcie rozmów z innymi programistami, łączenie posiadanej i nowej wiedzy, kształtowanie nowych umiejętności. Wydatki te są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Jedynym wydatkiem poniesionym na zakup środka trwałego to zakup karty graficznej, która została wprowadzona do ewidencji środków trwałych i zamortyzowana jednorazowo.
Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję na podstawie której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualne i koszty przypadające na każde kwalifikowane praw własności intelektualnej. Ewidencja ta umożliwia ustalenie kwoty dochodu, straty, przychodu, kosztów. Ewidencja prowadzona jest na „bieżąco” od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzeni kwalifikowanego IP.
Wnioskodawca realizuje we własnej działalności własne działania badawczo-rozwojowe i na własne potrzeby. Nie wykonuje tego w ramach działalności badawczo-rozwojowej Zleceniodawcy. Cały proces jest realizowany w ramach zespołu, ale każdy programista odpowiada za swoją część. Nie ma też możliwości aby jedna osoba była w stanie stworzyć finalny program z własnoręcznie stworzonych kodów źródłowych.
Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do części finalnego programu, czyli kodów źródłowych (powstałe w efekcie własnej pracy twórczej).
Stworzone kody źródłowe (fragmenty finalnego programu) są odrębnym programem komputerowym podlegającym ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Konsultacje techniczne realizowane są poprzez kontakt mailowy, telefoniczny, spotkań online, spotkań w siedzibie klienta Zleceniodawcy. W trakcie tych kontaktów ustalane są różne problematyczne kwestie, których nie można było przewidzieć na etapie zbierania wymagań i ustalania końcowego efektu przez dział sprzedaży. Konsultacje techniczne wykonywane są wyłącznie w odniesieniu do kodów źródłowych do których przysługują autorskie prawa majątkowe Wnioskodawcy. Powyższych konsultacji technicznych nie można w żadnym razie przyporządkować jako oddzielne konsultacje. Same konsultacje nie są odrębnym, samoistnym procesem. Konsultacje techniczne są wymuszone przez proces tworzenia kodów źródłowych. Finalny odbiorca finalnego programu komputerowego możne np. posiadać inne możliwości sprzętowe IT, może planować zmiany w posiadanych serwerach, może też być błąd na etapie zbierania wymagań przez dział sprzedaży. Otrzymywane wynagrodzenie nie jest udzielane za konsultacje techniczne, a tylko i wyłącznie za przeniesienie praw autorskich.
Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania 5% od 1 stycznia 2021.
Wnioskodawca będzie chciał w przyszłości skorzystać z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatku dochodów uzyskiwanych z przeniesienia praw autorskiego do własności kwalifikowanego IP w takich samych stanach faktycznych jakie zostały przedstawione we wniosku.
Pytania
1. Czy wykonywana przez Wnioskodawcę działalność, polegająca na projektowaniu, wykonywaniu i utrzymywaniu oprogramowania oraz udzielania niezbędnych konsultacji w zakresie tworzonego przez siebie oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?
2. Czy prawa Wnioskodawcy do tworzonego przez niego oprogramowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?
3. Czy w przedstawionym stanie faktycznym i przyszłym możliwe jest i będzie zastosowanie preferencyjnej stawki podatkowania w wysokości 5% na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT do osiąganego przez Wnioskodawcę dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?
4. Czy ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględnienia wydatków na sprzęt komputerowy, abonament telefoniczny i internet, składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy, meble, materiały i akcesoria biurowe, koszt prowadzenia księgowości, paliwo i wydatki eksploatacyjne samochodu?
Pana stanowisko w sprawie
Ad 1
Zdaniem Wnioskodawcy czynności wykonywane na podstawie umowy o stałej współpracy, polegające na projektowaniu, wykonywaniu i utrzymywaniu oprogramowania, a także na udzielaniu konsultacji technicznych zleceniodawcy w zakresie tworzonego oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej ujętej w przepisach ustawy o PIT.
Stosownie do art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Punkt 40 tego samego artykułu wskazuje natomiast, że prace rozwojowe należy rozumieć zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Z zawartej w przywołanym przepisie definicji wynika, że prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Przywołane powyżej przepisy pozwalają na wyodrębnienie następujących cech działalności badawczo-rozwojowej, które powinny charakteryzować prace wykonywane przez Wnioskodawcę:
- Posiadająca twórczy charakter;
- Obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe;
- Podejmowana w sposób systematyczny;
- Podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W ocenie Wnioskodawcy wykonywana przez niego działalność spełnia wszystkie wyszczególnione wyżej cechy.
Zgodnie z wyrokiem WSA w Łodzi z dnia 1 grudnia 2020 r., sygn. akt I SA/Łd 443/20, twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej oznacza, że działalność ta ma posiadać charakter kreatywny, a zatem nowatorski, oryginalny w pomyśle, czyli musi być nastawiona na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają charakteru odtwórczego. Działalności Wnioskodawcy nie można odmówić twórczego charakteru, gdyż skupia się ona na ciągłym tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu kodów źródłowych, których całokształt składa się na oryginalne oprogramowanie, implementujące autorskie rozwiązania programistyczne ich autora oraz realizujące indywidualne potrzeby zleceniodawcy. Działalność Wnioskodawcy w pełni spełnia więc przesłanki „twórczości” wymienione w przywołanym wyroku WSA.
W ocenie Wnioskodawcy działalność prowadzona przez niego nie obejmuje badań naukowych, wobec czego interpretacja tego terminu nie została omówiona w niniejszym wniosku. Obejmuje ona natomiast prace rozwojowe, których definicja wprost nawiązuje do „wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów”, które mają służyć do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań. Projektowanie, wykonywanie i utrzymywanie oprogramowania, będące przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności, bezspornie wpisuje się w przedstawione rozumienie „prac rozwojowych” - stanowi ona bowiem kwintesencję pracy programistycznej. Przez „utrzymywanie” oprogramowania należy rozumieć prace programistyczne, które mają na celu rozwiązanie występujących błędów w utworzonym wcześniej oprogramowaniu, co następuje poprzez modyfikację kodów źródłowych w sposób kreatywny i nieschematyczny - każdy przypadek cechuje się indywidualnym i niepowtarzalnym charakterem, z którym przychodzi zmierzyć się w danym momencie Wnioskodawcy.
Działalność Wnioskodawcy jest prowadzona w sposób systematyczny, tj. ma ona charakter ciągły i ukierunkowany na zwiększanie zasobów wiedzy oraz wykorzystywania ich do tworzenia nowych zastosowań. W realizacji umowy o stałej współpracy Wnioskodawca tworzy oprogramowanie na potrzeby konkretnego projektu, który zmierza do stworzenia nowego produktu na rynku w formie aplikacji webowej, wprowadzającą nową i nowatorską funkcjonalność na rynku dla jej przyszłych użytkowników. Projekt tego rodzaju wymaga pracy wielu osób przez okres wielu miesięcy, co w przypadku Wnioskodawcy oznacza konieczność podejmowania działalności przez co najmniej kilka godzin dziennie. Mając na uwadze samodzielny charakter wykonywanych prac, Wnioskodawca musi działać w sposób regularny, uporządkowany i zaplanowany, co wyklucza incydentalność prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Zwiększenie zasobów wiedzy następuje w procesie tworzenia nowego kodu źródłowego, który wykorzystywany jest do nowych zastosowań wraz z pojawiającymi się nowymi potrzebami technologicznymi w procesie tworzenia oprogramowania. Wskazać należy tu specyfikę branży IT, której tempo zmian wymusza na programistach konieczność ciągłego uczenia się i rozwiązywania nowych problemów, które wynikają nie tylko z rozwoju technologicznego, lecz także z ewoluującego zapotrzebowania na nowe rozwiązania i zastosowania istniejących technologii informatycznych.
Zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że prowadzona przez niego działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o PIT na potrzeby zastosowania preferencyjnej stawki podatku od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ad 2 (stanowisko sformułowane w uzupełnieniu)
Prawa autorskie do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.
Przywołany przepis wśród kwalifikowanych praw własności intelektualnej wprost wymienia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które podlega ochronie na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Uznanie autorskiego prawa do programu komputerowego za kwalifikowane prawo własności intelektualnej uzależnione jest zatem od dwóch kryteriów:
1)prawo to musi podlegać ochronie na podstawie odrębnych przepisów prawa krajowego lub międzynarodowego;
2)przedmiot ochrony, tj. w tym wypadku program komputerowy, musiał zostać wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Art. 74 ust. 1 i 2 tejże ustawy wskazuje, że programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy nie stanowią inaczej, a ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.
Działalność Wnioskodawcy polega na projektowaniu, tworzeniu i utrzymywaniu oprogramowania. W ocenie Wnioskodawcy powstające w wyniku jego prac oprogramowanie należy uznać za będące przez niego wytwarzane, rozwijane bądź ulepszane w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Omówienie działalności Wnioskodawcy jako działalność badawczo- rozwojowa zostało przedstawione w stanowisku Wnioskodawcy do pytania nr 1.
Tak tworzone oprogramowanie jest więc programem komputerowym. Z punktu 79 i 80 wyjaśnień Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. „dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box” wynika, że program komputerowy należy rozumieć jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Co więcej, przedmiotem ochrony autorskiego prawa do programu komputerowego jest „kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego”. Warto zaznaczyć, że wyjaśnienia Ministerstwa Finansów opierają się na doktrynie prawa autorskiego. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, należy uznać za program komputerowy, gdyż Wnioskodawca tworzy kod źródłowy, a ten z kolei stanowi kombinacje komend adresowanych do komputera, a więc stanowi on zbiór instrukcji wykonywanych przez komputer celem osiągnięcia z góry określonego przez jego autora celu. W punkcie 89 przywołanych wyjaśnień dosłownie wskazano, że program komputerowy należy rozumieć szeroko - holistycznie i funkcjonalnie. Program komputerowy obejmuje zatem części składowe, takie jak: kod źródłowy czy interfejs.
W związku z powyższą argumentacją, zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na zadane pytanie powinna być twierdząca.
Ad 3
Zdaniem Wnioskodawcy dochody uzyskiwane w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, szczegółowo omówionej w niniejszym wniosku, powinny podlegać preferencyjnemu opodatkowaniu dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w 5% stawce, które wynika z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.
Stosownie do powyższego przepisu podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Art. 5a pkt 6 ustawy o PIT definiuje pozarolniczą działalność gospodarczą jako działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9.
Co więcej, zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o PIT, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynnościoraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonychprzez zlecającego te czynności;
3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Działalność Wnioskodawcy spełnia przesłanki pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż polega ona na tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania i jest prowadzona we własnym imieniu w sposób zorganizowany i ciągły, co już wykazano w stanowisku Wnioskodawcy do pytania nr 1. Ponadto działalność Wnioskodawcy nie spełnia przesłanek wyłączających z art. 5b ust. 1 ustawy o PIT. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w sposób samodzielny, na własną odpowiedzialność, podejmując ryzyko gospodarcze, jakie wynika z zobowiązania do wytworzenia oprogramowania zgodnie potrzebami zleceniodawcy. Jednocześnie Wnioskodawca sam decyduje o sposobie, miejscu i czasie tworzenia oprogramowania, od którego jakości i prawidłowości zależy otrzymanie przez niego wynagrodzenia.
Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie w jakim został osiągnięty:
- z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
- z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Jak wspomniano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca realizuje umowę o stałej współpracy, w ramach której tworzy oprogramowanie. Na mocy postanowień wspomnianej umowy autorskie prawa majątkowe do wszelkich utworów stworzonych przez Wnioskodawcę nabywane są za wynagrodzeniem przez zleceniodawcę - sukcesywnie z chwilą ustalenia tworzonych utworów lub ich części. Należy zatem uznać, że Wnioskodawca uzyskuje dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, spełniając tym samym przesłankę przedmiotową opodatkowania z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.
Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej uzyskuje dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w jeden ze sposobów przewidzianych w art. 30ca ust 7 ustawy o PIT, należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo do zastosowania stawki 5% do opodatkowania dochodów osiąganych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ad 4
Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) * 1,3 |
a + b + c + d |
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Zgodnie z art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT w przypadku, gdy wartość wspomnianego wskaźnika jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.
Jak omówiono powyżej, Wnioskodawca uzyskuje dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT) na podstawie umowy o stałą współpracę.
W toku prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi następujące wydatki, które zamierza uwzględnić jako koszty poniesione bezpośrednio na działalność badawczo-rozwojową:
- Sprzęt komputerowy;
- Koszt internetu;
- Koszt abonamentu telefonicznego;
- Meble biurowe, materiały i akcesoria biurowe;
- Koszt prowadzenia księgowości przez profesjonalny podmiot;
W przyszłości Wnioskodawca oprócz wymienionych kosztów powyżej będzie ponosił kolejne koszty:
- Zakup sprzętu komputerowego ;
- Wydatki na samochód -opłaty za leasing, paliwo, wydatki eksploatację;
Wskazane wyżej wydatki stanowią koszty w rozumieniu art. 22 w związku z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenia źródła przychodów w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.
Zdaniem Wnioskodawcy wskazane wyżej wydatki należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z którego sprzedaży Wnioskodawca uzyskuje dochód - są to więc koszty reprezentowane literą „a” we wzorze wskaźnika z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku i jego uzupełnieniu jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.),
opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z kolei art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że ilekroć w ustawie jest mowa o:
38)działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
39)badaniach naukowych - oznacza to:
a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.),
b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;
40)pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Stosownie do art. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):
2.Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
3.Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Działalność realizowana przez Pana obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm). Działalność Pana prowadzona jest w sposób systematyczny. Składają się na nią systematyczne i ciągłe działania, których efektem jest powiększanie posiadanej wiedzy, implementacji już posiadanych zasobów wiedzy w bezpośrednim procesie tworzenia kodów źródłowych. Proces pisania kodu źródłowego jest realizowany według określonego harmonogramu i dąży zawsze do osiągnięcia określonego celu. Stworzone kody źródłowe opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu kodu źródłowego, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikacje, modyfikacje i udoskonalenia dostępnych rozwiązań programistycznych.
W ramach działalności gospodarczej tworzone są kody źródłowe, które nie występowały wcześniej.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Reasumując – podejmowana przez Pana działalność polegająca na wytwarzaniu, rozwijaniu, ulepszaniu i modyfikowaniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.
Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.
Zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
1.Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
2.Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
3.Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.
Stosownie do art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
4.Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) * 1,3 |
a + b + c + d |
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
5.Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
6.W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.
7.Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Z kolei w myśl art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
1.Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
2.Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
3.W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.
Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.
Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.
Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).
Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:
1)w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się Pan tworzeniem, rozwijaniem/ulepszaniem/modyfikacją programów komputerowych;
2)wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3)przysługują Panu prawa autorskie do wymienionych utworów, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawa pokrewnych,
4)osiąga Pan dochód z wytwarzanego, ulepszanego, modyfikowanego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. majątkowych praw autorskich do programu komputerowego;
5)prowadzi Pan na bieżąco od momentu świadczenia usługi na rzecz (….). z o.o., odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umożliwiającą ustalenie przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, kosztów uzyskania przychodów związanych z wytworzeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej, dochodu (straty) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.
Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Jak stanowi art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podsumowując powyższe – autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane/ulepszane/rozwijane/modyfikowane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 osiąga Pan dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Dochód ze zbycia tego prawa stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Może Pan zastosować stawkę 5% do dochodów (strat) uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które ewidencjonowane są przez Pana „na bieżąco” w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde wytworzone prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Tym samym może Pan zastosować stawkę 5% do dochodów uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku.
Zgodnie z cytowanym powyżej art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.
Zatem, w przypadku uzyskania dochodu, o którym mowa w treści art. 30ca ust. 7 pkt 2 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 oraz art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie Pan mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu, pod warunkiem prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie Pan mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w zeznaniach rocznych za 2021 rok oraz za lata następne (przy założeniu, że Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) według 5% stawki podatku dochodowego.
Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i 3 należało uznać za prawidłowe.
Wątpliwość Pana budzi kwestia zaliczenia następujących wydatków na:
a) sprzęt komputerowy (karta pamięci, karta graficzna, klawiatura, mysz bezprzewodowa),
b) internet;
c) abonament telefoniczny;
d) składki na ubezpieczenie społecznie i Fundusz Pracy ;
e) materiały, meble biurowe i akcesoria biurowe (krzesło, biurko);
f) prowadzenie księgowości,
g) samochód (opłaty za leasing, paliwo, naprawa, wymiana opon)
do kosztów do obliczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:
- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.
Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.
Jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.
Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.
Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:
- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30caust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:
- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP.
Tym samym wydatki ponoszone przez Pana na :
a) sprzęt komputerowy (karty pamięci, karty graficzne, klawiaturę, mysz bezprzewodową),
b) internet;
c) abonament telefoniczny;
d) składki na ubezpieczenie społecznie i Fundusz Pracy ;
e) materiały, meble biurowe i akcesoria biurowe (krzesło, biurko);
f) prowadzenie księgowości,
g) samochód (opłaty za leasing, paliwo, naprawa, wymiana opon)
mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Należy również podkreślić, że przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje Pan także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.
Zatem wydatki te ponoszone przez Pana, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Reasumując – wydatki ponoszone przez Pana na:
a) sprzęt komputerowy (karty pamięci, karty graficzne, klawiatura, mysz bezprzewodowa),
b) internet;
c) abonament telefoniczny;
d) składki na ubezpieczenie społecznie i Fundusz Pracy ;
e) materiały, meble biurowe i akcesoria biurowe (krzesło, biurko);
f) prowadzenie księgowości,
g) samochód (opłaty za leasing, paliwo, naprawa, wymiana opon)
stanowią koszty, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Wobec powyższego, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4, uznano za prawidłowe.
Należy dodać, że wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy – Ordynacja podatkowa.
Ponadto, wskazać należy, że interpretacja indywidualna odnosi się do konkretnych kosztów, które wskazał Pan we wniosku oraz uzupełnieniu.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (.....).
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).