Opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku. Uzupełnił go Pan pismem złożonym 9 czerwca 2022 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Opis stanu faktycznego (dotyczy działalności Wnioskodawcy podjętej od 2 sierpnia 2021 r. do końca 2021 r.). Wnioskodawca, w ramach działalności, prowadzi badania oraz prace rozwojowe nad komputerowymi symulacjami zachowania ciał miękkich oraz ich zastosowaniem m.in. w symulatorach chirurgicznych rzeczywistości wirtualnej oraz symulatorach materiałów i odzieży. Na proces stworzenia takiego oprogramowania składają się: analiza publikacji naukowych, prace badawcze nad algorytmami symulacyjnymi, ich implementacja oraz weryfikacja. Dodatkowo Wnioskodawca opracowuje wyspecjalizowane urządzenia wejściowe imitujących przyrządy chirurgiczne oraz łączy ich działanie z oprogramowaniem symulacji. Końcowym etapem jest przeprowadzenie, np. z udziałem lekarzy, weryfikujących skuteczność szkolenia przy użyciu symulatora. Tworzenie oprogramowania takiego rodzaju wymaga stałego zdobywania oraz poszerzania wiedzy z zakresu nauk takich jak informatyka, inżynieria, medycyna, fizyka czy matematyka. Wnioskodawca zdobytą wiedzę wykorzystuje do tworzenia oprogramowania symulacyjnego. W wyniku wykonywanych prac Wnioskodawca głównie tworzy oprogramowanie (dalej: „Oprogramowanie Wnioskodawcy”). Wnioskodawca dodatkowo tworzy również prototypy urządzeń umożliwiające sterowanie symulatorami (dalej: „Urządzenia Wejściowe”). Wnioskodawca w tym celu poniósł takie koszty jak m.in.: koszty obsługi księgowej przy prowadzeniu jednoosobowej działalności gospodarczej.

W celu wytworzenia Oprogramowania Wnioskodawca prowadził prace badawczo-rozwojowe nad algorytmami symulacyjnymi czasu rzeczywistego, a w szczególności nad ich złożonością obliczeniową, stabilnością oraz dokładnością. Opracowane oraz przetestowane w ramach tych prac algorytmy zostają następnie zintegrowane. Oprogramowanie Wnioskodawcy znalazło zastosowanie również poza medycyną, m.in. do symulacji innych ciał odkształcalnych takich jak materiały i tkaniny. Oprogramowanie Wnioskodawcy powstało w iteracyjny sposób przy użyciu języków programowania (…) Ze względu na maksymalną wydajność, jego implementacja jest wielowątkowa, aby jak najlepiej wykorzystać możliwości obliczeniowe współczesnych procesorów wielordzeniowych. Niektóre elementy symulacji (np. ciecze) obliczane są z wykorzystaniem procesorów graficznych. Oprogramowanie Wnioskodawcy stworzone przez Wnioskodawcę stanowi i będzie stanowić utwór chroniony prawem autorskim, w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawa autorskie do Oprogramowania Wnioskodawcy, w zakresie w jakim zostało one stworzone, przysługuje w momencie jego stworzenia Wnioskodawcy.

Wnioskodawca działa w ramach umowy z firmą (…), na mocy której przenosi na nią całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie. Badania, które podjął Wnioskodawca miały twórczy charakter. Twórczy charakter prowadzonych badań polegał na tym, że doświadczenia, testy, które przeprowadzał Wnioskodawca oraz wiedza, którą w ten sposób gromadził miały na celu stworzenie nowego i oryginalnego rozwiązania (będącego odpowiednio ustalonym, indywidualnym i oryginalnym rezultatem) - napisanego przez Wnioskodawcę od podstaw programu komputerowego (stworzenie kodu źródłowego). Napisanie Programu inkorporującego wyniki badań Wnioskodawcy nie miało charakteru odtwórczego i nie było wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz wymagało od Wnioskodawcy kreatywności oraz inwencji, jako że Program powstał w związku z Jego autorskim pomysłem, wymagającym wysoce specjalistycznej wiedzy. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest działalnością twórczą, obejmującą zarówno badania naukowe (a konkretnie - badania aplikacyjne), jak i prace rozwojowe w rozumieniu, odpowiednio art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 2668), ze względu na to, że Wnioskodawca zarówno prowadzi prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy nastawione na opracowywanie nowych produktów (tj. tworzy od podstaw własne rozwiązania symulacyjne, które służą do tworzenia symulatorów chirurgicznych), jak i prowadzi działalność obejmującą wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy (dostępnej powszechnie lub nabytej), w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowanie i tworzenia nowych produktów. Badania naukowe, które prowadzi Wnioskodawca są badaniami aplikacyjnymi, ponieważ mają na celu zdobycie nowej wiedzy z nastawieniem na opracowywanie nowych produktów. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania nowych produktów. Badania prowadzone przez Wnioskodawcę mają również charakter systematyczny. Badania te były bowiem prowadzone w sposób zorganizowany, a także długotrwały. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej), ze względu na to, że Wnioskodawca prowadzi badania, dzięki którym zdobył wiedzę, która następnie posłużyła mu do opracowania nowego i oryginalnego oprogramowania. Proces ten nie miał charakteru odtwórczego, lecz wymagał kreatywności oraz inwencji, a wskutek wykorzystania efektów badań powstały autorskie pomysły Wnioskodawcy wymagające wysoce specjalistycznej wiedzy. Wnioskodawca prowadzi działalność w sposób systematyczny, gdyż badania były prowadzone w sposób zaplanowany, zorganizowany (według określonego planu prac, który określał cele do osiągnięcia w określonym przedziale czasu) oraz długotrwały. Wnioskodawca wskazuje, że Jego działalność nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca wskazuje, że w ramach swojej działalności opracowuje nowe produkty lub przynajmniej produkty na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniające się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca wytworzył w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej programy komputerowe samodzielnie. Wnioskodawca na podstawie umowy z firmą (…) ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością związaną z wytwarzaniem oprogramowania, tj. w szczególności odpowiada wobec osób trzecich za rezultaty wykonania umowy. Wnioskodawca sam określa miejsce i czas wykonywania swojej pracy w ramach zapewnienia średnio 8 godzin pracy na każdy dzień roboczy. Wniosek dotyczy kwalifikowanych praw własności intelektualnej dotyczącej rozwoju oprogramowania symulacji ciał miękkich, projektów urządzeń wejściowych, a także integracji tych elementów. Wnioskodawca jest twórcą wytwarzanego oprogramowania w rozumieniu ustawy o prawie autorskim (przy czym istnieją sytuacje, gdy oprogramowania zależne jest od elementów lub usprawnia działanie elementów stworzonych przez osoby trzecie, np. powszechnie dostępnych bibliotek oprogramowania, co jest standardowym rozwiązaniem na rynku lub oprogramowania firmy (…). W efekcie prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstały kwalifikowane prawa własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca rozlicza się według skali podatkowej. Przychody ze sprzedaży praw autorskich na Oprogramowanie Wnioskodawcy stanowią całość jego przychodów osiąganych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi odrębną ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw do Oprogramowania Wnioskodawcy powstałymi w wyniku prowadzenia tych prac. W ewidencji tej wyodrębnia konkretne Oprogramowanie Wnioskodawcy, z którego osiąga przychody, wykazuje przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę). Wnioskodawca nie ponosił kosztu nabycia wyników prac B+R prowadzonych przez inne podmioty. Zdarzenie przyszłe dotyczy dochodu uzyskanego w skutek sprzedaży praw do oprogramowania uzyskanego w ramach dalszego (rozpoczynając od 1 stycznia 2022 r.) rozwoju symulacji ciał miękkich, zgodnie z opisem stanu faktycznego przedstawionym powyżej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że dochodem z wytworzonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W ramach umowy z kontrahentem Wnioskodawca przyjął miesięczny okres rozliczeniowy. Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie wyłącznie za przeniesienie praw autorskich do oprogramowania powstałego w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Zawsze w okresie rozliczeniowym następuje przeniesienie praw autorskich do oprogramowania. Prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej w ramach działalności gospodarczej wiąże się z obowiązkiem prawidłowego rozliczenia podatkowego. Wnioskodawca, dzięki korzystaniu z profesjonalnych usług rzetelnie wywiązuje się z obowiązków wynikających z obowiązujących przepisów. W ostatnich latach regulacje prawne dotyczące rozliczenia osób prowadzących działalność gospodarczą sukcesywnie ulegają skomplikowaniu i samodzielne prawidłowe rozliczenie podatkowe przez osobę specjalizującą się w innym obszarze byłoby bardzo czasochłonne i obarczone ryzykiem prowadzenia ich w sposób wadliwy. Działalność nie mogłaby być prowadzona zgodnie z prawem, gdyby podstawowe obowiązki wynikające z przepisów podatkowych nie były respektowane. W związku z powyższym, wydatki poniesione na obsługę księgową są celowo poniesione i niezbędne dla tworzenia oprogramowania w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”) i opodatkowania stawką 5% kwalifikowanych dochodów uzyskanych z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej:

a)zgodnie z opisem stanu faktycznego dochodów uzyskanych w 2021 r.,

b)zgodnie z opisem stanu faktycznego dochodów uzyskanych w przyszłości rozpoczynając od 1 stycznia 2022 r.?

2.Czy realizowane przez Wnioskodawcę prace stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

3.Czy koszty prowadzenia działalności w postaci wyłącznie kosztów obsługi księgowej działalności jednoosobowej mogą być składnikiem litery „a” we wzorze przedstawionym w art. 30ca pkt 4 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

W opinii Wnioskodawcy, odpowiedź na wszystkie zadane pytania powinna być twierdząca zarówno w kwestii zaistniałego stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Natomiast w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca stworzył i tworzy w dalszym ciągu autorskie oprogramowanie, które może być kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Powyższy przepis rozstrzyga jednak, iż warunkiem koniecznym dla skorzystania z preferencji zwanej „IP Box” jest wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie kwalifikowanego IP przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, przez działalność badawczo-rozwojową rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie z art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, badaniami naukowymi są badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.) oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, definiowane są jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne. Badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, definiowane są jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Natomiast zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, pracami rozwojowymi są prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym  i nauce. Prace rozwojowe definiuje się jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym  w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, podjęte przez Niego działania polegające na tworzeniu oprogramowanie symulacyjnego oraz symulatorów medycznych stanowią działalność badawczo-rozwojową. Badania, które podjął Wnioskodawca miały twórczy charakter. Twórczy charakter prowadzonych badań polegał na tym, że doświadczenia, testy, które przeprowadzał Wnioskodawca oraz wiedza, którą w ten sposób gromadził miały na celu stworzenie nowego i oryginalnego rozwiązania (będącego odpowiednio ustalonym, indywidualnym i oryginalnym rezultatem) - napisanego przez Wnioskodawcę od podstaw programu komputerowego (stworzenie kodu źródłowego). Napisanie Programu inkorporującego wyniki badań Wnioskodawcy nie miało charakteru odtwórczego i nie było wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz wymagało od Wnioskodawcy kreatywności oraz inwencji, jako że Program powstał w związku z Jego autorskim pomysłem, wymagającym wysoce specjalistycznej wiedzy.

Wnioskodawca zaznacza, że zgodnie z opublikowanymi przez Ministerstwo Finansów objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Badania prowadzone przez Wnioskodawcę mają również charakter systematyczny. Badania te były bowiem prowadzone w sposób zorganizowany, a także długotrwały. Badania prowadzone przez Wnioskodawcę zwiększyły zasoby wiedzy Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż zdobył On w ich wyniku nową wiedzę, która następnie posłużyła mu do stworzenia Programu. Wnioskodawca podkreśla, że zgodnie z wyjaśnieniami nie ma przeszkód, by przyjąć, że sformułowanie „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa (czyli działalności gospodarczej Wnioskodawcy), gdyż ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy. Istotny jest element celowościowy w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań, niezależnie od tego czy zastosowania te obejmują wyłącznie jedno przedsiębiorstwo, czy też całe państwo, kontynent lub świat. Jak już Wnioskodawca wskazał, badania, które prowadził doprowadziły do wytworzenia kwalifikowanego IP (autorskiego prawa do programu komputerowego), którym jest napisany przez Wnioskodawcę „Program”. W związku z powyższym należy uznać, że realizowane przez Wnioskodawcę badania stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

W konsekwencji, mając na uwadze powyższe, należy również uznać, że do dochodu z opłat lub należności wynikających ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do Programu stworzonego w wyniku opisanych przez Wnioskodawcę badań można zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wydatki poniesione na obsługę księgową są celowo poniesione i niezbędne dla tworzenia oprogramowania. Bez ich poniesienia niemożliwe byłoby osiągnięcie przychodu z komercjalizacji autorskiego prawa do programu komputerowego. Istnieje bezpośredni związek tych wydatków z wytworzeniem oprogramowania. W związku z powyższym, uznać należy, że ponoszone przez Wnioskodawcę ww. wydatki, w zakresie w jakim przeznaczone są na działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, mogą zostać, uwzględnione przy ustalaniu wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4, pod literą (zmienną) „a” przedmiotowego wzoru.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm., Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.):

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są:

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu, przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca, lub jednego tygodnia, lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).  

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wskazano, że działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest działalnością twórczą, obejmującą zarówno badania naukowe (a konkretnie - badania aplikacyjne), jak i prace rozwojowe w rozumieniu, odpowiednio art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wynika to faktu, że Wnioskodawca prowadzi zarówno prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy nastawione na opracowywanie nowych produktów (tj. tworzy od podstaw własne rozwiązania symulacyjne, które służą do tworzenia symulatorów chirurgicznych), jak i prowadzi działalność obejmującą wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy (dostępnej powszechnie lub nabytej), w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowanie i tworzenia nowych produktów.

Odnosząc wyżej cytowane przepisy do opisu sprawy przedstawionego we wniosku należy stwierdzić, że podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu, ulepszaniu oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji, będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy:

Jak stanowi art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

-zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

-należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;

-podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Jak stanowi art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Zgodnie z art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 30cb ust. 3 ww. ustawy:

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów dotyczących kwalifikowanego IP dotyczy również podatników prowadzących rozliczenia w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Najprostszym dostępnym rozwiązaniem jest wówczas stworzenie arkusza kalkulacyjnego zawierającego comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie takie obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że:

1)Wnioskodawca tworzy oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej oraz prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

2)wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej,

3)wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

4)wytwarzane i rozwijane oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

5)Wnioskodawca prowadziodrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

6)Wnioskodawca dokonuje przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania za co otrzymuje wynagrodzenie, osiągając dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Resumując, uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu tworzonego i rozwijanego autorskiego oprogramowania, stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. To oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% podatku do dochodu uzyskanego od 2 sierpnia 2021 r. oraz w latach kolejnych (przy założeniu, że Jego sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Nie są to koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Podkreślenia wymaga, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD W Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Z informacji przedstawionych w treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością, ponosił wydatki na obsługę księgową. Wnioskodawca wyjaśnił, że są to koszty bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową związaną z tworzeniem prawa kwalifikowanego do programu komputerowego.

W świetle przytoczonych przepisów prawa podatkowego, kosztem – w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będą wydatki na obsługę księgową (przy zachowaniu właściwej proporcji), ponieważ są to wydatki poniesione w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa IP, czyli istnieje związek tych wydatków z kwalifikowanym prawem IP oraz z uzyskanym dochodem z tego prawa. Ponadto, koszty te są związane z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową.

Ponadto należy podkreślić, że zgodnie ze wzorem na wskaźnik nexus litera „a” oznacza koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną w kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Im więcej procesów związanych z innowacjami podatnik będzie przeprowadzał we własnym zakresie, tym większa będzie wartość litery „a”, a w konsekwencji wyższy będzie również wskaźnik nexus.

Reasumując – wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na obsługę księgową, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie oceny Wnioskodawcy w kontekście pytań oznaczonych nr 1-3, nie odnosi się natomiast do kwestii kosztów w kontekście obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym, zgodnie z art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. Interpretacja indywidualna wydawana jest jedynie w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania ani nie podejmuje rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego typu orzekania, w tym kontroli podatkowej, czy postępowania podatkowego prowadzonego w oparciu o konkretną dokumentację i zebrane dowody. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co  do  zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).