Skutki podatkowe sprzedaży działek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 czerwca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 8 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 września 2022 r. (data wpływu 7 września 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Rodzice Wnioskodawczyni planują podarować jej dwie nieruchomości gruntowe. Będą to: udział 1/2 w nieruchomości o pow. (...) ha położonej w miejscowości (...) gmina (...) oraz nieruchomość o pow. ok. 1 ha położona w miejscowości (...) gmina (...).

Dla obu nieruchomości nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawczyni planuje część tego gruntu pozostawić na prywatne cele, a pozostałą część sprzedać, a uzyskane środki wydać na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych kupując większy lokal mieszkalny albo kupując lub budując dom mieszkalny. Planowana sprzedaż gruntów jest związana z potrzebami rodziny Wnioskodawczyni. Obecnie mieszka ona z mężem i dwojgiem dzieci (syn i córka) w dwupokojowym mieszkaniu o niewielkiej powierzchni.

Jednak z uwagi na dużą powierzchnię otrzymanych nieruchomości prawdopodobnie trudno będzie znaleźć jednego nabywcę na każdą z nich, w związku z tym Wnioskodawczyni planuje dokonać podziału obu nieruchomości na mniejsze działki (około 10-15 działek), które będzie łatwiej sprzedać. Nie planuje uzyskiwać dla tych działek decyzji o warunkach zabudowy (WZ), jeżeli jednak bez takich decyzji podział albo sprzedaż działek będą utrudnione, Wnioskodawczyni nie wyklucza wystąpienia o warunki zabudowy dla poszczególnych działek. Wnioskodawczyni nie planuje ponosić żadnych nakładów na grunty.

Wnioskodawczyni nie ma i nie miała nic wspólnego z obrotem nieruchomościami, nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

1)Działki, które Wnioskodawczyni ma otrzymać w drodze darowizny od rodziców mają numery: (...), (...).

2)Po podziale nieruchomości opisanych we wniosku, Wnioskodawczyni będzie jedynym właścicielem o pow. ok. (...) ha położona w miejscowości (...) gmina (...). Natomiast w przypadku nieruchomości położonej w miejscowości (...) gmina (...) rodzice Wnioskodawczyni planują podarować jej 1/2 udziału w tej nieruchomości, więc jeżeli nie zmienią swoich planów to po podziale tej nieruchomości Wnioskodawczyni będzie współwłaścicielką tych podzielonych działek, ponieważ nadal będą one objęte współwłasnością.

3)Tak jak wskazano we wniosku, Wnioskodawczyni nie planuje występować o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. Nie może jednak wykluczyć, że będzie zmuszona w  toku procesu podziału gruntów do wystąpienia o ich wydanie; czasami bowiem nie można uzyskać decyzji o podziale gruntów bez uprzedniego uzyskania decyzji o warunkach zabudowy na poszczególnych działkach. Nie jest jednak zamiarem Wnioskodawczyni jakakolwiek budowa na tych działkach. Na pewno nie będzie ponosiła żadnych nakładów inwestycyjnych na grunty.

4)Nieruchomości nie będą w żaden sposób wykorzystywane od momentu otrzymania ich w  drodze darowizny aż do ich sprzedaży.

5)Wnioskodawczyni nie zamierza występować o inne decyzje administracyjne; nie planuje uzyskiwać warunków technicznych przyłączenia działek do infrastruktury technicznej.

6)Warunkiem podziału gruntów na mniejsze działki jest wydzielenie drogi dojazdowej; gminy nie wydają zgód na podział nieruchomości, jeżeli nie przewiduje się tzw. działki drogowej, jest to niezbędny element podziału. Wydzielenie działki drogowej jest niezależne od chęci właściciela i wynika w przepisów o gospodarce nieruchomościami dotyczących podziału gruntów.

7)Wnioskodawczyni nie dokonywała w przeszłości sprzedaży nieruchomości.

8)Wnioskodawczyni posiada jedynie małe mieszkanie we współwłasności z mężem. Mieszkają w nim razem z dziećmi. Wnioskodawczyni nie planuje w tej chwili dokonywać sprzedaży tego mieszkania, ale nie wyklucza, że po wybudowaniu domu mieszkalnego na części otrzymanego w drodze darowizny gruntu podejmą taką decyzję.

9)Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Nieruchomości objęte wnioskiem nie są przez nią wykorzystywane w żaden sposób; należą do jej rodziców, pozostają w ich majątku prywatnym od wielu lat.

10)Wnioskodawczyni nie będzie wykonywała żadnych aktywnych działań marketingowych. Najprawdopodobniej zleci poszukiwanie nabywców lokalnemu pośrednikowi, ponieważ nie ma wiedzy w tym zakresie, ani czasu na dojazdy do nieruchomości.

11)Wnioskodawczyni nie zamierza udzielać pełnomocnictw potencjalnym nabywcom do  jakichkolwiek działań na opisanych we wniosku nieruchomościach.

12)To, czy zostanie zawarta umowa przedwstępna z konkretnym nabywcą będzie zależało jedynie od tego, czy zakup będzie finansowany kredytem. Jedynym warunkiem określonym w takiej umowie będzie uzyskanie kredytu przez nabywcę. Jeżeli będzie można dokonać sprzedaży z pominięciem umowy przedwstępnej, nie będzie ona zawierana.

13)Rodzice planowali podarować Wnioskodawczyni opisane we wniosku nieruchomości w  roku 2022. Ponieważ część z otrzymanych gruntów Wnioskodawczyni chciałaby sprzedać, aby uzyskać środki na budowę domu mieszkalnego, przypuszcza, że do ich sprzedaży dojdzie w najbliższych latach, jednak nie potrafi określić w jakim to byłoby terminie.

Pytanie

Czy przychody z planowanej sprzedaży niezabudowanych działek będą zaliczone do źródła przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawczyni, planowana sprzedaż będzie przyporządkowana do źródła przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f.

W myśl tego przepisu źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli to odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Zaliczenie do tego źródła przychodu następuje więc pod warunkiem, że transakcja nie jest wykonywana w ramach działalności gospodarczej. Definicja prawna działalności gospodarczej została zawarta w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. Zgodnie z nim, ilekroć w ustawie tej jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, na  wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzoną we  własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Z przywołanych przepisów wynika, że jeżeli sprzedaż nieruchomości jest wykonywana zarobkowo, w sposób zorganizowany i ciągły to stanowi przychód z działalności gospodarczej, a jeżeli transakcjom nie można przypisać znamion działalności gospodarczej wymienionym art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. - to jest to zbycie w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Tak więc o tym, czy transakcja przeprowadzana jest w ramach działalności gospodarczej, czy też jest tylko odpłatnym zbyciem majątku prywatnego, decyduje całokształt okoliczności poprzedzających i towarzyszących zbyciu nieruchomości.

Działania podatnika mogą zostać zakwalifikowane jako działalność gospodarcza wyłącznie przy spełnieniu kilku warunków łącznie; muszą to być działania o charakterze zarobkowym, wykonywane w sposób zorganizowany oraz charakteryzujące się ciągłością.

Działanie zarobkowe oznacza, że osiągnięcie zysku jest podstawowym celem podejmowanych czynności, a nie ubocznym efektem decyzji o zbyciu prywatnego majątku. Zgodnie z przyjętą praktyką interpretacyjną (np. interpretacje: z 24 września 2019 r., nr  0113-KDIPT2-2.4011.425.2019.1.AKU oraz z 8 stycznia 2019 r., nr 0114-KDIP3-1.4011.570.2018.2.MJ) działalność należy uznać za zarobkową wtedy, gdy może służyć potencjalnemu generowaniu zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie generować.

Na pojęcie "zorganizowanie" składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o  charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury mieszczących się w: 1 ) fazie przygotowawczej związanej z uruchomieniem określonych działalności, oraz 2) w fazie realizacji (tak np. w interpretacji DKIS z 21.9.2021 r., nr 0113-KDlPT2-2.4011.475.2021.4.MP).

Wykonywanie działalności w sposób ciągły to prowadzenie jej w sposób stały, powtarzalny, przy czym chodzi o szereg wielokrotnie powtarzanych sekwencji działań podejmowanych w  konkretnym celu. Ciągłość działania wiąże się z planowanym charakterem i realizacją poszczególnych zamierzeń. Wprowadzenie przez ustawodawcę kryterium ciągłości miało na  celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. W  orzecznictwie podkreśla się, że działania incydentalne nie  mogą zostać zaliczone do działalności gospodarczej (tak np. w wyrokach: z 30.1.2014 r., II  FSK 867/12; z 13.06.2013 r., II FSK 1987/11; z  2.10.2013 r., II FSK 2729/11).

Dla oceny, czy planowana sprzedaż powinna zostać zaklasyfikowana jako działalność gospodarcza istotne znaczenie ma więc przede wszystkim ustalenie, czy zamiarem zbywcy jest uczynienie z odpłatnego zbycia gruntów stałego i powtarzalnego źródła zarobkowania. O podejmowaniu działalności gospodarczej w tym zakresie decyduje podejmowanie przez podatnika zespołu powiązanych ze sobą działań polegających na:

1)wielokrotnym nabywaniu nieruchomości,

2)ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem),

3)wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym przygotowanych w ten sposób do zbycia nieruchomości oraz

4)dokonywaniu tych transakcji (nabycia i zbycia) w stosunkowo krótkim przedziale czasowym (tak przykładowo w wyroku WSA w Poznaniu z 31.3.2021 r., I SA/Po 851/20 i przywołanym w  nim orzecznictwie).

Podobny pogląd wyrażono w interpretacji z 21.9.2021 r., nr 0113-KDlPT2-2.4011.475.2021.4.MP, wskazując, że: „Na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. może wskazywać, rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na  wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do  sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej".

Dla oceny, czy sprzedaż nieruchomości powinna zostać zaklasyfikowana jako działalność gospodarcza istotne znaczenie ma więc przede wszystkim ustalenie, czy zamiarem zbywcy jest uczynienie z obrotu gruntami (tj. zakupu i sprzedaży) stałego i powtarzalnego źródła zarobkowania. W przypadku działań o charakterze incydentalnym nie można w ogóle rozważać uznania ich za działalność gospodarczą (tak np. w wyrokach: z 30.1.2014 r., II FSK 867/12; z 13.06.2013 r., II FSK 1987/11; z 2.10.2013 r., II FSK 2729/11). Wprowadzenie przez ustawodawcę kryterium zorganizowania i ciągłości miało bowiem na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. W orzecznictwie uznaje się także, że kryteria umożliwiające zakwalifikowanie podejmowanych czynności do działalności gospodarczej, w tym przede wszystkim warunek ciągłości, wskazany w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., nie zostają spełnione, jeżeli działania podatnika mieszczą się w zwykłych czynnościach związanych z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży (np. polegających na jej uporządkowaniu, przygotowaniu dokumentacji geodezyjnej, zawarciu umowy z pośrednikiem w obrocie nieruchomościami, wydzieleniu części przeznaczonej do sprzedaży, itp.). O działalności gospodarczej można bowiem mówić jedynie wtedy, gdy skala podjętych przez podatnika działań dotyczących nieruchomości (w tym formalnych, inwestycyjnych) wykracza w sposób oczywisty poza normalne czynności, jakie podejmuje rozsądnie działający właściciel, dążący do uzyskania optymalnego - z jego punktu widzenia - przychodu ze zbycia poszczególnych składników majątku osobistego, a ponadto działania te nacechowane są ciągłym (trwałe źródło zarobkowania), nieamatorskim i nieokazjonalnym charakterem (tak w wyrokach NSA z 11.7.2019 r., II FSK 2617/17; z 3.7.2018 r., II FSK 1892/16 oraz II  FSK 1836/16 i  II  FSK  2299/16).

W związku z powyższymi, w celu zakwalifikowania sprzedaży nieruchomości do właściwego źródła przychodu, należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem tej nieruchomości, ponieważ sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o  podatku dochodowym od osób fizycznych, co potwierdzenie znajduje np. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 lipca 2019 r., nr 0115-KDIT2-3.4011.216.2019.4.JS.

Tożsame z powyższym stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w  interpretacji indywidualnej z dnia 8 lipca 2019 r., nr 0115-KDlT2-3.4011.202.2019.4.PS, w  której stwierdza, że: "Ze względu na różnorodność form aktywności podatników, jakie występują w obrocie gospodarczym, proste zestawienie unormowań art. 10 ust. 1 pkt 3 i  pkt  8 ustawy z regulacją zawartą w art. 5a pkt 6 nie pozwala na stworzenie uniwersalnego wzorca zachowań umożliwiającego jednoznaczne oddzielenie tych z nich, które rozpoznawać należy jako sprzedaż związaną z wykonywaniem pozarolniczej działalności gospodarniej (pkt  3), od odpłatnego zbycia osobistego mienia (pkt 8). W każdym przypadku o właściwej kwalifikacji przychodu zadecydować musi całokształt okoliczności faktycznych, w tym dotyczących zjawisk poprzedzających i towarzyszących zbyciu składników majątkowych (nieruchomości). Na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze  sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstawy, aby  podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f."

Reasumując, wyprzedaż prywatnego majątku nie mieści się w definicji działalności gospodarczej. Takie transakcje są dokonywane w ramach zwykłego zarządu prywatnym majątkiem, których jedynym celem i powodem jest racjonalne gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb własnych podatnika.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, Wnioskodawczyni otrzyma od rodziców darowiznę w postaci nieruchomości gruntowych. Decyzja o sprzedaży części tych nieruchomości wynika z faktu, iż mają one bardzo dużą powierzchnię; aż tak duży areał nie jest Wnioskodawczyni niezbędny do zaspokojenia prywatnych potrzeb. Jak to opisano we  wniosku, podział nieruchomości na ok. 10-15 działek ma na celu ułatwienie sprzedaży nieruchomości, ponieważ niezwykle trudno jest znaleźć jednego nabywcę na tak dużą powierzchnię gruntu. Działki nie będą uzbrojone, nie zostaną poczynione żadne inne nakłady na grunt. Jedyne działanie, jakie zostanie podjęte to podział gruntu na mniejsze działki, co  może ułatwić ich zbycie. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawczyni planowana sprzedaż nieruchomości nie stanowi działalności gospodarczej. Po dokonaniu sprzedaży Wnioskodawczyni nie będzie nabywała kolejnych gruntów do sprzedaży.

Jak to to wyżej zauważono, w orzecznictwie podkreśla się, że cel zarobkowy sam w sobie nie przesądza o zaliczeniu przychodów ze sprzedaży nieruchomości do przychodów z działalności gospodarczej. Oczywiste jest bowiem dążenie podatnika do uzyskania jak najlepszych efektów ekonomicznych z przeprowadzonej transakcji.

W orzecznictwie uznaje się także, że kryteria umożliwiające zakwalifikowanie podejmowanych czynności do działalności gospodarczej, w tym przede wszystkim warunek ciągłości, wskazany w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., nie są spełnione, jeżeli działania podatnika mieszczą się w zwykłych czynnościach związanych z przygotowaniem nieruchomości do  sprzedaży. O działalności gospodarczej można bowiem mówić jedynie wtedy, gdy skala podjętych przez podatnika działań dotyczących nieruchomości (w tym formalnych, inwestycyjnych) wykracza w sposób oczywisty poza normalne czynności, jakie podejmuje rozsądnie działający właściciel, dążący do uzyskania optymalnego - z jego punktu widzenia - przychodu ze zbycia poszczególnych składników majątku osobistego, a ponadto działania te nacechowane są ciągłym (trwałe źródło zarobkowania), nieamatorskim i nieokazjonalnym charakterem (tak w wyrokach NSA z 11.7.2019 r., II FSK 2617/17; z 3.7.2018 r., II  FSK 1892/16 oraz II FSK 1836/16 i II FSK 2299/16). Podobne poglądy wyraził NSA w  wyroku z dnia 4 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 1100/17, w którym sąd stwierdził, że  samo tylko wyodrębnienie z jednej nieruchomości działek gruntu, nawet jeśli jest powiązane z koniecznością uprzedniego uzyskania stosownych decyzji administracyjnych, czy  uregulowania prawidłowego dostępu do nich, nie wykracza poza działania mieszczące się w zwykłym zarządzie własnymi sprawami majątkowymi (podobnie uznał NSA w  wyrokach: z 9.03.2016 r., II FSK 1423/14 oraz 5.03.2019 r., II FSK 829/17). NSA podkreślił także że sprzedaż rozczłonkowanych fragmentów jednego zbioru, jak np. działki gruntu po podziale nie powinny być identyfikowane z pojęciem działalności gospodarczej; jednorazowe zbycie dużego majątku może być bowiem trudne czy mniej korzystne, niż podzielonego.

Z takim poglądem zgodził się także DKIS w interpretacji z 9.04.2021 r. nr 0115-KDIT1.4011.1002.2020.2.JG, w której uznano, iż podział nieruchomości na 7 mniejszych działek nie powoduje zmiany źródła przychodów i przesunięcia go do przychodów z  działalności gospodarczej. W zgodzie z najnowszą praktyką interpretacyjną przyjąć należy, że nawet sprzedaż wielu działek nie powoduje, aby taką sprzedaż uznać za przejaw działalności gospodarczej. Potwierdzeniem może być np. interpretacja indywidualna z dnia 5  maja 2020 r., nr 0115-KDIT3.4011.192.2020.1.AW, gdzie wnioskodawca wskazał, że: "W  poprzednich latach nastąpił podział geodezyjny tej nieruchomości. W wyniku podziału, nieruchomość podzielona została na 17 działek. Z wydzielonych działek tylko 8 nadaje się do jakiegokolwiek zagospodarowania przez właściciela, ponieważ pozostałe działki są to tereny zalewowe oraz działki pozostawione do dyspozycji Gminy Z. z przeznaczeniem na drogi dojazdowe". Organ interpretacyjny, odnosząc się do zamiaru sprzedaży (niektórych) działek wskazał, że: "Zachowanie Wnioskodawczyni w odniesieniu do otrzymanej w darowiźnie nieruchomości wskazuje bowiem na czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem tzn. mające na celu prawidłowe racjonalne gospodarowanie tym majątkiem. Nie  są to działania o charakterze inwestycyjnym, ukierunkowane na osiągnięcie zysku, które są typowe dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Tym samym, w wyniku sprzedaży ww. działek po stronie Wnioskodawczyni nie powstanie przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej".

Podobnie uznano w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 maja 2021  r., nr 0115-KDIT1.4011.63.2021.4.JG oraz nr 0115-KDIT1.4011.64.2021.4.JG, wskazując, że sprzedaż działek dokonana jedynie po podziale gruntu, bez żadnych dodatkowych działań ze strony właściciela gruntu, nie ma znamion zorganizowanej działalności o charakterze handlowym.

W interpretacji z dnia 4 czerwca 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.87.2019.4.DS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdzając prawidłowość stanowiska podmiotu występującego o wydanie interpretacji indywidualnej, stwierdza: "(...) działalność gospodarcza powinna cechować się stałością i powtarzalnością jej wykonywania, bowiem jest związana z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedażą majątku osobistego, który nie został nabyty w  celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dodać należy, iż sprzedaż majątku własnego nie jest działaniem tworzącym przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy i zorganizowany, polega jedynie na  wykorzystaniu posiadanych składników majątku osobistego w sposób pozwalający na  korzystne ich upłynnienie". Podobne poglądy wyrażono w interpretacjach:

‒z 17.09.2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.620.2021.3.DA;

‒z 8.09.2021 r., nr 0115-KDIT3.4011.515.2021.7.AD;

‒z 4.05.2021 r., nr 0115-KDIT1.4011.63.2021.4.JG oraz nr 0115-KDIT1.4011.64.2021.4.JG;

‒z 8.07.2019 r., 0115-KDIT2-3.4011.216.2019.4.JS oraz 0115-KDIT2-3.4011.202.2019.4.PS;

‒z 4.06.2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.87.2019.4.DS.

Reasumując, planowanej przez Wnioskodawczynię sprzedaży nieruchomości nie można uznać za przejaw działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem przychód ze sprzedaży nie będzie przychodem określonym w art. 10 ust. 1 pkt u.p.d.o.f. Wnioskodawczyni planuje dokonać jedynie podziału nieruchomości na mniejsze działki. Nie są to działania o charakterze inwestycyjnym, ukierunkowane na osiągnięcie zysku, wykonywane w warunkach zorganizowanej i ciągłej aktywności, które są typowe dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Nieruchomość zostanie bowiem nabyta do majątku prywatnego Wnioskodawczyni w drodze darowizny od rodziców. Nieruchomość nigdy nie będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej. W sprawie będącej przedmiotem wniosku nie wystąpi także ciąg zdarzeń, które wskazywałyby, że sprzedaż nieruchomości wypełnia przesłanki działalności gospodarczej.

Jak to opisano wyżej, Wnioskodawczyni nie zajmuje się zawodowo obrotem nieruchomościami gruntowymi. Grunty będące przedmiotem wniosku otrzyma w darowiźnie od rodziców, którzy są ich właścicielami od wielu lat. Sprzedaż tych nieruchomości ma na  celu wyłącznie sfinansowanie własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni. Planowane transakcje nie będą miały charakteru zorganizowanego oraz ciągłego działania —  zamkną się w transakcjach, których przedmiotem będą jedynie te dwie otrzymane w  darowiźnie nieruchomości.

Wnioskodawczyni nie będzie podejmowała działań mających na celu uzbrojenie nieruchomości, nie będzie także wykonywała żadnej działalności na opisanych nieruchomościach. Wnioskodawczyni nie będzie podejmowała także jakichkolwiek aktywnych działań marketingowych w celu sprzedaży, zamierza jedynie przekazać znalezienie nabywców lokalnemu pośrednikowi.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawczyni planowane przez nią transakcje sprzedaży gruntów nie będą miały charakteru działalności gospodarczej i oceny tej nie zmienia fakt, że umów sprzedaży może być ok. 10-15. Aktywność polegająca na podziale działek na mniejsze działki w celu ich sprzedaży kilku lub kilkunastu osobom mieści się bowiem w zakresie zarządzania majątkiem prywatnym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy:

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest:

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że  sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie powstaje przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

‒odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

‒zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy, daje podstawę aby przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków:

1)dana działalność musi być działalnością zarobkową,

2)działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany

3)działalność ta musi być wykonywana w sposób ciągły.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1.jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,

2.wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter,

3.prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Prowadzenie działalności gospodarczej we własnym imieniu oznacza, że związane z  działalnością prawa i obowiązki dotyczą osoby fizycznej, która ją prowadzi; podmiot prowadzący działalność gospodarczą występuje jako podmiot niezależny prawnie od innych podmiotów, a podejmowane przez niego czynności rodzą bezpośrednio dla niego określone prawa i obowiązki.

W związku z powyższym, aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w  rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność jest zarobkowa wtedy, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby działalność gospodarcza wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z tą  działalnością związanych.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Zatem, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 3 czerwca 2015  r., sygn. akt I SA/Po 919/14: „Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np.  sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za  działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 u.p.d.o.f.”

Przez powtarzalność rozumie się ponadto cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód jednego z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art.  10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma kluczowe znaczenie dla ustalenia sposobu opodatkowania przychodu.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Panią do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

Z przedstawionych przez Panią informacji wynika, że:

1.Pani rodzice planują podarować Pani dwie nieruchomości gruntowe. Będą to: udział 1/2 w nieruchomości o pow. (...) ha położonej w miejscowości (...) gmina (...) (działka nr (...)) oraz nieruchomość o pow. ok. (...) ha położona w miejscowości (...) gmina (...) (działki nr (...) i (...)).

2.Zamierza Pani część tego gruntu pozostawić na prywatne cele, a pozostałą część sprzedać.Uzyskane zez sprzedaży środki planuje Pani wydać na  zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

3.W Pani ocenie duża powierzchnia otrzymanych nieruchomości utrudni znalezienie jednego nabywcy każdej z nich, dlatego planuje Pani podzielić obie nieruchomości na  mniejsze działki, które będzie łatwiej sprzedać.

4.Podczas podziału zostanie wydzielona droga wewnętrzna, gdyż warunkiem podziału gruntów na mniejsze działki jest wydzielenie drogi dojazdowej.

5.Sprzedawane działki nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

6.Nie zamierza Pani także występować o decyzje o warunkach zabudowy i  zagospodarowania terenu, ani o inne decyzje administracyjne, nie planuje Pani także występować o warunki techniczne przyłączenia działek do infrastruktury technicznej.

7.Nie prowadzi działalności gospodarczej, w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami. Nigdy wcześniej nie dokonywała Pani sprzedaży nieruchomości.

8.Na chwilę obecną nie planuje Pani sprzedać mieszkania, w którym obecnie mieszka, ale nie wyklucza Pani, że po wybudowaniu domu mieszkalnego na części otrzymanego w drodze darowizny gruntu podejmą Państwo taką decyzję.

9.Otrzymane przez Panią grunty od momentu otrzymania ich w  drodze darowizny aż  do ich sprzedaży nie będą w żaden sposób wykorzystywane.

10.Nie będzie podejmowała Pani żadnych aktywnych działań marketingowych. Poszukiwanie nabywców najprawdopodobniej zleci Pani lokalnemu pośrednikowi.

11.Nie zamierza Pani udzielać pełnomocnictw potencjalnym nabywcom do żadnych działań na  opisanych we wniosku nieruchomościach.

Wątpliwość Pani budzi kwestia, czy sprzedaż niezabudowanej nieruchomości stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedstawiona we wniosku aktywność dotycząca nieruchomości wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nieruchomości. Nie można zgodzić się ze stwierdzeniem, że otrzymanie przez Panią udziałów w nieruchomości, tj. nabycie ich na podstawie darowizny od rodziców, a następnie sprzedaż kilku/kilkunastu działek (10-15) powstałych z podziału otrzymanych niezabudowanych gruntów, będzie realizacją prawa do swobodnego rozporządzania własnym majątkiem. Całokształt dokonywanych przez Panią czynności świadczy o celowym działaniu, które ujawnia zamiar zbycia nieruchomości w celach zarobkowych. W opisanej sytuacji nie sposób mówić o  przypadkowym i okazjonalnym charakterze czynności, którym nie można przypisać cech osiągnięcia korzyści finansowej.

Opisane przez Panią czynności, tj. planowane przekazanie udziałów w dwóch nieruchomościach gruntowych przez Pani rodziców, a następnie ich planowana sprzedaż po podziale na kilka lub kilkanaście działek (10-15), świadczą o nabyciu tych nieruchomości w  celach dokonania dalszej odsprzedaży. Tym samym, nie można przyjąć, że nieruchomości te zostaną nabyte w  celach osobistych Wnioskodawczyni - celem ich nabycia będzie ich inwestycyjny, zarobkowy charakter.

Powyższe czynności nie mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, związanym ze zwykłym gospodarowaniem Pani majątkiem osobistym. Pani działania noszą znamiona działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z całokształtu działań wynika więc, że przedmiotowa sprzedaż będzie następować w  warunkach wskazujących na jej handlowy i zarobkowy charakter.

Przedmiotowe nieruchomości nabędzie Pani z zamiarem dalszej odsprzedaży, w żaden sposób nie będą one służyły Pani celom osobistym – w celu maksymalizacji ceny sprzedaży, a  tym samym w celu uzyskania korzyści majątkowej, podejmie Pani działania charakterystyczne dla profesjonalnego pośrednika w obrocie nieruchomościami.

Powyższe stanowisko organu znajduje także potwierdzenie w orzecznictwie (np. wyrok NSA z  25 sierpnia 2011 r. II FSK 433/10, wyrok WSA w Poznaniu z 18 listopada 2009 r. sygn. akt I  SA/Po 815/09) gdzie zaznacza się, że w ustawowej i uniwersalnej definicji pozarolniczej działalności gospodarczej akcentuje się takie okoliczności jak m.in.: działania nie jednorazowe (trwające w czasie, np. sprzedaż 3 działek budowlanych i ewentualne zbywanie dalszych), podporządkowanie owej działalności regułom opłacalności i zysku lub zasadzie racjonalnego gospodarowania posiadanym majątkiem zyskującym na wartości na skutek działań niezależnych od podatnika, działaniem na własny rachunek, powtarzalnością działań (wydzieleniem geodezyjnym działek i sporządzeniem wielu aktów notarialnych sprzedaży działek budowlanych), uczestnictwo w obrocie gospodarczym (handlu wieloma nieruchomościami).

Również należy zauważyć, że dla przypisania podatnikowi prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest konieczne wykazanie, czy już w momencie nabywania nieruchomości podatnik miał zamiar prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami i czy nieruchomości zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży, czy też np. na cele osobiste (wyroki NSA: z dnia 9 października 2014 r., sygn. akt I FSK 2145/13; z dnia 11 czerwca 2015r., sygn. akt I FSK 716/14 i z dnia 29 listopada 2016 r., sygn. akt I FSK 636/15).  Intencja towarzysząca pierwotnie nabywaniu majątku, nie wyklucza późniejszego odmiennego jego traktowania. Podobnie nie ma znaczenia, czy w momencie nabycia nieruchomości zamiarem właściciela było przeznaczenie jej do sprzedaży z zyskiem, lecz to, że podatnik podjął działania mające charakter ciągły, zorganizowany, nakierowany na uzyskanie zysku ze  sprzedaży nieruchomości. (wyroki NSA: z dnia 4 kwietnia 2015 r., sygn. akt  I FSK 1855/15; z dnia 1 kwietnia 2010 r., sygn. akt II FSK 1933/08; z dnia 15 stycznia 2019r., sygn. akt I FSK 90/17; z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. akt II FSK 2110/11).

Bez znaczenia jest także okoliczność, na jaki cel zostanie przeznaczony przychód/dochód osiągnięty z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Prawo do rozporządzania dochodem z tytułu sprzedaży działek nie determinuje kwalifikowania przychodu do  określonego źródła przychodów, tj. z art. 10 ust. 1 pkt 3 czy z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o  podatku dochodowym od osób fizycznych (prawomocne wyroki WSA: z dnia 24 kwietnia 2019 r., sygn.  akt I SA/Bd 108/19; z dnia 26 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Po 156/12).

Mając na względzie okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że planowana sprzedaż działek będzie świadczyć o prowadzeniu w stosunku do tych gruntów działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Czynności, jakie zamierza Pani podjąć opisane we  wniosku nie mieszczą się w  zwykłym zarządzie własnym majątkiem, związanym ze  zwykłym gospodarowaniem tym majątkiem, natomiast noszą znamiona działalności gospodarczej w  rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle przytoczonej powyżej definicji działalności gospodarczej stwierdzić należy, że  działania takie są rodzajem aktywności określonej jako działalność handlowa podjęta w  celu zarobkowym, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. A zatem, w kontekście przywołanych wyżej definicji, przychody z planowanej sprzedaży nieruchomości (działek) należy zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W oparciu o okoliczności przedstawione przez Panią we wniosku, należy stwierdzić, że  planowaną sprzedaż działek należy rozpatrywać w kontekście przepisów art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód uzyskany przez Panią z  przedmiotowej sprzedaży, powinien być opodatkowany zgodnie z zasadami przewidzianymi dla tego właśnie źródła, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem stanowisko Pani, że przychód z tej sprzedaży należy zakwalifikować do przychodów z  odpłatnego zbycia zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w  przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych współwłaścicieli.

Końcowo tutejszy Organ zauważa, że przeanalizował powołane przez Panią we wniosku wyroki sądów. Przy czym wskazać należy, że ww. orzeczenia sądów administracyjnych dotyczą indywidualnych spraw innych podmiotów oraz innych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych niż przedstawione we wniosku i tylko w tych sprawach są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).