Skutki podatkowe zbycia udziału w nieruchomości.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 stycznia 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie  – pismem złożonym 26 lutego 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Testament po zmarłej babci został otwarty 30 czerwca 2016 r. (data śmierci babci 25 sierpnia 2015 r. ) i zgodnie z testamentem spadkobiercą całości (w tym część nieruchomości) został jej syn. Zgodnie z zapisem testamentu, spadkobierca (syn zmarłej) został zobowiązany do nieodpłatnego przeniesienia własności w wysokości 2/24 części nieruchomości, na każde z 3 wnuków zmarłej (pośrednio również spadkobierców) w terminie 6 miesięcy od dnia otwarcia spadku. 12 stycznia 2017 r., aktem notarialnym, zostało dokonane przeniesienie własności (12 dni po upływie wyznaczonego przez ww. testament terminu), w wyniku którego nabyła Pani 2/24 nieruchomości.

Cała nieruchomość została sprzedana 25 listopada 2022 r., w tym 2/24 części będące Pani własnością i ze sprzedaży 2/24 uzyskała Pani dochód.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że nieruchomość położona jest w (…) przy ulicy (…), rodzina spadkodawczyni (babci) nabyła nieruchomość po drugiej wojnie światowej w wyniku przesiedleń z kresów wschodnich, a sama spadkodawczyni właścicielką stała się po śmierci swojej matki w 1992 r. Jest Pani wnuczką spadkodawczyni i zapis testamentowy został ustanowiony na podstawie art. 968 i nast. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Zbycie nieruchomości w 2022 r. nie nastąpiło w ramach prowadzenia przez Panią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.). Nie prowadzi Pani obecnie działalności gospodarczej i nie prowadziła w dniu zbycia nieruchomości (działalność zawieszona).

Pytanie

Czy w związku z powyższym, od sprzedaży tej części nieruchomości będzie należy podatek dochodowy od osób fizycznych, o ile w ciągu 3 lat nie przeznaczy Pani uzyskanego dochodu na własne cele mieszkaniowe?

Pani stanowisko w sprawie

Z jednej strony od daty nabycia części nieruchomości w zapisie przeniesienia własności do daty sprzedaży nie minęło 5 lat podatkowych, z drugiej jednak testament został otwarty w 2016 r. i zgodnie z jego zapisami, spadkobierca został zobowiązany do przeniesienia własności w ciągu 6 miesięcy, czyli do 31 grudnia 2016 r., ale nie wywiązał się z tego terminu. Nie jest więc Pani winą, że przeniesienie własności nastąpiło z opóźnieniem, gdyby spadkobierca wywiązał się z terminu przeniesienia własności narzuconego przez testament, przeniesie własności nastąpiłoby w 2016 r. i termin 5-letni byłby zachowany (którą datę należny traktować jako datę nabycia części nieruchomości - datę otwarcia testamentu, czy datę umowy przeniesienia własności?). Jednocześnie jest Pani też spadkobiercą ustawowym (po zmarłym ojcu, a synu spadkodawczyni) i pośrednio, wynika to też z zapisów testamentu.

Zdaniem Pani, jeśli traktować Ją również jako spadkobiercę - nie powstaje tu obowiązek podatkowy. Jednocześnie w 2019 r. weszły w życie nowe regulacje prawne, w myśl których, 5-letni okres, po którego upływie nie występuje odpłatne zbycie nieruchomości, biegnie od końca roku, w którym nieruchomość nabył spadkodawca (zmarła babcia była właścicielką nieruchomości od lat dziewięćdziesiątych albo dłużej). Ma Pani wątpliwości, jak należy interpretować powyższe i czy w tym przypadku będą miały tu w ogóle zastosowanie przepisy z 2019 r.

Zdaniem Pani, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, podatek dochodowy od sprzedaży tej części nieruchomości nie będzie się należał, ponieważ nabyła go Pani w wyniku spadku (przeniesienia własności w zapisie testamentu), a pięcioletni termin liczony jest od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawcę - w tym wypadku jest to 1992 r. Podstawą prawną Pani stanowiska jest ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą, nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu i rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości (jej części lub udziału w nieruchomości oraz określonych praw) w myśl ww. przepisu nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

-odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

-zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z treści wniosku wynika, że testament po zmarłej babci został otwarty 30 czerwca 2016 r. (data śmierci babci 25 sierpnia 2015 r. ) i zgodnie z testamentem spadkobiercą całości (w tym część nieruchomości) został jej syn. Zgodnie z zapisem testamentu, spadkobierca (syn zmarłej) został zobowiązany do nieodpłatnego przeniesienia własności w wysokości 2/24 części nieruchomości, na każde z 3 wnuków zmarłej, w terminie 6 miesięcy od dnia otwarcia spadku. Jest Pani wnuczką ww. spadkodawczyni. 12 stycznia 2017 r., aktem notarialnym, zostało dokonane przeniesienie własności, w wyniku którego nabyła Pani 2/24 nieruchomości. Nieruchomość położona jest w (…) przy ulicy (…). Rodzina spadkodawczyni (babci) nabyła nieruchomość po drugiej wojnie światowej w wyniku przesiedleń z kresów wschodnich, a sama spadkodawczyni właścicielką stała się po śmierci swojej matki w 1992 r. Zapis testamentowy został ustanowiony na podstawie art. 968 i nast. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). Zbycie nieruchomości (udziału) nie nastąpiło w ramach prowadzenia przez Panią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Cała nieruchomość została sprzedana 25 listopada 2022 r., w tym 2/24 części będące Pani własnością i ze sprzedaży 2/24 uzyskała Pani dochód.

Przejście majątku, a więc praw i obowiązków majątkowych zmarłego, na inne osoby fizyczne i prawne reguluje Księga IV ustawy Kodeks cywilny.

Art. 922 § 1 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Stosownie do art. 924 ustawy Kodeks cywilny:

Z art. 925 ww. ustawy wynika, że:

W świetle art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego:

Natomiast, zgodnie z art. 968 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Na gruncie art. 981¹ § 1 Kodeksu cywilnego:

Według art. 1025 § 1 ww. ustawy, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Uwzględniając powyższe uznać należy, że pojęcie „nabycie w drodze spadku”, użyte w art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje zarówno nabycie nieruchomości w drodze dziedziczenia ustawowego i testamentowego, jak i nabycie nieruchomości na podstawie rozporządzenia testamentowego w drodze zapisu zwykłego.

Zatem, nabycie przez Panią na podstawie zapisu testamentowego Pani babci, udziału w nieruchomości, która wchodziła w skład masy spadkowej po spadkodawczyni (Pani babci), zawiera się w pojęciu nabycia w drodze spadku, użytym w art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić więc należy, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku, w tym zapisu testamentowego), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę/spadkodawczynię. We wniosku wskazano, że rodzina spadkodawczyni (Pani babci) nabyła nieruchomość po drugiej wojnie światowej w wyniku przesiedleń z kresów wschodnich, a sama spadkodawczyni właścicielką stała się po śmierci swojej matki w 1992 r.

Reasumując, nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie przez Panią udziału w nieruchomości 25 listopada 2022 r., nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie nastąpiło po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości przez spadkodawczynię (Pani babcię). W związku z powyższym, z tytułu sprzedaży ww. udziału w nieruchomości nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że w sytuacji Wnioskodawczyni sprzedaż nieruchomości (udziału) w ogóle nie stanowi źródła przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a więc nie wystąpi też dochód z tego tytułu podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, który mógłby korzystać ze zwolnienia podatkowego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawczyni może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym, niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla innych osób.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli : Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej :

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej :

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres : Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.).