Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z stycznia 2023 r. (daty wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o PIT i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca świadczy oraz będzie świadczył usługi programistyczne na rzecz kontrahenta z siedzibą w Polsce. Kontrahent jest spółką z siedzibą w Polsce, która nie jest podmiotem powiązanym z Wnioskodawcą (dalej: Kontrahent). Wnioskodawca świadczy i będzie świadczył na rzecz Kontrahenta usługi jako programista poprzez pisanie kodów. Efektem prac Wnioskodawcy są przede wszystkim unikalne kody programistyczne, realizujące wymagania Kontrahenta i jego klientów (dalej: Oprogramowanie). Wnioskodawca jest twórcą Oprogramowania w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca świadczy na rzecz Kontrahenta usługi programistyczne, które obejmują wytwarzanie oprogramowania wykorzystywanego do kontroli maszyn przemysłowych (oprogramowanie umożliwiające wykonanie przez maszynę operacji zgodnych z założeniami projektu). Wytwarzane lub rozwijane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi oprogramowanie do sterowników PLC (ang. Programmable Logic Controller). Wytworzone Oprogramowanie ma na celu umożliwienie wykonywania konkretnych działań za pomocą urządzeń podłączonych do sterowników programowalnych PLC. Wnioskodawca wytwarza kod źródłowy Oprogramowania, kod wynikowy i interfejs. W celu wytworzenia Oprogramowania, Wnioskodawca wykorzystuje różne języki programowania, (...). Połączenie warstwy logicznej oraz interfejsu graficznego umożliwia szczegółową analizę danych oraz kontrolę procesu w tym wizualizację stanów cyfrowych oraz analogowych elementów układu.

Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje zmian rutynowych i okresowych. Każde wytwarzane lub rozwijane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi spersonalizowany program sterujący, spełniający oczekiwania Kontrahenta i jego klientów i uwzględniający wymogi techniczne maszyn lub linii produkcyjnych dla których jest tworzony. Ze względu na unikalność maszyn, kod źródłowy musi być wytwarzany i rozwijany indywidualnie dla każdego projektu, ponieważ musi korespondować z technicznymi możliwościami maszyny oraz procesu produkcyjnego. Wnioskodawca świadczy oraz będzie świadczył usługi w Polsce. Konkretyzacja i ustalanie zadań Wnioskodawcy odbywa w ramach bieżących ustaleń pomiędzy Kontrahentem a Wnioskodawcą.

W ramach umowy o świadczenie usług programistycznych, Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta całość autorskich praw majątkowych do Oprogramowania, stanowiącego efekt jego prac, za co otrzymuje wynagrodzenie. W większości przypadków, wynagrodzenie należne Wnioskodawcy od Kontrahenta na podstawie umowy o świadczenie usług programistycznych, stanowi i będzie w przyszłości stanowiło w całości wynagrodzenie z tytułu przenoszenia na Kontrahenta autorskich praw do wytworzonego przez Wnioskodawcę Oprogramowania. W przypadku, gdyby wynagrodzenie Wnioskodawcy obejmowało inne elementy poza wynagrodzeniem za przeniesienie na Kontrahenta autorskich praw majątkowych do Oprogramowania (np. wynagrodzenie za usługi elektryczne) i w umowie nie zostanie wprost określone jaka część wynagrodzenia przysługuje za przeniesienie na Kontrahenta autorskich praw majątkowych do Oprogramowania a jaka za inne usługi, Wnioskodawca będzie ustalał jaka część całego należnego wynagrodzenia stanowi wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich na zasadzie procentowego obliczenia czasu pracy poświęconego przez Wnioskodawcę na wytwarzanie Oprogramowania (pisanie kodu, tworzenie interfejsu) w stosunku do całego czasu świadczenia usług.

Wnioskodawca nie nabywa i nie będzie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. W przypadku, gdyby w przyszłości Wnioskodawca rozwijał lub ulepszał oprogramowanie już istniejące, którego nie będzie właścicielem, będzie to czynił na podstawie odpowiedniej nieodpłatnej licencji, której treść umożliwiać będzie jego rozwijanie i ulepszanie.

Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku gdy Wnioskodawca rozwija lub ulepsza (modyfikuje) istniejące już programy komputerowe, to w efekcie podjętych czynności powstają nowe, odrębne od tych programów komputerowych utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi prawa własności do poszczególnych programów komputerowych, uzyskując z tego tytułu wynagrodzenie. Celem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności w zakresie tworzenia, rozwoju i ulepszania (modyfikacji) Oprogramowania jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w szczególności z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci Oprogramowania. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu programów sterujących, każdorazowo zmierzają do poprawy ich użyteczności oraz funkcjonalności. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny i zorganizowany prace twórcze, których efektem jest opracowanie nowych programów sterujących lub rozwijanie wytworzonych wcześniej przez Wnioskodawcę programów sterujących i czyni to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde Oprogramowanie oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy PIT przypadających na każde Oprogramowanie i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac Wnioskodawcy, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia Oprogramowania, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. W odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia każde Oprogramowanie. Wnioskodawca oblicza tzw. wskaźnik nexus, zgodnie ze wzorem określonym w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wyodrębniając w stosunku do każdego Oprogramowania koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na:

A - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z Oprogramowaniem, B - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z Oprogramowaniem, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, C - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z Oprogramowaniem, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4, D - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dotychczas Wnioskodawca ponosił koszty zaliczane do kategorii „A” tzn. koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z Oprogramowaniem. Do kosztów tych Wnioskodawca zalicza przykładowo zakup sprzętu komputerowego, z którego korzysta na potrzeby wytworzenia Oprogramowania. Głównym aktywem angażowanym przez wnioskodawcę na potrzeby tworzenia, rozwoju i ulepszania (modyfikacji) Oprogramowania jest jego praca własna, w związku z czym na potrzeby obliczania wskaźnika nexus, do kategorii „A” Wnioskodawca może zaliczać również składki na ubezpieczenie społeczne płacone z tytułu prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, za okres w którym Wnioskodawca prowadzi lub będzie prowadził prace w zakresie tworzenia, rozwoju i ulepszania (modyfikacji) Oprogramowania.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca doprecyzował, że opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku dotyczy roku 2021, roku 2022 i kolejnych lat podatkowych. Wykonując czynności będące przedmiotem wniosku Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością oraz ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są wykonywane pod kierownictwem, ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Opisana we wniosku działalność była/jest prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową od maja 2020 roku. Działalność dotyczy i dotyczyła wytwarzania innowacyjnego Oprogramowania. Celem jest wytworzenie innowacyjnego Oprogramowania, zgodnego z wytycznymi klientów. Działalność obejmowała i obejmuje czynności zmierzające do wytwarzania Oprogramowania wykorzystywanego do kontroli maszyn przemysłowych (Oprogramowanie umożliwiające wykonanie przez maszynę operacji zgodnych z założeniami projektu). Czynności te to głównie pisanie innowacyjnych kodów poprzez nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w szczególności z zakresu narzędzi informatycznych i programowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci nowych funkcjonalności Oprogramowania, dostosowanych do potrzeb klientów. Efekty prac, do których Wnioskodawca przenosi majątkowe prawa autorskie zawsze są wynikiem podejmowanej przez niego ww. działalności badawczo-rozwojowej. Działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez Wnioskodawcę została zakończona pozytywnym wynikiem. Wynikami są wytworzone przez Wnioskodawcę nowatorskie i innowacyjne Oprogramowania oraz rozwiązania wykorzystane w tych Oprogramowaniach. Wyniki tej działalności mają formę kodu. Wnioskodawca sprzedaje prawa autorskie do wyników swojej działalności badawczo-rozwojowej, w postaci wytworzonego Oprogramowania. Rozwiązania wypracowane w ramach działalności badawczo-rozwojowej stanowią również bazę do budowania kolejnych rozwiązań na potrzeby nowych projektów. Wypracowane rozwiązania są wykorzystywane oraz rozwijane w kolejnych wytwarzanych programach, ale każdy program jest odrębnym i różniącym się od poprzedniego przedmiotem prawa autorskiego. W wyniku działalności Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszoną usługę. Wnioskodawca wskazał, że każde wytworzone Oprogramowanie stanowi nową usługę. Wnioskodawca oferuje i będzie oferował w ramach swojej działalności gospodarczej produkty, procesy, usługi, które są wynikiem działalności badawczo-rozwojowej. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje i będzie opracowywał nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca opracowuje i będzie opracowywał usługi na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Ponieważ każda maszyna jest inna i funkcjonuje w innym otoczeniu, to też każde oprogramowanie musi być innowacyjne i dostosowane do specyficznych wymogów projektu i konkretnych uwarunkowań. Nie ma dwóch identycznych projektów. Efekty pracy Wnioskodawcy powstałe w wyniku „tworzenia, rozwoju i ulepszania (modyfikacji) oprogramowania” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych. Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z umową zawartą z Kontrahentem: „Ponieważ efekt wykonania usług w ramach Umowy nosić będzie cechy utworu w rozumieniu prawa autorskiego (w szczególności programy komputerowe), ZLECENIOBIORCA z chwilą utrwalenia takiego utworu, mocą Umowy przenosi na ZLECENIODAWCĘ autorskie prawa majątkowe do utworu, na wszystkich znanych w dniu zawarcia niniejszej Umowy polach eksploatacji, a w szczególności tych wymienionych w art. 50 i art. 74 pkt 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. (DZ.U.2022.2509) (...) ZLECENIOBIORCA zobowiązuje się podczas wykonywania przedmiotu Umowy, tj. tworzenia programów, do każdorazowego przenoszenia na ZLECENIODAWCĘ praw autorskich do wytworzonego programu. Za moment przejścia praw autorskich, o których mowa w pkt. 1, uważa się moment utrwalenia utworu, poprzez zamieszczenie go na serwerze, sprzęcie lub jakimkolwiek innym nośniku należącym do ZLECENIODAWCY.” Wyodrębnienie konkretnego „programu komputerowego” i przeniesienie praw do tego efektu pracy Wnioskodawcy na Kontrahenta odbywa się poprzez przekazanie plików wsadowych oprogramowania - na nośniku danych (np. typu pendrive). Wnioskodawca przekazuje nośnik danych, kontrahent przyjmuje ten nośnik danych. Przeniesienie tych praw potwierdzają protokoły zdawczo- odbiorcze. Wnioskodawca wskazał, że odrębną ewidencją, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT objęty jest okres od 1 stycznia 2021 r.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko zgodnie z którym dochody uzyskiwane z tytułu przenoszenia na Kontrahenta praw do Oprogramowania, stanowią dochody o których mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, w związku z czym Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania względem nich 5% stawki podatku, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT?

Doprecyzował Pan, że przedmiotem pytania jest możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką, na zasadach wskazanych w tych przepisach, sumy kwalifikowanych dochodów uzyskiwanych z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochodów ze sprzedaży przez Pana autorskich praw do programów komputerowych przemnożonych przez wskaźnik obliczony według wzoru nexus, w okresie, którego dotyczy wniosek.

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy Oprogramowanie jest programem komputerowym, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, w związku z czym dochód Wnioskodawcy pochodzący z tytułu przenoszenia na Kontrahenta praw do wytworzonego przez Wnioskodawcę Oprogramowania będzie stanowił dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, dla opodatkowania którego zastosowanie może znaleźć 5% stawka podatku PIT.

W związku z powyższym, doprecyzowując własne stanowisko Wnioskodawca stwierdził, że jest uprawniony do skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką, na zasadach wskazanych w tych przepisach, sumy kwalifikowanych dochodów uzyskiwanych z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochodów ze sprzedaży przez Wnioskodawcę autorskich praw do programów komputerowych przemnożonych przez wskaźnik obliczony według wzoru nexus, w okresie, którego dotyczy wniosek.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Zgodnie z „art. 30ca ust.” ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8.autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie następujące warunki:

1.zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej;

2.należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT i podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Działalność badawczo-rozwojowa

Art. 5a pkt 38 ustawy o PIT definiuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT przez prace rozwojowe należy rozumieć prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Powyższe definicje wskazują, że aby działalność została uznana za działalność badawczo-rozwojową na gruncie ustawy o PIT wystarczające jest uznanie, że mamy do czynienia z pracami rozwojowymi (działalność nie musi obejmować równocześnie badań naukowych). Aby uznać działalność za prace rozwojowe spełniające definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o PIT, spełnione muszą być następujące kryteria:

1.działalność musi być twórcza,

2.działalność musi być podejmowana w sposób systematyczny,

3.działalność musi być innowacyjna (jej celem musi być zwiększenie zasobów wiedzy albo wykorzystanie ich do tworzenia nowych zastosowań).

Ustawa o PIT nie definiuje znaczenia słowa „twórczy”, co sprawia, że należy odwołać się do jego językowego znaczenia, wskazując, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, niepowtarzalnym, specyficznym, które nie mają odtwórczego charakteru. Oczekiwany efekt końcowy działalności badawczo-rozwojowej powinien więc stanowić unikatowy wytwór. Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie ma charakter twórczy, ponieważ nie jest wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od Wnioskodawcy jako twórcy kreatywności. Wnioskodawca dysponuje niepowtarzalną wiedzą i umiejętnościami, które cały czas są rozwijane i wykorzystywane do kreatywnego tworzenia Oprogramowania, które ma charakter oryginalny (wnosi obiektywnie nową wartość; stanowić nowy „wytwór intelektu”).

Jak wskazane zostało w opisie stanu faktycznego, ze względu na unikalność projektów w których uczestniczy Wnioskodawca, kod źródłowy musi być wytwarzany i rozwijany indywidualnie dla każdego projektu. Systematyczny charakter działalności badawczo-rozwojowej oznacza wymóg prowadzenia tej działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu, tzn. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Jak wskazane zostało w opisie sprawy, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca zawarł z Kontrahentem umowę, na podstawie której świadczy i będzie świadczył na rzecz Kontrahenta usługi programistyczne. Realizowanie w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy projektów obejmujących wytwarzanie Oprogramowania w celu wywiązania się z umowy łączącej Wnioskodawcę z Kontrahentem, należy uznać za działania systematyczne, tzn. podejmowane w sposób zaplanowany i uporządkowany.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę definicję ustawową, działalność badawczo-rozwojowa to m.in. prace rozwojowe podejmowane w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei – jak już wspomniane zostało powyżej – prace rozwojowe obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Zgodnie z wydanymi przez Ministerstwo Finansów Objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box (dalej: Objaśnienia): nie ma przeszkód aby przyjąć, że sformułowanie „zwiększanie zasobów wiedzy” odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa, gdyż ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy. Istotny jest element celowościowy w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań (...). W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, należy przyjąć, że dla uznania, że mamy do czynienia z działalnością rozwojową, wystarczające jest wprowadzenie zmian lub ulepszeń w istniejącym już produkcie lub usłudze. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki obejmują wytwarzanie Oprogramowania, które za każdym razem jest niepowtarzalne, zmienione i ulepszone. Jak wskazane zostało w opisie zdarzenia przyszłego, wytwarzane lub rozwijane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi oprogramowanie do sterowników PLC. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje zmian rutynowych i okresowych. Każde wytwarzane lub rozwijane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi spersonalizowany program sterujący, spełniający oczekiwania klienta Spółki i uwzględniający wymogi techniczne maszyn lub linii produkcyjnych, dla których jest tworzony. Ze względu na unikalność maszyn, kod źródłowy musi być wytwarzany i rozwijany indywidualnie dla każdego projektu, ponieważ musi korespondować z technicznymi możliwościami maszyny oraz procesu produkcyjnego. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje zmian rutynowych i okresowych.

Biorąc pod uwagę opisane powyżej okoliczności, w ocenie Wnioskodawcy, działalność Wnioskodawcy obejmująca wytwarzanie Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie. Natomiast zgodnie z art. 74 ust. 2 przedmiotowej ustawy: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie, definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów, podlega ochronie jak utwór literacki. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo- rozwojowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do ust. 2 pkt 1 art. 1 ustawy o prawie autorskim:

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2). W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Stosownie do art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Należy podkreślić, że wskazany przepis do dnia 31 grudnia 2021 r. brzmiał następująco:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna. Jej prowadzenie w sposób, który nie zapewnia osiągnięcia ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z opisu zdarzenia wynika, że prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ramach której tworzy oraz rozwija programy komputerowe podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wskazał Pan również, że przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto, z treści wniosku wynika, że na bieżąco, począwszy od 1 stycznia 2021 r. prowadzi Pan i będzie prowadził odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że tworzone oraz rozwijane przez Pana w ramach działalności badawczo-rozwojowej programy komputerowe podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych są – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania – kwalifikowanymi IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w przedstawionych okolicznościach może Pan opodatkować sumę uzyskanych w 2021 r. i latach kolejnych kwalifikowanych dochodów z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. przeniesienia autorskich praw do programu komputerowego, wytwarzanych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, preferencyjną 5% stawką podatkową, przy założeniu, że zdarzenie przyszłe opisane we wniosku i stan prawny nie ulegną zmianie.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja indywidualna została wydana przy założeniu, że przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.

Zastrzec jednocześnie należy, że sposób ustalania wynagrodzenia ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (przeniesienia prawa autorskich praw do programu komputerowego i przeniesienia (udzielenia) uprawnień w zakresie autorskich praw zależnych) nie podlega ocenie przez tut. organ.

Podkreślić w tym miejscu należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

•zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informujemy, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanych pytań interpretacyjnych, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii opisanych we wniosku, w szczególności we własnym stanowisku.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenie przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm., dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).