Możliwość skorzystania przez podatnika z odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej w Polsce w sytuacji, gdy małżonek rozliczył swoje dochody za granicą i tam też dokonał odliczeń w ramach ulgi na dzieci.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości dokonywania odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 maja 2023 r. (data wpływu do tutejszego organu 7 czerwca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego

Pani mąż zatrudniony w Czechach, mieszkający na stałe w Polsce, nie osiąga w Polsce żadnych dochodów. W Czechach odprowadza podatki i przy rozliczeniu podatkowym planuje odliczyć ulgę na dwójkę wspólnych dzieci. Pani pracuje w Polsce i to tutaj odprowadza podatki i w Polsce będzie się Pani rozliczać.

W 2022 r. była Pani zatrudniona na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i zamieszkiwała w Polsce, więc podlegała Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W 2022 r. była Pani zatrudniona na umowę o pracę, więc uzyskała Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej.

Pani dzieci urodziły się: syn – (...) 2015 r., córka – (...) 2019 r.

Miejsce zamieszkania Pani, dzieci oraz męża jest takie samo od lat. Zarówno Pani, jak i mąż posiadacie władzę rodzicielską w stosunku do swoich dzieci.

Pani dzieci są niepełnoletnie i nie zostały umieszczone w instytucjach zapewniających całodobowe utrzymanie.

W 2022 r. razem z rodziną miała Pani adres zamieszkiwania na terytorium Polski. Uzyskała Pani dochód z umowy o pracę tu w kraju, poza dochodem z umowy o pracę nie uzyskała Pani żadnego innego dochodu. W Polsce pobiera Pani 500+ na dzieci. Pani mąż mieszka z Panią w Polsce, ale zatrudniony jest w Czechach, i to jedyne jego źródło dochodu. Nie podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu, nie pobiera żadnych świadczeń rodzinnych na dzieci. W 2023 r. Pani mąż rozliczył się z podatku w Czechach i dokonał odliczenia na dwójkę Państwa dzieci, tym samym otrzymał zwrot ulgi podatkowej.

Planowane jest rozliczenie męża w Czechach, a Pani w Polsce i zastosowanie ulgi na dzieci w obydwu krajach.

Złożyła Pani wniosek o indywidualną interpretację ponieważ nie jest Pani pewna odpowiedzi na pytanie, jednak w Pani mniemaniu nie ma przepisów prawa, które mówią o tym, że z ulgi podatkowej można skorzystać tylko w jednym kraju.

Pytanie

Czy w opisanej sytuacji za 2022 r. przysługuje Pani prawo do dokonania odliczeń na dwójkę dzieci w ramach ulgi prorodzinnej, w pełnej wysokości?

Pani stanowisko

Pani zdaniem odpowiedź na Pani pytanie powinna brzmieć „Tak”, przysługuje Pani prawo do dokonania odliczeń na dwójkę dzieci.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.):

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Stosownie do art. 27f ust. 2 pkt 2 tej ustawy:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko.

Zgodnie z art. 27f ust. 2b ww. ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Na mocy art. 27f ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2)wstąpiło w związek małżeński.

Z art. 27f ust. 2d tej ustawy wynika, że:

Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się:

1)osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;

2)osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Stosownie do art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

W myśl art. 26 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:

§ 1 Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

Z art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, że:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1)odpis aktu urodzenia dziecka;

2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4)zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Jak wynika z opisanego zdarzenia Pani mąż zatrudniony w Czechach, mieszkający na stałe w Polsce, nie osiąga w Polsce żadnych dochodów. W Czechach odprowadza podatki i przy rozliczeniu podatkowym planuje odliczyć ulgę na dwójkę wspólnych dzieci. Pani pracuje w Polsce i to tutaj odprowadza podatki, w Polsce będzie się Pani rozliczać.

W 2022 r. była Pani zatrudniona na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i zamieszkiwała w Polsce, więc podlegała Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W 2022 r. była Pani zatrudniona na umowę o pracę, więc uzyskała Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej.

Pani dzieci urodziły się: syn – (...) 2015 r., córka – (...) 2019 r.

Miejsce zamieszkania Pani, dzieci oraz męża jest takie samo od lat. Zarówno Pani, jak i mąż posiadacie władzę rodzicielską w stosunku do swoich dzieci.

Pani dzieci są niepełnoletnie i nie zostały umieszczone w instytucjach zapewniających całodobowe utrzymanie.

W 2022 r. razem z rodziną miała Pani adres zamieszkiwania na terytorium Polski. Uzyskała Pani dochód z umowy o pracę tu w kraju, poza dochodem z umowy o pracę nie uzyskała Pani żadnego innego dochodu. W Polsce pobiera Pani 500+ na dzieci. Pani mąż mieszka z Panią w Polsce, ale zatrudniony jest w Czechach, i to jedyne jego źródło dochodu. Nie podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu, nie pobiera żadnych świadczeń rodzinnych na dzieci. W 2023 r. Pani mąż rozliczył się z podatku w Czechach i dokonał odliczenia na dwójkę Państwa dzieci, tym samym otrzymał zwrot ulgi podatkowej.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z powołanego wcześniej art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulga przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską. Dlatego dla zdefiniowania pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” konieczne jest odwołanie się do przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Zgodnie z art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.):

Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Stosownie do art. 93 § 1 tej ustawy:

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

W myśl art. 97 § 1 ww. ustawy:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Z art. 95 § 1 tego Kodeksu wynika, że:

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

Podkreślić należy, że o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dziećmi. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnimi dziećmi w sposób zapewniający ich prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dzieci. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dzieci. Wykonywać pieczę (zgodnie z def. Wielkiego Słownika Języka Polskiego oraz Słownika synonimów) – to m.in. sprawować nad kimś lub czymś bezpośrednią, osobistą opiekę, troszczyć się, baczyć, czuwać, nadzorować.

Odnosząc przedstawione uregulowania prawne na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że skoro odliczenie ulgi prorodzinnej dotyczy łącznie obojga rodziców i zaplanowali Państwo, że skorzystają z ulgi na dzieci zarówno w Polsce, jak i w Czechach, gdyż Pani mąż uzyskuje dochody z pracy w Czechach i tam się rozlicza, na skutek czego nie skorzysta z odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej w Polsce, to uznać należy, że prawo do dokonania odliczeń w ramach tej ulgi za 2022 r. na dwoje dzieci przysługuje Pani w pełnej wysokości.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują bowiem ograniczeń w zakresie możliwości skorzystania przez podatnika z odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej w Polsce w sytuacji, gdy małżonek rozliczył swoje dochody za granicą i tam też dokonał odliczeń w ramach ulgi na dzieci.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).