Dotyczy skutków podatkowych związanych z wypłatą komplementariuszowi będącemu osobą fizyczną zaliczek na poczet zysku.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że stanowisko Państwa w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych związanych z wypłatą komplementariuszowi będącemu osobą fizyczną zaliczek na poczet zysku.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka A sp.k. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego w Polsce. Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na świadczeniu usług doradztwa podatkowego.

Komplementariuszami Spółki są osoby fizyczne posiadające miejsce zamieszkania w Polsce i posiadające rezydencję podatkową w Polsce.

Spółka uzyskała status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych od 1 maja 2021 r. i od tego też dnia przychody (dochody) komplementariuszy Spółki z tytułu udziału w zysku Spółki podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dalej: „PIT”) według zmienionych zasad przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz.U. z 2022 r. poz. 2647) (dalej: „Ustawa o PIT”).

W trakcie roku podatkowego Spółki, Wnioskodawca zamierza dokonywać na rzecz komplementariuszy wypłat zaliczek na poczet udziału w zyskach Wnioskodawcy za ten rok podatkowy.

Pytanie

Czy od zaliczek wypłacanych komplementariuszom na poczet udziału w zyskach Wnioskodawcy, które to wypłaty będą dokonywane w trakcie danego roku podatkowego (przed jego zakończeniem), Wnioskodawca będzie zobowiązany jako płatnik pobrać zryczałtowany podatek PIT, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, w momencie ich wypłaty przez Wnioskodawcę?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku PIT od zaliczek wypłacanych komplementariuszom w trakcie roku podatkowego na poczet udziału w zyskach Wnioskodawcy. Do obliczenia wysokości podatku PIT od zaliczek wypłacanych komplementariuszom konieczne jest bowiem poznanie wysokości podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) należnego od Spółki za dany rok podatkowy.

Tym samym, obowiązek podatkowy powstały u komplementariuszy Spółki z chwilą wypłaty im zaliczek na poczet udziału w zyskach, przekształca się w zobowiązanie podatkowe dopiero w momencie obliczenia podatku CIT należnego od Spółki, po zakończeniu roku podatkowego Spółki.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5a pkt 31 ustawy o PIT, udział w zyskach osób prawnych - oznacza również udział w zyskach spółek, o których mowa w pkt 28 lit. c-e (tj. m.in. spółce komandytowej). Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, w przypadku spółki komandytowej, wypłata zysków na rzecz jej wspólników będących osobami fizycznymi zaliczana jest do przychodów z udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskanych z tego udziału. Przychód taki podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem PIT, jak wskazuje art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 41 ust. 4e ustawy o PIT, spółka komandytowa mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, obowiązana jest jako płatnik pobierać zryczałtowany podatek PIT, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e.

Natomiast zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, zryczałtowany podatek PIT, obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4, od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku CIT należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Innymi słowy, podatek PIT komplementariusza ulega obniżeniu o podatek CIT zapłacony przez spółkę komandytową, w części proporcjonalnej do jego udziału w zyskach tej spółki.

Jak wskazano wyżej, art. 41 ust. 4e ustawy o PIT wskazuje wprost, że pobieranie zryczałtowanego podatku PIT powinno uwzględniać art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, który to uprawnia do stosownych odliczeń po zakończeniu roku podatkowego spółki. Tym samym, aby prawidłowo pobrać zryczałtowany podatek PIT od wypłat realizowanych na rzecz komplementariusza, płatnik powinien wyliczyć podatek PIT z uwzględnieniem zasad przewidzianych w powyższych przepisach.

Użycie w art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, określenia „podatek należny za rok podatkowy” wskazuje, iż odliczenie od zryczałtowanego podatku PIT naliczonego od przychodu komplementariusza z tytułu udziału w zysku, podatku CIT należnego zapłaconego przez spółkę komandytową odnosi się do roku podatkowego, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. Skoro przesłanki konieczne do obliczenia podatku PIT zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o PIT powstają dopiero w związku ze złożeniem zeznania CIT-8 przez Spółkę, to nie sposób uznać, aby Spółka jako płatnik była zobowiązana do pobierania zaliczek na ten podatek albo podatku w trakcie roku w związku z wypłatą komplementariuszom zaliczek z tytułu udziału w zysku. Dopiero bowiem, gdy znana jest kwota należnego podatku CIT możliwe jest dokonanie oszacowania odliczenia przysługującego od kwoty zryczałtowanego podatku PIT do zapłaty, a tym samym właściwego zobowiązania podatkowego komplementariusza.

Powyższe potwierdza także brak wprowadzenia przez ustawodawcę obowiązku pobierania przez spółkę zaliczek na podatek w przypadku zaliczkowej wypłaty zysku komplementariuszowi oraz podkreślenie w wyżej wskazanych przepisach konieczności prawidłowego obliczania i poboru zryczałtowanego podatku PIT z uwzględnieniem podatku CIT należnego od spółki za dany rok podatkowy.

W konsekwencji, w momencie wypłaty zaliczki na poczet udziału w zyskach Spółki na rzecz komplementariuszy, Spółka nie będzie zobowiązana do pobierania podatku, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.

Ponadto, należy odwołać się również do podstawowych zasad i terminologii wynikających z Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (dalej: „OP”), „obowiązkiem podatkowym” jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach. Z powstaniem obowiązku podatkowego nie wiąże się natomiast bezpośredni obowiązek podatnika do zapłaty podatku. Do powstania konieczności zapłaty podatku konieczne jest, aby „obowiązek podatkowy” przekształcił się w „zobowiązanie podatkowe”.

Jak wskazuje art. 5 OP, „zobowiązaniem podatkowym” jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Przekształcenie „obowiązku podatkowego” w „zobowiązanie podatkowe” jest możliwe dopiero po określeniu wysokości podatku należnego do zapłaty. Jeśli nie jest możliwe prawidłowe określenie wysokości podatku należnego w danym momencie, wówczas niemożliwym staje się powstanie zobowiązania podatkowego, które prowadzi do konieczności zapłaty podatku.

W przypadku wypłaty zaliczki na poczet udziału w zysku komplementariuszowi przez spółkę komandytową, w związku z brakiem niezbędnych danych, wynikających chociażby z konieczności uwzględnienia art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, nie jest możliwe dokonanie prawidłowego obliczenia wysokości podatku w trakcie roku podatkowego. Tym samym do tego momentu płatnik nie może prawidłowo wywiązać się ze swojego obowiązku, gdyż brak będzie podstaw do obliczenia wysokości podatku, który płatnik powinien następnie pobrać od podatnika i przekazać właściwemu organowi podatkowemu.

W konsekwencji, z uwagi na brak możliwości prawidłowego obliczenia wysokości podatku należnego w trakcie roku podatkowego, w chwili otrzymania zaliczki na poczet zysku po stronie komplementariusza powstaje jedynie obowiązek podatkowy, a nie skonkretyzowane zobowiązanie podatkowe do zapłaty podatku. Tym samym, obowiązek pobrania przez spółkę jako płatnika, zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłat zaliczek na poczet zysku komplementariuszom również nie może zostać dokonany w trakcie roku podatkowego.

Analiza podstawowych zasad i terminologii wynikających z Ordynacji podatkowej także potwierdza zatem, że Spółka nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego na poczet zysku od zaliczek wypłacanych komplementariuszom w trakcie roku podatkowego.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku PIT od zaliczek wypłacanych komplementariuszom w trakcie roku podatkowego na poczet udziału w zyskach Wnioskodawcy. Do obliczenia wysokości podatku PIT od zaliczek wypłacanych komplementariuszom konieczne jest bowiem poznanie wysokości podatku CIT należnego od Spółki za dany rok podatkowy. Tym samym, obowiązek podatkowy powstały u komplementariuszy Wnioskodawcy z chwilą wypłaty im zaliczek na poczet udziału w zyskach, przekształca się w zobowiązanie podatkowe dopiero w momencie obliczenia podatku CIT należnego od Spółki po zakończeniu roku podatkowego Wnioskodawcy.

Stanowisko Spółki, znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 grudnia 2020 r., sygn. II FSK 2048/18. Wyrok dotyczy zasad opodatkowania komplementariusza spółki komandytowo-akcyjnej (dalej: „SKA”).

W przedmiotowym wyroku, NSA zgodził się ze stanowiskiem SKA, potwierdzając, że jako płatnik, wypłacając komplementariuszowi w trakcie roku podatkowego zaliczkę na poczet zysku, SKA nie jest zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku. W swoim wyroku NSA podkreślił w szczególności, że:

Należy zaznaczyć, że stan prawny regulujący opodatkowanie komplementariusza SKA jest analogiczny jak w przypadku komplementariusza spółki komandytowej. W szczególności, przepis regulujący obowiązek pobierania zryczałtowanego podatku PIT tj. art. 41 ust. 4e ustawy o PIT, dotyczy zarówno spółki komandytowej jak i spółki komandytowo-akcyjnej, wobec tego sytuacje obu spółek (form prawnych) w tym zakresie są tożsame.

W rezultacie, należy uznać, że stanowisko zaprezentowane przez NSA w przedmiotowym wyroku w całości wspiera stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku.

Przedstawione wyżej stanowisko Wnioskodawcy, jest także powszechnie akceptowane w aktualnym orzecznictwie sądów administracyjnych, przykładowo:

• Wyrok WSA w Krakowie z dnia 29 lipca 2022 r., sygn. I SA/Kr 697/22, zgodnie z którym

• Wyrok WSA w Krakowie z dnia z dnia 24 lutego 2023 r., sygn. I SA/Kr 26/23, zgodnie z którym

• Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 14 marca 2023 r., sygn. I SA/Wr 338/22, zgodnie z którym

• Wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 lutego 2023 r., sygn. I SA/Łd 929/22, zgodnie z którym

• Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 października 2022 r., sygn. I SA/Kr 536/22, zgodnie z którym

• Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 listopada 2021 r., sygn. I SA/Gd 1126/21, zgodnie z którym

• Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 21 października 2021 r., sygn. I SA/Sz 672/21, zgodnie z którym

• Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 31 sierpnia 2021 r., sygn. I SA/Gl 881/21, zgodnie z którym

• Wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 lipca 2021 r., sygn. I SA/Kr 795/21, zgodnie z którym

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 1 § 2 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.),

Stosownie do zapisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych:

Zgodnie z definicją zawartą w art. 102 Kodeksu spółek handlowych:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 5a pkt 28 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Ponadto, w myśl art. 5a pkt 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2021 r. przepisów ustawy z 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123), (dalej: Ustawa Zmieniająca), spółki komandytowe uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w terminie – 1 stycznia 2021 r. lub 1 maja 2021 r. (art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych został zmieniony przez art. 2 pkt 1 lit. a tiret pierwszy ustawy zmieniającej).

Spółki komandytowe stały się odrębnymi, samodzielnymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Innymi słowy spółka komandytowa przestała być spółką transparentną podatkowo. W konsekwencji, działalność prowadzona przez spółkę komandytową nie może być traktowana jak działalność prowadzona przez wspólnika. Zaś wspólnicy tych spółek będący osobami fizycznymi, uzyskują z tytułu uczestnictwa w tych spółkach przychody z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z uregulowań zawartych w art. 24 ust. 5 tej ustawy wynika, że:

Ustawodawca nie wymienił wśród przykładowych dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych wypłaty zaliczek na poczet dywidendy ani zaliczek na poczet zysku. Niemniej jednak wypłata tego rodzaju należności na rzecz wspólnika spółki w rozumieniu art. 5a pkt 28 ustawy jest traktowana jako faktyczne uzyskanie przychodu z udziału w zyskach takiej spółki. Wypłata zaliczki na poczet udziału w zyskach spółki powoduje więc powstanie przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 41 ust. 4 powołanej ustawy:

W myśl art. 41 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Wypłata przez Spółkę w trakcie roku podatkowego Komplementariuszowi zaliczki na poczet zysku rocznego Spółki stanowi dla Niego przychód z tytułu udziału w takim zysku, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na analogicznych zasadach jak przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Przychód ten powstaje zatem w momencie jego wypłaty i jest opodatkowany stawką 19%.

Spółka jest obowiązana jako płatnik pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od ww. wypłat dokonywanych na rzecz komplementariuszy.

Konsekwencją nadania spółce komandytowej podmiotowości na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest wprowadzenie dwóch poziomów opodatkowania dochodu wypracowanego przez tę spółkę – podobnie, jak ma to miejsce w odniesieniu do pozostałych spółek – podatników podatku dochodowego od osób prawnych, tj. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej i spółki komandytowo-akcyjnej. Wspólnicy spółki komandytowej, tj. m.in. jej komplementariusze, zostaną opodatkowani od faktycznie uzyskanego przez nich dochodu z uczestnictwa w zysku takiej spółki.

Zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Stosownie do art. 30a ust. 6b tej ustawy:

Od uzyskiwanych przychodów przez wspólnika będącego komplementariuszem z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej będącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, w pierwszej kolejności płatnik winien obliczyć 19% zryczałtowany podatek dochodowy, który następnie pomniejszy o kwotę stanowiącą iloczyn procentowego udziału komplementariusza w zysku spółki i podatku od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany, jednak nie dłużej niż przez 5 kolejnych lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego następującego po roku, w którym zysk został osiągnięty. Przy czym, jak wskazano powyżej, kwota pomniejszenia nie może przekroczyć kwoty 19% zryczałtowanego podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wykładnia literalna art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do wniosku, że kwotę pomniejszenia podatku można ustalić dopiero, gdy znana jest wartość podatku dochodowego od osób prawnych należnego od dochodu spółki za rok podatkowy, w którym uzyskany został zysk dzielony między wspólników. Przesądza o tym użycie przez ustawodawcę w treści art. 30a ust. 6a sformułowania „za rok podatkowy”. Nie ma możliwości stosowania tego pomniejszenia w odniesieniu do wypłacanych wspólnikom w trakcie roku podatkowego zaliczek na poczet udziału w zysku za ten rok (zaliczek na poczet zysku, jaki spółka może osiągnąć w tym roku podatkowym). Ustawa nie pozwala bowiem na ustalenie kwoty pomniejszenia w oparciu o zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych należne od dochodu spółki, obliczone zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za okres do momentu wypłaty zaliczki na poczet udziału w zysku.

Regulacja art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uwzględnia zależność pomiędzy dochodem (zyskiem) uzyskanym przez spółkę w danym roku podatkowym a przychodami wspólników z udziału w zysku spółki za ten rok podatkowy. Ustawodawca ukształtował omawiane uprawnienie uwzględniając „modelowy” system podziału zysków, tj. następującą sekwencję zdarzeń:

• Spółka w trakcie roku uzyskuje dochody, które opodatkowuje podatkiem dochodowym;
• po zakończeniu roku obrotowego i roku podatkowego spółka ustala swój zysk i ustala podatek dochodowy należny za dany rok podatkowy;
• po ustaleniu wyników za dany rok obrotowy spółka podejmuje decyzję o podziale zysku za dany rok;
• wypłata zysków za dany rok „wynika” z uzyskania dochodów (zysków) za ten rok.

Na mocy art. 30a ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 30a ust. 6c ww. ustawy określa zakres „czasowy” uprawnienia komplementariusza do omawianego pomniejszenia. Kwota wyliczona zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w oparciu o wartość podatku należnego od dochodu spółki za dany rok podatkowy może pomniejszać podatek od wypłat uzyskiwanych przez wspólnika z udziału w zyskach spółki za ten rok podatkowy – w okresie do 6 lat od końca tego roku podatkowego.

Przepis odnosi się do sytuacji, w których udział w zysku osiągniętym przez spółkę w danym roku nie jest wypłacany wspólnikom w kolejnym roku, ale w latach późniejszych (do 5 lat od końca roku podatkowego następującego po roku, w którym zysk został osiągnięty, czyli do 6 lat od końca roku, w którym zysk został osiągnięty).

Co istotne, pomniejszenie nie dotyczy jakichkolwiek przychodów z udziału w zyskach spółki wypłacanych wspólnikom, ale wyłącznie tych przychodów, które wynikają z osiągnięcia przez spółkę zysku za dany rok podatkowy (są wypłatą z tytułu udziału w tym zysku – w zysku za ten konkretny rok podatkowy).

Spółka jako płatnik – zgodnie z art. 41 ust. 4e ustawy – będzie obowiązana pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów wypłacanych komplementariuszowi z tytułu udziału w zysku Spółki w formie zaliczek na poczet zysku. Wypłata zaliczki na poczet udziału w zyskach spółki powoduje więc powstanie przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Jednocześnie nie będzie podstaw do pomniejszenia wartości pobieranego przez Spółkę zryczałtowanego podatku dochodowego o kwoty pomniejszenia, o którym mowa w art. 30a ust. 6a-6c ustawy. Nie będzie bowiem znana kwota podatku należnego od dochodu spółki komandytowej, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku (zaliczka na poczet udziału w zysku) został uzyskany. Spółka – jako płatnik – powinien pobierać więc podatek według stawki 19%, bez pomniejszeń.

Brak podstaw do uwzględnienia kwoty pomniejszenia przez płatnika nie oznacza, że podatnik nie będzie miał możliwości skorzystania z omawianego uprawnienia, o którym mowa w art. 30a ust. 6a-6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku określenia należnego podatku dochodowego od osób prawnych przez spółkę komandytową za rok podatkowy, za który została wypłacona komplementariuszowi zaliczka (co nastąpi po zakończeniu roku podatkowego), ustają przeszkody do dokonania odliczenia od wypłaconych w poprzednim roku świadczeń z tytułu zaliczki.

Wtedy podatnik (komplementariusz) może obliczyć należny podatek od otrzymanych świadczeń z tytułu zaliczki na poczet przewidywanego podziału zysku z uwzględnieniem odliczenia podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z zasadą określoną w art. 30a ust. 6a-6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W takim przypadku na podstawie art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), podatnikowi przysługuje prawo do wystąpienia do organu podatkowego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych pobranym przez płatnika od przychodów z tytułu wypłaconych przez spółkę komandytową zaliczki na poczet wypłaty zysku.

Zatem, stanowisko Państwa należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa wyroków sądu, wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy :

• stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja Państwa musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).